VOOR JULLIE
FILATELIE
HET PIEPKLEINE CORSO
De wonderkoffieboontjes
Bridge
m
CANADA
Dammen
mim
ZATERDAG 12 MEI 1962
Erbij
PAGINA V l,r
ia s.a tri hHï is 45
gU2ét'fistm ;etc»ïj?=t 'i w:w tmm
'w//*
'JM
mi>. Ww.
B. Dukel
mm m
'■tm. mm.
H
Cor Beek
ZWITSERLAND. Op 1 juni a.s. zullen
de jaarlijkse vijf Pro Patria-zegels in
circulatie worden gebracht. De 5 5
rp. (blauw) is gewijd aan de uit Genève
afkomstige Franse schrijver en wijs
geer Jean-Jacques Rousseau (1712—
1778). De zegel toont hem in Armenische
dracht naar een schilderij van Allan
Ramsay dat zich in de National Gallery
van Edinburgh bevindt. Op de overige
vier waarden komen oude Zwitserse
munten voor: 10 10 rp. (groen, blauw
en grijs), halve taler; 20 10 rp. (rood,
geel en grijs), dukaat 30 10 rp. (oran
je, groengrijs en grijs) batz uit Uri;
50 10 rp. (ultramarijn, lila en grijs),
batz uit Nidwalden.
FRANKRIJK. Ter gelegenheid van de
nationale week van de ziekenhuizen is
een postzegel van 0.30 fr. (groen, grijs
en geelbruin) verschenen met als voor
stelling twee verpleegsters die met een
kind in hun midden lopen tegen een
achtergrond van een ziekenhuis. Het
ontwerp en de gravure zijn gemaakt
door Decaris.
HONGARIJE. De serie met de por
tretten van beroemde Hongarbn is met
twee waarden aangevuld. Het zijn een
1 forint (zwart), waarop de politicus
Mïhaly Karolyi (18751955) en een 1
forint (bruin), waarop de revolutionair
Ferenc Berkes (18931919) voorkomt.
De laatste zegel herinnert tevens aan
het vijfde congres van de Hongaarse
coöperatieve beweging.
POLEN. Ter gelegenheid van de vijf
tiende internationale wielerwedstrijd
I „voor de vrede" BerlijnPraagWar
schau zijn drie zegels verkrijgbaar ge-
steld. De 60 groszy toont een renner en
j het woord vrede in verschillende talen,
de 2.50 zloty een peleton renners met
het Romeinse cijfer XV op de achter
grond en de 3.40 zloty de wapens van
de drie steden Berlijn, Praag en War-
schau met een fietswiel op de achter
grond.
OOSTENRIJK. Op 21 mei a.s. ver
schijnt een postzegel van 1 s. (blauw-
violet) ter herdenking van de honderd
ste sterfdag van de acteur, satiricus en
toneelschrijver Johann Nestroy (1801
1862). De zegel laat tegen een achter
grond van een toneelmasker het por
tret van de kunstenaar zien. Hij is ont
worpen door Wilhelm Dachauer en ge
graveerd door Ferdinand Lorber (beiden
inmiddels overleden). Er zijn drie mil
joen exemplaren gedrukt.
NIEUW-ZEELAND. Het eeuwfeest van
de telegrafie in Nieuw-Zeeland zal on
der meer worden gevierd door de uit
gifte (eind mei) van twee postzegels. Op
de 3 d. ziet men een Morse-sleutel, zo
als die vroeger werd gebruikt tegen een
achtergrond van Port Hills (Lyttelton)
en op de 8 d. een modern telex-apparaat.
TSJECHOSLOWAKIJE. Een postzegel
van 60 h. (blauw en rood) is uitgegeven
ter herinnering aan de mijnwerkers
staking in de stad Most in Noord-
Bohemen. De zegel brengt een mijn
werker met lamp tegen een achtergrond
van de inscriptie „30ste verjaardag van
de grote mijnwerkersstaking in Most".
CANADA. Honderdvijftig jaar gele
den werd de Red-River-nederzetting
doar immigranten uit Schotland op
initiatief van Thomas George, de vijfde
graaf van Selkirk, gesticht. Zij brachten
REDWVEB SETTLEMENT ISlö
AN, iA',:
JjACOt-OMEM LARIVI{!MHOÜG£T812
het gebied dat thans de prairie-provin
cies omvat in cultuur. Ter herinnering
aan dit feit is een postzegel van 5
cents (groen en bruin) verschenen. Af
gebeeld zijn het portret van Selkirk en
een Schot, bezig met zaaien.
DENEMARKEN. Voor het Deense
ballet- en muziekfestival is een zegel
van 60 óre in omloop gebracht, die de
zelfde voorstelling draagt als de in 1959
uitgekomen zegel van 35 ore, n.l. een
balletdanseres. De zegel is thans van
het nieuwe inschrift 1531 Maj voor
zien.
SNIJDEN IN CANNES.
Het beroemde Franse bridgepaar Jais-
Trézel is in Cannes wereldkampioen ge
worden, vóór de Engelsen Reese-Shapiro,
de Fransen Bacherich-Chestem en een
verdere lange lijst met bekende namen uit
de internationale bridgewereld. Nederland
slaagde erin, zich met alle vijf de deel
nemende paren te klasseren voor de fina
les, doch toen was de koek op en vormden
on2e paren géén bedreiging voor hen, die
vochten om de hoogste plaatsen. Het best
klasseerden zich mr. C. Kaiser-Van Heus-
den (63 punten bijna 4 topscores achter
de winnaars) op de 12e plaats.
Zoals ik reeds voorspelde, deed Neder
land het aanzienlijk beter in de wedstrij
den, waarin onze dames meespeelden. In
een veld van 26 paren behaalde het Haagse
damespaar Akkerman-Hoogenkamp een
zeer eervolle 4e plaats terwijl het groot
ste succes voor Nederland weggelegd was
voor mevrouw Hoogenkamp-A. Kornalijn
slijper en mevrouw WesterveldFilarski,
die onder 20 landenteams in het kampioen
schap voor „mixed teams" de tweede
plaats wisten te veroveren.
Vooral de wedstrijden der finales voor
paren, waren buitengewoon interessant en
er werd daar goed bridge gespeeld. De
laatste (5e) ronde was bijzonder spannend,
daar vele hooggeplaatste paren elkaar
weinig ontliepen en elkeen trachtte zo gun
stig mogelijk geklasseerd te worden. Een
aardig spel uit deze finale was het vol
gende:
A H V 5
9B943
O A B 9
v 4
B 10 8 3 2
C H 6
O 8 7
H 10 6 3
7 6 4
C A 8 7 6
O H 5
A B 9 5
9
C V 10 2
O V 10 6 4 3 2
872
West gever, OW kwetsbaar.
Aan vele tafels opende noord het bieden
met 1 schoppen - waarop iedereen paste
en welk contract als regel tenminste één
down ging, vooral omdat troefuitkomst
door oost vrij voor de hand liggend is.
Aan de tafel van één der Nederlandse
paren (NZ) tegen een zeer sterk Frans
paar (OW), opende noord uit tactische
overwegingen met 1 harten waarna oost
en zuid pasten. Dit contract heeft aanzien
lijke winstkansen en west voelde er dan
ook niet veel voor 1 harten te laten spelen,
daar hij zelfs slechts twee hartens in han
den had. West bood daarom 1 schoppen -
noord 1 Sansatout - oost 2 schoppen - zuid
3 ruiten - allen pasten.
NZ hadden met 3 ruiten het ideale con
tract gevonden en kregen grote kansen
toen west (begrijpelijk) met schoppenboer
uitkwam. De eerste drie slagen waren voor
hoge schoppens (zuid ruimde twee klaver
tjes op) - zodat zuid hierna ten hoogste
twee hartens, een troef en één klaverslag
behoefde te verliezen. Het goede spel zou
geweest zijn, na de schoppens te vervolgen
met ruitenaas en ruiten na - teneinde de
kans op een introever in harten zo gering
mogelijk te maken. Zelfs als ruitenheer
goed (bij west) zou zitten, zou het zeker
stellen van het uitstekende contract, dat
vermoedelijk aan zeer weinig tafels be
haald zou zijn, te verkiezen zijn boven het
avonturen op een overslag.
Zuid wilde helaas het onderste uit de
kan - bracht na de eerste drie schoppen
slagen gemaakt te hebben, zijn eigen hand
hierna aan slag met een introever in
schoppen - en sneed vervolgens op ruiten-
heer. Deze zat mis en hierna faalden de
tegenstanders niet meer; oost speelde
namelijk een kleine harten na, west maak
te hartenheer - en west vervolgde met
harten, door oost genomen - waarna oost
zijn partner een introefslag liet maken in
harten. Tot slot konden OW nog een slag
in klaveren incasseren, zodat NZ op 3
ruiten één down gegaan waren. De score
van minus 50 voor NZ was nog niet zeer
slecht doch plus 110 zou een topscore
geweest zijn. Een leerzaam spel, ter
demonstratie van een situatie waarin men
bepaald niet moet snijden.
De vijftienjarige scholier Kees Pippel
uit IJmuiden heeft een bijzondere dam-
knobbel, die ten nauwste aan het partij-
spel en de problematiek verbonden is. Hij
stelt bij voorkeur vraagstukken samen die
aan de partijstelling doen denken, terwijl
de afwikkeling „problematisch" is. Onder
staand vraagstuk van Kees geeft eerst
het zoeken naar de remiseslotstand, waarin
wit, met een dam tegen vier zwarte stuk
ken, op fraaie wijze remise forceert.
De stand van het vraagstuk is als volgt.
.OOOOOOOOO
Zwart vier stukken: 13, 14, 16, 32; wit dam
op 4. En Kees weet elke speelwijze te weer
leggen dat de witdam de remise afdwingt.
Correspondentie hierover met K. Pippel,
J. P. Coenstraat 139, IJmuiden.
De eerste zet van zwart 13-19 is ge
dwongen. Dam van wit 4-31. Ie. Nu volgt
op 32-38 de remise met 31-26. 2e. 19-24
31-13. 3e. 14-20 en 31-26 met remise. Het
doet denken aan het werk van de, in de
oorlog overleden, Amsterdamse meester en
eindspelcomponist I. Presburg. Zijn specia
liteit was vier-tegen-één-eindspelen.
Het volgende fragment van Kees kwam
voor in het jeugdtoernooi dat door de
jubilerende KNDB te Castricum georgani
seerd was.
03OOOOCXXX)OOOOOPOOOOOOOOOCOOCVOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
weinig draaien, zó dat Rf2 op b2 terecht
komt, dan krijgen wij de stelling van
9OOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
öooco^^oocjod^^Éiooooo^^^cxxxsc^^^oocoooc
Wit: Kd2, Tb6, Rb2-e4.
Zwart: Kc4, pion c5-d4.
Nu is wederom een driezet ontstaan en
ditmaal een met een zeer fraaie oplossing.
Daarmede is de pret echter nog niet een
einde. Want als we de stelling van diagram
VI één veld naar links verschuiven, dan
krijgen wij een driezet met een volkomen
ander verloop dan dat van no VI
00cxxx)000c000000c000<x)000000c)00cx)00cx300000000c
"fopTtf/. WVM.
000000000000(X>CCO00000CCOCX^000000CODC«.-O0C)00CCCO30000000C
Zwart: 3, 8, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 19,
23, 24.
Wit: 26. 27, 28, 32, 33, 34, 37, 38, 42, 43,
48, 49.
In deze dagelijks voorkomende partij
stand lokte wit met 1) 27-22 de foutzet. Op
12-18 kan het beste eerst het offer 24-30
34x25 worden gespeeld. De gehele af
wikkeling is als volgt: 1) 27-22 12-18. 2)
33-29 24x33 of? 3) 38x29 18x47. 4) 29x20
15x24. 5) 28-22 17x28. 6) 34-29 24x33. 7)
48-42 47x38. 8) 43x14 3-9. 9) 14x12 11-17.
10) 12x21 16x27. 11) 26-21 27x16. 12) 49-43
16-21. 13) 37-31 wint.
Nu de spelgang na 1) 27-22 offer 24-30.
2) 34x25 12-18. 3) 32-27 23x41. 4) 33-29
17x28. 5) 42-37 41x21. 6) 26x6. Deze afwik
keling is in het voordeel voor zwart. Het
offer 24-30 kan na 27-22 uitstekend spel
voor zwart geven.
In hetzelfde jeugdtoernooi te Castricum
ontstond het volgende eindspel.
J. BERTHOUWER (GS)
(5p000<X)CO0000OOO000CX)0CXXXX>XXDCX30O000O00(>D0OO00O0000C)000
OOOCOOOOOOOOCOOOOO^-OCXDOOcbb^COOOCOCOOÓoOC/l C "ODOOOOOOOOC
C. v. DUIVENBODE (DCIJ)
Zwart, 4, 13, 14, 16, 26.
Wit: 22, 23, 24, 27, 45.
Met wit aan zet dacht de Kennemerland-
kampioen eerste klasse Van Duivenbode
dat wit winst had verzuimd. In de partij
werd het spel remise. Tot nog toe zijn wij
er niet in geslaagd een winstgang te ont
dekken.
Het beste spel geeft wel 1) 22-17 16-21.
2) 27x16 26-31. 3) 17-11 31-37. 4) 45-40 37-41
waarna het offer 37-32 en 41-46 of 47 de
remise tot stand komt?
Correspondentie te zenden aan het
adres van de damredacteur, B. Dukel, Wijk
aan Zeeërweg 125, IJmuiden.
Vorig maal bespraken wij onder het
motto „Kaleidoscoop" twee tweezetten en
twee driezetten, composities van D. G. Mc-
Intyre uit Johannesburg, in welke wit ko
ning toren 2 lopers had en zwart
koning 1, respectievelijk 3 pionnen. Nog
even de stellingen met de sleutelzetten.
I Wit: Ka3, Te5, Rb6-c2. Zwart: Kc4,
pion c3. Tweezet. 1) Te5-e6!
II Als no I, maar met de toren op f5.
Driezet. 1) Ka3-a2!
III Wit: Ka3, Te5, Ra5-c2. Zwart: Kc4,
pion c3-d2-d4. Tweezet. 1) Ra5-b6!
IV Als no III, een kwart slag naar links,
dus wit: Kfl, Td5, Rdl-g3. Zwart: Ke3,
pion e4-f3-g4. Driezet. 1) Rdl-a4 2) Rc6.
3) Td3 mat.
Mclntyre heeft ook geëxperimenteerd
met hetzelfde materiaal, doch dan twee
zwarte pionnen. Het resultaat was drie
driezetten, welke wij hieronder laten
volgen.
OOOOOC^-lOOOOOOaXJOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCJ
Wit: Kc2, Ta6, Ra2-d4.
Zwart: Kb4, pion b5-c4.
De winstgang van no VI gaat nu niet op;
daarentegen is er een andere, welke als
een elegante tegenhanger van de vooraf
gaande kan worden bestempeld. Waarom,
dat moge de lezer zelf ontdekken.
Wij besluiten onze kaleidoscopische
voorstelling met een technische bravour-
stukje van de beroemde componist Comins
Mansfield.
Onderstaand diagram
verbergt niet minder dan vijf(!) tweezetten.
DOOCtenono.
TOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO<V)OOCOOOCCOOCO
Wit: Kc2, Tdl, Rcl-g6, Ph7, pion: c4-e2-
h3-h5.
Zwart: Ke5, pion c5-c6-e6-e7.
Aan de stelling ontbreekt een witte pion
Plaatsen wij deze achtereenvolgens op b3.
b4, b6, h2 en h6, dan krijgen wij telkens
een tweezet met verschillend verloop Een
compositorisch krachttoertje, dat een waar
dig slot vormt van ons uitstapje door het
wonderland der problematiek.
Mr. Ed. Spanjaard
(T 9q uoid
'iSP-IPJ, (I Zn uoid 'igp-SON (I 9P uoid 'jga
-ga (x frq uoid 'igp-xoH (I Sq uoid hia om
•pajja qosqsqxsa ua qasiuouueq Jap
-uozfiq uaa ;jaa§ 'uaiauuoj ueq uaCijapeq
apiapaSuaSax aamj SuxfPïs apjtazap ua
uaa uba uaAinqos.iaA jaq joop uaui
"XjaaS pui gay (8 ^Beqasitajye jaq
buibbai 'ufn-e ap jbbu jaoui Suiuoxx apBMz
ad -aiutod ap jeep ajz üBy (g go
4 (x i Cuapeq-jadoi-uajo; uaa jbbui snp
uep luajauuoj a; jaaui ;aiu ja ia ia on uba
Cijapeq-uajox-jadox aa i8B-9ex (X IIA on
•;bui
WI (8 +PU Z 'uagCu5fj3A a; guiqap
-pui axqoBMjaAuo uaa jpeqostaqqnp-jfaix
-je uaa joop euieep uto 'piaAponiA uaa
guiuoix a^JEMz ap paag uaio; ap joop
ladox ap uba atpajajjapi apuassejjaA
azap pui jgqx (Z 'EP iie-gqy (x IA on
•pui 9PX (8 'USPH (8 SP iSë-gJH (I A on
NaONISSOUO
Zwart: 2, 10, 13, 14, 16, 18, 19, 20, 21, 23,
24, 26.
Wit: 27, 28, 30, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38,
40, 43.
Wit forceert als volgt de remisecombina
tie: 1) 27-22 18x27. 2) 37-31 26x37. 3) 32x41
23x32. 4) 36-31 27x47. 5) 38x27 47x29, 6)
34x23 21x32. 7) 43-39 19x28. 8) 30x8 2x13.
9) 39-33 28x39. 10) 40-34 39x30. 11) 35x4,
waarna de volgende eindstand is ontstaan:
xjoöOTrcxxx>X)ro^raxoooóo^raxDOOOCo^^»aooe»
Wit: Kd2, Tb6, Re4-f2.
Zwart: Kc4, pion c5-d4.
De oplossing is eenvoudig en verbergt
geen bijzondere schoonheden. Zou dit
probleempje een eenling zijn geweest, dan
had het stellig de weg van Zuid-Afrika
naar Nederland niet gevonden.
Maar wanneer wij de kaleidoscoop een
WEET JE WAAR LISSE ligt? En
Hillegom? En Sassenheim? Goed zo:
midden in de bollenvelden.
Maar je weet vast niet wat daar
voor vreemde dingen gebeuren als de
dag van het grote bloemencorso heel
dichtbij gekomen is.
Dan gaan de mensen 's nachts niet
.laar bed! Nu ia, een paar natuurlijk
wel,maar de meesten niet. Die wer
ken dan allemaal samen in een
paar erg grote schuren (loodsen zijn
dat), waar de kale wagens staan en
een heleboel manden met bloemen.
Mandenvo] bloemen in alle kleuren:
rood, blauw, geel, wit, teveel om op te
noemen.
De mannen en grote jongens staan
op hoge ladders en op trappetjes om
de wagens eerst in de hoogte met bloe
men te versieren en daarna lager, en
nog lager, totdat ze er gewóón bij
kunnen. En als er niets meer van de
wagen zélf te zien is behalve de
wielen (en die soms niet eens!), dan
is het grote bloemencorso klaar. Maar
dan is de nacht ook al lang voorbij,
mveel werk zit daar aan vast.
ZIJN ER GEEN MEISJES bij? O ja
wel hoor, die gevqn de bloemen aan en
zorgen dat er steeds nieuwe manden
klaarstaan met hyacinten en narcis
sen en tulpen in de goede kleur, zo
dat de mannen en de jongens aan
één stuk kunnen doorwerken. Anders
zou het grote corso nooit klaar zijn
op de dag dat uit het hele land en ook
uit andere landen de mensen komen
kijken in auto's en bussen en op de
fiets. Om precies te zijn: vandaag, nu
het zwart ziet van de mensen in Lis-
se, in Hillegom en in Sassenheim (en
in Bennebroek ook nog wel een beet
je).
Maar wat is er nu voor vreemds
aan? Ssst. dat komt! Weet je, in die
grote loodsen worden zóveel bloemen
gebruikt voor de wagens, die daar
door echte praalwagens worden, dat
niemand het merkt wanneer er eens
een bloemetje op de grond valt. En
natuurlijk gebeurt dat bij een zo gro
te drukte verschrikkelijk vaak.
MAAR NA AFLOOP dan? Vinden de
mensen die de loodsen aanvegen, die
bloemetjes dan niet? Niks hoor, want
dan zijn ze al lang opgeraapt, stilletjes,
zonder dat iemand er iets van gezien
heeft...
Ik zal het je maar vertellen: dat
doen de kabouters van Tsjilpezang,
een héél pietepeuterig klein dorpje,
óók nog net in de bollenstreek, maar
klein dat niemand er ooit komt.
Trouwens, je zou er niet eens de bus
of je fiets of je autoped kunnen neer-
etten1
De kabouters van Tsjilpezang zijn
heel kwiek en heel slim, en ze heb
ben al veel dingen van de mensen
afgekeken. Daarom hebben zij nu
ook hun eigen corso, of liever: cor-
sootje, want het is maar klein.
Ze hebben er een heel jaar voor ge
sjouwd. Ze hebben op straat naar oud
speelgoed gezocht, autootjes met een
deuk erin en eendjes-op-wielen zonder
snavel. Al dat speelgoed hebben ze
nu opgeknapt en een fris kwastje
verf gegeven, en vannacht, de nacht
vóór het grote bloemencorso, hebben
de kabouters ongemerkt (want wie
•.iet nu een kaboutertje!) de gemorste
bloemetjes opgeraapt, waarbij ze vlug
opzij zijn gesprongen als er een men
senvoet aankwam.
IN TSJILPEZANG stonden de ladders
van luciferhoutjes al klaar, zodat ze
de eenden-op-wieletjes en de brand
weerautootjes en de jeeps en alles
ER WAS EENS EEN koning, die re
geerde over een zeer groot machtig rijk.
Hij was goed, vriendelijk en rechtvaar
dig voor zijn onderdanen. Hij hield van
hen en zij hielden van hem.
Deze koning was dus een heel gewoon
vorst die leefde voor zichzelf en voor
zijn onderdanen, want getrouwd was
hij niet. Alleen hield deze vorst er een
eigenaardige gewoonte op na. Hij dronk
namelijk geen koffie, zoals wij dat
doen, maar hij at koffieboontjes. Dat
had hij al lekker gevonden toen hij nog
maar een kind was en hij vond dat
nu nog heerlijk.
Nu had hij een bepaald soort koffie
boontjes, dat hij erg lekker vond, of
liever gezegd: het enige soort dat hij
lekker vond. En daar at hij nu 's mor
gens, 's middags en 's avonds van.
Maar alles verveelt op de duurZo
ook deze koffieboontjes. Ze smaakten
de koning opeens niet meer. Hij was
niet langer goed, vriendelijk en recht
vaardig voor zijn onderdanen, want hij
werd humeurig en zat de hele dag met
een boos gezicht op zijn troon te rege
ren. Er was niets met hem te begin
nen! Alle onderdanen leden eronder en
wisten niet meer wat ze doen moesten.
De ministers kwamen bijeen in een
grote zaal en bespraken het probleem
drie volle dagen en nachten achterel
kaar, maar konden geen oplossing vin
den.
Er werd in alle steden, dorpen en ge
huchtjes een boodschap voorgelezen,
dat degene die een goede oplossing aan
de hand kon doen, bevorderd zou wo-
den tot ridder in de orde van „HET
GULDEN SPOOR" en bovendien be
loond zou worden met een zak goud-
ducaten.
DAT GAF ME EEN opwinding! Het
hele volk ging op zoek naar koffie
boontjes, die nog lekkerder waren dan
degene, die de koning niet lekker meer
vond Er werden talloze zakjes
aan het paleis bezorgd. Allemaal zak-
precies zo konden versieren als men
sen dat doen: eerst in de hoogte, dan
lager en nog lager, totdat ze er ge
wóón bij kunnen.
En daarom zijn er vandaag niet al
leen uit het hele land en ook uit an
dere landen mensen toegestroomd om
het grote corso te zien (en te foto
graferen), maar zijn er óók van alle
kanten kabouters komen aanrennen,
op weg naar Tsjilpezang. En als je me
nu vraagt wélk van die twee bloemen
corso's ik het mooiste vind ,het gro
te of het piepkleine, dan zeg ik met
een diepe rimpel in mijn voorhoofd:
Dat weet ik wérkelijk niet!
jes met koffieboontjes! En de koning
proefde uit ieder zakje een boontje,
maar hij vond ze zo vies, dat hij er
misselijk van werd. En hij werd nog
humeuriger en zat met een nog bozer
gezicht op zijn troon.
Weer kwam de ministerraad bijeen
en weer werd het geval besproken.
Zonder resultaat echter. De koning
werd er mager van. Hij kwijnde lang
zaam weg, en na een maand was hij
zo mager geworden, dat je twee keer
moest kijken om hem op zijn troon te
zien zitten. Hij sliep 's nachts niet meer
en zat overdag te knikkebollen, omdat
hij zo'n slaap had.
Zo lag de koning de daaropvolgende
nacht weer klaarwakker in zijn bed en
staarde naqr een manestraaltje dat
door een kiêrtje in het gordijn naar
binnen wipte.
PLOTS VEERDE HIJ rechtop. Het
gordijn was een eindje verder openge
schoven en hij kon nu tot in het mid
den van de maan kijken. Vanuit dat
midden maakte zich opeens een man
netje los, dat op de manestraal klom,
zich roetschnaar beneden liet
glijden en BOEM!pardoes op
Z.H. zijn bed neerplofte. De koning
wreef verwonderd zijn ogen uit en
vroeg zich af of hij droomde of wak
ker was. Hij dronk een slokje water,
(dat deed hij altijd als hij er niet ze
ker van was of hij droomde of niet),
en merkte dat hij niet droomde. Hij
was zeer verbaasd en vroeg zich af wat
dit alles te betekenen zou hebben. Hij
zei echter niets, maar wachtte geduldig
af tot de ander zou beginnen, want dat
hoorde zo. Het duurde echter nogal
lang en juist toen hij iets wilde zeggen,
begon het mannetje te spreken.
„Majesteit", begon het mannetje,
„mijn naam is Desiderius'i De koning
stotterde zoiets van „A-Aangenaam",
maar voor hij uitgestotterd was her
nam het mannetje: „Ik weet dat U in
de put zit en ik weet ook waardoor.
Ja, dat weet ik. En omdat U altijd een
goed vorst bent voor Uw onderdanen
ben :k naar U toegekomen. Ik heb na
melijk dé koffieboontjes. De goede. Ja
die heb ik. En mag ik U dan dit over
handigen?" En voordat de koning ook
maar een woord kon zeggen, hield hij
een zakje in zijn handen en was het
mannetje nog vlugger verdwenen dan
het gekomen was.
De koning z-t verdwaasd te kijken
met het zakje koffieboontjes in zijn
handen en dronk nog een slokje water
om er zich nogmaals van te overtui
gen dat hij niet droomde. Daarna open
de hij het zakje, en waarlijk, er zaten
koffieboontjes in. Ze roken heerlijk en
hij kon de drang om er eentje van te
proeven niet weerstaan. Het resultaat
was verbluffend. Nog nooit had hij
zulke lekkere koffieboontjes geproefd.
MET EEN JUICHKREET liet hij
zich uit bed glijden en belde van vreug
de al zijn bedienden uit hun bedden. De
zen kwamen met verschrikte gezichten
aangelopen, en dachten minstens dat
hun koning gek geworden was. Maar
toen de koning hen alles had uitgelegd
dachten zij er anders over.
De daaropvolgende dag vierde het he
le land feest en had iedereen vrij ge
kregen.
Er was echter een minister die mid
den onder het feest er aandacht, dat
die koffieboontjes wel eens op zouden
kunnen raken. Hij besprak dit met de
minister van binnenlandse zaken en
even later waren alle mensen ontgoo
cheld. Maar de koning zei: „Dat is van
latere zorg; laten wij nu feesten!"
En de koning had gelijk, want steeds
als hij een koffieboontje genomen had
(en dat gebeurde nog al eens, want hij
vond ze zo verrukkelijk en kon er maar
niet afblijven), dan kwam er tot ieders
verbazing weer een nieuw voor in de
plaats.
Zodoende kon de koning tot aan zijn
dood genieten van de wonderkoffie-
boontjes, die niet ophielden te bestaan
zolang hij leefde. Maar toen de goede
vorst stierf, verdwenen met hem ook
de wonderkoffieboontjes.
Maria Konings
