Expositie „Stad en Land"
„CHOU"
DE PROGRAMMA'S
Gilbert Bécaud's opera boekte
bij première in Parijs groot succes
in LEXI-TIME
Prijs van Uitnemendheid
voor hoboist Han de Vries
„De dooie hoek"
Pittig sportduel
Jenny en Wim Duller gaan in
Spanje ceramiek exposeren
„Signalementen van
het andere Ik"
JUMPING AMSTERDAM
MAX TAIL
Bob Buys
MENSENDIE
HET GOED
BEKIJKEN
KIEZEN
ARISTONA
EUROVISIE ZONDAG 28 OKTOBER
Internationaal Concours Hippique
elke zaterdagavond 18.30
op Radio Veronica
VRIJDAG 26 OKTOBER 1962
nabeschouwingen
TERUG UIT PARIJS
met de nieuwe haarlijn
MOLENDIJK
J. Damshuizer
De radio geeft zaterdag
T elevisie programma
Werken van Rembrandt,
Rubens en Vermeer
geveild
„STAD EN LAND" is de naam van een expositie van landschappen en enkele stads
gezichten van verschillende Nederlandse schilders, die tot 10 november in de Kunst
handel M. L. de Boer te Amsterdam gehouden wordt. Men beperkte zich tot die
figuren, van wie regelmatig iets in deze kunsthandel te zien is. Beperkt men de expo
santen tot één onderwerp dan zijn hun onderlinge verschillen veelal makkelijker
herkenbaar. Hierop werd bewust gedoeld. De meeste hier aanwezige tekeningen en
aquarellen komen boven de pretentieloze reisschetsen uit.
HET GAAT hier thans om meer door
dachte of doorvoelde ervaringen met land
schappen of steden, opgezocht als projec
tie van een bepaald voelen of omdat zij
een bepaald schilderkunstig streven dien
stig konden zijn. Om het laatste te illu
streren verwijs ik naar de begintijd van
de Kubisten, waarvan velen hun onder
werp vonden in en nabij het stadje Céret,
gelegen tegen de Oostelijke Pyreneeën, en
naar het zomerse Collioure daar in de
buurt aan de Middellandse Zee, waar
Fauves als Matisse en Derain een onder
werp vonden, dat hen hielp bij de ver
wezenlijking van hun schilderkunstige
ideeën.
Het was ook rondom laatstgenoemd
dorp, dat de op deze tentoonstelling ver
tegenwoordigde Oepts de onderwerpen
vond, die hem hielpen bij het voortgaan
op zijn toen nog maar recentelijk ontdekte
weg, waartoe later het landschap tussen
St. Tropez en Toulon dienstig werd. Het
is verder in dezelfde buurt van de Pyre
neeën, dat de eveneens vertegenwoordigde
Muis een duidelijker projectie van zijn
voelen vond, daarmee voor ons duidelij
ker Nederlander blijvend dan Oepts, die
men overigens wel als Nederlander zal
herkennen wanneer men zijn werk verge
lijken kan met dat van gelijkgerichte
Franse collega's, Verderop, in Spanje,
ontmoette Van Heel de gegevens, die be
antwoorden konden aan rijn verdiepte sen
timent. Met twee schilderijen revancheert
hij zich voor hen, die verleden jaar niet
dezelfde sympathie konden opbrengen als
schrijver dezes voor Van Heels toen ver
toonde pretentieloze, maar naar mijn
smaak toch authentieke reisschetsen,
waarop men een vervolg als deze schilde
rijen blijkbaar moeilijk vermocht te zien.
HET MEESTE SCHETS onder het ge
kozene bleven voor mij de aquarellen en
tekening van Gardenier, die echter met
dit argelozer werk meer meeleven ver
wekt dan met zijn indertijd hier vertoonde
nog wat weinig diepgaande schilderijen,
waarvoor in zijn nog kort met het schil
deren bezig zijn een verontschuldiging te
vinden was. Het sterkste hier lijkt mij het
werk van Buning: een groots bewogen
schilderij en twee aquarellen, van weer
groter stelligheid van zeggen, dan we al
in Bunings ontwikkeling van de laatste
jaren leerden waarderen.
Het is duidelijk op deze tentoonstelling
dat de kunsthandelaar gezocht heeft naar
het op het moment zuiverste uit de pro-
duktie van de hem sympathieke kunste
naars van zo verschillende leeftijd; alles
verdraagt zich danook zo goed met elkaar.
Bovendien is gestreefd naar een voor deze
tijd levend geheel, waarbij dan, gelijk
men dat van deze kunsthandel kent, enige
beduchtheid blijkt voor het speculatieve
element in een ontwikkeling. De aanwezig
heid van gen felkleurig groot schilderij
van Kamerlingh Onnes is misschien meer
verantwoord door het bewezen belangrijke
kunstenaarschap van deze verder uitste
kend vertegenwoordigde figuur dan door
de eigen kwaliteiten van dit echter wel
interessante schilderij. Zeker ware voor
het totale beeld van deze expositie een
werk in deze geest noodzakelijk geweest.
Welkom waren ook de schilderijen van
Stekelenburg en Van den Eerenbeemt, aan
wie blijkens de afwezigheid van hun na
men op de uitnodiging tot deze expositie
gedacht moet zijn tijdens de weloverwo
gen inrichting daarvan. Hun werk is door
kwaliteit bovendien hier meer op zijn
plaats dan dat van de mij tot nu toe niet
bekende Kuik en Royaards (een andere
dan de bekende Hans Royaards), aan wie
hier een aardige kans geschonken wordt.
Laatstgenoemden voegen echter ook wel
toe aan de levendigheid van het beeld van
het totaal.
VERWEY IS HIER vertegenwoordigd
met een wat ouder, mooi Hollands impres
sionistisch schilderij en aquarellen, waar
van ik de „Tuin in Rome" wel zeer bij-
Aquarel van Hans Engelman in de
expositie „Stad en Land".
zonder vind. Van De Kat ontmoeten we
schilderijen en recente aquarellen, waar
van er een bij De Kats schrijven over een
verblijf in Nancy al in „Erbij" gereprodu
ceerd werd. Vertegenwoordigd met uitste
kende aquarellen zijn verder Bierman,
Engelman, Kuijper, Metzger, Den Ouden
en Peeters.
Engelsmans werk is wel zeer gaaf te
noemen. Van Verspyck is er een gouache,
van Citroen, Steyn en Mogendorff zijn er
tekeningen, van Groenestein, Hom en
Wijnberg schilderijen. Met kleine schilde
rijtjes maakt laatstgenoemde ons nieuws
gierig naar een uitgebreider verslag van
zijn recente ontwikkeling.
Advertentie
flrUtowa
(Van onze correspondent)
PARIJS De gala-première van de
„Opéra d'Aran", die sedert lange maan
den stond aangeschreven als dè grote ge
beurtenis van liet Parijse seizoen, is gis
teravond (donderdag) voor zijn componist,
de beroemde chansonnier Gilbert Bécaud,
althans naar de samenstelling van het pu
bliek en de ovaties aan het slot te oor
delen, een zeer groot succes geworden.
Behalve Charles Trehet, Juliette Gréco
en een in het hagelwit geklede Mariene
Dietrich, die ge dertig jaren zoudt geven,
was ook uit de wereld van litteratuur, mu
ziek, film, diplomatie en politiek zowat
alles tegenwoordig wat „Tout Paris" aan
roem en naam kan bieden, en dat ganse
selecte gezelschap heeft na afloop Gilbert
Bécaud, gekleed in een nauw getailleerde
smoking, die hem op een toreador deed
lijken, aan het hoofd van zijn talrijke troep
langdurig en bijzonder warm toegejuicht.
Of die geestdriftige ontvangst nu ook een
artistiek succes bekroond heeft is een
vraag waarover de critiek gisteravond al
van mening bleek te verschillen. Een deel
geloofde, dat Bécaud de basis had gelegd
of verbreed van een volksopera a la Car
men, terwijl anderen zich eerder teleurge
steld toonden over de ouderwetse opzet
en uitwerking van het geval, waarin „Mon
sieur 100.000 volt" in geen enkel spoortje
muzikale spanning meer wat terug te vin
den.
OFSCHOON WIJ persoonlijk ook eerder
naar het laatste oordeel overhelden, valt
niettemin moeilijk te ontkennen dat Gil
bert Bécaud, die vroeger een klassieke
muziekopleiding op het strenge Parijse
Conservatorium heeft gevolgd, in deze
opera verscheidene onweerlegbare bewij
zen levert van zijn beheersing van het vak
van opera-componist. Naast componisten
als Menotti of de Duitser Henze, of vooral
de Italiaan Dallapicola, die de laatste ja
ren niet zonder succes poogden de opera
in een wat moderner vaarwater te bren
gen, heeft Bécaud echter niets te beteke
nen of in te brengen.
AAN DE opvoering werden kosten die
hij zelf allemaal gedragen heeft noch
moeite gespaard en uit dien hoofde mag
men voor Bécaud zeker hopen dat ook het
grote publiek gunstig op zijn opera zal
reageren. Het zou, lijkt ons, echter jam
mer zijn wanneer de liedjeszanger Bécaud
in het vervolg definitief achter de opera
componist verscholen zou moeten blijven,
want in zijn eerste gedaante hoort en ziet
men hem toch wel stukken liever dan in
zijn nieuwe verschijning.
Haute Coiffure - Salon de Beauté
Santpoorterplein 1 - H'lem - Tel. 60643
Buslijn 2.
se filmers, dat zij alleen dichtbij-opna
men van Casals maakten. Hoe indringend
en boeiend deze ook waren, zij hielpen
mede, het accent van de film teveel op
de leraar te leggen. Hoe Casals' aanwijzin
gen door de leerlinge (een talentvolle
celliste) ontvangen werden, mocht uit het
beeld niet blijken. Dit gemis aan contra-
close-ups en het nogal gebrekkige geluid
waren kwalijke dingen. Maar daar kon
de Vara ook niets aan doen.
Een Frans draakje werd een Neder
landse draak. In een geschreven voor
beschouwing kondigde de Vara aan, dat
„Le tir Clara", van de jonge Franse
schrijver Jean Louis Roncoroni geen
meesterwerk is, maar stellig wel een
komediantenstuk. Nu heeft Van Hemert
zoveel voor het televisie-toneel gedaan,
dat men hem een enkele misgreep niet
mag verwijten. Maar wel mogen wij
ons afvragen, hoe hij er toe kwam, dit
komediantenstuk voor de camera's te
brengen. Televisie toch verdraagt in het
geheel geen komediantenstuk, dat de spe
lers dwingt hun spel aan te dikken met
het theatrale element, dat over het voet
licht van een schouwburg heen, gaarne
door het publiek geaccepteerd wordt. Ko-
medianterig spel doet echter op een
beeldscherm in een huiskamer al heel
gauw bijzonder irritant aan. Dat was ook
het geval met dit stuk „de Dooie Hoek",
dat door zijn nogal drakerige karakter
schilderingen en zijn verloop èn door het
geforceerde komediantenspel bijzonder op
onze zenuwen werkte. Hoe begaafd zij
ook moge zijn, zelfs Ank v. d. Moer
chargeerde zo, dat het ons helemaal on
mogelijk werd te geloven in de moeder
Clara, die verlaten door haar man, haar
kinderen vele jaren lang „opvoedt" in
een sfeer van ontgoocheling en haat (je
gens het verschijnsel man), die nog geen
week uit te houden is. En met Uitzon
dering van Hetty Verhoogt, die de naar
het leven hunkerende oudste dochter
speelde, „schmierden" alle aanwezigen
op een onverdraaglijke manier. Het ge
heel werd nog aangedikt door het feit,
dat de schiettent wel leek opgesteld in
een geëvacueerde stad (op twee mensen
schuwe kermisbezoekers na zagen wij
geen passanten). Of was dit een regie
maniertje, bedoeld om aan te geven in
welke „dooie hoek" dit gezin nu wel ge
komen was. „Le tir Clara", een draakje
dat het op een kermistoneel wel zal doen,
werd door een „tüchtig" Nederlandse in-
terprestatie een flinke draak. Nou ja,
voor één avond zat het tv-toneel ook eens
in de dooie hoek.
Advertentie
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00-
24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Geestelijke lie
deren. 7.30 Voor de jeugd. 7.45 Morgen
gebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.15
Lichte gramm.muziek. 9.00 Djinn, licht pro
gramma. 12.30 Mededelingen ten behoeve
van land- en tuinbouw. 12.33 Licht en
semble met zangsolisten. 13.00 Nieuws.
13.15 De zorg voor de geestelijk gestoor
den, vraaggesprek. 13.20 Musicerende di
lettanten. 13.45 Franse les. 14.05 voor de
jeugd. 15.00 Populaire grammofoonmuziek.
15.30 Viool en piano: klassieke muziek.
16.00 Als de dag van gisteren, klankbeeld
16.30 Lichte grammofoonmuziek. 17.00 Voor
de jeugd. 17.15 Licht instrumentaal trio.
17.30 Boekbespreking. 17.40 Klassieke gram
mofoonmuziek. 18.00 Kunstkroniek. 18.30
Lichte grammofoonmuziek. 18.50 Praatje
voor politieke voetgangers, lezing. 19.00
Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.30 De Oe
lewappers, gevarieerd programma. 20.00
Kamerorkesten zangsoliste: Populaire klas
sieken. 20.50 Lichtbaken, lezing. 21.00 Tie--
relantijnen, gevarieerd programma. 22.00
Lichte grammofoonmuziek. 22.20
22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40
Wij luiden de zondag in, godsdienstig pro
gramma. 23.00 Nouveauté's: nieuwe gram
mofoonplaten. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte grammofoonmuziek. (Om 7.35 Van
de voorpagina, praatje). 8.00 Nieuws. 8.18
Lichte grammofoonmuziek. 8.40 Accordeon
orkest: amusementsmuziek. 9.00 Gymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Klassiek piano
concert (gr.). VPRO. 10.00 Samen thuis,
lezing. 10.05 Een brief uit Galilea, bijbel
overdenking. VARA: 10.20 Lichte grammo
foonmuziek. 10.30 Van de wieg tot het
graf, vragenbeantwoording. 10.45 Geknipt
voor herhaling: gevar. programma. 12.15
Tussen mens en nevelvlek, lezing. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Sportactualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15
VARA-Varia. 13.20 Vers van de pers. 13.45
Voor de jeugd. 14.20 Radio Jazzclub. 14.50
Amusementsmuziek uit Japan. 15.10 Mati
nee op de vrije zaterdag: Radio-Filhar
monisch orkest: klassiek en moderne mu
ziek. In de pauze: Boekbespreking (16.15-
16.35). 17.15 Jazztrio en zangsoliste. 17.30
Weekjournaal. 18.00 Nieuws en commen
taar. 18.20 Lichte grammofoonmuziek. 18.45
Jazzmuziek. 19.00 Kritische staalkaart.
VPRO: 19.30 Na 40 jaar Pastorale dienst,
herdenkingsprogramma. 19.45 Grammofoon
muziek. 19.55 Deze week, lezing. VARA:
20.00 Nieuws. 20.05 Walsorkest. 20.35 En
nu.Amsterdam: amusementsprogram
ma. 21.35 Socialistisch commentaar. 21.50
Hammondorgelspel. 22.05 Ontmoeting op
Broadway, hoorspel. 22 30 Nieuws. 22.40
Chansons. 23.10 Lichte grammofoonmu-
?iek. 23.55-24.00 Nieuws.
H.C.O.V. MET „DIE SCHöPFUNG"
De Heemsteedse Christelijke Oratorium
Vereniging geeft dinsdag 6 november aan
staande een uitvoering van „Die Schöp-
fung" van Joseph Hayn. Medewerkenden
zijn: Ank Reinders, sopraan, Jan Waayer,
tenor, Herman Scheij, bas. Hans Philips,
e'avecimbel en het Noordhollands Philhar-
■-"/rrceh Orhest Het geheel staat onder
- -e J?n Pasveer.
VOOR VRIJDAG
KRO: 19.30 Voor de jeugd. NTS: 20.00
Journaal. 20.20 Tweede Vaticaans Conci
lie. 20.25 Indonesië in 1962, documentair
programma (2). 21.05 Boulevard, gevari
eerd programma. 21.45 De fuik, TV-film.
22.30-22.50 Kinderen van ons volk, docu
mentair programma over de zwakzinnig
heid.
VOOR ZATERDAG
AVRO: 15.00 Weekendjournaal. 17.00-
17.30 Voor de kinderen. 19.30 Luipaard op
schoot, documentaire TV-film. NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. AVRO: 20.20
Televizier. 20.30 Onze vriend Higgins, TV-
film (deel 2). 21.00 Sterren en streken,
gevar. programma. 22.20-22.45 Italiaans
licht orkest.
GEEN REPORTAGE
De directe reportage van de finales we
reldkampioenschappen volleybal in Moskou
komt te vervallen. Z(j zou hedenavond
plaats hebben tussen 18 en 19.30 uur.
Advertentie
De directeur van het Amsterdams Con
servatorium, de heer Jan Odé, heeft don
derdagavond de Prjjs van Uitnemendheid
voor hobo uitgereikt aan Han Libbe de
Vries.
Deze verwierf de prijs voor zijn succes
vol openbaar examen in de geheel bezette
Bachzaal. Na elk der uitgevoerde compo
sities van Handel, Vivaldi, Schumann,
Seiber en Mozart klonk hartelijk ap
plaus. Met een ovatie bij de uitreiking van
de onderscheiding gaven de talrijke toe
hoorders blijk van hun instemming.
Op een Newyorkse veiling is het, voor
zover men weet, enige zelfportret van de
Nederlandse schilder Vermeer voor onge
veer 325.000 gulden van de hand gegaan.
Het schilderij dateert van 1651 en toont
de toentertijd negentienjarige schilder
in rose werkkledij en met een zwarte ba
ret op, staande voor een tafel met pen
selen en paletten. Een schilderij van „de
heilige familie" van Rubens werd voor
ongeveer 270.000 gulden verkocht. Een
klein werk van Rembrandt uit 1632,
„hoofd van een baardige man" bracht
daarentegen slechts 65.000 gulden op.
C. VAN HOEWIJK VERLAAT NTS
In het kader van de reorganisatie van de
public relations bij het ministerie van So
ciale Zaken en Volksgezondheid is binnen
kort de benoeming te verwachten van de
heer C. van Hoewijk tot hoofd van de staf
afdeling-externe betrekkingen bij dit mi
nisterie. De heer Van Hoewijk is thans
redacteur van het televisiejournaal van de
NTS.
Vaak laat een forum een kregelig ge
voel achter, veroorzaakt door de gede
gen samenvatting van een gespreksleider,
die, zich bewust van zijn verantwoorde
lijke taak, er wel voor zorgde dat het
probleem wat het dan ook mocht zijn
zonder omwegen uit de doeken werd
gedaan. Uit die samenvatting blijkt dan,
dat het alzijdig belichte probleem nog
een oplossing vraagt. En wat moet een
gewoon mens beginnen, als gebleken is,
dat zelfs de deskundigen er niet uit kwa
men? Met het sportforum van gister
avond ging het gelukkig anders. Het kan
aan de leider gelegen hebben, die wei
nig vat op zijn gesprekspartners had;
het kan ook een gunstig gevolg geweest
zijn van het feit, dat het onderwerp, de
sportjournalistiek, te algemeen gehouden
werd. Maar in ieder geval werd dit een
gedachtenwisseling, waarin de sportjour
nalisten Cottaar en Spaak enerzijds en
de officials Schroder en Paulen ander
zijds aardig hun woordje deden en in
het vuur van de strijd mooi langs elkaar
heen praatten. Het was een forum, dat
niet dood gemaakt werd door een man,
die, tot behoud van „de lijn", de spre
kers de mond snoerde of „afhakte". Het
was een pittig, levendig sportduel.
Een grootmeester geeft les
Wij kunnen de Vara nu al complimen
teren met het feit, dat zij de Ameri
kaanse TV-serie gewijd aan de mees
terklasse van 's werelds grootste cellist
Pablo Casals, in haar programma heeft
opgenomen. In de eerste uitzending van
deze reeks was het een belevenis Casals
te zien en te horen doceren. Wij vonden
het een tekortkoming van de Amerikaan-
Dit is het onlangs in Lyon ontdekte
schilderij van Rembrandt „De steni
ging van de H. Stefanus". Het doek
meet 90 bij 123 cm. Het ts gedateerd
1625, toen Rembrandt 19 jaar oud was.
Het is sinds 1844 in het bezit van het
museum van Lyon.
EIND DEZE WEEK vertrekken Jenny
en Wim Duller uit Overveen met twee
auto's, volgeladen met hun keramische
produkten naar Spanje. De club „Vrien
den van Holland" in Barcelona heeft na
kennismaking met hun werk hen uitgeno
digd in Barcelona een expositie te maken,
't Is een beetje water naar de zee dra
gen, want aan de grens staan sommige
winkels vol met Spaans pottenbakkers-
werk. Dat is echter niet altijd even fraai.
En bovendien is het anders. Daarom heeft
Wim Duller hoop in Snanie opdrachten te
krijgen. Hij kan zonodig al over een werk
plaats daar beschikken.
In hun plezierige toonzaal aan het Hout
manpad zijn we gaan kijken wat zij mee
nemen. Een platform is gevuld met het
werk van Jenny Duller, die zich op sie
raden specialiseerde: halskettingen, arm
banden en oorhangers die, als ze Jenny
goed staan, ook de Spaanse vrouwen kun
nen sieren.
WIM DULLER maakte veel tegels en
mozaïeken, toe te passen ook aan de bui
tengevels. Dat werk kan in Spanje zijn weg
wel vinden. Voor zijn mozaïeken gebruik
te hij vaak scherven, waaronder sommi-
Jenny en Wim Duller in hun expo
sitiezaaltje aan het Houtmanpad
in Overveen.
ge duidelijk van potten en vazen zijn.
Voorts stampte hij die scherven wel fijn
om het gruis te kunnen gebruiken als een
zacht-gianzende laag op het cement, dat
hij vaak als achtergrond gebruikt in com
posities met brokken ceramiek, waarvan
vele doen denken aan dierentanden en
schelpen. De vorm vdn scherven moet
hem sterk bekoord hebben, want hij heeft
in een hele rij tegels een brok ceramiek
gedrukt dat de typische kantigheid van de
scherf van hem kreeg. Zelf kon ik het
meeste voelen voor zijn gedraaide scha
len met meestal een eenvoudige decora
tie; sierprodukten, als men wil, maar ook
heel goed bruikbaar als echt vaatwerk. Als
zij met scherven aankomen, dan zullen
het alleen de al zodanig bedoelde zijn,
want Duller bewees me de stevigheid van
zijn schalen door er even met de nagel te
gen aan te knippen: een vertrouwenwek
kende klank!
Bob Buys
Als vervolg op de door de VARA uitge
zonden serie „Signalementen van het ik"
zal vanavond van 21.35-22.15 uur de eerste
van een nieuwe reeks documentaires onder
het motto „Signalementen van het andere
ik" kunnen worden beluisterd. De onder
werpen zijn de verschillende aspecten van
de bijzondere levensproblematiek van psy
chisch gestoorde delinquenten. De samen
stellers zijn Gabri de Wagt en Tom Pauka.
De opnamen voor de klankbeelden zijn ge
maakt in gevangenissen en klinieken. Ook
enkele gesprekken tussen psychiaters en
patiënten zijn opgenomen. Aan het inlei
dende eerste programma werken onder an
dere mee prof. dr. mr. P. A. H. Baan, pi
onier van de forensische psychiatrie en
prof. mr. W. P. J. Pompe.
