id~cor$ Minister Schroder uit Bonn naar Washington Britten Berlijn geven Russen in duidelijke wenk Drukte aan de top «tóp;» r Wereldnieuws J) Van dag tot dag stoutenbeek Conferentie over Berlijn in New York met Franse en Britse ambtgenoten horloge Pantserwagens niet meer gewenst Amerikaanse atoomstad Los Alamos te koop Amerikanen leiden de U-2-vluchten van Formosa ^raatótoel De 0-1 „Fabiola" brengt schande over Oostende Kennedy pleit voor maanprogramma Vlucht van 3 jonge Hongaren mislukt DONDERDAG 13 SEPTEMBER 1962 3 Britse spion gearresteerd S3 A scheid UW Piloot verklaart: Op de Sporry Een hunner verongelukte in Tsjechische bergen De beruchte en veelomstreden Haar lemse kruising Kleverlaan-Randweg heeft haar eerste mensenleven geëist. Het do delijke ongeluk gebeurde op een tijdstip, dat de stoplichtinstallatie niet werkte, ter wijl wel-de oranje-knipperlichten functio neerden. Wanneer de stoplichtinstallatie wel in werking zou zijn geweest zoals de uitdrukkelijke wens van de Haarlemse ge meenteraad was, toen de betrokken krui sing een „raadskwestie" was geworden zou dit ongeluk ongetwijfeld niet heb ben plaatsgehad. Welke gewetens zich thans zullen bezighouden met de schuld vraag, laten wij liever in het midden. Misschien zijn het gewetens, die dit offer evenredig achten aan de bezwaren, die een echte beveiliging van dit kruispunt zou hebben meegebracht. Natuurlijk zijn er allerlei argumenten te bedenken, die „verklaringen" schijnen te leveren. Men kan volhouden dat knip perlichten ook „verkeerslichten" zijn, en het slachtoffer roekeloosheid verwijten. „Onvoorzichtig oversteken" geldt al sinds jaar en dag als dooddoener in de letter lijke en figuurlijke zin des woords. „On voorzichtig verkeersvoorzieningen treffen" komt nooit voor in officiële verklaringen over dodelijke ongelukken. „Roekeloos geld uitsparen" geldt evenmin als een gebruikelijk verwijt. Doch wanneer men objectief en zonder handige ontduikingen van de werkelijkheid zou moeten vast stellen waaraan de dood van dit slacht offer en van vele andere slachtof fers op vele andere wegen te wijten is, komt men bij een zeer ernstige en pijnlijke vraagstelling terecht, waarop het antwoord mag worden overgelaten aan degenen die hun geweten nog als een persoonlijke maatstaf beschouwen in de uitoefening van hun functie: de vraag stelling of in de kwestie van de ver keersonveiligheid het „dood door schuld" van het Wetboek van Strafrecht uitein delijk niet dikwijls thuishoort achter de deuren van de kantoren, vergaderkamers en werklokalen waar de apparatuur func tioneert, waaraan het algemene belang en de algemene veiligheid uit naam van volk en burger zijn opgedragen. LONDEN (Reuter) De Britse politie heeft een burger-ambtenaar van de admirali teit, de 38-jarige William Vassall, gearre steerd wegens het vergaderen van ge heime officiële gegevens, die voor een vijand van nut zouden kunnen zijn. De verdachte werd vandaag voor een Lon- dense rechter geleid die zijn voorlopige inhechtenisneming heeft bevolen. Advertentie A N E G A N G 2 6. HAARLEM (Van onze correspondent) BONN De Westduitse minister van Buitenlandse Zaken Schroder, reist mid den oktober naar de Verenigde Staten om er in Washington zijn Amerikaanse colle ga Dean Rusk en vermoedelijk ook pre sident Kennedy te ontmoeten. Daarna gaat hij naar New York, waar zijn Franse en Britse ambtgenoten Couve de Murville en Lord Home de UNO-Assemblee bijwonen. Het is niet onmogelijk, als ook Rusk zich nog bij de drie ministers voegt, dat er toch nog een conferentie komt over de kwes- tie-Berlijn, die reeds enige tijd geleden door de Amerikaanse president was voor gesteld, maar waarop toen geen westelij ke reactie kwam. Bonn doet de grootste moeite te ontken nen dat Schröders reis ook maar iets te maken heeft met de ontstemming over het vraaggesprek van de scheidende Westduit se ambassadeur in Washington. Het is juist dat Schröders reis daar niet in de eerste plaats mee samenhangt. Het ligt vooral in de bedoeling een gemeenschap pelijke houding jegens het vraagstük-Ber- lijn vast te leggen. Er is echter geen twijfel aan dat men in de Westduitse hoofdstad alle reden heeft toch ongerust te zijn over een ontstem ming in Washington. Aanleiding daartoe is niet alleen professor Grewe's interview, maar ook het feit dat het Amerikaanse weekblad „Newsweek" en tegelijkertijd de Westduitse „Spiegel" een artikel bevat ten over de Amerikaans-Westduitse tegen stellingen inzake Berlijn. Bonn vreest dat de Amerikanen deze drie feiten met el kaar in verband zullen brengen en ze zul len uitleggen als een anti-Amerikaanse veldtocht van de bondsrepubliek, geba seerd op uit Westduitse kring stammende indiscreties. Bonn ontkent dat hiervan sprake zou zijn. MOSKOU (AP) De vertrekkende Westduitse ambassadeur in Moskou Hans Kroll heeft „een ernstig maar vriend schappelijk gesprek" heeft gevoerd met premier Kroesjtsjev over de Berlijnse kwestie. Kroll zei er verder van overtuigd te zijn dat de Russen een vredesverdrag met Oost-Duitsiand zullen ondertekenen, al is er nog geen datum voor vastgesteld Op een vraag of de Russische premier nieuwe voorstellen inzake Berlijn heeft ge daan zei Kroll: „Geen commentaar". Van Westduitse zijde is meegedeeld, dat het Kremlin nog niet heeft laten weten of het Krolls opvolger, Horst Gröp- per aanvaardt, tweede man van de afde ling oostelijke zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Sommige waar nemers denken dat de Russen iemand van hogere rang verwacht hadden. BERLIJN (Reuter) De Oostduitse partijleider Walter Ulbricht heeft dezer dagen in een toespraak te Leipzig gezegd dat het Westen extra zal moeten betalen voor elk verder uitstel van de onderhande lingen over een Duits vredesverdrag. Vol gens welingelichte kringen in Oost-Berlijn heeft het centrale comité van de Oostduit se communistische partij een bijeenkomst die in de komende herfst zou worden ge houden, uitgesteld als gevolg van een Rus sische „langzaam-aan"-politiek. Ulbricht zou verleden maand door Kroesjtsjev van het Russische standpunt op de hoogte zijn gesteld. In Oostduitse regeringskringen zou de Russische verklaring als „een kou de douche" zijn ontvangen. Zij hadden ge hoopt op een positieve stap in de rich ting van een vredesverdrag tijdens de vol gende bijeenskomt van de UNO-assemblee. Advertentie p«i| 11 ""V™,!,»»»! UW JUWELIER/HORLOGER TOONT U GAARNE DE GEHELE INDUS-COLLECTIE (Van onze correspondent) BONN Het hoofd van de Britse mi litaire missie in Potsdam heeft gisteren op het Russische hoofdkwartier in Oost- Duitsland een nota overhandigd, waarin wordt verlangd dat de Sovjet-Unie voor het vervoer van de wachtaflossing bij het Russische gedenkteken in West-Berlijn niet meer pantserwagens maar normale autobussen gebruikt. De Britten zouden de Russen een termijn van drie dagen hebben gesteld. Reeds dinsdag hebben de Britten gepro beerd de Russische commandant van de pantserwagens een nota met deze strek king te overhandigen, maar deze had ge weigerd het document aan te nemen. In Oost-Berlijn gaan bovendien geruch ten die door vaststelbare feitelijkheden worden bevestigd, dat in de naaste toe komst van de acht nog bestaande grens overgangen tussen Oost- en West-Berlijn er vijf zullen worden gesloten. Daarbij zou ook de grensovergang voor buitenlanders aan de Friedrichstrasse, het zogenaamde WASHINGTON (AFP) De „atoom- stad" Los Alamos in Nieuw Mexico is te koop. Het Amerikaanse' congres heeft een wetsontwerp ter ondertekening aan president Kennedy toegezonden waarin machtiging wordt verleend tot verkoop van deze stad met dertienduizend bewo ners, in de tweede wereldoorlog gebouwd voor de kerngeleerden die de kernbom maakten. Eerder zijn reeds de atoomsteden Oak Ridge (Tennessee) en Richland (Washing ton) verkocht. De commissie voor kern energie zal echter de beschikking hou den over de installaties die zij in Los Alamos onder beheer heeft. De Amerikaanse regering hoopt dat de verkoop van huizen, winkels enzovoort 38 miljoen dollar zal opbrengen. De scho len, ziekenhuizen, parken en gemeente lijke instellingen zullen niet worden ver kocht, maar aan de burgers van Los Alamos worden geschonken. Checkpoint Charlie, zijn. Voor buitenlan ders zal als enige grensovergang naar Oost-Berlijn de Sandkrug-brug worden aangewezen. Het is duidelijk dat dit een reactie is op de stap die de Amerikanen kort geleden ondernamen tegen de Russi sche pantserwagens, die in plaats van Checkpoint Charlie als grensovergang de Sandkrug-brug kregen aangewezen. PEKING (Reuter) Een piloot van Na tionalistisch China, die in augustus 1961 boven het Chinese vasteland werd neerge haald, heeft in een vraaggesprek gezegd, dat de van Formosa uit ondernomen spio- nagevluchten met U-2-vliegtuigen worden geleid door Amerikaanse militairen. De U-2's zouden hun basis hebben op Taiwan. Het onderhoud zou ook in handen zijn van de Amerikanen. De toestellen staan opgesteld in een afzonderlijke han gar waar hoge officieren van de Nationa listisch Chinese luchtmacht zelf geen toe gang hebben, aldus de vlieger. Amerikaanse officieren gaven de Natio nalistische vliegers instructie over doel, koers en hoogte voor fotografische missies. De piloot zei, dat eenheden van de Ameri kaanse inlichtingendienst de film in de -ca mera deden en als de toestellen terugkeer den de film er weer uit haalden en ont wikkelden. Hoewel men in Chinese officiële kringen nog steeds een volkomen stilzwijgen be waart over de bijzonderheden van het neer schieten boven Chinees gebied van het U-2 vliegtuig, wordt in de communistische pers een steeds feller wordende propaganda campagne gevoerd. Gehele voorpagina's worden ingenomen door berichten over protestvergaderingen in het gehele land, verklaringen, interviews, gedichten en spotprenten over het neerschieten van het toestel. BRUSSEL In Ostende schaamt men zich over het huwelijksgeschenk, dat de ge meente aan koning Boudewijn en koningin Fabiola heeft aangeboden. Het vissers vaartuig, O-l „Fabiola" ligt namelijk weg te rotten in de haven. Het is onbruikbaar en nauwelijks meer zeewaardig. De ge meente wilde het koninklijke paar iets ty pisch Ostends aanbieden en op initiatief van de burgemeester, nam men van een reder voor 65.000 frank (f 4.500.-) een der tig jaar oud houten vissersvaartuig, de O-U over. Het werd wat opgeknapt, in fel le kleuren geschilderd en omgedoopt tot O-l „Fabiola". Reeds bij de overdracht gebeurde er iets wat niemand had voorzien koning Boudewijn wilde er mee door de haven va ren. Men kon aanvankelijk de motor niet op gang krijgen en na vele vruchtelo ze pogingen schoot deze eindelijk met een grote knal op gang, waarna hij veel zwarte rook en stank verspreidend het schip een paar honderd meter door de ha ven stuwde. Later heeft men er, dankzij een particuliere gift, een nieuwe motor in kunnen plaatsen. Het blijkt thans echter, dat grote delen van het houtwerk verrot zijn zodat het schip niet meer kan wor den gebruikt. Ostende schaamt zich nu voor zijn geschenk en er zijn plannen om of een nieuw jachtje te laten bouwen, dan wel een ander huwelijkscadeau voor het ko ninklijk paar te kopen. HOUSTON (Reuter) President Kenne dy, die een rondreis maakt langs de Ame rikaanse ruimtevaartinstallaties, heeft ge zegd dat vrede en veiligheid eisen dat de V.S. de leidinggevende natie op ruimte- vaartgebied wordt. Hij riep zijn landge noten op de inspanningen te vergroten om een Amerikaan op de maan te doen landen. De ruimtewetenschap heeft geen eigen ge weten, zei Kennedy. Of zij ten goede dan wel ten kwade wordt aangewend beslist de mens. Alleen als de V.S. de leiding ne men, hebben wij het in de hand deze be slissing ten goede te wenden. WASHINGTON (AP) De Verenigde Staten zullen dit jaar een „Explorer"- kunstmaan lanceren om een onderzoek in te stellen naar de stralingsgordel, die in juli bij een waterstof bomontploffing op grote hoogte ontstaan is. De satelliet krijgt een ongekend lange baan. De hoogte zal variëren van 275 tot 16.550 km boven het aardoppervlak. Zo reisde men vroeger Als er ergens iets grondig veranderd is dan is het wel het reizen. Voorbij is de tijd dat de dame haar kamenier, haar kind zijn nurse of gouvernante, haar man zijn valet meezeulde. Voorbij is ook de tijd dat men een vracht hutkoffers voor- uitstuurde als men naar zee ging of ele gante varkensleren koffers als men „de baden ging gebruiken". Men is het tegen woordig heel gewoon gaan vinden om een lange reis te ondernemen met wat hand bagage en een fototoestel, en wat de kin deren betreft, die moeten het maar nemen zoals het loopt. Vandaar dat het me werkelijk een schok 'gaf toen ik onlangs las hoe men vroeger een reis aanpakte zoals ik zelf jaarlijks pleeg te ondernemen. Als mijn echtgenoot en ik drie maanden naar Egypte trekken hebben we twee valiezen nodig, alsmede een grote handtas, een aantal fototoestellen en wat klein grut. Een en ander mag met het oog op het vliegtuig de veertig kilo niet overschrijden. En toch bestaan we het, met die veertig kilo wat je noemt knap voor de dag te komen en geen mo ment voelen we behoefte aan een extra kilo. Maar hoort u eens wat twee van die vergelijkbare reizigers in 1898 nodig had den! Houd u vast! Om te beginnen twee Hollandse kazen Dat kunt u nu wel een vreemd verlangen vinden, maar wat zegt u dan wel van de 18 kleine en de 12 grote bussen sardines? Of van de 15 kilo boter in blik, om nog maar te zwijgen van de 48 jawel dat leest u goed: ACHTENVEERTIG kilo zout? Wat zouden ze in vredesnaam met al dat zout gedaan hebben? Dan is er ook het grovere spul, het sta- pelvoer om het nu maar zo eens te noe men. Twee ton meel, twee ton aardappels en een grote zak maïsmeel moesten de honger op een afstand houden. Dan twee grote flessen Engelse en de allergrootste fles Franse mosterd om de hele zaak van een kruidige smaak te voorzien. Twintig pak ken kaarsen waren nodig om 's avonds een kaartje te kunnen leggen, waartoe men20 pakken speelkaarten meenam! Op drinkgebied hield men er geen kin derachtige opvattingen op na. Honderd fles sen goedkope en 60 flessen dure Médoc moesten de ch-.st beteugelen. Aan de an dere kant meende men ernstig, dat 20 fles jes bier ruim voldoende waren voor drie maanden. Het borreltje vooraf werd mee gevoerd) n de gedaante van 1 fles vermouth en 1 fles whiskey en dat vind ik dan maar weer krenterig, temeer daar de ene fles akwaviet en de ene fles cognac medische diensten moesten verrichten. Op één punt verstond men echter geen gekheid. Men voorzag zich ruim van „du champagne" en dat is een lekker rekbaar begrip! Eén onderdeel van dit programma heb ik niet begrepen. Men nam enige kilo's cacaoboter met zich mee „tegen zonne steek". Hoe en wanneer paste men die cacaoboter toe? At men die op? Schoor men zich het hoofd kaal om het er mee in te smeren? Of legde men simpelweg een vet te kluit op de schedel en liet men het rus tig druipen? Dit detail vertelt de Baede ker van 1898, waaruit dit alles naar waarheid werd opgetekend, helaas niet en juist dit intrigeert me zo hevigs WENEN (AP) Door een ongeval in de bergen is een einde gekomen aan de Odyssee van drie negentienjarige Honga ren, die via Tsjechoslowakije en Polen van Hongarije naar het Westen wilden vluch ten, aldus meldt het dagblad Esti Hirlap uit Boedapest. Een van het drietal kwam om het leven en de beide anderen staan op het ogenblik terecht wegens illegale grensoverschrijding. Laszlo Posuth, Denes Juhasz en Deszoe Lukacs wilden via Po len met een schip naar het westen reizen. In juni slipten zij over de zwaar bewaakte Hongaars-Tsjechische grens, die even zwaar bewaakt wordt als het IJzeren Gordijn zelf. Per autobus reisden zij dwars door Tsjechoslowakije. Vervolgens trokken zij over de Hoge Tatra, een bergketen op de grens tussen Tsjecho slowakije en Polen. Toen zij over de laatste top trokken viel Posuth van een rots en kwam om het leven. Juhasz gleed eveneens uit, maar slaagde erin een rots punt vast te grijpen. Om zijn vriend te redden alarmeerde Lukacs de Tsjecho- slowaakse bergwacht, die Juhasz redde Beiden werden vervolgens aan de Hon gaarse politie overgegeven. De dood van de Amerikaan se psychiater dr. Soblen, wiens bekendheid meer een gevolg van zijn spionage-praktijken dan van zijn psychiatrische prestaties was, is in meer dan één opzicht van intrigerende betekenis. Het is niet hele maal duidelijk geworden waarom deze man zich zo fel en met alle denkbare midde len heeft verzet tegen zijn te rugvoering naar Amerika, na dat hij zijn op borgstelling verkregen vrijheid had ge bruikt om naar Israel te vluchten. Men zou kunnen stellen dat hij aan de Ameri kaanse gevangenis trachtte te ontkomen, doch zijn lichame lijke toestand was van dien aard, dat die periode van ge vangenschap zeer kort zou zijn geweest. Het is dus aan te nemen dat dr. Soblen niet zozeer opzag tegen het léven in een Ameri kaanse gevangenis, doch wel tegen 't sterven daarin. Welke diep-verborgen motieven en overtuigingen daarbij een rol hebben gespeeld zou misschien slechts een psychiater kunnen verklaren of vermoeden. Ze ker is. dat zij aan dr. Soblen een welhaast onmenselijke koppigheid hebben verleend, die hem de kracht gaf tot het onmogelijke. Het is immers een feit dat dr. Soblen, een mens aan de rand van de dood, aan handen en voeten gebonden door justitiële appa raten van drie landen, erin geslaagd is zijn doel te berei ken tegen alle machtige, on vermurwbare en onwrikbare krachten in, die in werking waren gesteld om hem te voeren naar de plaats waar hij niet zijn wilde. Dr. Soblen heeft op navran te wijze geïllustreerd waartoe een mens in staat is, als hij zich volledig aan een doelstel ling geeft. Hij is niét in een Amerikaanse gevangenis ge storven. Hij heeft zijn straf levenslang volledig uitgeze ten. Hij is ontsnapt aan alle grijpende handen in drie we relddelen, die hem vasthadden waar zij hem menselijkerwijs vasthebben konden. Hij heeft een voorbeeld ge leverd van de volkomen vrij heid, die de mens blijft bezit ten boven alle aardse machten en krachten waaraan hij ge bonden kan zijn. Het is gevaarlijk, zich te verdiepen in de motieven, die deze man kan hebben gehad om het smadelijke handwerk van de spionage te gaan be oefenen in dienst van een mo gendheid, die de menselijke vrijheid zo laag pleegt te schatten. Ook dat zou het do mein van een psychiater kun nen zijn. Hij moet een diepe wrok gekoesterd hebben tegen de natie, die hij benadeelde, gezien het feit dat hij er zelfs niet eens meer sterven wilde. Misschien heeft hij een reden voor die wrok gehad, die bui ten en boven alle politieke te genstellingen van de tijd ligt. Zijn misdaad was er niet te minder om. Zijn straf zal een rechtvaardige zijn geweest. Doch buiten dat alles om kan men een beangstigende hero- iek bespeuren in de wijze, waarop één zieke, zwakke mens de hele wereld kan be vechten, indien hij vechten wil met alles wat hij heeft overgehouden. En men kan daarbij tot de verbijsterende ontdekking komen dat een zieke, zwakke mens nog zoveel machtigs kan overhouden, dat hij onoverwinnelijk en onbe reikbaar is. Verbijsterend ook moet het moment geweest zijn, waarop de in alarmtoestand verkeren de justitiële en politiële dien sten van drie landen, plus de bewakings- en veiligheids manschappen, plus de politie ke machten achter de scher men, plus de zwermen pers mensen en allen die zich om de figuur van dr. Soblen groe peerden, plotseling tot de ont dekking kwamen dat hun prooi ontsnapt was. De een voud van die ontsnapping maakte de omvangrijke voor zorgsmaatregelen en de koortsachtige inspanningen in één klap volkomen belachelijk. De tien politiemannen voor de deur van zijn ziekenkamer, de twintig politie-auto's in de tuin van het ziekenhuis, de detectives in de gangen en portalen, de ministers in Ame rika, Engeland en Israel, de directies der luchtvaartmaat schappijen ze stonden alle maal op hetzelfde moment als figuurtjes in een marionetten theater, waarvan de baas ging schaften. Roerloos, nutteloos, vóór niets, mét niets, zonder enige betekenis voor de voort gang van het leven. Kunt u zich de gezichten der politie mannen voorstellen, die met hun brede ruggen tegen de deur van de sterfkamer ston den? Zij moeten elkander aan gekeken hebben met de ver legenheid van stoere mannen die voor aap zijn gezet. Er was plotseling geen dr. Soblen meer er was zelfs geen schijn van een probleem meer overgebleven, omdat alle pro blemen zichzelf hadden opge lost. „Levenslang" was tot de laatste seconde gehonoreerd. De gevangene was een vrij man geworden, zonder schuld of boete, vrijer dan ooit een mens op de wereld zou kun nen zijn; ongrijpbaar, onver voerbaar en onopsluitbaar, uitgeweken naar de werkelijk vrije wereld, wier vrijheid ab soluut en reëel is als het woord zelf. In de verlegenheid der po litiemannen weerspiegelde zich ongetwijfeld een glimp van bezinning, die overigens spoedig genoeg weer zal zijn uitgedoofd. Een bezinning op de vraag: wat waren we eigenlijk aan het doen? Welk grotesk spel van illusies is het eigenlijk, waarin we zo braaf en moedig onze rol vervullen? Wat betekent feitelijk onze sterke arm, onze revolver op de heup, onze autoriteit, onze macht? Kom, laten we stilletjes naar huis gaan en net doen alsof we onze plicht gedaan hebben. En laten we vooral niet praten over de merkwaar dige omstandigheid, dat onze handboeien en onze tralies geen mens kunnen tegenhou den, die werkelijk ontsnappen wil Het leven gaat door, alsof er nooit een dr. Soblen is ge weest. Dat is het fluwelen scherm voor het schouwtoneel der wereld, waarmee de ver ten worden bedekt die niet bereikbaar zijn. Niemand praat vrijuit en gemakkelijk over de dood, omdat het een onderwerp is dat de gevestig de tradities van dit leven aan tast, zodra het in zijn werke lijke betekenis wordt onder kend. Wie bijvoorbeeld veel en graag over vrijheid spreekt, neemt stilzwijgend aan dat daarbij de gebondenheid aan het lichamelijke leven als on herroepelijke omgrenzing is geaccepteerd. De toch zo vol komen onverbrekelijke band tussen leven en dood bestaat niet voor het dagelijkse pro- bleemgesprek. Het leven wordt als een eenheid van be grip gezien, waarbij de ge dachte aan de dood als een onaangename droom snel wordt verdrongen. Alle maat schappelijke instellingen en regels steunen op de illusie van het nooit eindigende le ven. Wij trekken tegen elkan der een gezicht alsof niemand van ons ooit sterven zal. Voor geen enkele van onze daden is de dood een aanvaardbaar al ternatief. Alles wat wij doen, is gericht op het leven en de dood delen wij uit als een straf op misdaden en een stok achter de deur der maatschap pelijke deugd. Doch in feite is het zó niet. Toen destijds de nu bijna ver geten heer Eichmann van Duitsen bloede de duizenden Joden liet vermoorden, deed hij dat eenvoudig gezegd al leen, om zijn eigen leven te rekken. „Hoe kon ik weigeren. aangezien ik toch de bevelen had op te volgen?" Nu is ook Eichmann in het land der vrijheid, waar al zijn slachtoffers hem zijn voorge gaan. Hij zou er welkomer zijn geweest, wanneer hij hén zou zijn voorgegaan.... Doch in beide gevallen is hij er mét hen, en wij allen zullen hem en nen daar eerlang gezelschap komen houden. Op een zó volkomen natuur lijke, geruisloze wijze zakken de generaties der mensen weg, de een na de ander, uit het raam van het leven, dat het welhaast belachelijk zou moe ten zijn, zóveel drukte om het leven te maken. Er zit niets zwartgalligs of bitters in het besef, dat de dood een niet weg te denken omgrenzing van het leven vormt, zoals het dal de berg omgeeft. Zonder dal zou ook de berg niet mogelijk zijn ge weest. En zou men het dal de straf en de bedreiging van de berg moeten noemen? Dr. Soblen is door vereende krachten van de top gestoten, waar hij zich misdragen had. En om zich niet op de helling te laten vastklinken, heeft hij zich naar het dal begeven. Wie weet, welke verten zich daar voor hem geopend heb ben en welke bergen hij nog beklimmen zal? Zijn rechters, zijn cipiers, zijn achtervolgers, zijn opdrachtgevers en zijn aanklagers zullen hem volgen, als hun tijd gekomen is. In het dal zal geen van hen schuld dragen of boete doen. Zij la ten dat dan op hun beurt over aan de vechtende mie ren op de top des levens, die tevergeefs trachten op elkan ders lichamen staande te blij ven. Of In ieder geval iéts later neer te duikelen dan de anderen. Advertentie MEER mogelijkheden MINDER knoppen Dót zijn kenmerken van de Zwitserse ELNA ENGEL - Grote Houtstraat 181, Haarlem NAVO. R. Adelmann, voormalig lid van de Westduitse Bondsdag, is benoemd tot directeur van de voorlichtingsdienst van de NAVO. Hij volgt als zodanig de Amerikaan McGowan op, die voorlich tingsadviseur van de Amerikaanse onder minister van Europese Zaken, Tyler, is geworden. Genoteerd. Van vandaag af worden alle westelijke reizigers die door Oost-Duits- land naar West-Berlijn reizen door de Westduitse of de Westberlijnse politie geregistreerd om sneller eventuele ver missing te kunnen vaststellen. Zeemeeuwen. Een zwerm zeemeeuwen heeft een toestel van de BEA met 69 passagiers aan boord genoodzaakt een noodlanding te maken. Niemand raakte gewond. Het toestel was juist van Edin- burg naar Londen vertrokken toen het terecht kwam in een zwerm zeemeeu wen Twee motoren werden beschadigd en vielen uit, waarna het vliegtuig op de twee overgebleven motoren terug keerde. Koninklijk. Het Griekse parlement heeft ondanks felle kritiek van de oppositie de jaarlijkse toelage van de Griekse ko ninklijke familie verhoogd van 11,5 mil joen drachme (bijna 1,4 miljoen gulden) tot 19,5 miljoen drachme (ruim 2 mil- joen gulden). De oppositiepartijen staan op het standpunt dat verhoging van de koninklijke toelage ongerechtvaardigd in een periode waarin Griekenland buiten landse hulp vraagt om zijn economie op te bouwen. Begrip. 40 boeren uit New Jersey (V.S.) ver trekken zaterdag voor een reis van drie weken door Europa. In het kader van het people-to-people programma wor den bezoeken gebracht aan België, de Sovjet-Unie, Hongarije en Polen. De Amerikaanse minister van Landbouw, Philip Alampi, zal de reis meemaken. Hij verklaarde dat het bezoek aan Euro pa bevorderlijk zal zijn voor het begrip tussen de volkeren. Jonge fascisten. Twee onbekenden hebben een steen gegooid door een ruit van het Indonesische gezantschap in Brussel en hebben de gevel beklad. Met krijt werden het Keltische kruis, het teken van de Mouvement d'Action Cicique en de woorden „Jeune Europe" op de muur getekend. De M.A.C. is een neo-fascisti- sche beweging, die in het verleden onder meer steun heeft verleend aan de O.A.S. De aanhangers zijn veelal jongeren. Een woordvoerder van de Indonesische ver tegenwoordiging verklaarde desgevraagd in het duister te tasten over de aanlei ding

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1962 | | pagina 3