Grieks toneelgezelschap met „Medea" van Euripidus
V*
f.
I
V
-vV
Collegium Musicum
Amstelodamense
Leerlingenavond van
Coby Riemersma
„Poëzie in de nacht", voordrachtsavond
door jonge leden van Nederlandse Comedie
Liederen van Schubert
door Irmgard Seefried
MAANDAG 25 JUNI 1962
A. <r
P. Zivaariswijk
De Koningin bezocht
Frans Halsexpositie
P. Zwaanswijk
Hans van den Bergh
Stop 'n tijger in
uw tank!
Experimenteel jeugdballet
te Haarlem
CONCERTGEBOUWORKEST SPEELDE IN HET
RAI-GEBOUW VOOR 5000 PERSONEN
Sm Bungr
2SHM
De radio geeft dinsdag
elevtsiPfirogramnta
T "'J "J
EVENALS VORIG JAAR is het Piraikon Theatron uit Athene het Holland
Festival komen opluisteren met een stuk uit het klassieke repertoire. Het betrof
ditmaal een voorstelling van Euripides' Medea en al meteen
kan, meen ik, worden vastgesteld dat dit stuk, met zijn veel
meer naar buiten toe, op zichtbare handeling gerichte inhoud
dan het vorig jaar gespeelde „Elektra", zich heel wat beter
leende voor een voorstelling in den vreemde, in een land
waar men mag aannemen dat praktisch niemand ook maar
een woord van de tekst verstaat De buitengewoon heftige,
barbaarse emoties van Euripides' stuk zijn- voor een pu
bliek dat het uitsluitend van het kijken en een zekere muzikale
ontvankelijkheid moet hebben, veel makkelijker te volgen en
dus gaat er minder verloren dan bij het veel subtielere en
zich meer inwendig voltrekkend drama van Sofokles „Elektra".
NIET DAT MEDEA
geen meesterwerk zou
zijn. Meer dan in veel
van zijn andere stuk
ken is Euripides er
hier in geslaagd een
eenheid tot stand te
brengen tussen de
traditionele mythe en
zijn eigen psychologi
serende interpretatie
ervan. Hij is een
meester in het aan
nemelijk maken op
het menselijke vlak
van de overgeleverde
conflictstof. Zijn Me
dea is een door de on
trouw en schijnhei
ligheid van Jason tot
het uiterste getergde
vrouw, wier wraak
zucht barbaarse pro
porties aanneemt om
dat zij door haar op
voeding in een
vreemd land de Hel
leense matiging niet
deelachtig is gewor
den, maar wij kun
nen volledig met haar
meeleven en zelfs het
diepste medelijden
met haar gevoelen
wanneer ze als bal
linge in een vreemd
land, door iedereen
verlaten, Koning Ae-
geus' gastvriendschap
afsmeekt. Pas hele
maal tegen het eind
laat Euripides haar
optreden bovenmenselijke trekken verkrij
gen, wanneer ze om Jason te treffen haar
kinderen doodt en zich op een toverwagen
in de lucht verheft. Is dat 'de vrouw die
zo juist nog om hulp gesmeekt heeft en
zich wanhopig aan haar kinderen heeft
vastgeklemd? In deze allerlaatste scène ook
pas heeft de begenadigde actrice A. Papa-
thanassiou die de hoofdrol speelde, afge
zien van een menselijke interpretatie en
verscheen haar Medea als een ongenaak
bare godin der wrake op het dak van haar
paleis.
MAAR TOT OPDAT MOMENT had ze de
wanhoop en de woede, haar wraakzucht,
maar ook haar moederliefde en--vrouwe*
lijke zwakte prachtig tot uitdrukking ge
bracht met een stem die fluisteren en don-
Het Amsterdamse gemengde koor
„Collegium Musicum Amstelodamense"
heeft zondagavond onder leiding
van zijn dirigent Toon Vranken in de
Engelse Kerk op het Begijnhof te Am
sterdam een concert gegeven in het Hol
land Festival. Het programma, dat ten
gehore werd gebracht, droeg een kerke
lijk karakter en het vond in de uitvoe
ringsruimte uiteraard een onmisbare
sfeer, die de daarvoor gevoelige toe
hoorders tot bijzondere ontvankelijkheid
kon stemmen.
DE FRAAIE bewerking van Psalm 122
van Jan Pieterszoon Sweelinck werd ge
volgd door een „Te Deum" van dezelfde
componist. Het bezonken „Pater Noster"
van Adriaen Willaert
herinnerde aan een
hoogtepunt van de mu
ziekbeoefening in de 16e
eeuw in de San Marco te
Venetië en drie delen uit
een mis van Claudio
Monteverdi (1567-1643)
vormden een ander
prachtig voorbeeld van
Italiaanse liturgische
muziek. De Spaanse
kerkmuziek was verte
genwoordigd met com
posities van Guerrero (1528-1599), Ponse
1600) en Tafalla 1660), merkwaardig
door het renaissancistische karakter, dat er
in aan de dag treedt. Het koor gaf van deze
werken voortreffelijke vertolkingen met
een over het algemeen beheerste, ja gere
serveerde uitdrukkingskracht, die afge
stemd leek op de eenvoud w<jlke hier „in
het noorden" voor de liturgie betracht
wordt. Het koor bleek door de dirigent
goed te zijn geïnstrueerd, ook ten aanzien
van de toonvorming, die bijzonder door
zichtig en fraai was.
IN DEZELFDE ZIN werden ook het
„Locus iste" van Anton Bruckner en
„Caelestis urbs" van Alphons Diepenbrock,
ondanks het romantische accent, dat deze
muziek kenmerkt, vertolkt. Zo ook het „Ut
omnes" van de hedendaagse Nederlandse
componist Marius Monnikendam, een fris
klinkend, muzikantesk stuk.
De kooruitvoeringen werden ingeleid en
afgewisseld door orgelspel van Thijs Kra
mer..Zijn uitvoeringen van composities van
Sweelinck, Frescobaldi, Bach en Andries-
sen kon men bijzonder waarderen, al kon
de registerdispositie van het orgel zeker
niet in alle opzichten beantwoorden aan
het klankideaal, dat voor de gespeelde mu
ziek oorspronkelijk gedacht was.
Thijs Kramer was een goede steun voor
het koor bij de uitvoering van het gulle
„Magnificat" van Hendrik Andriessen,
waarmede het concert een klankrijke
hymnische bekroning kreeg.
A. Papathanassiou in „Medea".
deren kan, wenen en verguizen, smeken en
vleien; deze kleine vrouw die van nature
zeker niet de gestalte en de emotionele
heftigheid meebrengt die voor deze .ol
vereist lijken haar gezicht straalt haast
van kinderlijke eenvoud en vriendelijkheid
wist in haar spel voortdurend te boeien
en te overtuigen mede door haar fabel
achtig knappe, dan weer hoekige, dan weer
gracieuze plastiek. Vooral bij haar verge
leken waren de mannen, net als vorig
jaar, weer wat aan de zoetelijke, brave
kant. Onder andere ook door hun lieve ge
friseerde baardjes en pruikjes maakte hun
iSpel w^t te glgd^ oMep^tejndCT(c,,
al was de Jason van Ph. Taxiarchis voor
al tegen het eind als hij zijn lot vervloekt,
zeer indrukwekkend -en werd het bodej-
verhaal, vooral'op het punt van beweging,
zeer overtuigend gebracht door D. Veakis.
DE KRACHT VAN DE REGIE van di
recteur Dimitros Rondiris ligt voorname
lijk in de uitgebalanceerde bewegelijkheid
van zijn enscenering al vervalt hij een
enkele maal tot een enigszins loos heen
en weer geloop, vallen en weer opstaan.
Zijn voorstellingen in Epidauros zijn spe
ciaal beroemd geworden om de effecten
die hij met zijn koor in de orchaestra
weet te bereiken. Op ons gewone schouw
burgtoneel moet deze bewegingsregie uiter
aard iets aan ruimtewerking inboeten,
maar het blijft toch een belevenis, te zien
hoe perfect gelijk, half dansend zich voort
bewegend dit koor opkomt op de maatval
van de verzen, ondersteund door zacht
slagwerk. De uitdrukkingskracht die '1e
regisseur met deze groep vrouwen weet
te bereiken is vooral in de tragische ge-
Margriet de Groot, die in „My fair
Lady" de rol van Eliza Doolittle heeft
vertolkt, heeft in Heemstede het teven
geschonken aan een dochtertje,
Fransje-Florine. De baby is thans
enkele weken oud.
Zaterdagmorgen heeft Koningin Juliana
een bezoek van bjjna 2 uur gebracht
aan de Frans Hals-tentoonstelling te
Haarlem. Zjj werd met haar gevolg begroet
door burgemeester mr. O. P. F. M. Cremers,
en mevr. Cremers.
Onder leiding van de directeur van het
Frans Hals-museum de heer H. P. Baard
werd een rondwandeling over de tentoon
stelling gemaakt. De Koningin arriveerde
om ongeveer half elf en verliet om half
één het museum. Zij was vergezeld door
de echtgenote van de president van Mexi
co mevrouw Eva Samona de I<opez Ma-
teos en de dochter van mevrouw Mateos.
De Koningin kreeg een in petkament in
gebonden exemplaar van de catalogus
aangeboden.
deelten van de koorzang bewonderens
waardig. De klaag-beurtzang, samen met
Medea, was in dit opzicht wel het hoogte
punt.
EEN NAGENOEG IDENTIEK en dus
weer lelijk en kartonachtig decor stond
ook dit jaar weer achter op het toneel en
ook nu weer viel de viesgekleurde aankle
ding en het verfoeilijke kapwerk op. Er
was bij deze voorstelling we' veel meer
zorg aan de belichting besteed, maar de
beide kinderen waren een ernstig storend
element. Waren deze plank-stijve knaapjes
werkelijk helemaal uit Griekenland mee
gebracht of had een trotse portier-vader
ze hier ter plaatse afgestaan? Tegenover
deze kleinere bezwaren staat weer het
prachtige uitgewerkte en toegepaste muzi
kale element van opvoering. Er zijn uitge
breide inleidende en afsluitende partituren,
hetgeen „toonaangevend" is voor dit en
semble, waarbij immers ook de ritmische
golfslag van de versdeclamatie zelfs het
niets verstaande oor bijna constant blijft
boeien en waarbij ongelofelijke climaxen
in volume en snelheid bereikt worden.
Vooral in die passages waar twee spre
kers om de beurt een vers zeggen wordt
het tempo vaak zo geweldig, als een soort
fugas opgevoerd dat men elkaar soms let
terlijk in de rede valt.
HET IS EEN HOOGST belangwekkende
belevenis om, juist in déze voorstelling,
met een der belangrijkste tragedies van
de duivelskunstenaar Euripides geconfron
teerd te worden. Juist waar het directe
contact met de letterlijke tekst wegvalt
komt de ongehoorde eenheid en helder
heid van conceptie des te opmerkelijker
tot uiting. Verschillende knappe construc
tievondsten kwamen hierdoor in deze voor
stelling van het Piraikon Theatron op idea
le wijze tot hun recht. Men realisere zich
bijvoorbeeld alleen eens hoezeer te juister
tijd Koning Aegeus, zijn kinderloosheid
verwensende, ten tonele gevoerd wordt,
vlak voordat in Medea het plan rijpt dan
ook Jason in zijn kinderen te treffen. Zo
hebben deze Griekse spelers onze bewon
dering voor het nu 2393 jaar gele
den in hun land in première gegane stuk,
nog doen toenemen.
Hans van den Bergh
DAT ER behalve de vier fundamentele
stemsoorten: sopraan, alt, tenor en bas,
nog talrijke varianten mogelijk zijn
welke door omvang, timbre en karakter
worden bepaald heeft men zaterdag
avond op de leerlingenuitvoering van de
zangpedagoge Coby Riemersma kunnen
ervaren. Tijdens deze jaarlijkse demon
stratie betraden een groot aantal jonge
vocalisten (vakleerlingen en amateurs) het
podium van de Tuinzaal om hun keelvir-
tuositeit in een kunstlied, opera- of orato
riumaria te laten schitteren. Het uitvoeri
ge programma, dat als opmaat een duet
van Catharina van Rennes (1860-1940) en
als epiloog de proloog „I Pagliacci" van
Leoncavallo bevatte, was na de pauze ge
heel gewijd aan het dramma per musica.
Coby Riemersma verstaat de kunst om
het stemmateriaal van haar discipelen te
kneden en te modelleren tot vocale buig
zaamheid en tevens aandacht te schenken
aan suggestieve voordracht.
DE TROEF van de avond was de bari
ton Bert Olsson, die kort geleden als eerste
dramatische bariton aan de Kon. Vlaamse
Opera is benoemd. Met grote vocale be
weeglijkheid en fraaie sonoriteit' vertolkte
hij de vermaarde proloog van Leoncaval
lo. Van de verdere bassen noemen wij de
nobele stem van Marco Bakker en die van
Aad Hooghuis, terwijl de tenoren Bert van
Delden en Nico Boer met composities van
Bellini en Gounod de juiste sfeer wisten te
treffen.
Bij de sopranen was het Ans Philippo,
die de esthetische sensibiliteit van het
Franse lied voortreffelijk typeerde terwijl
de dramatische sopranen Jennie Veeninga
en Tineke Cune de Vries een stemtype be
zitten, welke een belofte voor de opera in
houdt.
EEN BIJZONDERE vermelding verdient
het klarinetspel van Trix Kessler, die te-
samen met de sopraan Hannie Nooteboom-
Jarings Schuberts „Der Hirt auf dem Fel
sen" speels verklankte. De alt Tine van
der Laan en de sopraan Tiny Appelman
bleken gezien hun stemkwaliteiten een bij
zondere geschiktheid voor het kunstlied te
vertonen.
Coby Riemersma, die de gehele avond
stuwend en muzikaal begeleidde, heeft
wederom bewezen een zangpedagoge van
formaat te zijn.
André Kaart
NAAR HET VOORBEELD van de jongerenwerkgroepn van het Rotterdams Toneel
en de Haagsche Comedie is de geest van zelfwerkzaamheid nu ook vaardig ge
worden over een grote groep van de jongere spelers der Nederlands Comedie en van
de eerste resultaten hebben we zaterdagnacht in het Nieuwe De la Mar theater kennis
mogen nemn.
VAN MIDDERNACHT tot een uur of
half drie werd een programma ten tonele
gevoerd, „Poëzie in de nacht" geheten,
dat inderdaad uit kortere en langere ge
dichten bestond en min of meer een de
monstratie beoogde te zijn van de ver
'S'éhill'énde rhtjgèlijkhedéiY 'die vóór acteur!;
open staan om dichterlijke teksten op het
toneel tot leven te brengen. Br werd bij
voorbeeld een viertal gedichten van Ellen
Warmond uiterst sober gedeclameerd door
Nienke Sikkema en Herman van Elteren.
Joop Admiraal begeleidde zichzelf tijdens
het voordragen van een tekst van Hans
Lodeizen door zachtjes of luider op een
groot bekken te slaan, hetgeen een opmer
kelijk geraffineerd effect opleverde. Ver
volgens werden gedeelten van „Het ge
beurde overal" van Remco Campert met
een uiterste aan nonchalance voorgelezen
door Ramses Shaffy die drie voortreffe
lijke jazzmusici o.l.v. Cees See bereid ge
vonden bleek te hebben daarbij te impro
viseren. Deze muziek oogstte veel succes.
ZELDZAAM KNULLIG werden toen een
aantal plaatjes geprojecteerd bij een kin-
DE ZANGERES Irmgard Seefried had
voor de liederenavond, die zij in het Hol
land Festival zaterdag in de Kurzaal te
Scheveningen gegeven heeft, een pro
gramma samengesteld met liederen van
Franz Schubert. Een overwogen keuze
had hierin een aantal van de meest ge
liefde en zelfs ook populaire liederen van
de meester verenigd met enkele minder
bekende zoals de „Lieder der Mignon" en
de „Gesange des Gretchen" uit Goethes
Faust", van welke laatste het lied „Gret
chen am Spinnrade" als overbekend een
uitzondering vormde.
MET „FISCHERWEISE", „Die junge
Nonne", „Auf dem Wasser zu singen",
„Ave Maria", „Erlkönig", „Die Forelle" en
„lm Frühling", om enkele
met name nog te ver
melden, heeft Irmgard
Seefried de talrijke toe
hoorders laten verwijlen
op een zeer vertrouwd
gebied van Schuberts
liedkunst en hen in een
caleidoscopische opeen
volging geconfronteerd
met contrasterende ex-
pressiviteiten en muzikale karakters. Voor
wat de indruk van de voordrachtkunst
van de zangers betreft, werd deze con
frontatie al even wisselend typerend.
Met de vertolking van de dramatisch
bewogen liederen, zoals „Gretchen am
Spinnrade", „Der Tod und das Madchen".
de „Lieder der Mignon" heeft Irmgard
Seefried mij althans minder kunnen over
tuigen dan met haar voordracht van char
mante, guitige of licht-gevoelige liederen,
waarmede deze kunstenares zich in het
bijzonder kon vereenzelvigen en waarvoor
ook haar natuur-expressieve stem ver
rukkelijk schoon klonk.
ZIJ BEWEES haar bijzondere gericht
heid daarvoor opnieuw bij het zingen van
de toegiften: „Vergebliches Standchen" en
het Wiegenlied van Johannes Brahms en
van „Freuden sonder Zahl" van Schubert,
die zij haar geestdriftige en dankbare toe
hoorders als een innemend geschenk
schonk en waarbij haar eminente bege
leider, de pianist Erik Werba haar weer
even voortreffelijk en in volmaakte een
heid ter zijde stond als bij haar andere
voordrachten op deze avond.
derverhaaltje van Jacques Prévert waar
van de tekst door de microfoon de zaal
werd ingestuwd met een wijding alsof het
hier een uniek kunstwerk betrof inplaats
van een tamelijk béte sprookje. De avond
kreeg pas enig werkelijk belang bij
H'éi' ofilïëdèh' vaHThérèse Steinhaetz dié
een aantal gedichten voordroeg van Bert
Voeten op ze^r{welluidende muziek gezet
door Ramses Shaffy. die de uitstekend ge
schoolde en voortreffelijk voordragende
zangeres ook aan de vleugel begeleidde.
In een wat onduidelijke regie van Jurg
Molenaar werd als afsluiting van het eer
ste deel toen een als hoorspel geschre
ven tekst van Remco Campert „Het einde
van een stad" opgevoerd. Het betreft hier
een, met treffend gevoel voor het maca
bere door het ensemble gebrachte „sick
joke", die meer diepte suggereerde dan
zij bevat.
WAT VOOR DE PAUZE toch een wat
zwaartillende poging tot Hogere Schoon
heid was gebleven werd na de pauze recht
gezet met een geslaagd cubaretnummer
op tekst van Paul van Ostayen en met
een verderlicht, dichterlijk-experimenteel
spelletje „les amants du méto" van Jean
Tardieu, dat met de vereiste gratie ge
speeld weed in een zeer fijnzinnig en te
gelijk geestig-ironiserende regie van Peter
Oosthoek. Het hernieuwd beseffen dat wij
in hem een uiterst vaardige jonge regis
seur bezitten en de muzikale talenten van
Ramses Shaffy en Thérèse Stei'nmetz, ge
demonstreerd in de liedteksten van Bert
Voeten, zijn de belangrijkste winstpunten
van deze avond gebleken die verder wel
eens wat te veel bleef steken in de sfeer
van een onderlinge bonte avond op een
kunstenaarssociëteit.
Advertentie
BEE Uï
De tijger, symbool van
kracht en snelheid.
ESSO EXTRA, de ben
zine die het waar maakt
méér kracht, fellere ac
celeratie, geen gepinge!
Ook voor uw auto. Ont
dek, ervaar, geniet van
plezieriger autorijden in
ieder opzicht: TANK
ESSO EXTRA!
STOP N TIJGER IN UW TANK!
In afwijking van wat andere Haarlemse
balletscholen gewoonlijk ten tonele bren
gen, heeft mevrouw M. Giebels-Schutte
zaterdagavond in de Stadsschouwburg te
Haarlem met haar leerlingen meer naar
het experimentele gestreefd. De methode
van mevrouw Giebels doet denken aan de
aandacht voor kindertekeningen als uit
drukkingsvorm. De manier dus, waarop de
jeugd haar prille indrukken door middel
van verf en stift, op dikwijls primitieve
wijze op papier pleegt vast te leggen, met
meestal frappante resultaten overigens.
Zo heeft mevrouw Giebels op haar beurt
een aantal leerlingen de gelegenheid wil'
len bieden, hun reacties op muziek in
dansvorm uit te leven. En gezien de resul
taten, werd hun hierbij een bijzonder gro
te vrijheid van expressie gelaten.
Nu is het uiteraard niet eenvoudig, over
dit experimenteel jeugdballet een definitief
oordeel uit te spreken, na slechts met een
eerste uitvoering te zijn geconfronteerd.
Wel staat het voor mij vast, dat mevrouw
Giebels met haar klasse nog niet het sta
dium heeft bereikt, dat een beschikking
over het toneel en de technische outillage
van de Stadsschouwburg geheel rechtvaar-1
digt. Wat het publiek zaterdag werd ge
boden, kwam dan ook over het ieRWel ge
nomen niet ver boven de tafereeltjes uit,
die men gewoonlijk tijdens het speelkwar
tier op de binnenplaats van een school
mag bekijken. Zo aanschouwden wij bij
voorbeeld de schuchtere pogingen, waar
mee de kinderen de verschillende dieren
uit Saint-Saens' „Carnaval des animaux"
in dansvorm trachtten te typeren. Doch
na de monotone gebaren van de leeuw en
het onbestemde dartelen der kippen, ver
loren de volgende tafereeltjes spoedig hun
bekoring.
Ook deze vorm van ballet kan zich niet
zonder bekwame leiding ontwikkelen. Een
aanwijzing hiervoor was het slotballet, ge
baseerd op bewuste choreografie. Ofschoon
verre van vlekkeloos, werd deze „Danse
rituelle du feu" van De Falla het beste
nummer van het programma. Hetwelk
overigens door het buitengewoon welwil
lend gestemde publiek, met onmiskenbare
hartelijkheid werd ontvangen.-
Jan van Dam
RECTIFICATIE
In het zaterdag j.l. in onze bladen gepu
bliceerde communiqué betreffende de
Haarfemse Orgelmaand werd vermeld dat
aan het concert in de Nieuwe Kerk te
Haarlem op 12 juli onder anderen zal wor
den deelgenomen door Wim van Beek (or
gel en pauken). Hier is een naam uitge
vallen. Juist is: Wim van Beek (orgel) en
Jan de Gelder (pauken).
De Zuidhal van het nieuwe RAI-gebouw was geheel uitverkocht voor het „buiten
gewoon concert" dat het Concertgebouworkest daar tegen sterk gereduceerde prijzen
gaf. De enorme ruimte werkt bij een dergelijke publieke bezetting akoestisch heel
bevredigend. De klank is iets droger dan in onze traditionele zalen met hun trijp
en stucwerk. De houtblazers differentiëren zich beter van het strijkerscorps, wat bij
een doorzichtig gehouden weefsel als dat van de Italiaanse Symfonie van Mendels
sohn een voordeel kan zijn.
MET DEZE SYMFONIE werd het pro
gramma op gelukkige wijze geopend. Sinds
de dagen van Eduard van Beinum is het
een „showpiece" van het orkest, en thans
zorgde Bernard Haitink er voor dat de ju
veniele opgetogenheid die het werk ademt''
er puntgaaf uitkwam. De aandacht waar
mee de uitvoering werd beluisterd was
opmerkelijk, zelfs in de zachtste passages
geen geschuifel op de stenen vloer van één
van de tienduizend voeten, geen kuchje uit
één van de vijfduizend monden. Slechts
één punt van concentratie: het orkest en
zijn dirigent, en via hen in verdwijnend
perspectief: Mendelssohn's partituur.
En wat is die parti
tuur? Een handvol no
tentekens waarmee een
begaafde, levenslustige
jongeman, met Goethe
in het hoofd en een goed
gevulde buidel op zak.
de indrukken vastlegde
die hij kreeg van het
land van zijn dromen:
Italië. En dat was dan
nog een (betrekkelijk)
rustiek Italië, van
schaapherders en vissers
van de Koning van Piemont en mos tussen
de ruïnes. „Het hele land heeft zo iets fees
telijks dat ik me voel als een vorst die zijn
grote intocht houdt'1, zo schreef hij naar
huis in een brief uit 1830. Zoals Hélène
Noithenius in de programma-toelichting
opmerkt ligt in deze zin de sleutel voor het
begrip van deze symfonie. Dat kon toen
nog de geniale „Wandervogel" die op
ontdekking uit is, en het land zag alsof het
op zijn komst wachtte. Kom daar nu eens
om, met het massa-toerisme en de scooters,
en Sophia Loren en de caffé espresso op
de hoek als grote export-nummers. Het
eigenaardige is dat zo'n impressie, 130 jaar
oud, gefilterd door het abstracte medium
van de muziek, vijfduizend mensen in een
hal van staal, glas en beton tot de grootst
mogelijke aandacht beweegt. De meest im-
ijiateriële aller kunsten heeft werkelijk een
opzienbarend vermogen tot overleven.
HET GEDEELTE vóór de pauze werd af
gesloten met „De Moldau" van Smetana.
Groot succes viel na de pauze ten deel aan
de sopraan Gré van Swol—Brouwenstijn
met haar warme, overtuigende voordracht
van een recitatief en aria uit Beethoven's
Fidelio, en twee aria's van Verdi. Het or
kest liet hier respectievelijk aan vooraf
gaan de ouverture „Fidelio" en het voor
spel van „La Traviata". Het Capriccio Ita-
lien van Tsjaikofsky vormde de afsluiting
van dit geslaagde massaconcert.
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc.s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek.
7.20 Ochtendvaria (gr.) VPRO: 7.50 Dag
opening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte
grammofoonmuziek. 9.00 Ochtendgymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 De groenteman.
9.15 Oude muziek (gr). 9.35 Waterstanden.
9.40 Morgenwijding. 10.00 Arbeidsvitami
nen (gr). 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Voor de zieken. 12:00 Instrumentaal sex
tet en zangsolisten: lichte muziek. 12.20
Regeringsuitzending: Uitzending voor de
landbouw. 12.30 Mededelingen ten behoeve
van land- en tuinbouw. 12.33 Licht orkest
met zangsoliste. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede
delingen, eventueel actueel of grammo
foonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30
Metropole orkest met zangsolist. 14.00 Ka
merorkest en solist: Klassieke muziek.
,14.40jSchoolradio. 15.00 Sopraan en piano:
"Moderne liederen. 15.30 De vrouw in het
wit, hoprspel (herhaling van oktober 1961)
16.10 Licht, orkest (gr). 16.30 Voor de
jeugd. 17.30 Amateursprogramma. 17.55
New York calling. 18.00 Nieuws. 18.15
Eventueel actueel. 18.20 Pianospel. 18.30
R.V.U.: Van Bach tot Boulez VI, door
Hans Citroen. 19.00 Paris vous parle. 19.05
Operamuziek (gr.). 20.00 Nieuws. 20.05 Dis-
colaria. 20.55 Promenade orkest. 21.35 In
gesprek met Simon Vestdijk, gesprek (12e
en laatste) 22.00 Holland Festival 1962:
Koorzang: Oude muziek. 22.30 Nieuws
en mededelingen. 22.40 Actualiteiten. 23.00
Vioolconcert (gr). 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc.s. 7.00-
24.00 KRO
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Pianorecital
(gr). 7.30 Voor de jeugd. 7.45 Morgenge
bed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15
Pluk de dag (gr). 8.50 Voor de vrouw.
9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Klassieke
grammofoonmuziek. 11.00 Voor de vrouw.
11.40 Lichte grammofoonmuziek. 11.50 Vol-
aan..vooruit, praatje. 12.00 Middagklok,
noodklok. 12.04 Franse Chansons. 12.30 Me
dedelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
Licht lunchconcert (gr) 12.50 Actualiteiten
13.00 Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.35
Dansorkest en zangsolisten. 14.05 School
radio. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen.
14.45 Omroepdubbelvrouwenkwartet. 15.00
Radio Filharmonisch orkest: moderne mu
ziek. 15.20 Populaire orkestmuziek (gr).
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00
Voor de jeugd. 17.40 Beursberichten. 17.45
RegeringsuitzendingOntwikkelingswerk
op Saba. door dr. J. Winsemius. 18.00
Voor de jeugd. 18.20 Pianospel (gr.) 18.35
Lichte orkestmuziek en zangsolisten. 19.00
Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.25 Licht te
verteren (gr). 20.15 Holland Festival 1962
Zangrecital. 21.00 Brabants halfuur, klank
beeld. 21.40 Brabants orkest: klassieke ma-
ziek. 22.05 De zilverfluit, licht program
ma. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws.
22.40 Volksmuziek. 23.10 Lichte grammo
foonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte grammofoon
muziek 12.30 Weerbericht. 12.35 Vlaamse
refreintjes 12.50 Beurskroniek. 13.00 Nieuws
13.15 Kamermuziek. 14.00 Operaconcert.
15.10 Kamermuziek. 16.00 Beursberichten.
16.06 Duitse les. 16.21 Lichte gevarieerde
muziek. 17.00 Nieuws. 17.15 Grammofoon
muziek. 17.40 Boekbespreking. 17.50 Voor
de jeugd. 18.20 Voor de soldaten. 18.45
Commentaar bij de Ronde van Frankrijk
19.00 Nieuws. 19.40 Muzikaal portret. 19.50
De liberale middenstandsfederatie. 20.00
Hoorspel. 21.15 Gevarieerde grammofoon
muziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Voordracht.
22.55-23.00 Nieuws.
VOOR MAANDAG
N.T.S. 20.00 Journaal. N.C.R.V.: 20.20
Memo 20.30 Vader weet het beter. film.
20.55 Gevarieerd muziek programma. 21.20
V for Victory, documentaire over de twee
de wereldoorlog. 21.45 Werkende scholieren
in de vakantie, forum.
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journaal. 20.20 Politieke uit
zending. V.V.D. 20.30 De Elleboogwerker,
filmpje. 20.45 1001 Tekeningen, komische
instructiefilm uit Joegoslavië 21.00-22.t0
Shadow of a doubt Achterdocht), Hitcn-
cock-film.
