Ingenieur J. Volkers gaat nu
de Deltadienst leiden
Een natte man,
gelukkig
Ir. Doyer acht „Bron-kastjes'
maar zeventig gulden waard
alstublieft...
G JLF FLAME
HUISBRANDOLIE
ZORG
4 DAT HIJ -
DAAR 1
STOPT!
Vastbesloten man
Veiligheidsgordels
dalen in prijs
Evenwicht tussen over-
heidssalarissen en -pen
sioenen niet ernstig ver
stoord
Kolonel Kremer docent
defensiestudiecentrum
frisvrolijkfantastisch
Export van bloembollen groter dan
in 1962, doch niet naar de VS
Verzending van zeepost
r
Verbrandt gelijkmatig
Houdt Uw brander schoon
VRIJDAG 26 OKTOBER 1962
17
Potloden
Uit (gerust)...
goed voor hem!
vmmWmm
Pi
Delta
Walcheren
N oordzeekanaal
Minister Toxopeus:
Proef die gouden gezondheid van
sappige sinaasappelen. Drink vól-
fruitige, frisse Fanta Orange!
Gasfitter in werkput
bedwelmd en later
overleden
Ir. Johan Volkers had er zelf niet aan gedacht dat hij wel
eens directeur van de Deltadienst zou kunnen worden. Tot
over zijn oren zat hij hoofdingenieur-directeur van de
directie beneden-rivieren, een van de drie armen die de
Deltadienst heeft weggedoken in de Europoortplannen.
Want deze rijksbeheerder van de benedenrivieren houdt van
zeehavens, van zeescheepvaart en hij zegt dat dat niet gek
is: „want Rotterdam, dat is een van de weinige dingen waar
mee Nederland in de wereld nog voor de dag kan komen".
Wanneer zoiets door een niet-Rotterdammer wordt gezegd
en dus ontdaan blijft van lang niet altijd even interessante
relazen over de gespierde ijver der Maasstedelingen, telt
het dubbel. Toen hij toch werd benoemd zeiden de Delta
mannen binnens- en buitenskamers opgelucht: „hij is een
natte man, gelukkig". Vreest niet, ir. Volkers zit kurkdroog
achter zijn bureau op kamer 39 van het waterstaatsgebouw
aan de Van Hogenhoucklaan te Den Haag. „Een natte man"
wil alleen maar zeggen dat hij vertrouwd is met het element,
waaraan de naam waterstaat zijn voornaamste kenmerk
ontleent.
Men kent ir. Volkers ais een man vol
vastbeslotenheid. Hij gaat in de wande
ling door voor een vechter, iemand die
zich niet van zijn stuk laat brengen en
die desnoods bereid is om zijn eerlijke
overtuiging te verdedigen tegen welke
overmacht dan ook. Als je hem vraagt
waarom hij ingenieur werd zegt hij: „Om
dat ik nooit anders heb gewild". Hij heeft
zelfs nooit tramconducteur willen worden.
„Altijd alleen maar iets worden waarbij
ik iets kon maken".
Met enige schroom bekent hij daarbij
een korte periode van ontrouw aan de
techniek. Dat was de tijd waarin de veer
tienjarige Johan Volkers in Zutphen
's morgens op de H.B.S. langs zijn neus
weg opmerkte: „vannacht heb ik Parijs
nog even gehoord". De radio-bezetenheid
bracht hem even op de gedachte marco
nist te worden. Kort na de eerste wereld
oorlog, toen radio-communicatie nog iets
heel buitengewoons was, scharrelde Johan
Volkers ingewikkeld in zijn privé-labora-
torium: een oude keukentafel, beladen met
grote spoelen, traproeden voor de glij-
contacten en uit zilverpapier, mica en met
punaises vervaardigde condensatoren. Hij
leerde nijver het morse-alfabet. Hij ont
ving Parijs: midden in de nacht een tijd
sein. Marconist is hij toch niet geworden.
Een eerzaam beroep dat wel, maar
en daar ligt het bezwaar het heeft niets
creatiefs.
Ir. J. Volkers zit op zijn gemak ach
ter het bureau. Terwijl hij praat, onge
remd maar waakzaam, grijpt zijn rech
terhand naar de potloden die hij op het
blad van de schrijftafel rangschikt.
Eerst het blauwe, dan een ordeloos rom
meltje en dan legt hij, nog steeds pra
tend over die radio, er zorgvuldig een
paperclip als bekroning bovenop.
„Ik kwam in Delft maar ik wist niet
eens welke richting ik wilde studeren. Het
werd „civiel". Dat verschaft de meeste
Advertentie
7? - •- .-.
Natte wegen en verblin
dende koplampen! Als
hij opbelt om u te ver
tellen, dat het laatwordt,
'zeg hem dan, dat hij een
rustig hotel zoekt waar
hem een goede maal
tijd en een goede nacht
rust wachten. Dat is véél
verstandiger!
Ongezellig voor u, me
vrouw, maar wat het
zwaarst is, moet het
zwaarst wegen. En zijn
veiligheid en gezond
heid wegen héél zwaar.
Met ingang van t november zullen de
prijzen van een groot aantal merken vei
ligheidsgordels worden verlaagd. Deze
prijsverlagingen variëren van 15 tot 25
percent met uitzondering van die gordels,
die reeds een prijsverlaging hebben onder
gaan. Voor deze laatste categorie is een
verdere prijsdaling van 10 percent vast
gesteld.
Deze maatregelen vormen het resultaat
van het overleg, dat tussen leveranciers
en handelaars van veiligheidsgordels en
de A.N.W.B. is gevoerd. De A.N.W.B. ves
tigt er nogmaals de aandacht op, dat
reeds geruime tijd veiligheidsgordels wor
den gekeurd door het R.A.I.-T.N.O. insti
tuut in Delft. De goedgekeurde typen ont
vangen een keurmerk.
>,v
'V
Vj
'n.i
.i:,;
v fi;/;'.
M'vi
,--V
Ir. J. Volkers
raakpunten met andere facetten van
de techniek: werktuigbouw, scheepsbouw,
elektro-tecniek. Het heeft een brede kijk
op al die dingen".
Hoe kent ir. Volkers de delta-werken?
„Goed", zegt hij. „Zes jaar nu de direc
tie gehad van de beneden-rivieren. Daar
worden de deltawerken uitgevoerd. Ik had
er de verantwoordelijkheid niet voor, maar
ik heb wel vooraan gezeten".
Dat werk aan de beneden-rivieren had
zijn hart: Europoort. „Ik vind het eigen
lijk jammer om het los te laten", be
denkt hij met een aarzelend lachje. Ik
heb er zoveel mee te doen gehad. Ik laat
het niet helemaal los natuurlijk. Maar
eigenlijk treed ik een stap terug. Ik hoor
het straks meer van ver-af".
Maar Ir. Volkers gaat niet met spijt.
Hierom: de functie die ik nu zal mogen
gaan vervullen is een van de mooiste
die je tegen kan komen"..
Hij spreekt over de droogmaking van
Walcheren na de oorlog. „Nazorg voor de
dijken, zo kun je het werk noemen dat
ik daar deed. Er waren daar veel gaten
en zodra de boel dicht was kwam ik. De
man die de gaten dichtmaakte was pro
fessor Jansen". Prof. Ir. P. Ph. Jansen
is de man die nu gaat bij de deltawerken.
Ir. Volkers zegt over die tijd: „De be
sluiten die toen moesten worden geno
men kwamen er zonder adviezen van an
deren, zonder voorstudie, als alle moge
lijkheden eigenlijk niet eens bekend wa
ren. Dan moest er één man zijn, die zei:
„Jongens, alles goed en wel... maar zó ge
beurt het." Die man was prof. Jansen.
Daar zat veel meer risico in, het had veel
meer dramatiek dan de manier waarop nu
besluiten worden genomen bij de delta
dienst. Alles wat we nu aanpakken is be
keken. Je overlegt en praat gezamenlijk
naar zo'n beslissing toe."
Als je ir. Volkers wilt laten praten over
zijn beste herinneringen tot nu toe begint
hij over de al meer genoemde Europoort
maar komt al snel terecht bij het Noord
zeekanaal. „We hebben daar een sluisweg
gemaakt. Dat moest vlug, dat ging fijn.
Je kon aan het werk al voordat alles op
papier helemaal geregeld was. Als inge
nieur heb je nogal eens een hekel aan pa
pier."
Hij zegt het weer: „Ik zou er eigenlijk
niet eens iets op tegen hebben gehad om
met dit werk van de laatste zes jaar door
te gaan. Die benoeming lag helemaal bui
ten mijn gedachtensfeer. Ik was met iets
bezig en ik heb helemaal niet gedacht aan
de mogelijkheid dat die functie van prof.
Jansen wel eens iets voor mij zou kunnen
zijn. Ik was er dag en nacht bij, bij dat
werk dat ik deed". En dan ineens, terwijl
hij opkijkt van de steeds maar verschui
vende potloden en de paperclip: „dat moet
je bij Waterstaat trouwens altijd."
„Geen zacht eitje" hebben ze bij Water
staat gezegd toen zijn benoeming bekend
werd. Ir. Volkers staat gereed om het to
neel te betreden waarop de slagschaduw
van prof. ir. P. Ph. Jansen nog staat af
getekend. „Da's niet gemakkelijk", zeiden
ze bij Waterstaat, „maar hij is een natte
man, gelukkig."
De privé-oorlog van ing. C. Doyer tegen
de „naturopaat" Johannes Bron en diens
aardstra-lenkastjes nadert een beslissende
fase. De heer Doyer heeft in aanwezig
heid van notaris E. Hoogland een Bron
corrector geopend en de waarde van de
inhoud laten vaststellen.
De onderdelen van het apparaat, dat de
Friese boer Sybren van Dijk uit Hidzum
destijds voor 1.000 gulden kocht, zouden
volgens ir. Doyer samen met het arbeids
loon een waarde van nog geen 70 gulden
hebben en aangezien het afschermappa-
raat ook nooit zou hebben „gewerkt" zo
als de heer Bron beloofde, voelt boer Van
Dijk zich bekocht. Vele andere klanten
van Bron schijnen de laatste tijd overigens
tot dezelfde ontdekking te komen.
Nadat de heer Doyer in het notariskan
toor het loden Bron-zegel had verwijderd
kon het deksel van het kistje, dat niet
groter is dan een forse tekendoos, worden
weggeschoven. Onder een smal latje, dat
even als de andere „onderdelen" van de
corrector was voorzien van het stempel
BA002, zat een cilindervormig pakket ge
klemd, dat na demontage bleek te bestaan
uit twee triplex schijven met daartussen
weer twee metalen schijven en een spi
raal.
Een snel onderzoek van de Haagse ju
welier F. C. M. Backers bewees, dat de
schijven waren vervaardigd van verzilverd
koper en dat de spiraal bestond uit een le
gering die ruim 90 percent zilver bevat. De
zilveren spiraal woog 360 gram, zodat de
waarde ongeveer kon worden vastgesteld
op 40.-. Samen met het triplex, het ko
per en het arbeidsloon werd de waarde
van het kastje geschat op minder dan 70.
Zodat boer Van Dijk reden genoeg heeft
om zich bekocht te voelen. Want het ap
paraat heeft ook geen invloed gehad op
de hoeveelheid onkruid en ongedierte, even
min heeft het een huiduitslag bij koeien
genezen en ook werd de grond rondom het
apparaat niet minder vochtig. En tóch had
Bron dat allemaal beloofd.
De heer Doyer heeft enkele teleurgestel
de boeren en óók Johannes Bron uit
genodigd om vandaag naar de Wageningse
studentensociëteit te komen. Hij zal daar
voor de laatste maal zijn 100.000 gulden in
zetten tegen het bewijs van Brons bewe
ring: „een accu die op een aardstraal
loopt in één nacht leeg". Kan of wil Bron
hier wéér niet op ingaan, dan acht zijn
tegenstander de tijd gekomen om verdere
stappen te ondernemen.
Als de vroegere Waddinxveense tuinder
evenmin bereid is om de boeren het geld
voor de in twee opzichten waardeloos ge
bleken kastjes terug te betalen, denkt de
heer Doyer namelijk voldoende materiaal
te hebben verzameld om een aanklacht we
gens oplichting tegen Bron in te dienen.
Hij wordt daarbij door de zich bedrogen
voelende boeren gesteund.
Het evenwicht tussen de salarissen en
de pensioenen van het overheidspersoneel,
verkregen bij de inwerkingstelling van
de Algemene Toeslagwet 1957, is sinds
dien niet ernstig verstoord. Dit heeft de
minister van Binnenlandse Zaken, mr.
Toxopeus, geantwoord op vragen van de
Tweede-Kamerleden Blom (P.v.d.A.), Rit
meester (V.V.D.), Van der Zanden (K.V.P.)
Smallenbroek (A.R.) en Beernink (C.H.U.).
De minister zegt dat bij de beoordeling
van het evenwicht tussen de salarissen
en de pensioenen tevens rekening moet
worden gehouden met de tussen 1 jan. '57
en 1 sept. '62 bij wijze van voorschot ver
leende pensioenen met 6°/o en de terugbren
ging van de beperking van de pensioenen
wegens gelijktijdig genot van A.O.W. en
A.W.W. van 2 percent per dienstjaar tot
1,4 percent. Daarnaast is aan degenen, die
nog niet in het genot zijn van A.O.W. of
A.W.W. een extra toeslag toegekend van
10 percent met een maximum van 180
voor gehuwden en f 108 voor ongehuw-
den. Een ernstige verstoring van het even
wicht heeft met name niet plaatsgehad
ten aanzien van de lager bezoldigden, zegt
de bewindsman, die opmerkt dat in de
Pensioenwet 1922 noch in de Algemene
Toeslagwet 1956 is bepaald, dat de over-
heidspensioenen de ontwikkeling der sa
larissen zullen volgen.
Over de wenselijkheid de overheidspen-
sioenen meer de ontwikkeling der salaris
sen te doen volgen kan volgens de mi
nister geen uitspraak worden gedaan voor
dat het vraagstuk van de samenloop van
overheidspensioen met de bodempensioe
nen is opgelost. Het voorlopig standpunt
van de regering hiervoor zal aan de Cen
trale Commissie voor georganiseerd Over
leg in Ambtenarenzaken worden meege
deeld.
De kolonel van de generale staf H. C.
Kremer, die voor de waarneming van de
militaire dienst was afgekeurd en daarop
eervol uit de dienst was ontslagen heeft
zijn beroepen tegen dit ontslag ingetrok
ken, daar de minister van Defensie het
ontslag en de afkeuring ongedaan heeft
gemaakt en hem heeft benoemd tot lid
van de staf van het defensie studie cen
trum.
De minister heeft in verband met het
huidige beleid ten aanzien van beroepsmi
litairen, die niet voor alle diensten licha
melijk geschikt zijn, zich nog eens bera
den op de positie van kolonel Kremer en
daarover persoonlijk met kolonel Kre-
enige gesprekingen gehad.
De benoeming van kolonel Kremer in
zijn kwaliteit van officier van de genera
le staf tot lid van de staf van het defen
sie studie centrum is in overeenstemming
met kolonel Kremer geschied. Ter voorbe
reiding van zijn werkzaamheden in die
functie zal kolonel Kremer voor de tijd
van vier maanden worden gedetacheerd
bij de NAVO met een studie-opdracht.
Met het 'betrekken van de beroepen, die
kolonel Kremer bij de ambtenarenrechter
had ingesteld, zijn alle hangende geschil-
Ier tussen partijen beëindigd, aldus een
mededeling van de raadslieden van de
minister en kolonel Kremer.
Advertentie
2383
ORANGE
In Nederland gebotteld met toestemming van de rechthebbende
op de gedeponeerde handelsmerken „Fanta" en „Coca-Cola"*
(Van onze medewerker voor
bloembollencultuur
De export van bloembollen blijkt dit seizoen volgens gegevens van het Produkt-
schap voor Siergewassen toch weer groter te zjjn dan in 1961. Maar Nederland verliest
voortdurend terrein op de Amerikaanse markt. Pogingen om daar verbetering in te
brengen kunnen overigens nog niet met resultaten bekroond zijn. Men is te laat be
gonnen. In Europa, waar de markt nog niet zo gecompliceerd is, en vooral dichterbij,
is de teruggang in de uitvoer naar de Verenigde Staten echter ruimschoots op
gevangen. West-Duitsland is wat dat betreft een machtige bufferstaat. De beste
afnemer is nog steeds Zweden. Hoewel al tien jaar is voorspeld ,dat Zweden vol zat
met bollen, gaan er elk jaar meer naar toe tegen de hoogste prijzen. In totaal is er
in de periode juli tot en met september van dit jaar 52.5 miljoen kilogram verzonden
tegen verleden jaar nauwelijks tweeënvijftig miljoen.
De cijfers zijn nog niet goed vergelijk
baar, want de export lag dit jaar later.
De opbrengst is ook gestegen en ligt vier
miljoen boven die in 1961, waardoor we in
twee manden tijd meer dan honderdzeven
tig miljoen gulden als „buitenlandse vor
dering" op de weekstaat van de Nederland
se Bank meer hebben staan.
Zeg niet tegen de insiders, dat er ruim
zeshonderd duizend kilogram meer verzon
den is. Zij zullen onmiddellijk de tegen
werping maken, dat de bollen dit jaar zo
groot waren. De bloembollenman is geen
groot liefhebber van cijfers en redeneert
graag volgens „ervaringen". De gedetail
leerde gegevens uit de jaarverslagen van
het Produktschap voor siergewassen, die
altijd zes manden later komen, bevestigen
deze opvatting niet. Op grond hiervan ne
men zij aan, dat er inderdaad meer stuks
bloembollen zijn weggegaan dan in 1961.
Hierbij komt nog, dat ook in oktober nog
veel is verzonden. Waarschijnlijk meer dan
verleden jaar, doordat de tijd van ver
zending wat is opgeschoven.
Duitsland blijft een
West-Duitsland is nog steeds de grootste
afnemer. De voorsprong op de andere gro
ten neemt steeds toe, want de export daar
heen steeg met negen procent en kwam op
Advertentie
GULF OIL (NEDERLAND) N.V. ROTTERDAM
veertien miljoen kilogram, ter waarde van
eenenveertig en een half miljoen gulden.
De gemiddelde prijs per kilogram bleef op
ongeveer 2.95. Engeland komt op de
tweede plaats met 13.6 miljoen kilogram
wat slechts honderd ton meer is dan ver
leden jaar. De prijs steeg hier vermoede
lijk onder invloed van de revaluatie.
En dan de Verenigde Staten van Noord-
Amerika. In 1961 9.315.000 kg en over de
zelfde periode van dit jaar 8.082.000 kg. Een
verschrikkelijke daling. Halverwege 't sei
zoen sprak men er over, dat er twaalfhon
derd ton minder weg zou zijn gegaan. De
ze achterstand leek grotendeels te zijn in
gelopen, nu staat er dertien honderd ton
minder op de uitvoerstatistiek. Het scheelt
nog drie miljoen gulden aan inkomsten ook
want de opbrengst is teruggelopen tot der
tig miljoen gulden.
Zweden lijkt een bodemloos gat. Er is
weer een half miljoen kilogram meer weg
gegaan, zodat men daar nu importeerde
6.448.000 kilogram. In vergelijking tot de
V.S. een geweldig verschil. We kregen voor
meer dan vijentwintig miljoen gulden hier
voor in ons land. Aantal inwoners van
Zweden zeven miljoen en van de V.S.
meer dan honderdzestig miljoen. Er lijkt
toch wel iets aan de hand te zijn met de
verkoop van bloembollen in de V.S. De in
voer van Japanse bollen kan stijgen, maar
kan toch niet alleen deze enorme terug
gang verklaren. Japan kocht overigens in
Nederland ook bijna zestigduizend kilo
gram bollen. Er is in deze statistiek niet
te zien of het tulpen waren.
Nieuwe concurrent
De andere grote concurrent in de toe
komst is hoogstwaarschijnlijk Denemar
ken. Uit een rapport van enkele jonge
bloembollenexporteurs, die een reis door
Denemarken maakten, is te concluderen,
dat de Denen op uiterst rationele wijze
aan het kweken van bloembollen zijn ge
slagen. Ze zullen eerlang de hieruit gefor
ceerde bloemen op de Scandinavische
markt afzetten.
Men importeerde daar nog bijna vijf
honderdduizend kilogram.
Het vak beschikt over weinig gegevens.
Moet men aannemen, dat de Franse taal
een beletsel is voor de verkoop in Frank
rijk? De bevolking moet toch veel meer
dan 2.3 miljoen bloembollen kunnen ko
pen?
De beste klant voor de beste bollen,
Rusland, staat nu vrij constant op de uit-
voerlijst. De export daarheen schommelt
om de veertigduizend kilogram. Het is bij
zonder jammer dat de handel daarheen
niet op gang kan komen.
Niet om het geld of de handel. Russen
zijn echter zeer enthousiaste bloemen
liefhebbers. Dit is ook in bezoeken na de
Tweede Wereldoorlog gebleken. Men zou
de mensen dus een groot plezier kunnen
bereiden.
Tsjechoslowakije kocht zes kilogram.
In 1949 was de uitvoer daarheen 277.000
kg
Laten we niet bitter worden. In de pe
riode juli tot en met september zijn bijna
tachtig landen afnemers van Nederlandse
bloembollen geweest. Ook Jamaica, Tahi
ti en Liechtenstein, Hong Kong, Costa Ri
ca, Libanon, Nieuw Zeeland en IJsland.
Overal kunnen ze vreugde brengen.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
sohip vermeld.
Verenigde Staten: ss „Rotterdam"
28 okt. en ms „Westerdam" 31 okt.; Argen
tinië: ms „Zaanland" 31 okt.; Australië: ms
„Münsterland" 28 okt. en ms „Trafalgar"
29 okt.; Brazilië: ms „Nashira" 29 okt.;
Canada: ss „Arkadia" 28 okt. en ms „Prin
ses Irene" 31 okt.; Chili: ms „Weimar"
1 nov.; Ned. Antillen: ss „Telamon" 30 okt.;
Suriname: ms „Kreon" 31 okt.; Republiek
van Zuid-Afrika en Zuidwest-Afrika: ms
„Capetown Castle" 28 okt. en ms „Annen-
kerk" 31 okt.
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de postkan
toren.
Cuba
Wegens de sluiting voor de burgerlucht
vaart van de luchthavens op Cuba kunnen
luchtpoststukken en luchtpostpakketten
voor dat land door PTT niet worden ver
zonden. Bij verzending per zeepost van
correspondentie en postpakketten voor Cu
ba moet met grote vertraging rekening
worden gehouden.
De 60-jarige fitter J. H. Broeze, In
dienst van de gemeente Almelo, is door
gasvergiftiging om het leven gekomen. Hij
werkte aan de hoofdgasleiding in een an
derhalve meter diepe put. Door ontsnapt
gas is hij bedwelmd geraakt. Tijdens zijn
overbrenging naar een ziekenhuis is hij
overleden.
