Vele Amerikanen ergeren zich
grenzeloos aan Castro's Cuba
Washington zelf ziet niet
eens een goede tussenweg
r-
CentrA
Pretbroeken in de luchtvaart:
innri u n
ir ubLunHR i
CONCILIE EN
TOLERANTIE
Meer opdrachten
yoor wapenindustrie
in Ver. Staten
1
Oostduitse bisschoppen
mogen niet naar Nyborg
1/ Al
l\ II
Hoofdartikel
Uittocht en intocht
in Hollandia
Geen Griekse waarnemers
naar Concilie in Rome
DINSDAG 2 OKTOBER 1962
9
0 Centra kleedt U
naar de laatste
mode. De nieuw»
ste franse en Ita
liaanse model
len.
Een unieke
kollektie winter
mantels In
betoverende
kleuren en
aparte weefsels.
Reeds vanaf
f2.50 per week.
Vlaamse betogers tegen
Franse preken vrij
Adelaar werd voor
meeuw aangezien
Satanisch genoegen
Hopeloze verdeeldheid
Onbehagelijke situatie
Piloten lieten stewardessen machines besturen
Spelletje kaart
Elektronische navigatie
Geen formele invitatie van
Kroesjtsjev voor Kennedy
,?8* °°L
fijn
fantas
fantastisch
Grieks-Orthodoxe Kerk
houdt zich afzijdig
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Men kan zich
buiten de Verenigde Staten moeilijk in
denken, hoe gevoelig vele Amerikanen
zijn, waar het Cuba betreft. Vandaar dat
ieder nieuw blijk van samenwerking tus
sen premier Fidel Castro en de Russen
zoals nu de aanleg van een „vissers
haven" voor de Amerikanen een schok
betekent en het aantal doet groeien van
hen die willen dat de Amerikaanse re
gering „iets gaat doen" tegen Cuba. De
Republikeinen, gesteund door machtige
tijdschriften als Time en Life, buiten
dit misnoegen van velen gretig uit. In
oktober, de maand vóór de verkiezingen,
zal de pressie op de regering nog wel
sterker worden.
De reactie op de ontwikkeling in Cuba
is in hoofdzaak psychologisch, zij berust
slechts voor een klein deel op zuiver mi
litaire overwegingen. Vele Amerikanen ge
voelen zich bedreigd, nu de Sovjet-Unie
vaste voet op Cuba krijgt. De Russen heb
ben voor een grote aanval op de Verenig
de Staten wel geen basis in Cuba nodig,
maar het blijkt, dat ook in dit tijdperk
van intercontinentale raketten, velen rea
geren alsof zij nog leefden in de tijd van
de tweede wereldoorlog.
Daarbij komt nog, dat men het als een
brutale belediging gevoelt, dat de commu
nisten zulk een demonstratieve vriend
schap tonen voor de slechtste buurman
van de Verenigde Staten, een buur, op
wiens huis en erf de Amerikanen meer
dan een eeuw lang toezicht hebben gehou
den.
Het veel gelezen veertiendaagse tijd
schrift Life heeft gepleit voor een blokka
de, teneinde verdere communistische hulp
aan Cuba tegen te gaan en het weekblad
Time heeft te kennen gegeven, dat een
Amerikaanse invasie, om „eens en voor
al" met de communisten op Cuba af te
rekenen, wellicht nodig zou zijn.
De Amerikaanse regering acht voor een
Advertentie
Kennemerplein 1 - Tel. 19373
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Zes van de negen Vla
mingen, die drie weken geleden nogal
luidruchtig hebben betoogd tegen de Fran
se preken in de Antwerpse St. Josephkerk,
hebben de gevangenis maandag kunnen
verlaten. Zij werden veroordeeld tot 21
dagen gevangenisstraf en deze werd ge
dekt door het voorarrest. Verder moeten zij
ieder echter nog 2000 Belgische frank
boete betalen en de stad Antwerpen kreeg
een symbolische vergoeding van 1 frank
voor schade aan uniformen van politie
personeel en geneeskundige hulp aan bij
de schermutselingen gewonde personen
toegewezen.
De drie andere betogers zullen morgen
voor de rechter verschijnen.
Honderdvijftig jaar lang heeft het
bestuur van het Overijsselse water
schap Mastenbroek onbewust het wa
pen gevoerd met de adelaar van koning
Lodewijk Napoleon. Dit kwam aan het
licht, toen het wapen, dat blijkbaar
nooit was goedgekeurd, enige tijd ge
leden ter goedkeuring aan de Kroon
werd gezonden. De hoge raad van adel
maakte het waterschapsbestuur toen
attent op de verrassende gelijkenis,
waarbij bleek, dat de waterschapsheren
de adelaar steeds voor een meeuw had
den aangezien. In allerijl werd toen een
nieuw wapen zonder adelaar ontwor
pen, dat thans, naar in de vergadering
van het verenigd college werd mede
gedeeld, de gevraagde goedkeuring
heeft verworven.
blokkade, laat staan voor een invasie,
geen termen aanwezig, maar probeert wel
transporten naar Cuba te bemoeilijken en
gaat na, of men samen met alle La
tijnsamerikanen, of desnoods alleen sa
men met een groep staatjes van Midden-
Amerika beveiligingsmaatregelen kan
nemen tegen Castro en zijn communisti
sche onruststokers.
Op het ogenblik krijgt men echter de in
druk, dat Moskou er een satanisch genoe
gen. in heeft de Amerikanen via Cuba
dwars te zitten. Het ziet er naar uit, dat
de Russen hun activiteit ten zuiden van
Florida eer zullen uitbreiden dan beper
ken en wat de Amerikaanse regering op
het ogenblik van zins is daar tegen te
doen, zal daarom geen einde maken aan
het slimme spel der communisten.
De regering te Washington komt voor
een moeilijk dilemma te staan. Treedt
men niet effectief op tegen het communis
tisch geworden Cuba, dan kan dat een ze
ker prestigeverlies betekenen in Latijns-
Amerika. Bovendien is de voorzichtigheid,
die de regering tot nu toe betracht, niet
populair; zij kan de oppositie aan stem
men helpen. De krachtigste vorm van ac
tie een openlijke Amerikaanse invasie
heeft echter zeer grote risico's. Velen in
Latijns-Amerika van welke politieke
schakering zij ook zijn zouden een in
vasie als een blijk beschouwen van het zo
gehate „Yankee-imperialisme" en Wash-
ingtons plannen met de „Alliantie voor
Vooruitgang", zouden waarschijnlijk in
rook opgaan.
Het is begrijpelijk, dat men in deze om
standigheden aan tussenwegen denkt. De
grote moeilijkheid is echter, dat er eigen
lijk geen goede tussenweg is te vinden.
Daarbij zou men altijd de Cubanen zelf
nodig hebben en met de Cubanen, of zij
nu in de Verenigde Staten als balling le
ven of in Cuba als oppositie, is heel moei
lijk te werken. Om te beginnen zijn de
ballingen onderling hopeloos verdeeld. De
politieke schakeringen onder hen zijn tal
rijk en eenheid in programma of eenheid
in leiding is heel moeilijk te bereiken.
Maar gesteld al, dat men tot een zekere
eenheid kwam en tot een programma, dan
zou zulk een programma vrijwel zeker te
reactionair zijn om in Cuba steun van de
massa te vinden. En die heeft men nodig,
nu Castro de beschikking heeft gekregen
over zulk een machtig militair- en poli-
tieel-apparaat.
Noch de ballingen, noch de Amerikanen
die zich bezig houden met radio-campagne
tegen Castro, voelen er in het algemeen
voor om op sociaal gebied sterk pro
gressief te zijn. Vandaar dat velen in Cu
ba de indruk moeten krijgen dat een tegen
Castro gericht revolutie vele sociale her
vormingen weer te niet zal doen.
Verder richt de radiopropaganda zich te
gen de gehele bovenlaag in Castro's rege
ring en leger. Men zou er waarschijnlijk
beter aan doen revolutionnair verzet tegen
Castro ook in de toplaag aan te moedigen.
Maar dan zou men duidelijk moeten laten
merken, dat beslist niet ieder, die in Cuba
tot de bovenlaag behoort, zijn val tege
moet gaat bij een omwenteling.
Men ziet het, in theorie kan men er wel
over debatteren hoe men acties op de tus
senwegen het best zou kunnen uitvoeren,
maar in de praktijk hebben de acties niet
veel kans.
Al met al een onbehagelijke situatie:
niets doen betekent verlies aan prestige en
munitie voor de oppositie, een tussenweg
lijkt niet tot het doel te leiden en een blok
kade of invasie zou Washingtons aanzien
doen dalen in vele Latijnsamerikaanse sta
ten. En nu hebben wij onrealistisch
de rest van de wereld nog maar even bui
ten beschouwing gelaten. Blokkade of in
vasie houden een reeël gevaar in van oor
log op groter schaal dan alleen tussen Cu
ba en de Verenigde Staten. Maar ook al
zouden de Sovjet-Unie en de Verenigde
Staten niet rechtstreeks met elkaar in
strijd komen, een Amerikaans avontuur in
Cuba zou de Russen goed van pas komen
voor een actie in Laos en vooral in Ber
lijn.
Er was geen beter tijdstip voor actie in
Hongarije dan het tijdstip van de Suez-
crisis en de geschiedenis zou zich kunnen
herhalen.
WASHINGTON (AP) Een charter
vliegtuig van Trans World Airways dat
president Soekarno voor een vlucht moest
ophalen is ondanks een dichte mist te
Hongkong geland om de piloot in de ge
legenheid te stellen daar een feestje bij te
wonen.
Voor een sub-senmmissie van het Ame
rikaanse Huis van Afgevaardigden is dit
verklaard door de oud-stewardess Marie
Louise Hurley, die verder vertelde hoe
vrienden van de piloot op het vliegveld
via de radio gezegd hadden: „Zet je kist
hier aan de grond. Er is vanavond een
groot feest".
Tijdens een andere vlucht slingerde het
vliegtuig nogal. Zij ging naar de cockpit
om daar te ontdekken dat een stewardess
op de stoel van de tweede piloot de ma
chine bestuurde. Andere oud-stewardessen
verklaarden hoe zij door de piloten uitge
nodigd werden vliegtuigen met passagiers
aan boord te besturen.
Een zekere >Mary Margaret Donofry zei,
dat zij 35 minuten een vliegtuig van Eas
tern Airlines bestuurd had, dat zestig pas
sagiers vervoerde. Voor de landing liet zij
de machine van 2.700 tot 450 meter zak
ken. „Ik geloof dat ik het er aardig af
bracht, want ik had nog nooit eerder zo
iets gedaan", aldus miss Donofry voor de
sub-commissie die een onderzoek instelt
naar het werk van het Federale Lucht
vaartbureau (FAA).
De boordwerktuigkundige Fred W. Haz-
lett zei gezien te hebben hoe een piloot
van de Western Airlines enkele jaren gele
den tijdens een vlucht een stewardess op
zijn schoot trok. Tijdens dit grapje trapte
zij vermoedelijk met haar naaldhak tegen
een brandstofschakelaar, zodat een der
motoren even uitviel, aldus Hazlett.
Verder vertelde hij dat piloten van de
Western Airlines „de gewoonte hadden gin
rummy te spelen. Dat ging om zo te zeg
gen maanden voort". Hij zei, dat zij de
automatische piloot inschakelden, de lam
pen in de cockpit opstaken, waardoor het
zicht des avonds bemoeilijkt werd, en gin
gen spelen.
Najeeb Halaby, directeur van het FAA,
zat tijdens de getuigenverklaringen op de
eerste rij. Hij maakte notities, kneep zo nu
en dan zijn lippen stijf opeen en schudde
het hoofd. De FAA is belast met hand
having van de voorschriften op het ge
bied van de luchtveiligheid.
De „hearings" van de sub-commissie
worden gehouden tegen de achtergrond
van de langdurige en felle strijd van de
boordwerktuigkundigen om hun functie van
derde man in de cockpit te behouden. De
piloten willen het werk der boordwerktuig
kundigen overnemen.
Halaby zei gedwongen te zijn nota te
nemen van de beëdigde verklaringen van
de beide oud-stewardessen, die bekend heb
ben de voorschriften overtreden te hebben
door de besturing van een vliegtuig over
te nemen. „Ik vind het idee verschrikke
lijk om deze meisjes vragen te moeten
stellen over gebeurtenissen van drie, vier
jaar geleden", aldus Halaby, „maar wat
kan ik als directeur van het FAA anders
doen?"
Hij deelde de pers mede voor dergelijke
overtredingen boeten van duizend dollar
Opgegeven. De Indische pacifist Tafes-
war Zoetsji heeft zijn plan om de Ber-
lijnse muur vandaag, de geboortedag
van Ghandi, met een hamer te gaan
slopen, opgegeven. Hij is nu voorne
mens elk weekeinde bij de muur ge
bedsbijeenkomsten te doen houden. De
Westberlijnse autoriteiten hadden ver
klaard Zoetsji te zullen tegenhouden,
wanneer hij naar de muur aan de zo-
negrens zou gaan.
te kunnen opleggen. Hij zei het echter
hoogst onwaarschijnlijk te achten dat hij
hiertoe in het geval van de stewardessen
zou besluiten.
NEW YORK (AP) Een straalvlieg
tuig van Trans World Airlines (T.W.A.) is
voor een trans-atlantische vlucht opgeste
gen met een volledig geautomatiseerd na
vigatiesysteem. Hierbij wordt door mid
del van door de aarde teruggekaatste ra
darsignalen door elektronische breinen
een voortdurende stroom van inlichtingen
over de snelheid en koersbepaling ver
strekt.
Het systeem maakte navigators overbo
dig en daarom heeft T.W.A. 37 navigators
ontslagen. Een klein aantal navigators
wordt nog in dienst gehouden voor vracht
vliegtuigen met schroefvliegtuigen. Bij de
start stopt de piloot zijn uitgestippelde
route in de „doppler" elektronische re
kenmachines.
WASHINGTON (Reuter) Naar ver
wachting zullen de primaire militaire op
drachten voor het bedrijfsleven in de Ver
enigde Staten in het lopende begrotings
jaar, dat op 30 juni 1963 eindigt, 27 mil
jard dollar bedragen, zo heeft de Ameri
kaanse plaatsvervangend minister van de
fensie, G. Gilpatric, meegedeeld. Het be
drag is 2 miljard dollar groter dan de
waarde der contracten, die in het begro
tingsjaar 1962 zijn verstrekt, en 5 miljard
dollar groter dan de waarde der contrac
ten in het begrotingsjaar 1961. De grootste
toeneming zal zijn waar te nemen bij de
aankopen van wapenen l oor het leger, van
elektronische uitrustingen, apparatuur
voor verbindingen en instrumentarium
voor de ruimtevaart.
WASHINGTON (AFP) Premier
Kroesjtsjev van de Sovjet-Unie heeft het
tijdens een gesprek met de Amerikaanse
minister van Binnenlandse Zaken terloops
gehad over de mogelijkheid van een be
zoek van president Kennedy aan Moskou,
zo is meegedeeld door een woordvoerder
van het State Department. Hij voegde hier
echter aan toe, dat de Russische premier
Kennedy geen formele of informele uitno
diging heeft doen toekomen. De woordvoer
der gaf commentaar op een bericht in de
New York Times, waarin gezegd werd dat
Kroesjtsjev Kennedy via Udall had uitge
nodigd. Udall is kortgeleden in Rusland ge
weest.
De Gaulle naar Washington?
PARIJS (AP) France-Soir heeft ge
meld dat Kennedy president De Gaulle uit
genodigd heeft voor een officieel bezoek
aan Washington ter bespreking van poli
tieke vraagstukken. Men verwacht dat De
Gaulle de uitnodiging voor januari zal aan
nemen. Van officiële Franse en Ameri
kaanse zijde kon men het bericht niet be
vestigen.
Advertentie
COXY0 C
(HfAAN
BERLIJN (AP) De Oostduitse rege
ring heeft vijf Evangelische bisschoppen
geweigerd vergunning te verlenen om de
derde conferentie van Europese kerken in
Nyborg (Zweden) bij te wonen.
Onder hen bevindt zich bisschop Fried-
rich Wilhelm Krummacher, voorzitter van
de bisschoppelijke conferentie van Oost-
Duitsland en bisschop Ernst Hornig uit
Görlitz.
Pakistaanse soldaten van de UNO
namen gistermorgen voor het gouver
neurspaleis in Hollandia de wacht
over van de Nederlandse militairen.
De sobere plechtigheid geschiedde in
stromende regen. (Telefoto)
Volgende week wordt in de Sint Pieters
kerk te Rome het eenentwintigste concilie
kerkvergadering, letterlijk: verzoenings
bijeenkomst door paus Joannes XXIII
geopend. Uiteraard houdt men zich vooral
in de rooms-katholieke bladen intensief
met deze belangrijke aangelegenheid be
zig, maar ook buiten de kring der direct
betrokken gelovigen volgt men nauwlet
tend de zich aftekenende ontwikkeling in
het rooms-katholieke denken en doen. Be
houdzucht en vooruitstrevendheid strijden
ook binnen het rooms-katholieke kerkbe-
stel om de voorrang.
De TIJD-DE MAASBODE vertolkte die
twijfels: „Er heerst onder talrijke katho
lieken een ernstige bezorgdheid ten aan
zien van de komende Algemene Kerkver
gadering. Het eigenaardige daarbij is, dat
die bezorgdheid voortkomt uit volkomen
tegengestelde motieven. Enerzijds vrezen
velen, dat de te verwachten vernieuwin
gen dermate ingrijpend zullen zijn, dat
men zich niet meer thuis kan voelen in de
oude, vertrouwde Kerk, anderzijds houden
talrijke vooraanstaande en medelevende
katholieken hun hart vast, als mocht blij
ken, dat het Concilie niet doortastend ge
noeg te werk gaat".
Uit een samenvatting van uitspraken
van kerkelijke leiders laat de HAAGSE
POST zijn lezers afleiden dat het vooral
de conservatieve Vaticaanse curie is, die
een werkelijke vernieuwing van het kerke
lijk leven in de weg staat. Het blad her
innert aan de recente veroordeling van de
Franse priester-geleerde Teilhard de Char-
din: „Niet onmiddellijk bepalend voor het
Concilie, maar wel symptomatisch voor
de denkwereld, waarvan men nog steeds
in curie-kringen uitgaat, was ten slotte het
„monitum", waarin tegen de geschriften
van de in 1955 gestorven paleontoloog
Teilhard de C h ar d in gewaar
schuwd werd. Opmerkelijk daarbij was,
dat het monitum ervan afzag, om deze
beslissing te motiveren, terwijl een tege
lijkertijd in de Osservatore Romano
gepubliceerde beschouwing over Teilhard
een volkomen verouderde benadering van
zijn opvattingen verried. Ook bij deze ge
legenheid reageerde de r.k. pers in West
en Noord-Europa uiterst negatief op de
„autoritaire houding van het Vaticaan".
Bovengenoemde citaten kregen een indi
recte bevestiging in een toespraak welke
de Amsterdamse studentenmoderator pater
J. van Kilsdonk S. J. in het afgelopen
weekeinde in Rotterdam hield. Volgens het
uitvoerige, in DE VOLKSKRANT versche
nen verslag heeft pater Van Kilsdonk er
de nadruk op gelegd dat de in Nederland
onder de katholieken levende kritiek op
de kerk uit hun, liefde voor die kerk
voortkomt en heeft hij gewezen op het
ontgoochelende effect dat het onbegrip
voor die kritiek sorteert: „De ernstigste
vorm, haast de enig reële vorm van on
gehoorzaamheid is het gedrag van die
zwijgzamen, in clerus en kerkvolk,
die moedelozen en ontgoochelden, die
in zichzelf de Geest doven, omdat ze
niet meer geloven dat de kerkelijke
leiders, hier of in het verre Rome,
ooit iets zullen begrijpen en het daarom
opgeven waarbij hun kilheid de schijn van
volgzaamheid bezit of de behoefte uitdrukt
aan een carrière. Zo treffen we veel be
gaafde leken en hier en daar priesters in
Nederland die geestelijk ten dode toe zijn
gewond. Dat we, naar het schijnt, in Ita
lië en ook in de Latijns Amerikaanse lan
den zo weinig kritiek horen, hangt mis
schien met de omstandigheid samen dat
daar juist de bezwaarde en onbevredigde
intellectueel zich minder verbonden voelt
met de Kerk."
De grote sta-in-de-weg voor een gezon
de dialoog schijnt in het oog van vele ern
stige personen het apparaat van de Ro
meinse curie met haar geslotenheid.
Van velen, van hen vooral die de Kerk
intens liefhebben, is het de mening dat
zolang deze geslotenheid van de Curie
blijft voortbestaan, er van gesprek en een
werkelijk ontmoeten geen sprake zal zijn.
De huiveringwekeknde crisis die in de we
reld van de jeugdige katholieke intelligent
sia woedt en die jaarlijks een geruisloos
geloofsverlies van honderden wetenschap
pelijk begaafden, ook in Nederland, te
aanschouwen geeft, schijnt wel zijn oor
sprong te vinden in het beeld van de gees
telijke terreur die deze christenen uit de
taal en de besluiten van de Romeinse Cu
rie menen af te lezen".
Uit een artikel in VRIJ NEDERLAND
naar aanleiding van een Hervormd socio
logisch rapport over de positie der protes
tanten in Limburg kan men begrijpen dat
er blijkbaar niet alleen een Romeinse,
maar ook een Limburgse curie bestaat:
„Over het algemeen kan de protestant
in Limburg een normaal prettig leven lei
den. Hij wordt met zijn afwijkende ge
loofsovertuiging aanvaard zoals hij is, en
zulks in tegenstelling met watmen de „non-
conformistische katholiek" pleegt te noe
men, die dan ook doorgaans wegens gees
telijke ademnood en gedwongen door maat
schappelijke discriminatie Limburg ver
laat om elders een voor hem milder kli
maat op te zoeken. Een protestant gunt
men zijn „onorthodoxe inzichten"; die
stempelen hem per saldo tot protestant.
De katholiek echter moét en zal in het
gareel lopen. De protestant bij voorbeeld
mag zich gerust publiekelijk uitspreken
voor zijn protestants-christelijke partij of
zelfs voor de Partij van de Arbeid; men
weet tóch dat men geen K.V.P.-vlees in
de kuip heeft en accepteert dat. Voor de
katholiek echter die zich tot de P.v.d.A.
bekent, gaan onmiddellijk een groot aantal
maatschappelijke deuren dicht. Op vrijwel
alle levensgebieden immmers is het niet
de goede Limburgse bevolking die beslist,
maar de alomtegenwoordige klerikale
macht achter de schermen, die haar adep
ten heeft in alle bestuurslichamen, in alle
maatschappelijke instellingen. Van prote
stantse congressen en andere bijeenkom
sten verschijnen objectieve verslagen in
de Limburgse kranten; zelfs de protestant
se kerkdienstenkalender wordt in elke za
terdageditie afgedrukt. Zodra echter een
katholieke socialist de mond opent, al is
het op een niet-politieke vergadering en
over een niet-politiek onderwerp, is elke
zin voor menselijke, laat staan christelij
ke verhoudingen zoek".
Hierop past de conclusie uit een be
schouwing in de FRIESE KOERIER, waar
in de kern der beraadslagingen in Rome
wordt verlegd naar de menselijke samen
leving van elke dag:
„En voor ons, die geen deelnemers zijn
in het concilie en evenmin synode
leden van een protestante kerk? Voor
ons rijst bij ieder gesprek in werkplaats,
huiskamer en schoolklas de vraag: hoe
bewijzen wij, dat wij 't met de waarheid
ernstig nemen? Bewijzen wij ons gelijk
door bij wat we eens gezegd hebben te
volharden; hoogstens „uitleg" of „ver
geten' 'toe te staan, maar geen herroe
ping? Of ontsiert ons het boetekleed
niet, zijn wij bereid onze (eerst eerlijk
gemeende) mening te herzien en zelfs
over onze heiligste overtuigingen een
open gesprek te voeren?"
Vervolg van pag 1
Het in Djakarta verschijnende dagblad
„Indonesian Herald", dat dikwijls de ge
voelens weergeeft van het ministerie van
Buitenlandse Zaken, richt een hoofdartikel
aan „Mijn Nederlandse Vriend" naar aan
leiding van de overdracht van Nieuw-Gui-
nea. Het in de Engelse taal verschijnende
blad schrijft:
„Van nu af aan wil ik u mijn vriend
noemen. Ik reik de vriendschapshand, in
de hoop geheel en al te breken met de
bittere verhouding welke wij dertien lange
jaren hebben moeten doormaken. Hoe u
dit gebaar mijnerzijds wil beantwoorden
is te uwer beslissing. U hebt uw vlag ge
streken op het laatste stuk Indonesisch
grondgebied dat u als koloniaal pand be
zat. Of u dit doet met bittere tegenzin of
dat u geleid wordt door het besluit om
volledig te breken met de praktijk van het
kolonialisme, daar verdiep ik mij liever
niet in. Maar diep in mijn hart zou ik
echter graag geloven dat u door het laat
ste geleid wordt."
Het blad schrijft verder: „Ik hoop dat
u er nu mee kunt instemmen dat kolonia
lisme en ongerechtigheid alleen maar de
verschillende keerzijden zijn van eenzelf
de munt. Maar meen niet dat u, door te
vertrekken, gebied verliest. Integendeel,
door dit te doen op een manier die recht
doet wedervaren aan de geest en de let
ter van de overeenkomsten die tussen uw
regering en de mijne zijn bereikt, baant
u een nieuwe weg naar de vriendschap
tussen uw volk en het mijne. Maar ook
hebt u uzelf aangepast aan de tegenwoor
dige-tijd. U hebt zich gevoegd in de gele
deren van de vrijheid en de gerechtigheid.
En voor alles hebt u vrede gesloten met
het wereldgeweten van de mens. En hierin
ligt, mijn vriend, en ik hoop dat u het met
me eens bent, de ware grootheid".
De uittocht uit Nieuw-Guinea is thans in
volle gang. Vanochtend kwam een geheel
bezette DC-8 op Schiphol aan, die behal
ve 50 militairen een aantal topfunctionaris
sen en de resident van Merauke, mr.
F. R. J. Eibrink Jansen, naar Nederland
bracht. Voorts bevonden zich ambtenaren
en particulieren aan boord. In de komen
de zeven weken zullen voor het militaire
transport alleen al 44 extra vluchten wor
den uitgevoerd met DC-8 en DC-7 vlieg
tuigen van de K.L.M. Met de lijndiensten
meegerekend zullen in deze periode 5700
militairen worden vervoerd. Bovendien
moeten 10.000 burgers naar Nederland
worden gebracht. Daarmee is de K.L.M.
al sinds 1 augustus bezig.
Ook op het vliegveld Sentani van Hollan
dia veroorzaakt dit massale vervoer grote
drukte. Een nieuwe verschijning zijn daar
de Hercules-vliegtuigen van de Ameri
kaanse en de Indonesische luchtmacht.
De Amerikaanse toestellen vliegen dage
lijks tussen Sorong, Merauke, Biak en Hol
landia om Pakistaanse troepen en functio
narissen van de V.N. te vervoeren. De In
donesische toestellen brengen Indonesische
ambtenaren naar Nieuw-Guinea.
Maandagmiddag arriveerden onver
wacht 60 van deze ambtenaren.
Zij kwamen onaangekondigd. Zelfs bij
het V N.-bestuur wist men van niets. Aan
de andere kant wil de V.N. hen wel graag
in het ambtelijk apparaat te werk stellen,
want er bestaat op het ogenblik op Nieuw-
Guinea een ambtelijke chaos. De kanto
ren zijn nagenoeg verlaten. Gisteren liepen
de Indonesiërs nog wat verloren door Hol
landia.
Soedjarwo Tjondronegoro, tweede
plaatsvervanger van Indonesië's minister
van Buitenlandse Zaken Soebandrio, is in
Hollandia aangekomen om zijn nieuwe
functie van Indonesisch vertegenwoordi
ger od Nieuw-Guinea te aanvaarden.
ATHENE (AP) Aartsbisschop Chris-
sotomos van Athene, de primaat van
Griekenland, heeft verklaard dat de Griek
se Orthodoxe Kerk geen waarnemers zal
sturen naar het rooms-katholiek oecume
nisch Concilie in Rome. Hij zei dat zijn
kerk het Concilie als een interne rooms-
katholieke aangelegenheid beschouwt.
Bij het voorlezen van de verklaring voor
journalisten zei de aartsbisschop dat de
beslissing geheel los staat van het besluit
van de Russisch Orthodoxe Kerk om geen
waarnemers naar het Vaticaanse concilie
te sturen „als een onafhankelijke kerk zijn
wij vrij onze eigen beslissingen te nemen.
Wij hebben hun zelfs niet naar hun mening
gevraagd", zo verklaarde de aartsbis
schop. De Griekse kerk heeft nog niet
officieel geantwoord op de uitnodiging van
het Vaticaan, maar de primaat zei dat
voor hem het besluit vast staat.
