V Herbert van Karajan oppermachtig in de Weense Opera Mar got Fonteyn en Rudolf Nurejev in „het Zwanenmeer" in Nervi i Eclatant besluit van het Holland Festival door Concertgebouworkest onder Kubelik De vijftien deelnemers aan het Nationaal Landjuweel in Haarlem Discussie over K.I. bij de mens Groot gebeuren op internationaal balletfestival MAANDAG 16 JULI 1962 4 M Oordeel der artsen verdeeld Marian Sarstadt naar Nederlands Danstheater Visser-Neerlandiaprijzen voor muziek Japanse„Telstar" voor de Olympische Spelen EXTRA ORGELBESPELING DOOR KLAAS BOLT EN HANS KLOTZ Radio Veronica wendt zich tot de EEG De radio geeft dinsdag elevisie programma ONDER LEIDING van Rafael Kubelik heeft het Concertgebouworkest een uitroep teken gezet achter het Holland Festival 1962. Want de vijfdelige Symfonietta van de Tsjechische componist Leos Janaatsjek is vóór alles een parade van ruige, simplis tische vreugde, die men zich gesitueerd kan denken op een speelwei ten plattelande. Voor Janaatsjek heeft de directie va« het festival altijd een bijzondere voorkeur aan de dag gelegd, zelfs zozeer dat ieder jaar een opera van hem op de programma's voor kwam. In Amsterdam bestaat een Janaatsjek-kring die zich de propaganda van zijn oeuvre ten doel stelt en waarvan de artistiek leider van het Concertgebouw, Marius Flothuis, een van de stuwende krachten is. Het is een animo dat misschoen toch niet geheel gerechtvaardigd wordt door de waarde van deze componist. JANAATSJEK schreef een nogal, kern achtige, eenvormige muziek waarvan de onderdelen meer naast elkaar geplaatst zijn dan dat ze een logische groei vertonen. De subtiele vertakkingen die een innerlijke conti nuïteit betekenen, ont breken er ten enemale aan. Zonder twijfel is de inzet van deze Symfo nietta met de 9 trompet ten, 2 bas-trompetten, 2 tenortuba's en pauken pakkend genoeg, maar als dit koor zich aan het eind in het orkest-tutti mengt, is het effect hoofdzakelijk dat van de bekende olifant met de lange snuit. Het eigenaardige van Janaatsjek is dat hij iets bezat wat meestal alleen aan componisten van het eerste plan is voorbehouden, een onmiskenbare eigen „toon". Maar wat hij ermee doet, stelt dan des te meer teleur Hoe 't zij Kubelik staat blijkbaar vol ledig achter het werk van zijn landgenoot. Zijn sanguinische stijl van dirigeren, bracht het orkest in de juiste stemming, en het succes was groot. WAAR DE GEBREKEN bij Janaatsjek liggen, vindt men kwaliteiten bij Roussel. Zijn Derde Symfonie, geschreven in 1930 voor het vijftigjarig bestaan van het Bos ton Symphony Orchestra, is ook een stuk met een duidelijk feestelijke inslag. Maar bij Roussel is alles veel doorwerkter, ge- styleerder, zodat zijn symfonie als een tin telend vuurwerk de zaal ingaat, alleen on derbroken door de zomerse, rijpe lyriek van een nobel adagio. Roussel verstond de kunst van het contrapunt als weinigen, en (Van onze correspondent) WENEN Eindelijk is het de dirigent Herbert von Karajan gelukt zich binnen het complex van de Weense Opera een zo danige onafhankelijkheid te verzekeren, dat hij niet meer gebonden is aan het bureau cratische ingrijpen van de „Bundestheater- verwaltung", dus het administratieve li chaam dat vroeger alles definitief moest beslissen en het laatste woord had. Daar Von Karajan een dergelijke inmenging en afhankelijkheid niet kon en wilde verdra gen, bood hij enkele maanden geleden zijn ontslag aan. Dit ontslag werd echter door de minister niet aangenomen. Von Kara jan kent echter zijn waarde en hij Het zich daarvoor danig betalen niet in klinkende munt, omdat hü genoeg verdient maar in de vorm van vrijwel algehele on afhankelijkheid. De nieuwe constructie van de Weense Opera ziet er nu als volgt uit: Von Kara jan blijft artistiek leider en hij wordt bij gestaan door Erich Schafer als admini stratief directeur. Schafer was tot nu toe als zodanig werkzaam aan de opera van Stuttgart en hij blijft ook verder in deze functie, maar men heeft hem op zijn verzoek een jaar lang „verlof" gegeven om de directie van de Weense Opera over te nemen en het repertoire volgens de ideeën van Von Karajan op te bouwen en te realiseren. Von Karajan zelf heeft Schafer voorgedragen; hij kent hem als iemand die muzikaal is als een goed orga nisator de „opera-markt" kent en dit mid del uitstekend beheerst. Dezer dagen nu werd het contract tussen het minis terie van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen en Erich Schafer onder tekend, maar daarin staat niet aangege ven hoe de verhouding is tussen de com petentie van Von Karajan en Schafer. De praktijk zal dus moeten leren of deze sa menwerking ondanks het ontbreken van een onderlinge schriftelijke overeenkomst toch zonder wrijving of conflicten moge lijk is. Dit tweemanschap is grotendeels onaf^ hankelijk want het kan geheel volgens zijn eigen inzicht contracten afsluiten met de eerste krachten, dus met zangers, zangeres sen, solisten, dirigenten en regisseurs.Daar- bij moeten zij binnen de grenzen blijven van een eigen budget, maar zij behoeven voor deze contracten niet de goedkeuring van de Bundestheaterverwaltung te vragen zoals dit vroeger het geval was. Op deze manier is dus dit administratieve lichaam voor een essentieel gedeelte lam gelegd en uitgeschakeld. Het behoudt weliswaar enkele bevoegdheden maar die zijn van ondergeschikte aard, want het kan alleen contracten afsluiten met de zogenaamde lagere „groepen", dus met het koor, het orkest, het ballet en het technische perso neel. Het kan niet worden ontkend dat Von Karajan een grote overwinning heeft be haald, want voor de eerste keer in de ge schiedenis van de Weense Opera heeft een dirigent-directeur een bres geslagen in de almacht van de Bundestheaterverwaltung. Andere grote dirigenten zijn hierover ge-* struikeld. vooral Gustav Mahler, maar Von Karajan heeft zijn doel bereikt en is on afhankelijk. De minister was tot dit offer bereid, omdat hij in deze dirigent het gro te kapitaal ziet voor het Weense muziek leven, niet alleen in de Opera, maar ook in het concertgebouw van de Musikfreun- de. Men zal moeten afwachten hoe het nieu we systeem functioneert, want afgezien van het merkwaardige feit dat Schafer slechts voor een jaar verlof heeft gekre gen, moet men zich de vraag stellen of de zelfbewuste en dynamische persoonlijk heid van Von Karajan geen aanleiding zal worden voor nieuwe conflicten. vanaf de eerste inzet waar het hele orkest als een leger paddestoelen Uit de grond springt, tot het „driewerfhoera" waarmee het hoofdmotief voor de laatste maal ge poneerd wordt, blijft men geboeid door de pijlsnelle stroom van elkaar kruisende, rakende, verschietende stemmen. De uit voering was van een grote virtuositeit, in clusief verfijning, Kubelik en het orkest schonken hier de heerlijkste champagne, en de uitwerking was navenant. HAYDN'S 99ste Symfonie (in Es), met beminnelijke scherts gebracht, was aan deze beide symfonische werken uit later tijd voorafgegaan. Het is wel eens aange naam een programma zonder solist te ho ren. Het Festival is met dit concert niet Kubelik als een nachtkaars, maar op eclatante wij ze uitgegaan. Sas Bunge Door de Nederlandse Amateur Toneel Unie en het Werkverband Katholiek Ama teurtoneel zal in samenwerking met het Nationaal Overleg voor Gewestelijke Cul tuur, de gemeente Haarlem en de Haarlem- sche Tooneel Club in mei 1963 een natio naal landjuweel worden gehouden binnen de stad Haarlem. In het afgelopen seizoen hebben de voorronden voor dit Nationaal Landjuweel, waarvoor de koningin een wisselbeker beschikbaar heeft gesteld, plaats gehad. In ieder der provinciën werd een provinciaal landjuweel gehouden, in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag een stadjuweel. De winnaars van deze voorronden zullen worden uitgenodigd om aan het Nationaal Landjuweel deel te nemen. Zij kregen een wisselprijs en een bedrag van 300. Als andere prijzen werden toegekend: een regieprijs, een prijs voor de beste opvoe ring van een oorspronkelijk Nederlands stuk, een prijs voor het beste zelf ontwor pen en gemaakte decor en een aanmoedi gingsprijs. De deelnemers zijn de volgende. Gro ningen: Winschoter Liefdadigheidstoneel met „Heeft Constance gelijk?" van Somer set Maugham; Friesland: De Parochiespe lers uit Joure met „Van de Brug af gezien" van Arthur Miller; Utrecht: VZOD. Drie bergen met „De Boomgaard" van Robert Bolt? Dfêfite: ZtrtöWöM*«bhef-*,:De Médail les van een oude Vrouw" van James Bar- rie; Overijsel: Volksonderwijs, Deventer, met „Öertien aan Tafel van Marc Gilbert Sauvajon; Gelderland: Elckerlyc uit Gel- dermalsen met „Een Schot valt" van Aga tha Christie; Amsterdam: K.L.M. Schiphol met „Spot niet met Spoken" van Noel Co ward; Rotterdam: Argus, Vlaardingen met Hamlet" van Shakespeare; 's-Gravenhage: ADO-DVS met „Een Engel komt naar Ba byion" van Fr. Dürrenmalt; Zuid-Holland; De algemene vergadering van de Ko ninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst heeft zater dag in Utrecht van gedachten gewisseld over een commissierapport betreffende kunstmatige inseminatie bij de mens. Het rapport concludeert dat kunstmatige inse minatie een medische handeling is, welke slechts door een arts mag worden ver richt. Zij achtte homologe kunstmatige in seminatie (semen van de echtgenoot) on der bepaalde voorwaarden toelaatbaar, doch stond afwijzend tegenover heterologe kunstmatige inseminatie (semen van do nor). Een lid der commissie jwas van oor deel dat zich uitzonderingsgevallen kunnen voordoen waarin door de arts zou kunnen worden overgegaan tot heterologe kunst matige inseminatie, mits aan stringente voorwaarden1 zou zijn voldaan. Bezwaren Het hoofdbestuur der Maatschappij heeft dit rapport enige tijd geleden gepubliceerd in „Medisch Contact". Na deze publikatie heeft zich in het blad der maatschappij een gedachtenwisseling ontwikkeld tussen een aantal leden waaruit bleek dat de con clusies van de commissie niet door ieder een worden onderschreven. Er werden te gen afwijzing van heterologe K. I. bezwa ren aangevoerd van medische en medisch- ethische aard en ook werden bedenkingen geuit ten aanzien van de mogelijkheid reeds thans met betrekking tot kunstmatige in seminatie tot wetenschappelijk verant woorde conclusies te komen. In deze dis cussie is ook naar voren gebracht, dat de toepassing van heterologe K.I. een zaak is waaromtrent uiteindelijk aan iedere arts op grond van zijn wereld- of levensbe schouwing 't persoonlijk oordeel moet blij ven voorbehouden. Alleen bij uitzondering In de algemene vergadering is nu ge bleken dat veler gedachten zich bewogen in de richting van het behoud van de gees telijke vrijheid van de arts individueel tot medische hulpverlening. Het afwijzen van de toepassing van de heterologe K.I. zou met deze vrijheid niet in overeenstemming zijn te achten. Toch was men van oordeel dat toepassing van heterologe K.I. slechts in uitzonderingsgevallen zou behoren te ge schieden. De vergadering ging ermee akkoord, dat het hoofdbestuur zich over deze materie nader zal beraden. Geron, Schiedam met „Het is tijd, dr. Schweitzer" van Gilbert Cesbron; Noord- Holland: Jan van Dommelen, Santpoort met „Het laatste Bedrijf" van Emlyn Wil liams; Zeeland: Reizend Zeeuws Volksto neel, Hulst, met „De gecroonde Leersse" van Michiel Swaen; Noord-Brabant: Roo sendaal, Rooms Toneel met „Een hete zomeravond" van Ted Willis; Limburg: M. 46, Maastricht, met „Valstrik voor een Man alleen" van Robert Thomas. De winnaars van deze voorronden zullen in Haarlem uitkomen tegen de Haarlem- sche Tooneel Club, die het vorige Land juweel, dat in 1958 in Haarlem werd ge houden, heeft gewonnen. Marian Sarstadt, soliste van het voor malige ballet van de markiezin van Cuevas, is met ingang van 1 september aanstaande verbonden aan Het Nederlands Dans theater. Marian Sarstadt begon in 1949 haar op leiding bij Ann Sybranda. Zij volgde de selectievakklasse bij de Scapino-ballet- school en werd in 1957 éléve bij het Sca- pinoballet van Hans Snoek, waar zij in het seizoen 1958-1959 reeds veel solistische rol len te vertolken kreeg. In augustus 1960 werd zij door de markies de Cuevas ge- engageerd in wiens internationale gezel schap zij binnen de tijd van anderhalf jaar vanuit het corps de ballet opklom tot de rang van soliste. Zaterdag 6 oktober, zal de voorzitter van het Algemeen Nederlands Verbond in Den Haag de Visser-Neerlandiaprijzen voor muziek uitreiken.De Visser-Neerlandiaprij zen voor muziek zijn toegekend aan de toonkunstenaars Oscar van Hemel uit Hilversum en Ary Verhaar uit Den Haag. SCHILDERIJENDIEFSTAL Uit het museum van Santa Barbara in Califomië is een schilderij van de 18de- eeuwse Engelse meester Sir Joshua Rey nolds gestolen. Het schilderij is „De Dood van Dido", en is naar schatting van de museumdirecteur James Foster duizend dollar waard. Technici van drie grote Japanse onder nemingen voor het vervaardigen van elek tronische apparaten, Jiebben een project gereed voor de uitzending van televisie beelden per kunstmaan, die een groot deel van de landen der wereld in staat zou stel len de in 1964 in Tokio te houden Olympi sche Spelen per televisie te volgen. Het Japanse proiect omvat het lanceren (n de ruimte, met behulp van Amerikaan se raketten, van een Japanse kunstmaan van het type Telstar. Deze Telstar zou op de evenaar gelanceerd worden met de draaiing van de aarde mee en met een hoeksnelheid gelijk aan die van de aarde. DE EXTRA-ORGELBESPELING in Haarlems Grote Kerk op zaterdagavonc werd gekenmerkt door het grote contrast in het gebruik der klankmiddelen, dat de beide optredende organisten, Klaas Bolt en dr. Hans Klotz, in hun vertolkingen te pas brachten. Slechts ten dele was dit op rekening te brengen van de gespeelde werken; men kon het eer zien als een interpretatieversschil van twee tempera menten. KLAAS BOLT bracht eerst een variatie werk van Samuel Sdheidt ten gehore, over het thema „Christe qui lux es et dies" en vond daarin aanleiding naar precieuze klankformaties te speuren, die, hoe experi menteel soms ook (de eerste variatie bij voorbeeld) het werk goed dienden. Daarna vertolkte hij Bachs „Toccata, adagio en fuga in C" (III, 4) in een opvatting betref fende de hoekdelen, die totaal afweek vap de gebruikelijke. Het is natuurlijk zijn goed recht hierin een eigen mening te hebben; hij kan zich desbetreffende ver> antwoorden aan de hand van het feit, dat Bach geen registraties en geen dynamiek voorgeschreven heeft; men moet de in zichten van de componist maar proeven uit de aard van zijn muziek. Mij lijkt de ka rakteristiek van de Toccata al direct met haar aanvangsmotief, dat doet denken aan een wekroep of een slagwoord, en verder vooral met haar barokke tirade voor pe daal-solo, totaal het tegendeel van een kabinetstukje. En wat de fuga aangaat met haar markant geritmeerd thema, ik kan die muziek, evenals die der Toccata niet an ders zien dan als een ongeremde uiting van een sanguinisch temperament. Te groter is dan de contrastwerking van het Vivaldi achtige Adagio. De gereserveerde interpre tatie van Klaas Bolt kon mij dan ook niet overtuigen, ook al niet omdat het raffine ment van zijn registratie te midden van het polyfone lijnenspel de scherpe tekening van het rigoureuze fugathema in de weg stond. Maar de organist zorgde, dat het Adagio heerlijk* prijkte als de rustige middenmoot van de typisch barokke com positie. DR. HANS KLOTZ uit Keulen (een der docenten van de Zomer Academie voor Organisten) koos ter vertolking het ge duchte werk van Max Reger „Introduk- tion, Passacaglia und Fuge in e" Hierin HET ZAG er naar uit, dat het Ballet festival van Nervi dit jaar niet zou kun nen doorgaan. Men was te laat met de organisatie begonnen. Alle gezelschap pen hadden reeds contracten afgesloten. Maar de ongehoord actieve man, die achter dit festival staat, Mario Porcile, heeft weer een mirakel tot stand ge bracht. Na drie maanden lang met het gezelschap van Cuevas (schone slaapster) door Italië te hebben getoerd, was hij on het laatste ogenblik vrii om zich met Nervi te bemoeien en hij slaagde, waar zelfs een Engelsman als Dolin nul op het request had gekregen. Hij wist het „Royal Ballet", zij het dan slechts „het reizend gezelschap", maar versterkt met vele der meest vermaarde solisten, naar Nervi te brengen. En dat niet alleen. Als „gasten" kwamen twee der allergrootste sterren mee: Margot Fonteyn en de Rus Rudolf Nurejev. Of dit nog niet genoeg was: zij dansten in Nervi voor het eerst tezamen het „Zwanenmeer" HET ZWANENMEER, zoals wij het hier in Nervi mochten zien in de op zich zelf reeds betoverende atmosfeer van het mooi ste openluchttheater van Europa, bracht iets heel bijzonders. Goed, de muziek is gezuiverd van de banale toevoegsels door Pugni, waarvoor de oorspronkelijke mu ziek van Tsjaikofsky in de plaats is ge komen. Het ballet werd (natuurlijk) en in zijn geheel gegeven. Behalve Petipa die de eerste en derde akte heeft gezet en Ivanov, aan wiens zo geheel verschillende mentaliteit we de lyrische tweede en voor al de onvergelijkelijke vierde akte dan ken, waren er nog twee choreografen mee gemoeid. ASHTON heeft in de eerste akte (op eenmaal weggeknipte muziek) een „pas de six" ingelast, die goed het karakter van Petipa en de sfeer van die tijd weet te treffen, maar technisch geladen is met overmoeilijke passages. En in diezelfde eerste akte laste N.urejev, tijdens de gene rale repetitie voor onze ogen, een klein, romantisch „a solo" voor zichzelf in. Na drie herhalingen had hij gevonden wat hij zocht en het was een belevenis voor de balletliefhebber de jonge kunstenaar even als scheppend choreograaf aan het werk te zien. Het ware f^est van deze avond was ge tuige te mogen zijn van de eerste samen werking van Dame Margot en Rudolf Nu rejev in dit speciale ballet. We zouden het willen aanduiden als een botsing tus sen twee stijlen, die echter door het aan geboren kunstenaarschap der beide be trokkenen tot een zo boeiend geheel werd, dat we deze avond als een grote belevenis in ons geheugen zullen bewaren. Zo schijnt trouwens ieder er over te denken, want onmiddellijk gewaarschuwd door de tal rijke deskundigen, die te Nervi het festi val bijwonen, waren tal van heel groten in het rijk van de dans, Rosella Highto- wer, Yvette Chauviré, Liane Daydé, enzo voorts reeds per vliegtuig onderweg om de herhaling enkele dagen later bij te wo nen. Er is hier wereldgeschiedenis op het gebied van de dans gemaakt. MARGOT FONTEYN is een technisch vrijwel volmaakte uitvoerende kunstenares op het gebied van de academische dans en haar rol van Odette-Odile in „Het Zwa nenmeer", waaraan zij sedert een lange reeks van jaren onafgebroken heeft ge werkt, heeft nu min of meer de perfectie bereikt. Zij vergeet geen ogenblik, dat zij in dit romantisch ballet als enige de „klassieke tutu" draagt en dat dus haar bewegingen, haar uitdrukking klassiek be heerst dienen te zijn. Haar partenaire in het Britse balletgezelschap, Michel Somes, ondersteunde die opvatting. Nu komt, drager van een gans andere geest, de Rus Rudolf Nurejev, onstuimig, romantisch, bezeten. In zijn nog gebrek kig Engels verklaarde Nurejev ons, dat hij het streven der Westeuropese dansers om zich zo strikt mogelijk aan de over geleverde choreografie te houden en toch vooral niet de minste beweging te wijzi gen, niet begrijpt en ook niet helemaal kan billijken. „Wat van belang is, is de geest van het ballet, de atmosfeer van de periode en als ik die beter kan uit drukken met bewegingen, die ik voel als meer overeenkomend met mijn tempera ment, dan geloof ik dat daar niets op te gen is." Dat moest natuurlijk tot botsin gen leiden. Maar ondanks zijn afwijkingen van de overgeleverde choreografie past hij zich toch schitterend aan bij de „prima ballerina" en toont hij zich een volmaakt partenair. WAAR HIJ ALLEEN danst en vooral in zijn „variation" in de „pas de deux" zwarte zwaan, leren wij een danser ken nen, wiens techniek niet altijd feilloos is, maar die alle bezwaren uitvlakt door zijn ongeëvenaarde virtuositeit en zijn bewo genheid. Van dat eerste getuigt hij door in de „variation" bij voorbeeld steeds het dubbele aantal pirouettes of „tours" (on- Margot Fonteyn en Rudolf Nurejev in „Het Zwanenmeer". vergelijkelijk zijn „tours a la seconde' en zijn adembenemende „entrechats huits") uit te voeren binnen de door de muziek gestelde tijd. Nooit zagen wij een zo razend vlugge danser. Maar wat hem verheft tot het rijk der allergrootsten is zijn interpretatie. Van het allereerste ogen blik totdat het doek valt aan het einde der vierde akte is Nurejev de prins, door zijn moeder aangespoord tot een huwelijk met een of andere prinses en zich ver- lievend op een jonge edelvrouwe, die door een tovenaar gedoemd is gedurende de dag de vorm aan te nemen van een zwaan en zich alleen 's nachts in haar ware vorm te tonen De climax bereikt deze grote en toch nooit overdreven expressiviteit van de jonge kunstenaar, die heel wat meer is dan een fabelachtig danser, in de derde akte, waar iedere gemoedsaandoening van zijn gezicht te lezen valt. DE BOTSING en daaruit voortvloeiend de samenwerking van twee zo verschillen de temperamenten maakten deze voorstel ling van „Het Zwanenmeer" tot een feest voor allen, die gevoel hebben voor deze dingen. Het was als een elektrische ont lading en vreemd genoeg leek Margot Fonteyn tien jaar jonger dan toen wij haar verleden herfst in Londen zagen. Zij is in topvorm en heeft in haar ganse leven niet zo gedanst, vol spanning en toch uiterst zuiver in ieder van haar bewegin gen, als deze avond. ervaart men in magistrale technische be heersing een kruising van Bach en Wag ner, verwerkelijkt in oneindige stuwingen naar hoogtepunten, waarbij dan de over maat aan spanningen op den duur wel eens aan suggestieve kracht inboet. Het is daar dan geen bewuste anti-climax, maar een teveel aan geladenheid wanneer de top al bereikt is. Intussen dwingt de meesterlijke conceptie van het werk het grootste respect af. Klotz pakte het opus kloek aan, de indruk gevend dat het hem te doen was de majesteit van het Mtiller- orgel adequaat in dienst te stellen van het grootse klankstuk. Voor de talrijke vir tuoze variaties van het passacagliathema putte hij uit de overrijke schat aan tim bres in verrassende combinaties, een selec tiviteit die bewondering wekte voor zijn vertrouwdheid o i kort termijn met de mo gelijkheden en capaciteiten van het instru ment. Ook in de grandioze opbouw van de fuga toonde Klotz zich een meester van het lijnen- en kleurenspel van de orgel kunst, Cesar gevend wat Cesar toekomt. Jos. de Klerk VitiVA'tf „Radio Veronica" heeft zich tot de com missie van de Europese Economische Ge meenschap in Brussel gewend naar aan leiding van een ontwerp van wet tot wij ziging van de wet over de radio-telegra- fie, de radio-telefonie en andere radio verbindingen van België. In navolging van Denemarken en Zweden wil België in een strafrechtelijke bepaling zijn onderdanen verbieden om mee te werken aan zend- schepen, respectievelijk uitzendingen van af zendschepen. Het Belgische wetsont werp gaat evenwel verder dan de wet ten van de beide Scandinavische landen en wil ook een buitenlander die mee werkt aan een buitenlands zendschip bui ten België aan vervolging in België bloot stellen, indien hij daarbij op een of ande re wijze met een Belg heeft samenge werkt. „Radio Veronica" heeft, zo heeft een der directeuren de heer H. Verweij, aan het A.N.P meegedeeld, aan het advoca tenkantoor van mr. W. H. J. Derks in Utrecht opdracht gegeven, haar belangen bij de E.E.G.-commissie te bepleiten. HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym nastiek. 7.20 Ochtendvaria (gr.). VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Ochtend gymnastiek voor de vrouw. 9.10 De groen teman. 9.15 Klassieke muziek (gr.). 9.35 Waterstanden. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Arbeidsvitaminen (gr.). 10.50 Voor de kleu- fers. 11.00' Voor de zieken. 12.00 Licht or kest en zangsolisten. 12.20 Regeringsuit zending: Uitzending v. d. landbouw. 12,30 Mededelingen ten behoeve van land- en tuinbouw. 12.33 Dansorkest en zangsolis ten. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen, eventueel actueel of grammofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Metropole or kest en solist. 14.00 Blaastrio, gitaar en contrabas. 14.40 Vlaamse boekenschouw. 15.00 Viool en piano. 15.30 De vrouw in het wit, hoorspel, (deel 5). 16.05 Lichte grammofoonmuziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Lichte muziek. 17.55 New York cal ling. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel. 18.20 Pianospel. 18.30 Licht ensemble met zangsolist. 19.00 Paris vous parle. 19.05 Operamuziek (gr.). 19.50 Pianorecital (gr.) klassieke muziek. 20.00 Nieuws. 20.05 Op klaringen, gevarieerd programma. 20.00 Het ABC van het heelal, lezing. 21.10 Mo derne muziek (gr.). 22.00 Zing zonder zor gen (opn.). 22.30 Nieuws. 22.40 Actualitei ten. 23.00 Pizzicato, nieuwsflitsen en ac tualiteiten uit de lichte muziekwereld. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II 298 m. 1007 kc/s. 7.00— 24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Amusementsmu ziek (gr.) 7 45 Morgengebed en overwe ging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammo- foonmuz. 8.50 Voor de vrouw. 9.40 Gram mofoonmuziek. 9.45 Voor de jeugd. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Balletmuziek (gr.) 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte gram mofoonmuziek. 11.50 Volaan.. vooruit, praatje. 12.00 Middagklok noodklok. 12.04 Franse chansons. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Amuse mentsmuziek (gr.) 13.00 Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.30 Dansorkest en zangso listen. 13.55 Operette-klanken (gr.) 14.35 Voor de plattelandsvrouwen. 14.45 Lichte hoornkwartet: klassieke en moderne mu ziek. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zieken- lof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beurs berichten. 17 45 Regeringsuitzending: Toe ristische ontwikkeling op St. Maarten en Bonaire, door Dr. J. Winsemius. 18.00 Voor de jeugd. 18.20 Politieke lezing. 18.30 Licht ensemble en zangsolisten. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.25 Lichte grammo foonmuziek. 20.20 Omroeporkest, radio koor en solisten :Operamuziek. 21.10 Klas sieke en moderne kamermuziek. 21.55 Klassieke orgelmuziek. 22.15 22.25 Boekbespreking 22 30 Nieuws. 22.40 en zangsoliste 23 30 Moderne kamermu ziek (gr.) 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Grammofoonmuziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte grammofoon muziek. 12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.15 Kamermuziek. 14.00 Werther, opera. 15.20 Kamermuziek. 15.30 Orkestparade. 16.00 Beursberifhten. 16.06 Kamermuziek. 17.00 Nieuws. 1715 Lichte muziek. 17.40 Boekbespreking 18.00 Koormuziek. 18.20 Voor de soldaten 18.50 Grammofoonmu ziek. 19.00 Nieuws. 19.40 Orkestconcert. 19.50 Syndicale kroniek 20.00 Dans- en amusementsmuziek. 21.00 Amusementsmu ziek. 21.15 Jazzmuziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Dansmuziek. 22.55-23.00 Nieuws. VOOR MAANDAG NTS: 20.00 Journaal en weeroverziohi AVRO. 20.20 Televizier 20.35 TV-filrn 20.30-22.15 Nieuwe oogst, amusementspro gramma. VOOR DINSDAG NTS: 20.00 Journaal. 20.20 C.HU po litieke lezing 20.30 Tekenfilm. 20.35 Do cumentaire film 20.45-22.15 Speelfilm

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1962 | | pagina 4