Becketts „Gelukkige dagen"
Omroepen contra ,;Televizier
TONEEL IN HAARLEM
Grafiek van Cor de Wolff
in huize „Bloemenheuvel"
DE PROGRAMMA'S
m
11
De negen Muzen J
Drie oude in Oostenrijk gevonden instrumenten
zouden door Stradivarius zijn gemaakt
EU
Thans VA miljoen t.v.-
toestellen geregistreerd
Een aangrijpende apotheose van de eenzaamheid
Pluimveeblad hoeft
naam niet te wijzigen
Simon Koster
nabeschouwingen
Gezellige avond
J. Damslimzer
Keiler Macdonald
Zijlstraat 56 Telefoon 11828
ARI 5TO N A
TELEVISIE
Mr. Witteman onthult dat het blad in een
val van de omroepverenigingen is gelopen
De radio geeft vrijdag
Bob Buys
Drs. Koole directeur van
IKOR-televisiesectie
7elevisieprograrnma
SAMUEL BECKETT heeft eens geschreven dat kunst „de apotheose van de
eenzaamheid" is, en voor Becketts eigen werk geldt dat in dubbele zin, want
dat werk gaat niet alleen uit van de eenzaamheid, het is er ook op gericht. De
personen in Becketts stukken leven in een maatschappijloze wereld, waarin het
contact tussen mens en mens niet veel meer dan een illusie is en waarin men
zich niet van woorden bedient om tot een gesprek te komen maar voornamelijk
om de eenzaamheid „weg te praten". Die afschuwelijke, eeuwig-statische en
zowel materieel als geestelijk lege wereld heeft Beckett ons al eerder voorgezet
in „Wachten op Godot" en „Eindspel"; en hij brengt er ons nu ook weer heen
met zijn nieuwste stuk, „Gelukkige dagen", dat dadelijk na de wereldpremière,
verleden jaar september in een heel klein New Yorks schouwburgje, een opzien
barend internationaal succes is geworden.
DIT LAATSTE is des te merkwaardiger I
omdat er nauwelijks een stuk te bedenken
valt dat op het eerste gezicht minder ele
menten voor een theatersucces bevat dan
dit jongste werk van Beckett. Het heeft
geen dramatische intrige, zelfs geen han
deling; sterker nog, er komt nauwelijks
enige lichaamsbeweging in voor. Het is
eigenlijk een lange monoloog, die slechts
op heel enkele momenten een dialoog
wordt; en deze tekst bestaat bovendien
nog voor een groot deel uit herhalingen.
Maar dankzij zijn groot dichterschap en
dramatisch instinct heeft Samuel Becketl
met dit absolute minimum aan zichtbare
middelen een aangrijpend toneelstuk ge
schreven. Als er ooit een overtuigend be
wijs is geleverd van de juistheid van I
Goethe's woord dat het meesterschap zich
door de zelfbeperking demonstreert, dan
is dit wel gebeurd met Becketts „Geluk
kige dagen". De auteur van dit spel staat
aan het uiterste einde van een front van
moderne toneelschrijvers, aan welks ande-
re einde zich een ordinaire effectjager als
Jack Gelber bevindt. Terwijl Gelber
zich, met zijn „Schakel" en zijn „Appel"
uitput in sensationeel-aandoende modernis
men van een ziekelijke aard, die elkaar I
in excentriciteit moeten overtreffen, vindt
men bij Beckett een spontane terugkeer
naar het oerdrama met zijn minimum
aan uiterlijke beweging en met slechts
één of twee spelers; en juist die terug
keer naar de oudste Griekse tragedievorm
kan van enorme betekenis zijn voor het
huidige streven naar vernieuwing
vorm en functie van het toneel.
„IN „GELUKKIGE DAGEN" confron-
Bamboe-orgel. Voor het behoud van
het bamboe-orgel in een kerk in Las Pinas
op de Philippijnen, 't enige in zijn soort
ter wereld, zal volgend jaar een bedrag
van 135.000 mark uit het culturele fonds
van de Westduitse regering ter beschik
king worden gesteld, aldus heeft het. West
duitse parlementslid Alex Möller in Bonn
meegedeeld. Hij had het orgel deze zomer
op een wereldreis gezien en door een br'°f
aan bondskanselier Adenauer de stoot ge
geven tot de actie tot behoud van "net :n
staat- van verval verkerende instrument.
Voorwaarde voor de hulpverlening is de
toestemming van de Philippijnse autoritei
ten en van de Belgische paters die in Las
Pinas de zielszorg uitoefenen. Het orgel is
tussen 1818 en 1822 door de toenmange
pastoor van Las Pinas. Diego Cera, geheel
uit bamboe gebouwd. In de loop der jartn
liep het schade op door inwerking der
weersomstandigheden en aardbevingen.
De president van de rechtbank in Arn
hem heeft in het geding van Wegeners
Courantenconcern te Apeldoorn tegen de
stichting „C.L.O.-pluimveeblad" de n.v.
Wegener in het ongelijk gesteld.
Het courantenconcern geeft sedert 1948
het tijdschrift „De Pluimveeteelt" uit. De
stichting „C.L.O.-pluimveeblad", waarin de
drie grote centrale landbouworganisaties
samenwerken, geeft sinds kort een tijd
schrift uit onder de titel „Pluimvee". Het
courantenconcem had in een kort geding
verandering van deze naam gevorderd.
De president acht de vrees van de n.v.
Wegener, dat de tijdschriften door het pu
bliek zullen worden verward, ongegrond.
Bovendien is uit niets gebleken dat de
C.L.O.-stichting de uitgave van de n.v.
nabootst.
Verduistering. Een 43-jarige inwoner
van Kerkdriel is door de rijksrecherche
gearresteerd. Hij wordt ervan verdacht in
zijn functie als gemeente-ontvanger van
de gemeenten Maasdriel, Ammerzoden en
Hedel gelden te hebben verduisterd.
rrH avtrtvnaar bii het kadaster in het Oostenrijkse plaatsje Tamsweg,Hans
EEN AMBTENAAR ^netmaa van muziekinstrumenten. Als tongen
maar ook verzamelt. Kort ge-
compagnie en speelde hij saxofoon.
instrumenten, die hij niet alleen uitstekend bespeelt, h„^rhnrijn(tp cello te koop
leden hoorde hij dat een uitdrager m de buurt een oude, beschadigde cello_te koop
aanbood. Ofschoon het instrument dik onder het stof zat en barsten vertoonde,
Neubacher het voor 350 schilling (ongeveer J 50,
Andrea Domburg in Gelukkige
Dagen" van Beckett.
genoemd, en hoewel die uitspraak nu nog
wel wat voorbarig is kan men hem na het
zien van „Happy days" toch wel begrij-
teert Beckett de mens op tragische wijze pen want hier is ontegenzeglijk een groot
met zijn eigen leven en met de onontkoom- toneelschrijver aan 't woord, een man die
bare consequenties daarvan. Winnie, zijn over bijzondere dichterlijke uitdrukkings
hoofdpersoon. representeert dat leven met bracht beschikt en over een hoogst oor-
al zijn nutteloosheid, zijn leegheid, zijn Spronkelijke visie op de mogelijkheden van
vlucht in stoffelijke zaken, hoe waarde- de toneelkunst, waardoor hij datgene wat
loos ook, en zijn wanhopig zich vastklam- hij te zeggen heeft, zegt op een heel nieu-
pen aan illusies en aan het verleden. Win,- we fascinerende manier die hier en daar
bijna clownesk, dan weer gruwelijk van
toch diep
nie zit vastgeklemd in de grond; zij is
hulpeloos en wordt steeds hulpelozer. Haar I somberheid, maar uiteindelijk
aardse bezittingen verliezen hun nut voor aangrijpend is.
haar („De tas zal er altijd zijn", zegt zij
in 't begin, maar later wordt die tas on
bereikbaar, al ligt hij geen meter van
haar vandaan); zelfs de revolver die zij
voor het ergste geval, „bij de hand'
houdt, kan tenslotte door die hand niet
meer worden gegrepen. Maar, ondanks al
DE TONEELGROEP STUDIO heeft met
het opvoeren van dit werk een zeer be
langrijke toneeldaad verricht en Kees van
Iersel verdient hulde voor de grote toewij
ding en het begrip voor Becketts tekst,
waarmee hij het heeft geregisseerd. Het
les en om dit „ondanks alles" draait welslagen van de vertoning hing natuurlijk
het hele stuk dankt Winnie de hemel volkomen af van de vertolking der vrouwe
voor zijn véle weldaden; zij kan nog bid- ro], en Andrea Domburg heeft in dat op-
den en geloven, en er zijn talloze dingen 7icht een schitterende prestatie geleverd,
die ze „zo heerlijk vindt". Haar bestaan Op werkelijk grandioze wijze heeft zij van
is- vol van afschuwelijk zelfbedrog, maar de „onmogelijke" Winnie een volstrekt ge
er zijn toch ook momenten waarop zij uit- loofwaardig menselijk wezen gemaakt en
ziet naar de verandering, de grote veran- bovendien wist zij de vaak verborgen be-
dering van de hele wereld waardoor er doelingen van de schrijver voortdurend
een einde zou komen aan de doelloosheid door een prachtig-gevarieerde mimiek en
van alles; en er is zelfs een moment dictie vlijmscherp te treffen en zodoende
waarop zij twijfelt aar. het voortduren van te verduidelijken. De rol van de man, die
de zwaartekracht, zodat de aarde haar op alleen vlak voor het slot tevoorschijn
zekere dag zal moeten loslaten. Het is dus komt en vrijwel geen tekst te zeggen heeft.
BIJ HET OPKNAPPEN ontdekte hij aan
de binnenkant een gedrukt strookje papier
waarop in het Latijn stond te lezen. „Ver
vaardigd door Anthonius Stradivarius uit
Cremona in het jaar 1725". Een instrumen
tenmaker in Salzburg gelooft dat het
strookje echt is en dat de buitengewoon
mooie klank overeenkomt met die van an
dere Stradivari-instrumenten. Daar Neu
bacher in de omgeving bekend staat als
instrumentenverzamelaar, werd hem kort
daarop door een jongen, die klarinetonder-
richt van hem kreeg, een viool aangebo
den. „Het ding is wel totaal kapot, maar
u kunt het meenemen voor 150 schilling",
luidde het aanbod. Na de prijs te hebben
betaald maakte Neubacher het instrument
thuis schoon en ontdekte opnieuw het be
kende strookje papier, maar nu met het
jaartal 1736. Ook dit instrument dat de
jongen van bovengenoemde uitdrager had
gekocht, heeft na de restauratie een prach
tige volle klank gekregen.
TIJDENS EEN NIEUW bezoek bij de
uitdrager hoorde Neubacher dat er nog een
derde, zeer oud instrument in de buurt
moest zijn en wel bij een boer in het dorp
Muhr, waar een vluchteling het instrument
kort na de oorlog zou hebben achtergela
ten. Neubacher ontdekte inderdaad een
viool op een hooizolder in het dorpje Muhr
en betaalde er 250 schilling voor. Ook hier
in bevond zich het bekende strookje, doch
het jaartal was weggekrast. De boer gaf
toe dat hij dit zelf had gedaan, omdat hij
hoopte op die manier meer geld voor hel
instrument te kunnen krijgen. Neubacher
wil nu zijn aanstaande vakantie in Londen
doorbrengen om daar zijn drie -schatten
door experts té laten onderzoeken. Verko
pen wil hij ze voorlopig niet, maar wan
neer het echte Stradivari's zijn, is hij een
rijk man.
DE ONTDEKKING van drie waarschijn
lijk waardevolle instrumenten in dezelfde
omgeving moet wellicht aldus worden ver
klaard. Volgens mededelingen van de boer
zou een groepje Duitse soldaten, dat deel
uitmaakte van een muziekcompagnie, aan
het einde van de oorlog tot Muhr zijn ge
komen. Zij hadden muziekinstrumenten
bij zich en waren op de vlucht, maar zij
bleven enkele dagen op de zolder van de
boer om uit te rusten. Toen het Engelse
bepaald niet meer puur negativisme, wat
aan Becketts nieuwste stuk ten grondslag
ligt. Er is weliswaar weer die furieuze
ontkenning van een bovenzinnelijk
werd niettemin zeer gevoelig uitgebeeld
door Ad Noyons.
Er was gisteravond in de Haarlemse
waar- schouwburg helaas veel te weinig publiek.
de en betekenis van het bestaan, maar er maar aan het langdurige en enthousiaste
is ook dat „ondanks alles", waardoor de applaus aan het slot was dat nauwelijks
die overigens beter merkbaar. Er waren ondei de toeschou-
wers heel veel jongeren, en dat is een gun
stig teken.
titel „Happy days
met „blijde" dan met „gelukkige" dagen
had kunnen worden vertaald) méér wordt
dan louter cynisme en ook een positieve
betekenis krijgt.
DE HONGAARS-ENGELSE dramaturg I
Martin Esslin heeft Beckett onlangs „een
van de grootste schrijvers van deze eeuw"
UITZENDING OVER HONDSDOLHEID
Minister Marijnen zal in het NTS-pro
gramma van vrijdagavond 23 november
om 21.35 uur, direct na afloop van het
programma „De bezetting", een toelichting
geven op de maatregelen die tegen de
hondsdolheid genomen zijn.
De Jordaanzangeres Rika Jansen, die
enkele maanden geleden als cabarettière
met een uitstekende one-womanshow
verraste, is gisteren met haar echtge
noot Kees Manders van Schiphol ver
trokken naar Parijs, waar zij zal op
treden voor enkele impresario's. Daar
na begint zij haar tournee langs onder
andere Athene, Istanboel en Beiroet.
Het echtpaar keert begin januari m
Nederland terug. Daarna zal Rika
Jansen een maand optreden in
Kopenhagen.
TOT 10 DECEMBER is in huize
Bloemenheuvel te Bloemendaal een ex
positie van grafiek van Cor de Wolff te
zien. De thans 73-jarige De Wolff moet
gerekend worden tot onze belangrijke
grafici. Hij exposeert niet zo bar vaak
en zijn naam is eigenlijk nog te weinig
bekend. Het tentoonstellingscomité van
Bloemenheuvel heeft dit keer dus be
langrijk werk verricht.
DE WOLFF HEEFT nog les gehad aan
de Haarlemse kunstnijverheidsschool, was
op de Rotterdamse akademie en vormde
zich ook buiten onze grenzen. Zijn uitdruk
kingswijze is zeer eigen en onvergelijke
lijk. Fantasie en realiteit spelen in ver
scheidene werken door elkaar. Hij kan hijs
kranen, baggermolens en andere, bij
bouwwerken betrokken machines omvor
men tot suggestieve tekens, terwijl toch de
functie van deze zaken duidelijk blijft. Hij
verhoogde zo hun uitdrukkingskracht.
Voorts blijft hij ook gericht op het ver
tolken van de sfeer van een landschap.
Raak zijn zijn vochtige Nederlandse land
schappen. Hoewel in vele prenten niet naar
topografische juistheid werd gestreefd en
aan veel de fantasie een belangrijk deel
had komt het ons. voor of wij zijn onder
werpen al ontmoet hebben. Jonge Amster
damse grafici toonden zich vaak gegrepen
door de nieuwbouw in Amsterdam West.
De Wolff geeft op hetzelfde onderwerp zijn
eigen visie en dat maakt een vergelijken
interessant voor hen, die bij voorbeeld
de exposities vclti Huig eu Veldhoen heb-
ben gezien. De Wolff verbeeldt op eigen,
andere wijze, maar zijn resultaten zi]n
even authentiek.
VOORTS BLIJKT De Wolff in staat tot
merkwaardige en zeer levende portretten.
Dat van een Volendams meisje wijst daar
kocht
zich
leger oprukte, trokken de Duitsers
snel terug, maar lieten de instrumenten op
de zolder achter en daar bleven ze lig
gen, tot dat de uitdrager twee daarvan
voor een prikje van de boer overnam. Het
derde instrument lag nog altijd onder de
spinnewebben op de zolder. Hoe zijn de sol
daten nu aan die instrumenten gekomen?
Waarschijnlijk zijn deze als „buit" meege
nomen uit een leegstaand kasteel in Italië
of Zuid-Oostenrijk. De mogelijkheid van
vervalsing is echter niet uitgesloten, doch
dat zullen de experts in Londen moeten
uitmaken.
ce de vrijster speelde, waren werkelijk
voorbeeldig. Wij willen dan ook gaarne
vergeten, dat haar spreekstijl meer die
van een mondaine vrouw was dan het aan
geleerde quasi-dure spraakje van een een
voudig dorpsmeisje. Deze amusant gedra-
deel I matiseerde conversatie-naar-het-huwelijk-
toe was door Henk Rigters kundig gere
gisseerd. Het was lichte kost van hoog ge
halte.
Advertentie
door een geniaal schrijver gevuld met
wise-cracks, ironische opmerkingen en le
venswijsheden. En deze tweespraak in een
In de door de NCRV geïmporteerde I origineel liefdesspel, waarin Frans van
Donna Reed-show draaide alles weer ge- der Lingen uitstekend was, maar Mary
smeerd en amusant om de lieve en be- Dresselhuys nog beter dan uitstekend. Het
koorlijke Moeder heen, die eike andere gemak en het^elan^waarmede^ deze actn-
moeder aan haar eigen lotgevallen doet
denken.
Ook het intelligentiespel „Zoek de zin
op" is gauw een goed ge-olied program
ma geworden, dat het zeker wel zal doen.
In de serie reisfilms „Met eigen ogen"
kregen wij gisteravond het tweede
van „Pakistani Zindabad" te zien.
Vooropgesteld dat alles wat van verre
komt het oog en het oor wel eens meer
kan boeien dan zaken, die dichter bij huis
te vinden zijn, heeft deze rolprent onze
aandacht en belangstelling gaande gehou
den.
Het was interessant, te zien en te ver
nemen wat er in dit onmetelijke Aziati
sche „waterland" gedaan wordt op het
terrein van de waterbouwkunde. De
„kunstwerken" (dammen), hier gebouwd
onder leiding van Westerse technici, zijn
enorm rendabele monumenten voor de
hulp aan een onderontwikkeld land, dat
het van het water „moet hebben" en te
gelijkertijd dat water moet intomen. Niet
zonder trots mochten wij vaststellen, dat
ook de Nederlanders (o.a. prof. Van Blom
mesteyn en de technici van de Nederland
se Heide Maatschappij) hun kennis en
vakmanschap in dienst van dit land heb
ben gesteld.
Hel fragment, gewijd aan het dijkleger
van 60.000 man, dat met de meest primi
tieve middelen de „polder 34" aanlegt.,
leek wel een stuk van een voorhistorische
film. Maar toch gaat het nu nog zó daar
in Oost-Pakistan, vertelde Dick van Bom
mel. Al met al was het een boeiende rol
prent, die echter wat montage en com
mentaar betreft, nog niet boven het ni
veau van een door een amateurfilmer ge^
maakt reisverhaal uit kwam.
De „Dorpsvrijage" van G. B. Shaw
heeft ons kostelijk geamuseerd. En hoe
kon het ook anders? Een uiteraard spitse
(goed door Viruly vertaalde) dialoog.
„Het blad „Televizier" haalt de radio- en televisieprogramma's van de Nederlandse
omroepverenigingen uit de Franse vertalingen van deze programma's, die naar het
buitenland worden gestuurd. Het Duitse blad „Hören und Sehen" en het Belgische
blad „Humo Radio" verleenden daaraan medewerking tegen contractuele ver
plichtingen in". Dit onthulde voor de door mr. W. van Eek gepresideerde civiele
kamer van de Haagse rechtbank mr. dr. P. J. Witteman, die namens de vijf omroep
verenigingen pleitte in het proces, dat de omroepen hebben aangespannen tegen
„Televizier".
op. In dit werk zit al iets van dat karika
t.urale van verscheidene andere prenten,
waaruit De Wolffs originaliteit misschien
het sterkst spreekt.
Het grootste deel van het geëxposeerde
bestaat uit droge naald-gravures. Wordt bij
de echte ets door het zuur een groeve in
de etsplaat gebeten, bij de z.g. droge naald
gravure wordt de groeve in de plaat ge
krast. Anders dan in de echte gravure.
De omroepen hebben aldus mr. Witte
man in de afgelopen vijf weken de proef
op de som genomen. Opzettelijk hebben
zij tién fouten opgenomen in een tweede,
op verzoek per expresse gestuurd, exem
plaar van de programma's, bestemd voor
..Hören und Sehen". Van de tien fouten
kwamen er acht in „Televizier" terecht.
Een soortgelijk resultaat leverde de proef
met het blad „Humo Radio" op. „Wij
strijden met felheid tegen Televizier" al
dus mr. dr. Witteman, „want wanneer
aan dit blad wordt toegestaan de pro
gramma's op te nemen, komen er meer.
Dat betekent dat dan wellicht miljoenen
guldens, die nu ten goede komen aan het
omroepbestel, verloren zullen gaan". Plei
ter besprak vervolgens het arrést van de
Hoge Raad in de zaak tegen de n.v. Ex-
plicator, de vennootschap die het voorma
lige „Weekblad T.V." uitgaf. Daarin heeft
de Hoge Raad de auteursrechtelijke be
scherming van de programmabladen be
perkt. Het overnemen van de inhoud door
ontlening aan het geschrift zelf is niet toe
gestaan volgens ons hoogste rechtscollege.
Mr. Witteman meende dat daaruit volgt
dat ook aan kopieën niet mag worden ont
leend. Dat heeft de Hoge Raad niet met
zoveel woorden gezegd, maar wanneer dat
niet het geval is zou de gehele auteurs
rechtelijke bescherming van geschriften
als bijvoorbeeld het spoorboekje illusoir
worden.
Pleiter meende dan ook dat „Televizier'
de auteurswet heeft geschonden. Wanneer
de rechtbank dit niet aanneemt zal de vor
dering moeten worden toegewezen op
grond van het gebruikmaken van een wan
prestatie. Dat levert op zichzelf geen on
rechtmatige daad op, maar wel wanneer
er sprake is van deloyale concurrentie en
dat is hier zeker het geval. Nadat mr.
be-
Witteman de eis in reconventie had
streden, werd de zitting geschorst.
Mr. A. G. Maris pleitte 's middags voor
„Televizier". Hij ging uit van het arrest
van de Hoge Raad in de zaak van de om
roepverenigingen tegen de uitgeefster van
het voormalige „Weekblad T.V.". Hij
kwam tot de conclusie, dat uit dit arrest
volgt dat bij niet-creatieve geschriften al
leen de nadruk verboden is. De zakelijke
inhoud op zichzelf is niet beschermd door I nastje]- 7 gg
de auteurswet krachtens dit arrest van de
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 7.00-24.00
KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Klassieke gram-
mofoonmuziek. 7.30 Voor de jeugd. 7.45
Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws.
8.18 Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Voor
de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40
Schoolradio. 10.05 Paris et ses vedettes
(opn.). 10.30 Klassieke gram.muz. 11.00 Voor
de zieken. 11.40 Moderne gram.muz. 11.50
Als de ziele luistert, lezing. 12.00 Middag
klok - noodklok. 12.04 Lichte grammofoon
muziek. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Licht ensemble met
zangsolisten. 12.50 Actualiteiten. 13.00
Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.20 Dans-
orkest en zangsolisten. 13.45 Voor de vrouw.
14.00 Orkestwerken (gr.) 15.00 Schoolradio.
15.30 Voor de zieken. 16.30 Altviool en pi
ano: moderne muziek. 17.00 Boekbespre
king voor de jeugd. 17.15 Kinderkoor. 17.40
Beursberichten. 17.45 Licht orkest en so
listen. 18.20 Reisjournaal over Tunis,
klankbeeld over Noord-Afrikaanse kunst.
18.50 Regeringsuitzending: Praatje over
interlokale woningruil, door W. J. A. H.
van Berkel. Hoofd Afdeling Woonruimte
van het Ministerie voor Maatschappelijk
Werk 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten.
19.30 Politieke lezing. 19.40 Verzoekpro
gramma voor de soldaten. 20.30 Muzika
le aspecten, muzikale lezing. 21.00 Strijk
orkest 21.20 Levensherinneringen, inter
view. 21.35 De Scheepsbouwleerling, hoor
spel met muziek. 22.15 22.45 Boek
bespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondthe
ater: 22.40 Voorspel (gr.); 22.45 Operatie
Wega, hoorspel; 23.45-23.55 Naspel (gr.).
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
VARA 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 16.00 VARA 19.30 VPRO.
21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00
VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym-
Socialistisch strijdlied. 7.23
scheidene kleurendrukken, waarvan de
kleurgeving wel iets te maken zou kunnen
hebben met het ook door De Wolff beoefen
de batikken. En ik dacht dat ook de mo-
1 Lichte ochtendklanken (gr.). (Om 7.35
^°?e ?aa Ju™I I Van de voorpagina, praatje). 8.00 Nieuws.
8.18 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Gym
nastiek voor de vrouw. 9.10 Klassieke
ma's door „Televizier" is echter aller
minst sprake; mr. Maris zei dat de om
11.' napuCA V UUl U.c ViUUW. J7.J.U XN.1 Ct S 1C'N. C
roep verenigingen bij de samenstelling van Grammofoonmuziek. VPRO: 10.00 School-
-1 nrArtvommn'c nitdoon \;qn ppn vast I
waarin de «r.even^at een ^ïaarm» ko^en hebben.
maakt de
stoken worden
groeve een lichte braam. Dat
lijn enigszins wollig en in De Wolffs werk
zo geschikt voor het suggereren van een
sfeer. De Wolff graveerde en sneed ook
in hout. Wij ontmoeten hier van hem ver-
„Uitbreiding Amsterdam West 2" van
Cor de Wolff.
In ieder geval hebben de meeste zijner
hier vertoonde houtsnedes iets decoratiefs.
Wie iets van De Wolff zou willen bezit
ten bedenke dat de droge naald gravure
zich minder vaak afdrukken laat dan de
ets, zodat men van een in kleiner aantal
voorkomende prent verzekerd is.
de programma's uitgaan van een vast
schema, dat bekend is.
Door middel van eigen informaties ziet
„Televisier" kans de resterende „witte
plekken" in het schema in te vullen. „Dat
dit zowel voor de t.v.- als de radiopro
gramma's mogelijk is komt door de sleur
van de omroepverenigingen. Als ze fanta
sie hadden zou het veel moeilijker zijn
aldus de pleiter. Van een inbreuk op het
auteursrecht is volgesn mr. Maris geen
sprake, maar al evenmin van het profi
teren van een wanprestatie van anderen.
De buitenlandse weekbladen, die de pro
gramma's krijgen, zouden namelijk con
tractueel verplicht zijn die programma's
alleen voor eigen gebruik te bestemmen.
Ook in dit geval is er geen sprake van
een onrechtmatige daad, zo „Televisier
gebruik gemaakt zou hebben van de
buitenlandprogramma's. „De omroepen
zouden Televizier dankbaar moeten zijn
voor de propaganda die het blad maakt
voor media als radio en televisie'aldus
mr. Maris, „maar do hele zaak is dat de
omroepverenigingen de critiek op het om-
reopbestel van Televizier niet zint".
Mr. Maris stelde als tegeneis dat „Te
levizier" de programma's moet ontvan
gen op grond van de vrijheid van nieuws
garing, geïmpliceerd in de vrijheid van
meningsuitting, en de gelijkheid van alle
persorganen op basis van „non-discrimi
natie".
Hierbij constateerde mr. Maris dat de om
roepverenigingen langs een omweg het fo
toverbod hebben gerealiseerd, dat in sep
tember 1959 als N.T.S.-besluit door staats
secretaris mr. Y. Seholten in het algemeen
belang werd vernietigd. Na de re- en du
pliek werd de uitspraak bepaald op 22
januari 1963.
Bij de Dienst Luister- en Kijkgelden is j
het IVi miljoenste televisietoestel geregi
streerd. Op 1 november j.l. bedroeg het
aantal aangegeven televisie-ontvangers
1.234.368.
De registratie van het miljoenste tele
visietoestel had op 14 november 1961 plaats.
Er waren op 1 november 2.602.885 radiotoe
stellen aangegeven tegen 2.600.537 op 1 ok
tober j.l. Het aantal aansluitingen op de
draadomroep bedroeg op 1 november j.l.
468.562 (per 1 oktober 469.093).
Tot directeur van de televisie-sectie van
het IKOR is benoemd drs. W. J. Koole,
thans directeur van de A.M.V.J. te Am
sterdam.Hi,i komt in de plaats van ds.
C. M. de Vries.
radio. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Pianoduo: klassie
ke muziek. 11.40 Orgelspel. AVRO; 12.00
Lichte muziek. 12.20 Regerings-uitzending.
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Sport en
recreatie, afgewisseld met grammofoon
muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen,
eventueel actueel of grammofoonmuziek.
13.25 Beursberichten. 13.30 Licht ensem
ble en zangsoliête. 14.00 Kerkorgelconcert.
14.25 Literair klankbeeld. 14.55 Vioolre
cital: moderne muziek. 15.05 Radio-Revue.
VARA: 16.00 Amsterdamse Politiekapel.
16.30 Voor de zieken. 17.00 Tijd voor teen
agers. 17.50 Actualiteiten. 18.00 Nieuws.
18.15 Gesproken brief uit Vlaanderen. 18.20
Licht ensemble en zangsolist. 18.50 Poli
tiek praatje. 19.00 Voor de kinderen. 19.10
Muziek voor kinderen (gr.). VPRO: 19.30
Kunstkroniek. 20.00 Nieuws. 20.05 Gezins
leven in vreemde landen: Japan, lezing.
20.20 Moderne kamermuziek. 20.40 Boek
bespreking. 20.45 Wereld in beweging, le
zing. VARA: 21.00 Metropole-show: amu
sementsmuziek. 21.35 Signalementen van
het andere Ik, radiodocumentaire. 22.15
Buitenlands weekoverzicht. 22.30 Nieuws.
VPRO: 22.40 Verrekijken, gesprek over
televisie (VII). VARA: 23.00 Socialistisch
nieuws in Esperanto. 23.10 Prettig week
end: lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerberichten. 12.35 Licht orkest. 12.50
Beursberichten. 1300 Nieuws. 13.15 Lichte
muziek. 14.00 schoolradio. 15.45 Lichte
grammofoonmuziek. 16.00 Beursberichten.
16.06 Klassieke en moderne kamermuziek.
17.00 Nieuws. 17.15 Licht orkest. 17.45
Duitse les. 18.00 Engelse dansen. 18.20 Voor
de soldaten. 18.50 Sportjournaal. 19.00 Nws.
19.40 Vlaamse liederen en -dansen. 20.00
Omroeporkest en solist: moderne mu
ziek. 20.31 Grammofoonmuziek. 20.35 Thea
terkroniek. 21.00 Amusementsorkest. 21.45
Volksmuziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Jazz sui
te, 22.35 De Zeven Kunsten. 22.5523.00
Nieuws
VOOR DONDERDAG
VARA: 19.30 Sportprogramma. NTS:
120.00 Journaal. VARA: 20.20 Achter het
nieuws. 20.35 De boekenmolen. NTS2è.00-
22.50 Het versteende woud, TV-spel.
VOOR VRIJDAG
KRO: 19.30 Voorprogramma, maande
lijks programma voor jonge mensen (deel
2). NTS: 20.00 Journaal. 20.20 De bezet
ting XI, documentaire over Nederland in
de tweede wereldoorlog. 21.35 Pauze.
KRO: 21.40 Vaticanum II, nieuws rond het
Tweede Vaticaanse Concilie. 21.45 Rens
van Dorth wou eens even met U praten,
cabaretprogramma. 22.2022.45 Kinderen
van ons volk, een reeks programma's over
de zwakzinnigheid (Deel 2).
