„WE ZULLEN WEL ZIEN"
gjyw© Pu rol
DE PROGRAMMA'S
Jaime Laredo
solist bij N.Ph.O.
De „Mona Lisa" via
„Relay" naar Europa
Kleurloos spel door
Ludwig Olshansky
Rotterdamse Werkgroep speelt
„Hughie" van O'Neill
Achard staat baten
Turlututu" af
van
Music-Hall gaat dóór
met Belgische musici
DONDERDAG 10 JANUARI 196 3
9
Een misgreep van de Toneelgroep Theater
Dr. Gierow opvolger van
dr. Anders Oesterling
Boos op hoofdrolspeler
„Als twee druppels water"
binnenkort in première
nabeschouwingen
Geest(acht)ige
Relay-reportage
Rondo Sinfonico
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
VIER SPELERS van de Toneelgroep
Theater, krachtig gesteund door de souf
fleur, hebben gisteravond hun uiterste
best gedaan om zich van een boven
menselijke taak te kwijten. Die taak was:
met een volstrekt waardeloze tekst enig
amusement te verschaffen aan een
handjevol toeschouwers wier aanwezig
heid de gapende leegte van de Haar
lemse Stadsschouwburg alleen maar nog
gapender scheen te maken.
DE ENIGE VAN HET viertal die daar
in slaagde was Ton Lensink. „We zullen
wel zien" („Naïves hirondelles"), een zo
geheten „komedie" van een Fransman ge
naamd Roland Dubillard, kreeg wanneer
Lensink aan het woord was en dat was
gelukkig een groot deel van de avond al
thans enige schijn van leven; door bijzon
der knap spel wist Lensink van zijn papie
ren rol zowaar een karakter te maken, het
geen onder deze omstandigheden heel wat
wil zeggen. De andere drie Enny Mols-
de Leeuwe, Ingeborg Elzevier en Piet Ka
merman brachten dat niet voor elkaar,
hoe hard zij zich ook inspanden om iets
zinvols te maken van holle dialogen
waarin de 'stijl van enige moderne toneel
schrijvers handig is nagebootst, maar zo
leeghoofdig en triviaal dat men de hele
avond tevergeefs wacht of het stuk enige
inhoud zal krijgen dan wel op een persi
flage uitloopt. Tenslotte blijkt dat men
slechts met een mislukte imitatie van
Beckett, Pinter en anderen te maken heeft
gehad.
HET IS DE PLICHT van een recensent
om iets te vertellen over het vertoonde
stuk, maar in dit geval is het misschien
beter de schrijver zelf aan het woord te
laten. Deze zegt er, volgens het program
ma, van: „We zullen wel zien: Comedie
voor toneelspelers. Compositie: muzikaal.
Beweging, variaties, enz. Enige thema's;
leeftijd; dingen die gebeuren; moeilijkheid
te denken aan of het doen van meer
dere dingen tegelijk; het gluiperige van het
geld; geregelde maaltijden zijn belang
rijk." Uit.
OM HELEMAAL FAIR tegenover het stuk
te zijn laat ik hier bovendien nog de ex
plicatie van de regisseur, Ben Groenier,
in haar geheel volgen: „Een verhaal in
„Naïves hirondelles"? Neen. Vandaar
ook „We zullen wel zien!" Blijspel? Ja
Neen. Burlesk? Neen Ja. Germaine
Bertrand. Fernand Mevrouw Sévérin.
Een verlaten winkel. Bertrand, de jonge;
Fernand, de oudere. Germaine, jong meis
je uit de provincie op zoek in Parijs naar
een baantje als modiste. Mevrouw Sévérin,
hoedenmaakster. Haar waarde wordt be
paald door een 8 met veel nullen. Waar
er vier zijn is het 2x2! Enfin, we zullen
wel zien." Wie het nu nóg niet begrijpt
wordt door het zien van de voorstelling
waarschijnlijk ook niet veel wijzer.
IN HET DERDE bedrijf laat de schrij
ver zijn hoofdpersoon Fernand zeggen: „Je
moet toch iets hebben om warm te wor
den." Maar Dubillard heeft de diepere be
tekenis van die kreet blijkbaar zelf niet
begrepen. Want er is in zijn hele stuk
niets waardoor of waarvoor de paar do
zijn toneelliefhebbers, die er gisteravond
de barre kou voor hadden getrotseerd,
warm konden worden. Jammer. Jammer
vooral om de mooie prestatie van Ton
Lensink.
Simon Koster
Enny Mols-de Leeuwe, Ton Lensink,
Ingeborge Elzevier en Piet Kamerman
in „Wij zullen wel zien" van Dubillard.
Advertentie
m HUID en HANDEN I ..,..,,..imiiiui ill III lllll
President Kennedy heeft Mona Lisa
dinsdagavond aan zijn landgenoten voor
gesteld met de verklaring, dat zij de his
torische banden tussen Frankrijk en de
Verenigde Staten hechter maakt. Voor
1.500 gasten, onder wie de leden van het
nieuwe 88ste Congres, introduceerde Ken
nedy het meesterwerk van Leonardo da
Vinei aan het Amerikaanse publiek. De
bijeenkomst had plaats in de westelijke
zaal voor beeldhouwwerken van het Na
tionale Kunstmuseum. Op het podium wa
ren o.a. gezeten mevrouw Kennedy, die
een oogverblindend schone lange rose robe
droeg, André Malraux, de Franse minister
van cultuurzaken en madame Malraux.
Het beroemde schilderij zal van heden af
vier weken lang voor het publiek te be
zichtigen zijn. Kennedy was speciaal uit
Palm Beach naar Washington gevlogen
om deel te nemen aan de feestelijke ont
hulling van Mona Lisa op het Amer-
kaanse continent. De feestelijke plechtig
heid zal vandaag (tussen 14.15 en 14.25
Nederlandse tijd) via „Relay" naar Euro
pa worden uitgezonden.
GISTERAVOND is ons in de Tuinzaal
van het Haarlemse Concertgebouw ge
bleken dat het spel van de jonge Ameri
kaanse pianist Ludwig Olshansky in
grote trekken drie sterktegraden kent:
uitzonderlijk hard, mezzoforte en be
trekkelijk zacht. De gebieden daartussen
worden door hem niet of nauwelijks be
roerd. Dat betekent, dat het gisteren een
avond is geweest van nogal kleurloos
en ongenuanceerd pianospel, waarvan
men in hoofdzaak kan opmerken dat het
de werken die op het programma ston
den weinig recht deed wedervaren.
LUDWIG OLSHANSKY is zeker geen
bijzonder slecht pianist, maar hij is een
musicus zoals er nu eenmaal dertien in
een dozijn en honderdnegenenzestig in een
gros gaan. Noch Ravels „Valses nobles
et sentimentales", noch Beethovens Ap
passionata, noch ook de vier ballades van
Chopin kregen een uitvoering die ook maar
iets boven het alledaagse uitkwam. Sym
pathiek was dat Olshansky kennelijk pro
beerde te spelen zonder valse sentimenta
liteit. Jammer was, dat dit streven al
leen maar negatief bleef: hij speelde koel
tjes, grof en onduidelijk en verknoeide
bovendien nog veel van de klank door zijn
volkomen overbodig, ongecontroleerd ge
bruik van het linkerpedaal.
HET RECITAL was geopend met een
werk van de grote Amerikaanse compo
nist Charles Ives. Maar helaas, „The Al-
cotts" is een stuk, dat niet in het minst
doet vermoeden dat het geschreven werd
door een van de meest interessante en be
langrijke figuren uit de eerste helft van
deze eeuw. Het is romantisch pianostukje
dat alleen maar door enkele onverwachte
akkoorden wijst op de genialiteit van deze
zakenman, die dertig jaar voor zijn dood in
1954 ophield met componeren, maar die
in de jaren 1910 tot 1924 een aantal zeer
vooruitstrevende en belangwekkende stuk
ken geschreven heeft.
Alles bij elkaar was het dus een avoriti
met maar weinig muzikale vreugde. Een
avond die ons in hoofdzaak voor het pro
bleem stelde hoe het mogelijk is dat een
pianist als deze Olshansky tot twee keer
toe een Europese tournee gaat maken
zonder dat er blijkbaar door zijn leraren
of andere adviseurs een voldoende kri
tisch oordeel gegeven wordt.
Rob du Bois
Nobel-secretaris
HET NIEUW ROTTERDAMS TONEEL heeft het idee van een werkgroep
van het vorige Maasstedelijke gezelschap overgenomen, en gaat in dat kader
regelmatig inexploitabele stukken in min of meer besloten kring brengen. Gister-
^bi^va'n^de^werkeTvan^de* Amerikaan- avond werd in-Rotterdam en vanavond wordt ih Utrecht zo'n opvoering gegeven'
- A,K,°nl ho"ft vnn ..Hughie", een éénakter van Eugene O'Neill, onder regie van Elise Hoomans.
Een 'dergelijke' werkgroep zou alleen do or deze opvoering haar waarde ifl ktthhen
bewijzen, want het zou bijvoorbeeld jammer zijn geweest, als dit kleine meester
werk van de grote Amerikaan ongespeeld was gebleven.
De directeur van de Zweedse Konink
lijke Schouwburg, dr. Karl Ragnar Gie
row, heeft ontslag genomen. Hij heeft zijn
functie 12 jaar bekleed. Dr. Gierow, die
wereldberoemd is als specialist op het
se toneelschrijver Eugene O'Neill, heeft
donderdagavond bevestigd, dat hij dr. An
ders Oesterling zal opvolgen als perma
nent secretaris van de Zweedse Akademie
van Letterkunde, die de Nobelprijzen pleegt
toe te kennen. Oesterling gaat als gevolg
van hoge ouderdom na een twintigtal
jaren als secretaris heen. De opvolger van
de 58-jaar oude Gierow is nog niet bekend.
De violist Jaime Laredo
Op het vijfde dinsdagconcert van het
N.Ph.O., dat plaats heeft op dinsdag 15
ianuari a.s., zal de 21-jarige violist Jaime
Laredo het vioolconcert van Mendelsohn
uitvoeren. Het concert staat onder lei
ding van Henri Arends en wordt geopend
met de Onvoltooide Symfonie van Schu
bert. Na de pauze wordt van Bohuslav
Martinu „The Parables" uitgevoerd. Het
concert wordt besloten met L'apprenti
sorcier van Paul Dukas.
JAIME LAREDO, in 1941 te Bolivia ge
boren, studeerde in San Francisco, Cle
veland en Philadelphia (Curtis Institute).
In 1960 won hij de eerste prijs van het
befaamde „Concours de la Reine Eliza
beth de Belgique" in Brussel. Nadien
speelde Laredo in Europa, Noord-Afrika
en Azië. De regering van Bolivia verleen
de hem de grootste onderscheiding van
zijn land: de orde van de „Condor de los
Andes".
Op 20 februari zal in Amsterdam de pre
mière worden gegeven van de nieuwe film
van Fons Rademakers „Als twee Druppels
Water", gemaakt naar de roman „De Don
kere Kamer van Damocles" van W. F. Her
mans. De hoofdrollen in deze film worden
vertolkt door Lex Schoorel, Mia Goossen,
Elise Hoomans, Jos Gevers, Nan Los. Ko
Arnoldi, Jules Royaards, Hans Polman,
Ina van der Molen, Ineke Verwayen, Ma
rianne van Waveren, André van den Heu
vel, Guus Verstraete, Frans van der Lingen
en Van Dou-de. Aan de camera stond de
Fransman Raoul Coutard. De muziek voor
deze film is gecomponeerd door Jurriaan
Andriessen. „Als twee Druppels Water"
PARIJS Marcel Achard, de bekende
blijspelschrijver, heeft het Franse auteurs
rechtenbureau bericht dat hij weigert nog
langer royalties te toucheren voor zijn
laatste komedie „Turlututu", die sedert
een maand of vier niet zonder succes in
een der Parijse theaters wordt gespeeld.
Hij verzoekt die gelden in het vervolg te
willen storten in de kas van een liefda
digheidsvereniging voor bejaarde toneel
spelers.
Dit menslievende gebaar werd Achard
echter ingegeven door de verontwaardi
ging over de vrijmoedigheid waarmee
zijn hoofdrolspeler, de populaire acteur
cabaretier Robert Lamoureux met zijn
tekst belieft om te springen. Zeker drie
kwart van de rol heeft Lamoureux zo ver
zekert Achard, door eigen tekst vervan
gen zonder dat de schrijver die ingreep als
een verrijking kan beschouwen. Een jour
nalist heeft met de oorspronkelijke tekst
op schoot deze week een voorstelling bij
gewoond en aan de hand van zijn rap
port kan men Achard toegeven dat „Tur
lututu", dat van nature toch al geen
meesterwerk was, door de veranderingen
van Lamoureux inderdaad nog wat vul
gairder was geworden. Het is intussen, bij
ons weten, in Parijs de eerste maal ge-
HET STUK GESPEELT zich af in de
lobby van een verlopen hotelletje in New
York, en bestaat vrijwel uitsluitend uit
een monoloog die een late gast gedurende
bijna een uur afsteekt tegen de slaperige
hotel-portier. Deze gast die al vijftien jaar
in het hotel woont is een typische O'Neill-
figuur, zoals we die ook kennen uit „The
leenar Coneth", een op de grens van de
onderwereld zwervende beroepsgokker,
Erie Smith, die zijn bestaan met moeite
rekt van de ene mazzel naar de andere.
Hij kan dat leven alleen volhouden door
er rooskleurige fantasieverhalen omheen
te weven, die hij in de nacht uitkraamt
tegen de hotelportier.
HUGHIE was de naam van de vorige
portier, die het spel van de nachtelijke
illusies, O'Neills zogenaamde „pipe-
dreams" zo goed wist mee te spelen, dat
Smith zelf ging geloven een succesvolle
zware jongen te zijn, die series opwinden
de avonturen meemaakt. Maar sinds deze
ideale medebewoner van zijn luchtkasteel
is gestorven, is de bodem onder het zelf
bedrog van de gokker weggeslagen. Niets
lukt hen meer en hij voelt zich eenzaam.
Aanvankelijk vergeefs tracht hij, met wei
nig overtuiging, de nieuwe nachtportier,
te winnen voor zijn fantasieën over ge
weldige winsten en succes bij de vrou
wen. Pas na een uur lijkt iets van het
oude contact dat hij met Hughie had, ook
met deze nieuwe kameraad mogelijk te
worden, waarmee O'Neills weinig hoopvol
le moraal nogmaals, uiterst gereserveerd,
vorm krijgt: ons leven is alleen maar
leefbaar in een gezamenlijk opgebouwde
en volgehouden illusie.
HOEWEL HANS TIEMEYER van natu
re weinig (of liever gezegd: te veel) mee
heeft om het verlopen type van deze zwer
ver uit te beelden, heeft hij de rol zo
krap gespeeld, dat men dit nadeel al heel
gauw vergat. Met kleine maar uiterst be
heerste middelen zag hij kans de ingewik
kelde structuur van zijn lange monoloog
zeer helder aan te geven, en, door een
prachtige variatie van stemmingen, in
korte tijd een heel leven voor ons op te
roepen. Aan Bernhard Droog was de moei
lijke taak om de niet-luisterende ge
sprekspartner, vrijwel zonder tekst, toch
een volledig eigen gedachtenwereld mee
te geven. Met behulp van een zorgvuldig
geluidsdecor waar hij voortdurend met
subtiel stil spel op reageerde is hij in die
opgave op superieure wijze geslaagd.
Vertaalster Anky Westerling had het
met „slang" doorspekte taaleigen vrijwel
overal in speelbaar Nederlands weten weer
te geven, hoewel de benamingen die zij
aan de verschillende ronde sommen gelds
gaf nogal zonderling waren en een school-
jongensfout als family familie de ver
taling ontsierde.
Elise Hoomans was voor het grote sue
ces dat de twee spelers boekten, gezien
de welomwogen en tot in details verzorg
de indruk die het geheel maakte, kenne
lijk mede verantwoordelijk.
Hans van den Bergh
weest, dat 'n dramaturg uit 'n conflict met
een acteur over de vertolking van zijn
stuk deze radicale doch onbaatzuchtige
zal vanaf 2l"februari in Amsterdam, Den consequentie heeft getrokken verder zelf
Haag en Rotterdam worden vertoond. van alle financiële baten af te zien.
De AVRO-televisie heeft gistermiddag
de opname voor de show Music-Hall 25
januari a.s. uit te zenden, ongestoord kun
nen maken in de t.v.-studio-A in Hliver-
sum. Het Belgische orkest van Henri See-
gers heeft zowel begeleid als enkele show
nummers verzorgd. Dit is de tegenzet van
de AVRO, nadat Nederlandse musici van
de Toonkunstenaarsbond hadden gewei
gerd op te treden. Met het Seegers-orkest
was al eerder contact opgenomen, want
Karei Prior had een afspraak gemaakt
tijdens het laatste songfestival te Knokke,
bij welke gelegenheid hij de heer Seegers
had verzocht eens voor de AVRO op te
treden.
Prior heeft deze afspraak nu voor deze
show dan maar waar gemaakt. Er is aan
gevoerd, dat de Belgen het dubbele zou
den verdienen van wat de Nederlandse
musici ontvangen voor zo'n show. De cij
fers volgens de AVRO zijn ,de volgende:
Voor de Nederlandse musici zou per
man gemiddeld 175,- aan honorarium,
verblijfs- en reiskosten worden uitbetaald;
Seegers heeft voor zijn orkest per man
gemiddeld 200,- ontvangen omdat de
reiskosten voor deze orkestleden heel wat
hoger liggen dan die voor de Nederlandse
musici.
De heer Piet te Nuyl jr. van de VARA
heeft meegedeeld dat de Henriëtte Da-
vids-show op vrijdag 11 januari doorgaat.
Voor de begeleiding zal geen gebruik wor
den gemaakt van een Nederlands of bui
tenlands orkest. „We hebben een verras
sing in petto", aldus de heer Te Nuyl,
De leider van het Belgische orkest,
Henri Seegers, in gesprek met
Karei Prior van de AVRO.
Het N.T.S.-journaal verschafte ons een
genoegen met de eerste Amerikaanse re
portage die via de eindelijk wat op krach
ten gekomen Relay-kunstmaan in Frank
rijk werd opgevangen. Het betrof een
Frans-Amerikaanse culturele bijeenkomst,
waarin de tijdelijk in de „States" vertoe
vende Mona Lisa en het echtpaar Kenne
dy wel wat smalletjes, bleek en onscherp
op het scherm kwamen; maar de speech
/an de president maakte alles goed. Aan
hakend op het tussen beide landen be
staande militair-strategische meningsver
schil, erkende Kennedy dat Frankrijk de
leidende culturele mogendheid van deze
wereld is. Niettemin riep hij zijn volk op
van de Verenigde Staten een onafhanke
lijke artistieke en culturele macht te ma
ken. Opvallend, dat juist deze uitzending
de eerste was die „Relay" aan Frankrijk
doorgaf.
In de filmisch knappe, maar ook tra
ditioneel zoetige Duits-Weens-Tiroolse te
levisie-droom „Darf ich Sie einladen,
Fraulein?" was Mona Baptiste, die Be-
natsky-melodieën zong, een opmerkelijk
reële verschijning met een nieuw geluid.
H. A. Gomperts, die op litteraire wijze
de (in Haarlem geboren en opgegroeide)
schrijver Harry Mulisch ontmoette, toon
de zich wederom een fijnzinnige presenta
tor, die door zijn grote kennis van zaken
het gesprek grotendeels belangwekkend
wist te houden. Mulisch, door zijn gast
heer een serieus schrijver genoemd, red
de het beeldverhaal van zijn afkomst en
zijn jeugd door een boeiende toelichting.
Drie jongeren, waardige vertegenwoordi
gers van de hedendaagse harde, gevoelige
en eerlijke jeugd, spaarden de ook naar
hun mening begaafde en knappe schrijver
niet, toen ze hem o.m. te gemakzuchtig,
weinig sympathiek en (in zijn werk) on
nodig cru vonden. Mulisch, had o.i. aan
die onopgesmukte woorden meer dan aan
de soms gewild litteraire meningen, die
collega's over hem gaven. Het daaropvol
gende gesprek over de door Mulisch tij
dig onderdrukte filosofische neigingen, ont
aardde door zijn vaagheden in enig ge>
zwam over post- en prelogische denkwij
zen, alsmede over de „elementaire bewe^
ging". Maar op dit wat onvruchtbare ge
praat na, was het toch wel weer een
boeiende ontmoeting. O.i. moet regisseur
Keiler er wel voor waken, dat deze uit
zending geen „maniertje" wordt. Dat is
geen gemakkelijke opgave.
J. Damshuizer
In de uitzendingenreeks „Rondo sinfoni
co" van de Nederlandse Televisiestichting
werd woensdagavond aandacht gevraagd
voor het Utrechts Stedelijk Orkest. Op
deze avond gaf dit orkest in de grote zaal
va» Utrecht onder leiding van
zÏTO di'fi'gent Raül Hupperts een concert,
waarvan de uitvpering van de vierde sym
fonie van Ludwig van Beethoven recht
streeks werd uitgezonden, behoudens een
gedeelte van het inleidende Adagio, dat
de luisterende kijkers moesten missen,
omdat door het uitvallen van electrische
stroom in Utrecht televisie-communicatie
enige tijd onmogelijk werd gemaakt.
Aan de symfonie-uitvoering ging een
door Ilse Wessel vlot geleid interview met
de directeur van het orkest Hans van
Leeuwen en met de dirigent Paul Hupperts
vooraf. De heer van Leeuwen sprak over
de aktiviteit van het orkest in de provin
cie Utrecht en daarbuiten. Ook over het
plan om zogenaamde busconcerten te or
ganiseren voor de muziekminnaars, die in
plaatsen wonen, waar geen mogelijkheid
bestaat het orkest in zijn geheel of zelfs
maar gedeeltelijk te doen optreden. Spe
ciaal busvervoer zou hier een oplossing
moeten brengen.
Belangwekkend waren de mededelingen
van Paul Hupperts over het programma
beleid, dat voor de concerten van het or
kest gevoerd wordt en dat ook elders tot
een punt van ernstige overweging ge
maakt zou kunnen worden. Men zal niet
aan de realiteit voorbij kunnen gaan, dat
het concertpubliek niet gevormd wordt
door in muzikaal opzicht gelijkgeschakel
de toehoorders, ook niet voor wat de be
reidheid betreft om in een of andere rich
ting „artistiek" opgevoed te worden met
ongevraagde experimenten bijvoorbeeld.
Daarom lijkt mij het besluit van de heer
Hupperts om de concerten, die het orkest
geeft te verdelen in drie series, voor klas
sieke en moderne muziek en voor „popu
laire", dit is dan verantwoorde, bevatte
lijke muziek, verstandig en voorbeeldig.
Talrijk zijn de toehoorders bij de concer
ten van moderne muziek te Utrecht niet,
maar hun enthousiasme werkt stimu
lerend en het maakt het mogelijk heden
daagse muziek op haar werkelijke waar
de te toetsen.
Met genoegen hebben de kijkers kunnen
luisteren naar de uitvoering van Beetho
vens zonnige, van pure muziek vervulde
symfonie, waarvan het wezen door de
eerlijke, eenvoudige en blijmoedige inter
pretatie van Paul Hupperts ongerept be
waard bleef. Ook voor wat betrof de „rui
me", klare klank, die uit de luidspreker
kwam, slaagde deze uitzending voortreffe
lijk. De camera-regie betrachtte een wel
dadige rust bij de doeltreffende beeld
variaties, die tijdens de uitvoering tot de
dirigent en het orkest beperkt bleven.
P. Zwaanswijk
HILVERSUM I 402 m. 746 kc.s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00. AVRO. 16.00 VARA. 19.30
VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte ochtendklanken (gr.). (7.35 Van de
voorpagina, praatje). 8.00 Nieuws en So
cialistisch strijdlied. 8.18 Lichte grammo-
foonmuziek. 9.00 Gymnastiek voor de vr.
9.10 kl. grmf.muz. (9.35-9.40 Waterstanden).
VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters.
11.15 Pianorecital: moderne muziek. 11.40
Orgelspel. AVRO: 12.00 Licht instrumen
taal kwartet. 12.20 Regeringsuitzending:
Voor de landbouw. 12.30 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Sport en
recreatie, afgewisseld met grammofoon-
muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen,
eventueel actueel of grammofoonmuziek.
13.25 Beursberichten. 13.30 Lichte orkest
muziek en zangsolist. 14.00 Klavecimbel
recital: Klassieke muziek. 14.25 Literair
programma. 14.45 Harpkwintet: moderne
muziek. 15.20 Wat ons bezig houdt: radio
forum. VARA: 16.00 Grepen uit de mu
ziekgeschiedenis, muzikale lezing. 16.30
Voor de zieken. 17.00 Tijd voor teenagers.
17.50 Actualiteiten. 18.00 Nieuws. 18.15 Po
litieke lezing. 18.25 Lichte orkestmuziek
en zangsoliste. 18.50 Onder het mes, praat
je. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Meisjes
koor. VPRO: 19.30 Toneelmuziek. 19.50
Daarom.lezing. 20.00 Nieuws. 20.05 De
eerste zitting van het Concilie, lezing.
20.20 Volksmuziek uit de Oekraïne. 20.40
Boekbespreking. 20.50 Wereld in bewe
ging, lezing. VARA: 21.00 Theaterorkest
en zangsolisten: Nederlandse amusements
muziek. 21.35 Hun morgen kent geen gren
zen, documentaire. 22.15 Buitenlands week
overzicht. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40
Verre-Kijken: gesprek over de televisie.
23.00 VARA: Socialist, nieuws in Esperan
to. 23.10 Vergelijkenderwijs, muzikale dis
cussie. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc.s. 7.00-
24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten.
7.10 Dagopening. 7.25 Klassieke grammo
foonmuziek. 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 8.45 Idem.
9.00 Voor de zieken. 9.35 Lichte gram
mofoonmuziek. 9.40 Voor de huisvrouw.
10.10 Grammofoonmuziek. 10.15 Morgen
dienst. 10.45 Viool en piano: oude mu
ziek. 11.15 In 't zilver, programma voor
oudere luisteraars. 12.00 Lichte grammo
foonmuziek. 12.30 Mededelingen ten behoe
ve van land- en tuinbouw. 12.33 Latijns
Amerikaans orkest. 12.53 Grammofoonmu
ziek, eventueel actualiteiten. 13.00 Nieuws.
13.15 Per plaat door Amsterdam. 13.45
Lichte grammofoonmuziek. 14.05 School
radio. 14.25 Klassieke grammofoonmuziek.
15.00 Internationaal rostrum van compo
nisten. 15.45 Licht instrumentaal trio (gr.)
16.15 Duizendschoon, praatje. 16.30 Klas
sieke grammofoonmuziek. 16.55 Grammo
foonmuziek. 17.00 Voordracht. 17.20 Lich
te grammofoonmuziek. 17.40 Beursberich
ten. 17.45 Lichte grammofoonmuziek. 18.00
Harmonie-orkest. 18.20 De hangmat, een
programma dat schommelt. 18.50 Rege
ringsuitzending: Uitzending voor de mid
denstand. 19.00 Nieuws en weerpraatje.
19.10 Licht instrumentaal kwintet. 19.30
Radiokrant. 19.50 Koorzang: geestelijke
liederen. 20.20 Don Quichotte, opera. 22.30
Nieuws. 22.40 Wijd als de wereld, lezin
gen. 23.00 Kamerorkest en solisten, klas
sieke en moderne muziek. 23.40 Lichte
grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerbericht. 12.35 Gevarieerde muziek.
12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.15
Amusements programma. 14.00 Nieuws.
14.03 Schoolradio. 15.45 Gevarieerde mu
ziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten.
16.09 Gewijde muziek. 17.00 Nieuws. 17.15
Lichte muziek. 17.45 Duitse les. 18.00
Nieuws. 18.03 Lichte orkestmuziek. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Radiokroniek.
VOOR DONDERDAG
NCRV: 14.30 Voor de kleuters. 14.45
Voor de vrouw. (-15.30). NCRV: 19.30
Geen zee te hoog, documentaire film.
NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20 Memo.
20.30 Zang- en mimegroep. 20.55 Filmka
der. 21.20 Niets dan de waarheid, TV-spel.
22.40 Dagsluiting. NTS: 22.50-22.55 Jour
naal.
VOOR VRIJDAG
VARA: 19.30 Top of Flop. NTS: 20.00
Journaal. VARA: 20.20 De man van de
centen, programma over Jan Willem Le-
bon» 20.45 Espresso. 21.25 Henriëtte Davids
vertelt... 21.55 Perry Mason Het ge
heim van de garagedeur, TV-film. NTS:
22.45-22.50 Journaal.
FRANSE T.V.-VEILING VOOR
LIEFDADIG DOEL
De Franse televisie houdt zich op het
ogenblik in haar uitzendingen bezig met
het veilen van schilderijen ten bate van
de slachtoffers der overstroming, welke
vorig jaar de omgeving van Barcelona
heeft geteisterd. Deze actie zal een week
duren. Elke dag zenden aspirant-kopers
chèques aan de t.v.-omroep tot het bedrag
dat zij voor een der te veilen schilderijen
willen besteden. De volgende dag worden
de hoogste binnengekomen biedingen be
kendgemaakt, waarop liefhebbers gelegen
heid krijgen chèques tot hogere bedragen
in te zenden. Na afloop van de actie wor
den de schilderijen toegewezen aan de
hoogste bieders. De ontvangen chèques
voor lagere bedragen zullen dan aan de
afzenders worden geretourneerd.
