tribune ontruimd
Publieke tribune ontruimd in
het Softenon-proces te Luik
Kamer klaagt over uitblijven
van belastingverlaging
De Gaulle daalt af in de
arena der partijpolitiek
HET
OVERHEMD MET
DE MEESTE EXTRA'S
i m J
Vanmiddag het requisitoirmorgen de
pleidooien en wellicht uitspraak
Spion was de huisvriend
van Britse minister
Zeepost
Directoraat-generaal
Nieuw-Guinea opgeheven
Franse president wekt het volk op de
oude partijen niet te steunen
Monnerville laakt de
Constitutionele Raad
v Ji
B.-.., L- S|
-;
1Enkalon - dus het makkelijkst te
wassen. Nóóit strijken, en nóóit
kreukels.
2. T-r-i'C-O't - dus gebreid en daar
om heerlijk ventilerend, plezierig in
het dragen.
het dragen.
3. Het poes-etiket - en dat is uw
zekerheid van ijzeren kwaliteits
controle op stof en snit.
I Dat maakt elk ENKALONT.R.I.C.Ö.T
overhemd tot het fijnste voor de
man, het meest voordelige voor de
vrouw. Koop niet zomaar tricot-
nylon, vraag naar
3 naar
a
M
m
J
k 1 r« i v* w I
DONDERDAG 8 NOVEMBER 1962
f 1.05
NEEMT
VAKER
ZWAARDEMAKER
Macmillan geeft witboek
met correspondentie uit
Bonte stoet
Golf van sympathie
Commentaar van
Vatic aan
Door tanks vernielde
oefenterreinen zullen
worden hersteld
Boete voor veroorzaken
dodelijk ongeval
In naam der democratie
Ook oud-president Auriol
is zeer teleurgesteld
Markers nu met
auto naar huis
xss&®WsetrMy*-
-'£ ':i'
'3.-''-; y>
:'|V -V-'.iX
A*
O Unt nnno ntll/nt On Hot IC MUI
-*■'i V-1 1.xAml
U'AV. 11
Advertentie
in beker
of pot
(Van onze correspondent)
LONDEN Premier Macmillan heeft
in een witboek onthuld, dat de tot acht
tien jaar gevangenisstraf veroordeelde
spion John Vassall, die bij de Admirali
teit werkte, geprobeerd heeft overgeplaatst
te worden naar Downing Street 10. de of
ficiële residentie van de premier, naar de
bureaus van het kabinet of naar het Ge-
mencbestdepartement. Dit blijkt uit brie
ven. memoranda en telegrammen, gericht
tot Vassall, van het Conservatieve Lager
huislid Tom Galbraith, eertijds onder
minister van Marine, thans onderminis
ter voor Schotland.
Macmillan, die gealarmeerd is door de
op hem uitgeoefende druk wegens geruch
ten over deze correspondentie, besloot de
ze onmiddellijk te publiceren. Had hij dit
niet gedaan, dan zou de oppositie, welke
hiervan reeds eerder in kennis was ge
steld, de zaak waarschijnlijk in het Lager*
huis uit de doeken hebben gedaan.
Er heerst algemene verwondering over
de toon, waarop de minister aan de een
voudige klerk schreef. Er waren ook twee
brieven van mevrouw Galbraith aan Vas-
saU. Deze, voor het grootste deel onbe-
nullige, correspondentie maakte de indruk
dat Vassall een intieme en zeer gewaar
deerde vriend van het gezin Galbraith
was. Macmillan geeft als zijn oordeel dat
de brieven op het eerste gezicht niet de
indruk maken dat de verstandhouding tus
sen Vassall en de minister een gevaar
voor de veiligheid van de staat heeft op
geleverd.
(Van onze correspondent)
LUIK Gisteren ging tijdens het sof-
tenon-proce? de belangstelling vooral uit
naar hetgeen .dr. André Herpin, de huis
arts die het certificaat van het overlijden
van de baby heeft getekend, als getuige
te vertellen zou hebben. De dokter ver
klaarde dat de vader op de ochtend na de
dag dat het kind was vergiftigd bij hem
was gekomen en om een certificaat
van overlijden had gevraagd, nodig om
het te kunnen begraven. De dokter is naar
de baby gaan kijken en had argwaan ge
kregen over de doodsoorzaak. Daarop had
hij de moeder de kamer uitgestuurd en
aan haar man gevraagd „Wat hebben jul
lie met het kind gedaan"? De vader had
meteen de waarheid gezegd: „Mijn vrouw
heeft het een sterke dosis slaapmiddelen
ingegeven".
Dr. Herpin heeft toen het huis verlaten
en de man gezegd 's middags om twaalf
uur bij hem terug te komen. „Ik heb
hem toen moeten mededelen", zo ver
klaarde hij. „dat ik op het certificaat zou
moeten invullen: onnatuurlijke dood".
Waarop de verdediger „Dokter, wanneer
de vader u niets zou hebben gezegd, wat
zou u dan hebben ingevuld"? De dokter
antwoordt: „Had ik de zekerheid gehad
dat ik de enige was die van de doodsoor
zaak wist, dan zou ik „natuurlijke dood
hebben ingevuld".
Het publiek dat de zaal tot barstens toe
vulde, gaf daarop tekenen van instem
ming, riep „Goedzo" en begon een ap
plaus dat zeker een halve minuut duurde.
De president anders in de regel de
goedheid zelve zei dat zijn geduld op
was en gelastte de gendarmes de publie
ke tribunes te ontruimen. De zitting werd
een kwartier geschrost. Bij de hervatting
verklaarde dr. Herpin nog dat de moeder
naar zijn mening als gevolg van haar
zwangerschap en van de daarop volgende
geboorte van een mismaakt kind, in een
toestand van uiterste neerslachtigheid ver
keerde.
Dr. Herpin was één van de getuigen in
de bonte stoet van tegen de veertig man
nen en vrouwen die gisteren aan het hof
en de jury voorbijtrokken. De rij werd ge
opend door mevrouw Carstens, die met
nauwelijks te horen stem vertelde hoe het
geval van het kindje van de familie die
terechtstaat hun bezighield, omdat zij wis
ten dat ook mevrouw Carstens' zuster bij
het begin van haar zwangerschap een
thalidomide produkt had geslikt. Op ver
zoek van de advocaat van haar man ver
telde ze hoe verschrikkelijk het was toen
haar zoontje thuis kwam van school en
vertelde, dat twee jongens hem hadden na
geroepen: „Je vader zit in het gevang!"
Zonder uitzondering kwamen de verkla
ringen van de meeste getuigen op hetzelf
de neer: een dokter in een volkswijk, die
dag en nacht klaarstaat voor zijn patiën
ten, die weinig in rekening brengt, die
zelfs geld leent als er een operatie moet
worden betaald, die opbeurt in moeilijke
gezinsomstandigheden en die ook wel eens
oude patiënten bezoekt, om zo maar te
zien hoe het met hen gaat.
Bij de aanvang van de zitting bracht een
professor van de Luikse universiteit ver
slag uit over het medisch rapport, dat hij
over de vijf verdachten heeft samenge
steld. De vader komt er daarbij weer het
slechtst af. Hij wordt „niet in staat tot
het nemen van andere maatregelen dan
die welke zijn entourage neemt" genoemd.
De vrouwen beschouwt het rapport als
emotioneel en energiek en volledig verant
woordelijk. Voor dr. Carstens zouden licht
verzachtende omstandigheden kunnen gel
den, omdat hij voor de gebeurtenissen van
mei nogal nerveus is geweest.
's Middags volgden de vijftien getuigen
voor de familie en vandaag zouden er nog
meer volgen en vanmiddag zou het requi
sitoir worden gehouden. Morgen de plei
dooien en zaterdag zal daarop worden ge
antwoord. Men hoopt dat de uitspraak
van de jury voor het middernachtelijk uur
bekend zal zijn.
De leden van de jury hebben het over!
gens met gemakkelijk. Zij worden over-
stelpt met brieven, evenals trouwens het
hof en de verdediging. De strekking van
de brieven aan de juryleden is vrijwel
zonder uitzondering: vrijspraak. Velen voe
gen daar dan dreigementen aan toe voor
het geval er geen vrijspraak maar een
veroordeling mocht volgen. Uit allerlei de
tails bemerkt men dat er een golf van
sympathie voor de verdachten, met name
voor dr. Carstens, door Luik gaat. Wan
neer zij na afloop van de zitting op de
binnenplaats van het paleis van justitie
in de gevangenisauto stappen, wordt er
door enige honderden belangstellenden
voor hen geapplaudisseerd en „bravo" of
„vrijspraak" geroepen.
Ook in politieke kringen bestaat er veel
belangstelling voor het proces dat wel de
softenonzaak wordt genoemd, maar waar
toch niet een oordeel over het geneesmid
del wordt geveld, maar over de euthana
sie. Daarbij komt nog dat zowel dr. Cars
tens als de familie Van de Put socialis
tisch schijnt te zijn. De baby is in een
rooms-katholieke kliniek ter wereld ge
bracht omdat deze de reputatie had beter
te zijn dan de stedelijke kraaminrichtin
gen. Ook over de verdediging hoort men
allerlei gissingen met name wie de kosten
van het zestal advocaten, die stuk voor
stuk een gevestigde reputatie hebben, be
taalt. Ze zijn zeker te hoog om door de
familie te worden gedragen. Van de ad
vocaat van dr. Carstens weet men dat hij
een jeugdvriend van hem is. De belang
rijkste van de zes verdedigers is ongetwij
feld mr. .Jeunehomme. Hij is een liberaal
lid van het Belgisqhe parlement. Misschien
heeft dat ertoe geleid dat men nu in Luik
algemeen vertelt, dat enige gefortuneerde
Luikse liberalen de kosten van de verde
diging voor hun rekening hebben geno
men.
VATICAANSTAD (Reuter) In een
klaarblijkelijkcommentaar op het softe
non-proces in Luik heeft radio-Vaticana ge
zegd dat „de liefde van een moeder die
doodt, verdacht is." Het is onmogelijk de
subjectieve dwaasheid te begrijpen van
een moeder die doodt. Het is onmogelijk
haar daad te rechtvaardigen. Het is ab
surd om die daad te rangschikken in de
categorie van de liefde.„Objectief, mo
reel, wekt zo'n daad het vermoeden van
egoïsme. Het is een daad van opstand te
gen de natuurwet, tegen de wet van God
God die liefde is", aldus de Vaticaanse
radio.
Het ministerie van Defensie zal enige
terreinen laten herstellen waarop inciden
teel of voortdurend met tanks of ander ge
mechaniseerd materieel wordt geoefend.
Twee oefenterreinen op de Veluwe wor
den reeds in de oorspronkelijke staat ge
bracht. Dat zijn „De Paalberg" op de Er-
melose hei en „De Stakenberg" op de El-
speetse hei. Personeel van de Nederland-
sche Heidemaatschappij is met dat kar
wei bezig.
Er zijn tankbanen aangelegd die met
een drainagesysteem geheel ontwaterd
worden. Het terrein tussen die banen is
opnieuw ingezaaid. De tankbanen zullen
worden omrasterd, zodat 'e tanks er niet
meer buiten kunnen komen en de heide
gelegenheid krijgt zich te herstellen.
Dat militaire oefenterreinen voor recrea
tie verloren zouden zijn is een misvatting.
Ongeveer 7000 ha. militair oefenterrein
staat op zaterdagen en zondagen voor re
creatiezoekenden open.
Bij het ministerie overweegt men in
dien het publiek zich als een goede gast
zal weten te gedragen de mogelijkheid
van openstelling van terreinen die thans
nog afgesloten zijn.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld.
V. S. van Amerika: ss. „Maasdam", 11
nov. en ss. „Sloterdijk", 14 nov.; Argenti
nië: ms. „Lago Lacar", 11 nov.; Australië:
ms. „Oranje", 12 nov.; Brits-Oost-Afrika:
ss. „Europa", 15 nov.; Canada: ms. „Prinses
Margriet", 14 nov.; Chili: ts. „Leipzig", 15
nov.; Ned. Antillen: ms. „Prins der Neder
landen", 13 nov.; West-Nw.-Guinea: ss.
„Perseus", 11 nov.; Nieuw-Zeeland: ms
„Oranje", 12 nov. en ms „Main Lloyd" 14
nov.; Suriname: ms „Ladon", 14 nov.; Rep.
van Z.-Afrika en Z.W.-Afrika: ms „Athlo-
ne Castle", 11 nov. en ms. „Blitar", 14 nov.
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de postkan
toren.
Het Directoraat-generaal Nieuw-Guinea-
Zaken bij het ministerie van Binnenlandse
Zaken is opgeheven. Ingesteld is de Di
rectie Afwikkeling Zaken Nieuw-Guinea.
Met de leiding is de vroegere directeur-
generaal, de heer A. M. Kottier, belast.
Van de vroegere personeelssterkte zal de
helft overblijven. Ook de afdelingen be
stuur, politieke en internationale zaken zijn
opgeheven. De afdeling economische zaken
en enige andere afdelingen volgen spoe
dig.
De rechtbank in Den Haag heeft een
47-jarige chauffeur uit Rotterdam tot 150
gulden boete of 30 dagen hechtenis ver
oordeeld wegens het veroorzaken van een
verkeersongeval, waarbij twee mensen
om het leven kwamen. Verdachte was op
7 juni in de gemeente Naaldwijk met een
door hem bestuurde touringcar frontaal
in botsing gekomen met een personenauto.
Het echtpaar J. Lock uit Naaldwijk, dat
in deze auto zat, werd op slag gedood.
De bestuurder van de touringcar had de
doorgang niet vrij gelaten. De officier van
justitie had een week gevangenisstraf ge-
eist.
(Vort onze parlementaire redacteur)
Dankbaarheid voor het feit dat dit ka
binet er in geslaagd is een overbesteding
te voorkomen en ontstemming over het
feit dat de minister van Financiën, prof.
Zi.jlstra, de belastingen niet heeft kunnen
verlagen, kwamen gisteravond in de Twee
de Kamer tot uiting bij de algemene fi
nanciële beschouwingen over de rijksbe
groting. Daarnaast was er dan nog de
algemene klacht dat de overheidsuitgaven
weer hoger zijn geworden. De financiële
expert van de K.V.P.-fractie, dr. Lucas,
dacht dat er het een en ander hapert aan
de efficiency van het overheidsapparaat.
„De minister hoopt, dat in de toekomst
belastingverlaging mogelijk zal zijn. Ik
hoop op mijn beurt dat de heer Zijlstra
dan volgend jaar na de kabinetsformatie
weer minister van Financiën is," zei dr.
Lucas. Een ijdele hoop, want prof. Zijlstra
keert niet als minister terug.
Dr. Lucas bestreed het argument van
de bewindsman dat belastingverlaging
leidt tot hogere bestedingen, waardoor
het gevaar van overbesteding dichterbij
komt. Als de belastingen niet omlaag gaan
profiteert de staat van de hogere opbrengst
en de staat zal deze hogere opbrengst be
slist besteden, zei hij.
Weinig optimistisch over het belasting
beleid, ook in de toekomst, toonde zich
drs Van der Mei (C.H.U.). Bij de kabi
netsformatie van volgend jaar zal het een
punt moeten zijn, of het tot heden ge
voerde fiscale beleid kan worden voortge
zet. „Moeten we in de nabije toekomst
niet een groter beroep doen op de kapi
taalmarkt om eindelijk eens een verlaging
van de belastingdruk te bereiken?" vroeg
de heer Van der Mei. De heer Lankhorst
(P.S.P.) vond het onjuist, dat men eerst
de belastingdruk bepaalt en dan pas uit
maakt wat men met de fiscale opbrengst
gaat doen.
Ook de heer Van Eijsden (A.R.) zag een
mogelijkheid tot belastingverlaging in een
bewuste leningpolitiek. Ook bepleitte hij
belastingheffing naar draagkracht. De af
nemende winsten en de vermindering van
de investeringen van het bedrijfsleven wa
ren twee doornen in het oog van dr. Lu
cas.
Ir. Van Dis (St. Geref.) wilde niet dat
de overheid geld voor aardse zaken als
sport, toneel, dans, televisie en wat dies
meer zij, uitgeeft. Nederland moet zich
ook niet inlaten met internationale plan
nen als de hulp aan onderontwikkelde ge
bieden, want dat geld komt toch niet te
recht bij de mensen die het nodig hebben,
zei hij. Vandaag komen de sprekers van
de P.v.d.A., de V.V.D., eri de C.P.N. aan
het woord.
(Van onze correspondent)
PARIJS. Het Franse staatshoofd, ge
neraal Charles de Gaulle, heeft gister
avond in een televisietoespraak het volk
opgewekt bij de verkiezingen op de zonda
gen 18 en 25 november op kandidaten te
stemmen die positief staan tegenover zijn
bewind en zijn persoon. Zonder de namen
te noemen, ried hij zijn toehoorders aan
hun vertrouwen te schenken aan de kan
didaten van de verschillende gaullistische
organisaties. Een nieuwe reeks zware ver
wijten aan het adres der oude partijen
was op hetzelfde doel gericht.
Het staatshoofd wenst een parlement dat
afstand doet van zijn „pretenties en illu
sies en van zijn geliefde spelletjes die de
natie ten ondergang doemen". Hij riep
de steun in van alle Fransen en Fran-
gaises om dit doel via de verkiezingen te
bereiken. In feite mag men zeggen dat de
generaal zijn rol van bovenpartijdige
scheidsrechter heeft opgegeven door zich
persoonlijk in de verkiezingsstrijd te men
gen.
Bij de uitslag van het jongste referen
dum dat hem niet de massale overwinning
bezorgd heeft die hij had verlangd, stond
de president der republiek dan ook maar
kort stil. Wel onderstreepte hij dik de
tweeledige betekenis die dit referendum in
zijn ogen moet worden toegekend. De
Fransen zullen in het vervolg hun eigen
staatshoofd kiezen en voorts heeft het volk
ten vierde male het referendum aanvaard
als middel om fundamentele beslissingen
van nationale draagwijdte te kunnen ne
men.
Nadat hij vervolgens had menen te kun
nen constateren dat de partijen de natie
niet meer vertegenwoordigen scheen de
president der republiek het niettemin no
dig te achten een nieuwe en bijzonder hef
tige aanval in hun richting te lanceren. De
Gaulle herinnerde aan de jaren 1940 en
1958 „toen de partijen zich aan mij
overgaven" en hun diskrediet was, zo
zei hij, door het jongste referendum nog
maals bevestigd. Het volk heeft de par
tijen gedesavoueerd zodat het de gene
raal wel zeer misplaatst voorkomt dat zij
niettemin de regering zouden willen „con
troleren".
Ten aanzien van sommige figuren uit die
partijen wil De Gaulle wel erkennen dat
zij niet helemaal zonder kwaliteiten zijn en
hij zelf heeft trouwens indertijd wanneer
het uitkwam, zijn ministers meermalen
uit hun midden gerekruteerd. Maar nu is
het zaak een brede meerderheidsbasis
voor de politieke vernieuwing van het
land te leggen, in welk verband de gene
raal niet aarzelde ook het woerd democra
tie in de mond te nemen.
De Gaulle is na zijn drie spreekbeurten
tijdens de referendumcampagne een vol
gende ronde begonnen in zijn strijd te-
'Advertentie
gen de partijen, die hij nu kennelijk als
zondebok met alle boosheden des duivels
wil belasten. Gaullisten van de liberale
stempel hebben wel beweerd dat de ge
neraal met zijn nieuwe actie in de bin
nenlandse politiek slechts de inderdaad
broodnodige reorganisatie van het partij
wezen zou nastreven, met het doel net
als in de Verenigde Staten en Groot-Brit-
tannië een concentratie in slechts twee
grote formaties te bewerkstelligen. Deze
interpretatie lijkt, na zijn rede van gis
teren, echter lastig meer met de feiten
in overeenstemming te brengen. Zijn be
toog komt er immers op neer dat de par
tijen tegen De Gaulle zijn en de oppositie
uit den boze is en ze daarom, en in naam
der democratie, dus beter kunnen ver
dwijnen.
(Van onze correspondent)
PARIJS De president van de Franse
Senaat, de kleurling Monnerville, heeft
zich moeilijk kunnen neerleggen bij de be
slissing van de Constitutionele Raad die
dinsdag met zes tegen vier stemmen moet
zijn genomen zich onbevoegd te verkla
ren om een oordeel uit te spreken over
de grondwettelijkheid van het jongste re
ferendum van 28 oktober. Monnerville, die
dit verzoek aanhangig had gemaakt, heeft
gisteren als zijn overtuiging uitgesproken
dat de Constitutionele Raad met deze uit
spraak in feite zelfmoord zou hebben ge
pleegd.
Ook de oud-president der republiek Vin
cent Auriol, die een uitvoerig dossier had
samengesteld om de ongrondwettigheid
van het referendum te bewijzen, heeft zich
door het gedrag van zijn mede-Wijzen bij
zonder teleurgesteld getoond. Hij heeft te
kennen gegeven dat hij zich ook in de toe
komst uit protest verder afzijdig zal hou
den van alle beraadslagingen van dit hoge
rechtscollege, waarvan hij niettemjn deel
uitmaakt.
Voor het eerst in de geschiedenis mo
gen Markers met hun auto's in de be
bouwde kom van hun gemeente komen
Toen Marken nog een eiland was, kwam
er uiteraard nooit een auto, maar nadat
de dijk naar het vasteland was aangelegd
deden de bromfietsen en auto's hun intre
de. De bebouwde kom van Marken bleef
echter voor auto's verboden. Bij het par
keerterrein kwamen garages, waarin de
Markers hun auto'skonden stallen. De
weg naar huis moest verder te voet worden
afgelegd. B. en W. hebben de autobezitters
thans vergunning gegeven met hun wagens
in de bebouwde kom te komen, voorzover
de breedte van de straat het toelaat.
