Concertgebouworkest opende jubileumseizoen
onder koninklijke belangstelling met galaconcert
mmmmm
I
Televisie
ffbbeltj?1
TONEEL IN HAARLEM
De heer van Pourceaugnac
DE PROGRAMMA'S
Drie koninklijke
onderscheidingen
mm
Diogé jubileert
Hendrik Andriessens Mascherata
in eerste uitvoering
m
DINSDAG 2 OKTOBER 1962
SFf*
Haitink erelid van het
Mahler Gesellschaft
Prof. Bok nam afscheid
van het N.C.I.H.
H
Klucht van Molière bij de Nieuwe Komedie
Kort nieuws
Ludwig Bemelmans
overleden
De radio geeft woensdag
7 elevisie programma
MAANDAGAVOND beleefde het
Concertgebouw aan de Van Baerlestraat
in de hoofdstad een van de jubeldagen
van zijn vijfenzeventigjarige geschiede
nis. Met een briljant galaconcert, in
tegenwoordigheid van de koningin,
werd het jubileumseizoen ingezet ter
herdenking van de stichting in 1888 van
het „gebouw" en van het „orkest", dat
voorbestemd was om, als het „Concert
gebouworkest", een begrip te worden
in het Nederlandse muziekleven. Men
bouwde een „huis" en leidde een muzi-
kantenschaar op tot waardige bewoners
van dit „gebouw". Het was een particu
lier initiatief, dat, gestuwd door de cultu
rele impulsen der „tachtigers", de grond
slag legde van de rijke toekomst, die wij
nu, terugblikkend bij de jongste mijl
paal, als een kostbaar cultuurbezit kun
nen overzien.
NA HET SPELEN van het Wilhelmus,
meegezongen door een volle zaal genodig
den uit alle delen van het land, werd door
dr. G. M. Greup, voorzitter der stichting
tot beheer van het Concertgebouworkest,
vooreerst dank gebracht aan H. M. de ko
ningin, die het Beschermvrouwschap van
de stichting heeft willen aanvaarden en
met haar tegenwoordigheid deze avond bij
zondere luister bijzette. Vervolgens ver
welkomde hij ministers en andere ver
tegenwoordigers van de landelijke, regio
nale en lokale overheid, alsmede de ver
tegenwoordigers van de buitenlandse rela
ties van het orkest en tenslotte allen die
aan de uitnodiging gevolg gaven.
De staatssecretaris van het ministerie
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen, mr. Y. Scholten .sprak namens de re
gering. Hij noemde het peil van het Con
certgebouworkest, naast een Amsterdams
belang, een landsbelang, waarvoor allen
die hierin enige invloed hebben, het uiter
ste doen om de voorwaarden te scheppen,
dat het Concertgebouworkest de plaats van
eerste orkest des lands behoudt. Na dank
gebracht te hebben aan allen, die in de af
gelopen 75 jaren hun krachten hebben in-
gcoannen om het orkest op dit hoge ni
veau te brengen en de verbondenheid van
de n.v. Concertgebouw met het Concert
gebouworkest te hebben aangestipt als de
pijler waarop het muziekcentrum aan de
Van Baerlestraat rust, ging de staatssecre
taris over tot het uitreiken van drie orde
tekens: aan Louise Wijngaarden, die de
meeste dienstjaren bij het orkest heeft,
de onderscheiding tot ridder in de orde
van Oranje-Nassau; aan Piet Heuweke-
meyer, voorzitter van het orkest, en aan
mr. J. W. de Jong Schouwenburg te Aer-
denhout, voorzitter van de raad van be
stuur van de n.v. Concertgebouw, beiden
de onderscheiding tot officier in de orde
van Oranje-Nassau.
HIERNA SPRAK mr. G. van Hall, bur
gemeester van Amsterdam, die erop wees,
dat het Concertgebouworkest de houding
der burgerij ten opzichte van de muziek
volkomen veranderd heeft, want het or
kest haalde het begrip muziek uit de pro
vinciale sfeer, waarin het tot diep in de
negentiende eeuw verkeerde. Voor een be
langrijk deel achtte hij dit te danken aan
de volksconcerten en aan de jeugdconcer-
ten. Verder lichtte de spreker iets van de
financiële basis toe: tot 1910 steunde het
hele bedrijf op gulle particuliere beurzen
en pas in 1911 begon Amsterdam beschei
den te subsidiëren (ƒ5.000); thans trekt
de stadskas er f 1.100.000 voor uit; dat
maakt tezamen met de rijks- en provin
ciale subsidies ongeveer twqe miljoen.
Als vertegenwoordiger van de N.V. Con
certgebouw releveerde voorzitter mr. J. W.
de Jong Schouwenburg enkele flitsen uit
de administratieve geschiedenis van de
eerste verenigde sinds tien jaar ge
scheiden zuilen die het „Gebouw" torsen.
Verder citeren wij uit zijn toespraak: „Als
voortzetting van de ononderbroken reeks
is thans opnieuw een veelbelovende jonge
Nederlandse eerste dirigent aan het orkest
verbonden; daarmede wordt onbetwistbaar
ook een nationaal belang gediend." Spre
ker deelde tevens mede, dat, ter gelegen
heid van het jubileum, de collectie keur-
instrumenten, die ter beschikking van or-
De internationale prijs voor jeugd
boeken „De Hans Christian Andersen
Prijs" is ditmaal in Hamburg toege
kend aan Meindert de Jong voor zijn
boek „Das siebenten Kdtzchen". Mein
dert de Jong is Nederlander van ge
boorte, maar woont thans sinds enige
tijd in Grand Rapids (Michigan VS.).
De prijs, die om de twee jaar door een
internationale jury steeds in een
andere stad wordt uitgereikt, viel
vorige jaren ten deel aan Eleanor
Farjeon, Astrid Lindgren en Erich
Kastner. De foto toont Meindert de
Jong met het bekroonde boek.
svw'
-•••:•:
Schetsen van het Concertgebouw uit 1887, een jaar voor de opening.
kestleden gesteld worden, verrijkt is door
aankoop van een kostbare Guadagnini-
viool uit 1754.
NA DEZE TOESPRAKEN kwam het
orkest aan de beurt, om, onder leiding van
Bernard Haitink, met een effectrijke ver
klanking van Berlioz' Carnaval Romain-
ouverture het f eestconcert en hiermee
het jubileumseizoen in te luiden. Daar
na volgde de eerste uitvoering van de
jongste compositie van Hendrik Andnes-
sen, de vierdelige symfonische Fantasie
„Mascherata", deze zomer gecomponeerd
in opdracht van de gemeente Amsterdam,
ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan
van het Concertgebouworkest. Andriessen
heeft zich voor dit stuk helemaal in de
sfeer van de Commedia dell'Arte inge
werkt. Met zijn aangeboren zin voor
vloeiende en expressieve melodie, moet
hem dat betreffende het zangerig element,
vlot zijn afgegaan en, dank zij zijn spran
kelende fantasie en zijn gehechtheid aan
de natuurlijke charme van de Italiaanse
operakunst, slaagde hij erin dit uniek stuk
muzikale pantomime tot een verrassende
uiting van levensblijheid en ongecompli
ceerd musiceergenot te maken.
MEN DENKT hier niet aan vormprocé-
dé's, maar aan spontane invallen, die el
kaar in evenwicht houden door contrast
werking en het dartele bedrijf van Arlec-
chino, Pierrot en Colombina, en hun ver
wanten levendig voor de geest halen. Met
dit spel van klassieke figuren van het
volkstheater, gehuld in het bonte klankge-
wemel van een geraffineerde orkestratie,
heeft Andriessen zich een Italiaan getoond,
voor zover dit voor een geboren Hollander
mogelijk kan geacht worden. Ik vermoed
dat de voorstudies tot het, schrijven van
zijn opera „Philomela" in deze zo heel
anders geaarde Mascherata-partituur hun
natuurlijk resultaat gekregen hebben. Hier
was hij zelf zijn dichter van een onge
schreven tekst; en onder het motto „leve
de vrijheid" kon hij ongeremd zijn gang
gaan.
Welke choreograaf zou het aandurven de
ze symfonische fantasie als dansspel op
de planken te brengen?
BERNARD HAITINK heeft zich voor
Andriessens partituur met fijn gevoel voor
lyrische en dramatische verhouding volle
dig ingezet en het orkest vooral in de
sector der blazers smulde aan de dank-
Prof. dr. Erwin Ratz, president van het
Internationale Mahler Gesellschaft, heeft
gistermiddag in het Concertgebouw te
Amsterdam in aanwezigheid van verte
genwoordigers van bestuur en directie der
Nederlandse Orkeststichting het erelid
maatschap van genoemde vereniging ver
leend aan Bernard Haitink.
Prof. Ratz herinnerde aan de nu bijna
60-jarige nauwe verbinding tussen Gustav
Mahler en het Concertgebouworkest, dat
hij hèt Mahlerorkest noemde. Hij zwaaide
lof toe aan de huidige dirigent die door
uitvoeringen van de eerste, vierde en vijf
de symfonie en van „Das Lied von der
Erde" reeds getoond heeft de capacitei
ten te bezitten om de grote Mahlertradi-
tie van Amsterdam voort te zetten. Hij
sprak de hoop uit dat Bernard Haitink in
de toekomst zijn belangstelling ook op de
minder bekende werken van Mahler, met
name de zesde, zevende, achtste en negen
de symfonie zal richten. Bij deze gelegen
heid bood prof. Ratz de heer Haitink de
partituur van de zevende symfonie aan,
die als eerste deel van de nieuwe kritische
uitgave van Mahlers werken is versche
nen.
bare gerechten, die in klank moesten wor
den omgezet. Daverend succes voor de
componist en voor de executanten.
Na de pauze ging de Eerste Symfonie
van Mahler, die tot de geschiedenis van
het „Gebouw" behoort en aldus eèn re
flex gaf van dat wat voorbij is. Overigens
briljant gespeeld.
De gastronomische coda van de feest
avond hield de genodigden nog geruime
tijd bij elkaar.
]os. de Klerk
Het Haarlemsch Dilettanten Operette
Gezelschap „Diogé" geeft ter gelegenheid
van zijn 25-jarig jubileum op 15 en 16
oktober a.s. in de Stadsschouwburg te
Haarlem een opvoering van de operette
„Maske In Blau" van Fred Raymond op
tekst van Heinz Hentschke. De vertaling
is van Herre de "Vos. Het geheel staat
onder leiding van de scheidende dirigent
Henk Steenkist, voorzitter van het ge
zelschap.
Henk Steenkist is al vanaf zijn prille
jeugd in het operettevak. Zijn muziekle
raar was de bekende Jan Overhuys, on
der wiens naam nog een operettever
eniging bestaat in Amsterdam. Als de
„grote tenor" van de vereniging „Excel
sior" begon Henk Steenkist zijn carrière
Maar het zingen alleen was hem niet ge
noeg. In 1946 nam hij bij „Diogé" de di
rigeerstok ter hand en later in 1955 boven
dien de voorzittershamer. Het is vooral
aan hem te danken dat „Diogé" geworden
is tot wat het nu is. Helaas echter zal
hij binnenkort wegens drukke bezigheden
de functie van dirigent neerleggen, maar
hij blijft het gezelschap trouw als zan
ger in het koor en als voorzitter.
Zijn opvolger als dirigent wordt Walter
Janssens, zoon van de operettezanger
Jean Janssens. In vier jaar behaalde Wal
ter Janssens het einddiploma Muziekly-
ceum en tegelijkertijd het Staatsdiploma
voor piano en pedagogie aan het Conser
vatorium. Dirigeren leerde hij van Felix
de Nobel. In 1956 werd hij leider van de
Amsterdamsche vereniging „Die Jonghe
Haghesangers". Daarna trok hij voor eni
ge jaren de provincie in, maar hij keer
de terug tot de hoofdstad en werd diri
gent bij „De Amsterdamsche Operette
Spelers", die hij nu weer zal verlaten om
de leiding van „Diogé" op zich te nemen
Ter viering van zijn vijfde lustrum heeft
„Diogé" een jubileum-krant uitgegeven,
een feestelijk nummer, dat een aardig
beeld biedt van het gezellige verenigings
leven van „Diogé". Er staat een afscheids
woord irj van Kick Steenkist, de regis
seur, aan zijn broer Henk, een huldiging
door Henk Steenkist van het zilveren ju
bileum van Bep en Flip Hulsbergen als
bestuursleden, die op hun beurt weer hun
dirigent huldigen. Deze laatste heet, in
een volgend artikel, de komende dirigent
hartelijk welkom. En de souffleur draagt
het zijne bij .met: „Een solist herkent men
aan de benen". Ook bevat de krant een
overzicht van de veertig operettes die
„Diogé" in zijn zilveren bestaan heeft ge
speeld. De krant dient tevens als program
ma voor de voorstelling van „Maske In
Blau". Naast gegevens omtrent plaatsbe
spreken en rolverdeling worden uitvoerige
inlichtingen verstrekt over de inhoud van
deze operette.
In verband met het beperkt aantal plaat
sen en het grote aantal liefhebbers wordt
aangeraden de toegangsbewijzen zo spoe
dig mogelijk te bestellen.
Het Nederlands Centraal Instituut voor
Hersenonderzoek te Amsterdam, heeft af
scheid genomen van zijn directeur, prof.
dr. S. T. Bok, die de afgelopen tien jaren
de leiding van dit instituut heeft gehad,
na bijna een kwart eeuw hoogleraar in de
histologie aan de Leidse universiteit te
zijn geweest. Bij dit afscheid werd prof.
Bok een aan hem opgedragen nummer
itan de Acta Morphologica Neërlando-
Scandinavica aangeboden met bijdragen
van oud-leerlingen en medewerkers van
prof. Bok en een samenvatting van de
belangrijkste aspecten van het weten
schappelijke werk van de scheidende di
recteur en een opsomming van zijn publi
caties.
DE NIEUWE KOMEDIE en haar regisseur Erik Vos hebben zich voor de derde
keer in vijf jaar aan een Molière gewaagd. Maar ditmaal is de keus niet gevallen
op een goede bekende als „De school voor vrouwen" of „De schelmenstreken van
Scapin", maar op een in Nederland nooit eerder gespeelde „comédie-ballet", zoals
Molière er verscheidene heeft geschreven voor wat wij tegenwoordig zouden noemen
„bruiloften en partijen". Puur gelegenheidswerk dus, waar geen dichterschap of
psychologie aan te pas kwam, maar waarvan met genoeg humor, speels vernuft,
acteerlust en uiterlijk vertoon toch wel een genoeglijk avondje amusement te maken
was. Met „De heer van Pourceaugnac" heeft de Nieuwe Komedie laten zien dat dit
ook in onze tijd nog heel goed mogelijk is, zelfs al moet men het daarbij doen zonder
de zeer weelderige kostuums en de imposante decors waarin Molière zelf dergelijke
„shows" placht te geven.
IN AARDIGE, maar bepaald niet super-
luxueuze kostuums van Leontien van Beur
den en een uiterst eenvoudig decor van
Johan Greter heeft Erik Vos dit spelletje,
dat qua intrige kinderlijk simpel van op
zet is, geregisseerd als een clownerie
waarin niet gedanst wordt maar waarin
alle dwaasheden van de „commedia dell'
arte" die rijk improviserende Italiaan
se speelstijl van de zestiende en zeven
tiende eeuw voor een hedendaags pu
bliek pasklaar zijn gemaakt. Dat daarbij
het vulsel belangrijker werd dan het eigen
lijke gegeven lag voor de hand, want dat
gegeven omvat niets anders dan dat een
slimme Napolitaanse knecht er in slaagt,
een provinciaalse medeminnaar van zijn
Parijse meester de aftocht te laten bla
zen door hem met behulp van brallende
kwakzalvers, dreigende advocaten en ge
rechtsdienaars en zelfs nooit-bestaand-heb-
bende vrouwen en kinderen de stuipen op
het lijf te jagen. Als de provinciaal een
maal de stadspoort uit is, kunnen de ech
te gelieven elkaar in de armen vallen, het
geen als een verrassing komt voor de
beetgenomen vader van het meisje, maar
stellig niet voor het schouwburgpubliek.
ERIK VOS HEEFT Molières tekst niet
alleen vertaald maar ook bewerkt en hier
en daar aangevuld met grapjes en scène
tjes uit andere Molière-stukken en comme
dia dell'arte-manuscripten, een vrijheid
waartoe hij bij een stuk als dit (dat men
eerder als een scenario dan als een door
wrocht blijspel kan beschouwen) bepaald
wel het recht had. Zo is ook hier weer,
zij het in beperktere mate, die eenheid
van tekstschrijver en regisseur ontstaan
die de grondslag van Molières eigen ver
toningen heeft gevormd. Vos als regisseur
heeft op deze wijze zijn inventiviteit, zijn
humor en elan weer de vrije loop kunnen
laten, zelfs zonder gebonden te zijn aan
een tekst van enige waarde en aan ver
antwoorde karakters. En dus is er een
heel amusante en beweeglijke vertoning
tot stand gekomen, die zelfs briljante mo
menten heeft, maar waarna men toch met
een ietwat leeg gevoel naar huis gaat om
dat we clownerie zonder werkelijke inhoud
in onze tijd niet meer gewend zijn en
misschien ook door gebrek aan argeloos
heid zijn ontgroeid.
DE STER VAN DE Nieuwe Komedie
voor opvoeringen van deze aard is altijd
Peter van der Linden en deze was ook
gisteravond, als de Napolitaanse schelm
Sbrigani, weer de spil waar de voorstel
ling om draaide. Met zwier, bravoure en
levenslust, en met de beweeglijkheid van
een acrobatisch danser, vulde hij het to
neel en hij had waarschijnlijk nog een
heel wat groter toneel kunnen vullen dan
het zeer ondiepe podium van de Hilde-
brandzaal waarmee het gezelschap deze
keer genoegen had moeten nemen. Volle
dig als traditionele kluchtfiguur (maar hoe
kan het ook anders?) speelde Joop van der
Donk de provinciaalse edelman op wie
Sbrigani's schelmerijen gemunt zijn. Maria
Verheyden was een geestig en tempera
mentvol kamermeisje, Betsie Smeets een
aardige jongedochter-met-bruidschat, Jan
van Kasteren een keurige aanbidder en
mede-intrigant, en Cees Pijpers zijn
schoonvader-in-spe.
De voorstelling, georganiseerd door de
Volksuniversiteit, ging er bij het talrijke
publiek uitstekend in. Aan het slot waren
er bloemen en woorden van hulde voor Pe
ter van de Linden in verband met het
feit dat hij pas is onderscheiden met de
Albert van Dalsum-prijs.
Simon Koster
Niet acht maar één. In Utrecht is de
algemene vereniging van rectoren en di
recteuren van scholen voor voorbereidend
hoger en middelbaar onderwijs opgericht.
Tot dusver bestonden er acht dergelijke
verenigingen in Nederland. Binnen de
nieuwe vereniging zullen deze acht voort
bestaan als secties
«wmuMMumwwiMiwmwMwiMwywmiwiHwmMHmiiMwii»!
De N.T.S.-filmserie „V for Victory", ge
baseerd op de memoires van Sir Winston
Churchill, wordt vreemd genoeg op
weg naar de definitieve vernietiging van
Nazi-Duitsland duidelijk zwakker. Waar
schijnlijk is dit vooral een gevolg van het
feit, dat de makers van deze rolprent, die
de filmische weergave van Churchill's oor
logsherinneringen is, niet de kans hadden
de geestelijke strijd van de oude oorlogs
leider in beeld te brengen. Een strijd, die
door het steeds sterker wordende machts
spel van Rusland, bij het in zicht komen
van de geallieerde overwinning, een dra
matisch karakter kreeg. Bij gebrek aan
de mogelijkheid, dit psychisch conflict in
beeld te bréngen, hadden de samenstellers
er beter aan gedaan de laatste maanden
van Hitler's Duizendjarig Rijk in korter
bestek te behandelen. Maar al hebben ze
zich al te trouw aan het tempo van de
Memoires gehouden, toch blijft deze mo
numentale serie alleszins onze aandacht
waard. Het is tenslotte geen (zoetjesaan
alledaagse) „thriller".
Reclame in de Televisie I
N.C.R.V.-medewerker Jan van Hillo, zelf
een oud-reclame-man, richtte uitvoerig in
de rubriek „Memo" de aandacht op een
bezinningsbijeenkomst van reclame-advi
seurs in het instituut „Kerk en Wereld
Door een beslist verkeerde publiciteit is
iemand, die in de „reclame-business
werkt voor heel veel mensen een harde,
geslepen knaap, die liefst zoveel mogelijk
„verborgen verleiders" op de mensheid
los laat.
De verdienste van deze uitzending was,
dat wij een behoorlijk aantal bekwame
reclame-experts leerden kennen als man
nen, die het belangrijk achten te praten
over de morele en ethische verantwoorde
lijkheden van hun beroep.
Reclame in de Televisie II
Duidelijk met de bijbedoeling de voor
standers van Commerciële Televisie te
behagen, heeft een medewerker van „De
Telegraaf" in zijn kritiek op het weekend
programma van Bussum een uitgebreide
lijst geplaatst van de „TV-adverteerders",
door hem in het Sportjournaal betrapt.
Mopperend vraagt de criticus zich dan
af. waarom de N.T.S. wel een door enige
reclame gesteund Concours Hippique
mijdt en niet al die door reclame-schut
tingen omgeven voetbalvelden.
Deze aanval is onrechtvaardig en ook
een beetje belachelijk (temeer, daar de
betrokken criticus het niet nodig vond te
wijzen op het wel zeer commerciële ka
rakter van de TV-reportage van het
„Grand Gala du Disque")
Immers, er is o.i. een groot verschil tus
sen een incidenteel sportevenement, mede
mogelijk gemaakt door de opbrengst van
sterk op film en televisie gerichte reclame
Advertentie
I Radio Veronica 192 meter
woensdag 13.45 uur
Radio Luxemburg 208 meter m
zondag 12 uur
Een muzikaal verhaal van
Annie M. G. SchmidG
en Cor Lemaire
ngeboden
door
De Amerikaanse schrijver, humorist en
illustrator Ludwig Bemelmans is maan
dag in de ouderdom van 64 jaar overleden.
Bemelmans schreef in een goedmoedig
spottende stijl. Hij heeft tal van bijdragen
geleverd aan de New Yorker, Town and
Country, Vogue en andere tijdschriften. Hij
illustreerde vele van zijn eigen boeken en
achtte zich in feite in de eerste plaats een
schilder en pas in de tweede plaats een
schrijver. Zijn schilderijen hangen in
enkele grote musea.
Tot zijn boeken behoren het in 1936 uit
gekomen „The Golden Basket", de anti-
oorlogssatyre „My war with the United
States" (1937), „Life Class" (1939), „The
Donkey inside" (1941), „Hotel Splendid"
(1941), „The Blue Danube" (1945), „Hotel
Bemelmans" (1946), „Now I lay me down
to sleep" (1947), „Dirty Eddy", een boek
dat Hollywood in het spotlicht stelt.
De geïllustreerde rijmpjes, verzameld
onder de titel „Madeline" bezorgde hem
in 1938 zijn wereldnaam.
DE MUZEN
Bert Brugman jubileert. Het Neder
lands Marionettentheater Bert Brugman
bestaat 40 jaar. Ter gelegenheid hiervan
worden Brugman en zijn medewerkers op
vrijdag 12 oktober a.s. in de Singerzaal te
Laren gehuldigd, na afloop van een jubi
leumvoorstelling van George Gershwin's
opera „Porgy and Bess", dat op die avond
bij het marionettentheater in première
gaat.
en de wekelijks weerkerende wedstrijden
van de voetbalcompetitie, die zonder om
ringende reclame toch wel zouden door
gaan.
Ook ons is natuurlijk bekend, dat enige
grote handelsondernemingen, verzot op
gratis publiciteit, op vele sportterreinen
(niet alleen voetbalvelden) de onvermijde
lijk in het oog (van de camera) vallende
plaatsen van reclame voorzien.
Hoe groot onze bezwaren tegen deze op
dringerige TV-adverteerders ook zijn, van
de N.T.S. en de secties kan niet geëist
worden weg te blijven van al die sport
velden, circuits, en terreinen. Dat zou een
meer dan belachelijke eis zijn.
Maar wel kunnen wij het billijken, dat
de N.T.S. er sinds korte tijd op uit zoveel
mogelijk reclame te weren, bezwaren
heeft tegen een sportgebeurtenis, die veel
op één grote advertentie lijkt. In dit ver
band denken wij terug aan een indoor-
concours hippique, dat door levensgrote
„schutting-woorden", door een beroemd
stel brouwerspaarden en door de naam
van de official die de prijzen uitdeelde een
en al reclame was voor een goed vader
lands biermerk.
Waar de reclame de sport zó aan het
verdringen is, horen de N.T.S. en haar ca
mera's niet thuis. Al is het bier nog zo
best.
Jan Damshuizer
HILVERSUM I 402 m. 746 kc/s. 7.00-
24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-berichten.
7.10 Dagopening. 7.25 Kamermuziek (gr.).
7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Kna
penkoor: Duitse volksliederen (gr.). 8.30
Lichte orkestmuziek (gr.). 9.00 Voor de
zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de
vrouw. 10.10 Grammofoonmuziek. 10.15
Morgendienst. 10.45 Geestelijke liederen.
11.10 Geen zeepbel voor Ursula, hoorspel.
12.00 Lichte grammofoonmuziek. 12.30 Me
dedelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
Lichte orkestmuziek. 12.53 Grammofoon
muziek of actualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15
Lichte muziek. 13.35 Russische kamer
muziek (gr.). 14.30 Lichte orkestmuziek
taar. 15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd.
16.00 Voor de jeugd. 17.15 Vrije tijd.
wel besteed, licht programma. 17.30 Jazz
muziek (gr.). 17.40 Beursberichten. 17.45
Amusementsmuziek. 18.05 Meisjeskoor:
Friese volksliedjes. 18.30 Het Spektrum,
lezingen. 18.45 Volksmuziek (gr.). 19.00
Nieuws en weerbericht. 19.10 Mededelin
gen of grammofoonmuziek. 19.15 Leger
des Heilskwartier. 19.30 Radiokrant. 19.50
Latijns-Amerikaanse orkestmuziek. 20.10
Salzburger Festspiele 1962: Iphigénie en
Aulide, opera. 21.30 Het 21e oecumenisch
Concilie te Rome 1962, lezing (11). 21.50
Gewijde muziek (gr.). 22.30 Reportage
van de 2e conferentie van de Europese
kerken in Nyborg (Denemarken). 22.30
Nieuws. 22.40 Avondoverdenking. 22.55
Salzburger Festspiele 1962: Iphigénie en
Aulide, opera (verv.). 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II 298 m. 1007 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte grammofoonmuziek (Om 7.30 Van
de voorpagina, praatje). 8.00 Nieuws. 8.18
Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Gymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Kookpraatje.
9.15 Moderne muziek (gr.). 9.40 School
radio. VPRO: 10.00 Inzicht en uitzicht-
klaarstaan voor de medemens, lezing.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor
de vrouw. 11.00 Orgelspel. 11.30 Theater
orkest. 12.00 Voor het platteland. 12.05
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
13.00 Nieuws. 13.15 Lichte orkestmuziek.
13.45 Gesproken portret'. 14.00 Kameror
kest: moderne en klassieke muziek. 15.00
Van Armenwet naar bijstandwet, toe
spraak. 15.10 Voor de jeugd. 17.00 Lich
te gevarieerde grammofoonmuziek. 17.30
Tentoonstellingsagenda. 17.35 Licht trio.
17.50 Regeringsuitzending: Nieuw-Guinea
kroniek door G. Chr. van Eek, hoofd
voorlichting ministerie van Binnenlandse
Zaken. 18.00 Nieuws en commentaar.
18.20 Actualiteiten. 18.30 Lichte muziek.
19.00 Voor de kinderen. 19.10 Het Joden-
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00
Nieuws. 20 05 Lichte muziek. 20.40 Kaf
en koren, wekelijkse notities. 20.50 Ra
ven in het dorp, hoorspel. 21.50 Lichte
grammofoonmuziek. 22.00 Roemeens or-
tong: actuele problemen. 22.55 Klassieke
en moderne muziek (opn.). 23.55-24.00
Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerbericht. 12.35 Lichte muziek. 12.50
Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.15 Ka
mermuziek. 14.00 Schoolradio. 15.15 He
dendaagse kamermuziek. 16.00 Beursbe
richten. 11.06 Engelse les. 16.21 Lichte
grammofoonmuziek. 17.00 Nieuws. 17.15
Jazzmuziek. 17.50 Boekbespreking. 18.00
Pianospel. 18.10 Lekenmoraal en filosofie.
18.30 Voor de soldaten. 18.50 Radiokro
niek 19.00 Nieuws. 19.40 Tenor. 19.45
Kinderweelde. 20.00 Programma over de
missie. 20.15 Lichte muziek. 21.00 Amu
sementsmuziek. 21.30 Praatje. 21.40 Or
kestconcert. 22.00 Nieuws. 22.15 Folklore
Festival. 22.35 De zeven kunsten. 22.55
Nieuws. 23.00-23.15 Voor de zeelieden.
VOOR DINSDAG
VPRO: 19.30 Op Zicht. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverzicht. VPRO: 20.20 Boek
bespreking. 20.40 Muzikaal portret. 21.05
Atelierbezoek: bezoek aan een beeldhou
wer 21.30 De oude draaidoos. 21.55 Voor
dracht. 22.05-22.35 Ziek zijn beter worden,
medische rubriek.
VOOR WOENSDAG
VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS:
17.35-17.45 De Verrekijker. VARA: 19.30
De Bounty, programma over het schip
en zijn historie. NTS: 20.00 Journaal.
VARA: 20.20 Achter het nieuws. 20.35 Be-
roepenlijst: licht programma. 21.00 De
montage, film. 21.50 Het is niet goed dat
de mens alleen zij: documentaire over
de vraagstukken van het huwelijk in deze
tijd.
