Zonder as-afzetting,mijnheer!
m
MULTIGRADE
de eerste motorolie die geen as-afzetting veroorzaakt
in de
TANTE PATENT
PANDA EN DE MEESTERSECRETAMIS
a
door Grete Dölker-Rehder
(Vertaald uit het Deens)
Amerikaanse serie
hoge kernproeven
ten einde
Oosteuropese leiders bezoeken Kroesjtsjev
Amerikaanse knippermaan
werkt uitstekend
Ons vervoigverhaai
m
WiËÈÊim
mm
méM n-
Sfllimtcn! schone, jonge motor!
MAANDAG 5 NOVEMBER 1962
'9
piiiitiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
SP 4 -
s
1 76)
WM0WmM
8MÜ
(mïfl
1
WÊMËmÊ
maximum vermogen!
blijvend laag benzine-verbruïk!
SHELL
SHELL leidt de smeertechniek!
Gissingen naar onderwerp van de gesprekken
-,:'v
EIKE AGENA I
5 Eike was wel een beetje ont-
3 steld door al die liefdesgeschiedenis-
3 sen, maar Aldje.zei: „Och wat, zo erg
H was het toch niet. Eigenlijk was het
H de schuld van mijn ouders, die waren
3 zo streng voor me, dat ik steeds maar
3 weg wilde. Mijn vader, Per Niggles,
j§ heeft me het huis uit geranseld. Toen
3 ben ik naar onze buurman de schip-
3 per Lobsien, gegaan. Ik huilde hem
3 wat voor, hij troostte me en zei, dat
hij met me zou trouwen zodra ik de
H leeftijd had. Eigenlijk was hij nog
3 heel jong, maar hij was toch al twee-
3 maal zo oud als ik, en wilde hem
H niet. Neen, ik droomde van de een
3 of andere voorname heer. Ik wilde
3 een rijke vrouw en een grote dame
worden. Daarom ging ik als kamer-
3 meisje in een van de grote hotels
3 van Norderland werken. Toen leerde
H ik ook al gauw zo'n rijke, voorname
3 heer kennen, die beslist met me trou-
3 wen wilde. Ik geloofde alles wat hij
5 zei en vertrouwde hem. Maar toen
hij merkte, dat ik een kind kreeg,
verdween hij, en ik wist niet eens
3 waar hij woonde.
Toen bleef me niets anders over,
3 dan weer naar schipper Lobsien te
H gaan en bij hem te blijven, want
3 naar mijn ouders durfde ik niet
3 wacht eens even, ja, Gyde, Piet en
Birta, ja, drie. Sunk was er toen al.
3 Toen, wat gebeurde er toen ook weer?
3 O ja, wat ik toen deed, was niet
3 goed. Ik liep namelijk weg. Ik kon
3 opeens die eeuwige visstank en dat
3 armoedige gedoe bij ons niet meer
H uithouden. Hij wilde nog steeds met
me trouwen, en ik kon er maar niet
3 toe besluiten. Nu was mijn vader
3 gestorven, en ik dacht dat mijn moe-
H der nu wel een tijdje voor de schip-
3 per en de vier kinderen kon zor-
3 gen. Ik ging weer naar Norderland.
3 Ik dacht nog altijd dat ik daar wel
H een deftig heer zou vinden om mee
3 te trouwen en dat ik een grote da-
H me zou worden. Ik was nog steeds
3 heel mooi, zoals ze me zeiden, en
3 ik was nu immers niet meer zo jong
s en wilde niet meer zo dom zijn als
3 de eerste keer. Och, Eike, hoe dom
denk je, dat ik deze keer was? Ik
3 raakte aan dokter Teyson!"
g ,.De dronken dokter"?
3 „Ja, helaas, de dronken dokter! En
3 daar kwam nog bij dat ik een twee-
g ling van hem kreeg! Elsbe en Antje.
s Ik kan je wel vertellen dat ik toen ge
il noeg had van de mannen. Ik wilde
g niets meer met hen te maken hebben.
Ik wilde ook niet naar schipper Lob-
sien terug, die werd door mijn moe-
der behoorlijk verzorgd. Ik ging in
3 Niggels hut, die leeg stond, wonen, en
3 daar bleef ik. ook. Bij de boeren in
3 Nönnkegeest vond ik werk en zo ver-
Ij diende ik eerlijk mijn brood. Schip-
Hl per Lobsien zorgde ook nog voor ons,
3 hij was heel lief voor me, maar trou-
g wén wilde ik nu eenmaal niet met
3 hem. Ik wachtte nog altijd op de gro-
3 te, voorname mijnheer. Jarenlang
g leefde ik zo, heel fatsoenlijk en ver-
3 standig, en ik kreeg in die tijd nog
maar één kind, een kleine, roodhari-
3 ge Hannis."
g „Wat Haulsen?"
3 „Ja, een kleine Hannis. Van Haul-
s sen heb ik toch niets gezegd."
g „Weet Moy het?"
3 „Ik geloof wel dat ze het weet.
3 Maar ze deed altijd alsof ze van niets
1 wist. Toen ze indertijd hun jongen
3 verloren, dacht ik, nu komen ze mis-
schien de mijne wel halen. Dat zou
1 toch wel goed geweest zijn, vooral
voor mijn jongen, op die grote mooie
boerderij, maar ze deden allebei net
alsof ze van niets wisten. Ik vond het
ook niet zo belangrijk, want intussen
was die zeerover gekomen."
1 „Wie? Askel Taden?"
1 „Ja, Askel Taden. Maar niemand
wist, dat hij smokkelaar en zeerover
was, hij had het alleen maar aan mij
verteld. Hij kwam van Woldemar-At-
terdags-Land en leefde als vluchteling
op het Zouteiland. Hij deed alsof hij
gewoon visser was, net als de ande
ren. Ik nam hem bij me in de hut en
we trouwden. Ja. zie je, met die man
ben ik direct getrouwd, hoewel ik me
toch wel iets anders had voorgesteld.
Maar, wat niemand wist, hij was toch
rijk, want in een van de koningsgra
ven op de Fenner heide had hij zijn
schat verborgen. Ik zal je de gouden
ringen en de zilveren kettingen, die
hij me gaf, wel eens laten zien. Maar
daarom trouwde ik niet met hem.
Neen.hoewel hij wel geen deftig
heer was, hij was in elk geval een
kerel! Het hele dorp stak hij in zijn
zak en iedereen was ook bang voor
hem.
Tien jaar lang hebben we heel ge
lukkig geleefd. Zes kinderen kregen
we nog de jongste, het dertiende,
was Tyge, dat weet je wel. Maar Ty-
ge was nog klein toen ze Askel, zijn
vader, plotseling kwamen ophalen,
naar Duitsland brachten en ophin
gen Waarom schrik je zo? Dat
weet je toch
Eike was opgestaan. Ze keek Aldje
ontsteld aan.
„Pas na tien jaar"? vroeg ze hij
gend. „Heeft hij in die tijd niets erg
meer gedaan?"
„Jawel", zei Aldje, „dat heeft hij
zeker. Maar ik wist het niet. Als hij
wekenlang weg was, net als de an
dere vissers, dacht ik dat hij op de
visvangst was. Maar hij was dan op
de zeeroverij en kocht, voor hij thuis
kwam. de vis ergens op de markt".
„O juist, ja, ja", zei Eike peinzend,
ging weer zitten en keek strak voor
zich uit.
Aldje vroeg: „Wat is er met je"?
Toen sloeg Eike Taden langzaam
haar ogen weer op en vroeg: „Denk
je niet, dat Tyge ook zeerover is"?
Maar Aldje Taden scheen heel ver
baasd te zijn over die vraag. Aan die
mogelijkheid had ze nog nooit ge
dacht. Ze lachte alleen maar en zei:
„Och kom, hoe kom je erbij? Dat
bestaat nu toch niet meer"?
Maar Eike kromp ineen en het was
alsof ze innerlijk bevroor. Ze zei geen
woord meer, hoezeer Aldje er ook
op aandrong.
Zomers en winters vergingen, de
dagen en nachten volgden elkaar op
als de golven van de zee, maar aan
de witte Knee bleef alles hetzelfde.
Tot op een dag een van de gasten
van Norderland zich opmaakte, om te
voet door de duinen, over de heide en
tenslotte langs het wilde, verlaten
westelijke strand naar de witte Knee
te gaan. Het was Jurian. Hij was
hierheen gegaan, niet om Eike te be
zoeken, maar in de hoop, haar toeval
lig te ontmoeten. Langzaam, maar
met zekere tred, liep hij de eindeloos
lange weg, tot hij bij het pad kwam,
dat naar het huis leidde. Hier bieef
hij staan, en hij kon er niet toe be
sluiten, het pad op te gaan. Zou de
man die indertijd, terwijl hij speelde,
een laars door het raam geworpen
had, hem nu niet zelf de deur uit
gooien? Neen, daar liet hij het nu lie
ver niet op aankomen. Beter was het,
te wachten of ze misschien toch toe-
valiig langs zou komen, zij, of, beter
nog Tönis, zijn zoon!
Maar geen spoor var leven was te
bespeuren. Langzaam liep hij terug
naar de uiterste rand van het strand,
ging in het witte zand zitten en staar
de naar de bruisende golven voor
hem.
Eindeloos lang zat hij daar, naar
het hem scheen, maar niemand
kwam, niemand. Tenslotte stond hij =g
op en ging weg, gebogen als een oude g
man. Toen hij een goed uur later over
de heide liep, bleef hij plotseling
staan. In de verte zag hij de vage
omtrekken van de hunebedden. Dik
wijls al had hij van de koningsgraven
van het Zouteiland gehoord en Eike
had hem er heel wat sagen over ver
teld. Nu zag hij ze voor de eerste
maal, ver, en toch te dichtbij om er
zonder meer aan voorbij te gaan.
Zonder er verder over na te denken
maakte hij de kleine omweg, die
langs de hunebedden liep. Toen hij
bij het eerste graf kwam, bukte hij
zich en keek naar binnen, maar kon
niets ontdekken dan enkele reusach
tige steenblokken. „Nu zou ik mijn
viool bij me moeten hebben", dacht
hij. „Hier zou ik moeten spelen!
Maar hier speelt alleen maar de
wind". Zijn fijne gehoor hoorde het
zachte zingen van de wind, dat van
ver scheen te komen.
(Wordt vervolgd) 3
iiiiiiiiii|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiiii!iiii[iiii!nHiiiiiiHiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii[iiiiiiii(m
Advertentie
W' */}Ys-
SHELL
1 TT^dtu bovendien:
De» „mek. bij sttenge ko»*
direct na
WASHINGTON (Reuter) President
Kennedy heeft bekendgemaakt dat de hui
dige Amerikaanse reeks kernwapenproe
ven boven de Stille Oceaan is afgesloten.
De ondergrondse proeven in Nevada wor
den voortgezet. Kennedy sprak de hoop uit,
dat in de komende maanden een verdrag
kan worden gesloten waarbij kernwapen
proeven worden verboden.
Zondag hebben de V.S. hun serie proef
explosies op grote hoogte afgesloten met
een ontploffing boven het eiland Johnston
op ca. 40 km hoogte. Een Nike-Hercules-
raket schoot de bom één minuut voor de
ontploffing omhoog. De explosie had een
kracht van minder dan 20.000 ton t.n.t.
Van de negen proeven op grote hoogte zijn
er vijf gelukt.
De Sovjet-Unie heeft zaterdag bij het
proefgebied bij Nova Zembla een kernbom
van ca. 4 megaton tot ontploffing gebracht.
Zondag werd boven centraal-Azië een kern
explosie van middelgrote kracht geregis
treerd.
MOSKOU (Reuter/AP) - De Poolse com
munistische leider Gomoelka is zaterdag
per vliegtuig in Moskou aangekomen en
na een onderhoud met premier Kroesjtsjev
weer vertrokken. Hij is de vijfde Oosteuro
pese communistische leider die een bezoek
aan de Russische hoofdstad brengt sinds
het begin van de crisis om Cuba. De Bul
gaarse partijleider Todor Zjivkov, die vrij
dag aankwam, vertrok zaterdag weer. An
dere communistische leiders die onlangs
met premier Kroesjtsjev hebben gespro
ken, zijn de Roemeen Georgioe-Dej, presi
dent Novotny van Tsjechoslowakije en pre
sident en partijleider Uubricht van Oost-
Duitsland die donderdag in Moskou aan
kwam en vandaag naar Oost-Berlijn is te
ruggekeerd.
Westelijke waarnemers zijn van oordeel,
dat het overleg waarschijnlijk voorname
lijk over Cuba gaat.
Als mogelijke andere onderwerpen wer
den opgegeven: de economische moeilijk
heden in het Russische blok, de betrek
kingen tussen Rusland en China in het
geschil tussen India en China en de Rus
sische plannen voor een drastische her
ziening van het economisch beleid, die
vermoedelijk later dteze maand zullen
worden afgekondigd.
Vandaag is in Sofia het achtste con
gres van de Bulgaarse communistische
partij begonnen. Men verwacht dat de
liquidatie van de persoonsverheerlijking
en het ontwerp van een nieuw veelom
vattend twintigjarenplan de voornaamste
onderwerpen van bespreking zullen vor
men. Het congres wordt ook bijgewoond
door een Chinese delegatie, die zich op
vallend afzijdig houdt van de Russische
afvaardiging.
Efebe van Selinunte. Voor de terug
brenging van het 2500 jaar oude Griekse
beeld dat afgelopen week uit het stadhuis
van Castelvetrano op Sicilië werd ont
vreemd, is een beloning van twee miljoen
lire uitgeloofd. Het beeld, voorstellend een
bronzen jongelingenfiguur, is bekend als
de Efebe van Selinunte.
CAPE CANAVERAL (Reuter/AP) De
knippermaan ,„Anna", die jongstleden
woensdag van Cape Canaveral werd ge
lanceerd, doét het uitstekend. De knipper
lichten van de Firefley (Vuurvlieg) satel
liet, die gegevens moet verschaffen voor
een nauwkeurige berekening van vorm en
grootte van de aarde, zijn zondag voor de
eerste maal ontstoken.
Twee van de vier knipperlichten van de
geodetische raket kregen bevel enkele
malen snel achtereen te knipperen toen
zij zich voor de oostkust van de Verenig
de Staten bevond De vijf verwachte knip
peringen werden met behulp van radiosig
nalen waargenomen, omdat het onmogelijk
was ze bij heldere dag te fotograferen.
Na deze eerste proef zullen de xenon-
gaslichten alleen des nachts ontstoken wor
den zodat zij tegen een achtergrond van
bekende sterren gefotografeerd kunnen
worden.
Een oorspronkelijk stripverhaal
door Annie M. G. Schmidt
en Fiep Westendorp
56. Toen Sesam door het badkamerraarh van ho
tel de Gifzwam naar buiten sprong, kwam hij te
recht tussen een groepje argeloze voorbijgangers. Ze
stoven in alle richtingen en schreeuwden: Een
leeuwHelp, moeder! een leeuw!" Ze wisten
niet dat dit een volstrekt onschuldige en zachtmoe
dige leeuw was, die geen vlieg kwaad zou doen om
dat hij het moraal-hormoon had ingenomen Bedaard
liep Sesam een zijstraatje in en verborg zich in
een leegstaande autobus waar hij zich op een mol
lige bank uitstrekte. Hij drooi de van lieve lamme
tjes in de wei. Hij glimlachte teder in zijn slaap.
Maar het merkwaardige was dat de lammetjes in
zijn droom er zo lekker gingen uitzien. Vet en sap
pig! Sesam besefte het zelf niet maar het mo
raal-hormoon was BIJNA uitgewerkt
COP KAetfN TOONDEP
11. Een beetje beverig ging de heer Golderop op zijn
zetel zitten. „Juist, uw plaats is daar.en de mijne
hier," sprak Joris en hij stapte nu zelf achter het gor
dijn. De president vond dit vreemd. Maar hij kreeg geen
gelegenheid om iets te zeggen, want daar schreden de
knechts reeds binnen met kille blikken. „Wel Struif,"
zei de directeur met moeizame luchtigheid, „wat voert
je hierheen? Is er iets aan de hand?" „Inderdaad mijn
heer," zei Struif met geknepen stem. „Op dit moment
in de heer Panda doende de gang te dweilen." „Je
vergist je, Struif," zei de president. „Mijnheer Pan
da staat hier achter „Sssst!" klonk het van achter
het gordijn. De president zweeg verbouwereerd en de
knechts keken hem verwonderd aan. Hij deed dan ook
zonderling. Geheel opzij leunend scheen hij aandachtig
te luisteren. „Wat?" mompelde hij, „Wat.Harder!
O ja!" Toen vervolgde hij met stemverheffing: „Wel,
mijnheer Panda had zin om te dweilen en hij moet.
zijn..eh..zijn natuurlijke neigingen niet onderdruk
ken." „Maar dat werk is geheel beneden zijn waardig
heid," riep Struif. Weer leunde de president schuin
opzij. „Wat?" sprak hij gedempt. „Paling? O..ma
ling!" Daarop richtte hij zich fier op en hernam: „Ma
ling aan jullie waardigheid!" De beide knechts zetten
grote ogen op.
y
