Uiteenlopende meningen van lezers over haring
Haring is nu wat minder groen
m
DOi.L^riDAG 17 MEI 1962
17
Winst?
k A h
In onze haringprijsvraag van vorig jaar zijn tal van
meningen naar voren gekomen over de haring en alles wat
verhand houdt met de afzet van dit produkt. In onze uitslag
hebben we al vermeld, dat de voorkeur voor haring nogal
sprekend was. Natuurlijk kan men hier niet veel peil op
trekken, omdat liefhebbers van haring waarschijnlijk eerder
meedoen aan een haringquiz dan anderen. Maar zeer
boeiend was vooral de lezing van de artikelen, die ons door
de deelnemers werden toegestuurd. Zoals men weet zal de
Hollandse Nieuwe dit jaar wat sterker worden gezouten
dan vorig jaar. De meningen hierover verschillen. We heb
ben met schippers gesproken, die de maatregel uitstekend
vinden. „Het was vroeger ook zo", zeggen ze, „maar de
laatste jaren hebben ze de haring steeds groener gemaakt".
Er zijn handelaren, die het niet zo prettig vinden, omdat
groene haring makkelijker in het gebruik is dan de wat
zoutere, die eerst weer geweekt moet worden. Onder de
eters zullen de meningen ook sterk uiteenlopen, want naast
de velen (en het werden er steeds meer) die de groene haring
prefereerden, waren er toch ook nog talrijken, die eigenlijk
liever de wat zoutere haring hadden. Dit laatste produkt
heeft één groot voordeel: als men zich 's zomers slap voelt
is dat vaak een kwestie van zoutgebrek. Een haring, die niet
al te groen is, wil dan wel eens verrassend goed helpen.
We hebben de laatste weken van verscheidene huisvrouwen
gehoord, dat ze bijna „afgeknapt" waren tijdens de schoon
maak en dank zij een haring weer door konden gaan. Geen
groene haring dus, maar gezouten koelhuisharing.
plaats voorlichting geven voor de Neder
landse huisvrouwen met gratis entree, met
gratis verloting.
Een „vrome wens" wordt in het volgen
de gedicht uitgedrukt:
De vis is goed, de soorten zijn voldoende.
De haring is heerlijk maar de „groene"
haring moet veel langer verkocht worden,
zo mogelijk het gehele jaar door.
Tja, als je een haring maandenlang zou
kunnen bewaren zonder er veel zout bij te
gebruiken, was dat natuurlijk mooi
Dat er mensen zijn, die de groene ha
ring nog lang niet groen genoeg vonden,
blijkt uit het volgende:
Het presenteren van vis in het algemeen
aan de consument vind ik goed. Wat de
haring betreft: mensen, die weinig of
geen zout mogen gebruiken zijn verstoken
van dit „zeebanket". Is het niet mogelijk
Het zal deze lezer wel tegenvallen.
Voor de echte „groene-eters" mag de
nieuwe wijze van presenteren van ha
ring dus wat minder prettig zijn, voor
anderen is het misschien juist welkom. Reclame
Overigens moet men zich niet al te be
zorgd maken: het is heus niet zo, dat de
groene haring nu ineens verschrikkelijk
zout is. Over een paar dagen kan ieder
een in de praktijk zien, of de nieuwe
„Hollandse Nieuwe" hem bevalt.
Het is in dit verband misschien wel
aardig, om nog eens een bloemlezing
te geven van de inzendingen voor onze
quiz. Allereerst de winnende inzen
dingen:
schoonmaakt. Dat dat laatste door de een
beter gebeurt dan de ander is natuurlijk
wel mogelijk.
Voor menigeen, die in Amsterdam aan
één van die mooie grachten op een kan
toor werkt, houdt de middagpauze het vas
te loopje naar de haringtent in.
Dit is, naar mijn ervaring te oordelen,
een vaste traditie geworden. Een haring
tent op de hoek van een gracht en straatje
hoort bij het Amsterdamse stadsbeeld.
En wat nu te zeggen over deze haring
tent; aan het eind van de maand, wanneer
ik met mijn laatste centen in mijn zak
loop is het de lucht (ik hoef toch niet te
zeggen „de geur"?) die mij fataal wordt.
Eigenlijk moet je sterk zijn. Die laatste
centen kunnen je in noodgevallen nog wel
te pas komen voor een „trammetje" wan
neer de trein vertraging heeft!
Maar het vlees (i.e. de haring) blijkt
toch weer sterker te zijn dan de geest.
Zo'n echte haringlucht komt m.i. niet tot
zijn recht wanneer er ook nog vis gebak
ken wordt in dezelfde tent. Ik houd het bij
een enkel-haring-verkopende tent.'
Dan nog iets. Dat achterover in je, keel
laten glijden kan wel heel stoer staan (en
op de affiches voor het buitenland heeft
dat ook wel zijn specifieke aantrekkelijk
heid) maar het wordt toch ook op prijs
gesteld, wanneer door de haringman de
keuze wordt gevraagd: „In stukjes, dus
gesneden, of niet?"
Bovendien heeft men, wanneer de ha
ring in stukjes (met een bakje met stok
jes op het marmer ter beschikking staan
de) wordt geserveerd, de keuze over het
één of meerdere keren ongevraagd indo
pen in een alweer ter beschikking staand
kommetje uitjes. Ik vind dat ongedwon
gen, niet steeds te moeten vragen naar
een (eventueel niet gebroken) stokje, als
mede naar uitjes, opsmullen van haring
een verkwikking. En dan snijdt mijn ha
ringman er ook, ongevraagd, een stukje
van een augurk bij. Deze geste maakt
zijn klantenkring, naar ik meen, ook
steeds groter.
Dit was de inzending met het hoogste
aantal punten. Maar het wat minder
poëtische, maar practisch misschien waar
devoller volgende stuk kreeg ook zeer veel
punten.
Het aanbieden van de vis (dus ook de
haring) moet op zo aantrekkelijk mogelij
ke wijze geschieden. Voor de haring moe
ten kleine tonnen worden gebruikt, die met
'ets fleurigs oWivikkeld zijn. Heldere kleu
ren spreken aan.
In de etalage zou op sobere manier
enige vismateriaal gebruikt kunnen wor
den voor versiering. Ongetaande netjes,
'~ons enzovoorts (in kleine afmetingen).
De schoongemaakte haringen op helder
witte schalen in koelvitrines.
Aangeven in welke vorm de haring ge
nuttigd kan worden: zo uit de zee, in het
zuur. gebakken, enz. Bij verschillende ge
legenheden is haring te gebruiken. Slag-
'innen, zoals de bekende „Haring in het
land, dokter aan de kant". Zodra de vis is
schoongemaakt dient de vuile rommel di
rect weg gedaan te worden.
Er zou misschien meer gewerkt kunnen
worden om de afzet, bij broodjeswinkels,
die vaak een grote klandizie hebben, te
vergroten.
Poëzie en kritiek
Er waren er, die een mooi versie maak
ten, maar eigenlijk aan de bedoeling van
de prijsvraag voorbijgingen:
Over het algemeen ziet de verkoper er
fris uit en dat is de eerste vereiste en
verder geen kritiek want als je een hond
wilt slaan kun je altijd nog wel een stok
vinden.
en
DE visboer fris boter bij de vis
Haring bij de dis zo gezond als een vis
Er waren er ook, die in hun kritiek bij
zonder scherp waren:
Het ts een verrukkelijke kost, alléén:
het schoonmaken van het Hollands zee
banket is voor diegenen, die er om heen
staan des zomers op het strand bij ver
schillende haringhandelaren een zeer on
smakelijk gezicht. Het is mij opgevallen,
dat er veel toeristen bij het schoonmaken
van haring wegliepen en dat door ondes
kundige hand de vis uit elkaar werd ge
trokken en zo werd afgeleverd.
Dit komt alleen voor bij zeer drukke
dno"n op het strand, men moet zorgen,
voldoende haring, schoongemaakt, in voor
raad te hebben.
Deze laatste kritiek is natuurlijk niet
juist, omdat het nu eenmaal niet mogelijk
is, een paar honderd haringen schoonge
maakt klaar te leggen. Eén van de dingen,
waar een goede haringkoopman op let is
juist, dat hij de haring zo laat mogelijk
„Meer reclame" vroeg de volgende:
„Meer reclame, meer op dit gezonde
produkt wijzen door middel van adverten
ties in de daarvoor in aanmerking komen
de dagen weekbladen en damesbladen
enz. enz. kan de afzet van onze nationale
lekkernij bevorderen. Ook door middel van
reclamevliegtuigen, zoals aan onze kust
plaatsen voor limonade en dergelijke ge
beurt.
De haring moet men in het algemeen zo
aanprijzen dat de nadruk wordt gelegd,
in de eerste plaats, op het gezonde ervan,
dat het een gezonde lekkernij is. De prijs
kan mogelijk zo geregeld worden, dat de
tweede en derde haring goedkoper uitval
len, dit bevordert mijns inziens de omzet,
aangezien de totaalverkoop het gegeven
voordeel belangrijk overtreft.
Mijn mening omtrent kwaliteiten en as
sortimenten is deze: de lichtgezouten ha-
rina is het lekkerst, dan komt de vers ge
bakken haring heerlijk! de blanke
zure haring verrukkelijk! gerookte
haring erg lekker, maar soms iets te
zout maartse bokking zalig, wel erg
graterig „goudharing, het neusje van
de zalm. Assortimenten genoeg, maar wijs
op het gezonde ervan. Elk soort haring in
de mond is zeldzaam lekker, maar vooral
gezond!
en de volgende inzender bleek alleen des
zomers haring te waarderen:
Na. veel peinzen en geduld
Uw enquête en quiz ingevuld
De haring heet niet voor niets „het
(zeebanket"
Het is voor mij een delicatesse tot en
(met.
Helaas alleen in de zomer vind ik hem
(Jijn
Omdat ze in de winter te zacht en te slap
(zijn.
Een harde groene is altijd mijn vraag
Want die eet ik o zo graag.
Zoals ze hier worden gepresenteerd
Worden ze door iedereen gewaardeerd
Ik heb in Duitsland en Engeland ook
(haring gegeten
Maar ze zijn daar niet zo lekker moet u
(weten.
Dat zal wel liggen aan de behandeling
Want dat is natuurlijk een uiterst voor-
(naam ding.
Nee, de Hollandse Nieuwe, in Holland
(gegeten,
Die kun je nooit en te nimmer vergeten.
Hier zijn ze altijd schoon en fris.
Hier weten ze wat lekker is.
Daarom wens ik de haringvisserij
Een goede, grote vangst, zonder averij.
Het hospitaalkerkschip „De Hoop"
hoort bij de Nederlandse haringvloot.
Als de loggers uitvaren is de „De
Hoop" er bij om assistentie te ver
lenen. Maar er is nog zo'n schip, dat
de Nederlandse vissers goed kennen
de Duitse ,,Frïthjof". Deze collega vUn
De Hoop lóas enkele maanden geleden
nog in IJmuiden. Als de teelt is be
gonnen, zal ook de „Frithjof" wel eens
te hulp moeten komen, als hij .dichter
bij is dan de „De Hoop".
sel verdient, missen wij een schakel tus
sen het vangen de de lekkerbek.
P.S. Een tijdje geleden was ik in Dus-
seldorf en zag daar een viswinkel, ge
naamd. „Nordsee". Alleen vis in de etala
ge, maar in soorten en verscheidenheid
zoals ik in ons visrijk Nederland nooit zie.
Eén der schepen, die blijven liggen.
Etalages
In de kringen van de kleinhandel zijn er,
die er van overtuigd zijn, dat men het nog
beter zou kunnen doen. Op studiedagen
van deze groep wordt vaak gesteld, dat
men het produkt veel beter zou moeten
etaleren. Uit de volgende inzending blijkt,
dat de klant daar prijs op stelt:
Onze haring is niet te overtreffen. Maar
als de „groene" tijd voorbij is zakt een
groot aantal liefhebbers van haring weer
af als liefhebbers van ons heerlijk natio
naal gerecht.
Als ik in het buitenland ben en zie dan
wat er met haring te bereiken is krijg ik
er altijd spijt van dat onze haring in eigen
land zo weinig deskundig onder de ogen
van de consument wordt gebracht.
Verwerkende industrieën en vooral de
handel beschouwen schijnbaar onze haring
als een soort aardappel ze vragen er
wel om. Dat kan beslist anders, laat de
handel onze haring, ook als de „groene"
tijd voorbij is, beschouwen en ook aanbie
den als een delicatesse. De verwerkende
industrieën moeten onze haring in meer
verscheidenheid op de markt brengen.
Waarom liggen hier bij de kruideniers
wel zogenaamde „pilchards" uit Japan en
andere landen te koop? Waarom niet van
eigen visvangst? Breng de haring in ver
schillende verpakkingen, in stukjes of half
of heel in mooie doorzichtige verpakkin
gen, in blik of hoe dan ook, maak er recla
me voor.
Maar zo lang onze heerlijke vis terecht
komt bij „De visboer" en nog niet deskun
dige winkeliers met vis iets „doen", hier
mee bedoel ik het smakelijk etaleren en
de vis behandelen, zoals dit kostbare voed-
Waarom kan dat hier niet? Zeker omdat
wij ze zelf vangen en daarom de vis maar
gewoon vinden? Kunt u mij in Haarlem
een winkel noemen die bij de Haarlem
mers als DE gesorteerde viswinkel bekend
staat? Nee, natuurlijk,, ikben zelf Haar
lemmer. Zeker, er is vis te koop, maar
een winkel, die een etalage maakt met
een flinke sortering vis, doorlopend (en
niet alleen op vrijdagmorgen) is er haast
niet in ons land.
Meer mans
„Meer reclame" is ook de eis, die in
deze inzending uitkomt:
Als consument kan ik zeggen, er wordt
te weinig reclame gemaakt. Een voor
beeld: „Met melk meer mans", dit heeft
een geweldige inslag gehad bij de jeugd,
en wie de jeugd heeft heeft de toekomst.
Een voorbeeld: schakel de jeugd in, laat
ze bij de aankomst van de eerste nieuwe
haring een opstel maken over haring of
vis, hiervoor de mooiste belonen met een
prijs.
Schakel dan de gehele bevolking in en
laat ze raden wie het eerst binnenkomt
met de heerlijke haring, welke dag en hoe
laat. U zult zien, welk een resultaten dit
afwerpt, de bevolking wil gokken in deze
moderne tijd.
om daarmee rekening te houden door ook
wat lichter gezouten haring te verkopen
naast de gezouten haring? Door gezouten
haring wat langer in het water te laten
liggen trekt een deel van het zout er uit,
doch de smaak gaat daardoor achteruit.
Dan hierna een geweldige courantenre
clame en een betere voorlichting op ha
ring- en visgebied, op alle huishoudbeur
zen. Een keer in iedere maand in iedere
Dat de haring altijd goed wordt schoon
gemaakt, werd ook door deze inzender
betwijfeld:
Wij eten elke week vis, maar haring
tweemaal per week. Daar zijn we alle
maal dol op. Ik koop ze altijd schoon
gemaakt. Maar tot mijn spijt moet ik
u bekennen dat ik de haring slecht schoon
gemaakt vind. Een enkele keer kun je
er zo heerlijk in bijten, maar meestal
moet je er de graten uitvissen wat de
srtiaak niet verhoogt. Weet u, anders neem
je hem tussen duim en wijsvinger en je
hapt er heerlijk in maar nu moet je
eerst goed zoeken of hij wel schoon is.
Anders ben ik zeer tevreden over de
vis, anders had ik ook niet voor drie
gulden in de week. Maar die ene wens
houd ik.
Gemarineerd
Kritiek was er ook te beluisteren op
gemarineerde produkten:
Zoute haringen kan men in Noord- en
Zuid-Holland overal krijgen, en er wordt
inderdaad door de verkopers goede re
clame gemaakt, helaas is dit niet het
geval in de andere provincies. Gemari
neerde haring (zure) echter dat laat een
heleboel te wensen over, hard en smake
loos soms, op verschillende plaatsen in
Haarlem is dit het geval, het zou aan
beveling verdienen hieraan eens aandacht
te besteden, want ik ben er van over
tuigd dat er dan meer mensen zure ha
ring of rolmops eten. Dit is natuurlijk
een kwestie van inleggerij, kopen zij wel
het beste?
Zeven of acht groene haringen achter
elkaar is niets voor de volgende inzen
der, die ze ook zout wel lust, maar dan
liefst op het brood:
Haring wordt door mij veel gegeten om
dat het een smakelijk en heerlijk eten is.
Voornamelijk bij een paar boterhammen,
waar ik dan gaarne in plaats van worst
of kaas een paar heerlijke zoute haringen
bij eet. Ook andere vis, bij voorbeeld ge
stoofde schelvis is heerlijk. En in vis zit
meer dan in vlees. De voedingswaarde van
vlees is 76 percent, terwijl die van vis
78 percent is. Wel vind ik de eerste Hol
landse Nieuwe het lekkerst. .Als ik dan
aan haring begin, lust ik er wel zeven
of acht in één keer. Ook al omdat ze dan
helemaal niet zout zijn. Later is ze weer
wat zout, maar dat zal wel aan de berei
ding liggen.
Al geeft de volgende inzending toch weer
te denken:
Hoe de wijze in andere landen is weet
ik niet, dus kan ik niet oordelen of het
daar beter of slechter is, maar in mijn
omgeving zou ik zeggen is de wijze wel
goed. Wel heb ik kritiek over kraampjes.
Mijn mening is dat vis, die zo voor het
opeten is (haring en gebakken vis) aan
sommige kraampjes en vooral op de
markt niet zo hygiënisch geplaatst is. Zou
er geen papier of plastic over gelegd kun
nen worden, zodat iedereen er niet zo vlak
boven staat?
En dan nog een poëtische uiting:
De haring kan men op verschillende
wijze consumeren, namelijk in de vorm
van: gezouten, zure haring, rolmops, ge
rookte, gestoomde haring, gebakken ha
ring, ook in zuur, geconserveerde haring
in saus, gestoofde haring, zelfs heel lek
ker, probeert u het eens? Ook zoute ha
ring eten is een probaat middel tegen de
koorts. Hier nog een klein rijmpje over
ons zeebanket:
Eet snoek en baars, zoveel gij wilt
Eet paling zonder tal,
Maar dokters raad, geeft meeste baat,
Eet haring bovenal.
Panklaar
En dit is het geluid van een IJmuidense
huisvrouw, die zelf graag vis bakt, maar
toch een lans breekt voor het „panklaar"-
systeem.
Ik vind de wijze waarop vis in het al
gemeen en haring in het bijzonder aan de
consument wordt gepresenteerd, wel goed,
ofschoon ik zelf altijd mijn vast adres heb
waar ik mijn vis en haring koop, want
er zijn viskramen en winkels waar de hy
giëne wel eens wat te wensen overlaat,
want vis moet schoon en fris behandeld
worden, want niets is erger dan vis niet
voor 100 percent rein en fris. Of in het al
gemeen uitbreiding van het assortiment
op prijs gesteld zou worden, geloof ik niet,
want de meeste winkels en tenten hebben
alle soorten gebakken vis.
Wel geloof ik dat de meeste Nederland
se huisvrouwen wel meer vis zouden eten
als ze maar eerst niet schoongemaakt en
gebakken hoefden te worden, want daar
zien velen tegenaan of gunnen zich er geen
tijd voor. Ik neem enkel mijn getrouwde
dochter maar (ze woont bij' ons in). Ze is
dol op vis en haar man ook, en altijd
komt de smekende vraag: „Moe, wilt u
ze dan s.v.p. voor ons bakken?" Nou, dat
doe ik dan met plezier, want al zeg ik
het zelf, ik kan het prima en mijn hele
gezin geniet er van.
Kiezen-troost
En voor de lezer, die juist zijn gebit
heeft laten trekken, is hier een goede
„kiezen-troost":
Ik kan nooit kritiek op haring hebben!
Daar haring een gezond eten is en je
het bij elke gelegenheid kunt gebruiken
zoals bij brood, slaatjes, voor de bruiloft
en bij partijen, tussen een borreltje en
tegen zeeziekte. Ik vind haring en ook an
dere vis overheerlijk en ik zou niet goed
zijn als er geen vis of haring was. Het is
een goede versterking voor zieken en al
heb je geen tanden meer, een haring
smelt vanzelf in je mond.
Dat haring in automaten wel wat klan
ten zou vinden, bijkt hieruit:»
Ik geloof, dat er veel meer vis en haring
gegeten kan worden. Het geheel zal toene
men, wanneer het produkt aantrekkelijk
verkrijgbaar wordt gesteld. Patat is laat
in de avond nog verkrijgbaar maar ha
ring en gebakken vis niet. Dit heeft vol
gens mij een zeer ongunstige invloed op
de verkoop van haring en vis.
Maar het kan natuurlijk niet, althans
geen Hollandse Nieuwe. Gebakken vis in
automaten zou natuurlijk een welkome ver
sterking van het assortiment zijn. Waarom
geen „fish and chips?" De lezer, die de
volgende kritiek uit, staat niet alleen,
want ook in vishandelskringen hoort men
wel, dat „Lekkerbekjes" eigenlijk de vis
als zodanig onrecht aandoen:
De viswinkels zien er over het algemeen
behoorlijk (schoon) uit. Op de manier van
het naar voren brengen der artikelen, eta
leren enz. valt nog wel het een en ander
aan te merken. Maar zoals vis op mark
ten wordt aangeboden is treurig. Om van
het uiterlijk (kleding) der verkopers en
het verpakkingsmateriaal nog niet te spre
ken! Het beneemt je de eetlust. Dit geldt
ook voor vele visstalletjes en andere ver
kopers langs de weg. Ook vind ik het
jammer dat vis zo als „lekkerbekjes" in
Een van de mannen, die steeds weer in
de weer is om de visserij van nieuwe
dingen te voorzien, is ir. J. F. Minnee.
Hij is de man, die heeft voorgesteld de
„dynamische vleet" in te voeren, waar
bij de netten niet meer met blazen
aan de opervlakte worden gehouden,
maar door een aan de bovenkant van
het net bevestigde rubberslang. Door
meer of minder lucht in de slang te
persen zou men de netten lager of
hoger kunnen stellen, op zoek naar de
haring, die men met het echolood op
zijn ware diepte kan schatten. Er zijn
deskundigen, die er niet erg in ge
loven, maar het is in elk geval een
fris geluid. Juist zoals ir. Minnee's
nettenschudmachine, waarmee hij
mankracht wil uitsparen. Op de
SCH 49 is er één in gebruik. Maar
veel reders zeggen: „Waarom geld
weggooien, als je toch niets vangt?"
de handel gebracht wordt. Door de dikke
paplaag weet je niet wat je eet. Het is
geen gebakken vis meer!
Dan graag wat betere voorlichting door
de verkopers, zodat je weet wat je koopt.
Wat is nu bijvoorbeeld „lekkerbekje", ra
dio, zeepaling enzovoorts. Visdemonstra-
ties in grote warenhuizen lijken me heel
geschikt om het publiek met de verschil
lende visprodukten bekend te maken. Be
ter dan de demonstratiewagen, die wel
veel plaatsen maar slechts een bepaald
gedeelte van de bevolking bereikt.
De volgende inzender vermoedt, dat er
grove winst op haring wordt gemaakt.
Maar zoals we al in een vorige vlagge
tjesdagkrant hebben aangetoond: dat is
beslist niet waar.
Het eigenaardige doet zich hier ter
plaatse voor, dat de vis bij de kleinhan
delaar duurder is dan in de grote steden
van het land. Dan zie je hier weinig „vis
boeren" langs de straat venten en hun
waar aanprijzen.
Waarom in de cafetaria's ook niet „fish
and chips" zoals in Engeland? Over de
haring kan ik dit zeggen: het produkt is
voor de doorsneeman te duur. Zal niet
zeggen als de haring per kantje ongeveer
f 500 opbrengt, maar ze is vooral in het
middenseizoen toch ook belangrijk goedko
per. En wat zal dan een haring kosten
bij een aantal van ongeveer 800 a 900 per
kantje? Goedkoper dan een kwartje per
stuk komt de haring als regel niet aan
de kar. Waarom die grove winst op een
haring? Als ze goedkoper was zouden er
meer gegeten worden volgens mij en de
omzet wordt groter. Iemand met een ge
zin van 7 a 8 personen gaat dit ongeveer
f 2.00 kosten en wat is dan één haring
per persoon?
Nee, ik wacht wel totdat ze met een
ton op de bakfiets de haring uitventen
door de straat met een prijs van 6 of 7
voor een gulden, dan gaat het nog, alleen
moet je er hard achteraanlopen anders
zijn ze voorbij voordat je het weet, ze
zullen niet even blijven stilstaan op één of
ander ptint en hun haring aanprijzen en
de mensen de tijd geven zich met een
bord of iets dergelijks naar de kar te be
geven.
En dan ten slotte nog een bijdrage van
een dichter:
Omdat vis zo gezond is eet ik het heel
graag. Nu iets over haring: haring in het
land, de dokter aan de kant.
Zoals men ziet, tal van uiteenlopende
meningen, die wel een beeld geven, van
wat er bij de consument leeft. Er heerst
nogal tegenstrijdigheid, maar dat is bij
deze dingen gewoon. Zoals altijd geldt
ook hier: „Wie de schoen past, trekke
hem aan".
Ongenadig
Ongenadige kritiek wordt in het volgen
de stuk geleverd:
De viselalages zien er meestal vies uit,
de gerookte vis wordt in zichtbaar meer
malen gebruikte kistjes geëtaleerd. De
verse vis ligt vaak in smerige kisten. Op
markten waar de vis meestal open en
bloot ligt zijn de kisten vaak nog smeri
ger. Een aantrekkelijk geëtaleerde etala
ge waar de vis op witte schalen ligt, al
of niet met blaadjes sla en pjakjes
tomaat er tussen, wekt de kooplust. Ook
moet de vis meer in plastic verpakt wor
den wat hygiënischer is. De verkoper,
vooral hij, die de straathandel uitoefent,
dient zich van witte, althans passende, kle
ding te voorzien.
Maar een ander denkt weer op geheei
verschillende wijze over de vishandel:
Wat haring betreft, op de drukste pun
ten wagens, schoon en fris, ga maar eens
kijken tussen 5 en 6. Betreffende vis: ge
fileerde bevroren afgewogen en verpak'
in kleine hoeveelheden, geen vuile boel
thuis. Verkopen al zure haring, gebraden
kip, vlees, panklare soepen, alles verpakt,
waarom geen bevroren vis. Dat is gemak
kelijk mee te nemen, alleen voor alleen-
wonenden.
Verf: één van de belangrijkste dingen I er ook uitgezien mogen hebben, op
bij de voorbereiding. Hoe de schepen I Vlaggetjesdag zijn ze piekfijn: dankzij
de verf.
f
