Pittige forumdiscussies over
hulp aan ontwikkelingslanden
Vacantie
'ASPRO'
Natuurbeschermers gaan
de alarmklok luiden
KINDERAFTREK EN
BUITENGEWONE LASTEN
BRflun
Maatschappij voor Nijverheid en Handel
Rotterdams industriële expansie
bedreigt uniek natuurgebied
Er liepen bijna
2500 hardrijders
in de radarfuik
Voor veelschrij
vende vaders
I angschr ij ven-
de Jotters
Amerikaanse piloot
zag zijn redders na
18 jaar terug
Italiaan over de
grens gezet
DONDERDAG 14 JUNI 1962
V - S -
Kamerlid Blaise vond weinig weerklank
bij vertegenwoordigers bedrijfsleven
zonder hoofdpijn
neem 'ASPRO' mee.
Met een Braun shaver is
scheren een genoegen.
Vijfdaagse schoolweek
in Den Haag
In Amsterdam
Kort nieuws
in Uw huishouding
Leider van het Belgische
verzet overleden
Van onze belasting,
medewerker
In Leeuwarden
w f 'A f* ff
J& P j r
»y wMM mf'4ite*
4U.
JsCS. J> H
(Van onze reportageredacteur)
„Ik zie met grote ongerustheid dat het
Nederlandse bedrijfsleven veel te weinig
commercieel, te weinig creatief en onge
ïnspireerd de kansen benut welke zich
op de verder van huis liggende markten
voordoen. Dat geldt vooral voor het mid
den- en het kleinbedrijf. Wanneer men
in het Midden-oosten reist, struikelt men
over de Duitse middenstanders, die het
risico echt niet uit eigen zak betalen en
voor de Italianen geldt hetzelfde. Alleen
een paar Nederlandse grote bedrijven bag
geren in het zand, waarvan de lusten de
lasten lang niet compenseren. De agressie
om tot positieverbetering te komen be
perkt zich tot de markten die vlak naast
dè deur liggen".
Deze hartekreet van drs. J. de Vries,
directeur van Eredero's bouwbedrijf te
Utrecht, hoorden de deelnemers aan de jaar
vergadering van de Maatschappij voor Nij
verheid en Handel woensdagmiddag in hel
Haarlemse Concertgebouw tijdens de fo
rumdiscussie welke op de behandeling van
de pre-adviezen over de taak van Neder
land ten aanzien van de ontwikkelings
landen volgde.
De vier pre-adviseurs ,het Kamerlid mr.
P. A.' Blaisse, dr. J. C. Ramaer, eco
noom van Philips, prof. dr. Joh. J. Han
rath van de Rijksuniversiteit te Utrecht,
ir. H. J. A. Hendrikx, president-directeur
van de Nederlandse Heidemaatschappij
en de reeds genoemde drs. De Vries,
alsmede diens naamgenoot prof. dr. E.
de Vries, de rector van het Institute of
social studies, en de directeur van de Ne
derlandse Overzeese Financieringsmaat
schappij, de heer H. de Waal, beantwoord
den onder voorzitterschap van prof. dr.
J. Tinbergen een veertigtal naar aanlei
ding van de pre-adviezen gestelde vragen.
Forum verdeeld
Het forum was over sommige punten
allerminst homogeen en er was vooral
een grote afstand tussen de standpunten
van mr. Blaisse en van prof. Hanrath over
de multilaterale en de bilaterale hulpver
lening aan de ontwikkelingslanden. In ge
woon Nederlands: verdient het de voor
keur de onderontwikkelde landen uit een
internationale, anonieme pot te steunen
of moet dat gebeuren in de vorm van
overeenkomsten tussen de afzonderlijke
westerse landen met één enkele partner
in de tot ontwikkeling te brengen gebie
den? Het was duidelijk dat mr. Blaisse's
voorkeur voor multilaterale overeenkom
sten in dit gezelschap veel minder bij
val vond dan dat van prof. Hanrath, die
het argument dat door geïdentificeerd ge
geven hulp bij het gesteunde land onlust
gevoelens zouden worden gewekt, ver
wierp. Die onlustgevoelens bestaan alleen
bij de concurrenten die het nakijken heb
ben. Mr. Blaisse daarentegen wees erop,
dat bepaalde garanties welke door het be
drijfsleven geëist werden slechts multila
teraal verwezenlijkt kunnen worden, bij
voorbeeld verzekeringen tegen politieke
risico's, zoals nationalisaties. Mr. Blaisse
voelde echter niets voor het dekken van
investeringsrisico's of het verlenen van
rendementsgaranties: dan gaat het immers
óm normale gevolgen van het onderne
mersschap.
Eerst voor zichzelf
Drs. J. de Vries beantwoordde de vraag
wat het bedrijfsleven kan doen voor de
Advertentie
ontwikkelingslanden bondig met: „Begin
nen met voor zichzelf te zorgen!" Maar
ook hij gaf zich er wel rekenschap van
dat de tijd voorbij is, dat de onderne
mer de winst mee naar huis kan nemen.
Er zal gewerkt moeten worden op ba
sis van produktie en instructie, met dien
verstande dat de kosten van de laatste
uit de produktie zullen moeten komen.
Deze spreker verklaarde zich een voor
stander van het opleiden van het plaat
selijke stafpersoneel in Nederland, maar
prof. Hanrath vond het nadeel, dat de
terugkeer naar het eigen land steeds moei
lijk blijkt, veel zwaarder wegen.
Mr. Blaisse maakte eveneens maar wei
nigen warm met zijn industrieprojec
ten als onderdeel van een breed ontwikke
lingsprogramma. „Een prachtige uitspraak,
maar hoe moet je dat doen?" vroeg drs.
De Vries ironisch en mr. Blaisse reageer
de prompt: „Dat kan je natuurlijk nooit
bilateraal doen!" Ook prof. Hanrath her
innerde aan de teleurstellingen welke de
ze „community development" had opgele
verd, waarbij hij achteloos de naam Nieuw
Guinea liet vallen. Dezelfde spreker was
evenmin onverdeeld geestdriftig over de
zogenoemde „Joint ventures", waarbij het
risico van de onderneming door het be
trokken Europese bedrijf gedeeld wordt
met het ontwikkelingsland waar het pro
ject wordt uitgevoerd. De kans is groot
dat het betrokken bedrijf zich zo hecht
verbindt met een of andere kapitaalkrach
tige groep in het onderontwikkelde land,
dat de kloof tussen de inkomensklassen
nog verder wordt verbreed en het bedrijf
wordt gecompromitteerd.
Prof. dr. E. de Vries merkte op, dat
alle garanties van een jonge staat waar
deloos blijken wanneer de regering ver
andert. Een notarieel contract voldoet veel
beter. Dr. J. C. Ramaer vertelde dat
men in Tangajika een proef heeft geno
men met de uitgifte van kleine aande
len op naam, hetgeen drs. De Vries de
interruptie: ..Dan moeten ze daar wel een
goede burgerlijke stand hebben" ontlokte.
Te veel of te weinig
Een felle woordenstrijd ontstond ook
over de vraag hoeveel de overheid voor
het ontwikkelingswerk moet en kan over
hebben. Mr. Blaisse vond de ruim drie
honderd miljoen gulden die thans beschik
baar zijn driekwart percent van het
nationale inkomen aan de schriele kant,
maar prof. Hanrath verweet hem dat hij
de zevenhonderd miljoen die het bedrijfs
leven voor projecten buiten Nederland be-
De Koningin luisterde tijdens de och
tendvergadering aandachtig naar de
pre-adviseurs. Aan de rechterzijde van
de vorstin zitten de vice-voorzitter van
de Maatschappij, drs. A. C. J. Rottier,
de vice-ministerpresident, drs. H. A.
Korthals, de vice-president van de
Raad van Staten, prof. dr. L. J. M.
Beel, en de burgemeester van Haar
lem, mr. O. P. F. M. Cremer; aan haar
linkerzijde de Belgische ambassadeur,
de heer F. X. baron van der Straten
Waillet, de gevolmachtigd minister
van Suriname, dr. R. H. Pos, en de
Commissaris der Koningin in Noord-
Holland, dr. M. J. Prinsen.
steedt ten onrechte buiten beschouwing
liet: dat geld wordt ook aan de Nederland
se volkshuishouding onttrokken.
Op dit punt viel de voorzitter van het
forum, prof. dr. Tinbergen, het Kamer
lid bij: Wanneer we de kloof tussen <le
bezittende en de bezitloze landen willen
dempen zullen we in de toekomst meer
moeten offeren dan één percent van het
nationale inkomen. Drs. De Vries viel met
een in: „Maar dan moeten we ook een
evenredige stem hebben in de verdeling
van de gelden".
Mr. Blaisse moest voorts heel wat weer
werk incasseren na zijn aanval op het
door de Werkgeversbonden voorgestelde
Nederlandse Ontwikkelingsfonds voor de
voor de onderontwikkelde landen. Hij vond
voor een klein land geen haalbare
kaart: organisatie en research van zo'n
fonds zouden alle beschikbare kapitalen
opslokken. En verder zou dat weer een
duidelijk bilaterale affaire worden.
Achterhaalde tegenstelling
Op dit punt kwam er een interessante
interventie van de heer J. Meyer, des
kundige op het gebied van de internatio
nale organisaties van het departement van
Buitenlandse Zaken. Deze vond eigenlijk
de gehele tegenstelling tussen bilaterale
en multilaterale hulp overdreven, omdat
de bilaterale hulp van karakter is ver
anderd. Een mengvorm van beide mo
gelijkheden vindt men in het consortium,
een soort entreekaartje voor de ontwik
kelingsprojecten in een land.
Nadat dr. W. H. K. Feilletau de Bruyn
als „oud-koloniaal" nog een duit in het
zakje had gedaan door zijn ervaringen
uit vroeger jaren op te halen, wees de
heer E. H. van Eeghen op de E.E.G.-
problematiek in Afrika. Deze spreker
sloeg alarm omdat de associatie van de
vroegere Franse gebieden volgens hem
de schijn wekt dat de Zes verdeeldheid
onder de jonge Afrikaanse landen willen
zaaien. De heer Blaisse repliceerde dat
zulks oud zeer wordt op het ogenblik
dat Engeland tot de E.E.G. toetreedt.
Prof. Tinbergen vond met enige moeite
een paar conclusies waarop alle forum
leden zich konden verenigen. De belang
rijkste en voor de praktijk waardevolste
was wellicht de door de heer De Waal
bepleite grotere coördinatie in de hulp aan
de ontwikkelingslanden. In West-Duitsland
heeft men daar zelfs een speciaal minis
terie voor.
De natuurbeschermingsorganisaties in
Nederland keren zich scherp tegen de plan
nen tot het uitbreiden van het Rotterdam
se zeehaven- en industriecomplex tot op
de Maasvlakte, waardoor het Brielse Gat
zal worden afgesloten en het natuur- en
recreatiegebied op Voorne zal worden aan
getast. De aanleg van het Oostvoornse
Meer, voorgesteld door de Rotterdamse
Dienst van Stadsontwikkeling, pm een bar
rière te vormen tussen de geïndustriali
seerde Maasvlakte en het landelijke Voor
ne, wordt als onaanvaardbaar van de hand
gewezen. Ter wille van het natuurschoon
in en om het Brielse Gat en een goede
ontwikkeling van de strandrecreatie bij
Oostvoorne achten de natuurbeschermings
organisaties het nodig, dat het Brielse Gat
in open verbinding met de zee blijft en
dat de zuidelijke begrenzing van de in te
polderen Maasvlakte wordt gevormd door
een dijk.
In een bijeenkomst, die was belegd door
het Zuidhollands Landschap en die werd
bijgewoond door vertegenwoordigers van
de Contactcommissie voor Natuur- en land
schapbescherming en van de Vereniging
tot behoud van Natuurmonumenten, is ge
wezen op de unieke betekenis die de natuur
gebieden van Voorne en het Brielse Gat
hebben voor de wetenschap en voor de re
creatie. De Rotterdamse plannen tot in
dijking van de Maasvlakte hebben grote
ongerustheid gewekt in natuurbescher-
mings- en recreatiekringen. Men is van
mening dat de ondergang van De Beer
en de amputatie van gedeelten van het re
creatieplan Brielse Maas de laatste ver
liezen zijn, die de natuurbescherming en
de recreatie mogen lijden. Het Zuidhollands
Landschap luidt daarom samen met an
dere organisaties de alarmklok. De natuur
bescherming heeft begrip voor de nood
zaak om de industriële expansie in het ge
bied van de Nieuwe Waterweg voortgang te
doen vinden, maar ook aan het welzijn
van de bevolking in dit gebied en aan de
belangen van de natuurwetenschap moet
Advertentie
Adressen van handelaren voor 1
week gratis proef en interessante
voorlichtingsfolder 1472 en 1261
bij Braun N.V., Amsterdam-C.,
tel. 63957.
Den Haag volgt het voorbeeld van Am
sterdam en Rotterdam en zal begin juli
voorlopig als proef voor het open
baar lager onderwijs de vijfdaagse school
week invoeren. Er zal geen compensatie
regeling worden toegepast, zodat de leer
lingen de vrije zaterdagmorgen niet behoe
ven in te halen.
aandacht worden geschonken. De natuur
terreinen van Voorne en het Brielse Gat
zijn van grote natuurwetenschappelijke
betekenis en kunnen niet vervangen worden
Het Zuidhollands Landschap heeft een ont
wikkelingsplan laten ontwerpen voor een
badplaats Voorne aan Zee. Daarbij zou een
aan te leggen dijk de functie van prome
nade kunnen vervullen. Gedacht is aan
diverse recreatiecentra met restaurants,
winkeltjes, terrassen en dergelijke. Aan de
noordzijde zijn een pier en een groot hotel
ontworpen. Het was de bedoeling dit plan
voorlopig nog binnenskamers te houden,
temeer daar allerlei instanties nog geraad
pleegd moesten worden. Maar Zuidhollands
Landschap heeft er thans reeds ruchtbaar
heid aan gegeven teneinde een bijdrage te
leveren voor de discussie over de haven
plannen voor de Maasvlakte. Verwezenlij
king van die plannen zou tot gevolg heb
ben dat van dit gehele recreatieproject
niets zou komen. Door de zuidelijke grens
van het Maasvlakteplan in noordelijke
richting te verschuiven is een compromis
denkbaar, waarmee het duingebied en het
zeestrand van Voorne onaangetast blijven.
De Amsterdamse verkeerspolitie heeft
van oktober tot eind mei de snelheid van
ruim 166.000 voertuigen met behulp van
radar gecontroleerd. Er werden bijna
2500 processen verbaal wegens overschrij-
dig van de maximum snelheid opgemaakt.
Onlangs zijn op het circuit van Zand-
voort alle in Nederland toegepaste contro
controlesystemen gedemonstreerd. Het con
trolesysteem met radar bleek het nauw
keurigst.
Er zijn in ons land thans twee radar
auto's in gebruik. De rijkspolitie heeft er
ook een. Een aantal gemeentebesturen over
weegt ook tot de aanschaffing van deze
vrij dure auto over te gaan. Zij zijn in
dit voornemen gesterkt door een recent
nauwkeurig onderzoek in Duitsland naar
aanleiding van critiek op de metingen met
radar in het verkeer. Uit dit nauwgezette
onderzoek onder leiding van de Duitse jus
titie is gebleken dat het in 1958 bij onze
oosterburen ingevoerde radarsysteem
een zeer hoge technische nauwkeu
righeid bereikt. De Duitse justitie heeft
bij de radarcontrole een tolerantiegrens
gesteld van 3 kilometer. De Amsterdamse
verkeerspolitie verbaliseert pas wanneer
het radarapparaat een snelheid van 55
kilometer registreert. Van de ruim 2500
geverbaliseerde automobilisten heeft er
slechts één geen genoegen genomen met
een schikking. Wie de zaak laat voorko
men riskeert een boete die veel hoger dan
het bedrag van de schikking kan zijn.
Geen paarden meer. Voor het eerst in
250 jaar zijn er gisteren op de jaarlijkse
paardenmarkt in Numansdorp geen paar
den aangevoerd. Vorig jaar waren er nog
vijf
Advertentie
wereldconcern
fabrieken
werknemers
BRUSSEL (Reuter) Kolonel Georges
Allaert, die van februari 1944 tot de be
vrijding leider was van de Belgische ver
zetsbeweging, is woensdag in de ouder
dom van 67 jaar te Brussel overleden. Hij
volgde destijds de oprichter van de ver
zetsbeweging, Deneef, op toen deze door
de Duitsers was aangehouden.
In een artikel in ons blad van 23 mei
j.l. hebben we het gehad over het ver
band tussen kinderaftrek en buitengewone
lasten. Het ging speciaal over het zoge
naamde Lucas-kind en we vestigden er de
aandacht op, dat kinderaftrek niet sa
men kan gaan met aftrek wegens buiten
gewone lasten voor levensonderhoud,
maar dat het soms wel eens voordelig kan
zijn, de kinderaftrek prijs te geven om
daarvoor aftrek wegens buitengewone las
ten te ontvangen. Naar het ons toeschijnt
zijn hier drie vragen van belang. Ten eer
ste hoe kan een aftrek wegens buitenge
wone lasten voordeliger zijn dan kinder
aftrek? In de tweede plaats: in welke ge
vallen is het mogelijk tussen beide te kie
zen en ten slotte hoe moeten buitengewo
ne lasten worden berekend? Op alle drie
vragen willen we proberen een naar we
hopen duidelijk antwoord te geven.
Het antwoord op de eerste vraag is dan
nogal eenvoudig. In normale gevallen is
de kinderaftrek in de tabel voor de inkom
stenbelasting verwerkt. We zeggen „in nor
male gevallen" want het gaat niet hele
maal altijd op. Er zijn namelijk gevallen,
waarin de kinderaftrek min of meer bui
ten de belastingtabel om verrekend wordt.
Maar we kunnen daar voor het ogenblik
gerust van af zien. Voor ons betoog is het
zonder belang en het is nu eenmaal zo,
dat er in het belastingrecht maar weinig
dingen zijn, die altijd helemaal op gaan.
Dat moeten we voor lief nemen. Boven
dien heeft, naar onze mening, de jurispru
dentie, zoals zij de laatste jaren door de
gerechtshoven is ontwikkeld, daargelaten
welke verdiensten zij voor het overige mo
ge hebben, de overzichtelijkheid en de
eenvoud van het belastingrecht bepaalde
lijk niet bevorderd.
De kinderaftrek, hoe zij ook moge wor
den berekend, staat in zijn hoegrootheid
voor een bepaald inkomen vast. Hij ligt
immers in de wettelijke voorschriften ver
ankerd. Men zou kunnen zeggen, dat de
kosten, die het onderhoud en de opvoe
ding van een kind meebrengen, als het wa
re in de kinderaftrek zijn gestandaardi
seerd. Of aan de opvoeding van een kind
in een bepaald geval veel of weinig wordt
ten koste gelegd, doet niet ter zake. De
kinderaftrek verandert et niet door. Maar
wanneer geen aanspraak op kinderaftrek
bestaat en de belastingbetaler een aftrek
wegens buitengewone lasten kan krijgen,
doet het wel ter zake. Als de kosten aan
een kind besteed, in een bepaald geval
hoog zijn kan het gebeuren, dat een af
trek wegens buitengewone lasten een ver
der strekkende vermindering van belasting
geeft, dan een enkele kinderaftrek.
Daarenboven mag niet vergeten worden,
dat buitengewone lasten pas in rekening
kunnen worden gebracht, als zij een be
paald minimum te boven gaan. Dat mi
nimum is 6 percent van het inkomen; dit
percentage verminderd met Vz percent
voor ieder kind, waarvoor aanspraak be
staat op kinderaftrek. Het kan nu gemak
kelijk voorkomen, dat er buitengewone
lasten bestaan, die beneden het minimum
blijven, maar samengevoegd met de kos
ten van opvoeding van een kind, voor wie
geen kinderaftrek wordt verkregen, het
minimum wel overschrijden. In het ver
volg gaan we hier nog iets nader op in.
Is het nu werkelijk mogelijk te kiezen,
of men kinderaftrek voor een kind wil
hebben of niet? In theorie is die keuze
beperkt tot het Lucas-kind, waarover we
het de vorige keer zo breedvoerig hebben
gehad. We kunnen alles, wat we toen schre
ven, niet herhalen. We brengen alleen in
herinnering, dat een Lucas-kind minderja
rig moet zijn en dat er niet uit anderen
hoofde recht op kinderaftrek voor moet
bestaan. Het is duidelijk, dat er in een
gezin meer van zulke kinderen kunnen
zijn, die om maar eens een voorbeeld
te noemen een betrekking hebben en
toch minderjarig zijn, of die studerend
zijn, maar geen kinderaftrek opleveren,
omdat ze een beurs hebben.
En nu is het een vreemde geschiedenis,
dat er maar 1 voor kinderaftrek als Lu
cas-kind in aanmerking komt. De belasting
plichtige mag, als hij er meer heeft, kie
zen. De inspecteur kan daar niets aan
doen. Dat dit een heel vreemde figuur is,
dat „keuze"-kind, zal welhaast niemand
ontkennen. Het is niet bepaald een succes
bloempje in de tuin van de fiscale wetge
ving. We willen dan ook wel vertellen dat,
als de thans hoe lang al? op stapel
staande herziening van de inkomstenbe
lasting wet zou worden, het Lucas-kind
gaat verdwijnen en zulks vrijwel onbe-
weend, ondanks de fiscale verlichting, die
het sommigen inderdaad biedt.
Maar zover is het nu nog niet. Het Lu
cas-kind is nog in volle kracht en daarmee
inderdaad een mogelijkheid om door aan-
wijzing van het meest geschikte kind de
inkomstenbelasting ten voordele van de
belastingbetaler te beïnvloeden. Het
meest geschikte kind is dus het kind, voor
wiens levensonderhoud niet op andere wij
ze vermindering van belasting kan worden
verkregen.
Andere kansen om te kiezen zijn er
niet, maar er zijn nog wel kansen om
niet door een minder juiste aangifte eigen
nadeel te bewerken. Het is algemeen be
kend dat hopen we ten minste dat
voor studerende kinderen boven de 16 en
beneden de 27 jaar dubbele kinderaftrek
kan worden verkregen, als zij bij de ouders
inwonen en 3-voudige als zij op kamers
zijn. Daarvoor is echter voor wat de
eerste categorie betreft nodig, dat het
kind grotendeels en voor wat de op ka
mers wonende, dat het kind nagenoeg
geheel door de ouders wordt onderhouden.
Vooral wanneer de kinderen bijverdien
sten of een beurs hebben, wil het nog
wel eens moeilijk zijn om uit te maken
of inderdaad een kind grotendeels door
de ouders wordt onderhouden, omdat
nu eenmaal allerlei zaken, zoals het mee-
eten thuis geschat moeten worden. Het
wil daarbij nog wel eens voorkomen, dat
de ouders volhouden, dat zij hun kind
grotendeels onderhouden en de waarheid
enig geweld aandoen, terwijl zij beter
en dan in waarheid van kinderaftrek
konden afzien en aftrek wegens buiten
gewone lasten vragen.
En hiermee komen we vanzelf aan het
laatste punt: hoe moeten die buitenge
wone lasten worden berekend? Het blijkt
in de praktijk telkens weer, dat de mo
gelijkheid om van aftrek wegens buiten
gewone lasten te profiteren, nog niet over
al is doorgedrongen, hoeveel gerechtelijke
uitspraken er ook al over geweest mogen
zijn.
Niet vergeten mag worden, dat buiten
gewone lasten in hun totaliteit bezien moe
ten worden. Wanneer er dus aanspraak
bestaat op aftrek voor buitengewone las
ten, omdat een kind, waarvoor geen kin
deraftrek geldt, gedeeltelijk wordt onder
houden, is het zaak, na te gaan of er an
dere kosten zijn, die op zichzelf wel te
gering zijn, maar samen met de onderhouds
kosten van het kind voldoende zijn om het
beoogde doel te bereiken of de aftrek te
verhogen. Daarbij kunnen soms betrekke
lijk kleine bedragen, uitgegeven aan dok
ter, tandarts, apotheker, opticiën van be
lang zijn. Ook voor reizen, gemaakt om
vrouw of kind of vader of moeder in een
ziekenhuis te bezoeken, pleegt aftrek te
worden toegestaan en niet zelden ook-voor
de versnapering, die voor de zieken wordt
meegebracht. Ten slotte moge eraan her
innerd worden, dat wanneer er dokters
kosten zijn, ook de kosten van ziekenfonds
of ziekteverzekering onder de kosten kun
nen worden opgenomen.
We zouden graag alle mogelijkheden uit
putten, maar dat is ondoenlijk. Er kunnen
zich van allerlei combinaties voordoen. De
kinderaftrek en de aftrek wegens buiten
gewone lasten hebben bepaalde raakvlak
ken en juist deze vlakken vormen een
terrein met voetangels en klemmen, waar
veel mogelijkheden zijn, maar waar beslist
niet altijd de waarheid, naast de verdien
ste dat ze de waarheid is, beslist het on
voordeligst behoeft te zijn.
'Advertentie
O»
CÖ
Ph
o<
*c3
Parker's roterende reuzen-vul
ling die tot 5 x langer schrijft. Bij
elke druk-op-de-knop draait de
vulling een kwartslag om. Ge
volg? Het drukpunt van de
kogel wisselt telkens. Dus: géén
slijtplek, geen iriktverlies,'géén
hapering! Vanaf 11.-
Alleenvert. voor Nederland: Parker Service N.V-- Beurs -
Damrak - Amsterdam-C. Produkten van the Q Parker
Pen Company. Makers of the World's Most-Wanted Pens.
Achttien jaar geleden, in augustus 1944,
stortte bij Zuidwolde een Amerikaanse
kapitein-vlieger met zijn vliegtuig neer. Een
10-jarige jongen sprong in het water en
kroop op zijn buik naar de piloot toe
om hem te helpen. Deze piloot was de nu
42-jarige kolonel H. G. Turner, verbon
den aan de NAVO-staf in Fontainebleau.
De jongen heet Harm Dragt en is nu
vertegenwoordiger. Op de vliegbasis in
Leeuwarden hebben zij elkaar weergezien.
De kolonel ontmoette daar ook het echt
paar Schrotenboer, bij wie hij destijds
werd binnengebracht. Kolonel Turner was
naar Leeuwarden gekomen als jurylid bij
vliegwedstrijden op de vliegbasis. Daar
was ook de dokter die het gebroken been
van Turner spalkte, dr. S. G. Vegter uit
Lexmond.
„Als ik heel goed kijk kan ik hem wel
een beetje herkennen", zei Harm Dragt
toen hij oog in oog stond met de kolonel.
„Ik ging weg om hulp te halen. Toen
ik na een paar minuten terugkwam, ston
den er een heleboel mensen om hem heen.
Terwijl de dokter nog bezig was het been
te spalken, kwamen er ook twee Duitsers,
die de Amerikaan gevangen namen. Onder
toezicht van de beide Duitsers kreeg hij van
mevrouw Schrotenboer het laatste beetje
„echte" thee te drinken, dat zij nog had".
„Het was de heerlijkste thee die ik ooit
gedronken heb", zei kolonel Turner. „Nooit
in mijn leven heeft mij iets zó lekker ge
smaakt".
Het was een genoeglijk weerzien. Na
het ophalen en uitwisselen van herinnerin
gen deelde kolonel Turner cadeautjes uit.
„Allereerst wil ik u de thee teruggeven",
zei hij tegen mevrouw Schrotenboer, en
hij overhandigde haar een pak thee, een
prachtige handbeschilderde theedoos en
een boeket gele rozen en irissen. De
heer Schrotenboer kreeg een fles cognac.
Harm Dragt werd bedacht met sigaren,
sigaretten en een zilveren aansteker.
De Amsterdamse vreemdelingenpolitie
heeft de 29-jarige Pasquale Cucciari uit
Rome, die getuige was van de dodelijke
steekpartij in de Leidsestraat in Amster
dam, als ongewenst vreemdeling over de
grens gezet.
Drie weken na deze steekpartij, waar
van de 27-jarige Amsterdamse chauffeur
R. de Cocq van Delwijnen in de nacht
van 20 op 21 april het slachtoffer werd,
werden drie in Amsterdam werkende Ita
lianen aangehouden. Da 21-jarige Guerino
uit Bari, die getuige bleek te zijn ge
weest, werd reeds over de grens gezet.
De twee anderen, de 23-jarige Dominico
C. uit Turijn en de 29-jarige Pasquale Cuc-
cuari uit Rome, bleven elkaar beschul
digen. Uit het onderzoek door de rechter
commissaris is gebleken, dat de dodelijke
stilettosteken door Dominico C. zijn toe
gebracht. Cucciari bleef ter beschikking
van de justitie om als getuige te wor
den verhoord. De justitie achtte thans
zijn aanwezigheid niet langer nodig. Zij
had echter redenen om de Italiaanse ar
beider, die slechts korte tijd in Amster
dam heeft gewerkt, niet in vrijheid te
stellen, omdat hij zijn plicht als getuige
heeft verzuimd door het ware verhaal
over de steekpartij pas te vertellen na
dat de politie hem had gearresteerd.
De politie had de verdachten na drie
weken speurwerk aangehouden, nadat de
alibi's van alle 1700 in Amsterdam ver
blijvende Italianen waren onderzocht.
Pasquale Cucciari heeft zijn paspoort bij
het Italiaanse consulaat moeten inleve
ren. Daarvoor in de plaats kreeg hij een
kaartje voor een enkele reis naar Italië.
