i&Fli
eenvoudig
3-voudig
beter!
Marcel Marceau en Samy Molcho
In Rusland ontdekte, verloren gewaande, doeken
van Frans Hals thans in Haarlem tentoongesteld
Poging tot diefstal van
Rembrandt verijdeld
Klaas Bolt bespeelde het Beverwijkse
Müllerorgel in de „Orgelmaand'
Samy Molcho
Benedetto Marcello
DONDERDAG 12 JULI 1962
5
De radio geeft vrijdag
7 elevisieprogramma
Twee internationale mimespelers gelijktijdig in Amsterdam
■wevT" 1
Programmawijziging
A A ilKOHDIGINGEH rn BESCHOUW/ft GEN
HILVERSUM 1 402 m 756 kc/s. 7.00
VARA 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30 VPRO
21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23-00-24.00
VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte ochtendklanken (gr.). 8.00 Nieuws
en socialistisch strijdlied. 3.18 Muzikale
ochtendpost (gr.). 9.00 Ochtendgymnastiek
voor de vrouw. 9.10 Belgische orkestmu
ziek (9.35-9.40 Waterstanden). VPRO: In
zicht en uitzicht, lezing. 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Pianoduo. 10.40 Lichte
grammofoonmuziek. 11.00 Voor de kleu
ters. 11.15 Pianorecital: Klassieke en mo
derne muziek. 11.40 Hammondorgelspel.
AVRO: 12.00 Instrumentaal kwintet: lich
te muziek. 12.20 Uitzending voor de land
bouw. 12.30 Mededelingen ten behoeve v.
land- en tuinbouw. 12.33 Sport en prog
nose. 12.50 Draaiorgelmuziek (gr.). 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen, eventueel ac
tueel of grammofoonmuziek. 13.25 Beurs
berichten. 13.30 Pianorecital: Klassieke en
moderne muziek. 14.00 Licht ensemble
met zangsolisten. 14.30 Licht ensemble
met zangsoliste. 15.00 Lichte grammofoon
muziek. 15.15 Dieren in en rondom het
huis. VARA: 16.00 Oude muziek (gr.).
16.30 Voor de zieken. 17.00 Italiaans en
semble met zangsolist (herh. van zater
dag 7 juli jl.). 17.25 Licht instrumentaal
kwintet. 17.50 Actualiteiten. 18.00 Nieuws.
18.15 Uitzending van de Partij van de
Arbeid. 18.25 Amateursprogramma. 18.50
De puntjes op de i, lezing. 19.00 Voor
de kinderen. 19.10 Kinderkoor. 19.25 Tour
van de toekomst 1962, nabeschouwing.
VPRO: 19.30 Oude muziek (gr.). 19.50
Weekend-agenda. 20.00 Nieuws. 20.05 Uit
de lijst, lezing. 20.20 Muzikale overstap
jes. 20.40 Vlaanderen is vlakbij, lezing.
VARA: 21.00 Vlieg er eens uit, gevarieerd
programma. 21.45 *Zonder blinddoek, open
bare zitting van ons bijzonder rechtscol
lege. (Herh. v. 25 maart jl.). 22.15 Bui
tenlands weekoverzicht. 22.30 Nieuws.
VPRO: 22.40 Litteraire lezing. VARA:
23.00 Socialistisch nieuws in Esperanto.'
23.10 Lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
Nieuws.
HILVERSUM II 298 m 1007 kc/s. 7.00-24.00
NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gewijde mu
ziek (gr.). 7-30 Lichte grammofoonmuziek.
7.50 Het bfbod des levens, meditatie. 8.00
Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Vlotte
ochtendklanken (gr.). 9.00 Voor de zie
ken. 9.35 Grammofoonmuziek. 9.40 Voor
de vrouw. 10.10 Grammofoonmuziek. 10.15
Morgendienst. 10.45 Pianorecital: Moderne
en klassieke muziek. 11.15 In 't zilver:
programma voor oudere luisteraars. 12 00
Amusementsmuziek rond de dertiger u-
ren. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Lichte muziek en zangso
listen. 12.53 Grammofoonmuziek of actua
liteiten 13.00 Nieuws. 13.15 Muziek uit
Rusland (gr.). 13.45 Zigeunermuziek (gr.)
14.05 Schoolradio. 14.25 Klassieke en mo
derne orkestmuziek (gr.). 16.00 Latijns-
Amerikaans orkest (gr.). 16.15 Bloemen
en planten, lezing. 16.30 Franse barotc-
muziek. 18.50 Regeringsuitzending: Sociale
aspecten van de streekontwikkeling. Re
sultaten van een werkconferentie van de
Verenigde Naties, door dr. G. Hendriks.
(Hoofd Afd. Onderzoek en Maatschappe
lijk opbouwwerk van het Ministerie van
Maatschappelijk werk). 19.00 Nieuws en
weerbericht. 19.10 In de Muzeval, muzi
kale wedstrijd. 19.30 Radiokrant. 19.50
Samenzang. 20.20 Metropole orkest. 20.55
Jan Zwart herdenking. 22.15 Viool en piano
(gr.). 22.30 Nieuws en S.O.S.-berichten.
22.40 Wijd als de wereld, lezing. 23.00
Omroeporkest en pianosolist. 23.25 Ope
rettemuziek (gr.). 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte grammofoon
muziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte
grammofoonmuziek. 12.50 Beursberichten.
13.00 Nieuws. 13.15 Orgelspel en zang.
14.00 Gershwin-Festival: amusementsmu
ziek. 15.00 Klassieke en moderne kamer
muziek 16.00 Beursberichten. (Tussen
16.00-17.00 Reportage Ronde van Frank
rijk). 16.06 Lichte muziek. 17.00 Nieuws.
17.15 Lichte muziek. 18.00 Liederen. 18.20
Voor de soldaten. 18.45 Commentaar Ron
de van Frankrijk. 19.00 Nieuws. 19.40
Spaanse gitaarmuziek. 20.00 Lichte mu
ziek. 21.00 Symfonie-orkest en zangsolist:
Operamuziek. I.d. pauze: 22.00 Nieuws.
22.55-23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal. KRO: 20.20 Woord
en beeld. 20.30 Kijk op kunst. 21.00 Op
zoek naar Garrow (Looking for Garrow)
TV-spel.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicnt.
20.20 Verkiezing Miss Bril. 20.35 Fados
met Clara d'Ovar: zang en dans in de
kenmerkende balladestijl van Portugal.
21.05 Flits. 21.40-22.30 Zang, voordracht
en dans.
kende zullen kunnen uitdrukken.Men zo
een vrij toepasselijke vergelijking met „de
beweging van tachtig" in de litteratuur
kunnen maken, waarmee dan tevens de
betrekkelijke achterlijkheid van het genre
is aangegeven.
HOE DAN OOK, Samy Molcho beheerst
de techniek volgens het door analyse ver
kregen systeem van Decroux ruimschoots
voldoende, maar hij slaagt er toch niet in
om buiten het imitatieve gelegen bedoe
lingen volkomen duidelijk te maken. Blijk
baar is dat voor het publiek niet zo erg,
want het schept een kinderlijke voldoening
in het gissend herkennen of ontraadselen.
Op z'n best is hij steeds, wanneer hij niet
meer pretendeert dan humoristische ver
tekening. Daarin is hij niet altijd even oor
spronkelijk. Maar men mag het hem
geenszins kwalijk nemen, dat hij blijkbaar
James Thurber heeft gelezen (De chirurg)
of van de tekeningen van Hoffnung (Het
orkest) heeft genoten. Tenslotte is het
mededelende voor het gebarenspel nog al
tijd primair. Hoogtepunten vond ik de sti
lering van een rechtbankscène op de ma
nier van een stierengevecht en het caba
retnummer „De vrijgezel en de knoop".
Van zijn collega's onderscheidt Samy Mol
cho (hij komt uit Israel) zich verder door
oosters aandoende ondulaties van armen,
schouders en heupen. Talent heeft hij zeer
zeker.
David Koning
Een suppoost heeft woensdag een Rem
brandt ter waarde van 1 miljoen gulden
gered, toen indringers deze trachtten te
stelen uit het museum van Dulwich Col
lege in Zuid-Londen. Het was een portret
van Jacob de Geyne. Het schilderij iag bij
de mannen op de grond.
Toen hun hierover opheldering werd ge
vraagd, ontkenden zij het te hebben aan
geraakt. Daarna zetten zij het op een lo
pen en werden achterna gezeten door de
suppoost. Ze wisten te ontkomen.
Bij haar speurwerk
naar de juiste identi
teit van de schilde
rijen, raadpleegde
mevrouw Linnik on
dermeer de beroemde
catalogus van Corne
lls Hofstede de Groot,
waarin alle schilde
rijen uitvoerig zijn
beschreven. Bij Frans
Hals trof zij onder
meer vier portretten van evangelisten
aan, die niet gesigneerd zouden zijn en
waarvan de maten klopten met de in
Odessa gevonden exemplaren. Alle vier
schilderijen stonden als vermist opgegeven,
nadat zij in 1711 in Den Haag waren aan
gekocht voor de Russische keizerin, Catha-
rina II.
MEVROUW LINNIK vertelde ons
voorts: „Ik heb in Rusland kunnen nagaan,
dat de schilderijen die Lucas en Mattheus
voorstellen, na enige tijd in een paleis te
hebben gehangen, door Catharina II in
Zittende man
1812 naar Odessa zijn gezonden voor ver
siering van een katholieke kerk. Het is
niet bekend hoe lang ze daar hebben ge
hangen, alvorens ze in de kelder van het
museum terecht kwamen. Het is niet on
waarschijnlijk dat de beide andere doe
ken, die Johannes en Marcus voorstellen,
nog ergens in Rusland zijn. Ik hoop ze nog
eens te vinden.
DE BEIDE SCHILDERIJEN van Frans
Hals zijn na de ontdekking overgebracht
naar de Ermitrage te Leningrad, waar nog
EVENALS VORIGE JAREN is ook dit keer het orgel wan de Grote Kerk te Bever
wijk betrokken in de manifestaties van de Haarlemse Orgelmaand. Dit instrument is,
zoals iedere orgelliefhebber weet, een latere creatie van Christiaan Müller, de bouwer
van het vermaarde Haarlemse orgel. Hij leverde het af in 1756, dus twintig jaar na zijn
meesterwerk in de St. Bavo. Het is een tweeklaviersorgel van tweeëntwintig spel,
waarvan zes in het pedaal. Naar hoge mixtuurstemmen heeft Müller hier, evenmin als
in het Haarlemse orgel, gestreefd. maar van tongwerken is de dispositie behoorlijk
voorzien: één in het hoofdwerk, twee in het bovenwerk en twee in het pedaal. De
familiale trekken zijn hiermee aangeduid. Het instrument werd woensdagavond
bespeeld door de Haarlemse Grote Kerk-organist Klaas Bolt; en voor volgende week
woensdag staat op het programma een concert, te verzorgen door de Italiaan Luigi
Ferdinando Tagliavini, docent aan de Zomeracademie voor orgel.
KLAAS BOLT gaf voor het concert een
korte verklaring van de wijzigingen die in
de vorige eeuw aangebracht zijn in de dis
positie van het orgel en gaf verder een
volledige uiteenzetting van de registraties
waarvan hij zich deze avond zou bedienen.
De aantekening die we zo hier en daar
door het publiek zagen maken, wijzen
op de verblijdende belangstelling voor de
orgelkunst en wel bepaaldelijk op het in
dringend begrip voor het fenomeen orgel
klank. De organist vergastte zijn publiek,
waaronder de deelnemers aan de Orgel
academie, op een Bach-programma. Tussen
twee kapitale werken, de „Dorische Toc-
calo en Fugr" en ..Prpludium en Fuga in
f", vertolkte hij een interessante selectie
Koralen uit het ..Orgelbüchlein" en een
drietal groter aangelegde Koralen. De eer
ste reeks is kennelijk bedoeld als „pro
prium" voor het kerkelijk jaar, geconci
pieerd in een beknopte vorm die direct
aanspreekt, gespeend van virtuoze neigin
gen en dus zuiver kerkelijk gericht Bolt
koos uit de 169 nummers van dit liturgisch
koraalboek een aantal, die de grote feest
en herdenkingsdagen betreffen, zowel Ad
vent en Kerstmis als Pasen en Pinksteren
(deze met de Veni Creatormelodie, die
verleden week op het Improvisatieconcours
aan bod kwam). Tot zelfs de Dodenher
denking van de Allerzielen was erbij.
HET GAAT IN al deze werken om de
„cantus firmus", die Bolt op passende
wijze wist te doen uitkomen. Wat niet min
der het geval was bij de drie uitgebreide
koralen, onder meer met „Vater unser im
Himmelreich", welke melodie hij in de
vox humana lie! klinken Doch buitendien
is het een kwestie van klankverhoudingen
en zuiver technische weergave; voor beide
waarvan Bolt volledig instaat.
De ..Dorische Toccata" die met de
dorische toonreeks niets anders dan de
grondtoon gemeen heeft en overigens ge
woon in d kleine terts staat, kreeg haar
briljante karakter door een duidelijk blij
vend ritme in een stuwend gelijkmatige
beweging. Verder was het een lust de
vijfstemmige polyfonie van de Fuga in
secure tekening te volgen. En dan is het
toch opvallend hoe de vrij droge akoestiek
van de kerk dit klankenweefsel van sche
ring en inslag in alle klaarheid verwerkt.
DE PRELUDE in f, met haar hardnek
kig volgehouden motief, kwam in grond-
stemmige registratie ook duidelijk tot
haar recht, wat niet minder het geval
was met de in pleno gespeelde vijfstem
mige Fuga.
Jos. de Klerk
MARCEL MARCEAU is weer in ons land. Na eerst tien
dagen in diverse provinciesteden te zijn opgetreden, is hij
thans aan een reeks van maar liefst negen voorstellingen in
het enorme Theater Carré in de hoofdstad begonnen. Er was
zeer veel belangstelling. Ondanks het drukkende klimaat in
de zaal bleef het publiek, ook al leken enkele nummers
merkbaar te lang, zeer enthousiast. Het heeft de opvolger
van de welhaast legendarische Debureau „de grootste der
Pierrotstenslotte een ovatie gebracht. Maar de verslag
gever zit met een moeilijkheid: hoewel er verscheidene
nieuwe creaties in het programma zijn opgenomen, valt het
niet mee van hem nog iets nieuws te vertellen. Dat komt
natuurlijk mede, omdat de mime als zodanig ons weinig te
zeggen heeft. Dat Marcel Marceau er niettemin, louter met
zijn gebarenspel van beperkte mogelijkheden, herhaaldelijk
in slaagt temidden van uitzonderlijke dwaasheden toch zoiets
als een lichte ontroering teweeg te brengen, mag men be
paald niet het geringste der door hem verrichte wonderen
noemen. Hij heeft de laatste tijd naar verdere verfijning van
•zijn kunst en verdieping der effecten gestreefd. En het pleit
voor de resultaten, dat men er direct van genieten en slechts
vergelijkenderwijs van gewagen kan.
NA ZIJN OMVANGRIJKE experimenten
met zogeheten mimodrama's werkt Mar
cel Marceau thans weer geheel solistisch
met zichtbare assistentie alleen van Pierre
Verry voor de fraaie „presentatie". Zijn
vroegere compagnon Gilles Segal is on
langs voor zichzelf begonnen. Het is dus
eigenlijk een éénmansshow. Dat is artis
tiek volkomen gerechtvaardigd, vooral ge
zien het strikt particuliere, het aan de per
soon gebondene, van dit genre. Voor de
pauze bestaat zijn revue uit acht „exer
cises de style". Inderdaad zijn al deze
kleine situatieschetsen of enigszins uitge
breide scènes als oefeningen (of liever: de
monstraties) van. stijlen te beschouwen, zij
het dan van verscheidenheid der mogelijk
heden onder de gemeenschappelijke noe
mer romantiek. Duidelijk wordt hier de
lijn van de bovenvermelde voorganger uit
het midden van de negentiende eeuw door
getrokken. Uitgaande van het imitatieve
wordt met behulp van enerzijds karikatu
rale overdrijving en anderzijds verkleining
tot het elementaire gezocht naar het ver
bazingwekkende. Dat gebeurt op allerlei
manieren, niet zelden excentrieke.
EEN HOOGTEPUNT is al direct het ope
ningsnummer, het spel met een imaginaire
vlieger, waarbij de opgewekte illusie uit
eindelijk verschrompelt tot niets. Voor
treffelijk is ook de onder de titel „Con
trasten" voorgetoverde reeks bliksemsnel
le transformaties, wisselingen van dagdro
men en nachtmerries, waar men zo in op
genomen raakt dat men de associaties als
het ware meebeleeft. Van vroeger zullen
velen zich de koorddanser herinneren,
waarbij de angst van de toeschouwers aan
stekelijk wordt meegespeeld. De beknopte
nabootsing van een proces voor een recht
bank behelst enkele prachtige typeringen,
waarop men echter reeds is uitgekeken als
veelsoortig pathos nog steeds de aandacht
vraagt. Ook de hallucinatie ontbreekt
niet: „De Kooi" is een beklemmende il
lustratie van de positie van de mens als
gevangene van zijn lot. Er is ook een echte
pantomime, naar een Japans gegeven,
waar de virtuositeit in dienst staat van
het melodramatische.
HET TWEEDE DEEL van de avond
wordt gevuld met zes avonturen van Bip,
welke figuur meer en meer een geheel
eigen leven gaat leiden. Het is deze clow
neske dromer met zijn onpraktische hang
naar het poëtische, die in veler ogen Mar
ceau aan Chaplin en Grock verwant heêft
gemaakt. Dergelijke vergelijkingen heb
ben weinig zin. Op basis van het strikt
anekdotische wordt hier een wonderlijke
verdichting bereikt, waardoor de gestileer
de nabootsing overgaat in een hogere or
de. Het vergt een studie apart om uit te
zoeken of deze bewegingstaal tot meer dan
reproduceren in staat is. Zijn het vertol
kingen met voorbedachten rade of is er
sprake van een autonome expressie? Ge
lukkig zullen maar weinigen onder de toe
schouwers zich met dergelijke vragen ver
moeien en laten afleiden van het pure ge
not, waartoe Marceau in zijn beste mo
menten inspireert.
HET IS WEL EEN BEETJE wonder
lijk, dat er twee internationale mime
spelers gelijktijdig hier
optreden: Samy Mol
cho in en Marcel Mar
ceau buiten het Hol
land Festival, hetgeen
ook alweer merkwaar
dig mag heten. Beiden
zijn als leerlingen van
grootmeester en ver
nieuwer Etiènne De
croux te beschouwen,
met dien verstande dat Marcel Marceau
door hem persoonlijk werd opgeleid en
Samy Molcho de bewegingsbeginselen
door bemiddeling van diens favoriete
medewerker Elvin Eppstein verwierf.
Hun programam's vertonen mede daar
door verregaande overeenkomsten, on
danks duidelijke verschillen van instel
ling.
HET HEEFT WEINIG ZIN om alsmaar
vergelijkingen te trekken. Marcel Marceau
is als kunstenaar met gerijpte ervaring
veel verder gevorderd op de misschien
doodlopende weg naar abstrahering, hoe
moeilijk dit ook mag blijken bij wat in
wezen op een situatie gebaseerd toneel
spel is en blijft. Samy Molcho staat nog
vrijwel aan het begin van een dergelijke
ontwikkeling. De bereidheid tot overwin
nen van aan het absurde grenzende pro
blemen geeft iets heel sympathieks aan
zijn verschijning. Hij is nog geen dertig
jaar en dus op een leeftijd, waarbij men
Marcel Marceau
nog van harte wil geloven in de noodzaak
van het zoeken naar een „nieuwe" expres
sievorm. Let wel: de mime (te onderschei
den van de pantomime, doordat men crea
tief begint waar de nabootsing in engere
zin ophoudt) is een individueel bedrijf van
zoekers naar een eigen taal, met de handi
cap dat zij nooit of nauwelijks het onge-
Het Nederlandse ensemble „Benedetto
Marcello", dat zich tot doel heeft gesteld
uitvoeringen te geven van oude werken
voor strijkinstrumenten en clauecirabel,
heeft woensdagavond in de Kurzaal te
Scheveningen een Holland-Festivalconcert
gegeven met een programma, dat in zijn
geheel in overeenstemming was met dit
streven. Het bestond uit
concerten van de acht-
tiende eeuwse compo-
Vjq, nisten Willem de Fesch,
f Georg Friedrich Hdn-
V del, Francesco Durante,
«V Antonio Vivaldi en
a" Carlo Ricciotti en uit de
v Fantasia chromatica van
Jan Pieterszoon Swee-
linck in een bewerking
voor strijkersensemble
van Bernhard van den
Sigtenhorst Meyer. Deze
fantasie onderbrak een tijdlang de stijl-
uniformiteit van dit concert, een eenvor
migheid, die door de musiceertrant van
het ensemble nog geaccentueerd werd.
HET GEZELSCHAP „Benedetto Mar
cello" is in wezen een klein strijkorkestje,
dat zonder dirigent zijn uitvoeringen geeft.
De strijkers hebben natuurlijk een collec
tief interpretatie-beginsel moeten afspre
ken, dat terwille van de vertolkingseen-
hejd door ieder wordt gehandhaafd. Ook
op dit concert was dit geval, uiteraard met
het terugdringen van het persoonlijke
initiatief en musiceerkarakter als gevolg.
Er was geen dirigent, die aan de vertol
kingen een karakteristiek accent kon ge
ven en deze kon laden met de geest en de
spanning van geïnspireerde muzikale spon
taniteit. En zo verliep elke uitvoering in
een opvallende evenwichtige bezadigd
heid, die te weinig doorbroken werd door
een sprankelende musiceerdrift of door
een leven gevende gloed. Ongetwijfeld
werden de oude werken gaaf en met zorg
gespeeld en bij voortduring konden de
talrijke toehoorders genieten van een bij
zonder welluidende ensemble-klank. Maar
de muzikale vervoering bleef weg.
AAN DE FANTASIE van Sweelinck,
kon de verstandelijke contrapunctiek,
prachtig toegepast in een-«gedurfde chro
matiek, althans voor de tijd van het ont
staan van het werk, aan de muziek inhoud
geven en zeker heeft de fantasie daardoor
veel voldoening kunnen schenken. Zij kon
zelfs een hoogtepunt van het concert
worden.
Het spelen zonder dirigent kan voor een
klein ensemble als „Benedetto Marcello"
zeker zijn nut hebben. Maar dan zal toch
gezocht moeten worden naar een weg, die
het de leden van het gezelschap mogelijk
maakt hun individuele en ongetwijfeld
grote muzikaliteit met minder gereser
veerdheid te laten gelden.
P. Zwaanswijk
Het optreden van de Dutch Swing Col
lege Band in het Openluchttheater in Bloe-
mendaal is van hedenavond uitgesteld tot
een nader te bepalen datum in augustus.
GEORGES BATAILLE OVERLEDEN.
In Parijs is op 65-jarige leeftijd, na een
langdurige ziekte, overleden de Franse
sohrijver Georges Bataille. Hij was een
vooraanstaande surrealist en stichtte in
1928 het Franse tijdschrift „Documents".
Advertentie
De apostel Mattheus
NA PRECIES 191 jaar zijn twee tot voor kort verloren
gewaande schilderijen van Erans Hals uit Rusland in ons
land teruggekeerd, waar zij in de Frans Halstentoonstelling
te Haarlem vanaf hedenmorgen te bezichtigen zijn. De beide
doeken, die elk een afmeting hebben van 57 bij 50 cm,
stellen de evangelisten Lucas en Mattheus voor en werden
gisteravond met een derde Frans Hals, een mansportret,
door een K.L.M.-Electra van Moskou naar Schiphol ge
bracht, waar de directeur van het Frans Halsmuseum, de
De apostel Lucas
heer H. P. Raard, al ongeduldig stond te wachten, want het
heeft lang geduurd eer de Russische inzending naar Neder
land kwam. De Russische mevrouw Irene Linnik, conservator
van de afdeling Holland 17de eeuw van het museum Ermi
tage te Leningrad begeleidde de schilderijen. Tot ieders
verrassing bleek zij voortreffelijk Nederlands te spreken. „Ik
kan het Nederlands bij de studie van de Nederlandse kunst
historie niet missen. Maar ik moet het toch wel even op
frissen", weerde zij de complimentjes af.
MEVROUW LIN
NIK is de ontdekster
van de beide evan
gelisten-afbeeldingen.
Zij vertelde: „Vier
jaar geleden was ik
met vakantie in Odes-
sa. Toen ik daar het
museum voor ooster
se en westerse kunst
bezocht liet men mij
twee niet-gesigneer-
de schilderijen zien,
die al vele jaren in
de kelder lagen opge
slagen. In het archief
van het museum ston
denden de doeken in
geschreven als „onbe
kende schilder 19e
eeuw". Ik herkende
in de manier van
schilderen onmiddel
lijk Frans Hals, dus
uit de 17de eeuw."
enkele andere werken van Hals hangen,
onder andere het mansportret, dat naar
Nederland is gezonden. Bij bezoeken aan
de Ermitrage hebben twee experts de
echtheid van de schilderijen bevestigd,
namelijk de kunsthistoricus prof. Seymour
Slive uit Harvard (V.S.), en dr. A. F. E.
van Schendel, hoofddirecteur van het
Rijksmuseum te Amsterdam.
De kist/ waarin de drie schilderijen
waren verpakt (het mansportret meet 100
bij 80 cm), werd gisteravond naar Haar
lem overgebracht, waar de schilderijen on
middellijk van lijsten voorzien zijn.
De werken zullen tot eind september
in Haarlem hangen. Mevrouw Linnik heeft
haar intrek genomen in een hotel te Bloe-
mendaal en zal tot eind van deze maand
de werken in het Frans Hals-museum en
in andere Nederlandse musea bestuderen.
In augustus zal zij de zomercursus volgen
van het Rijksbureau voor Kunstdocumen-
tatie te Den Haag.
Samy Molcho
