Wangedrag van Para's verknoeide Indonesiërs goodwill op N.-Guinea Van UNO-activiteiten trekken vooral feestjes de aandacht De winter in cijfers T Europese Beweging in ons land doet beroep op Fransen 1/ hi n r i i/ n i ii t iviiir abLnnnii De schrijvers en de één percent Moord op drie leden van het Rode Kruis door UNO-soldaten Russen militair actief op Cuba Sik Vijf jaar een gesproken weekblad voor blinden m Faunabeheer niet tegen jacht op rood-reewi!d Departementale werk groep bestudeert vraag stuk der gehandicapten Ziekenhuisproblemen door beenbreuken Dr. Van Swol houdt lezingen in Tokio Marker ijsbruiloft RH» DONDERDAG 24 JANUARI 1963 4 Papoea's trekken weg Criminoloog concludeert: Portugees scheepje met 13 opvarenden vermist Referendum om hals Goede indruk verknoeid UNO-feestjes WINTERS MET MEER DAN 10 IJSDAGEN [sedert 1930/31] Stevenson waarschuwt tegen betutteling van ïon^e landen Rijschoolhouders vragen uitkering DE LAGE TEMPERATUUR VAN JANUARI 1963 Januari 1963 I l l M l l Doodvonnissen in Tunis L (Van onze correspondent) HOLLANDIA. Eind vorig jaar wa ren de Papoea-vlaggen nog bijzonder populair in Hollandia, nu ziet men ze nergens meer. Daarentegen wel overal het Indonesische rood-wit, op officiële plaatsen nog ondersteund door de UNO- vlag. De reden van deze verandering ligt voornamelijk in het optreden van de Indonesische parachutisten, de zoge naamde „rode baretten", die sinds zij per 31 december in Hollandia gelegerd werden, een ware terreur hebben uit geoefend tegen iedereen die een Papoea- vlag durfde voeren. De vlaggen werden vernield, de eige naars mishandeld, in enkele gevallen dus danig dat zij in het ziekenhuis moesten worden opgenomen. Midden in Hollandia kwam het voor, dat een Papoea die op een motorfiets met een Papoea-vlag reed, een pak slaag kreeg van rode baretten en dat zijn motorfiets in elkaar werd gesla gen en vervolgens in zee gegooid. Ook kwam het voor dat Papoea's die blijk had den gegeven van anti-Indonesische gevoe lens, enkele dagen door de „rode baretten" in Ifar werden vastgehouden, waar hun behandeling natuurlijk evenmin erg pret tig was. Kortom het was een terreur, die dan wel de Papoea-vlag volkomen uit het stads beeld van Hollandia deed verdwijnen, maar die Indonesië heel wat kwaad heeft ge daan. „Indonesia Djahat" (ongeveer: „de Indonesiërs zijn gemeen") kan men de Pa poea's nu algemeen horen zeggen, ook ve len die vroeger pro-Indonesisch waren. Ook de Indonesische burgers zitten wel wat in met dit onaangename gevolg van het rigoureuze optreden van de para's. Veel kwaad had het Indonesië ook reeds gedaan, dat nadat Nederland het bestuur had overgedragen, de opbouw tot stilstand kwam en de winkels steeds leger werden en daarbij duidelijk werden leegge- kocht door Indonesiërs die enorme hoe veelheden goederen „naar huis" stuurden Deze terreur heeft Indonesië echter veel meer kwaad gedaan. Reeds zijn enige hon derden Papoea's uit de streek van Sentani naar Oost-Nieuw-Guinea gevlucht en het ziet ernaar uit, dat anderen hun voorbeeld zullen volgen. Voor de Papoea's uit die streek is dat niet zo moeilijk, want zij zijn verwant aan de Papoea's aan de an dere kant van de grens. Andere Papoea's trekken terug naar hun kampongs van WENEN De Oostenrijkse professor Breitenecker, hoofd van de criminologi sche afdeling van de Weense politie, heeft op uitnodiging van de UNO een onderzoek ingesteld naar de dood van drie leden van het Rode Kruis in Katanga. Na een bezoek ter plaatse kon de Oostenrijkse profes sor de drie lijken naar Oostenrijk laten brengen voor onderzoek. De slachtoffers, die in december 1961 bij Elisabethstad werden vermoord, zijn een dokter, een verpleegster en een chauffeur, alle drie m dienst van het Internationale Rode Kruis. Uit het onderzoek bleek dat de slacht offers door munitie van UNO-soldaten zijn omgebracht. De lijken waren geheel ge kleed, maar alle waardevolle voorwerpen waren verdwenen. Hieruit trekt prof. Breitenecker de conclusie, dat hun dood geen gevolg is geweest van oorlogshande lingen, maar zuiver als roofmoord moet worden beschouwd. Dit geval staat niet alleen. In een ander gedeelte van Katanga, dat eveneens door UNO-troepen werd beheerst, werden 78 burgers om het leven gebracht, die wer den beroofd van horloges, transistorra dio's en andere waardevolle voorwerpen. De UNO heeft het verslag van prof. Breitenecker en zijn commissie als „niet volkomen afdoende" terzijde gelegd Maar de Weense criminoloog is er zeker van dat UNO-soldaten hier een moord heb ben gepleegd. LISSABON (AP) Reddingsvaartuigen zoeken de kust af bij Monto Gorde (Zuid- Portugal) naar de „Vila Real", een klein schip dat woensdag met dertien man aan boord is verdwenen.» De „Vila Real," was met drie beman ningsleden aan boord t\yee vissersbootjes te hulp gekomen. De beide scheepjes zon ken spoedig nadat de bemanning door de Vila Real was gered. herkomst: Biak, Sarmi, Genjem, of waar dat dan ook maar zijn mag. Als Indonesië zo doorgaat, houdt het een leeg land over. Maar zover zal men het wel niet laten ko men. De commandant van de Indonesische landmacht, generaal-majoor Jani. heeft tenminste reeds aangekondigd, dat de pa rachutisten zullen worden vervangen door gewone troepen. Nee, als er op dit ogenblik een referen dum op Nieuw-Guinea gehouden zou wor den, zouden de Papoea's stellig niet Indo nesië kiezen. Maar Indonesië is dan ook reeds begonnen met een campagne om dat referendum om hals te brengen. Dat hele referendum is namelijk, zo willen het de commentatoren van de Indonesische radio, alleen maar een laatste onvriendelijke daad van het koloniale Nederland. Dat zelfbeschikkingsrecht moet dan ook gean nuleerd worden, anders zijn goede betrek kingen met Nederland niet mogelijk. De Papoea's wilden desnoods nog wel te kenen voor een overdracht aan Indonesië over de UNO zijn ze ook niet enthou siast maar velen hielden vast aan het zelfbeschikkingsrecht. En dat zit Indonesië hoog. Voor de Papoea's is de hele ontwikke ling wel bijzonder tragisch. Zij toonden begrip voor het feit, dat Nederland geen kans meer zag het bestuur over Nieuw- Guinea te blijven voeren en toonden zich bereid hun nieuwe meesters na enig voor zichtig uit de boom kijken te accepteren. Die Papoea-vlag was als het ware het symbool dat men Indonesië niet zonder meer aanvaardde. De eerste indruk van de Indonesiërs die naar Nieuw-Guinea kwamen was echter goed. De Indonesi sche vertegenwoordiger, mr. Soedjarwo Tjondro-Negoro, begon met te zeggen: „Wij komen om te geven en niet om te nemen." En hij kondigde allerlei go^le gaven aan: meer onderwijs, meer ontspanning, meer welvaart. Het klonk goed, maar de Papoea wachtte de praktijk af en nu zeggen zij: „Wat de Nederlanders gebracht hebben halen de Indonesiërs weer weg De UNO trekt zich van wat er alle maal gebeurt maar heel weinig aan. De UNO-ambtenaren en hun toenemend aan tal internationale secretaressen hebben nogal wat feestjes zo 's avonds en 's nachts. 'sMiddags gaat men dan eventueel vooraf wat spelevaren met de Oranje, het schip dat ter beschikking van de UNO-admini- strateur staat, en waarop de rood-witte vlag nog altijd wat vreemd aandoet. Er wordt gezwommen en getennist en auto gereden en wat al niet meer. Het is wel een genoeglijk leven zo en Hollandia is een verrukkelijke stad. Daarnaast wordt er dan natuurlijk ook nog gewerkt. Dat werk is in hoofdzaak dat men alles zo goed mogelijk draaiend probeert te houden tot de overdracht aan Indonesië en dat men incidenten probeert te voorkomen, en als ze er toch zijn te bagatelliseren of verheimelijken. Zoveel mogelijk probeert men in alle stilte de probleempjes te regelen. Aantal ijsdagen (max.temp.-O) gemeten te de Bilt Normaal aanta ijsdagen12 1932.33 33-3^i 33-39 39-iO i0.i1 U-U ii-iO iS-i6 i6-il 52-53 53.5i 5i55 55-56 50-59 62- 53' liPELTjtTüeli_,||iv. Hja^t NEW YORK (AP) Adlai E. Stevenson, Amerika's eerste vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties, heeft in een toespraak gezegd, dat de Amerikanen de westerse geschiedenis tens nauwkeurig moeten be studeren alvorens nieuwe landen die naar vrijheid streven, te veroordelen of te be tuttelen. „Wij kunnen toegeven, dat de vrije re gering een westerse uitvinding en veruit het mooiste politieke wapenfeit van het westen is," zei Stevenson. „Maar wij moe ten eraan denken, dat er ongeveer acht eeuwen voor nodig zijn geweest om deze levenswijze in onze eigen cultuur tot ont wikkeling te brengen. Als wij in Afrika een regime gebaseerd op één enkele partij en overheerst door één leider zien, moeten wij onze handen niet in afgrijzen ten hemel strekken, maar ons herinneren dat die staatsvorm niet veel afwijkt van onze eigen politiek van twee eeuwen geleden. Wij zouden zelf best wat bescheidener kunnen zijn", aldus Ste venson. WASHINGTON (Reuter/AP) De sub commissie van de .merikaanse Senaat voor zaken betreffende Latijns-Amerika heeft er bij het State Department op aange drongen dadelijk ingelicht te worden over de versterking van het militaire potentieel op Cuba, waarmee de Russen zich zouden bezighouden. De „New York Times" had bericht, dat de Russen dag en nacht bezig zijn met de opbouw van het Cubaanse militaire apparaat. Volgens het blad worden er veel wapens naar Cuba gebracht. Men neemt echter aan, dat het op Cuba og steeds gaat om de vorming van een „defensief" militair apparaat. „De regering beschouwt de opbouw ech ter, althans voorlopig niet als een onmid dellijk gevaar voor de Verenigde Staten of de andere landen op het westelijk half rond", aldus de New York Times. UNITED EUROPE PEACES. PROSPERITY De Gaulle laat de slagboom neer voor Macmillan. die op weg is naar Ver enigd Europa tekening in de Engelse Daily Mail. In de twee grafieken komt wel duide lijk tot uiting, dat onze winter een uitschieter vormt op het gebied van de gemiddelde temperatuur, maar dat er toch nog heel wat ijsdagen zullen moeten komen voor deze winter een record zal vestigen wat het aantal ijs dagen betreft. In elk geval is het aan tal ijsdagen al meer dan tweemaal zo hoog als normaal. Op 2 februari zal het eerste gesproken weekblad ter wereld („De Band") zijn eerste lustrum vieren. In deze vijf jaren heeft dit weekblad-op-magnetofoonband in Nederland en België een steeds groeiende groep abonnees (ruim 800 na een begin van 167) weten te verwerven en het is slechts doordat vele van de naar schatting 7000 blinden in ons land nog geen band recorder hebben dat dit aantal nog niet veel groter is. „De Band" is voor zijn in houd (twee uur spreektijd) grotendeels aangewezen op hetgeen in de Nederlandse pers wordt gepubliceerd. Van vijftien dag en weekbladen heeft de redactie van „De Band" toestemming gekregen om de daar voor in aanmerking komende artikelen over te nemen. Naast dit algemene -or- m nd weekblad verschijnt er thans onder andere ook 'n wetenschappelijk maandblad en 'n veertiendaagse uitgave met bijbel teksten voor elke dag. Burgemeester. Tot burgemeester van de gemeente Barradeel is benoemd drs. W. K. de Roos te Leeuwarden. Het hoofdbestuur van de Europese Be weging in Nederland heeft in een verkla ring uiting gegeven aan zijn „verontwaar diging over de eenzijdige Franse pogingen om na de negatieve verklaringen van pre sident De Gaulle op een persconferentie een afbreken van de onderhandelingen over de toetreding van Groot-Brittannië tot de Europese Gemeenschappen te for ceren." Het hoofdbestuur stelt in zijn verklaring vast, „dat het verloop van de onderhan delingen dit afbreken geenszins wettigt, ja, dat, gezien de vele punten, waarop reeds overeenstemming is bereikt, slechts een deel van de concessies, destijds bij het opstellen van het E.E.G.-verdrag aan Frankrijk gedaan, voldoende zou zijn om bij volledige handhaving van verdrag en structuur der gemeenschappen de Britse toetreding te verzekeren." Het kan in dit optreden van de Franse regering niet anders zien dan een welbe wuste afbraak van wat in Europa sinds de tweede wereldoorlog tot stand is ge bracht aan daadwerkelijke Europese ver bondenheid en concrete Europese instel lingen. waaraan Europa het herstel van zijn positie in de wereld grotendeels heeft te danken. Niet anders ook dan een po ging om de versterking van de Westerse samenwerking op basis van een Ameri kaans-Europees deelgenootschap onmoge lijk te maken. Het stelt vast dat de Franse poging om deze politiek op te leggen aan zijn part ners in schrille tegenstelling staat tot de constructieve bijdragen die grote Franse roov 59^y» De Nederlandse Bond voor Autorij- schoolhouders heeft de minister van Eco nomische Zaken eèh uitkering-ineens ge vraagd voor de door de weersomstandig heden gedupeerde autorijschoolhouders In een brief aan de minister zegt het bestuur van de bond, dat door de zeer slechte weersomstandigheden en de uitermate slechte toestand van de rijwegen sprake is van een noodtoestand op financieel eco nomisch gebied bij die autorijschool-onder nemingen, die hun inkomsten geheel of voor het merendeel uit dit bedrijf ver werven. JANUARI NORMAAL 10 15 Gemiddelde etmaal temperatuur te de V.PELTl63lÖ8l staatslieden als Monnet en Schuman tot de Europese samenwerking op democrati sche grondslag hebben geleverd. Aan de vooravond van de conferentie van 28 januari doet het een dringend be roep op alle Fransen om deze heilloze ont wikkeling, die alleen maar tot een isole ment van Frankrijk kan leiden, alsnog te voorkomen. Eveneens doet het hoofdbestuur van de Europese beweging in Nederland een drin gend beroep op de regeringen van België, de Duitse bondsrepubliek, Italië, Luxem burg, Nederland en Groot-Brittannië om tezamen met de Europese commissie de onderhandelingen in elk geval voort te zetten en op korte termijn de wereld te tonen op welke basis overeenstemming over het toetreden van Groot-Brittannië tot de Europese gemeenschappen kan wor den bereikt. De jacht op waterwild en veerwild (fa zanten), die anders op 31 januari geslo ten wordt, is thans reeds op 4 januari be- ei: gd als gevolg van de strenge winter. Slechts in enKele gebieden waar de fazan- tThanen in uitstekende conditie verkeer den zijn enkele vergunningen om te jagen afgegeven. Wel vindt de jacht voortgang op reeën, edelherten en op wilde zwijnen, welke laatste trouwens schadelijk wild zijn en waarvoor geen bepaald jachtseizoen geldt. De jacht op rood-reewild is zeker niet in strijd met de jagersethiek, zo meent ir. C. H. J. Maliepaard, directeur van de af deling Faunabeheer van het departemenf van Landbouw. De diefen verkeren over het algemeen in goede welstand, met name in de gebieden waör-geregeld gevoederd wordt. Ook de wilde zwijnen hebben van winterkou en sneeuw weinig te lijden ge had. Ir. Maliepaard meent dat de jacht kan worden beschouwd als een noodzake lijk sluitstuk van het onderhouden van een bepaalde wildstand in orts land. Reeën en edelherten, vooral in de goed verzorgde jachtgebieden, blijken even waakzaam en beweeglijk als altijd. Het zelfde geldt voor de wilde zwijnen. Even als prins Bernhard is de heer Maliepaard van oordeel dat een drijfjacht op dit scha delijk wild zelfs in januari aanvaardbaar is. Hij voegde nog een argument toe. „het is beter dat in januari te doen dan in februari, want de drachtige zeugen gaan eind februari al werpen". Wat de hazen betreft staat ir. Malie paard „met de rug tegen de muur". De dieren hebben zich thans „gespecialiseerd op het schillen van boomgaarden". De ko nijnen. altijd al schadelijk, doen zich te goed aan alle eetbare bastsoorten. Er zijn dan ook geen termen aanwezig om de af schot van konijnen te verbieden. Geen goed woord heeft ir Maliepaard over voor een „gelukkig klein aantal" malafide jager» dat verzwakte dieren, wa terwild zowel als herten, schiet. Dank zij het vergunningenstelsel is het mogelijk tegen deze lieden op te treaen. Het protest van de schrijvers, die vinden dat het ene percent op de kunstbegroting van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen voor de literatuur veel te gering is, heeft tot tal van commentaren geleid. De NIEUWE ROTTERDAMSE RANT redeneert: COU- „Wanneer de schrijvers erover klagen dat zij, als scheppende kunstenaars, heel wat minder overheidssubsidie krijgen dan de reproducerende kunstenaars dus ac teurs en orkestleden stellen zij onverge lijkbare grootheden tegenover elkaar. Im mers, acteurs en orkestleden brengen hun kunst tot het publiek via toneelgezelschap pen en orkesten, die over het algemeen zonder subsidie niet kunnen bestaan. Schrij vers daarentegen brengen hun kunst tot het publiek via uitgeverijen, d.w.z. com merciële ondernemingen, die blijkbaar vol doende economische bestaansmogelijkhe den hebben." „De hond uit de pot?" geeft Cees Noote- boom in DE VOLKSKRANT als titel aan zijn beschouwing. Hij zegt dat „een groot aantal schrijvers, wat nog niet hetzelfde is als een aantal grote schrijvers", het minis terie de bel heeft aangebonden. „Ik zou niet eens durven beweren dat het volstrekt zeker is dat er één boek meer geschreven zal worden als de Nederlandse schrijvers eindelijk de subsidie krijgen waar ze om vragen. Ik geloof van wel, maar het is niet te bewijzen. Een andere zaak is dat door die schrijver heen de Neder landse lezer eenvoudigweg recht heeft op subsidie. De Nederlandse schrijver protes teert vanwege de boeken die hij denkt dat er niet geschreven worden omdat zoveel en te veel andere bezigheden hem opeisen". Maar in ELSEVIERS WEEKBLAD zegt Edouard Bouquin onder de titel „Vreemde schutters": „Wonderlijk is het middel dat de onder tekenaars van het manifest ook namens vele collega's hebben aangegrepen c n aan hun wensen kracht bij te zetten: zij zul len de aanstaande boekenweek en ''srzel- ver manifestaties gaan boycotten. Een won derlijk middel omdat het zich keert tegen zichzelf en tegen de letterkunde als com mercieel object. Het doel moge gerecht vaardigd zijn: het middel is doelloos." Bouquin acht de klachten van de schrij vers in elk geval wel gerechtvaardigd en zo denkt ook de LEEUWARDER COU RANT er over: „De situatie is bedroevend maar hoe moet de staat daar verandering in bren- genPrestaties van toneelspelers, opera zangers, balletdanseressen en orkestleden kunnen vrij gemakkelijk gemeten worden; zij worden zo nu en dan ook wel door diplo ma's bevestigd. Iedereen kan zich evenwel schrijver noemen: hij kan nog zo'n knoei er zijn, ergens zal hij wel eens een oede kritiek oogsten." HET VRIJE VOLK schrijft onder de titel „Letterkunde bij verdeling subsidie in strafbar» kje". „Als de protesterenden spreken van een „fooi" dan hebben zij gelijk. Met een fles wijn die in de kelder ligt gebeurt ogen schijnlijk niets en toch valt heel goed te proeven of die fles daar drie dan wel der tig jaar heeft gelegen. Met een boek is het net zo. Er zou iets voor te zeggen zijn, bij de litteraire kritiek te letten op de tijd die de schrijver uit het raam heeft ge staard. het aantal kijk-uren dus. Blijft hij op dit punt in gebreke, dan valt zijn oeuvre duidelijk als onvoldragen door de mand Wat de nu te hoop gelopen schrij vers verlangen is niets anders dan het recht uit het raam te staren. Onder de heersende omstandigheden komen zij daar eenvoudig niet aan toe. Wanneer een schrijver niet een baantje accepteert als leraar, journalist of reclameman moet hij zijn tijd versnipperen aan duizend-één kleine geldverdienerijen." H. A. Gomperts zegt in HET PAROOL dat al van de oudste tijden schrijvers wer den gesubsidieerd, namelijk door rijke weldoeners of dobr de overheid. „In de 18e eeuw en vooral in de 19e was het afgelopen met het maecenaat. In het buitenland begon het lezerspubliek groot genoeg te worden om sommige schrijvers aan een zelfstandig bestaan te helpen. De romantische auteur bovendien wenste oppositie tegen de overheid of iso lement van de gemeenschap. De kunst van het l'art pour l'art was niet alleen onbe taalbaar, maar de kunstenaar zelf voelde zich min of meer verplicht jong te ster ven aan tering alcohol of syphilis. In Nederland bleef het zo. Een traditie van eeuwenlang amateurisme, een door het liberalisme afgeschaft overheidsmae- cenaat, een klein taalgebied en de machti ge mentaliteit van „tut tut, dat gaat zo maar niet" hebben de schrijvers in ons land vrijwel onterfd." Aldus Gomperts, die meent dat het niet waar is dat overheidssteun op grotere schaal de creatie van staatsslaven of een weelderig bestaan van luie non-valeurs on vermijdelijk zou maken. In Tunis werden dertien mannen ter dood veroordeeld wegens het beramen van de verijdelde moordaanslag op premier Bourguiba van Tunesië. Bour- guiba heeft de bevoegdheid hun gratie te verlenen. Dertien anderen werden veroordeeld tot gevangenisstraf. De minister van Maatschappelijk Werk, mej. dr. Klompé, heeft een werkgroep van ambtenaren uit verschillende afdelingen van haar departement gevormd, die het vraagstuk van de gehandicapten bestu deert. Deze werkgroep, gevormd naar aanlei ding van een suggestie van het Tweede Kamerlid de heer Smallenboek (A.R.), heeft tot opdracht te onderzoeken hoe een representatieve commissie, die de '.otali- teit van de zorg voor de gehandi- pten zou bestuderen, eventueel zou moeten wor den samengesteld en welke haar juiste op dracht zou moeten zijn. Minister Klompé deelt voorts mee, dat de uitvoering van de zorg voor Ambone- zén te zijner tijd zal worden overgedragen aan de gemeenten en aan het plaatselijk algemeen maatschappelijk werk. De minister 'is van mening, dat nu de Ambonezen bijna twaalf jaar in ons land zijn, de zorg voor deze groep geleide lijk zijn bijzonder karakter gaat verliezen. Een overhaaste overdracht van de uitvoe- ringszorg zal echter niet geschieden. Over de huisvesting van gerepatrieer- den zegt de minister dat bij het plaatsen van gerepatrieerden in contract-pensions onmogelijk ten volle rekening kan worden gehouden met milieu-factoren en met het ontwikkelingspeil der betrokken gezinnen. Er wordt van overheidswege generlei dwang uitgeoefend voor onderbrenging in Contractpensions. Iedereen, die zelfstan dig in de tijdelijke huisvesting wil voor zien, heeft daartoe de mogelijkheid, mits de kosten van het door hem uitgekozen pension niet te zeer uitgaan boven de con- tractpensionprijzen. Gedurende de laatste dagen hebben te Delft tengevolge van de gladheid zoveel mensen hun been gebroken dat er voor hen in de ziekenhuizen geen plaats meer is. In Rotterdam is de situatie al precies eender, want Delft kreeg uit de Maasstad 't verzoek accommodatie in de ziekenhui zen beschikbaar te stellen voor mensen met gebroken benen, waaraan men dus niet heeft kunnen voldoen. In onze omgeving is het probleem nog niet zo knellend al is het aantal gevallen van beenbreuk wel wat hoger dan in ande re winters. Veel van deze gevallen worden echter niet opgenomen omdat men bij een voudige breuken na het aanleggen van een gipsverband de patiënt naar huis kan la ten gaan. Toch kan men wel zeggen dat de nodige apparatuur voor de behandeling van gecompliceerde breuken, zoals draad extensies, momenteel zeer schaars is ge worden. Ook buiten de beenbreukgevallen kan men ec'.ter zeggen dat de ziekenhuizen alle propvol zitten. Dit is een normaal winters verschijnsel, dat eensdeels wordt veroor zaakt door het sneller ziek worden van oude mensen in dit jaargetijde en het gro tere aantal ongevallen en van de andere kant doordat tal van mensen de neiging hebben een noodzakelijke maar niet acute operatie tot de winter uit te stellen. In de ziekenhuizen is men allesbehalve content met dit streven, want het betekent, dat na de feestdagen in december en janu ari ineens tal van opnamegevallen zich voordoen. Bovendien is de te behandelen kwaal dan vaak ernstiger geworden. Dr. A. C. (Hans) van Swol gaat in To kio een aantal lezingen houden voor Ja panse medici over de behandeling van poliopatienten in Nederland. Tijdens zijn verblijf in Tokio zal hij de r alio-afdeling van het national sanatorium de Itabashi Ward, een aantal therapeu tische apparaten aanbieden namens de K.L.M. Onder deze apparatuur, die geheel vervaardigd werd in de werkplaats van het Goois kinderziekenhuis, bevindt zich onder meer een „Vliegende Hollander", een revalidatieapparaat dat grote gelijke nis vertoont met het speeltuig, waarmee de jeugd zich voor de oorlog vermaakte. De ijsverenigingen van Marken, Monni kendam en Volendam zullen zaterdag middag om twee uur op het ijs in de ha ven van Marken een historische Marker ijsbruiloft houden. De Marker Volksdans groep en de Marker muziekverenigingen zullen daarbij medewerking verlenen. Dieren doodgeslagen. In hun stal bij de Bakvenseweg in Berken-Enschot zijn vijf eenden en een schaap doodgeslagen. De eigenaar ontdekte de wandaad, toen hij de dieren wilde voeren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1963 | | pagina 4