Rendez-vous met het verleden
„Eulenspiegel" over
de twist
PETERTJE'S AVONTUUR
In het Oosten iets nieuws
Hoe snel is de lente?
Panda en de reis van kapitein Robbeklopper
Fa. B. ENGELENBERG
Polle
Ons vervolgverhaal
DOOR CLEMENS LAAR
Italiaanse film over
het leven in Rusland
'i t fi
Kant-en-klaar
winkelen
Roken leidt tot
vitaminetekort
MAANDAG 2 6 MAART 1962
7
/z7|\W>//i\v'
ff
ff
Emm
KA
Strandstofzuiger
OFFICIËLE VERKOOP SfKKENS LAKKEN
11. „Kijk", zegt de heer Meier, „en hier is dan mijn vriend Meubelmaker.
Hij is niet zó grappig, als hij eruit ziet. en ik ga er zelf weer
vandoorwant ik heb het nog druk. Tot ziens, en nog wel bedankt!" „Ook
goeiemiddag, zegt Zeerob tegen Meubelmaker, „u ziet er nog eens prak
tisch uit! Kunt u ook nog niet ergens een eetlepel monteren? Dan bent u
helemaal klaar!"
i
ocococo^ocf»ccc<yxyxy
3OCO00d00(M)00d0(»3O00C
82)
Ik wist, dat ik laf was. Hier buiten
voelde ik me merkwaardig veilig en
geborgen, maar in huis zouden de
spoken komen. De ergste spoken, die
er bestaan. Die met een masker van
geluk Rittinghaus bleef lang zwij
gen, maar toen zei hij plotseling op
een toon, die hij vroeger ongetwijfeld
tegen onbruikbare directeuren had
aangeslagen:
„Ik kan je begrijpen, Kaspar, maar
als men voor het leven vluchten wil,
dan kan men dat alleen maar doen
door er helemaal een eind aan te ma
ken. En jij hebt tenslotte toch al een
beslissing genomen."
„Och nee
„Jawel, dat heb je wel. Alleen al
door het simpele feit, dat je terugge
komen bent en niet daarginds het
meer bent ingelopen, hoe langer hoe
verder Zo ver, dat het water je
boven het hoofd steeg. Je hebt al een
beslissing genomen voor het leven.
Voor jouw leven, zoals het zijn zal cn
zijn moet.
Ik hoorde zijn woorden wel, maar
ik deed geen moeite, erover na te
denken. Eigenlijk was ik alleen maar
moe en wilde ik slapen.
„Jij bent geen deserteur, Kaspar
Godeysen en van jezelf deserteren
kun jij helemaal niet. Je staat weer
eens voor een verandering in je leven
en zoiets is altijd buitengewoon pijn
lijk.
Maar het is ook een genade, neem
dat van mij aan Je leeft al weer,
zelfs al weet je het niet. Je geniet
zelfs hartgrondig van je verdriet
„Wat weet u nu van mij af, con
sul
„Veel, jongen, veel meer dan je
denkt. Je lijkt namelijk heel erg cp
mij. Ik heb nooit een zoon gehad en
jij hebt nooit een vader gehad. In de
laatste jaren heb ik dikwijls tijd ge
had om eens goed na te denken
Vreemd, is 't niet, de grote consul
Rittinghaus is een oude man gewor
den, maar pas helemaal aan het eind
is hij begonnen na te denken. Waar
schijnlijk gaat dat met iedereen zo
Ja, zie je, Kaspar, ik geloof, dat wij
over en weer zo'n beetje als vader en
zoon voor elkaar geworden zijn
Ineens verlangde ik ernaar, dat hij
zou weggaan. Ouwemannenpraat,
dacht ik, huilerig en sentimenteel
Maar op hetzelfde ogenblik begreep
ik, dat dat onbillijk was. De opstan
digheid, die ik voelde, had een andere
oorzaak. Ik wilde het wel riiet weten,
maar vermoedde het toch. Ik wilde
geen gevoelens meer hebben.
Ik wilde ook geen liefde meer cn
geen geluk, dat mij vandaag of mor
gen toch weer door het gemene nood
lot uit de handen geslagen zou wor
den. Ik wilde niet meer met verdriet
betalen voor mijn geluk
Ik voelde plotseling verlangen naar
Pat. Pat was een broeder in het nood
lot.
Rittinghaus maakte geen aanstalten
om weg te gaan. Ik had behoefte om
hem te kwetsen.
„En hoe gaat het nu met u, consul?
Wat denkt u nu het eerst tot stand te
brengen? U hebt nu immers de han
den vrij
Hij knikte en zei toen onbewogen:
„Voor ironie heb jij geen talent,
Kaspar. Laat dat liever Bovendien
heb je gelijk en ongelijk. Ik zou inder
daad kunnen doen wat ik wilde, maar
ik heb er geen plezier meer in. Er
gens in de Bijbel staat: Alles heeft
zijn tijd Men moest vaker in 6e
Bijbel lezen."
„Hebt u er een?"
„Nee. Ik heb het nog steeds niet
over mijn hart kunnen verkrijgen,
een boekwinkel binnen te lopen en een
Bijbel te vragen."
Dat was weer op en top de vroege
re kabouter en ik merkte, dat me dat
goed deed. Zijn gevoelsuiting van
daarstraks had mij onaangeroerd ge
laten; dat was zeker teveel geweest
voor me. Maar dit was vertrouwd en
op een bepaalde manier was dat iets
van mijn eigen huis.
Ineens stond de kabouter met een
ruk op:
„Een leven lang, Kaspar, heb ik
voortdurend mijzelf en mijn omgeving
bewezen, hoeveel slimmer, vinding
rijker, fantasierijker en energieker,
hoeveel krachtdadiger en stoutmoedi
ger en vooruitziender ik was dan an
deren. IJdelheid, Kaspar, allemaal
ijdelheid Ik denk, dat de kleine,
armzalige dorpsjongen, die ik geweest
ben toen ik begon, op de een of ande
re manier de vele vernederingen
heeft willen goedmaken, die hij in
zijn kinderjaren moest slikken. En
daarna werd het een soort sport
Ik heb niet eens gemerkt, hoe ik
weliswaar miljoenen verzamelde,
maar mijn leven verspilde Nee,
niet op de manier, die jij misschien
denkt. Ik heb me wel geamuseerd en
heb het mij aan niets laten ontbre
ken, maar kijk eens
Hij stokte en het was merkwaardig
te zien, dat deze drieste, vorstelijke
consul Rittinghaus, die grote man uit
een schitterende tijd nu verlegen en
als het ware hulpeloos was.
„Kijk eens hier, Kaspar", zei hij
tenslotte, naar zijn woorden zoekend,
„wat ik je nu zeg, moet je niet als
een of andere oude mop van Ritting
haus opvatten. Het is ook niet het ge
stamel van een seniele grijsaard, die
ineens bang wordt voor het graf. Ik
zeg het eigenlijk alleen in verband
met jou
Ik zie niets.
„Misschien heeft het toch wel iets
met het ouder worden te maken. Of
met het oud zijn. Ik geloof namelijk,
dat men tientallen jaren lang jong
kan zijn, maar dan gebeurt er ineens
iets, krijgt men een of ander besef,
en op slag is men oud. Dat is name
lijk het ogenblik, waarop men noch
voor zichzelf noch voor iets anders,
interesse heeft, waarop men geen
ijdelheden en praktisch geen wensen
meer heeft. Hoogstens het gevoel dat
men nog gauw het een of ander
heeft goed te maken. En ik heb
heel veel goed te maken. De laat
ste tijd immers is het mij duidelijk
geworden, dat ik in mijn leven eigen
lijk nog zo goed als niets tot stand ge
bracht heb."
Ik begreep niet, waar hij heen wil
de. Hij maakte me onrustig. Ik erger
de me en zei dus heftig:
„Moet ik misschien even beginnen
op te tellen?"
„Tel jij maar rustig op, Kaspar.
Dan kun je uren en uren bezig blij
ven, maar probeer je even voor te
stellen, dat wijlen consul Rittinghaus
intussen daarboven voor een of ande
re hemelse rechtbank staat
Dat maakte toch wel indruk op me.
Ik kwam een beetje overeind.
„Gelooft u daar in alle ernst aan?"
„Ja, Kaspar. Natuurlijk niet op de
manier, waarop ons dat in de catechi
satie of van de kansel wordt voorge
schilderd, maar in de grond genomen
geloof ik er aan. Ergens en ooit moe
ten wij verantwoording afleggen
De Almachtige, laten wij zeggen: be
lichaamd in de hemelse rechter van
instructie, Petrus, zal mij dus vra
gen: Rittinghaus, wat heb je uitge
voerd in je leven, dat je door Onze
Lieve Heer werd toevertrouwd? Sn
dan sta ik daar en zal beginnen op te
tellen, wat ik allemaal gedaan heb.
Om te beginnen is er de oprichting
van de Oost-Afrika Handelmaatschap
pij, toen kwam de uitgave der lening
van Belgisch-Kongo en toen dat
was een bijzondere krachttoer de
gecompliceerde maar erg succesvolle
fusie van de Oost-Afrika-lijnen
Enfin, en zo verder. Kun je je in
ernst voorstellen, Kaspar, dat dat
daarboven indruk maakt?"
Wat moest ik daarop zeggen?
„Zie je, jij zwijgt ook, Kaspar, en
als de vergelijking niet te gek was,
zou ik kunnen zeggen, dat ik in zeke
re zin nu al het dodelijke stilzwijgen
hoor, waarmee men daarboven mijn
opsomming zal beantwoorden. En dan
zal een stem mij vragen: „Wat heb
je gedaan, consul Rittinghaus, om het
geluk in de wereld te vermeerderen?
Wat heb je gedaan om te bevorderen,
dat de mensenkinderen vreugde aan
het leven zouden hebben? Wie heb je
iets daarvan geschonken? Een beetje
geluk, een beetje vrolijkheid en wat
vreugde in het bestaan?
Hij zweeg.
Een vlucht eenden schoot pijlsnel
en ruisend over ons heen Heel in de
verte gleden zacht en statig de rode
en groene lichtjes van de stoomboten
door het donker.
„Waarom vertelt u me dat alle
maal consul? Wilt u, dat ik u zal
troosten, juist ik, of wilt u de beves
tiging ervan hebben, dat het niet
klopt, wat u zich wijsmaakt?"
„Het klopt wèl, Kaspar, en er is
ook een reden waarom ik je dit nu
allemaal zeg Van sentimentaliteit
hou ik helemaal niet, maar je moet
het een beetje ernstig opvatten, als ik
tegen je zeg, dat je toeh min of meer
mijn zoon bent. En niet alleen aange
trouwd. En ik geloof, dat jij nu op
het punt gekomen bent, waarop de
mens zijn vader nodig heeft
„Ik ben over de veertig consul."
„Ezel. Men kan zestig jaar zijn en
altijd nog zijn vader nodig hebben
Met een werkelijke vader, Kaspar, is
het eigenaardig gesteld. Een moeder,
die is altijd om de mens heen. Zij is
de onuitputtelijke goedheid en men
kan zich in het geheel niet voorstel
len, dat een mens op 'n gegeven ogen
blik geen goedheid nodig zou hebben,
maar de vader is de kracht, die
draagt en beschermt.
(Wordt vervolgd)
DE ITALIAANSE specialist op het
gebied van documentaire films, Romolo
Marcellini, is zojuist uit Rusland terug
gekeerd met voldoende opnamen voor
een avondvullende film en het idee, dat
er „iets nieuws" aan de hand is in het
communistische land.
Marcellini, die ook de officiële film
over de Olympische Spelen in Rome
heeft gemaakt, is voornemens in een
documentaire het leven in het Rus
and van heden te belichten.
Zijn film, die, naar hij zegt, de eerste is,
die door een westerse producer geheel in
Rusland is opgenomen, krijgt de titel: „All
„Eulenspiegel", het humoristisch-saty-
rische tijdschrift van de communistische
partij in Oost-Duitsland, heeft in zijn num
mer van deze week een verbitterde aan
val gedaan op de twist-rage in West-
Duitsland. In een lang artikel wordt de
draak gestoken met deze „wellustige li
chaamsverdraaiingen die zo uitnemend
aansluiten bij de verdraaiingen der fei
ten in de kapitalistische maatschappij.
62-63. Heel voorzichtig zonder geluid te
maken, kroop Habiboe uit het struikge
was naar de omheining van palen, die
rondom het vijandelijke dorp gebouwd
Want Habiboe was van plan te probe
ren, zijn vriend Petertje te helpen ont
vluchten. Het was gevaarlijk, maar hij
wou Petertje niet aan z'n lot overlaten.
De humor in het artikel bestaat fti hoofd
zaak uit rijmelarijen op het woord twist
en in de begeleidende spotprenten worden
godsdienstrage", het gebruik van verdo
vende middelen en zedendelicten in ver
band gebracht mèt de verderfelijke in
vloeden van de twist. Achtergrond van
Eulenspiegel's offensief is, volgens wes
terse waarnemers in Berlijn, de ongerust
heid der Oostduitse machthebbers over
het feit dat de twist, hoewel verboden,
ook door de Oostduitse jeugd in besloten
kring ijverig beoefend wordt.
Tropenmuseum. Op veler verzoek
wordt de Saharatentoonstelling in het
Tropenmeuseum te Amsterdam wederom
verlengd. Deze boeiende tentoonstelling
zal nog tot mei te bezichtigen zijn.
'est qualcosa di nuovo" (In het Oosten iets
nieuws), een woordspeling op de titel van
het bekende boek van Remarque „lm
Westen nicht neues". Marcellini is van
mening, dat er inderdaad iets nieuws in het
Oosten is. Hij is voor het eerst in Rusland
geweest met zijn Olympische film na de
Spelen van 1960 en is er in de laatste helft
van het vorige jaar met filmoperateurs
teruggekeerd.
Hij vertelde, dat in de tijd tussen deze
twee bezoeken duidelijke veranderingen
hebben plaatsgehad. In een etalage van een
warenhuis te Moskou waren nu elektrische
scheerapparaten te zien en in een hoofd
straat van de Russische hoofdstad was een
parfumeriezaak geopend.
,Dat is iets volstreks nieuws", verklaarde
hij.
„Anders dan tijdens mijn eerste bezoek
werd mij ditmaal ook niet door Mosco-
vieten gevraagd hun mijn regenjas en mijn
schoenen te verkopen".
Marcellini meent dat een groot gedeelté
van de veranderingen in Rusland blijkbaar
te danken is aan de destalinisatiecampagne
in dat land. Hij verklaart, dat hij geen
communist is maar alleen heeft geprobeerd
alle aspecten van het Russische leven vast
te leggen, de goede zowel als de slechte.
Wel geeft hij toe dat Sovjetautoriteiten
hem hun volledige medewerking hebben
gegeven en dat een Russische schrijver,
Georghei Mdivani, heeft geholpen bij de
samenstelling van de tekst.
„Rock" populair
Ofschoon het een documentaire film is,
dramatiseerde Marcellini zijn stof tot een
reeks kleine verhalen over het Russische
stadsbeeld en het leven op een collectieve
boerderij. Hij zwierf van Leningrad in
het noorden naar Samarkand in het zuiden
van Azië om zijn opnamen te maken.
Marcellini heeft zijn documentaire ge
lardeerd met enkele scènes uit Russische
toneelstukken en uit het danstheater, on
der meer met het ballet „De terugkeer
van een aap" (een satire op de Westerse
rock 'n roll) van de choreograaf Igor
Moissejev.
Hij merkte echter op, dat de Rock 'n Roll
en ook de Twist, ofschoon door communis
tische functionarissen in de ban gedaan
veel aanhangers hebben onder de Rus
sische grotestadsjeugd.
Lente in Canada. Nog zijn de hellingen
van de Rocky Mountains met een dikke
laag sneeuw bedekt. Maar in het be
schutte dal van het Louise-meer heeft
de middagzon al voldoende kracht om
de bloemen uit hun knop en de wan
delaars uit hun winterjassen te lokken.
Na een uitzonderlijk lange winter als die welke
nu achter ons ligt, haken wij alle nog meer dan
gewoonlijk naar de lentezon en al haar heilzame
bijverschijnselen. Maar het voorjaar heeft geen
haast. Het beweegt zich, wetenschappelijk vast
gesteld, doorgaans met een niet groter snelheid
dan veertig kilometer per dag, zodat een getrainde
wandelaar het gemakkelijk zou kunnen bijhouden.
Zo'n tippelaar zou dan in december gestart moeten
zijn in het hartje van de Sahara, waar onze noor
delijke lente tussen sinterklaas en kerstmis het
levenslicht aanschouwt. Vandaar begint zij haar
lange tocht door de zandwoestijn. Begin januari
vinden wij haar reeds in het Noorden van Afrika
waar de eerste grote voorjaarsmarkten het, nieuwe
fruit en het jonge vee aanvoeren en waar de gerst
dan reeds in bïoei staat. De oversteek over de
Middellandse Zee vergt gemiddeld twee maanden
en eind maart, begin april kan zij met zuidelijke
winden haar intrede in onze gematigde streken
doen. Vandaar gaat het over Scandinavië naar het
hoge noorden en medio juni overschrijdt zij ook de
Poolcirkel. Ze heeft dan een afstand van ongeveer
zesduizend kilometer afgelegd in rond 150 dagen,
een slakkengangetje. Het kaartje geeft u een dui
delijk overzicht van het „spoorboekje" der lente.
Helsinki
gerlijn
Belgrado
lHierbeginldejenle|
Opmars van de lente
3pQ
CO». MA» TEN TOONDE»
29-70
29. En zo kwamen Panda en Joris weer bij de kapi
tein, die somber op het strand gezeten zijn pijnlijke
been zat te masseren. „Ziedaar onze gezagvoerder!"
riep Joris triomfantelijk uit. „Nog immer lijdt ge on
der de gevolgen van uw ondoordacht optreden, mijn
beste.' Indien ge u naarstig aan de voorschriften van
uw kundige lijfarts gehouden had, zou uw been nog
geheel in goede staat verkeren! Ik zie mij dan ook ge
noodzaakt, u gestrengelijk te vermanen! Voortaan dient
ge waarlijk te doen wat de voortreffelijke Beenzager
u voorschreef: Wees dus vriendelijker jegens mij, uw
toegewijde Academisch Gevormde Zeeman en hervat
dadelijk uw reis, om het goud op te halen. Ehik
bedoel om herinneringen op te halen! Herinneringen!"
Daar had Joris zich weer lelijk versproken.
„Goud!" gromde kapitein Robbeklopper, zijn mouwen
opstropend, „heb ik je niet gezegd, dat ik dat woord
nooit meer wil horen?! Denk jij dus ook, dat ik die
lading ergens heb verborgen om het later stiekum op
te halen, huh?!"
Windt u niet op!" riep Joris terugwijkend, ',denk
aan de dokter! Denk aan uw zere been!"
Zijn woorden konden de verontwaardigde kapitein
niet stuiten, maar toen gebeurde er plotseling iets, dat
meer indruk op de gezagvoerder maakte. Uit zee kwam
een zwaar voorwerp aansuizen dat de gezagvoerder te
gen de schedel trof.
„Harrump," sprak deze een snel groeiende buil be
tastend, „wat was dat voor den drommel?!"
Panda, die het voorwerp had opgeraapt aarzelde met
het antwoord.
„Ik mag dat woord niet uitspreken van u," zei hij
voorzichtig, „maar nu u het zelf vraagt... het is een
blok eh goud!"
In Engeland en Zweden wil men het
winkelen nog eenvoudiger maken dan het
al is. In Engeland heeft een warenhuis
12.000 boodschappentassen aangekocht be
stemd voor de vaste cliëntele. In overleg
met de huisvrouw wordt de tas met een
geheel ingevuld boodschappenlijstje opge
haald en daarna met de bestelde artike
len weer bij de klant afgeleverd.
In Zweedse levensmiddelenzaken heeft
men kant en klaar boodschappentasjes
voor de klanten in rekken staan, die men
tegen eenheidsprijzen kan kopen, bijvoor
beeld voor tien gulden, twintig of vijfen
twintig gulden. Op deze plastic tasjes
leest men waaruit de inhoud bestaat. Er
zijn tasjes „voor alle dagmaaltijden",
„voor drie lunches", „voornamelijk avond
eten", „ontbijt en avondeten". Men over
weegt dit systeem tot andere artikelen,
als wasmiddelen, dranken e.d. uit te
breiden.
Verschillende onderzoekingen heb
ben aangetoond, dat zwaar roken onver
mijdelijk leidt tot een vermindering
van het vitamine-C-gehalte in het
menselijk lichaam. Bij het roken van
1 tot 10 sigaretten per dag ontstaan er
in het algemeen geen tekorten aan
vitamine C, bij het verbruik van 20 of
meer sigaretten echter kan alle vita
mine C uit het bloed verdwijnen. Bij
niet rokers bedraagt het C-gehalte van
het bloed gemiddeld 1,32 mg. percent
bij 55 zware rokers werd evenwel ge
middeld slechts 0,9 mg percent gevon
den, hetgeen een ernstige deficiëntie
aan vitamine C aanduidt. Alle rokers
wordt dan ook aanbevolen, regelmatig
vitamine C te gebruiken.
Op het Scheveningse strand is eerr de
monstratie gegeven met een strandstof
zuiger. Deze machine, die getrokken en
aangedreven wordt door een tractor is
in staat om tot op een diepte van 15 a
20 cm het strand te reinigen van grof
vuil.
Het was de eerste keer dat een derge
lijk apparaat in Europa werd vertoond.
De strandschoonmaker is van Ameriktans
fabrikaat.
Wanneer de weersomstandigheden wat
gunstiger worden zal een officiële demon
stratie voor de gemeente worden gegeven,
waarna wellicht over aanschaffing van
een dergelijk apparaat gedacht zal worden.
Advertentie
Doelstraat 39 - Haarlem Tel. 13232
POETSKATOEN in 1 kg pakken
CoByf ^M P. I P 8e. S CefWAfcege*
