EXPOSITIES IN AMSTERDAM
Karakteristieke opvoering van
„De Geschiedenis van de Soldaat"
van Strawinsky-Ramuz
Ballet van de Markiezin de Cuevas
Koffie K R E M E R Thee
Première van Jan Vrijmans
Karei Appelfilm
Albert de Klerk speelde
nieuwe orgelcompositie
van Flor Peeters
WOENSDAG 6 JUNI 1962
Bob Buys
KUNSTMAAND AMSTERDAM
Sas Bunge
VARA geeft zendtijd
aan H. A. Gomperts
SPROOKJESACHTIG VERMAAK UIT DE NABLOEI DER ROMANTIEK
„Irma la Douce" bij het
Amsterdams Volkstoneel
T elevisieprogramma
I
HET IS EEN TRADITIE geworden
dat de Amsterdamse kunsthandel E. J.
van Wisselingh Co rónd deze tijd van
het jaar een tentoonstelling maakt van
Franse schilderkunst uit de vorige en
deze eeuw. Tot 9 juni exposeert men
thans schilderijen uit Nederlands par
ticulier bezit. Men moet de zeer geluk
kige bezitters dankbaar zijn voor hun
medewerking aan deze expositie, die ik
een belangrijk evenement moet noemen.
Van ieder schilderij hier valt veel te
vertellen. Ik moet me echter beperken
tot wat mij dan om verschillende rede
nen in het bijzonder boeide, en volg
daarbij de catalogus.
INTERESSANT is weer een doek van
Bernard(1868—1941), die overigens min
der door zijn schilderijen dan wel door
zijn schrijven over en propageren van
tijdgenoten belangrijk is geweest in een
ontwikkeling. Van Boudin (18241898) is
er een juweeltje, schepen aan de pier van
Trouville, en een doek, dat typisch is
voor zijn opnemen van mensen in het
landschap. Uit Chirico's (geb. 1888 en
Italiaan) schilderij begrijpt men de be
wondering voor deze figuur, waarvan Wil
link eens getuigde. Er is voorts werk van
Corot (1796—1875), Daubigny (1817—1877)
en Daumier (1808—1879). In de gouache
van een open venster ontmoeten we een
zeer sterke Dufy (1877—1953). Van Fantin
Latour (1936—1904) werd hier altijd veel
verzameld. Van Gauguin(18481903) en
Van Gogh (1853—1890) ontmoet men vroe
ge werken. Verrassend is een schilderij van
Herbin(1882—1960), dat uit de tijd van de
Fauves stamt. Dat Jongkind (1819—1891)
ook tot de Franse schilders gerekend wordt
is verdedigbaar uit zijn schilderij naar
een Antwerps pleintje. Te weinig bekend
werd hier de charmante en van nostalgie
naar een verleden vervulde Laprade
(1875—1932). In Parijs aan het kanaal
St Marin zag Lépine (18351892) een door
Jongkind vertrouwde maannacht. Stralend
rn welbekend is „Port Donnant, Belle
Isle" van Monet(1840—1926). Heerlijk is
ook de vertegenwoordiging vzn Monticel-
11(1824—1866) en van Renoir (1841—1919).
Sisley (1840—1899) is vertegenwoordigd
met een voor hem typisch echt Frans
landschap. Deze schilder vond bij Has
tings een onderwerp dat gelijkt op die
welke Monet aan de Franse kust vond.
Het Montmartre van Utrillo(1883—1955)
kan men nóg zo zien. Een topstuk is ten
slotte het schilderij van twee vrouwen in
interieur van Vuillard(1868—1940), verras
send van compositie en als zo veel hier
een museum waardig. Niet vermeld in de
catalogus en dus vermoedelijk bezit van
de kunsthandel is Vuillards treffende „In
de Metro".
BIJ MAGDALENE SOTHMANN wor
den tot 16 juni schilderijen en gouaches
van Pieter Defesche geëxposeerd. Men
kwam zijn werk wel tegen in het Stede
lijk Museum te Amsterdam, o.a. op expo
sities van de Keerkring. Voor mij is deze
expositie te zeer één van werk uit een
beperkte en recente periode. Dat maakt
't, moeilijk mijn genegenheid voor deze van
afkomst Limburgse schilder te verklaren,
daar ik namelijk enigszins beducht ben
voor de wijze waarop hij zich is gaan
richten op; en zijn kracht is gaan zoeken
in een barokke veelkleurigheid. Ik vraag
me af of men niet beter had gedaan min
der op te hangen, waardoor Defesche's
ongetwijfeld aanwezige kwaliteiten voor
een met zijn werk onbekend publiek wat
gemakkelijker zichtbaar konden zijn. Na
de voor mij aantrekkelijkste werken ge
noteerd te hebben ontdekte ik dat deze
in of zeer nabij Defesche's Limburg ont
staan waren. Zoals dat bij een Diederen
en een Nols het geval lijkt te zijn, is zijn
kleurgeving min of meer bepaald door
het landschap, waaruit hij stamt en acht
ik die kleurgeving te sterk toegepast in
werken, die naar aanleiding van ontmoe
tingen elders ontstonden. Als voorbeeld
noem ik een duinlandschap, een aantrek
kelijk schilderij, dat toch minder authenti
citeit voor mij bezit dan een landschap
aan het Belgische riviertje de Ourthe. Veel
van zijn motieven vond Defesche in Joego
slavië en in mijn onbekendheid met dat
land kan een oorzaak van minder contact
met de op dit land geïnspireerde schilde
rijen liggen; iets dat ik echter niet onder
vond bij het werk van Ploos van Amstel
daarvandaan. Van de gouaches genoot ik
ook weer het meest een, die in België
gemaakt werd.
BIJ SANTEE LANDWEER debuteert
voor Nederland de beeldhouwer Bernard
Citroen. Citroen is beeldhouwer in de
volle zin des woords. Hij hakt zijn plas
tieken uit de steen. Zijn vormgeving is
voor de steen bepaald. Zijn inspiratie kan
door de vorm van het te bewerken blok
reeds geleid zijn. Citroen wil ook duidelijk
het blok zoveel mogelijk bewaren. Dat
maakt dat verscheidene plastieken een be
kijken vanuit een bepaalde plaats ver
langen.
Citroen „Vader en zoon" en „Castor en
Pollux" zijn echter van bijna alle zijden
boeiend. Bovendien vond Citroen een
meerzijdige werking door koppen te hak
ken uit in doorsnede rechthoekige of ruit
vormige brokken steen waarbij hij de lijn
van het profiel liet ontstaan langs de snij
lijn van twee staande vlakken, in welke
dan de gelaatshelften gebeiteld werden.
Misschien is het portret van een jonge
man met baard het meest overtuigende
voorbeeld van Citroens vondst, die wel
zeer typerend is voor Citroens onderzoek
naar expressiemogelijkheden in steen.
Dat Citroen in Parijs tot de beeldhouw
kunst en zijn ontwikkeling daarvan kwam
is duidelijk zichtbaar. Directe invloeden
zijn moeilijk aanwijsbaar al wordt men
wel even misschien aan werk van sommi
ge andere en bekendere figuren herinnerd.
Citroen is zeker te intelligent om epigoon
te kunnen zijn of zelfs de invloed van
maar een figuur alleen te kunnen onder
gaan. Zelf vertelde hij mij dat zijn door
mij gereleveerde vondst toch al eerder
was gedaan. Later bleek hem namelijk in
het Louvre aan de daar opgestelde sarco
fagen dat, zij het in wel zeer van die van
hem verschillende uitvoering, de oude Ro
meinen ook op het idee waren gekomen
de hoeklijnen voor de profilering van het
menselijk gelaat te gebruiken. Dat ligt
voor de hand als men aan de sier van ar
chitectuur denkt. Ook is men wellicht la
ter tot de herontdekking van deze moge
lijkheid gekomen. Voor mij is zeker dat
Citroen onbewust van hetgeen voor hem
gemaakt werd tot zijn ontdekking kwam,
daar zijn op deze vondst gebaseerde ex
pressievorm ons verrast.
De met subsidie van het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
door Jan Vrijman gemaakte kleurenfilm
„De Werkelijkheid van Karei Appel" is
gisteren in het Alhambra Theater in Am
sterdam in première gegaan. Na twee
jaar overleg en voorbereiding werd in ok
tober 1961 de opdracht voor het maken
van de film gegeven. De atelieropnamen
het eigenlijke schilderen neemt zes mi
nuten van de 15 minuten durende film in
beslag werden in het kasteel Groene-
veld in Baarn gemaakt. De buitenopna
men waren toen reeds in Parijs, waar de
schilder woont, geschied.
Museum beveel ik vooral aan die, welke
men „Experiment in constructie" noemde.
Het gaat hier om een voortbouwen op de
ideeën van de Stijlgroep. Nog onlangs za
gen we hier werk van een Engelse schil
deres, dat ik na het bekijken van deze ex
positie nog meer geneigd ben als epigo-
nenwerk te zien. Men kan Mondriaans
werk als een einde zien, wanneer men het
over schilderkunst heeft. Men kan het als
een begin zien van een nieuw beleven van
de ruimte, een werken met de ruimte, een
creëren van ruimte. Naast Mondriaan moe
ten als pioniers eigenlijk ook anderen ge
noemd worden. Ik wijs slechts op Van
Doesburgh. Na veler gesol met Stijlideeën
is het een verrassing deze expositie te
ondergaan. Voelbaar is hier de zin tot zui
verheid van stellen, tot uitdrukking mede
komend in de benaming van deze tentoon
stelling. Van de vertegenwoordigden noem
ik slechts Joost Baljeu, die ons al eerder
Doek van Herbin (18821960)
vermocht te intrigeren door zijn gedach
ten over kunst, waaraan ik een schrijven
mocht wijden. Deze expositie kan niet ver
geleken worden met schilderijen-tentoon
stellingen of exposities van beeldhouwwer
ken. Maar de tentoonstelling van vier
Amerikaanse kunstenaars boven, in de
Nieuwe Vleugel, waar beneden tot 18 juni
ook deze experimenten te zien zijn, onder
streept nog eens de ernst van deze „Stijl
mensen" door de Vervelende herhaling van
inmiddels historisch geworden experimen
ten. Moeten we nu echt de variaties van
de „Stars and Stripes" van een zekere Jas
Ier Johns ernstig nemen? Die Amerikanen
hadden geen slechter buren voor hun pro
paganda kunnen hebben dan Joost Baljeu
en zijn medestanders.
STRAWINSKY'S „Histoire du Soldat" met tekst van Ramuz in de vertaling van
Martinus Nijhoff is gisteren in de Kleine Zaal van het Concertgebouw ten tonele
gebracht door vier leden van De Nieuwe Komedie en zeven musici van het Brabantse
Orkest. Deze voorstelling is ongeveer een jaar geleden door onze toenmalige toneel
medewerker met grote instemming besproken. Ze keerde thans terug als onderdeel
van de Kunstmaand Amsterdam en oogstte opnieuw groot succes bij een publiek dat
de zaal tot en met de laatste plaats bezet had. Dit succes was volkomen begrijpelijk
want zowel het muzikale als het theatrale deel van de voorstelling is in ieder opzicht
verzorgd, door voorstellingen in de verschillende grote steden en een tournee naar
Italië is het werk goed ingespeeld terwijl de tekstbehandeling en de plastiek van de
bewegingen op het toneel geheel op de droogkorrelige, fascinerende ritmiek van de
partituur zijn afgestemd.
ZOALS WELLICHT bekend dankt de I om als aanvulling bij Strawinksy's „Sol-
Karei Appel heeft niet alleen de hoofdrol „Soldaat" zijn ontstaan aan een gedwon- daat" te dienen. Het was een vlot geschre-
in deze film gespeeld, maar is ook verant- gen verblijf van Strawinsky in Zwitser- ven, onderhoudende muziek, een soort
woordelijk voor de begeleidende elektroni- land tijdens de eerste wereldoorlog. Af- New-Orleans voor neo-klassieke high-
sche muziek tijdens het gedeelte, dat zich gesneden van zijn vaderland waar net brows een licht soepje dat de appetijt
in het atelier afspeelt. Appel noemde deze nieuwe regime de bezittingen van de ge- scherpte voor de hoofdschotel,
muziek de „musique barbare" zoals hij vluchte landgenoten geblokkeerd had
ook van zichzelf aan het begin van de besloot hij tezamen met zijn vriend, de
atelierscène zegt: „Ik schilder barbaars dichter C. F. Ramuz, een muzikaal thea-
in deze barbaarse tijd". Een muzikale bij- terstuk te schrijven dat voor opvoeringen
drage levert voorts de Amerikaanse trom- in Zwitserland gemakkelijk transportabel
pettist Dizzy Gillespie, die „Lyrics for zou zijn wegens beperking in decor en re-
Appel" schreef en in de film ten gehore kwisieten en een geringe bezetting op het Het Parool) heeft de vara zendtijd ver-
brengt. toneel en aan de muzieklessenaars. Zo ont- zocbt om te reageren op de inhoud van
Om in het atelier direct confronterende stond „L'Histoire du Soldat", in een geheel de Marimba-uitzending van maandag 14
opnamen te kunnen maken liet Jan Vrij- nieuw, moeilijk te omschrijven genre, nal- mei Daarin heeft de redactie van Ma-
man een schildersdoek construeren, dat in verwege een toneelstuk-met-muziek en een rimba de VARA verdedigd tegen de aan-
het midden een door glas afgedekt gat van opera, met elementen van de pantomime vallen> die de heer Gomperts in twee ar-
- - en van het „leerstuk tiekelen richtte op de omroepsecretaris
Het simpele verhaaltje van de soldaat V£m de VARA, de heer J. B. Broeksz, die
die zijn ziel, in de vorm var, een tijdens de jaarvergadering van de VARA-
aan de duivel verkoopt en alleen gelukkig verenigingsraad zijn visie gegeven heeft
is wanneer hij zijn speeltuig herkrijgt ,s op de toekomst Van het derde radionet,
een nauwelijks verhulde allegorie van het De yARA heeft het verzoek van de heer
De heer H. A. Gomperts, journalist bij
Morgen komen wij uitvoerig op de kwa
liteiten van de Appelfilm terug.
HET BALLET van de Markies de Cuevas. opgericht in 1947 te Monte Carlo en
kort nadien zjjn hoofdkwartier kiezend in Parijs, heeft er bijzonder veel toe bij
gedragen dat de danskunst zich ook in Nederland populariteit verwierf. Men kon
zjjn ogen uitkijken op meesterwerken uit het romantische repertoire of de spectacu
lairste gedeelten daaruit en op noviteiten in een daarbij aansluitende trant, gepresen
teerd door een keurbende van solisten men herinnert zich vooral Rosella High-
tower en André Eglevsky, Tamara Toumanova, het echtpaar Marjorie Tallchief en
George Skibine van internationale reputatie. Met zeldzame gulheid werd een
dubbele erfenis verdeeld: de artistieke van Diaghilev en de financiële van Rocke
feller, welke weelde men respectievelijk te danken had aan de herinnering van
fameuze choreografen eifr aan het fortuinlijke huwelijk van de laatste theatermecenas.
V±T-1êIU*
NA DE DOOD van haar echtgenoot in
1961 heeft de Markiezin de Cuevas diens
nagelaten verplichtingen overgenomen en
het gezelschap haar naam en haar be
scherming geleend. Enkele dagen voor
het gisteren begonnen bezoek aan Amster
dam bereikte ons echter het bericht, dat
zij de kostbare exploitatie van dit liefde
werk niet langer zal voortzetten. Intussen
echter worden er blijkbaar in Frankrijk
plannen beraamd om onder andere aus
piciën de kunstzinnige boedel ,en bijbeho
rende bezittingen voor het tweede vader
land van Terpsichore te behouden. Im
presario Claude Giraud wendt daartoe
zijn wijdvertakte invloeden aan.
IN CARRé KREEG de eerste voorstel
ling van het laatste verblijf, dinsdagavond,
hierdoor ongewild iets van een feestelijke
viering van een luisterrijke ondergang. Op
het programma, dat de gehele week in
ten dele wisselende bezetting herhaald zal
worden, stond de integrale uitvoering van
het sprookjesballet „La Belle au Bois
Dormant" van Marius Petipa, met beurte
lings banale en betoverende muziek van
Tsjaikofsky, doorgaans naar het gelijkna
mige verhaal van Charles Perrault als
Doornroosje" of „De schone slaapster"
aangeduid. Dit pronkstuk uit het keizer
lijke Rusland van voor de eeuwwisseling
werd in de instudering van Nicolas Serge-
jev pas in de twintiger jaren voor het eerst
in West-Europa vertoond. Op deze versie
berustte de montering ter gelegenheid van
de heropening van Covent Garden in
Londen in 1946, welke als model voor de
thans gepresenteerde opvoering heeft ge
diend. Robert Helpmann nam met choreo
grafische gegevens van Bronislava Nijins-
ka de mise-en-scène voor zijn rekening.
IN ALLE ONDERDELEN heeft men er
naar gestreefd de glorieuze sfeer van het
sprookjesachtige vermaak uit de nabloei
van de romantiek de fantastische re
vue, waarin het „onbestaanbare" ook
danstechnisch op de spits wordt gedre-
te evenaren en waar mogelijk
spelenderwijs te overtreffen. Over de
waarde van een dergelijke onderneming
zou men langdurig kunnen twisten, maar
interessant was deze eerste kennismaking
met een historische curiositeit zeer ze
ker. Het zou trouwens niet strikt recht
vaardig zijn een oordeel uit te spreken
over dit weelderige divertissement in drie
bedrijven en een langdurige proloog, aan
gezien de aankleding der talrijke scènes
kennelijk was berekend op een schouw
burg, waarin snellere changementen mo
gelijk zijn. Het was nu namelijk zo, dat
de pauzes meer tijd in beslag namen (en
geduld vergden) dan de ontwikkeling der
tableaus met hun traditionele patronen. En
dat bleek bepaald niet bevorderlijk te zijn
voor de waardering van dit kinderlijke
kijkspel, waarin overigens de pantomime
vaardig was gereduceerd. Het heeft mis
schien wel zin nog eens op het zo royaal
gebodene terug te komen, als men een
betere oplossing voor deze problemen be
dacht heeft.
BOVENDIEN ZOU ik graag een voor
stelling willen zien met een andere ver
tolkster van de rol van Prinses Aurora,
want al schijnt het zo te zijn dat de prima
ballerina Liane Daydé als artieste de
laatste grote favoriete van de verwende
markies is geweest, toch moet gezegd wor
den dat er weinig sfeerscheppend ver
mogen van haar uitgaat. Zij is een ty-
enkele vierkante decimeters had. De hier
achter en door Eduard van der Enden ge
hanteerde camera was voor Appel onzicht
baar.
De première werd door een groot gezel
schap beeldende kunstenaars, vooraan- I probieeirl van zjjn en hebben, van leven I Gompert" ingewilligd. Op vrijdag 8 juni
staande figuren uit de bioscoopwereld en en jeven me(; de dood m het hart. De mu- a s i^rijgt de Parooljournalist 6 minuten
het museumwezen cineasten, journalisten ziek die Strawinsky hierbij gecomponeerd zendtiid. Direct daarna zal de heer J. B.
en Karei Appel zelf bijgewoond. Na alioop beeft js als een serje houtsneden bij een Broeksz namens de VARA de heer Gom-
begaf men zich naar het Stedelijk Mu- Mjddeieeuws volksboek; ze is van een perts van repiiek dienen. In verband met
seum, waar, in het kader van de penna- (zeer geraffineerd gemaakte) „houterig- deze extra uitzending komt het grammo-
nente tentoonstelling „De vijf Generaties heid» geeft in zestien losse onderdelen foonplatenprogramma tussen 19.10 en
ter gelegenheid van deze premiere een een markant> onsentimenteel commentaar 19 30 uur te vervallen.
kleine expositie is ingericht van schilde- en verschuift voortdurend het vertrouwde
rijen, die tijdens het filmen zijn ontstaan metriscbe perspectief ten gunste van poly-
en van door Ed van der Elsken tijdens de ritmische vertekeningen,
opnamen gemaakte foto's.
DE OP ZICHZELF al weinig innemende
bezetting van viool, contrabas, klarinet,
fagot, trompet, trombone en slagwerk,
heeft de componist gebruikt om ook in het
instrumentale ,vlak het onvermengde, het
naast elkaar bestaan van onverenigbare j»„
grootheden te illustreren. Het eigenaardige Ue TCidlO g66]t uOEla6Eu£lg
is dat deze disparate elementen, mits ge-
voegd tot een zo intelligente interpretatie HILVERSUM 1. 402 m. 746 kc/s. 7.00
als die welke hier gegeven werd, toch bij AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
de toehoorder en-schouwer een onmisken- AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym-
bare werking hebben. Ze vormen dan als nastiek. 7.20 Ochtendvaria (gr.) VPRO;
het ware de omlijsting waarbinnen zelfs 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
een dramatisch moment mogelijk wordt: Rechtdoor naar school en kantoor (gr.)
de duivel die de soldaat zijn viool defini- 9.00 Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 De
gelukkig is het compleet stijlloze toneel- tief afhandig maakt nadat deze de prinses groenteman. 9.15 Klass. grammofoonmu-
beeld zonder het anachronistische voor- met zijn spel genezen heeft. De idee om ziek. 9.35 Waterstanden. 9.40 Morgenwij-
beeld van „Les Indes galantes" ondenk- aan het toneelgebeuren het karakter van ding. 10.00 Arbeidsvitaminen (gr.) 10.50
baar voor de finale. Wat mij betreft een levend marionettenspel te geven met Voor de kleuters. 11.00 Kookpraatje. 11.15
had men overigens met dit „Huwelijk van de verteller als spullebaas die het doek Klassieke en moderne muziek. 12.00 Dans-
Aurora" kunnen volstaan, aangevuld met haalde en liet zakken, was mijns inziens orkest en zangsolisten. 12.30 Mededelingen
enkele variaties uit het voorspel, zoals jn verband met het totaalkarakter een t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Uit het be-
trouwens meestal in navolging van Diag- goede vondst. drijfsleven, lezing. 12.43 Lichte muziek,
hilev's voorbeeld gebeurt. Jean Doussard De artistieke leiding en regie van de 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen, actuali-
dirigeerde het Noordhollands Philharmo- voorstelling berustte bij Erik Vos, ter- teiten of grammofoonmiziek. 13.25 Beurs-
nisch Orkest, dat verdienstelijk bijdroeg 1 wijl de muziek werd uitgevoerd onder, lei-1 £ericht§n. 13.30 Lichte muziek en zangso-
tot een ondanks alle bezwaren orffriisken- tdjng vfen Evert van Tright. Deze JaStSe liSr ïïm) Klassieke kamermuziek. 14.40
had vóór de r""° f"T RhaPgnHip g SeptLVoorde vrouw. 15«0ft Zangrecital. 15.30
DdüicTKoning uitgevoerd van André Jolivet, gecompo- Licht ensemble en zangsolisten. 16.00 Voor
neerd in 1956 met de speciale bedoeling oog en oor. cultureel programma van mu
ziek- en schilderkunst. 17.00 Grammofoon-
muziek voor de jeugd. 17.10 Voor de jeugd.
17.40 Grammofoonmuziek voor de jeugd
1 18.20 Lichte muziek. 18.40 Lichte orkest
muziek (gr.) 19.00 Carrousel: Gevarieerd
programma. 19.55 Sportpraatje. 20.00 Nws.
I 20.05 Radiokamerorkest en solist: Moderne
muziek. 21.05 Literair programma. 21.25
Volksliederen uit verschillende landen.
21.50 Koperensemble. 22.00 Lichte Ween-
Een nieuw orgelwerk van Flor Peeters se muziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Actuali-
Op het programma van de orgelsbespe- teiten. 23.00 Sportactualiteiten. 23.10 Dis-
fa aai; succes.
j ling, die de organist Albert de Klerk dins
dagavond in de Grote Kerk gegeven heeft,
was een nieuw orgelwerk van de Vlaam-
se organist Flor Peeters geplaatst. Deze
compositie, die gevormd wordt door een
Preludium, een Canzona en een Ciacona
kreeg bij deze gelegenheid haar eerste uit
se virtuozendom, rap en elegant, even
adembenemend in haar snelheid van draai
en als in de nonchalance der afwerking
van stijlfiguren. Met een profane variatie
op een bijbeltekst zou men kunnen zeggen,
dat zij haar linker been niet laat weten
wat haar rechter' doet. Teleurstellend door
een teveel aan sierlijke camouflage van
wezenlijke viriliteit was het optreden van
Serge Golovine als Prins Florimond, al
wist men dan ook uit vroegere verschij
ningen dat het karakteriseren van een rol-
figuur nooit zijn sterkste zijde is geweest.
Hoe stereotiep de personificaties ook zijn,
hier ging de verborgen mogelijkheid tot
„psychologische" interpretatie als het ont
waken van het bewustzijn uit de droom
toestand der puberteit geheel verloren.
DIT VERSLAG van voorlopige indruk
ken mag niet besloten worden zonder een
bescheiden hulde aan Beatriz Consuelo en
Georges Goviloff voor hun bijna briljante
vertolking van het fameuze Blauwe-vogel-
duet. Hier zag men meer van de legen
darische luister dan in het van zetting zo
prachtige Rozen-adagio uit de eerste akte.
Meer dan door het dansen al zijn er
voortreffelijke ensembles, waarin men ook
de Nederlandse soliste Marian Sarstadt
kan bewonderen wordt het oog gestreeld
door de wisselvallig waardeerbare decors
en kostuums van de nieuwe directeur Ray
mond Larrain, die zich alle gewenste
schilderachtige vrijheden ten aanzien van
Diana Daydé als Prinses Aurora
in Doornroosje.
De directie van het City-Theater te 'Am
sterdam overweegt om binnenkort de bios-
coopexploitaite tijdelijk stop te zetten ten
behoeve van een musical. De actrice Bep-
pie Nooy is namelijk bezig met de voor
bereiding van een serie voorstellingen van
de Franse musical „Irma la Douce", die
het Rotterdams toneel verleden jaar met
Lia Dorana in de hoofdrol groot succes
heeft gebracht. Zij hoopt met haar Am
sterdams Volkstoneel in september met
„Irma la Douce" in het City-Theater te
kunnen beginnen en er twee maanden te
blijven.
Het City-Theater was jaren geleden de
plaats waar jaarlijks de Snip en Snap-
Revue werd opgevoerd.
cotaria: nieuwe grammofoonplaten, 23.55-
Nieuws.
HILVERSUM 11. 298 m. 1007 kc/ s. 7.00
KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00-
24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Lichte gram-
mofoonmuziek. 7.30 Voor de jeugd. 7.45
voering. Men kent in onze stad de compo- I Morgengebed en overweging. 8.00 -Nieuws,
nist Flor Peeters uit vele orgelwerken, 18.15 Lichte grammofoonmuziek. 8.50 "Voor
die hier ten gehore zijn gebracht en die de huisvrouw. 9.40 Schoolradio. NCRV:
getuigden van zijn groot vakmanschap en 10.00 Grammofoonmuziek. 10.03 Oude ka-
veelal daarbij ook van zijn gul en spon- mermuziek (gr.) 10.15 Morgendienst. 10.45
taan muzikantenhart, dat behoefte heeft Koorzang (gr.). KRO: 11.00 Voor de zie-
zich in warme, overvloedige klanken te ken. 11.45 Gewijde muziek. 12.00 Middag-
uiten. I klok - noodklok. 12.04 Lichte grammofoon
muziek. 12.25 Voor de boeren. 12.35 Me-
Bij de vertolking van het nieuwe werk I dedelingen ten behoeve van land- en tuin-
door Albert de Klerk viel het op hoe bouw. 12.38 Tango-orkest (gr.) 12.50 Ac-
Flor Peeters bij het opbouwen daarvan tualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Volksmuziek
een opvallende eenvoud en directheid van 13.30 Melodieën-Cascade. NCRV: 14.00 Me-
zegging heeft betracht. Waarlijk geen noot tropole orkest en zangsoliste. 14.35 Sym-
is er teveel geschreven bij het formuleren fonische muz. (gr.). 15.30 Licht ensemble,
van zijn schone muzikalen gedachten, die 16.00 Bijbeloverdenking. 16.20 Pianorecital:
onmiddellijk door het wezen van de or- klassieke muziek. 16.35 Grammofoonmuz.
gelklank geïnspireerd lijken te zijn. Ook 16.40 Voor de jeugd. 17.10 Lichte gram-
de verwerking van deze gedachten in een mofoonmuziek. 17.40 Beursberichten. 17.45
polyfone structuur van het Preludium en Militair orkest. 18.15 Sportrubriek. 18.30
de Ciacona is voortreffelijk afgestemd op Operettemuziek (gr.). 18.50 Sociaal pers-
het orgel, waarbij hun expressieve inhoud pectief, lezing. 19.00 Nieuws en weèr-
treffend bewaard is gebleven. berichten. 19.10 Gewijde muziek (gr.).
Een bijzonder gevoelig stuk is de Can- 19.30 Radiokrant. 19.50 Politieke lezing,
zona, een orgelcantilène, die in haar pas- 20.00 De volken zullen, Heer, U loven,
torale tongwerk-klanksfeer bij deze uit- gelijktijdige uitzending van drie zendings
voering klonk als een Vlaams lied. Flor bijeenkomsten, in Bazel, Brussel en Rot-
Peeters bewees met zijn compositie, dat terdam. 21.45 Moderne muziek (gr.). 22.00
er ook nog muzikale schoonheid geschon- Kerkorgelconcert. 22.30 Nieuws en S.O.S.-
ken kan worden zonder daarvoor „moder- berichten. 22.40 Avondoverdenking. 22.55
ne" extravaganties te benutten. Boekbespreking. 23.00 Clavecimbelrecital.
Op ons fraaie gerestaureerde orgel kwam 23.30 Vers in het gehoor, litterair pro-
het werk door de geladen en gave uitvoe- gramma. 23.55-24.00 Nieuws,
ring met de gekozen registratie prachtig BRUSSEL. 324 m.
tot zijn recht. Men kon trouwens op deze 12.00 Nieuws. 12.03 Lichte grammo-
avond nog bij andere vertolkingen met foonmuziek. 12.50 Beurskroniek. 13.00
vreugde ervaren hoe schoon en puur het Nieuws en weerbericht. 13.15 Ka-
orgel in zijn tegenwoordige register- en in- mermuziek. 14.00 Opera. 16.00 Beursbe-
tonatie-gesteldheid kan klinken. richten. 16.06 Franse les. 16.20 Kamermu-
Allereerst was dit het geval bij de voor- ziek 16.30 Knapenkoor. 17.00 Nieuws,
dracht van het Offertoire uit „La messe l7 15 Voor de kinderen. 18.15 Orkestmu-
a l'usage des Couvents" van Francois ziek 18 20 v00r de soldaten. 18.50 Sport-
Couperin, waarmede deze orgelbespeling programma. 19.00 Nieuws. 19.40 Lichte
werd begonnen. En daarna traden de rijke muziek. 20.00 Variété-orkest en solisten,
registratie-mogelijkheden en de verrukke
lijke orgelkanktimbres in het volle licht
bij de uitvoering van de ontroerend scho
ne Partita over „Sei gegrüsset, Jesu I
giitig" van Johann Sebastian Bach. Met VOOR WOENSDAG
het orgelwerk „Lauda Sion" van Charles VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS:
Marie Widor, het laatste stuk, dat de 17.35-17.45 Internationaal jeugdjournaal,
hoogbejaarde Parijse organist schreef, be- 20.00 Journaal en weeroverzicht. NCRV:
sloot Albert de Klerk in een virtuoze ver- 20.20 Memo. 20.30 Pas geperst. 20.55 Doe
tolking zijn bespeling. Wat terug, jubileumactie voor het 75-ja-
P. Zwaanswijk rige Leger des Heils. 21.30 Speelfilm 21.55
voordracht. NTS: 22.15 Documentaire film
NCRV: 22.40 Voordracht van gedichten.
Advertentie
VAN DE EXPOSITIES in het Stedelijk
pische vertegenwoordigster van het Fran- tijd en ruimte heeft veroorloofd. Weinig
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20 Achter
j het nieuws. 20.35 Hoe ver valt de appel
van de stamdocumentaire. 21.00 De
twee wezen, toneelstuk.
