1
Nederlands elftal sloeg pas zeer laat toe
tegen de Zwitserse voetbalploeg
Afwas duurde nog vele uren
Zege verdiend
na een saaie
eerste, maar
aantrekkelijke
tweede helft
Tot hier toe en niet verder...
Wij spelen niet
3
Ceest vaardig
Warwinkel
Achter de lijn?
Politie was
tevreden
Toeschouwertje
brak een been
Er waren nog 70
zitplaatsen
Weggevertje
Goed gekeken
5. B. S.
Amsterdamse jeugdelftal
verloor van Parijs: 3-0
Niet te passeren
Opgewekt
De beste
MAANDAG 12 NOVEMBER 1962
De nederlagen van het Nederlands elf
tal tegen Denemarken en België zijn ge
wroken op. Zwitserland. De strijdlust,
die in Kopenhagen zo ver te zoeken was,
dat ons nationale elftal door de beziel
de Denen naar een smadelijke neder
laag werd gespeeld, werd in de tweede
helft van de zondagmiddag in een na
genoeg uitverkocht, maar koud Olym
pisch stadion gespeelde wedstrijd vaardig
over de elf Nederlanders en mede doordat
de mislukte taktiek tegen de Belgen „over
boord" was gezet, kon Nederland met een
overwinning de eerste wedstrijd tegen
Zwitserland voor het toernooi om de
Europese beker voor landenploegen af
sluiten.
Een verdiende overwinning, maar toch
geen overwinning met de glans van „zo,
nu zijn we er", want daardoor waren
er toch te veel zwakke plekken in de
ploeg en werd er vooral aanvallend
soms te matig gespeeld. Met name Van
der Linden, die een dosis doelrijpe kan
sen miste, de zichzelf voorbijlopende
Prins en een moeilijk tot. ontplooiing ko
mende Clavan waren dichter bij een on
voldoende dan een voldoende. Zachtjes
uitgedrukt.Bovendien kwam tegen de
rappe Zwitsers duidelijk tot uiting het
gemis aan tempo bij Pronk. Daar tegen
over stonden echter ook zeer positieve
punten, zoals het sublieme spel van aan
voerder-linkshalf Van Wissen, het solide
optreden van Muller als rechtshalf, het
zeer goede debuut van Haak als rechts
achter en het betrouwbare doelverdedi-
gen van Van der Merwe. Mede door de
volledige inzet van het elftal, dat in de
tweede helft zeer duidelijk de sympathie
van het publiek kreeg, konden de Ne
derlanders hun technisch in velerlei op
zicht superieure tegenstanders op de
knieën krijgen. De treffers kwamen
zo hard aan, dat het Zwitserse verweer
ineenschrompelde tot niets.want daar
vóór was die tegenstand al niet groot.
Geen moment konden de Zwitsers met
hun ..harmonicasysteem" imponeren. Er
zat misschien wel muziek in, maar in
ieder geval geen fanfare.
Terwijl de meeste toeschouwers van de
interland Nederland-Zwitserland, van welk
deel van het land zij ook waren gekomen,
al weer hoog en breed bij de warme ka
chel zaten, waren zes mensen in de cata
comben van het stadion nog steeds bezig
met de reusachtige afwas, die het legioen
had achtergelaten. Men realiseert zich
nooit na het eindsignaal hoeveel werk er
verricht moet worden om het stadion
weer in een normale toestand te brengen.
Behalve de afwassers, die zondagavond
toch naar huis zijn gegaan, is er 's mid
dags nog een flink aantal werklieden bezig
om op te ruimen, wat de mensenmassa
achteloos op de tribunes en het veld heeft
geworpen. Maar hoe kan het ook anders.
Door de kou van deze dagen waren war
me dranken en gerechten zeer in trek.
Restaurateur Hein kon dan ook weer ver
genoegd de handen wrijven. Niet minder
dan 23.000 „bakjes" koffie en van die
bakjes zijn verreweg de meeste papieren
bekertjes! die men nu eenmaal niet mee
naar huis neemt 3.000 koppen soep,
4.000 warme croquetten, 2.000 broodjes en
een paar honderd liter sterke drank vorm
den voor hem het tastbare bewijs van de
naderende winter. Daarnaast had de mas
sa zich tegoed gedaan aan 1800 flesjes
bier, 700 flesjes limonade, 3.000 flesjes cho
colademelk, 15.000 zakjes pinda, 16.000
koeken en 3.000 rollen pepermunt e.d.
De heer Hein stuurt de dag na een in
terland twee man de tribunes op om de
achtergebleven flesjes op te sporen. Zij
hebben een dag werk, maar jaarlijks raakt
hij aan glaswerk toch altijd 6 tot 8 per
cent van het aantal uitgegeven flesjes
kwijt.. Die zijn dan meegenomen en wor
den bij de eigen leverancier ingewisseld
voor het statiegeld
De directie van het stadion is er al vele
jaren geleden toe overgegaan om het
schoonmaken van de tribunes op te dia
gen aan een particulier bedrijf. „Dat kun
nen we onmogelijk met. eigen personeel
doen", aldus bedrijfsleider Chris Berger,
die echter nog steeds met verbazing staat
toe te kijken als er karrevrachten vuil
worden afgevoerd.
Advertentie
(Van onze sportredacteur)
Lang, heel lang heeft de nationale
Nederlandse voetbalformatie gistermid-
l dag in een ijskoud Olympisch stadion in
Amsterdam gewacht met het toedienen
Karl Rappan, de Zwitserse coach, heeft
erg geheimzinnig gedaan over de samen
stelling van zijn elftal en zelfs op het mo
ment, dat de ploegen in het veld kwamen van een al lang verwachte knock out
en de nummers verborgen zaten onder de van ]let Zwitsers elftal. Maar ze kwam
tenminste en dat deed een schare van
64.000 kijkers toch wel plezier na de zo
teleurstellende resultaten in de laatste
twee interlandwedstrijden.
trainingskielen, kon men nog slechts gis
sen naar de juiste formatie. Van de op
stelling, zoals die in het officiële program
ma stond, klopte nog geen vijftig percent.
De nummering bleek helemaal een wassen
neus. Rechtsachter Schneiter bleek een
5 te dragen, linkshalf Stehrenberger een
3 en rechtshalf Grobéty een 2. Op de num
mering afgaande kon men verwachten,
dat de Zwitsers het 4-2-4 systeem zouden
spelen en in het begin leek het hier ook
op. In de praktijk echter speelde het
Zwitserse team met een 4-mans-verdedi-
ging, terwijl de voorhoedespelers geheel
naar eigen inzicht opereerden, zonder een
vaste methodiek.
Aanvankelijk wierpen zij hiermee voor
de Nederlandse verdedigers problemen op,
die weliswaar niet onoplosbaar waren,
maar die toch onze landgenoten steeds tot
grote waakzaamheid noopten. De Zwitsers
zwierven uit over de gehele breedte van
het veld en de blonde linksbuiten Alle-
mann bijvoorbeeld kon men overal vinden,
behalve gewoonlijk op zijn plaats. Deze
speltrant bleek niet tot het gewenste re
sultaat te leiden, daar ze te individualis
tisch was gericht. Want juist, wanneer het
noodsein in de Nederlandse verdediging
moest worden gehesen, bleek er in de
Zwitserse aanval een schakel te ontbre
ken.
Een veelbesproken situatie uit de
wedstrijd van gistermiddag. Hertig (7)
heeft ingeschoten, waarbij doelman
Van der Merwe op de grond machte
loos moet toezien, maar Haak gaat de
bal nog het veld inwerken. Een bei vijs
dat de bal volledig achter de doellijn
zal komen is deze foto niet, noch dat
Haak het leer nog tijdig zal kunnen
gaan wegwerken. Een plaat, die een
nadere beschouwing waard is, is het
wel degelijk.
Wissen fen Muller zag men zo af en toe
een verre pass over de vleugels, maar
daar talmden Swart en Clavan veelal zo
lang dat er zelden een gevaarlijke situatie
uit ontstond.
Binnen twee minuten schoten Swart en
Henk Groot de Nederlandse ploeg van 1-1
naar 3-1, hetgeen ook de. eindstand was in
deze eerste wedstrijd van de eerste ronde
van het Europese bekertoernooi vóór lan
denteams. Een eindstand die wel bevredi
ging kon schenken, omdat in de eerste
helft de Zwitsers zowel als de Nederlanders
een slechts middelmatig spelpeil haalden
en na de rust Nederland vooral aanval
lend toch wel opmerkelijk veel meer pres
teerde dan zijn tegenstander, die er geen
moment in slaagde de elf spelers tot een
elftal te groeperen. Vooral in vergelijking
met de zo veel besproken match tegen de
Belgen in Deurne was het speltype zowel
als het spelpeil van de oranje-ploeg een
ware verademing, maar vervelender dan
toen kon het ook moeilijk.
Overigens, in de eerste helft van deze bij
bijzonder koud weer gespeelde wedstrijd
was er toch wel heel weinig te beleven
dat „het legioen" tot tevredenheid kon
stemmen. Maar och. de Nederlanders wa
ren sterker en dat is al heel wat. Dat
lichte overwicht overigens leidde tot
slechts één doelpunt en dat was er nog
een door de Zwitser Tacchella achter zijn
eigen doelman gekopt,. Een oorzaak van
de geringe produktiviteit was zeer duide
lijk aan te wijzen: het, te kwistig omsprin
gen met kostbare tijd door een te laag
tempo en te veel spel in de breedte.
Het leek wel of niemand het initiatief
durfde nemen tot dieptepassês, tot hét
maken van openingen in de steeds weer
tijdig geformeerde linie-van-vier in de
Zwitserse achterhoede. Slechts van Van
De Nederlandse goal was dan ook een
weggevertje. In de twaalfde minuut, na
melijk zette Van der Linden de bal van
de achterlijn af scherp voor en via het hoofd
van Stehrenberger, die om onbegrijpe
lijke redenen de verkeerde kant uit kopte,
verdween de bal in het Zwitserse doel.
Doelman Ansermett stond niet meer dan
een meter achter zijn back en had het
leer zonder al te veel moeite kunnen van-
gen...
Een opleving bracht dit doelpunt be
paald niet teweeg. De Zwitserse aanval
len waVèri slechts gevaarlijk in de geval
len dat ze werden geleid over de rechter
vleugel Hertig-Vonlanthen, maar veel
moeilijk werk kreeg doelman Van der
Merwe toch niet. Die Zwitserse voorhoede,
waarin twee spelers (Eschman en Pot
tier) die voor Franse clubs spelen, ope
reerde geen moment als een volwaardi
ge linie en vooral voor debutant Haak was
dat een welkome gelegenheid om alle
plankenkoorts van zich af te werpen en
zich als een achterspeler van klasse te
doen kennen.
Toch verkreeg Zwitserland een doelpunt
een al even weinig bevredigende goal
als die van Nederland. Vlak voor de rust
namelijk kreeg Hertig na een hevige
schermutseling de gelegenheid op het Ne
derlandse doel te richten, maar Haak
in het doel staande kon de bal nog weg
werken. Niettemin wees scheidsrechter
Campos gedecideerd naar het midden ten
teken dat Haak- de bal over de doellijn
had laten komen. En dat terwijl de Por
tugees toch op zeker 25 meter afstand van
het doel stond en de grensrechter weinig
„zicht" had.
Zo saai als de èerste speelhelft was ge
weest. zo levendig en aantrekkelijk was
de tweede periode van 45 minuten. Want
nauwelijks waren de in een hoog tempo
gestarte Zwitsers, die drie ferme schoten
losten, tot staan gebracht, of Nederland
kreeg een vaste greep op het spel. En
aanval op aanval rolde toen naar het Zwit
serse strafschopgebied. Aanvallen, die
veel variatie kenden en die in een hoog
tempo werden uitgevoerd. En niet zelden
groeide de voorlinie uit tot zes man, want
Muller zowel als Van Wisseq lieten geen
kans ongebruikt om mee in de aanval
te gaan en daar een niet te verwaarlozen
schakel te gaan vormen in het geheel.
Neen, een kniesoor die over dit sterk aan
vallende spel van de Nederlanders geen
tevredenheid kon opbrengen.
Voorlopig leverde het uitgesproken over
wicht slechts een doelpunt op van Van der
Linden dat evenwel in buitenspelpositie
werd gescoord, maar het was duidelijk
dat er doelpunten zouden móeten komen
In de 25ste minuut Het Van der Lin
den dé kans liggen toen hij van ongeveer
tien meter een vrije schietkans kreeg
maar naast het doel van Ansermett dreun
de. maar in de 31ste minuut was het dan
eindelijk raak. En binnen een periode van
zestig seconden na deze treffer van rechts-
SONNEMANS BANDEN SERVICE
Autobandenverkoop - Inruil
Gaslhuisvest 23 - Telefoon 17127
Een Parijs junioren elftal heeft, zondag
in Parijs, in een wedstrijd vóór de ont
moeting Frankrijk—Hongarije, met 3—0
gewonnen van een Amsterdamse jeugd-
elftal. Bij de rust was de stand 10.
buiten Swart laveerden de Nederlandse
aanvallers weer door de Zwitserse verde
diging en Groot rondde de prima attaque
af met een schot dat Ansermett geen en
kele kans meer liet.
Dat was dus 3-1 én het legioen op de
volgepakte tribunes stak zijn gevoelens
van bewondering en tevredenheid niet. on
der stoelen of banken. Onder oorverdo
vend gejuich bleef Nederland in de aan
val, waarna slechts Allemann aan Zwit
serse zijde de bakens even kon verzetten
Maar de 3-1 score bleef op het bord en
niemand onder de 64.000 toeschouwers die
met recht kon beweren dat de Nederland
se zege niet verdiend was.
Groot heeft, de bal in de richting van vaart zal die niet hebben, want Schnei-
het Zwitserse doel gekopt, maar veel I ter heêft intussen een niet zó faire
actie ondernomen.
Van Wissen, een van de beste spelers
uit het oranjeteam, ziet men hier in
duel met de Zwitser Pottier.
De politie-autoriteiten, die zondag bij
Nederland-Zwitserland de taak hadden het
verkeer in ordelijke banen te leiden en
de gang van zaken in en direct om hei
stadion te controleren, zijn bijzonder te
vreden naar huis gegaan. Evenals de laat
ste malen bij interlands in het Olympisch
stadion zat iedereen op zijn plaats toen
de volksliederen werden gespeeld en ook
na afloop zijn er geen ernstige stremmin
gen geweest.
Anderhalf uur na het laatste fluitsignaal
konden de agenten, die voor de verkeers
dienst waren opgeroepen, naar huis gaan.
Het langst heeft de afvoer geduurd in de
richting van de Berlagebrug en de
Utrechtseweg maar behoudens wat „blik
schade" hebben zich ook hier geen ernsti
ge ongevallen voorgedaan.
Bij de aanvoer is de politie overigens tot
de merkwaardige conclusie gekomen, dat
er minder auto's waren uit de richting Den
Haag en dat terwijl er nu twee Hagenaars
Haak en Clavan in de oranjeploeg
waren opgesteld.
„Wij zijn dit hoge tempo in onze com
petitiewedstrijden niet gewend. Wij spe
len in Zwitserland meer „academisch",
niet zo „stürmerisch". Onze jongens kun
nen een dergelijk tempo, vooral in een
tweede helft, geen half uur volhouden.
De Nederlanders zoals bleek wei-
Toen de oranjemannen er na de rust
nog een schepje opgooiden, zakte ons
team terug. Daardoor kreeg Nederland
alle mogelijkheden. In zo'n situatie gaan
conditie en ervaring meespreken. Heb
ben de Zwitserse jongens een betere con
ditie dan houden ze het verhoogde tem
po bij, hebben ze meer ervaring dan
weten ze door taktische manoeuvres on
der andere door de Nederlandse aanval
te laten komen de situatie te klaren. De
conditie ontbrak bij ons en de er
varing. Maar wat wil men van een ploeg
met vier debutanten!"
Die woorden sprak coach Karl Rappan
in de Zwitserse kleedkamer, vlak na de
wedstrijd. Een kwartier lang had hij
iedereen uit die ruimte geweerd behal
ve enkele „vertrouwde" Zwitserse repor
ters, die zó „vertrouwd" waren dat zij
niets vroegen en alleen maar mee een
droef gezicht trokken. Iedere Zwitserse
speler kleedde zich na de strijd zwijgend
aan. Niemand zei iets, niemand maakte
ook verwijten. Niet tegen de jonge Steh
renberger, die de eerste goal, een on
gevaarlijke voorzet van Van der Linden
langs Ansermett werkte. Men wist dat
de jonge halfspeler op het laatste mo
ment ingevallen voor de meer gerouti
neerde. maar geblesseerde Weber hel
't moeilijkst van allen had tenen de Hol
landse rechtervleugel, die men in het
Zwitserse kamp het sterkste deel van de
Hollandse aanval vond.
De debuterende doelman Felix Anser
mett, een student uit Bern, vroeg: „Is
men met deze overwinning in Holland
tevreden? Nauwelijks zeker? Met een
beetje meer geluk aan onze kant had
het 11 gestaan. De Nederlanders heb
ben twee doelpunten cadeau gekregen.
Twee doelpunten verschil lijkt veel, maar
voor ons straks in Bern echt niet te veel
om in të halen.
Toni Allemann, een 26-jarige fullprol
uit Italië, die twee jaar geleden Bem
(Young Boys) verliet na het tekenen van
een contract met Mantova, zei later in
het Americain hotel: „De Nederlandse
verdediging was niet te passeren. Zij lie
ten ons komen, zij lieten steeds enkele
meters ruimte tussen een Zwitser met
de bal en hun defensie. Als je met moei
te een verdediger gepasseerd had, ston
den er weer vier voor je. Dat was het
beste antwoord op onze aanvallen, die
het voornamelijk van individuele acties
moesten hebben. Bij ons ontbrak de com
binatie in de voorhoede, het klaar staan,
het wegsprinten voor een crosspass. Die
passes kon je niet geven, ten eerste
door de ruimte die de Hollandse defensie
in haar „laat-maar-komen" opvatting leg
de en ten tweede omdat wij elkaar wat
dat betreft niet aanvoelden. Hoe kan het
anders, als men maandenlang niet met
elkaar gespeeld heeft. Twee profs uit Pa
rijs, één, ikzelf, uit Italië en twee betaal
de amateurs uit het moederland, kunnen
hoe goed ze ook individueel spelen, na
een week samen trainen geen eenheid
vormen. Dat was de zwakte van onze
aanval!"
Heinz Schneiter, de man die als laat
ste struikelblok achter een viermansde
fensie opereerde, zei: 't Klinkt mis
schien gek, maar 't is mij ondanks
de 31 nederlaag meegevallen. De Ne
derlanders hebben onze met vier debu
tanten spelende ploeg niet overklast. Ik
heb goede hoop op Bern. Als we daar
geluk hebben, hebben we alle kansen! Die
grote blonde, hoe heet-ie (Groot) was
de gevaarlijkste man van de voorhoede,
met z'n vleugelman (Swart). Als die vleu
gelman meer mee had gedaan was het
voor ons slechter afgelopen."
Köbi Kuhn, de verlegen, jongste debu
tant zei: 't Viel niet mee. Er is wel
wat verschil tussen een Zwitserse com
petitiewedstrijd en zo'n interland. t
Was of de Hollanders niet moe konden
worden!"
In de Nederlandse kleedkamer was de
stemming uiteraard opgewekter. „We
hebben een prima tweede helft gespeeld,"
zei coach Elek Schwartz. „Deze zege
geeft me eindelijk wat meer rust om de
heropbouw van ons nationale team ter
hand te nemen. We hebben een variabel
stopperspilsysteem gespeeld. De jongens
hebben zich steeds aangepast aan de si
tuatie. De enige werkelijke opdracht die
ik er in Zeist ingeprent heb was: „Speel
over de vleugels, probeer de Zwitserse
defensie op een vleugel te fixeren en geef
dan de andere vleugel met een plotse
linge verre trap een kans in het open
veld. Dat lukte enkele keren en daar
door braken we de vier soms zes
man sterke defensie van de Zwitsers;
31 tegen zo'n Zwitserse ploeg vind ik
een mooi resultaat".
Guus Haak, de succesvolle Haagse de
butant zei: „Ik had het geluk in het, be
gin een paar keer die Hertig de bal af
handig te maken. Dat geeft je vertrou
wen. tempert je zenuwen. Daardoör ging
het mij niet slecht. Volgens mij was die
oal die de scheidsrechter als doelpunt
zag niet over de lijn. Zeker weet ik
het echter niet, er is een foto genomen,
die zal het wel uitwijzen".
Peter van der Merwe, de doelman, stem
de met hem in: „Volgens mij zat die
bal niet. Erg moeilijk heb ik het overi
gens niet gehad behalve die ene effect-
bal, waar ik toevallig goed voor stond".
Mick Clavan, die zijn 25ste interland
speelde: 't Was voor mij een beetje
onwennig op die buitenplaats. Je krijgt
zo weinig ballen waar je wat mee kunt
doen. Ik bouw liever zelf op!"
Piet Ouderland zei over hem: „Voör
mij is Mick de béste linksbuiten die we
de laatste tijd gehad hebben. Ik neem
m'n petje af voor zijn snelheid en bal
behandeling!"
Een goed slot lijkt ons de mening van
Herrn Steuerbach, Zwitsers fabrikant
met vele zakenrelaties in Nederland:
„Nederland won verdiend omdat ze in
de tweede helft meer dash toonden. Dat
die meerderheid tot twee doelpunten be
perkt bleef stemt ons hoopvol voor de
toekomst van dit nieuwe Zwitserse team.
Het toonde voldoende voetbalcapaciteiten
tegen de beter getrainde Nederlanders
om de gelegenheid tot verdere ontplooiing
te krijgen. Nederland heeft in Bern nog
niet gewonnen. Het zal op de 31ste maart
interessant zijn te zien. wie met zijn
team de beste vorderingen heeft gemaakt
Rappan of Schwartz!"
Daar gaat de (witte) bal naar het Zwit
serse net. De verdedigers hebben, zoals
dat terecht heet, het nakijken. Het be
tekende Nederlands eerste doelpunt.
Je moet maar pech hebben. De 13-jarige
Elmer van der Berg uit Amstelveen had
een jongenskaartje veroverd voor Neder
landZwitserland en was zondag al heel
vroeg naar het stadion gegaan om een
goed plaatsje op de staantnbune te ver
overen. Dat was Elmer ook gelukt maar
door de geringe beheersing, die de vol
wassenen op de staantribune aan de dag
hebben gelegd, heeft de jongeman zelfs
niet de aftrap van de wedstrijd kunnen
en.
Erger nog. Tien minuten voor het begin
raakte de Amstelveense knaap tijdens het
gedrang op de tribune onder eeh hek, dat
finaal van zijn basis afknapte, bekneld en
brak zijn linker onderbeen. Toen Tonnie
van der Linden de bal aan het rollen
bracht was Elmer van der Berg al in een
ziekenautó onderweg naar het Luthers
diaconessenhuis, waar hij ter verpleging is
opgenomen.
Voor alle voetballiefhebbers bij Nederland-
Zwitsèrland moet de aanblik van de
mensenmenigte op de tribunes van het
Olympisch stadion tot de conclusie heb
ben geleid, dat ook dit keer het stadion
weer uitverkocht was.
Dit is niet helemaal waar. Maar ook de
vrees van de stadiondirectie en de
KNVB dat men met een grOot aantal
plaatsen zou blijven zitten is ongegrond
gebleken. Vooral nadat officieel bekend
was gemaakt, da* er geen televisie-uit
zending in Nederland van de wedstrijd
zou komen, is de kaartverkoop vlotter
gaan verlopen. Nog in de laatste week
zijn duizenden toegangsbewijzen ver
kócht en ook zondag tot vlak voor hel
begin van de interland werden via de lo
ketten tientallen liefhebbers aan een
kaartje geholpen. Toen men tenslotte de
balans ging opmaken bleek, dat 70 zit
plaatsen warén overgebleven, feitelijk
een te verwaarlozen getal. Maar het sta
dion was dus niet uitverkocht
Haak bleek een zeer moeilijk te pas
seren achterspeler tegen de Zwitsers.
Hier ziet men hem een van de vele
duels met Allamann uitvechten.
