Kerkvaders en stemmen worden
in Rome elektronisch geteld
Plaatsaanwijzing geschiedt
op dezelfde manier
UIT
NODI
GING
Osservatore Romano geeft
een Concilie-nummer uit
BEHAAGLIJKE WARMTE
£«o) PETROLEUM
HENSEN
Monaco benauwder voor Franse
dwang dan voor de belasting
Zwijgende kerk
voor moderne mensen
I
Britse „deserteur" komt
terug uit China
DONDERDAG 11 OKTOBER 1962
13
Kerkelijk nieuws
Grote onderscheiding
teak formule-meubelen
14°/o In prijs verlaagd
Diverse pluimage
Elke geestelijke heejt in zijn hotel een altaar
O
natuurlijk een oliehaard gestookt met
SCHOON ZUINIG WARM
Na eervol ontslag door
de Britse admiraliteit
Kort nieuws
Groothertogin Charlotte
naar de Verenigde Staten
OVERALLS
SANFOR
12.25 15.60
natuurlijk
17.25
PAARLAARSTEEGI
Verbittering
Uit de oude doos
(Van onze correspondent)
ROME. De Concilie-zaal in de St. Pietersbasiliek maakt werkelijk een
grootse indruk. Het is een zaal van honderd meter lengte en zesentwintig meter
ireedte. In het midden is een gangpad van zes meter breedte. Aan weerszijden
daarvan zijn amfitheatersgewijze de zetels van de kerkvaders (patres). Die .van
de bisschoppen zijn bekleed met groen laken, die van de patriarchen zijn paars
bekleed en die van de kardinalen met rode zijde. Wat ons het meest heeft
getroffen is het mechanografisch centrum, dat gebruikt zal worden voor ver
scheidene doeleinden. Hoewel het veel kleiner is, herinnert het centrum aan
die, welke gebruikt worden bij het lanceren van ruimteraketten. Het geheel
bestaat uit twee enorme machines, die in staat zijn binnen zeer korte tijd de
meest halsbrekende berekeningen te maken. De ene telt het aantal aanwezige
Concilie-vaders en wijst automatisch aan welke plaats zij moeten innemen
volgens hun titel, rang en hiërarchische anciënniteit. De andere geeft in een
ommezien het aantal uitgebrachte stemmen.
Wij zullen pro
beren te beschrij
ven hoe deze ma
chines werken.
Wanneer een Con
cilie-vader de ba
siliek binnenkomt,
krijgt hij nog
voor hij in de ver
gaderzaal komt
een wit karton
netje, waarop in
een vierkantje het
woord „adsum"
(aanwezig) staat
vermeld. Daarop
moet hij met een
magnetisch pot
lood zijn naam
schrijven. De op
die manier inge
vulde kartonnetjes
verdwijnen dan in
de machine, welke
reeds alle ge
gevens omtrent de
Concilie-vaders
bevat. Binnen vijf
minuten heeft dat wonderlijke elektroni
sche brein dan de nauwkeurige volgorde
van voorrang aangegeven. Tevens weet het
secretariaat hoeveel Concilie-vaders er
aanwezig zijn.
Een soortgelijk proces wordt gevolgd bij
het tellen van de stemmen. Alleen gebruikt
men dan groene kartonnetjes, waarop de
woorden „placet", „non placet" en „placet
justa modum" (ja, neen en ja met bepaalde
wijzigingen). In overeenstemming met die
drie woorden zijn er weer drie vierkantjes,
waarin de stemgerechtigde steeds met een
magnetisch potlood een kruistekentje moet
zetten.
Nu gaan de twee wonderlijke machines
aan het werk. De eerste verandert dat
kruistekentje in een gaatje, door middel
waarvan de tweede machine onmiddellijk
de stemmen kan tellen. Wanneer één van
de stemgerechtigden niet précies het kruis
je op de juiste plaats heeft gezet te hoog
of te laag dan zorgt de machine ervoor
dat deze stem als ongeldig wordt be
schouwd. Bij het tellen wordt dan bekend
gemaakt hoeveel ongeldige stemmen er
zijn uitgebracht. Dat alles gebeurt in de
tijd van twintig minuten. Er worden
2.600 kartonnetjes geteld en onderscheiden,
een werk waarvoor anders ongeveer acht
uren nodig zouden zijn. Wanneer een der
stemgerechtigden in plaats van het mag
netische potlood een ander potlood ge
bruikt, functioneert de machine niet. Deze
apparatuur wordt bediend door vijf spe
cialisten, twee van de fabriek, die de ma
chines heeft geleverd, en drie functiona
rissen van het Vaticaan.
XIII: I2i5
XIV 12 7i
XVI: MO
XIX: 1545-15631
Konstonz
IV-451
Tr«nte
XVII: 1431-14*2]
TViennt
11:331
V: 553
VI: 680-581
VIII869-870
Rom«
Constant inopej
Latera nen
IX: 1123
X: 1139
XI: 1179
XII: 1215
XVIII: 1512-1517
Vaticaan
XX: 1869-1&70
XXI: 1962
Volgorde
tallen
van Basoetoeland. Monseigneur Diamini,
de bisschop van Aemzomkoele in Natal be
hoort tot het vorstelijke geslacht van „Hen
die eten op het middaguur". Vorstelijke
afkomst heeft ook de eerste bisschop van
Togo, mgr. Dosseh Anijron. Maar daar
naast zijn er ook zonen van boeren, vissers
en afstammelingen van slaven. Naast de
bisschop van Cachincina, mgr. Ngo Dinh
Thuc, die uit de Mandarijnenkaste stamt,
zijn er ook Aziatische bisschoppen van wie
de jeugd buitengewoon armoedig geweest
is, zoals van de kardinaal van Manilla op
de Philippijnen, Profino Santos, die als
jongen visser was, en later boer en schoen
maker, voor hij aan het seminarie ging
studeren. Het merendeel van de leden van
het episcopaat komt voort uit de kleine
burgerij en de volksklasse.
Paus Joannes zelf is een zoon van zeer
eenvoudige boerenmensen uit de buurt van
Bergamo. Van de Italiaanse kardinalen is
Cicognani de zoon van een kruidenier. De
aartsbisschop van Turijn, Fossati, is de
zoon van een kantoorbediende, die werkte
bij de rederij die schepen laat varen op
het Lago Maggiore.
De aartsbisschop van Bologna, kardinaal
Lercaro, is de zoon van een zeeman, die
hofmeester was aan boord van Italiaanse
schepen. De secretaris van het Heilig Offi
cie, Ottaviani, is de zoon van een bakker.
De kardinaal-aartsbisschop van Genua,
Siri, is de zoon van een bootwerker. Zo
zijn er onder de bisschoppen nog veel meer,
die allen stammen uit heel eenvoudi :e ge
zinnen.
Geref. Gemeenten
Bedankt voor Giessendam C. Wisse te
Hendrik Ido Ambacht. Tweetal te Elspeet
C. Wisse te Hendrik Ido Ambacht en L.
Vogelaar, kand. te Zoetermeer; te Middel-
harnis W. C. J. Bosschaart te Slikkerveer
en G. A. Zijderveld te Capelle aan de
IJsel. Beroepen te Elspeet C. Wisse te
Hendrik Ido Ambacht.
VPEITI62QÖ51
Als wij goed zijn ingelicht, zullen de
28 waarnemers, die door de verschillende
Advertentie
Meubelmaken is een kunstambacht... en
„Formule" verstaat het, zoals u met eigen
ogen zult zien als u naar Waddinxveen
komt, vlak bij Gouda. Daar worden uit de
edelste houtsoorten nog meubelcreaties
gemaakt, die, elk afzonderlijk of in een
compleet arrangement, beantwoorden aan
alle idealen van eigentijds wonen... om
hun schoonheid, hun degelijkheid, hun
doelmatige vormgeving. En achter elk
meubel staat het fm-merk als allerhoogste
kwaliteitsgarantie. U bent bij Kempkes
in Waddinxveen van harte welkom voor
een showroombezoek met fabrieks-ex-
curs/e en een koffiemaaltijd. Op zater
dagen géén excursie, doch wel koffie
maaltijd I
door afschaffing
weeldebelasting
N.V. Kempkes Meubelfabrie
ken. Toonzalen: Waddinxveen
en Amsterdam, Oude Schans
73/77. Levering via de handel.
fm
Op deze kaart geven wij een overzicht
van de oecumenische algemeneCon
cilies die tot nu toe werden gehou
den. Het eerste Concilie was in 325.
Het Concilie van 1962 is het zevende
in Rome. Constantinopel kende er vier,
Nicea en Lyon elk twee. Het Concilie
van Trente was het langdurigste. Het
duurde van 1545 tot 1563. Het Concilie
van 1431 duurde tot 1442; het zeven
tiende Concilie had plaats in Basel,
Ferrara en Florence.
niet-rooms-katholieke kerken naar het
Concilie zijn afgevaardigd, bij de openings
plechtigheid plaatsnemen onmiddellijk
links van de pauselijke troon, tussen de
Paus en het beeld dat Sint Pieter voorstelt.
Dit beeld zal, als steeds bij grote feestelijk
heden in de Sint Pieterskerk, bekleed zijn
met pauselijke gewaden en een tiara op
het hoofd dragen. Als dit bericht juist is,
dan zou dit een zeer grote onderscheiding
betekenen voor de niet-rooms-katholieke
belijdenissen, want het zou inhouden dat
deze waarnemers dichter bij paus Joannes
zouden zitten dan de meeste kardinalen.
Alleen de tien kardinalen, die de raad van
voorzitters vormen (een hunner is kardi
naal Alfrink) zitten nog dichter bjjue Paus.
Deze heeft aan zijn rechterhand de presi
dent van de Italiaanse republiek, Segni, en
de grootmeester van de soevereine mili
taire Orde van Malta, Fra Angelo de Mo-
jana. Zij zitten rechts van de paus, daar
het protocol van het Vaticaan deze plaats
heeft gereserveerd voor buitenlandse
staatshoofden.
Er zijn 2.200 zetels in de Concilie-zaal,
maar waarschijnlijk zullen niet alle per
sonen, die het recht hebben deel te nemen
aan het Concilie, ook aanwezig zijn. Moch
ten er meer dan 2.200 komen, dan zouden
die plaats moeten nemen op de tribune.
Men heeft getracht uit te vinden wat
voor soort mensen deze bisschoppen eigen
lijk zijn. Daarbij is gebleken dat er enkele
bij zijn die koninklijk bloed in de aderen
hebben, zoals de Afrikaanse kardinaal Roe-
gambwa en nog andere bisschoppen uit
Zuid-Afrika. Monseigneur Mabathoana,
bisschop van Leribe, is een kleinzoon van
,de leeuw van het gebergte", de stichter
Een overzicht van een deel van het
interieur van de St. Pieter-basiliek te
Rome, waar vandaag de kerkvaders in
Concilie zijn bijeengekomen. Links en
rechts de zetels die voor de „patres"
zijn gebouwd in het schip van de kerk.
(Telefoto)
Een Amerikaanse prelaat liet zich
schertsend uit over de gedragslijn, die
zijn Amerikaanse medebisschoppen en
hun adviseurs zullen volgen, als er La
tijn gesproken moet worden en zei:
„Als het Latijn de officiële taal moet
zijn, zullen wij de zwijgende kerk wor
den." Sinds de opkomst van het com
munisme, wordt het rooms-katholicis-
me achter het ijzeren gordijn „de zwij
gende kerk" genoemd.
Bestuurders van de provincie Rome
hebben aan paus Joannes een gouden
pen gegeven om de besluiten van het
Concilie te ondertekenen.
Volgens de statistiek zouden de leden
van het rooms-katholieke episcopaat,
die het recht hebben deel te nemen aan
een Vaticaans Concilie, in totaal 2692
in aantal zijn, verdeeld als volgt: 65
wonen in Rome, 849 in West-Europa,
601 in Zuid-Amerika, 332 in Noord-
Amerika, 95 in de Arabische landen,
250 in zwart Afrika, 256 behoren tot de
Aziatische landen en 174 tot de landen
van de communistische invloedssfeer,
terwijl er 70 in Australië en in Oceanië
wonen.
Tenminste 85 landen en internationa
le organisaties zijn officieel bij de ope
ning van het Concilie vertegenwoordigd
door speciale missies. Bij deze groep
zijn vele landen die geen diplomatieke
vertegenwoordigers bij het Vaticaan
hebben, zoals de Verenigde Staten, De
nemarken, Noorwegen en Zweden.
De kleermakers hebben het druk met
het vervaardigen van 'n reeks „Grecas"
de traditionele lange zwarte over
jassen die de Italiaanse priesters bij
koud weer dragen. In de garderobes
van vele buitenlandse geestelijken ont
breekt de „greca" en zij haastten
zich om deze alsnog te bestellen. De
meeste bisschoppen zullen hun nieuwe
jassen niet op tijd krijgen voor de ope
ning van het concilie. Alle nieuwe jas
sen worden op maat gemaakt en de le
vertijd is normaal tien dagen. Het Con
cilie zal naar verwachting tot het na
jaar van 1963 duren. De eerste perio
de van beraadslaging zal waarschijn
lijk in december eindigen. Na Pasen
zal vermoedelijk een tweede zitting vol
gen, die tot eind juni zal duren, gevolgd
door een derde in het najaar.
Van onze correspondent)
ROME De Osservatore Romano is
gisteravond uitgekomen met een zeer bij
zondere editie. Op de eerste pagina in
kleurendruk een groot portret van de
Paus met de hele rede, die de Paus
met kerstmis 1961 heeft uitgesproken en
de pauselijke bul, waarbij het Concilie
werd aangekondigd, en op de andere pa
gina's tal van artikelen in het Italiaans,
Frans en Duits over het Concilie. Ver
der staan er de telegrammen en wensen
in. die rooms-katholieke staatshoofden de
Paus hebben doen toekomen.
Het Concilie heeft niet alleen het Va
ticaan heel veel werk bezorgd, maar ook
de Italiaanse staat en de stad Rome.
Men moet wel bedenken, dat zolang Ita
lië als mogendheid bestaat, er nog nooit
een Concilie is geweest. Het Concilie van
1869 was in de tijd dat Rome nog de
hoofdstad was van de Kerkelijke Staat
en de Paus zelf nog regerend vorst was.
Er moest dus een geheel nieuw protocol
worden opgemaakt om al deze hoge gas
ten te ontvangen. Nu heeft een kardinaal
normaal, evenals elke andere vorst (een
kardinaal is een vorst) het recht troepen
te inspecteren en dergelijke. Dat heeft
men voor deze gelegenheid in samenwer
king tussen de Italiaanse staat en het
Vaticaanse secretariaat achterwege ge
laten omdat het eenvoudig onmogelijk zou.
zijn alle binnen- en buitenlandse kardi
nalen gedurende deze korte tijd voor het
Concilie officieel te verwelkomen.
Er is een heel bijzonder protocol in
gesteld, om de hoge gasten te begroeten.
Ze worden in Italië beschouwd als voor
bijtrekkende vreemdelingen en tijdens hun
verblijf in Rome als burgers van Vati
caanstad. Vandaar dan ook, dat het Va
ticaan gerechtigd is geweest zeer grote
hoeveelheden levensmiddelen uit het bui
tenland te importeren met het oog op
de bijzondere wensen van al deze uit
heemse personen, negers, Zuidamerika
nen enzovoort die een zeer bijzonder dieet
volgen. De stad Rome heeft bovendien
nog de moeilijkheid gehad om het ver
keer te regelen bij de grote drukte die
gedurende de eerstkomende tijd rond
om het Vaticaan zal zijn.
Verder was er de grote moeilijkheid van
het onderdak. Velen van de bisschoppen
en Concilie-vaders hebben tenslotte on
derdak gevonden in hotels en in bijna
alle hotels zijn nu ook altaren opgericht.
Al die geestelijken moeten het zijn
ör negenduizend, niet alleen bisschoppen
maar ook hun secretarissen en theolo
gische raadslieden elk iedere dag een
mis opdragen, en dat moeten ze dus in
hun hotels kunnen doen.
In de grote hotels zijn enkele kamers
ingericht tot huiskapel, omdat de bis
schoppen tenslotte in hun eigen huis zijn
al is het dan een hotel, net als in een
klooster. Er zijn trouwens verschillende
hotels, waar alleen nog maar bisschop
pen eri geestelijken wonen en die geheel
door het Vaticaan zijn gehuurd.
Verscheidene bisschoppen uit de missie
landen, vooral uit Azië en Afrika, zitten
in grote financiële moeilijkheden. Ze ko
men aan, tweede klas reizende in de
trein, en vaak hebben ze nauwelijks of
helemaal niet het geld om de reis te be>
talen. In Rome zijn deze bisschoppen dan
de gést van het Vaticaan.
Gisteren sprak ik een bisschop uit
Peru, die zei „gekomen ben ik er wel
en hier ben ik nu de gast van het Va
ticaan, maar hoe ik ooit de terugreis moet
betalen weet ik werkelijk niet". Men
moet goed begrijpen: het zijn enorme af
standen en reizen is voor deze landen
waar de geestelijkheid in grote armoede
leeft, duur. Rondom het Vaticaan ziet
men niets anders meer dan bisschoppen
en als leek krijgt men zo het gevoel
ook maar een toog aan te trekken, om
minder in de gaten te lopen. Men ziet
niet anders dan geestelijken.
Advertentie
(Van onze correspondent)
LONDEN De 33-jarige Andrew Con-
dron, de enige Britse krijgsgevangene,
die in januari 1954 na de Koreaanse
oorlog besloot in China te blijven, is
op weg naar Groot-Brittannië. Hij is gis
teren met zijn Frans-Chinese vrouw en
hun zoontje in Moskou aangekomen van
waar hij morgen naar Londen zal vlie
gen.
Condron kreeg in maart van dit jaar
van de admiraliteit eervol ontslag, nadat
hij sinds 1954 als deserteur was be
schouwd. Hij had reeds lang besloten
naar Groot-Brittannië terug te keren, we
gens de gezondheid van zijn vrouw, die
aan tuberculose lijdt.
Condron verklaarde tegenover Britse
journalisten in Moskou, dat hij geen
communist is.
Hij was in Korea onder de indruk ge
komen van de gewone Chinese soldaat
op het slagveld, die zo zeker scheen te
weten waarvoor hij vocht. Condron besloot
te blijven om na te gaan welke motieven
hier achter konden zitten. Zijn besluit
beschouwde Condron tevens als een pro
test tegen de oorlog in het algemeen.
Het leven in China beviel hem goed.
Zij woonden in een voorstadje van Peking,
waar Andrew Engelse lessen gaf, lezin
gen hield en ook voor de radio sprak.
Zijn salaris was goed, maar om aan le
vensmiddelen te komen moest men vaak
uren in de rij staan.
Onderscheiding. De onderprefect van
Aubusson, de heer Mignot, is benoemd tot
officier in de orde van Oranje Nassau. De
chef van de Nederlandse generale staf,
luitenant-generaal A. V. van den Wall
Bake, die een bezoek aan de troepen in La
Courtine bracht, heeft de onderscheiding
daar aan de heef Mignot uitgereikt.
i
LUXEMBURG (ANP) Groothertogin
Charlotte van Luxemburg zal op 29 okto
ber naar de Verenigde Staten vertrekken
voor een officieel bezoek van een week np
uitnodiging van president Kennedy. Zij
zal worden vergezeld door haar echtge
noot prins Felix, haar zoon en troonop
volger prins Jan en diens echtgenote prin
ses Josephine Charlotte. Tijdens haar reis
zal de groothertogin bezoeken brengen aan
New York, Philadelphia en Washington.
Ook staat een bezichtiging van de raket
basis Cape Canaveral op het programma.
Op vier november zal het gezelschap
naar Luxemburg terugkeren.
Advertentie
Sterke KEPER en
JEANS kwaliteiten
Kleuren blauw -
khaki - wit - groen
2 borstzakken met
klep
versterkte onderzakken
duimstokzak
Voor een goede keus
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
MONACO 11 oktober Nu de klok de
laatste uren wegtikt van de zes maanden
respijt die president De Gaulle aan prins
Rainier heeft gegund, kan zelfs de zon
de kille benauwdheid niet verjagen, die
tussen de palmen van Monaco hangt. Als
de prinselijke delegatie in Parijs vandaag
voor middernacht niet de conventie on
dertekent, die de Franse belastingplicht
op Monte Carlo zal doen neerlaten, dan
zal, zo heeft Parijs meegedeeld, „Frank
rijk overgaan tot de maatregelen die het
zich heeft voorgenomen". En hoewel er
zo goed als zeker w e 1 getekend zal wor
den, waren er vandaag mensen in Mona
co die oprecht geloofden, dat zij morgen
in een geblokkeerd gebied zullen ontwa
ken. Frankrijk, zo menen zij, zal de ko
mende nacht water, gas en elektra afslui
ten, de PTT lamleggen en Monaco omrin
gen met een kordon van barse douaniers
en republikeinse veiligheidstroepen.
Een lieve oude dame, die vanochtend,
evanals vele anderen, bezig was kaarsen
klaar te zetten en emmers en badkuipen
vol te laten lopen opdat zij niet van dorst
zou omkomen, toonde mij verontwaardigd
het ochtendblad. Zij zei: „De Gaulle heeft
het op ons gemunt mijnheer. Kijk maar
's hier. Hij komt morgen naar Toulon en
scheept zich in op een kruiser, zogenaamd
om de vlootmanoeuvres in de Middeland-
se Zee bij te wonen. Geloof het maar niet:
voordat u het weet ligt hij hier op de re
de en richt zijn kanonnen op het paleis".
De beduchtheid die het lilliputtersstaat
je met zulke onwaarschijnlijke geruchten
vult, heeft een voordeel. De gedachte
aan het ongerief door mógelijke Franse
dwangmaatregelen, leidt de aandacht der
Monagasken af van een onaangename zé
kerheid. Namelijk, dat zij binnekort in
het allergevoeligste deel van hun ziel zul
len worden getroffen: hun portemonnaie.
De conventie, die er goedschiks of kwaad
schiks zal komen, mag dan bepalen dat
de burgers van Monaco, in tegenstelling
tot de hier gevestigde maatschappijen, be
lastingvrijheid zullen blijven genieten,
maar van de twintigduizend inwoners van
Monaco zijn slechts drieduizend onderdaan
van prins Rainier. De andere zeventien
duizend zijn vreemdelingen: Fransen, Brit
ten, Zwitsers, Nederlanders en nog een
dozijn andere nationaliteiten. Zij vrezen
dat zij er niet zonder fiscale kleerscheu-
rn af zullen komen. Als zij zaken doen,
worden zij dubbel gegrepen. Als zij hier
stilletjes van hun pensioen leven, komen
zij misscien in het nauw.
Vooral die stil levende burgers van Mo
naco en nu de toeristen weg zijn valt
op hoe oud, gebogen en gerimpeld de be
volking van het prinsdom is verwij
ten Rainier nu dat hij het onderste uit
de kan heeft willen hebben en het deksel
op zijn neus heeft gekregen. Het openstel
len van Monaco voor buitenlandse onder
nemingen, die van hieruit in de Franse
economie konden vrijbuiteren, moest ge
volgen hebben. „Als men het goed heeft",
zeggen zij, „moet men stilletjes blijven
zitten en vooral nooit de aandacht op zich
vestigen".
Deze burgerlijke wijsheid komt wat laat.
Prins Rainiers huwelijk met Grace Kel
ly, zijn vriendschap met Onassis, hebben
het prinsdom tot het hoofdkwartier ge
maakt van een internationale groep men
sen wier adelbrieven voornamelijk uit aan
delen bestaan en wier in het oog lopende
levenswandel alleen de geïllustreerde
weekbladen tot opgetogenheid brengt. Wat
de gepensinoeerde Britse officieren en mid
denstanders, die met behulp van de zon,
naald en draad en een strijkijzer zich nog
nét de illusie konden veroorloven dat zij
tot de internationale aristocratie behoren,
vooral verbittert is dat de miljonairs hun
geld en hun commerciële zetels al naar
Beiroet, Genève of Liechtenstein hebben
overgeplaatst-
De verbittering woedt het hevigst in de
speelzalen van het Casino. Het zijn na
melijk niet zozeer Onassis en zijn consor
tium van lijvige silhouetten, die dagelijks
de roulette bezighouden. Tussen het rode
marmer en het rode barok waar de
luidruchtigheid van de laatste Amerikaan
se toeristen weerkaatst zitten die ge
pensioneerden, gebogen over hun systeem.
Er is een britse kolonel die het eenvou
digste en veiligste systeem speelt: de mar
tingaal, waarbij men zijn lage inzet op
rood of zwart steeds verdubbelt als men
verliest, net zolang tot men zijn oorspron
kelijke inzet weer verdient. Met een be
scheiden verblijfskapitaaltje verwerft de
man zo iedere dag zonder veel risico 10
en gaat dan heen. De croupier zou hem
dat bedrag ook kunnen schènken, maar
dat geeft geen pas: spel is spel.
De kolonie van bejaarde Britten in Mon
te Carlo, die stijf en pathetisch hun vro
lijke jeugd uit de twintiger jaren probe
ren vast te houden na een reeds te
duur geworden glas whiskey zingen zij
soms nog met bibberige stem cabaretlied
jes uit de oude doos vrezen de komen
de tijden het meest. De kolonel uit het ca
sino zei mij: „Toen ik met pensioen uit
India kwam, was Monte Carlo een para
dijs: goedkoop en alleen maar mensen
van onze eigen klasse. Toen kwamen eerst
Griekse zeerovers en tenslotte dat Ame
rikaanse méns. En nu komt De Gaulle
met zijn grootheidswaan en zijn geldhon
ger. Waar moet het met de wereld naar
toe?"
Waar het met de wereld van Monte Car
lo naar toe zal gaan, is wel duidelijk. Over
het stucco van de ouderwetse villa's, het
rode marmer van het casino en de witte
jachten in de blauwe haven, daalt zij
het met vertraging het symbool der
onverbiddelijkheid: het aanslagbiljet der
inkomstenbelasting.
