i:
Supralux
Adenauer schiet uit zijn
slof in de Bondsdag
oaue
is Juniormode
Peek&Cloppenburg
Paus Joannes zet redenen
van het Concilie uiteen
WERELDNIEUWS
r
Van dag tot dag
Felle repliek op socialistische critiek
Röppern hoopt dat geval-
Kaufmann wordt vergeten
Weer wateroverlast in
Noordoost Spanje
Nadruk op de menselijke betrekkingen
en niet op de kerkelijke leer
MAX TAILLEUR
in LEXI-TIME
raatótoel
NEEM DAN
lichter dan zwaar,
pittiger dan halfzwaar.
VRIJDAG 12 OKTOBER 1962
HtiY
FLOR NAPPA TAS
Fokker Friendship van de
Philippijnen verongelukt
••••-•
19.50
Het is geen broedplaats
van antisemitisme
Economisch eens
Colbert costuums
Regenjassen
Zuiverheid
Rechtvaardigheid
elke zaterdagavond 18.30
op Radio Veronica
Op de
E. Romayn
u
"-■V#
De pracht en de praal van de openings
plechtigheid in Rome, die het begin van
het concilie heeft ingeluid, hebben een
ogenverblindend schouwspel opgeleverd,
dat ongetwijfeld een dag lang de aandacht
heeft afgeleid van de ernstige aanleiding,
waarom deze kerkvergadering bijeenge
roepen is.
Doch even ongetwijfeld hebben degenen,
die uit liefde voor hun geloof en hun kerk
reikhalzend naar dit concilie hebben uitge
zien omdat zij persoonlijk te worstelen
hadden gekregen met urgente, pijnlijke en
zelfs brandende vragen aan deze spec
taculaire manifestatie weinig bemoediging
ontleend. Veel meer troost en verwachting
hebben zij waarschijnlijk geput uit de ope
ningsrede van paus Joannes, die voor de
nauwkeurige en bezorgde toehoorder niets
minder dan een anti-climax vormde met
de omgeving, waarin zij werd uitgespro
ken: de omgeving die schitterde van pra
lende gewaden, aardse luister, versierde
uniformen en theatrale decoratie.
De rede was uitvoerig, diplomatiek, eer
lijk en voorzichtig. De opsomming vah
deze elementen alleen al duidt erop, hoe
verstandig zij geformuleerd en gecompo
neerd was, maar ook hoe gecompliceerd
de omstandigheden zijn, waartoe zij dien
de. Wie zou hebben verwacht dat deze
openingsrede reeds een „mea culpa" in
groots formaat zou zijn, openhartig de
kwalen van deze tijd analiserend met een
woordelijke bekentenis van de rol, die de
kerk en de kerken in het falen van
de maatschappelijke opdracht der chris
tenheid heeft gespeeld, zou een te simplis
tische indruk hebben van de uiterst moei
zame procedure, die een concilie heeft af
te wikkelen. Doch dat in de rede van de
paus geen directe poging werd gedaan
dit falen reeds bij voorbaat te omhullen,
moet als een van de vele grote verdiensten
van deze paus in de annalen van dit con
cilie worden opgetekend, hoe de uitslag ook
zijn zal.
Geen „tegen", geen veroordeling, geen
frontvorming, doch wel zeer duidelijk een
positieve heroriëntatie werd in deze rede
als wens en voornemen duidelijk gemaakt.
De eenheid der christenen, een van de gro
te doeleinden van deze kerkvergadering,
werd niet als een noodzakelijke strijdfor-
matie tegen „de rest" in uitzicht gesteld,
doch in een zo milde, uit mystieke grond-
overtuiging opwellende, algemeenheid aan
bevolen, dat aan haar bij voorbaat geen
grenzen konden worden toegedicht.
Bij voorbaat en dat is bij een kerk
vergadering en vooral in de openingsrede
van de hoogste gezagsdrager een zo
positief winstpunt, dat naast een teleurstel
ling bij sommige fanatieke „christelijke"
puriteinen toch zeker een grote voldoening
van oprecht naar een betere wereld stre
vende gelovigen zal zijn gewekt.
Het is de vraag of dat falen van de ker
ken met alle verderfelijke consequen
ties als reactie gedurende dit concilie
nog wel openlijker zal worden toegegeven.
Het is blijkbaar de vrees van ook in Ne
derland met angst afwachtende leken, dat
dit niet zal gebeuren en dat daardoor een
heilige kans op drastische uitroeiing van
een ontbindend element in de kerk zal
worden gemist. Wanneer men de rede van
de paus analiseert, valt daarin niets te
bespeuren van enig voornemen om die kans
niet te benutten.
Indien de andersdenkende christenen
van de kerk in Rome zouden hebben ver
wacht dat het algemene verlangen naar
grotere eenheid en intensievere binding
de grondslag van een „anti" zou krijgen
een soort kruisvaardersleuze, gericht
tegen de vijanden der religie dan moet
worden vastgesteld dat de enige vijand,
die paus Joannes met name heeft genoemd,
zich niet buiten bepaalde geografische of
politieke grenzen bevindt, doch in de har
ten der mensen zelf: het materialisme, de
technocratie, het geweld tot behoud daar
van.
Voor wie de objectiviteit en redelijkheid
in zijn denken heeft bewaard, moet het
duidelijk zijn dat de kerk zelf zich het koes
teren van deze vijand in vele gevallen mag
en moet verwijten. Daarmee is het „zwart
witte" patroon van de baan, dat zo vaak
en zo lichtvaardig op de wereldsituatie
wordt gelegd om de werkelijke feilen te
verhullen, die tot de hoofdzonden van het
zich op een „christelijke beschaving" be
roemend deel van de mensheid moeten
worden gerekend.
Advertentie
BONN Het ging gisteren in de West-
duitse Bondsdag op een gegeven moment
heet toe. Adenauer hamerde met zijn vuist
op het redenaarsgestoelte en goot de fiolen
van zijn toorn uit over de socialisten, die
van hun kant door de woorden van de
bondskanselier heen schreeuwden en „uit
scheiden" riepen. Reden voor deze opwin
ding was Adenauer's woede over de cri
tiek van de socialistische fractievoorzitter
Ollenhauer op de regeringsverklaring van
dinsdag, een critiek die er op neerkwam
dat het vierde kabinet-Adenauer in zijn
eerste regeringsjaar het noodzakelijke
heeft nagelaten en on-actief is geweest.
Ook in de jongste verklaring ontbreken
initiatieven voor het probleem-Berlijn,
evenals voorstellen voor een echt econo
misch stabiliteitsprogramma, aldus
Ollenhauer, die zei dat hij en zijn vrien
den ook wel eens duidelijk wilden horen
of Adenauer eigenlijk een vóór- of tegen
stander is van Britse toetreding tot de
Europese Economische Gemeenschap.
Hierop reageerde Adenauer snuivend
van razernij. Hij noemde het onzin hem
te vragen initiatieven inzake Berlijn te
ontwikkelen in de Bondsdag „waar Be Sov
jet-Unie elk woord hoort". Hoe kan trou
wens Ollenhauer zo'n rede houden als hij
ingelicht is door zijn partijgenoot Willy
Brandt over diens belevenissen in Wash
ington. zo riep Adenauer verontwaardigd
uit. „Brandt en ik zijn het op alle essen
tiële punten wat de verdediging van Ber
lijn betreft eens".
Over zijn houding tegenover Groot-Brit-
tannië en de E.E.G. probeerde Adenauer
klare wijn te schenken door te zeggen dat
hij pal voor Britse toetreding, voor een
oplossing van de moeilijkheden daarbij en
voor het vaststellen van een einddatum
voor de Brusselse conferentie is. „Maar
aan de andere kant ben ik er niet om de
Britse belangen te behartigen, maar die
van Duitsland. Denkt u soms dat Groot-
Brittannië zich uit menslievendheid bij ons
zou aansluiten?"
Adenauers opwinding, waartegen later
op de dag de socialist Deist officieel pro
testeerde, schoot overigens ten dele het
doel voorbij. Ollenhauer vroeg in zijn rede
namelijk niet om het op tafel gooien van
mogelijke oplossingen in de kwestie-Ber-
lijn. Neen, hij stelde voor dat Bonn bij de
westelijke Grote Drie gedaan moet krijgen
samen met de bondsrepubliek een werk-
Advertentie
Grote Houtstraat 125
Haarlem - Telefoon 20889
brengt u deze prachtige
MANILLA (Philippijnen) (Reuter)
Te Manilla is vandaag een Fokker friend-
ship-vliegtuig bij de landing verongelukt.
De drie bemanningsleden zijn om het le
ven gekomen. Het toestel, dat in dienst
was van de Philippine Airlines, keerde te
rug van een oefenvlucht. De maatschappij
heeft vijf Fokkers Frienship in dienst.
Een skai -product
in alle modetinten.
Van onze correspondent)
BONN In het Westduitse plaatsje Köp-
pern is men blij dat de expediteur Max
Kaufmann, die in 19fi0 in Nederland gast
vrij werd opgenomen, omdat, naar zijn
zeggen, hem het leven onmogelijk werd
gemaakt door Köppernse antisemieten,
zijn aanvraag voor een verblijfsvergun
ning in Nederland heeft ingetrokken. Men
hoopt nu dat het geval-Kaufmann voor
goed uit de wereld zal zijn.
Kaufmann, die al een half jaar terug is
in Köppern, wil kennelijk in zijn plaats
van herkomst een nieuw bestaan opbou
wen. Naar de burgemeester van dit dorp
in de Taunus ons meedeelde, begint Kauf
mann er zakelijk weer aardig bovenop te
komen. Hij leeft teruggetrokken en er
zijn geen moeilijkheden tussen hem en de
bevolking, aldus het hoofd van deze ge
meente, die zei dat Kaufmann van over
heidswege alle mogelijke steun heeft ge
noten.
Wel vreest men dat de zaak-Kaufmann
bij velen voorgoed de indruk heeft gewekt
dat Köppern een antisemitisch broeinest
is. Dat dit onjuist is kan evenwel onder
andere worden afgelezen aan het feit dal
meer dan tweederden der bevolking stemt
op de Socialistische Partij Duitsland. Men
betreurt het in Köppern daarom nog
steeds dat Kaufmann, die al in 1957 za
kelijke moeilijkheden had, in 1960 kans
heeft gezien zich tot in het buitenland toe
bekend te maken als slachtoffer van een
antisemitisme, dat niet bestaat. Men is in
Köppern zeer voldaan over de verklaring
van Kaufmann's Nederlandse advocaat,
mr. Benno Stokvis, dat er geen sprake van
is dat Köppern een broedplaats is van her
levende anti-Joodse gevoelens.
groep te vormen, die voorstellen voor het
afsluiten van een vredesverdrag met
Duitsland zou moeten formuleren. Daar
naast zou West-Duitsland een commissie
van vertegenwoordigers uit Bonn, West-
Berlijn- en de drie Bondsdagfracties in het
leven moeten roepen om de kwestie van
een mogelijk orgaan van toezicht op de
toegangswegen naar Berlijn te bestuderen.
De socialistische critiek richtte zich,
merkwaardigerwijs, vooral op de passages
over de buitenlandse politiek in de rege
ringsverklaring. Daar de laatste tijd zo
veel over een gemeenschappelijk buiten
lands beleid van alle drie partijen is ge
sproken hadden echter velen verwacht dat
de grote tegenstellingen tussen de regering
en oppositie meer op het economische valk
zouden liggen. Dat was echter niet zo,
want de socialistische economische des
kundige, Deist, bleek het in alle kernpun
ten met minister Erhard's summiere beste
dingsbeperking en oproep tot maat houden
eens.
De andere sprekers van gisteren, de
christen-democratische fractievoorzitter
Von Brentano, en de liberaal Mende, put
ten zich uit in lovende bewoordingen voor
Adenauers regeringsverklaring. Er werd
niet gerept in het debat over het punt dat
het eigenlijk volmaakt ongebruikelijk was
dat Adenauer het nieuwe parlementaire
jaar met een soort regeringsprogramma
opende. Wellicht was er ook geen reden
om hierover te spreken, omdat toch al
iedereen weet waaróm Adenauer dat ge
daan heeft: om het verwijt tegen te gaan
dat hij geen greep meer heeft op de
staatszaken en om zo het gepraat over zijn
aftreden en opvolging de kop in te druk
ken.
GERONA (Reuter) Als gevolg van hevi
ge regenval is in de nacht van donderdag
op vrijdag de rievier de Onar in Noord-
oost-Spanje buiten haar oevers getreden.
Daardoor kwam het gebied van Gerona,
een stad op ongeveer honderd kilometer
ten noordoosten van Barcelona, onder wa
ter te staan. De straten in het oude ge
deelte van de stad leken wel rivieren.
Brandweerlieden, militairen en politieman
nen moesten daar de bewoners van ver
scheidene huizen evacueren. Een brug
over de rivier is door de stroom meege
sleurd. Er zijn voor zover bekend geen
mensenlevens te betreuren.
Het gebied van Gerona was gevrijwaard
gebleven van de overstromingsramp die
zich kortgeleden bij Barcelona voordeed en
waarbij meer dan 380 mensen het leven
verloren.
Advertentie
Twenty style najaar 1962! In prachtige kamgarens. Kies
uit moderne multicolours met briljant kleureffect. In
de modekleuren blauw en bruin. ^7 075
IS jaar I O.
Sportlef kort juniormodel in prima, waterafstotende
hawiflex. Voor dit najaar met een speciale streep-
voering. Multicolours in blauw en bruin, p— a 75
kkine stijging per maat 15 jaar O A.
(Van onze correspondent)
ROME In de Latijnse toespraak die de
Paus tot de gezamenlijke bisschoppen
hield bij de opening van het Concilie gis
teren in Rome zijn enkele punten van gro
te betekenis omdat ze zo duidelijk de re
den doen uitkomen waarom de Paus dit
Concilie heeft bijeen geroepen. Het gaat
namelijk om een heel bijzonder iets. Nie
mand had meer verwacht dat er na het
Concilie van 1869/1870, toen de onfeilbaar
heid van de Paus tot dogma werd verhe
ven, nog ooit een Concilie bijeengeroepen
zou worden. Dat leek toen niet meer no
dig. Dat de Paus dit toch heeft gedaan
heeft zeer bijzondere redenen en die heeft
hij heel duidelijk geformuleerd.
Hij zei: „Bij de dagelijkse uitoefening
van ons herderlijke ambt wordt ons oor
somtijds verwond door suggesties van per
sonen, die hoewel zij brandend zijn van
ijver, niet uitmunten van zin voor discre
tie en voor het maathouden. Zij zijn in de
tijden waarin wij leven niets anders dan
slechtheid en achteruitgang, ze zeggen dat
onze tijd, vergeleken bij het verleden,
steeds achteruitgaat en zij gedragen zich
alsof zij niets hebben geleerd van de ge
schiedenis die toch leermeesteres is van
het leven. Ook in de tijden waarin vroe
ger steeds oecumenische Concilies werden
gehouden, ging altijd alles volgens de tri
omf van de christelijke ideeën, van' het
christelijk leven en volgens de goede re
ligieuze vrijheid. Ons schijnt het toe dat
wij andere meningen moeten hebben dan
die der onheilsprofeten, die altijd maar on
gelukken voorspellen alsof het eind van de
wereld nabij zou zijn. Op het huidige
ogenblik der geschiedenis is de Voorzienig
heid bezig om ons te leiden tot een geheel
nieuwe orde in de betrekkingen tussen de
mensen onderling. Betrekkingen, die zich
voor het werk van de mensen en vaak bo
ven hun verwachtingen, voltrekken vol
gens hogere en onverwachte lotsbeschik
kingen. En alles, ook de onvermijdelijke
tegenspoed, leidt tenslotte tot het betere
heil der kerk".
De betrekkingen tussen de mensen on
derling veranderen dus en dat wil dus zeg
gen dat de sociale toestanden veranderen.
Men moet wel begrijpen dat Paus Joan
nes in de eerste plaats een Paus 'is die
een open oog heeft voor sociale verhoudin
gen. Hij zegt dan dat de mensen tegenwoor
dig zo bezig zijn met politiek en met al
lerlei economische zaken, dat ze vaak
geen tijd vinden om aan geestelijke din
gen te denken, die het domein der kerk
zijn. Zeker, dat is niet goed en we moeten
dat afkeuren, maar we kunnen toch ook
niet ontkennen dat deze nieuwe toestand
ertoe geleid heeft dat de wereldlijke mach
ten zich niet meer mengen in de zaken
der kerk en dat de kerk dus over een gro
tere vrijheid beschikt dan in vroegere tij
den, toen wereldlijke heersers maar al te
vaak de kerk in schijn bijstand verleen
den, maar in werkelijkheid hun eigen poli
tieke doel nastreefden.
Enige tijd later komt de Paus terug op
deze sociale zaken wanneer hij zegt dat de
mensen, zowel ieder voor zich als in ge
meenschap, de plicht hebben om steeds
te streven, hun leven lang, naar het ver
werven van hemelse goederen en zich met
dat doel alleen te bedienen van hun aardse
goederen en deze te gebruiken op een wijze
dat ze geen schade aanrichten aan hun
eeuwig heil. De Heer heeft gezegd: zoekt
voor alles het koninkrijk Gods en zijn
rechtvaardigheid (Mattheus 6 vers 33). Dat
voor alles duidt aan in welke richting zich
onze gedachten en onze handelingen heb
ben te bewegen. Ook hier, door te zeggen
dat men dus aardse goederen moet gebrui
ken op een wijze die geen schade berok
kent aan het eeuwig heil, is duidelijk dat
de Paus zinspeelt op de sociale toestanden.
Hoofdpunt van dit Concilie is niet de be
spreking van het een of andere onderdeel
van de fundamentele leerstellingen der
kerk het nog eens terugkomen op de
leer van de verschillende kerkvaders en
van de godgeleerden uit vroegere tijden.
Die moeten wij wel altijd in de geest hou
den en die moeten wij als bekend veron
derstellen. Het is niet nodig daartoe een
Concilie bijeen te roepen.
Hij vervolgt dan dat de Concilie-vaders,
steunende op de gehele leer zoals die
reeds bekend is, nieuwe wegen moeten
zoeken en de oude leer der kerk een nieu
we vorm moeten geven. Het oude „depo-
situm fidei", het geloof, moet op een meer
modernere wijze worden geformuleerd.
Het is ook niet de bedoeling, zo ver
volgt de Paus even later, om zoals bij
vroegere Concilies het geval altijd was,
bepaalde leerstellingen te bestrijden. Niet
dat er in onze tijd niet voldoende valse
leer bestaat, maar die valse opvattingen
van onze tijd zijn dermate duidelijk in
contrast met de juiste normen der eer
lijkheid en ze hebben zulke slechte vruch
ten afgeworpen dat de mensen, vanzelf
^rtoe zijn gekomen om ze te veroordelen.
Vooral worden door iedereen veroordeeld
levensgewoonten waarbij God wordt ver
acht en zijn wet niet geëerd en waarbij
men een te groot vertrouwen heeft in de
voortgang der techniek. Steeds weer be
ginnen de mensen ervan overtuigd te ra
ken dat de waardigheid van de menselij
ke persoon hetgene is dat van het meeste
belang is.
Dan sprak de Paus lange tijd over de
pogingen om te komen tot een eenheid
van alle christelijke kerken en inplaats
van de nadruk te leggen op de verschil
len, bracht hij veel meer datgene naar
voren, dat allen die in Christus geloven
verenigt. En hij ging nog verder en zei
dat de roomskatholieke godsdienst een
vorm dient aan te nemen die de liefde
kan hebben van een ieder die in Christus
gelooft en tegelijk kan worden gewaar
deerd en geëerd door die volken die ande
re dan de christelijke godsdienst belijden,
Advertentie
fa
Discussie-o P-niveau
Met mijn vrouw sprak ik over de ver
schillen tussen man en vrouw. Dat die
bestaan zal u ook niet zijn ontgaan en
over de principiële juistheid van de ge-
sprekskeuze hoeven wij dus niet te pra
ten.
Het is natuurlijk wel mogelijk van me
ning te verschillen over die verschillen.
Terzijde vastgesteld: er bestaat natuur
lijk ook een aantal punten van overeen
komst en het is altijd weer opmerkelijk
te zien, dat man en vrouw aanzienlijk
eerder de punten van overeenkomst bij
elkaar ontdekken en waarderen (want
overeenstemming is aardig) dan die, waar
op zij uiteenlopen. Zonder in enig cynisme
te willen vervallen kan men constateren,
dat de moderne beschaving een hele serie
nieuwe wetten heeft moeten vaststellen om
te reageren op die late ontdekkingen van
ge- en verschilpunten.
Maar goed, onze discussie kwam niet in
de buurt van het stadium waarop de men
sen juristen bij hun verschillen gaan con
sulteren. Het was er een-op-niveau, een
van zoals dat heet geven en nemen,
een verrukkelijke uitdrukking die aan
geeft dat de partners desnoods bereid zijn
naast hun streven naar optimaal nemen
ook bereid zouden kunnen zijn iets te ge
ven.
Wij spraken lang, mijn vrouw en ik.
We vonden nog wat meer punten van ver
schil dan we verwacht hadden, maar we
ontdekten toch ook een paar punten waar
we het over eens waren. Dat waren mooie
momenten.
Maar zulke mooie momenten duren
niet lang.niet als men op-niveau bezig is.
We gingen dus verder. Ik zei: „Een van
mijn belangrijkste bezwaren tegen vrou
wen is, dat ze eigenlijk nooit echt fijn-
abstract, gedistantieerd over een onder
werp kunnen debatteren. Ze nemen alles
direct zo persoonlijk."
En mijn vrouw zei: „Oh, maar ik
niet, hoor. Ik kan dat best".
Op zulke momenten is het dan maar be
ter alle gedachten aan niveaus te laten
varen.
Advertentie
NIEMEYER
J
Doodgeschoten. Een boer in' Joue-Etiau
(West-Frankrijk) is door wespen doodge
stoken toen hij bij het ploegen een wes
pennest verstoorde. De man werd vele
malen in zijn hals gestoken en stikte.
Onderzoek. Britse tabaksfabrikanten zul
len gedurende tien jaar een maximum
bedrag van een half miljoen gulden be
schikbaar stellen voor onderzoek in
borst- en hartziekten, waaronder long
kanker, chronische bronchitis en ziekten
aan de hartslagader.
Krachtdadig. Voor het ministerie van Ar
beid in Athene hebben donderdag politie
en stakende metselaars schoten gewis
seld. Een voorbijgangster en twee ar
beiders zijn door kogels geraakt. Vol
gens de politie zijn bij het gevecht
twaalf arbeiders en zeventien politie
mannen gewond, van wie drie ernstig.
Zeventien personen zijn aangehouden.
Het treffen volgde op een massabijeen
komst van duizend metselaars, die tot
linksgeoriënteerde onafhankelijke vak
verenigingen behoren. Zij hielden een
staking van een dag om hun eisen, waar
onder eea arbeidsdag van zeven uur,
kracht bij te zetten.
Terug. De Britse ex-marinier Andrew Con-
dron, die in communistisch-China ver
koos te blijven toen hij in de Koreaanse
oorlog krijgsgevangen werd gemaakt, is
vrijdag in gezelschap van zijn Frans-
Chinese vrouw en zijn tweejarig zoontje
in Engeland teruggekeerd.
Strafregels. In de Franse stad Dijon zijn
vier jonge scooterberijders wegens over
treding van de maximum-snelheid in het
centrum van de stad gestraft met het
vijfhonderd maal moeten overschrij
ven van de desbetreffende bepaling van
de politieverordening. Pas daarna kre
gen zij hun voertuig terug, met de waar
schuwing dat zij bij herhaling duizend
strafregels zullen moeten schrijven.
Medaille. Oud-president Eisenhower heeft
op het jaarlijkse diner van het Ameri
kaanse legergenootschap de naar gene
raal George Marshall genoemde gouden
medaille gekregen, die elk jaar wordt
toegekend aan iemand die zich bijzonder
verdienstelijk voor de Verenigde Staten
heeft gemaakt.
Juwelendiefstal. De Spaanse politie stelt
een onderzoek in naar een diefstal van
juwelen ter waarde van 1,8 miljoen gul
den uit het Castellana Hilton hotel te
Madrid. Julio Lafitte Y Perez Del Pul-
gra, graaf van Lugar Nuevo, en zijn
echtgenote hebben bij de politie aangif
te gedaan van het verdwijnen van de
juwelen uit hun hotelkamer. Berta Hoff-
man-Bürmeister die in het hotel logeert
heeft aangifte gedaan van de vermis
sing van juwelen ter waarde van rond
4,500 gulden.
Dialectiek. Ter gelegenheid van het be
zoek, dat president Gheorghiu Dej van
Roemenië aan Indonesië brengt, heeft
president Soekarno gezegd, dat Indone
sië door het winnen van de strijd tegen
Nederland het Nederlandse volk heeft be
vrijd. Volgens Marx kan een land, dat
een ander land onderdrukt niet zelf vrij
zijn. „Dus kon het Nederlandse volk niet
vrij zijn, toen Nederland door de impe
rialisten en kolonialisten werd gebruikt
om Indonesië te onderdrukken", aldus
Soekarno.
Smokkelaars. In minder dan een jaar
heeft een smokkelbende, welke haar
hoofdkwartier had in een Zuidlondense
volksbuurt, horloges ter waarde van
meer dan vijf miljoen gulden Groot-
Brittannië binnengebracht. De horloges
werden verborgen in particuliere auto's
bestelwagens met een dubbele bodem,
een autobus en een vissersvaartuig.
Woensdag stonden zes bendeleden te
recht. Naar nog drie anderen wordt ge
zocht.
Sir Hugh Foot. Sir Hugh Foot, de Britse
vertegenwoordiger voor koloniale aange
legenheden bij de UNO, is op zijn ver
zoek uit deze functie ontheven. Naar
verluidt is Sir Hugh het niet eens met
de politiek der Britse regering ten aan
zien van Zuid-Rhodesië. Hij is van oor
deel, dat hij het Britse standpunt niet
langer kan verdedigen. Sir High was de
laatste gouverneur-generaal van Cy
prus. Verder is hij gouverneur geweest
van Jamaica en Nigerië. Hij beroemt
er zich dikwijls op, dat „elk gebied dat
ik bestuurd heb vrij geworden is."
Y
