NOVIB-moestuinen in West-Afrika
helpen de honger te bestrijden
P.S.P.: aanvankelijk meer
pressiegroep dan partij
Centrale verkeersleiding
voor de spoorwegen
Uitvoer van tonnengoed voor
alle landen vrijgeven
Hengelaars sloegen terug
EEN GROTE
VOOR 3.25
Dahomey en Sierra Leone verwachten
veel van villawijk van de wereld
Ambassadeur J. L.Voüte
in Santiago overleden
Stopteken van agent
niet opgevolgd
Beveiliging betekent versnelling
Produktschap voor siergewassen
Ontsnapte gevangene
gepakt
Arts-wethouder in
Scherpenzeel
in arrest
CONSTANT
DAMESRINGEN
Dahomey en Sierra Leone zien met hoge verwachtingen uit naar het moestuin
project van de NOVIBdat bekostigd zal worden uit de actie 10 x 10 en de Anti-
Honger-Actie van de NOVIB (giro 10020 Den Haag) en een Nederlandse bijdrage
is aan de Freedom from Hunger Campaign van de Verenigde Naties. Twee jonge
onafhankelijke Afrikaanse staten, die worstelen met de gigantische problemen
van ontwikkelingslanden in optima forma. De vlag wappert er over de eigen
natie. In staatkundige onafhankelijkheid dus wordt er gebouwd aan een nationale
selfsupporting economie: de grondslag van elke blijvende materiële verbetering.
Haar Dahomey (voormalig Frans) en Sierra Leone (voormalig Engels) kunnen
de technische bijstand uit Europa de „villawijk van de wereld" nog niet
ontberen. Te lang heeft de ontwikkeling er stilgestaan. De bevolking zal er in
korte tijd verdubbeld zijn en de produktie zal moeten verdriedubbelen, willen
deze landen de minimale levensvoorwaarden voor hun bewoners kunnen
realiseren.
V oedingsseminarium
HOOFDPIJ NPOEOtRS
2e
Gemengde tulpen
En dat is een flinke maat
(44x37 cm) voor zo'n lage
prijs. Maar er is meer. Enka
zemen zijn soepel, zacht en
ijzersterk. Enka zemen ne
men o zoveel vocht op. En:
ideaal. ..u kunt direct zemen;
hij hoeft niet eerst nat te zijn.
bestand tegen alle
wasmiddelen
gegarandeerd door
Enka, goedgekeurd
door de Ned. Ver. van
Huisvrouwen
3 formaten
2,30-3,25-4,75
VOOR UW GEMAK GEMAAKT DOOR
Verstrekking morfine
Mobilisatie van de menselijke arbeids
kracht zal onontbeerlijk zijn in een land
als Dahomey, dat het voorlopig voor zijn
nationaal inkomen geheel van de land-
bouwproduktie zal moeten hebben. Er is
vruchtbare grond genoeg voor palm- en
cacao-plantage. Maar de tropenzon, het
historisch gegroeid geestelijk klimaat en
de slechte gezondheidstoestand van te ve
len verlammen de arbeidskracht van gro
te groepen van de bevolking, zodat de re
gering van Dahomey met haar slagzin „te
rug naar de aarde" nog veelal tot dove
mansoren spreekt.
Het mag ons Europeanen duidelijk zijn,
dat dit grote vraagstuk van de under-em-
ployment niet met slagzinnen op te lossen
zal zjjn, maar slechts met een ingrijpende
ontwikkeling van de sociale structuur. In
het Zwarte Afrika beneden de Sahara,
met zijn branderige geurige lucht van on
telbare houtvuurtjes, dragen te weinigen
bij aan de produktie, terwijl de distributie
teveel mensen „opeist". Ontelbaar zjjn de
marktkraampjes, waarin huishoudelijke
artikelen in de kleinst denkbare hoeveel
heid van eigenaar verwisselen. Met een in
komen van een paar dubbeltjes per dag
leeft men weer verderEn dikwijls
is de koopman of koopvrouw nog omge
ven door talrijke familieleden en stamge
noten, die zich louter voor de gezelligheid
bij hem of haar aansluiten. Het verloren
gaan van de arbeidskracht, en daardoor
van produktief vermogen, is een van de
grootste vraagstukken in deze ontwikke
lingslanden.
Toch is er, zoals vooral in Sierra Leone
is geconstateerd, een reusachtige drang
naar kennis en ontwikkeling. Huismoeders
staan in de rij om hun kinderen op de
schaarse scholen geplaatst te krijgen. Men
beseft, dat een betere opleiding onontbeer
lijk zal zijn voor de opgroeiende genera
tie, die uit de „middelleeuwen" gestort
wordt in het technische tijdperk. Kinderen
in het khaki schooluniform van Dahomey,
of met kleurige schooljurken (Sierra Leo
ne), de schooltas op het hoofd of aan de
hand, bepalen het straatbeeld evenzeer als
de indolente ouders, die rusten onder hun
afdak van palmblad.
Op talloze manieren zal het rijkere deel
van de wereld het armere deel moeten
helpen, wil worden voldaan aan de aller
elementairste rechten van de mens. Niet als
brenger van geschenken, maar als de ge
lijke medemens, die de Afrikaan wil leren,
zichzelf te helpen. Hoe rijk wij zijn, be
seffen we pas als we onze techniek, onze
gezondheidszorg, ons onderwijs, onze tuin
bouw en al onze andere geperfectioneerde
instituten vergelijken met de Afrikaanse
tegenpolen ervan. De staatkundig onafhan
kelijke, maar economisch nog allesbehalve
zelfstandige regeringen van de ontwikke
lingslanden aan de Golf van Guinea ac
cepteren onze technische hulp zonder
schaamte, omdat zij beseffen dat het ide
aal van een zichzelf bedruipend West-Afri-
ka pas bereikt zal worden na jaren van
materiële en geestelijke vooruitgang.
Naast elkaar worden thans dan ook tal
loze projecten tegelijk uitgevoerd, al lij
ken zij soms in deze grote landen te ver
drinken. Veeteeltverbetering, wegenaan
leg, proef boerderij en, veredelde palm-
plantages, huishoudonderwijs, medische
projecten dit alles staat om voorrang
te dringen. Het is begrijpelijk dat deze
landen allereerst belang hechten aan pro
jecten die hun nationale economie op kor
te termijn zichtbaar versterken. Niet spoe
dig zal iets gedoubleerd worden. om
dat er werkelijk aan alles behoefte is.
Tussen de aan de economie dienstbare
technische bijstand op hoog niveau en het
sociale werk van zending en missie in zal
het Nederlandse moestuinproject in Daho
mey, Sierra Leone en elders, een leemte
vullen. Op de lange duur zal dit project
trouwens niet alleen rechtstreeks de be
woners dienen, maar ook de nationale eco
nomie, omdat nauwelijks overschat kan
worden hoe revolutionair de invoer van
meer dan 500 nu nog goeddeels ongeken
de gewassen in deze Afrikaanse landen zal
zijn.
Zowel in Dahomey als in Sierra Leone
„valt" het project uitstekend in een gedu
rende de laatste jaren gegroeid klimaat.
In Dahomey is deze zomer een groots op
gezet seminarium over voedingsproble
men gehouden. Tientallen Afrikaanse des
kundigen uit zes voormalig-Franse gebie
den hebben er geluisterd naar veertig
voordrachten. Als resultaat van deze cur
sus zal de regering van Dahomey met
steun van Unicef, WHO en FAO op 2 ja
nuari 1963 begninen met een permanente
rijksdienst voor de voeding, die zich met
research en de klinische behandeling van
voedingsziekten zal bezighouden onder di
rectie van de in Parijs opgeleide Afri
kaanse arts dr. Edouard Campbell. De
Nederlandse deskundigen, die het moes
tuinproject zullen uitvoeren, vinden in Da
homey dus een vruchtbare geestelijke voe
dingsbodem voor hun werk.
In Sierra Leone is vooral de huishoud
kundige kant van het project reeds veilig
gesteld. In dit land wordt veel gedaan aan
de opleiding van Afrikaanse leraressen in
voedings- en gezondheidsleer. In oktober
is in de provincie-hoofdstad Bo begonnen
met een opleidingsinstituut voor dertig
van deze leraressen, onder leiding van
landbouwhuishoudkundige adviseuses van
de FAO. Ook het Ministerie van Sociale
Zaken in Sierra Leone voert een dergelijk
programma uit. De NOVIB zal binnen af
zienbare tijd de Nederlandse medewerkers
aan de huishoudkundige fase van het pro
ject naar Sierra Leone kunnen uitzenden,
zodat in goede samenwerking het terrein
voor het moestuinproject rijp kan worden
gemaakt.
Twee dingen zijn aan een bezoek aan
Dahomey en Sierra Leone zeker met be
trekking tot het moestuinproject: dat het
geen gulden verloren zal doen gaan en dat
het tot in lengte van jaren een blijvende
zegenrijke invloed kan uitoefenen op het
levenspeil van de Afrikaan en op de zo
noodzakelijke ontwikkeling van zijn land.
t
Onder leiding van Nederlandse land
bouwdeskundigen is in Sierra Leone
en Dahomey (West-Afrika) een begin
gemaakt met de uitvoering van het
zogenoemde moestuinproject ter ver
betering van de voedselsituatie
in deze landen.
Advertentie
Sierlijke dameshand... elegant ge
baar. Flonkering van welgekozen
sierring. Toonbeeld van individuele
smaak. Een keus uit de uitgebreide
->■ ii «nil CONSTANT- collectie.
vJ 1/Vréég Uw juwelierdie wonderen
V-/ van vakmanschap:
CONSTANT RINGEN
Daar is ook Uw nngl
Levering van de producten
der Constant fabrieken uitsluitend via de erkende juweliers
De Nederlandse ambassadeur in Chili, de
heer J. L. Voute, is woensdag in Santiago
overleden aan een hartaanval. De heer
Voute, die 58 jaar is geworden, was sedert
1960 ambassadeur in Chili.
De heer Voute was van 1925 tot 1940 in
het buitenland werkzaam voor de Verenig
de Chemische Fabrieken, Staatsmijnen en
Hoogovens.
Na de oorlog heeft hij in rijksdienst de
volgende standplaatsen gehad: Madrid
(1945-1950), Rio de Janeiro (1950-1952), Sao
Paulo (1953-1957), Den Haag (1957-1959) en
vervolgens Santiago in Chili.
De officier van justitie bij de rechtbank
in Alkmaar heeft tegen een 38-jarige schil
der uit Hoofddorp een jaar gevangenis
straf gevorderd en twee jaar ontzegging
van de rijbevoegdheid.
Hij zou op 8 juni te Alkmaar geen ge
volg gegeven hebben aan een bevel van
een hoofdagent van politie, die een stop
teken gaf. In plaats van te stoppen zou
de schilder recht op de agent zijn inge
reden. Door snel opzij te springen kon de
agent zich op het laatste nippertje in vei
ligheid stellen.
Advertentie
Dr. L. van der Land heeft het ontleed
mes der wetenschap gezet in de P.S.P.
Aan de Amsterdamse gemeente-univer
siteit is hij tot doctor in de politieke en
sociale wetenschappen gepromoveerd
op een proefschrift getiteld „Het ont
staan van de Pacifistisch Socialistische
Partij'Zijn studie beschrijft de geboorte
van de P.S.P. en analyseert haar karakter
in het allereerste stadium van haar be
staan.
Het materiaal voor zijn analyses vond
de schrijver in 1) het beginselprogramma
van de P.S.P., redevoeringen van de eer
ste bestuursleden tijdens de oprichtings
vergadering (januari 1957) en toelichten
de artikelen in de eerste nummers van
het partijblad „Bevrijding"; en 2) in de
sociale, ideologische en partijpolitieke her
komst der eerste honderd partijleden,
alsmede in hun motieven en opvattingen
inzake een aantal ter zake relevante kwes
ties. Deze laatste groep gegevens trad te
voorschijn uit een schriftelijke en deels
mondeling aangevulde enquête onder die
eerste honderd leden („de oprichters").
Bestudering van dit materiaal brengt de
schrijver tot de conclusie dat het pacifis
me veruit de belangrijkste drijfveer is ge
weest bij de oprichting van de P.S.P. Voor
de oprichters bestond er één vraagstuk:
de oorlogsdreiging, waaraan alle andere
problemen als ondergeschikt werden ge
zien en gevoeld. Het afwijzen van de be
wapening vormde het ideologische bind
middel tussen de oprichters; het pacifis
me was het kernstuk van het beginselpro
gramma.
Langs de spoorlijnen Utrecht-'s-Hertogenbosch en Hoek van Holland-Schiedam
zijn de eerste haspels met kabels aangevoerd voor de aanleg van de centrale
verkeersleiding, die over vele maanden op elk van deze baanvakken de
treinenloop regelbaar maakt van één centraal punt uit. De aanleg van deze
centrale verkeersleiding houdt ook in dat alle beveiligde overwegen op deze
baanvakken worden uitgerust met automatische halve overwegbomen. Zowel
voor het wegverkeer als voor het treinverkeer betekent dus de C.V.L.-beveiliging
een versnelling.
De Nederlandsche Spoorwegen zijn van
nlan de centrale verkeersleiding, die hele
baanvakken omvat compleet met sta
tionsemplacementen en de daartussen
vrije baan geleidelijk uit te breiden
over alle belangrijke lijnen in Nederland.
Het afgelopen weekeinde is de C.V.L. op
'"st baanvak Utrecht-Amersfoort in dienst
"steld. De technici van N.S. hebben nu
o handen vrij voor nieuwe projecten.
Het traject Hoek van Holland-Schiedam
3 gekozen, omdat het als oud baanvak
;an vernieuwing toe is en omdat het door
("ie internationale treinenloop ook een be
trekkelijk belangrijk baanvak is. In Schie
dam zal de C.V.L. aansluiten aan de N.X.-
beveiliging van het emplacement Rotter-
dam-C.S., waarin ook het stationsemplace
ment Schiedam is opgenomen. Het hele
baanvak krijgt een opknapbeurt. De spo-
renligging bij de stations Vlaardingen en
Maassluis wordt verbeterd, zodat door
gaande treinen in de toekomst met volle
snelheid zullen kunnen passeren.
De centralisering van de verkeersleiding
op het baanvak Utrecht-'s-Hertogenbosch
zal in de niet al te ver verwijderde toe
komst worden gevolgd door doortrekking
naar Maastricht.
De rest van dat programma was onvol
ledig en vormde geen samenhangend ge
heel, omdat de programmapunten, met
uitzondering van het afwijzen van de be
wapening, niet voortvloeien uit één door
alle oprichters gedeeld wereldbeeld, maar
een bloemlezing vormden uit „progressie
ve" en „radicaal-socialistische" eisen.
Vooral het sociaal-economische gedeelte
van het beginselprogramma (het socia
lisme van de P.S.P.) toont het ontbreken
van 'n samenhangende theoretische grond
slag en is daardoor op veel punten ondui
delijk (bijvoorbeeld inzake het standpunt
ten aanzien van nationalisatie). Deze par
tij, die een socialisme wilde brengen dat
„linkser", radicaler en minder verburger
lijkt zou zijn dan dat van de Partij van
de Arbeid, grijpt als uitgangspunt niet al
leen niet terug naar de marxistische be
schouwingswijze (volgens welke de soci
aal-economische problematiek primair aan
de orde zou moeten worden gesteld), maar
is ook nauwelijks in te passen in de tra
ditie van de radicaal-socialistische partij
tjes en groeperingen uit Nederlands poli
tieke geschiedenis, meent dr. Van der
Land.
De toon van het beginselprogramma is
verre van revolutionair, er wordt niet ge
sproken van onverzoenlijke haat jegens
het kapitalisme en nog minder van om
verwerping van dit stelsel. Het begrip
klassestrijd is geabandonneerd. Het be
grip werkstaking wordt niet genoemd. Er
wordt zelfs geen speciaal beroep gedaan
op de arbeidersklasse. In de eerste plaats
wordt 'n „geestelijke vernieuwing" bepleit
(het beginselprogramma stelt dit voorop),
waardoor de verhoudingen tussen indivi
duen en groepen op liefde, vertrouwen en
recht moeten gaan berusten, in plaats
van op macht. „Wij zijn niet links en wij
zijn niet rechts, maar wij staan er zeker
niet tussenin", zei ir. Van Steenis, de
eerste partijvoorzitter.
Aanknopingspunten om te concluderen tot
een voortzetting van de vooroorlogse links-
radicale traditie vindt men noch in het
partijpolitieke verleden van de oprichter,
noch in hun wereldbeschouwelijk klimaat,
noch ook in hun opvattingen over de
concrete doelstellingen welke de P.S.P. het
eerste zou moeten verwezenlijken, conclu
deert Van der Land. Gezien haar vérgaan
de eisen tot maatschappelijke structuurver
andering zou men de P.S.P. en revolutio
naire partij kunnen noemen; maar dan
niet in de marxistische zin van het woord,
maar veel meer teruggrijpend op de pro
jecten van utopistische socialisten als Fou
rier en Owen, aldus zegt Van der Land.
De beperktheid van het uitgangspunt bij
de oprichting van de P.S.P. (het anti-mi-
litarisme) en het daarmee gepaard gaan
de ontbreken van theoretische consistentie
en praktische overeenstemming ten aan
zien van de overige programmapunten,
voert dr. Van der Land tot de conclusie
dat de P.S.P. in de eerste fase van haar
bestaan meer het karakter had van een
pacifistische pressiegroep dan van een po
litieke partij. Dus meer een organisatie
was die poogde één enkel aspect van het
overheidsbeleid te beïnvloeden, dan een
organisatie die, op grondslag van een be
paald maatschappijbeeld, poogde de be
sluitvorming op het hele terrein van het
overheidsbeleid te beïnvloeden en er met
dit doel naar streefde vertegenwoordigen
de lichamen en overheidsinstanties met
haar leden binnen te dringen.
Dr. Lucas van der Land is weten
schappelijk ambtenaar en docent aan de
faculteit der politieke en sociale weten
schappen aan de Amsterdamse ge
meente-universiteit. Na het vorig jaar
overlijden van prof. mr. dr. J. Barents,
de hoogleraar in de wetenschap der
politiek voor wie nog steeds geen op
volger is benoemd, heeft dr. Van der
Land een gedeelte van diens colleges
overgenomen.
Dr. Van der Land is 39 jaar en lid
van de Partij van de Arbeid. In het
begin van de oorlog verliet hij het
Amsterdamse Vossius-gymnasium uit
protest tegen het ontslag van de joodse
leraren (onder wie zijn toenmalige ge
schiedenisleraar en latere hoogleraar
dr. J. Presser).
Van 1945 tot 1948 was Lucas van der
Land als journalist werkzaam op de
kunstredactie van Het Vrije Volk. Toen
in dat laatste jaar in Amsterdam de
P.S.F.-faculteit werd opgericht, begon
hij daar zijn studie. In 1955 deed hij
doctoraal examen.
Het proefschrift van dr. Van der
Land wordt door de uitgeverij De
Bezige Bij als pocketboek in de handel
gebracht.
Bij de promotie traden als paranimfen
op de Amsterdamse journalist K. Peere
boom en de oud-journalist dr. H. Daudt,
wetenschappelijk ambtenaar aan het
Instituut voor Perswetenschappen in
Amsterdam.
Het deelnemen aan de verkiezingen was
voor de P.S.P. niet in de eerste plaats
een middel om politieke macht uit te oefe
nen via de rechten der volksvertegenwoor
digers, maar vooral een middel om de pu
blieke opinie te confronteren met de risi
co's van de bewapening en om pressie uit
te oefenen op de P.v.d.A. meent dr. Van
der Land.
Er zij met nadruk op gewezen, dat zijn
analyses uitsluitend het eerste stadium
van de P.S.P. betreffen. „In de loop van
haar bestaan is de P.S.P. zich al snel gaan
ontwikkelen tot een volledige politieke
partij," schrijft hij. Haar succes richtte
haar belangstelling onontkoombaar op het
totale terrein van het overheidsbeleid. Het
oorspronkelijke, onvolledige programma
wordt langs de weg van de praktijk aan
gevuld, uitgebouwd en gepreciseerd.
De bestuursleden van het produktschap
voor siergewassen werden in de verga
dering van dinsdagmiddag voor het eerst
zeer concreet met de neus op de Euro-
markt geduwd. Al vele jaren mag alleen
naar Engeland zogenoemd tonnengoed van
narcissen, grote handelsbollen en plant
goed door elkaar worden uitgevoerd. Vol
gens de voorzitter van 't produktschap dr. A.
J. Verhage was de wens van de Franse
vertegenwoordiger bij de besprekingen om
de minimumprijzen om dit tonnengoed
ook naar zijn land te doen exporteren zeer
redelijk. Men mag een E.E.G. partner
namelijk niet onthouden, wat naar een
land buiten de E.E.G. wel mag. En nie
mand kon daar iets tegen in brengen. Men
stond voor de keuze of de uitvoer naar
Engeland verbieden of voor alle landen
vrijgeven. Men koos het laatste. Frank
rijk heeft daarmede het eerste succes ge
boekt, want dit land ijvert al lang voor
de vrije uitvoer van plantgoed, ook van
tulpen en hyacinten.
Dit voor het bloembollenvak zo belang
rijke punt was aan de agenda toegevoegd.
Veel langer heeft men gesproken over
de minimumexportprijzen voor de Ver
enigde Staten van Amerika en Canada.
Deze worden vastgesteld in overleg met
de Amerikaanse organisaties. Het zijn
eigenaardige prijzen, want ze mogen de
wereld van de bloemisterij niet in wan
orde brengen. Goedkope, geforceerde tul
penbloemen zouden een concurrentie kun
nen vormen voor bijvoorbeeld anjers en
rozen. Vandaar de op een bepaalde hoog
te gehandhaafde prijzen. Het eigenaardi
ge daarbij is. dat deze prijzen wel mini
mumprijzen heten, maar men mag er ook
weer niet ver boven verkopen. Op derge
lijke gronden komt men al sinds 1949 tot
overeenstemming. De prijzen van dit
jaar zijn met ongeveer zes procent ver
hoogd, wat de vertegenwoordiger van de
kwekers, de heer De Geus de vraag ont
lokte wat er nu zal gebeuren als de prij
zen op de binnenlandse markt zouden zak
ken. Daarin was al voorzien volgens de
voorzitter, want in een brief werd enke
le jaren geleden vastgesteld, dat dan de
prijzen voor de V.S. ook moeten gaan zak
ken. Dit is van Amerikaanse zijde beves
tigd.
De heer De Geus wilde wel weten, waar
om de prijs van „gemengde" tulpen op
29.- was gebracht. Hij kreeg een uiteen
zetting van de deskundige exporteur bij
uitstek, de heer H. Hylkema, die mr. Ne-
derveen verving. Dit verschil van 4.- per
duizend betekent voor de uiteindelijke af
nemer niets. Te meer daar de prijs van
de Nederlandse bollen maar twintig pro
cent uitmaakt van $e uiteindelijke winkel
prijs! De heer Hylkema wees er op, dat
de protectie van de Amerikaanse bloemis
terij zeer begrijpelijk was. Deze bedrijfs
tak is namelijk niet meegekomen met de
prijsstijgingen van andere. Er worden
dikwijls nog dezelfde prijzen gemaakt als
voor de oorlog!
De verduidelijkende uiteenzettingen lok
ten geen verdere discussies uit, zodat de
ze prijzen werden aanvaard. Zelfs het
feit, dat Japan niet een dergelijke re
geling met de V.S. heeft deed niets af.
De heer Hylkema verklaarde namelijk, dat
Nederland moet concurreren door kwaliteit
en assortiment. De prijzen in Japan stij
gen ook langzaam en daardoor is het
zelfs wel mogelijk, dat Nederland op som
mige punten zelfs de prijsconcurrentie aan
kon.
Intussen rekent het Landbouw Econo
misch Instituut voort. Nu heeft het weer
de kostprijzen van de crocussen uitgere
kend en met voldoening konden de be-
De Amsterdamse politie heeft in de af
gelopen nacht een 37-jarige Amsterdam
mer gearresteerd, die op 13 oktober uit
de Leeuwarder gevangenis was ontsnapt.
De man moest een straf van zes jaar
uitzitten. Twee dagen na zijn ontvluch
ting werd hij reeds in Amsterdam gesig
naleerd. Rechercheurs zagen hem vannacht
in de Leidsestraat lopen. Hij was onder
invloed van sterke drank.
Een jongeman stond ge
heel gekleed in de Beu
kersgracht te Wanneper-
veen, zo vertelt de Zwolse
Courant, en riep wanhopig
om hulp. Op de beide
oevers liepen opgewonden
figuren heen en weer,
zwaaiend met Engelse sleu
tels, stokken en andere
slagwapens. Hun troebele
blik voorspelde weinig
goeds. Dreigend keken zij
naar de steeds dieper in dn
prut wegzakkende drenke
ling.
„Geef je over!" riepen zij
hem toe.
Wat was er gebeurd?
De jongeman in het wa
ter maakte deel uit van
een groepje vervelende
bromfietsers uit Zwart
sluis. Zij reden langs het
drukke viswater bij Beu-
kersschut, waar ook een
man uit het woonwagen
kamp bij Meppel probeer
de een visje te verschal
ken. Een der Zwartsluizers
gaf de argeloze hengelaar
in het voorbijrijden zonder
enige aanleiding een tik
tegen de hoed, die afvloog.
Een ander fraai lid van
het groepje gaf de man
bovendien een trap in de
maag. De visser waar
schuwde zijn broer die ver
derop stond, maar de beide
mannen waren niet opge
wassen tegen de bromfiets
blagen. Een van de vissers
maakte zich uit de voeten
om hulp te halen in het
woonwagenkamp. Spoedig
raasden ettelijke auto's met
woonwagenbewoners naar
de plaats van de moeilijk
heden. Toen maakten de
lafaards uit Zwartsluis zich
ijlings uit de voeten. Maar
de brommer van een jon
geman uit Genemuiden, die
ook deel van het groepje
uitmaakte, wilde niet op
gang komen.Om het vege
lijf te redden vluchtte hij
het weiland in en toen ont
stond een wilde jacht. In
het nauw gedreven door de
heetgebakerde woonwagen
bewoners sprong de Gene-
muidenaar tenslotte in de
gracht, met de bedoeling de
andere oever te bereiken,
maar ook daar verschenen
dreigende lieden om hem op
te wachten. Intussen had
iemand de politie gewaar
schuwd, die de hele zaak bij
elkaar veegde.
stuursleden vaststellen, dat de geschatte
minimumprijzen daarvan niet veel afwe
ken. Ze blijven dus gehandhaafd. De lan
ge waslijst van de zogenoemde bijgoed
soorten is overigens zonder meer aange
nomen, ook al weet men de kostprijzen
niet.
Daarna besprak met een rapport over
de standaardisatie van de kwaliteit van
bloemen. Een ingewikkeld probleem, dat
de Denen vrij gemakkelijk konden oplos
sen. Zij doen het in Odense centraal op
coöperatieve basis. In Nederland zijn ech
ter veel exporteurs en groothandelaren. Zij
zullen van het nut van standaardisatie
door middel van proeven moeten worden
overtuigd. De E.E.G. werpt zware slag
schaduwen vooruit!
Advertentie
De rijksrecherche heeft een 56-jarige
arts, wethouder voor de P.v.d.A. in
Scherpenzeel, gearresteerd wegens het
verstrekken van morfine zonder medische
doeleinden. Hij is overgebracht naar het
politiebureau in Leusden.
De arts, die vijf kinderen heeft, werd
aangehouden tijdens een bezoek aan zijn
vriendin, een gescheiden vrouw uit Leer-
sum, die evenals zijn echtgenote en enke
le andere vrouwelijke inwoners van Scher
penzeel regelmatig een hoeveelheid van
het verdovingsmiddel van hem zou hebben
ontvangen. De vriendin is eveneens aan
gehouden.
