1
1
V
1
Ko Arnoldi dinsdag a.s. 80 jaar
EST
"JONGE
MOET 2UN
Bachs „Weihnachts- oratorium"
Werk van Henri-Georges Adam
het museum van Schiedam
DE PROGRAMMA'S
I SmMK!
Exposities in kunstzalen te Amsterdam
Uitslag van de
penningprijsvraag
in
fit
ft
'FSB®»
TINTELEND,
i ZACHT
I VAN
DONDERDAG 27 DECEMBER 1962
9
E. I Kalf
Keiler Macdonald
ARISTON A
TELEVISIE
Ko van Dijk verlaat de
Nederlandse Gomedie
nabeschouwingen
Uitstekende
kerstprogramma's
Robert Frost ziek
Bob Buys
Jan Vrijman
Litho's en affiches van
Toulouse Lautrec
De radio geeft vrijdag
elevisiefirogramma
IN HET STEDELIJK MUSEUM te Schie
dam is een expositie van tekeningen, gra
fiek, beeldhouwwerken en wandtapijten
van de Fransman Henri-Georges Adam in
gericht. Het is indrukwekkend werk. Het
is een gehéél; achter al deze technieken
voelt men dezelfde sterke persoonlijkheid,
die het leven aftast en uitbeeldt op een
glasheldere én poëtische wijze. Adam zegt:
„Ik wil eenvoudig en zuiver zijn." Het
werk dat wij zien is groots. Het is ge
bouwd met veel lijnen, die met een onge
lofelijke beheersing en toch vrij en luchtig
getrokken werden om steeds variërende
vlakken te vormen, scherpe en ronde, har
de en zachte, elementaire en verfijnd ge
differentieerde.
DE TENTOONSTELLING is bijzonder
mooi ingericht. Hoe heerlijk ook deze beel
den op te stellen in de hoge zalen van het
Schiedamse museum en ze te omringen
met het grafische werk en met de wand
tapijten! Het zijn alle facetten van het le
ven op aarde, gezocht en gezien door een
mens, die zo zinnige vragen stelt, dat hij
meteen het antwoord lijkt te geven. De
sculpturen bestaan uit grote eenvoudige
vormen, waarvan het oppervlak vaak over
dekt is met grafische structuren, ingekrast
of uitgespaard. Soms is het geheel glad,
zoals bij de „Slapende vrouw" in brons,
waarvan de kop los van het lichaam in
de bocht van een arm rust, een van de
weinige min of meer figurale beelden. Als
een grote golf, die rustig kwam aanrollen
staat op het bordes vóór het nieuwe mu
seum te le Havre zo'n abstracte vorm,
meesterlijk in balans, ook met de dyna
miek der havens en de rust van het ge
bouw. De maquette van de situatie is op de
tentoonstelling te zien. Deze Franse kun
stenaar die thans 58 jaar is, exposeerde
voor het eerst in 1935, tekeningen en et
sen. Hij heeft waarschijnlijk bijna nooit in
kleur gewerkt; te Schiedam is ook vroeg
werk, er is maar één ets met wat kleur,
nl. rood erin. Maar hoe weinig miste ik
de kleur bij zoveel fijne tonen en zo sterke
vorm. Ondanks het abstracte en wiskundi
ge haast, is Adams werk niet hard, niet
star.
MISSCHIEN herinnert men zich. dat ik
in mijn bespreking van de eerste Biennale
van wandtapijten deze zomer te Lausan
ne het tapijt „De Melkweg" van deze kun
stenaar besprak. Maar reeds in 1953 had
ik veel bewondering voor zijn tapijten „De
Dag" en „De Nacht", die toen in Neder
land waren geëxposeerd. Ook de wandta
pijten zijn in zwart en wit. Heel mooi is
de gradatie van een tapijt met wit wollen
fond, dat wordt omsloten door een rand
Wandtapijt „Donkere Schaduwen",
1950, geweven te Aubusson.
„La pianista" van Aligi Sassu.
van witte katoen, die veel witter is. In
het gesprek, dat ik met Adam te Schie
dam mocht hebben, vroeg ik hem, of alle
wevers zijn techniek van tonen door zwart
en wit in verschillende verhoudingen te
mengen konden uitvoeren. Hij vertelde
toen, dat dit in het be^in moeilijkheden
gaf, maar dat hij langzamerhand het pleit
gewonnen had en dat ze nu goud worden
uitgevoerd. Hoe het precies gebeurt, inte
resseert Adam piet, als maar het resultaat
in niets van zijn bedoelingen afwijkt.
Boeiend is het de groei der conceptie tot
steeds vaster vormen te volgen in de vele
schetsen voor het tapijt „Terre d'eau".
Wat een goede keus deed het Cultureel
Centrum de Beyerd te Breda, waar de
tentoonstelling deze zomer was, toen het
Adam dit tapijt vroeg. Er is meer van
Holland in dan in de Nederlandse titel
„Land en Water": bedrijvigheid van
schepen, wind, wolkenluchten. Na mijn
rondgang door de benedenzalen met meer
recent en de bovenzalen met ouder, vooral
grafisch werk, expressionistische, meer
figuratieve satires op de mensengemeen
schap in oorlog en vrede, had ik graag
nog eens met de kunstenaar gesproken,
maar toen was hij, groot en stevig met
zijn kleine charmante vrouw zij, hoe
kon het anders, in zwarte mantel, witte
laarsjes, een vervaarlijke zwart-witte
bontmuts op allang weer dynamisch
naar volgende doelen vertrokken.
mmmèmmmsm
Advertentie
Zijlstraat 56 Telefoon 11828
In september 1963
De acteur Ko van Dijk heeft besloten
het volgend seizoen, dat wil zegen na 1
september 1963, zijn verbintenis met de
Nederlandse Comedie niet meer te ver
nieuwen.
De heer Van Dijk heeft verklaard dat
hij in het huidige toneel- en televisiebestel
onvoldoende motieven vindt om zich te ver
binden aan één gezelschap waarbij naar
zijn ervaring zowel regie- als spelmo-
gelijkheden voor hem te beperkt zijn. Hij
heeft nog geen vaste plannen voor het
volgend seizoen maar hij verwacht dat
hij, vrij van een vaste jaarlijkse verbinte
nis, aanzienlijk meer mogelijkheden zal
kunnen verwezenlijken.
DE MUZEN
Rotstekeningen. Russische archeolo
gen hebben meer dan 100.000 rotstekenin
gen gevonden, die gemaakt zijn door de
oude bewoners van de bergen in Kirghizië.
De tekeningen, die volgens Tass uit de
derde eeuw voor Christus dateren, beelden
het temmen van dieren, het fokken van
vee, het boerenbedrijf en het jagen met de
boemerang uit. Van de tekeningen zal een
album samengesteld worden.
Advertentie
Op kerstavond bracht de K.R.O. in nau
we samenwerking met de Vlaamse tv.
„En waar de sterre bleef stille staan"
van Felix Timmermans. Een ontroeren
de Vlaamse kerstlegende, door Vlaamse
beroepsacteurs gespeeld in poëtisch be
lichte, sfeervolle décors: sappiger en
schoner kon het niet. Aleen Satan (deze
keer een mollig-verleidelijke vrouw) werd
door Han Rijnbeek als een wat moeilijke
lekenspeelster gepersonifieerd. Overigens
voelde regisseur Luc van Gent zich ken
nelijk thuis in Vlaanderland, want zelden
zagen wij van hem zo'n smeuïg en soepel
verlopend werkstuk. Een goede traditie
getrouw bracht de N.T.S. op eerste kerst
dag een internationaal circus in de huis
kamers. Niet alleen de jeugd, maar ook
wij hebben genoten van de fraai geën
sceneerde show, door mensen en dieren
opgevoerd in de piste van Billy Smart's
circus, dat terecht trots mag zijn op zijn
kolossale olifantennummer.
Een verrassing was ook de wereldbe
roemde rolprent „Nanook of the North",
vervaardigd door de filmpionier Robert
Flaherty, de vader der documentaristen.
In de comfortabele kerstsfeer drong nog
eens extra goed tot ons door, welk een
meesterlijk, waarheidsgetrouw filmverslag
deze man 40 jaar geleden met beschei
den technische middelen maakte van het
rauwe en barre leven der arctische pri
mitieven, de Eskimo's. Over de muziek
uitvoeringen op beide kerstdagen wordt
in een apart verslag geschreven.
-In het uitstekende, maar grotendeels
buitenlandse kerstprogramma schitterde
als een briljante Nederlandse produktie
op tweede kerstdag de show van Rudi
Carrell, een man die steeds beter blijkt
te worden. Graag accepteren wij een en
kele gemakkelijke vondst of een goedkoop
mopje van deze vindingrijk artist, die
voortdurend naar het „White Christmas"-
voorbeeld zijn internationale variété nu ge
heel op het ijs gesitueerd had.
Tot in details goed uitgekiend was deze
vrolijke, fraai aangeklede kerstbijdrage,
die tal van surprises bevatte, zoals de
schaatsnummers van de charmante Joan
Haanappel en haar partner Norbert Fel-
singer, zoals het leuke liedje, gezongen
door Greetje Kauffeld en op de schaats
„geïllustreerd" door Bueno de Mesquita.
En niet te vergeten Feyenoord-op-het-ijs.
IN DE GALERIE d'Eendt is tot 12 ja
nuari werk te zien van twee Italianen,
de beeldhouwer Franco Garelli en de
schilder Aligi Sassu. Garelli's plastieken
zijn voor een deel bijeengelast uit meestal
platte stukken ijzer en zijn bronzen zijn
veielcl van eenzelfde vormgeving als de
ijzerplastieken. De meeste stukken werden
„figuur" genoemd. Slechts enkele zijn di
rect als zodanig herkenbaar, maar kun
nen een sleutel zijn tot enig begrip van
het andere werk dat, wat getuigende in
stelling betreft, toch wel aansluit bij
dat van de veel duidelijker schilder Sas
su. Sassu heeft nog deelgenomen aan de
futuristische beweging in Italië. Hij telde
toen 15 jaren. Schilderijen met paarden
herinneren wel aan die van Chirico naar
gelijke onderwerpen, maar zijn dan fel
ler van kleur en van ein bewogener voor
dracht.
HET ZIET ER NAAR uit dat Sassu
later, na de oorlog aansluiting vond bij
het Italiaanse socialistische of sociale rea
lisme. Men kan hem in de buurt plaat
sen van de onlangs door mij besproken
Guttuso. De wéreld, waarvan Sassu ge
tuigt gelijkt op een deel van die van Tou
louse Lautrec. „La Maison Tellier", titel
van een boek van Guy de Maupassant,
is ook de naam van een der werken van
Sassu, die met de andere schilderijen over
in een dergelijk huis verkerende vrouwen
verder soms even herinnert aan Rouault
en aan Fiedler. Details in Sassu's „Danse
macabre" getuigen van bewondering
De beeldhouwer E. Claus heeft met
„Winter", 1 een penning ter nagedachtenis
van de Amerikaanse architect Frank
Lloyd Wright, de eerste prijs gewonnen in
de penningprijsvraag, uitgeschreven door
de Vereniging voor Penningkunst te Am
sterdam. De prijsvraag was uitgeschreven
met als doel de penningkunstenaars te
stimuleren met het oog op de internatio
nale penningtentoonstelling in juni 1963 in
Den Haag.
De tweede prijs kreeg de beeldhouwer
W. Put te Amsterdam voor zijn penning
„De Meeuw" ter nagedachtenis van Louis
Couperus. De derde prijs ging naar prof.
P. Gregoire te Amsterdam voor zijn pen
ning „Europe", betrekking hebbende op
het tiende congres van de „Fédération In
ternationale des Editeurs de Medailles"
(Fidem) in juni 1963 in Den Haag. De
vierde prijs tenslotte was voor mevrouw
L. Metz voor haar penning „Contrapunt"
ter nagedachtenis van de dirigent Bruno
Walter. De prijzen 1.000. 500 en
tweemaal 250 konden worden uitgelooid
dankzij vier subsidies van elk f 750 voor
dit doel beschikbaar gesteld door het mi
nisterie van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, het gemeentebestuur van Am
sterdam, het Prins Bemhard Fonds en de
Rotterdamse Kunststichting. Een selectie
uit de ingekomen ontwerpen zal in het
gemeentemuseum in Den Haag worden
tentoongesteld bij gelegenheid van het
tiende fidem-congres.
De bekende Amerikaanse dichter Robert
Frost is ernstig ziek. Hij is twee weken
geiden in een een ziekenhuis in Boston op
genomen. De artsen van het ziekenhuis
hebben geen mededeling willen doen
over de aard van zijn ziekte.
In september heeft de 88-jarige Frost een
bezoek gebracht aan de Sovjet-Unie. waar
hij onder meer een onderhoud had met
premier Kroesjtsjev.
PO 1 JANUARI 1963 hoopt de acteur,
regisseur en toneeldirecteur Ko Arnoldi
de tachtigjarige leeftijd te bereiken. Ko
Arnoldi werd in Groningen geboren en na
het behalen van het einddiploma der
Hogere Burgerschool werd hij ingeschre
ven aan toneelschool in Amsterdam. Reeds
een jaar later werd hem al een plaats zan
geboden bij de Nederlandse Toneelvereni
ging, die toen het hoogtepunt van haar
bloei bereikt had. Na drie jaar ging hij
over naar het gezelschap van Louis Bouw
meester, waarmee hij twee tournees door
het toenmalige Nederlands-Indië maakte.
VERVOLGENS kwam Arnoldi bij Roy-
aards, waarna hij in 15 naar Verkade over
ging. Na vervolgens nog bij Van der Lugt
Melsert en ',Het Schouwtoneel" te hebben
gewerkt stichtte hij zijn eigen gezelschap,
„Het Masker", dat een zeer goede repu
tatie kreeg. Na een periode van leider
schap bij „De start" begonnen in 1945
trad Arnoldi, die ook deel had uitgemaakt
van de „Toneelgroep 5 mei 1945" op als
leider van het „Rotterdams Toneel". Arnol
di is docent geweest aan de Toneelschool.
Hij -trok er met zijn leerlingen op uit om
met demonstraties het publiek een inzicht
te verschaffen in de kunst van het toneel
spelen.
VAN DE TALLOZE uiters gevarieerde
rollen die hij vertolkte zijn te noemen:
Lancelot Gobbo uit de „Koopman van
Venetië", 't Goet in „Elckerlyc", dr. Cyprian
in Schnitzler's „Prof. Berhardi", Kobus in
Heyerman's „Op hoop van zegen", Jasper
in diens „Eva bonheur", advocaat Berent
in Björnson's „Faillissement", Pieter in
Langendijk's „Krelis Louwen'', Elis in
„Pasen" van Strindberg. Met Else Mauhs
als Marceline en Jan Musch als Clotaire
heeft Arnoldi Jef gespeeld in Marcel
Achard's „Jean de La Lune", waarmee
„Het masker" indertijd zijn werk begon.
Voorts voerde hij onder meer de regie van
„Vorstelijke emigranten", waarin Else
Mauhs als Tatjana Petrovna optrad. Niet
onvermeld blijve de onder zijn directie
gegeven voorstelling van Rostands „L'Aig-
lon" met Else Mauhs in de hoofdrol. Na de
oorlog heeft Arnoldi, die bij het Rotter
dams Toneel een geheel eigen trant van
spelen heeft ontwikkeld, onder andere
Harpagan in Molière's „L'Avare" vertolkt.
In Pirandello's „Hendrik de Vierde" speel
de hij de rol van de dokter-bisschop.
Opera van Sjostakovitsj. In Moskou
is woensdagavond voor het eerst sinds 1936
de opera „Caterina Izmailova" van Dimitri
Sjostakovitsj weer opgevoerd. Onder de
aanwezigen bevond zich Serge Kroesjtsjev,
de zoon van de Sovjetpremier. Ook de
componist zelf woonde de rehabilitatie van
zijn destijds door Stalin verboden werk bij.
Hij werd stormachtig toegejuicht (AFP).
Plastiek in gips van H. G. Adam 1949,
„Femme gravée".
voor Daumier. Hem gaat het getuigen
voor het mooie schilderen. En hij beweegt
mij daarom meer dan 'n Diederen, die tot
12 januari in de GALERIE ESP ACE
gouaches, tekeningen, een aquarel en gra
fiek exposeert. Diederen boeit mij in de
eerste plaats door de schoonheid van zijn
werk, met zijn lijnen en vlekkenspel.
In enkele gouaches vond hij een kleurge-
ving terug van ouder werk van hem. Ge
raffineerd zijn een drietal gewassen teke
ningen, waarin ook wat kleur voorkomt,
speels soms op Spaanse copla's geïnspi
reerde tekeningen. Zijn in de verte aan
die van Appel herinnerende kleurenlitho's
komen mij vlakker voor dan zijn kleuren-
houtsnedes. In deze houtsnedes reprodu
ceert hij misschien iets te zeer zijn teke
ningen of gouaches. Nu was ook bij de
oude Chinezen en Japanners de lijn in de
houtsnede naar karakter veelal bepaald
door het penseel. Ik dacht Diederen ech
ter sterker in deze grafiek wanneer zijn
vorm meer bepaald werd ook door het
materiaal en het gereedschap, nodig voor
de bewerking van het hout.
BIJ INA BROERSE is tot 15 januari
nieuwe grafiek van Ru van Rossum te
zien. Ik meen dat Van Rossums werk aan
stelligheid gewonnen heeft. Het is me of
hem zijn verbeeldingen thans duidelijker
voor ogen staan dan voorheen. Voorzover
aanwezig zijn de effecten van het toeval
veel meer ondergeschikt gemaakt aan zijn
verbeeldingen. Er is ook meer ruimtelij
ke suggestie in zijn prenten. Hij weet mij
meer mee te trekken in zijn wijze van
zien. Juist in zijn prent .„Collioure", welk
Frans-Catalaans vissersplaatsje ik betrek
kelijk goed ken viel het mij op dat hij
mee wist te trekken in een sfeer, die ik
nog niet zo gezien had, maar die me op
eens toch bekend bleek. Van Rossum
geeft ons met die prent meer dan Col-
lioure alleen. Het is een verbeelding van
een ruimer landschap langs de zee rond
Collioure. Het is de Cöte Vermeille (de
vermiljoenrode kust) bij enigszins grijs
weer, als het licht door melk gezeefd lijkt.
Zo'n verbeelding is de resultante van mo
menten van bewogenheid op visuele erva
ringen in de natuur, die Van Rossum zo
terecht weer opzocht.
Tenslotte meld ik dat de Moderne Boek-
handèl Bas in de Leidsestraat weer expo
sities van grafische kunst in de bovenzaal
maakt. Tot 14 januari is hier werk van
Lucebert te zien.
De Vara verdient een compliment voor
het feit dat zij de begaafde kleinkunste
naar Rudi Carrell de zendtijd en de mid
delen heeft verschaft, zich zo goed als
t.v.-showman te ontwikkelen. Dit ijs-ver-
maak van werkelijk grote allure was er
het resultaat van.
J. Damshuizer
Veel schone muziek is er gedurende de
kerstdagen door de televisie gebracht.
Zij kwam tot de kijkers in de vorm van
kerstliederen uit Oostenrijk, Zwitser
land ,en Engeland. Ook de Nederland
se kerstliederen zijn er gezongen en al
deze uitvoeringen werden begeleid door
de beelden van de koren, die of in stem
mige liturgische gewaden of in karakte
ristieke klederdrachten de eeuwenoude
kerstzangen met sublieme onbevan
genheid en eenvoud yertolkten. Maar ook
kon men luisteren naar prachtige mu
ziek uit de Italiaanse barok, naar werken
van pure schoonheid geschreven door Al-
binoni, Martini, Bonporti en Marcello. Dit
fraaie programma werd voortreffelijk uit
gevoerd door het nu opvallend geïnspi
reerd spelende strijkkwartet Benedetto
Marcello, dat met deze vertolkingen de
kerstuitzending van de Nederlandse Tele
visie op voornaam niveau besloot.
Een verrassend hoogtepunt hadden de
ze uitzendingen verkregen met de opvoe
ring van de opera „La Bohème" van Gia-
como Puccini op de eerste kerstdag.
De opvoering van dit aangrijpende spel
werd verzorgd door Amerikaanse en Duit
se zangeressen en zangers, met mede
werking van het koor en het orkest van
de Noordduitse Radio. De regisseur Hans
Hartleb heeft kunnen beschikken over uit
nemende krachten, die voor wat de hoofd
rollen betrof, tot een opvallende eenheid
van samenspel konden komen. Treffend
was de individualiteit der karakters, die
door de spelers werd bewaard en die ook
in hun zang tot uitdrukking werd ge
bracht. Met deze kunstenaars en kunste
naressen behoefde men, zoals bij enige
voorgaande Duitse televisie-opvoeringen
noodzakelijk werd geacht, zeker niet zijn
toevlucht te nemen tot het play-back-
systeem als waarborg voor juiste type
ring. Ook in vocaal opzicht konden zij
aan de uitbeelding van hun rol een vaak
ontroerende inhoud geven, ook daar waar
uitgelaten pret de tragiek van deze sim
pele menselijke verhoudingen en noodlot
tige, kleine spanningen schrijnend accen
tueerde. Evelyn Lear speelde Mimi als
een tere kleine bloem, Ingeborg Hallstein
bracht een bruisend-levendige, kokette,
geraffineerde en toch ook sympathieke
Musetta. De onzekere dichter Rodolfo
werd door Donald Grobe uitnemend ven
tolkt en verder werden ook de rollen van
de filosoof Colline, de schilder Marcello en
de musicus Schaunard even verantwoord
getypeerd door Ivan Rebrof, Georg For
tune en William Dooley.
De camera-regie benutte de werkings
mogelijkheden van de televisie door het
geven van aangrijpende details. Uitste
kende koorzang en orkestbegeleidingen on
der leiding van Herbert Sandberg maak
ten mede deze kerstuitzending tot een
gedenkwaardig evenement.
P. Zwaanstvijk
Een nadrukkelijk compliment was onge
twijfeld het filmpje van Jan Vrijman
waard, dat onder de titel „Jan Vrijman
ontmoet kindern" een Document Humain
in klein formaat bleek te zijn geworden.
Filmisch knap knapper dan men als
onvoorbereid toeschouwer onmiddellijk
kon vaststellen technisch uitstekend en
psychologisch vaardig afgewogen was de
ze film een verrassend en onderhoudend
interview met kleine mensen, die wijs en
nadenkend hun nog wat onbeholpen over
wegingen simpelweg ten beste gaven.
Rake typen waren er voor uitgezocht, de
mannelijke wat gelukkiger uitgevallen dan
de vrouwelijke, doch allen zo echt kind en
mens tegelijk, dat Jan Vrijman de ver
dienste niet kan worden ontzegd een bij
drage tot een diepere kijk in de kinderwe
reld te hebben geleverd. Hij moet dat met
grote liefde voor twee objecten film en
kind hebben ondernomen en is uitzon
derlijk goed geslaagd. Met grote belangstel
ling mag zijn volgende experiment er
komt een serie van hem op het KRO-
scherm worden tegemoetgezien.
In het Museum Van Looy te Haarlem is
tot 16 januari een expositie te bezichtigen
van litho's en affiches van Toulouse Lau
trec. De tentoonstelling is samengesteld uit
de collectie van het prentenkabinet van het
Gemeentemuseum in Den Haag.
VRIJDAG 28 DECEMBER 1962.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten. 7.10
Dagopening. 7.20 Amusementsmuziek (gr.) 7.45
Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammo
foonmuziek. 8.45 Lichte orkestmuziek (gr.) 9.00
Voor de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de
vrouw. 10.10 Grammofoonmuziek. 10.15 Morgen
dienst. 10.45 Viool en piano: moderne muziek.
11.15 In 't zilver: programma voor oudere luis
teraars. 12.00 Lichte grammofoonmuziek. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
Meisjeskoor en instrumentaal kwintet. 12.53
Grammofoonmuziek of actualiteiten. 13.00 Nws.
13.15 Lichte grammofoonmuziek. 13.45 Koorzang
(gr.) 14.05 Lichte grammofoonmuziek. 14.25 Ra
diokamerorkest en zangsoliste: Moderne muziek.
15.00 dewijde muziek (opn). 15.55 Licht instru
mentaal ensemble en zangsolist. 16.15 Duizend-
schoon-Winterbloeiers, lezing. 16.30 Viool en pia
no: klassieke muziek. 16.55 Grammofoonmuziek.
17.00 Voordracht van gedichten. 17.20 Lichte or
kestmuziek (gr.) 17.40 Beursberichten. 17.45
Lichte grammofoonmuziek. 18.00 Harmonie-or
kest. 18.20 De Hangmat, programma dat schom
melt. 18.50 RegeringsuitzendmgSuriname en de
Nederlandse Antillen in 1962, door Z. E. Drs.
H. A. Korthals, vice Minister-President 19.00
Nws en weerbericht. 19.10 Licht instrumentaal
trio. 19.30 Radiokrant. 19.50 Latijns-Amerikaans
orkest 20.10 Dezelfde stem, hoorspel. 21.15 Sa
menzang: Geestelijke liederen. 21.45 Commen
taar en discussie. 22.00 Populaire klassieke mu
ziek (gr.) 22.30 Nieuws. 22.40 Wijd als de we
reld, impressies over het werk van Oekumene en
zending in 1962. 23.00 Klassieke grammofoonmu
ziek. 23.30 Lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
Nieuws.
HILVERSUM II 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO 16.00 VARA 19.30
VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00-
24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymnastiek.
7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23 Lichte grammo
foonmuziek. (Om 7.35 Van de voorpagina, praat
je). 8.00 Nieuws en socialistisch strijdlied. 8.18
Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Ochtendgymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Moderne orkestmuziek
(gr.). VPRO: 10.00 Boekbespreking. VARA:
10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15
Altviool en piano: Moderne muziek. 11.40 Orgel
spel: lichte muziek. AVRO: 12.00 Licht ensem
ble met zangsolist. 12.20 Uitzending voor de
landbouw. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Sport en recreatie. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen, eventueel actueel of gram
mofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Pro
menade orkest met zangsoliste. 14.00 Hoorn
kwartet: Moderne muziek. 14.20 Jeugdboeken-
schouw. 14.40 Harprecital. 15.00 Hou je aan je
woord, een programma voo speelse invallen en
literaire spitsvondigheden, (herh. van 23 decem
ber j.l.). VARA: 16.00 Grepen uit de muziekge
schiedenis, muzikale lezing. 16.30 Voor de zieken.
17.00 Voor de teenagers. 17.50 Actualiteiten.
18.00 Nieuws. 18.15 Uitzending van de Partij van
de Arbeid. 18.25 Licht orkest en zangsoliste.
18.50 Onder het mes, praatje. 19.00 Voor de
kinderen. 19.10 Kinderkoor. VPRO: 19.30 Vrij
dagavond halfacht. 19.50 Daarom..., lezing. 20.00
Nieuws. 20.05 Nogmaals oorlog en vrede (III),
lezing. 20.20 Batig saldo, terugblik op enkele uit
zendingen. 20.55 Een belangrijk woord voor Vrij
zinnig Hervormden, toespraak. VARA: 21.00
Tango-rumbo-orkest met zangsolïsten. 21.35 Een
schip vol angst, klankbeeld. 22.15 Buitenlands
weekoverzicht. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Ver
re-kijken, gesprek. VARA: 23.00 Socialistisch
nieuws in Esperanto. 23.10 Spontane reacties,
discussie tussen twee ervaren musici. 23.55-24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Lichte
muziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte muziek.
12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.15 Ge
varieerd programma. 14.00 Kamermuziek. 15.20
Harprecital. 15.30 Gevarieerde muziek. 16.00
Beursberichten. 16.06 Lichte muziek. 17.00 Nws.
17.15 Gevarieerde muziek. 18.00 Lichte orkest
muziek. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Radiokro
niek. 19.00 Nieuws. 19.40 Lichte muziek. 20.00
Gevarieerde muziek. 20.35 Theaterkroniek. 21.00
Amusementsmuziek. 21.45 Gewijde muziek. 22.00
Nieuws. 22.15 Jazzmuziek. 22.35 De Zeven kuns
ten. 22.55-23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 19.30 Andacollo, filmdocumentaire.
KRO: 19.50 Actualiteiten. NTS: 20.00 Journaal.
KRO: 20.20 Kijk op kunst. 20.50 De gecroonde
ieersse, blijspel. 22.55 Epiloog.
VOOR VRIJDAG
AVRO: 19.30 Voor de rijpere jeugd. NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. AVRO: 20.20 Ónze
vriend Higgins, TV-film. 20.45 Flits, maandelijk
se televisiekroniek. 21.30-22.30 AVRO Music-Hali.
Advertentie
Claim
HET LAAT ZICH aanzien, dat de
oude traditie van Haarlems Gemengd
Koor om op de tweede kerstmiddag een
uitvoering van Johann Sebastiaan Bachs
„W eihnachts-oratorium" te geven, voort
gezet kan worden. Weliswaar zal men
dan moeten kunnen rekenen op een gro
ter auditorium dan dit jaar bij de uit
voering aanwezig was. Maar nog altijd
is Haarlems Gemengd Koor een flink
ensemble, waarvan men goede prestaties
kan verwachten. Het gehalte der samen
stellende stemmen is daar een vertrou-
wen-wekkende waarborg voor en hoog
tepunten van de uitvoering hebben die
verwachting zeker gerechtvaardigd.
DE DIRIGENT Anton de Beer leidde nu
voor de derde keer het koor bij de ver
tolking van Bachs kerstmuziek. In veel op
zichten heeft hij wat als interpretatie
principe ook traditioneel was geworden,
al kunnen ombuigen naar eigen inzichten.
Dit betrof vooral de grote koren van de
cantates, waarvan het vertolkingstempo
bijzonder vlot genomen werd.
Nu dit bereikt is zal de dirigent er
goed aan doen om ook aandacht te schen
ken aan de „registratie" van de stemmen-
groepen, duidelijke melodische formule
ring en tekening en uiterste zorg te wij
den aan de dynafnische eisen op een gun
stig sterkte-niveau, opdat de indruk van
„afzingen" geen kans krijgt om zich te
vestigen.
WAT DE KORALEN betreft, naar mijn
gevoel verliepen zij te traag en te log, het
geen trouwens ook het geval was met de
begeleidingen van enkele aria's („Sehlafe
mein liebsten" en „Frohe Hirten"). Over
het geheel genomen zou er meer vertol-
kingsrust in de uitvoering kunnen komen,
zowel in de langzame als snelle fragmen
ten, meer beheersing, zodat het opgaan
van de herders naar Bethlehem niet in
een wilde vlucht behoeft te ontaarden.
Hier ligt nog een grote taak voor de di
rigent, die hij echter met de wetenschap,
dat hij beschikken kan over een hechte
koor-eenheid van eigen toegewijde zange
ressen en zangers, ongetwijfeld met steeds
groter wordend succes zal kunnen gaan
vervullen.
DE ALT Wilhelmine Matthès heeft met
haar doorleefde, klankschone zang veel in
druk kunnen maken. De sopraan Nelly
Groenevelt bewees vooral wat de voor
dracht van de aria „Flösst mein Heiland",
dat zij een zangeres van betekenis is. De
tenor Gerard Honig heeft, enkele aanzet
ten daargelaten, met zijn klankrijke stem
veel voldoening kunnen geven, evenals de
bas David Hollestelle.
De begeleiding van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest gaf wisselende in
drukken. Maar zijn instrumentale solisten
konden zich bijzonder onderscheiden
(trompettiste!). Verder bleek de clavecim-
bel en orgelbegeleiding bij Bets Neder-
koom en Klaas Bolt in vertrouwde handen
te berusten.
P. Zwaanswijk
