Subsidie van een miljoen voor
tien verre visserij-trawlers
Vijf schepen uit IJmuiden
gaan er aan meedoen
Niet veel belangstelling bij
kerstboomverbrandingen
KERKELIJK LEVEN
SPEEL
PLAATS
m
Leidse wollen
STOUTENBEEK
woninginrichting
Beverwijk
Minister Marijnen
gaat naar Dieppe
Verzending van zeepost
Televisie
experiment
Internationale
jeugduitwisseling
Open avondmaal
Heidelbergse
Catechismus
dekenS nü extra
DONDERDAG 3 JANUARI 1963
7
-«
,7
-
- V;vV':
,v v
i j
P
Kapitein J. Beijer
plotseling overleden
Minder visaanvoer
maar hogere prijzen
in afgelopen jaar
Kort nieuws
Wederopbouwwet
overtreden
Contact met Indonesië
Bart L. Joris
voordelig bij
Vijf trawlers uit IJmuiden, drie uit Katwijk en uit Scheveningen en Vlaardin-
gen elk een trawler zulllen dit jaar deelnemen aan de verre visserij, in coöpera
tief verband en met een toeslag per vaardag voor elk schip, waarvoor het rijk in
1963 een totaal bedrag van een miljoen gulden beschikbaar stelt. De tien schepen
moeten tot zoveel mogelijk rederijen behoren. Elk schip moet in een jaar ten
minste vijf maal op de verre visserij gaan en drie reizen dienen opeenvolgend te
worden ondernomen. Er is een proefperiode van drie jaar vastgesteld. Wat de
toeslag betreft, deze zal elk jaar opnieuw onder ogen worden genomen. De
deelnemende reders zullen, om de Noordzeevisserij niet in de wielen te lopen,
een minimum prijsregeling vaststellen. In betrokken visserijkringen is men zeer
verheugd over het besluit van de minister, waarin een ernstig streven van de
overheid wordt gezien om de Nederlandse zeevisserij daadwerkelijk steun te
verlenen.
Het plan waarbij overigens geen spra
ke is van de exploitatie van een fabrieks-
schip voorziet in een coöperatieve vorm
van samenwerking. De deelnemers kiezen
een voorzitter, die belast is met de cen
trale leiding en die zijn richtlijnen ont
leent aan de besluiten van een wekelijkse
ledenvergadering. Gedacht wordt aan deel
neming door 10 schepen, zo mogelijk
behorende tot 10 verschillende rederijen.
Ieder schip moet in een periode van 12
maanden tenminste vijfmaal ter verre vis
serij varen, waarvan drie reizen opeenvol
gend dienen te worden ondernomen. Deze
opzet opent zo denkt de minister de
mogelijkheid de proef met de verre visse
rij voldoende breed te kunnen opzetten,
teneinde het gewenste inzicht te verkrij
gen in de aan deze visserij verbonden
problematiek, alsmede in de mogelijkhe
den die zij biedt.
Met de uitvoering van dit plan zal voor
het eerste jaar naar globale raming onge
veer een miljoen gemoeid zijn. Zodra uit
het nader overleg met het bedrijfsleven is
komen vast te staan, in welke omvang van
deze mogelijkheid gebruik zal worden ge
maakt, zullen de nodige suppletoire voor
zieningen worden getroffen.
liggen? De uitwerking van deze grondsla
gen zal aldus de minister dienen te
geschieden binnen het raam van internatio
naal overleg. In het komende overleg zul
len de uitgangspunten voor een gemeen
schappelijk beleid dienen te worden gevon
den in de voorwaarde van gelijke concur
rentieverhoudingen, in de valorisatie van
visserijprodukten en in een marktbeleid,
dat een evenwichtige ontwikkeling van de
markt in iedere lidstaat waarborgt.
Oesters en mosselen
Als de aanleg van het proefbassin in het
Veerse Meer overeenkomstig de plannen
wordt uitgevoerd, mag worden aangeno
men, dat de eerste oesters in de kweek-
kanalen in het voorjaar van 1965 zullen
kunnen worden uitgezaaid. Iedere vertra
ging in de voorbereidingen zal echter tot
een uitstel tot het voorjaar van 1966 moe
ten leiden, wat de totale termijn voor de
proefnemingen ontoelaatbaar verlengd. De
afwerking van de proefinstallatie voor het
kunstmatig verwateren van de mosselen
zal op z'n vroegst in het najaar van 1965
zover gereed zijn, dat de eerste proeven
kunnen worden genomen.
Artsenstaking. De doktoren in alle Italiaan
se ziekenhuizen hebben gisteren een uur
gestaakt. De korte staking was bedoeld
om kracht bij te zetten aan hun eis van
het parlement om pensioenen een pen
sioengerechtigde leeftijd van 65 jaar
voor medici in staatsziekenhuizen in het
leven te roepen. Gedurende de afgelopen
maanden hebben de doktoren enkele sta
kingen van een dag gehouden.
ï'SÏ.is> v' As
I*.- W' "q
<i V
'r Y'jy "/i'vi'.-T.
uj.: 'i
'i ">i
t 'h'
'r*
•ji "J
REIS NAAR AFRIKA
Visserij in de EEG
In principe is in Nederland het naoor
logse overheidsbeleid voor de visserij erop
gericht door middel van onderwijs, voor
lichting, research, handelspolitiek en
marktordening, het visserijbedrijf in staat
te stellen zich zoveel mogelijk op eigen
kracht te handhaven in de Nederlandse
economie. Van dit principe uitgaande en
als logisch gevolg hiervan streeft de re
gering naar een Gemeenschappelijk inter
nationaal beleid, waarin de bemoeiingen
van de nationale overheden met de visse
rijen zodanig worden geharmoniseerd, dat
concurrentie-vervalsing door verlening van
subsidies, wordt voorkomen. Dit sluit ech
ter niet uit, dat onder bijzondere omstan
digheden ook het verlenen van overheids
hulp voor bepaalde activiteiten van het
bedrijfsleven zelf in overweging kan wor
den genomen.
De Europese Commissie van de E.E.G.
poogt met betrekking tot verschillen in op
vatting over de te volgen procedure voor
een visserij-conferentie tot een aanvaard
baar voorstel te geraken. In verband met
de aanzienlijke steun, die enkele landen aan
de visserij verlenen en de doorwerking van
de invloed hiervan op de Nederlandse
markt tengevolge van de geleidelijke af
schaffing van invoercontingenten en in
voerrechten in het handelsverkeer tussen
de lid-staten, verheugt het de minister, dat
een spoedig begin van de besprekingen over
een gemeenschappelijk visserijbeleid thans
in uitzicht is.
Welke principes aan een Europees be
leid in visserij zaken, bezien vanuit Neder
lands oogpunt, ten grondslag behoren te
De traditionele verbrandingen van kerst
bomen, die tijdens de voorbije feestdagen
in alle pracht en praal en voorzien van
kaarsjes of electrische gloeilampjes in de
huizen hebben geschitterd, hadden woens
dagavond op het terrein tegenover het
Marktplein, aan de Gildelaan in Vel-
sen-Noord en in het Burgemeester Weert-
plantsoen in Santpoort maar een matige
belangstelling, en dan nog in hoofdzaak
van de jeugd.
De ijzige koude had blijkbaar vele ou
ders bewogen hun kinderen te adviseren
hun bomen niet naar de brandstapel te
brengen, want er waren dit jaar in tegen
stelling tot voorgaande jaren ook veel min
der kerstbomen. Hoewel af en toe na ze
ven uur gisteravond nog meer bomen,
groot en klein van formaat, tijdens het
verbranden in IJmuiden en Velsen-Noord
werden aangevoerd, was het totale aantal
per stapel zeker niet meer dan ruim hon
derd.
Precies zeven uur werden de vuren ont
stoken onder het toeziend oog van perso
neel van de dienst Openbare Werken van
brandweerpersoneelen de politie
Wel was het nog een prachtig gezicht
in de vrieskou een fontein van vonken op
de oostenwind te zien afdrijven. Het aan
tal bezoekers bleef wegens de hevige kou
de ook beperkt tot misschien een honderd
tal. In Santpoort was de oogst minimaal,
zeker niet meer dan een twintigtal bomen.
De foto toont de brandstapel in IJmui
den.
Op een vergadering van de Afrikaanse
Nationale Unie van Kenya in Nairoba
is het tot een treffen gekomen tussen
twee stromingen in de partij, namelijk
de tegenstanders van partijsecretaris
Tom Mboya, uit Kanoe en de aan
hangers van Mboya. (Foto) De politie
moest met traangas de rel de kop in
drukken. De tegenstanders van Mboya
vroegen om nieuwe verkiezingen in
het district Nairoba waar Mboya voor
zitter is. De Afrikaanse Nationale Unie
is de partij van de roemruchte
Jomo Kenyatta.
Kapitein J. Beijer, gezagvoerder van
het vrachtschip van de Koninklijke Rotter-
damsche Lloyd „Wonisobo", is plotseling
aan boord van zijn schip in de haven van
Genua aan een hersenbloeding overleden.
Kapitein Beijer was 47 jaar.
Kapitein H. van Manen van de „Over
ijssel", die met zijn schip eveneens in
Genua lag, heeft het commando van de
„Woncsobo" overgenomen. Kapitein J. Ko-
min is uit Rotterdam naar Genua gereisd
om het commando van de „Overijssel" op
zich te nemen.
Het stoffelijk overschot van de heer J.
Beijer zal met de „Maas-Lloyö" van Ge
nua naar Rotterdam worden overgebracht.
De minister van Landbouw en Visserij,
mr. V. G. M. Marijnen, gaat in het Fran
se kustplaatsje Dieppe enkele onderschei
dingen uitreiken aan havenautoriteiten.
„Dieppe is in de donkere dagen voor
Kerstmis de verzamelhaven voor de Ne
derlandse kanaalvissers", vertelde de be
windsman, die via Parijs naar Dieppe
reist. „Daar ligt in de winter ook ons hos
pitaalkerkschip De Hoop en daar krijgen
de haringvissers altijd iedere hulp van de
autoriteiten." Het lag in de bedoeling van
de minister er voor Kerstmis heen te
gaan, doch het overlijden van Koningin
Wilhelmina gaf hem aanleiding de reis uit
te stellen.
In Dieppe zal de minister de voorzitter
van de Kamer van Koophandel, de heer L.
Delaporte, mededelen dat hij is benoemd
tot Officier in de Orde van Oranje Nassau
en hem de daarbij behorende versierselen
uitreiken. Voorts worden de heren Mayor-
ne en Laporte, twee andere vooraanstaan
de figuren van Dieppe, door de minister
onderscheiden. De eerste is benoemd tot
Ridder in de Orde van Oranje Nassau en
de tweede krijgt de gouden medaille.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld.
Verenigde Staten: ss „Rijndam" (6 jan.)
en ss „Kerkedijk" (9 jan.).
Argentinië: ms „Cap San Marco" (9 jan.).
Australië: ms „Delphic" (8 jan.), ss „Wa
terman" (9 jan.) en ms „Tourcoing" (10
jan.).
Brazilië: ms „Anne Christina" (7 jan.) en
ms „Louis Lumière" (9 jan.).
Brits-Oost-Afrika: ms „Jean Laborde"
(7 jan.) en ss „Europa" (10 jan.).
Canada: ss „Rijndam" (6 jan.), ms „Lea-
mitra" (9 jan.) en ms „Svanefjell" (10 jan.).
Chili: ms „Buchenstein" (10 jan.).
Ned. Antillen: ms „Prins der Nederlan
den" (8 jan.).
Nieuw-Guinea: ss „Peleus" (9 jan.); Su
riname: ms „Jason" (9 jan.).
Rep. van Z.-Afrika en Z.W.-Afrika: ms
„Athlone Castle" (6 jan.) en ms „Wono-
sari"' (9 jan.).
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de postkan
toren.
De aanvoer van vis te IJmuiden is in
1962 aanzienlijk minder geweest dan in
voorgaande jaren. De aanvoer daalde van
101.000.000 kilogram in 1061 tot ongeveer
86.000.000 kilogram in 1962. De opbrengst
voor deze aanvoer steeg echter aanzienlijk:
de aangevoerde 101.000.000 kilogram vis
leverde ruim 62.000.000 op, de 86.000.000
kilogram iets meer dan 68.000.000. Een en
ander wordt vooral verklaard door het feit,
dat aanzienlijk meer tong is aangevoerd,
waarvan de doorsneeprijs hoog lag en dat
aanmerkelijk minder haring en makreel
aan de markt is gebracht.
Kuur. Om zich tijdens de feestdagen bui
ten het bereikt van alcoholische verlei
ding te houden, had een 42-jarige flat
bewoner in Turijn zich in vrijwillige ge
vangenschap begeven door zich met een
paar handboeien aan een radiator van
de centrale verwarming te ketenen. Vei
ligheidshalve wierp hij het sleuteltje een
eind de kamer in. Spoedig bleek hem
echter dat de ongemakken van zijn
„kuur" groter waren dat hij zich had
voorgesteld. Vier dagen lang riep hij
toen om hulp, alvorens van vakantie te
rugkerende buren hem hom-den. De poli
tie bracht toen de verlossing.
De economische politierechter in Gronin
gen heeft wegens overtreding van de We
deropbouwwet een coöperatieve kartonfa
briek te Oude Pekela veroordeel- tot een
boete van 15.000 gulden. De directeur
kreeg 3.000 gulden boete en de architect
1.000 gulden boete. De aannemers werden
ieder met 100 gulden beboet. Hun was ten
laste gelegd dat de bouw van een nieuwe
papierfabriek te Oude Pekela was ge
schied in afwijking van de ministeriële
voorwaarde, dat de kosten niet meer moch
ten bedragen dan de opgegeven bouwsom.
De opgegeven bouwsom bedroeg 800.000
gulden. De totale bouwkosten beliepen ech
ter in werkelijkheid rond 2.500.000 gulden.
De bij vele Haarlemmers bekende ds
P. J. Mackaay, secretaris van de Raad
voor de Zending in Oegstgeest, is on
langs teruggekeerd van een reis naar
Afrika. Op 13 september is hij daarheen
vertrokken om de gebieden te bezoe
ken, waar zendingsarbeiders van de
Hervormde Kerk werken. Tevens zou
hij dan tijdens zijn bezoek de Neder
landers in en om enkele grote plaatsen
daar geestelijk kunnen verzorgen. Dat
laatste is dan ook geschied in Lagos,
de hoofdstad van de federatie Nigeria
en in Port Harcourt, zowel op de uit
reis als vlak voor de terugreis, toen hij
in Lagos nog de sacramenten kon be
dienen, een huwelijk inzegende en op
verzoek van de ambassade een herden
kingsdienst leidde naar aanleiding van
het overlijden van prinses Wilhelmina.
Ook van zijn verdere bevindingen
vertelde ds. Mackaay dezer dagen. Hij
gaf een beeld van de twee landen die
hij bezocht, Nigeria en Kameroen, waar
zoals in alle nieuwe staten politieke,
maatschappelijke en kerkelijke proble
men liggen. In Nigeria worden pogin
gen ondernomen om op kerkelijk gebied
tot een eenheid te komen. Daaraan wer
ken mee de anglikanen, de methodisten
en de presbyterianen, kerken die voort
gekomen zijn. uit het zendingswerk van
verschillende landen. Met het voor
beeld van de kerk van Zuid-India voor
ogen tracht men hier eenheid te vin
den.
In Nigeria zijn niet zo veel Neder
landse zendingsarbeiders. Van hen
moet vooral genoemd worden dr. W. A.
Bijleveld, die zich daar gevestigd heeft
voor het contact met de Islam en die
in 1963 een instituut hoopt op te richten
voor de bestudering van dé Islam,
waar vooraanstaande theologen gedu
rende enige tijd in de gelegenheid ge
steld zullen worden om zich intensief
voor te bereiden op hun werk temidden
van moslems.
In Kameroen, dat deels Frans- en
deels Engelssprekend is (met van vroe
ger ook nog Duitse invloeden) werken
de Eglise Evangélique, voortgekomen
uit de zending van Parijs, de Eglise
Presbyterienne, voortgekomen uit de
Amerikaanse zending en in het Engels
sprekende deel de Presbyteriaanse kerk,
voortgekomen uit de Bazelse zending. Er
zijn daar de nodige tegenstellingen, door
dat de Franssprekenden vrij arm zijn
en de Engelssprekenden over ruimere
geldmiddelen beschikken. Te midden
van een bevolking, die nog lijdt onder
de gevolgen van de revolutie, waarbij
wel 15.000 (of volgens andere opgaven
60.000) slachtoffers zijn gevallen en
ruim 400 kerken e.d. werden verwoest,
zijn daar in het Bamileke-gebied, waar
de krachtigste volksstam van het land
woont, een dertiental zendingsarbeiders
werkzaam vanuit de Nederlands Her
vormde kerk, predikanten, artsen en een
vroedvrouw.
De Eglise Evangélique had eigenlijk
om meer werkers gevraagd, maar de
zendingsleiding in Oegstgeest moest wél
enige beperking doorvoeren bij het in
willigen van de aanvragen, omdat men
steeds hoopte op meer mogelijkheden in
Indonesië. Het ziet er naar uit, dat de
ze mogelijkheden thans dichterbij ko
men. Via contacten' in de Wereldraad
De Culturele Commissie van de Pro
vinciale Kerkvergadering in Zeeland
heeft een brief gericht tot de hervorm
de kerkeraden over de verhouding van
kerk en cultuur op het platteland en de
mogelijkheden om discussies in ge-
sprekskringen te voeren. Bij de voorbe
reiding is men op de gedachte geko
men om hierbij bepaalde televisie-uit
zendingen in te schakelen. In verband
met de T.V.-programma's van de
V.P.R.O., de N.C.R.V. en" de KRO in
het eerste kwartaal van 1963 wil men
stimuleren, dat bijbel- of gesprekskrin-
gen gezamenlijk kijken naar een toneel
stuk op 23 januari (V.P.R.O.), dat een
tweetal forums op 5 februari en 5 maart
(N.C.R.V.) gezamenlijk worden gevolgd
door de kerkeraden en dat oecumeni
sche jongerengroepen e.a. een drietal
documentaires op 30 januari, 27 februa
ri en 27 maart (KRO) zien en dat hier
uit in de verschillende kringen gesprek
ken ontstaan. Zowel van de kant van
de kerken als van de omroepverenigin
gen heeft men grote belangstelling voor
de ervaringen die met deze proef zullen
worden opgedaan.
Mr. F. L. S. baron van Tuyll van Se-
rooskerken, de algemeen secretaris van
het Nederlands Bijbelgenootschap is
naar Djakarta vertrokken in verband
met de regeling van verschillende aan
gelegenheden met het Indonesisch Bij
belgenootschap. Onder andere komt
aan de orde de overdracht van het
N.B.G. te Biak en de samenwerking
tussen beide genootschappen in de toe
komst. Ook zullen internationale zaken
in het kader van de Verenigde Bijbel
genootschappen besproken worden.
van Kerken verwacht men binnenkort
een verzoek van de Indonesische kerken
aan de gezamenlijke Nederlandse ker
ken om steun, ook in personeel. Daar
om is het goed, dat men de hulp aan
dë kerk in Kameroen niet steeds maar
meer heeft uitgebreid, hoewel daar
veel werk te doen is. De ziekenhuizen
hebben een enorme taak: veel zieken
aan wie naast de medische behandeling
ook diaconaal werk moet worden ge
daan en waartoe tevens de gemeenten
moeten worden opgevoed. En verder is
daar de opleiding van predikanten en
evangelisten voor de kerk, waarvoor op
het ogenblik zijn uitgezonden van her
vormde zijde prof. dr. E. Jansen Schoon
hoven en van gereformeerde zijde dr.
Y. Feenstra.
Bij de sectie Internationale Jeugduit
wisseling van de Oecumenische Jeugd
raad (Janskerkhof 15 te Utrecht), kan
men inlichtingen vragen of zich opgeven
voor het programma van de interna
tionale jeugduitwisseling voor de ko
mende studiecursus. Reeds vijf jaar is
dit programma lopende en zo gaan er
ieder jaar een aantal jongeren uit Euro
pa naar Amerika, al of niet in ruil voor
een Amerikaanse jongere, die hier een
jaar komt doorbrengen. Liefst ziet men
deze uitwisseling geschieden door een
kerk of een jeugdgroep. De kandidaten
moeten tussen 16 en 19 jaar oud zijn
bij de uitzending. Het diploma van een
middelbare school is niet verplicht,
maar, in verband met de taal, wel ge
wenst. De liefhebbers moeten ook bereid
zijn een jaar in een Amerikaans gezin
door te brengen, aan het kerkelijk leven
en het plaatselijk jeugdwerk deel te ne
men, naar een highschool te gaan en
kleine diensten te verrichten in het ge
zin. Alle kandidaten passeren een selec
tie De kosten zijn f 1700.- per persoon
voor de overtochtskosten heen en terug.
Zo nodig is een beurs mogelijk, ook in
dien het niet een tweezijdige uitzending
kan zijn.
Een drietal leden van het House of
Laity van de Church of England, waar
in dus de leken in de kerk hun stem
kunnen laten horen, hebben een enquê
te gehouden onder de geestelijken van
de kerk over het al of niet toelaten van
niet-anglicanen tot de bediening van het
avondmaal in hun parochies. Van de
1300 gevraagde geestelijken antwoord
den er 650, van wie meer dan 600 te
kennen gaven, dat zij vóór open avond
maal waren. Een van hen verklaarde,
dat hij niet in het ambt wilde blijven,
vastgesteld voor de toelating van leden
van andere kerken, die de apostolische
geloofsbelijdenis aanvaardden. Anderen
hadden geen bezwaar tegen een zekere
beperking in de zin van toezicht door
de bisschop of een andere instantie. De
resultaten van de enquête zijn doorge
zonden aan de aartsbisschoppen van
York en Canterbury. Daarbij spraken
de initiatiefnemers de hoop uit. dat er
geen restricties zouden worden vastge
steld in deze tijd waarin de gemeen
schap tussen de christenen zozeer be
vorderd wordt.
Op zaterdag 19 januari zal het 400
jaar geleden zijn, dat de keurvorst van
de Paltz, op wiens last de Heidelbergse
Catechismus tot stand kwam, de voor
rede voor de eerste druk dateerde. Om
het feit te herdenken dat vier eeuwen
geleden dit troostboek van de kerk, zo
als de Heidelberger genoemd wordt,
voor het eerst van de pers kwam, heeft
zich in de kringen van de vrijgemaakte
gereformeerde kerken een landelijk co
mité gevormd dat de herdenking stimu
leren wil. Daarin hebben elf vrijge
maakte predikanten zitting genomen,
één uit elke provincie. Het ligt in de
bedoeling om op 19 januari te Amers
foort een herdenkingssamenkomst te
houden waarbij gesproken zal worden
over het dogmatisch-confessionele en het
historisch-pastorale aspect van de cate
chismus.
Ook andere kerken, die deze catechis
mus als een van hun belijdenisgeschrif
ten kennen, zullen aan dit 400-jarig be
staan aandacht schenken.
Eveneens in verband hiermee is prof.
dr. H. Berkhof, theologisch hoogleraar
aan de universiteit van Leiden, naar
de Verenigde Staten vertrokken om daar
een reeks gastcolleges te geven op uit
nodiging van diverse theologische semi
naries.
De generale synode der Nederlands
Hervormde Kerk verzoekt in een rond
schrijven aan alle hervormde predikan
ten en kerkeraden aan dit jubileum aan
dacht te schenken onder andere door
een kerkdienst op 20 januari, zo moge
lijk gemeenschappelijk met andere ker
ken die deze catechismus aanvaarden
als belijdenisgeschrift.
Nadat ik onlangs
schreef over de sane
ringsplannen van Haar
lems binnenstad ontving
ik van een inwoonster
uit het Rusthuis „Dui-
nendaal" een lange brief.
Ik schrijf er enkele pas
sages domweg uit over.
In het gemeente
lijk doorbraak- en ver
beteringsplan voor de
binnenstad van Haar
lem. werden wel par
keerplaatsen voor auto's
aangegeven, maar helaas
komt daar geen enkele
speelruimte voor kinde
ren in voor. Nu het spe
len op straat levensge
vaarlijk is geworden,
mag daaraan toch wel
eens worden gedacht.
Vooral de kinderen uit
de oude binnenstad ko
men aan speelruimte zo
veel te kort. Ik denk in
dit verband aan de speel
plaatsen bij de scholen,
die na vier uur eigenlijk
altijd ongebruikt liggen
Bij slecht weer zouden
deze kinderen in een van
de lokalen kunnen zitten
om daar onder deskun
dig toezicht wat knutsel
werk te doen. Wanneer
er gewacht moet worden
tot er genoeg „dure"
clubhuizen zijn gebouwd,
kunnen we wachten tot
Sint Juttemis. Ik geloof
dat het echt wel tijd
wordt, dat onze gemeen
telijke overheid meer
aandacht aan dit pro
bleem gaat schenken
Twee onderwerpen dus
in deze brief. Het ene:
projecteer in de nieuwe
binnenstad ook ruimte
voor de jeugd. Het an
dere' haal nu al het
maximale rendement uit
bestaande ruimten en lo
kaliteiten om de jeugd
van de onveilige straat
te houden. Vooral met
de aanstaande kerstva
kantie weer in het ver
schiet.
Jk heb nogal wat ge
zworven over deze aard
bol en ik heb vrijwel
nergens gezien, dat de
overheid iets deed voor
de spelende kinderen.
Het is dus een universe
le kwaal. Alleen was er
op mijn tochten één uit
zondering: Buenos Aires.
Daar had de overheid
speciale kinderstadjes
gebouwd, iets buiten het
grote stadsgeraas en
daarnaast lagen hele
speelcomplexen met mi
niatuur sportvelden. Het
was wel allemaal heel
erg model, zo model zelfs
dat je je afvroeg: zit hier
niet iets te veel (Pero-
nistische) propaganda
achter. Maar het idee
(van mevrouw Perón)
om eens wat te doen
voor de aller jongsten
was zo gek niet. Het is
vreemd dat dictaturen
altijd zuinig zijn op de
jeugd, een beetje apen
liefde vaak, omdat men
aanhang en desnoods
goede soldaten wil kwe
ken. Maar zo nonchalant
wij in onze democratie-
en met kinderen om
springen, is toch wel
raar. Waar komen de
flatcomplexen met kin
dercrèches op het dak,
lekker in de (toch al zo
schaarse) zon? Welke
bouwvereniging projec
teert om of bij de hui
zenkazernes een kinder
speelplaats? Zonde van
de dure grond. Liever
garages, die weer lekker
verkocht kunnen wor
den. Op elke tien Ne
derlanders zijn er, als ik
me goed herinner nu
twee met een auto. Maar
van elke tien Nederlan
ders zijn er vier nóg
kind Zou het niet logi
scher zijn, dat er dan
eerst voor hen werd ge
zorgd? Dat zo'n aanne
mer of architect de ge
biedende opdracht krijgt
om op elke x-honderd
huizen ook een clublo
kaal of een ravotruimte
te maken, vooral nu te
genwoordig de kamer
tjes in de huizen zo klein
zijn dat er nauwelijks
gespeeld kan worden.
We hoeven niet zo
ziekelijk te zijn met on
ze kinderen, zoals de La
tijnen dat plegen, te
doen, die vaak eerder
een kind mesten dan op
voeden. Maar dat we
en dan bedoel ik: onze
gemeenschap wat
meer doen dan op het
ogenblik, lijkt me be
slist nodig.
En weet u wat ik nu
zo plezierig vind, van dit
alles: dat dit protest
kwam uit een rusthuis
Advertentie
