Het verdwenen manuscript
In de Verenigde Staten worden
nieuwe astronauten geworven
Maan blijft doelwit
vóór 1970
TANTE PATENT EN DE SOF
Rumoer in Z
om „zwarte
PANDA EN DE MEESTERSCHATGRAVER
Ofis vervolgverhaal
MAANDAG 30 JULI 196 2
9
door H. Wolfram Geizsler
4
Bier was niet zo best
voor haar
99'
Ruimtevaart en theologie
Nederlandse delegatie naar
Doopsgezind Wereld
congres
Kerkelijk nieuws
1
-.A,
43)
„Ja, dat was wel een beetje luid-
ruchtig" gaf Yvonne toe. „Maar nie-
B mand heeft 't ernstig opgevat."
„Ik durf dat haast niet geloven",
zei Dariotis.
„U kunt 't rustig van mij aanne-
men. Waar gaat u heen?"
„Om u de waarheid te zeggen",
antwoordde hij verlegen, „was ik op
weg om ergens te gaan ontbijten,
B een kopje koffie
„Een goed idee", onderbrak Yvon-
ne hem. „Ik heb ook trek in koffie en
u kent deze plaats natuurlijk beter
B dan ik."
Het duurde nog enige tijd voordat
Dariotis zijn verlegenheid had over-
wonnen.
„Ik durf nauwelijks te vragen", zei
hij, nadat ze zich in de schaduw van
een parasol op een terrasje hadden
geïnstalleerd, „hoe het met de ande-
B re mensen in Louha gaat."
„Dank u, goed, voorzover ze zich
nog déar bevinden", antwoordde het
meisje.
„Madame Bernard
j= „Zwijgzaam als steeds!"
„Meneer Denis?"
„Denis?" Yvonne maakte een ge-
baar alsof ze die naam terzijde wilde
j§ schuiven. „Wie bedoelt u eigenlijk?"
„Ik begrijp u niet", zei Dariotis,
B terwijl hij haar dom aankeek.
B „Ik zou graag willen, dat u me ver-
Si telde, wie die meneer Denis eigenlijk
g is!"
„Meneer Denis?" De Griek keek
B haar thans in opperste verbazing aan.
S .Meneer Denis is meneer Denis! Iets
g anders is mij niet bekend!"
B „Maar u kent hem toch!"
„Ja zeker dat wil zeggen,
ik heb hem in Louha leren kennen.
Zoudt u zo vriendelijk willen zijn iets
minder in raadselen te spreken?"
1 Terwijl Yvonne zich aldus met Da-
riotis onderhield, ontving de hoofdbe-
woonster van het huis, waar de Griek
kamers had, bezoek. Dit bezoek kwam
niet erg gelegen, want de oude dame
B wilde juist naar het dorp gaan om
boodschappen te doen.
§j Nee. meneer Dariotis was niet
H thuis
„O, maar nu zie ik het, u bent die-
zelfde meneer, die hier onlangs al
eens was, nietwaar?"
Inderdaad, ongeveer twee weken
B geleden was ik ook hier", antwoordde
j= Fox op vriendelijke toon. „Ik kom
thans echter niet om dezelfde reden,
want mijn vriend Dariotis heeft mij
meegedeeld, dat hij er niet aan denkt
om zijn kamers hier in uw woning op
te geven. Voor mij is dat heel triest,
hij heeft mij uitvoerig beschreven.
B hoe prettig hij 't hier heeft, 't Is wel
benijdenswaardig! Ik, als vrijgezel,
2 kan met hem meevoelen, hoe belang-
2 rijk 't is een prettig onderkomen te
S hebben".
5 „Bent u hem niet tegengekomen?
2 Hij wandelt om deze tijd altijd naar
het dorp om ergens in een café zijn
morgenkrantje te lezen."
2 „Ik ben hem inderdaad tegengeko-
men, signora!" antwoordde Fox. We
5 moeten enkele dingen samen bespre-
2 ken. „Hij wees met een veelzeggend
2 gebaar op zijn aktentas. „het was
B echter al te warm in het dorp."
„Dat is waar."
„Dariotis stelde daarom voor, dat
2 ik in uw heerlijke tuin zou wachten
op zijn terugkomst. Vindt u dat goed?"
„Met genoegen", zei de oude
vrouw, „alleen kan ik u helaas geen
2 gezelschap houden. Zoals u ziet, sta
2 ik op het punt om uit te gaan. Ik
1 moet boodschappen doen."
B „Ik vind het natuurlijk jammer.
2 dat ik uw aangenaam gezelschap zal
2 moeten ontberen", zei Fox glim-
lachend, „maar er zal niets aan te
doen zijn, dat zie ik wel in. Tegen
2 de plichten van een goede huisvrouw
2 mag een man niet ingaan."
„Prachtig!" zei de vrouw. „Mag ik
u het geld geven voor de melkboer,
2 voor het geval deze komt. terwijl ik
1 afwezig ben? Kunt u dan melk ne-
men, ik heb 't hier op een briefje
jg geschreven?"
2 „Ik zal mijn best doen".
2 „Of wilt u liever in huis gaan zit-
s ten
„O nee, signora! Als er dan straks
een gouden horloge ontbreekt
2 „Als u bij mij een gouden horloge
vindt, dan krijgt u een extra belo-
ning", zei ze lachend.
Fox begeleidde haar naar het hek.
„Ik hoop, dat u me niet al te lang
alleen laat", zei hij.
„Een uur zult u stellig geduld moe
ten hebben. Maar tegen die tijd is
meneer Dariotis al lang terug".
O nee dacht Fox en glimlachte.
Hij voelde zich tevreden en keek haar
na.
De schaduw en andere goede eigen
schappen van de ietwat verwilderde
tuin trokken hem weinig. Hij bekeek
het huis aan alle kanten, keek voor
zichtigheidshalve ook nog eens over
de heg, of de signora niet terug
kwam, omdat ze iets had vergeten
en vervolgens begaf hij zich vastbe
raden naar de eerste verdieping om
een kijkje te nemen in de kamers
van zijn vriend Dariotis
Toen de oude vrouw na ongeveer
een uur terugkwam, zat hij rustig in
de tuin en keek op van een niet zeer
dik manuscript, dat hij in zijn han
den hield.
„Is meneer Dariotis nog niet te
rug?" vroeg ze belangstellend
„Nee, en de melkboer is er ook nog
niet geweest, hier hebt u het geld
terug", antwoordde hij. Op zijn horlo
ge kijkend, voegde hij eraan toe: „Ik
vermoed dat mijn vriend opgehou
den is of vrienden tegen het lijf is
gelopen."
„Uw vermoeden is juist", zei de
signora. „Ik heb meneer Dariotis na
melijk met een jonge dame in Café
Calci zien zitten."
„Dan heeft het stellig weinig zin
om nog langer op hem te wachten".
„Nee, misschien niet."
„Tot ziens, signora, uw tuin is heer-
lijk!" 2
„Misschien wilt u uw aktentas zo
lang hier laten?"
„O nee", antwoordde Fox glim-
lachend, „ik moet die tas bij me hou-
den. Als u 't goed vindt, lees ik hier B
nog even dit manuscript uit, ik moet 2
alleen de laatste twee bladzijden nog b
lezen."
„Bent u een schrijver?" vroeg ze s
nieuwsgierig.
„Nee, £en elektrotechnisch inge-
nieur", antwoordde Fox en schrok
tegelijkertijd van zijn eigen lichtzin- B
nigheid. Als de goede vrouw hem
thans zou verzoeken, even de deur-
bel te repareren, zou 't een catastrofe
betekenen.."
Gelukkig scheen de bel in orde te
zijn en kon Fox ongestoord het ma-
nuscript uitlezen. De technische de- 2
tails, welke erin voorkwamen, waren b
een gesloten boek voor hem en de
pagina's vol berekeningen en formu-
les deden hem huiveren, doch de in- |j
leiding en de verbindende tekst tus-
sen-de technische gegevens, alsook het b
slot, verschaften hem de' zekerheid, 2
dat hij' bier het gedochte document in b
handen hield.
Met een voldaan gevoel stak hij
tenslotte het manuscript in zijn akten-
tas.
Het was kwart over elf. Om 12 b
uur zou hij Yvonne ontmoeten, met
wie hij volgens afspraak zou lunchen.
Het meisje had de opdracht om Da-
riotis onder geen beding eerder dan b
12 uur los te laten. Hij was er zo
van overtuigd, dat hij op haar kon |j
rekenen, dat hij rustig nog even bleef b
zitten om nu het belangrijkste punt
eindelijk bereikt was te overleg-
gen wat hem thans te doen stond. De |j
meest aangewezen weg was vanzelf- b
sprekend om naar meneer Zanetti, in
Milaan, te gaan en hém de aanteke-
ningen van zijn broer Luigi te over-
handigen. Zanetti had hem tenslotte
de opdracht gegeven en Zanetti was s
degene, die, nu de opdracht met sue-
ces was bekroond, de kosten zou moe- b
ten betalen
Deze vanzelfsprekende weg kon hij
echter niet zonder meer inslaan. Im- 2
mers, Zanetti had er geen flauw ver- b
moeden van, dat zijn dochter in deze
zaak betrokken was. en wel op een
wijze, welke aanleiding zou kunnen |j
geven tot een groot schandaal. En 5
nog steeds was monsieur Denis in-
clusief bedoelingen en relaties een
groot vraagteken. Nee, dacht Fox, ik 2
mag deze zaak niet uit handen geven,
voordat ik zelf alles, maar dan ook
werkelijk alles weet. Anders moet ik
over een paar weken misschien op- 2
nieuw beginnen Jammer, dat de |j
slotscèn" in Milaan nog uitgesteld s-
moet worden. 2
(Wordt vervolgdI
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Walter C. Williams,
assistent-directeur van het centrum voor
bemande ruimtevaarttoestellen, heeft on
langs op de persclub te Washington rap
port uitgebracht over de nieuwste Ameri
kaanse plannen. Williams is een belang
rijke leider in de ruimtevaart. Naar zijn
mening zou het „een schande" zijn, indien
de Amerikanen niet voor 1970 op de maan
zouden landen. Williams is ervan over
tuigd, dat zij deze wedloop tegen de Rus
sen kunnen winnen.
Williams ziet er uit als een kolonel van
de mariniers in burger: een stevige kerel
tussen de 45 en 50. Hij spreekt rustig en
bedachtzaam. Hij zegt geen woord te veel
en is afkerig van gemeenplaatsen. Men zou
Williams wel de super-forens van Amerika
kunnen noemen. Hij woont in een buiten
wijk van Washington DC en vliegt iedere
dag per helikopter heen en weer naar het
ruimtevaartcentrum in Langley, in de
staat Virginia. Een enkele reis van Wash
ington naar Langley duurt twee uur. Op
die tochten wordt Williams meestal verge
zeld door Glenn, Amerika's eerste ruimte
vaarder, die weieens wensen moet, dat die
helikopter de snelheid kon halen van zijn
Friendship VII. Maar dat heen- en weer
reizen is bijna voorbij. Het ruimtevaart
centrum verkeert in het laatste stadium van
de verhuizing naar Houston in Texas.
Glenn en Williams gaan daar ook wonen.
De groei van de ruimtevaartorganisatie
is indrukwekkend. Een jaar'-geleden wérk
ten er in het centrum achthonderd men
sen, thans 1.650. In 1957 zijn de Verenigde
Staten opgeschrokken: er moest worden
aangepakt, want de Russen hadden in de
herfst van dat jaar voor het eerst een
„Spoetnik" om de aarde gebracht. In 1958
werd de NASA opgericht (National Aero
nautics and Space Administration) en in
1959 werd Williams aan dit project verbon
den.
Snelle opeenvolging
Williams begrijpt niet goed, waarom de
Russen zoveel tijd laten verlopen tussen de
ene vlucht en de volgende Hijzelf hecht
veel belang aan een betrekkelijk snelle op
eenvolging van vluchten. Op die manier
houdt men het „team" op Cape Canave
ral in topconditie Williams legt er de na-
LANDSHUT, West Duitsland (AP)
De 34-jarige huisvrouw Anna Eggerdin-
ger, die in januari een brouwerij in brand
heeft gestoken om haar man van 't drin
ken te genezen, is tot 21 maanden gevan
genisstraf veroordeeld Nadat zij was ge
arresteerd zei zij tot de politie: „Als de
brouwerij afbrandt, kunnen ze geen bier
meer maken en dan kan mijn man niet
meer drinken". De brand richtte een scha
de van een kwart miljoen mark aan.
De rechter zei bij het uitspreken van
het vonnis, dat mevrouw Eggerdinger,
toen zij gepoogd had de brouwerij te doen
afbranden, geestelijk in de war was. Daar
om legde hij slechts een betrekkelijk mild
vonnis op. Voor de rechtbank is niet aan
het licht gekomen, of de man nu van het
drinken af is, maar mevrouw zal er in elk
geval 21 maanden geen last van hebben.
Een oorspronkelijk strinverhaai door Annie I\1 G Schmidt en Fiep Westendorp
73 CPYRTOHT .WAN TFAtlWrt SVNNtCAT#
73. „Ik gelooj dat het nu toch de hoogste tijd
wordt", zo dacht Tante Patent, „dat mijn logee ver
trekt. Meneer Sol moet weg. Hij moet terug naar
het Walhalla, waar hij vandaan komt. Die Batavie-
renhemel waar hij verder kan robbedoezen zoveel hij
wil. Maar hoe krijg ik hem iveg? De vaas.dacht
ze wazig.de vaas.waar is dat ding gebleven?"
„O Keesje" zei ze „wat toevallig dat ik je nu net
tegenkom. Aan wie heb jij ook weer die vaas gege
ven? Weet je wel, die ouwe vaas.uit Hotel de
Gifzwam". „O Tante Patent," zei Keesje, „die vaas
is in het museum. Ik heb hem aan Professor Zani-
kerd gegeven". „O juist", zei Tante Patent. „In het
oudheidkundig museum. Dank je wel, m'n jongen,
hier is een heitje voor een karweitje".
druk op, dat er zoveel gevergd werd, niet
alleen van de ruimtevaarder, maar van
allen, die betrokken zijn bij het lanceren
van een ruimtevoertuig. De spanning zal
er niet geringer op worden. Wanneer men
binnen afzienbare tijd gaat proberen om
twee ruimtetoestellen terwijl zij in
vlucht zijn aan elkaar te koppelen, dan
wordt het van het grootste gewicht de
start precies op tijd te doen geschieden.
Maar voor het zo ver is, verwacht Wil
liams eerst nog vluchten van een toestel,
dat drie of meer ommegangen zal maken
en tenslotte dan een tocht, die ongeveer
een dag zal duren. Er zijn een paar on
derwerpen, die men speciaal wil bestude
ren: navigatie met behulp van de sterren
en verder het laten vliegen van een cap
sule zonder dat de astronaut steeds bezig
is de stand van het toestel te corrigeren.
Voor dat corrigeren heeft men brandstof
nodig en het zou voor langere vluchten een
hele bezuiniging aan gewicht betekenen,
indien men het bijsturen kon laten verval
len.
Wanneer men aan de vluchten van een
dag toe zal zijn, zal men serieus te maken
krijgen met het probleem van de gewicht
loosheid. Natuurlijk is ook de astronaut die
drie vluchten maakt gewichtloos, maar de
gevolgen daarvan zouden zich pas openba
ren bij langere vluchten. De Rus Titov
schijnt pas na zes ommegangen minder
Pronken met andermans veren schijnt
het parool te zijn voor de komende
najaars- en winterhoedenmode uit
Parijs. Jacques Heim toonde dezer da
gen onder andere zijn ontwerpen „Der
wisj" (links), gemaakt van zwarte hane-
veertjes op een wit fond en „Aurore"
(rechts) waarvan de bol bestaat uit
fazanteveren, de rand uit eendepen-
nen. Jean Patou vertoonde onder meer
(midden) een cocktailhoedje van rose-
geverf'de struisvogelveren.
plezierige ervaringen te hebben gehad.
Het koppelen van twee ruimtetoestellen
die in vlucht zijn wordt van belang wan
neer men de maan wil bereiken. Men is
het er nog niet over eens, of dat „rendez
vous" het best tot stand gebracht kan wor
den in de baan rond de aarde of rond de
maan.
Aan het eind van deze zomer zullen de
namen bekend worden gemaakt vön Ame
rika's nieuwe groep van ruimtevaarders.
Het onderzoek en uitkiezen is aan de
gang.'
Uitbreiding
De NASA heeft plannen bekendgemaakt
voor een grootscheepse uitbreiding van
Cape Canaveral, waardoor het mogelijk
wordt de geweldige Saturnus C5 maanra
ketten volledig gemonteerd op de lanceer
platforms te plaatsen. Op het ogenblik
worden de projectielen op de lanceerplat-
forms opgebouwd. De Saturnus C5 is de
grootste ruimteraket waaraan op volle
kracht gewerkt wordt. Drie firma's zijn
belast met de bouw van een van de drie
trappen. De uitbreiding zal met de veilig
heidszone een oppervlakte van twaalfdui
zend hectare beslaan. De bedoeling is dat
de eerste Saturnus in 1965 gelanceerd
wordt.
Harrison heeft tegenover journalisten
verklfi/id' dét- <Je Zmdafrikaanse politie
lem verzocht. he6fUöïP-ben beëcfigde vgt-
daring waarin hij uiteenzet waarom hij dit
KAAPSTAD (AP) Een afbeelding van
de gëkruiSïl'de Chriétus, geschilderd door
een niet-hlanke kunstenaar, waarop de ge
wezen Zoeloe-hoofdman Albert Loethoeli
is afgebeeld als een zwarte Christus, heeft
de toorn gaande gemaakt van de „Kerk
bode", het officiële orgaan van de Neder
lands Gereformeerde Kerk, dat het kunst
werk „afschuwelijk" noemt en eist, dat
ook Nobelprijswinnaar Loethoeli er zijn
veroordeling over uitspreekt.
Het blad spreekt van „een afschuwlijk
spel met heilige zaken", maar maakt geen
gewag van een aspect van het schilderij,
dat ook elders veel commentaar heeft uit
gelokt, nameliik de afbeelding van twee
Romeinse centurio's onder het kruis die
lijken op premier Verwoerd en de minister
van Justitie Balthazar Vorster. De eerste
doorboort de zijde .n de zwarte Christus
met een speer en de tweede steekt hem een
in azijn gedrenkte spons toe.
Dit schilderij, vervaardigd door de 23-
jarige schilder Ronald Harrison, een mulat
te Kaapstad, hangt in de anglicaanse kerk
in de voorstad Salt River. De Zuidafri-
kaanse politie heeft het enige tijd ter in
spectie in beslag genomen, maar daarna
teruggegeven. De autoriteiten hebben be
kendgemaakt, dat Harrison niet zal worden
vervolgd.
Maar de Kerkbode klaagt, dat het spot
met alle werkelijk christelijk gevoel en
dat het de betrekkingen tussen de rassen
in het land schaadt door een bevolkings
groep te suggereren, dat zij het enige sym
bool van lijden is.... „Als de niet-blanke
groep recht meent te hebben op meer poli
tieke rechten, laat zij dan zichzelf niet
voorstellen als martelaren van het kruis",
aldus de Kerkbode.
Als Loethoeli inderdaad het werk zou
veroordelen, dan is het twijfelachtig, dat
zijn opmerkingen zouden kunnen worden
gepubliceerd, omdat het hem verboden is
zich politiek te uiten en zelfs voor het ci
teren van zijn vroegere opmerkingen of ge
schriften toestemming moet worden ver
leend door de minister van Justitie.
h:
klaring waarin hij
schilderij gemaakt heeft. De jonge schilder
heeft op het politiebureau in Kaapstad een
verklaring opgesteld waarin hij zegt dat
zijn motieven uitsluitend spiritueel zijn en
niet in verband staan met de apartheids
politiek van de Zuidafrikaanse regering.
Luchtmachtbasis Edwards (Californië)
(AP) De Amerikaanse astronaut Ro
bert M. White heeft in antwoord op de
verklaring van de Russische kosmonaut
Gherman Titov, dat hij in de ruimte geen
God ontmoet heeft het volgende gezegd:
„Zijn intellect is ouderwets.... door
wetenschappelijke ontdekkingen worden
de deuren van het onbekende verder ge
opend en blijft de mens achter in ontzag
voor de oneindigheid van het heelal. On
ze wereld van wetenschappelijke ontdek
kingen is, hoe groot zij ook moge schij
nen, klein in vergelijking met de kennis
van God. Dat is wat daarboven de grootste
indruk op mij maakt. Wetenschappelijke
nieuwsgierigheid en studie wekken slechts
de eetlust van de geest op voor de enorme
wereld der eeuwigheid, waar de kennis
onbeperkt is. Dit prikkelt mij en geeft
mijn werk betekenis en diepte"
White's opmerkingen werden onthuld
door de rooms-katholieke aalmoezenier
van de luchtmachtbasis Edward.
Majoor White heeft onlangs zijn „Astro
naut Wings" gekregen door met een X15
raketvliegtuig een hoogte van 95 kilome
ter te bereiken.
Woensdag 1 augustus begint te Kitche
ner in Canada het Doopsgezind wereldcon
gres, dat tot 8 augustus zal duren.
Uit Nederland gaan 110 personen naar
dit congres. De officiële Doopsgezinde de
legatie uit Nederland bestaat uit ds. S.
M. A. Daalder te Haarlem, voorzitter, dr.
R. de Zeeuw te Utrecht, secretaris van
de Doopsgezinde sociëteit, prof. mr. dr. J.
A. Oosterbaan te Haarlem en ds. H. W.
Meihuizen te 's-Gravenhage.
Er zullen drie charter vliegtuigen ten be
hoeve van de deelnemers aan dit congres
vertrekken, nl. een van Schiphol en twee
uit Frankfurt. Uit Europa komen 340 deel
nemers naar het congres. Van hen zullen
ruim 200 gevolg geven aan de uitnodiging
van de Doopsgezinden in Amerika om na
afloop van het congres een bustrip te ma
ken van 3500 mijl langs verschillende
doopsgezinde instellingen. Met deze trip
zullen drie weken zijn gemoeid.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Brielle (vac. J. W. Falken-
burg) (toez.) L. W. Blok te Ellewoutsdijk.
Aangenomen naar Dordrecht (vac. J. v.
d. Velden) A. L. v. d. Smit te Maarssen
het beroep v. d. gen. synode als luchtmacht-
pred. F. I. Verbaas, vic. te Amsterdam-O.
Geref. Kerken
Beroepen te Achterveld R. J. Koolstra,
vlootpred. met verlof te Leeuwarden.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Broek onder Akkerwoude T.
Bakker te Driebergen en C. den Hertog te
's-Gravenhage-West.
Beroepen te Mussel G. Leendertse, kand.
te Haarlem.
Jzi.. de nieuwe Engelse stad Hemel
Hampstead is dit op het water rock 'n
rollend paartje te zien dat door de
Fransman Yencesse is vervaardigd
voor de stad Elisabeth in Australië.
De Engelsen zijn heel tevreden
met hun afgietsel.
CO». M*«TtN TOONDE»
2. Panda was nog maar nauwelijks begonnen de ad
vertenties met de aangeboden betrekkingen in te kij
ken, toen zijn buurman opnieuw zijn aandacht trok.
„Wat jammer dat ik weg moet!" hoorde hij de oude
heer in zichzelf mompelen. „Dit was juist zo'n fijn
boek!" Met die woorden begon hij op te rijzen, gereed
te vertrekken; maar Panda kon zich niet weerhouden
te vragen: „Is dat zo'n mooi boek dat u daar hebt,
meneer?"
„Inderdaad" antwoordde de grijsaard. „Dat zou je
weer jong maken! Het is een geschiedkundige kroniek
meneer, uit de tijd toen ridders nog ridders waren
en toen het leven waard was geleefd te worden! Ik
kan nu niet langer blijven lezen, dus als het u interes
seert moet u het beslist eens inkijken!"
Terwijl dit gesprek aan de gang was, werd de bi
bliothecaresse, die bij de ingang zat, aangesproken
door een nieuwe bezoeker. Maar dit bleek verre van
een aangenaam heer te zijn! „Geen praatjes!" snauw
de hij de verschrikte dame toe (die nog geen woord
gepraat had). „Ik zoek een historisch boek een spe
ciaal historisch boek. Geef op! Titel weet ik niet. On
middellijk! Geen praatjes! Hrrmpf!" De dame het
was ene Mevrouw Knorspel, die dit werk uit sociale
overwegingen en verveling deed dacht er een ogen
blik over om te bezwijmen, maar haar plichtsbetrach
ting overwon. „K-k-k-kijkt u m-m-m-maar in de c-c-c-
ca-talogus.sprak zij dunnetjes.
