HET WEER
Frankrijk sluit de deur van de
E.E.G. voor Groot-Brittannië
Britten dragen hun verlies
manmoedig, moreel gesteund
door de vijf partners
Sovjet-ambassadeur belet danser
Noerejev in Parijs op tetreden
HK38SI
Haarlak fataal
voor de longen?
Mr. Luns: bittere
teleurstelling
Brand verwoest
nieuwe fabriek
in Veghel
ïem ander Eeropa?
Water in olietanks
van „Oost-Vlieland"
Wisselloper van
9000,- beroofd
Kamervoorzitter
in functie
êee MUKKId wjoteyouvuifi
FALCON TWEEDJASSEN
Vorst neemt toe
Kapsters overleden onder
verdachte omstandigheden
Het woord is aan
Dader griste tas van
fiets en verdween
met een auto
Nederlandse delegatie is
bezorgd over de toekomst
Bijzonder belastingtarief
voor extra uitkeringen
„Witte Zee" verloor
gesleepte zuiger
In de krant van heden:
Het conflict tussen
de N.T.S. en de N.T.B.
48e JAARGANG NUMMER 73
WOENSDAG 30 JANUARI 196b
Telef. adm. 5437, chef oezorgine tot 7 u. 7519. mJf- m mimim am wm-v
rr 1 c J croon i T enon m - nummers, afgehaald aan ons bureau, 15 cent
Telef redactie d389, na kantooruren o080. DAGBLAD VOOR VELSEN -IJ MUIDEN, SANTPOORT, DRIEHUIS, BEVERWIJK EN OMGEVING Giro-rekening IJmuider Courant no. 129288.
xi3.3.rl6TTii noorarea. en 3.116 3iu. lclci. luzyo.
Hoofdredacteur: Simon Koster Adj. Hoofdredacteur: Jos L. Lodewijks Redactiechef te IJmuiden: J. Kosak Uitgave: Grafische Bedrijven Damiate N.V., Grote Houtstraat 93, Haarlem Directie. P^W^Peereboomwi^Alr^ELC^^^^^^^^
sssasrssw: [Jniuidsr Courant ?s3?^s«5
8.—, franco per post 8.50. Losse
Links: De Franse minister van Buiten
landse Zaken, Couve de Murville,
kijkt hier erg somber. Rechts: Minis
ter Luns tijdens een opgewekte con
versatie met de leden van de Duitse
delegatie, de ministers Erhard
en Schroder.
BARTEUORISSTa™ HAARLEM TEL. 13439
LEIDSESTRAAT (BIJ KONINGSPLEIN) AMSTERDAM TEL 223596
Verwachting tot morgenavond:
Veranderlijke bewolking maar
geen sneeuw van betekenis.
Overwegend matige wind tussen
oost en noordoost. Matige tot
strenge vorst.
Volledige weerrapporten op pagina twee.
De Britse Raad voor medisch onderzoek
is bezig met het bestuderen van röntgen
foto's van de longen van een aantal Britse
kapsters. Men wil onderzoeken of zij na
delige gevolgen ondervinden van de door
hen gebruikte haarlak in spuitbussen.
Tot dit onderzoek is opdracht gegeven
door de minister van Arbeid John Hare,
na berichten dat deze haarlakken de dood
van kapsters kunnen veroorzaken.
Labourafgevaardigde dr. Barnet Stross
heeft deze week in het Lagerhuis' ver
klaard dat er in de V.S. een aantal over-
lijdensgevallen wordt toegeschreven aan
deze spuitbussen met haarlak. Hij zei dat
voorlopige gegevens erop wijzen dat de
lakdeeltjes die bij het vertsuiven in de
lucht blijven zweven, bij inademing zeer
schadelijk zijn voor de gezondheid van
mensen die aanleg hebben voor longaan
doeningen.
Minister Hare antwoordde toen dat het
hem verstandig leek, eerst medisch advies
in te winnen, voordat hij verboden of
richtlijnen uitvaardigt.
Publilius Syrus:
Het geneesmiddel voor onrecht is het
vergeten.
Een brutale roofoverval is dinsdagmid
dag in Utrecht gepleegd bij het viaduct
van rijksweg 12. De 63-jarige heer M. van
der Horst, wisselloper van de Amsterdam-
sche Bank, werd op de onder het viaduct
doorlopende Utrechtse Straatweg van zijn
fiets getrokken. De dader griste een met
een snelbinder op de bagagedrager ge
bonden zak weg, snelde daarmee de berm
van de rijksweg op en verdween in een
auto. In de zak zat een geldtrommel met
9.000.
De heer Van der Horst schatte de leef
tijd van de dader op ongeveer 20 jaar. Of
hijzelf de auto bestuurde of dat er iemand
in de auto op hem wachtte, is onbekend.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL. Het is gisteren, naar het
woord van minister Luns, een zwarte
dag geweest voor de eenwording van
Europa. Na zestien maanden onderhan
delen zijn de besprekingen van de zes
landen van de Europese Economische
Gemeenschap met de Britse regering
over het lidmaatschap van Groot-Brittan
nië afgebroken door de schuld van
Frankrijk. De ministers van West-Duits-
land, Italië, Nederland, België en
Luxemburg die zich tot het uiterste
hadden ingespannen om de deur voor
de Britten open te houden hebben
scherp op de Franse onverzettelijkheid
gereageerd. De Britse reactie was 'waar
dig en zakelijk. „Wij zullen Europa niet
de rug toekeren", zo verklaarde Edward
Heath, de Britse onderminister.
BRUSSEL De Nederlandse minister
van Buitenlandse Zaken, mr. Luns, heeft
gisteren na afloop van de vergadering ver
klaard: volgens vijf delegaties is dit een
zwarte dag voor Europa en de Nederland
se delegatie is diep teleurgesteld. Zij is zeer
bezorgd over de toekomst.
Toen Nederland in maart 1957 het ver
drag van Rome ondertekende, beschouw
de de Nederlandse regering dit verdrag
als uiterst belangrijk, niet alleen om eco
nomische maar ook om politieke redenen.
Nederland heeft het verdrag gezien als
een van de grote stimulatoren voor de
eenheid van Europa. Toen in de zomer van
1961 de Britse regering aansluiting ver
zocht als volledig lid van de E.E.G. heeft
de Nederlandse regering dit verzoek met
vreugde begroet.
Aan onze idealen is vandaag een grote
slag toegebracht. De Nederlandse rege
ring heeft ook het grootste bezwaar tegen
de procedure die thans is gevolgd, name
lijk die van het voldongen feit. Zij uit haar
bittere teleurstelling dat er geen enkel
compromis gevonden is. Nederland zal al
les doen om alsnog het toetreden van
Groot-Brittannië en andere landen mo
gelijk te maken.
Het ligt niet in de bedoeling dat „De
vijf" zonder Frankrijk verder zullen on
derhandelen met Groot-Brittannië, zoals
de ministers Luns en Spaak hadden ge
opperd. Ook Londen wil dat liever niet.
Wel hebben gistermiddag, nadat de offi
ciële besprekingen waren afgebroken, en
de Franse delegatie het Belgische mini
sterie had verlaten, de delegaties van „de
vijf" met de Britse delegatie geconfe
reerd. Tijdens die bespreking hebben de
ministers vastgesteld dat de loop der ge
beurtenissen voor hun landen in geen en
kel opzicht een breuk in economische of
politieke zin met Groot-Brittannië ten ge
volge kan hebben.
Zij hebben de consequenties van hetgeen
is gebeurd overwogen en besloten dat de
regeringen in de eerstkomende veertien
dagen hun gedachten over een en ander
zullen laten gaan en via de diplomatieke
wegen met elkander contact zullen hou
den. Daarna zal men verder zien. Behalve
Couve de Murville, die voor de zoveelste
keer het standpunt van zijn president
heeft uiteengezet en de verantwoordelijk
heid voor het mislukken van de onderhan
delingen van Frankrijk afschoof naar „de
zes", hebben de ministers, elk op zijn ma
nier, er hun diep leedwezen over uitge
sproken dat de onderhandelingen waren
afgebroken. Zij hebben er de nadruk op
gelegd dat de E.E.G. een open gemeen
schap is en dat naar hun mening reeds
veel bereikt was en dat de punten, waar
over nog geen overeenstemming kon wor
den bereikt, zeker opgelost hadden kun
nen worden.
Tenslotte had minister Heath in een re
de, die, naar minister Luns later ver
klaarde, diepe indruk op „de vijf" had
gemaakt, ook de Britse opvatting weerge
geven. met name de overtuiging dat Lon
den geen blaam treft voor dit einde van
de besprekingen. De grote verwachtingen
van velen zijn getorpedeerd door de wil
van één man. Dit einde is een slag, toe
gebracht aan de zaak van de grote Euro
pese unie, waarvoor wij allen vechten, al
dus Heath. Waren wij, zo besloot hij zijn
rede, misschien te dicht bij het succes en
moesten er redenen worden gevonden om
dat succes te verhinderen? Toen hij uit
gesproken was liepen de delegaties van
de vijf op de Britten toe en drukten hen
de hand. Alleen de Fransen, door iedereen
misprijzend genegeerd, bleven een ogen
blik zitten en verlieten toen snel de zaal.
Professor Hallstein getuigde bij het af
scheid van Heath van de spijt die de
Europese Commissie heeft omdat men
haar niet heeft willen toestaan haar bij
drage tot het vinden van oplossingen voor
de bestaande problemen te leveren. Minis
ter Erhard gaf tijdens een persconferen
tie als zijn mening, dat de onrust en on
zekerheid, die als gevolg van de Franse
houding over de E.E.G. zijn gekomen,
een sterke weerslag op de economie van
Europa zal kunnen hebben. Misschien, zo
zei hij, dat deze schok, deze klap toch ook
heilzaam werkt. Wij zullen alles op alles
moeten zetten om ervoor te waken dat
de E.E.G. niet zijn elan verliest en er een
louter technische lege huls overblijft, zo
dat de invloed van het verkeerde besluit
op de toekomst van Europa niet al te
groot zal zijn.
(Commentaren uit Londen, Bonn, Wash
ington en Parijs op pagina 3).
In de afgelopen nacht is in Veghel de
pas gebouwde chocoladefabriek van Mars
Limited totaal afgebrand. De schade be
draagt ongeveer 10 miljoen gulden. De
brand is vermoedelijk veroorzaakt door
vonken uit een lasapparaat.
In het tweehonderd meter lange gebouw
waren de machines reeds geplaatst. Het
was de bedoeling binnen enkele weken met
de produktie te beginnen. Het nieuwe
Veghelse bedrijf zou de produktie verzor
gen voor de gehele Euromarkt.
De brand breidde zich zo snel uit dat
een Veghelse brandweerauto die het bran
dende gebouw was binnengereden, door
de bemanning in de steek moest worden
gelaten. De auto werd ook een prooi der
vlammen. Het blussingswerk werd bemoei
lijkt door de vorst, die het terrein rond
de fabriek in een spiegelgladde ijsvlakte
veranderde.
Op het moment dat de brand uitbrak wa
ren er nog monteurs in het gebouw aan
het werk.
Het ministerie van Financiën vestigt er
de aandacht op dat op een bijzondere uit
kering, die een werkgever aan een werk
nemer doet als tegemoetkoming in de extra
kosten voor verwarming e.d. die het gevolg
zijn van de heersende koude, voor de hef
fing van de loonbelasting en de premie
A.O.W./A.W.W. het tarief bijzondere be
loningen kan worden toegepast.
De zeesleepboot „Witte Zee" van L. Smit
en Co. heeft tijdens zwaar stormweer in de
Caraibische Zee haar sleep verloren. Deze
bestond uit de zuiger „Barbedos" waarmee
de sleepboot op 4 januari uit Guayaquil
(Ecuador) naar Nederland was vertrok
ken. Op 25 januari is de „Barbedos" op 160
mijl ten noordwesten van Cartagena ver
gaan. De runners konden in veiligheid
worden gebracht.
"s
tri
mmmmm
Een recente foto van prinses Beatrix, die
haar vijfentwintigste verjaardag
op donderdag 31 januari aanstaande
zal vieren. (Foto Max Koot)
Weerrapporten 1, 2
Uit het binnenland 2
Agenda van IJmond en Haarlem 2
Beeldverhalen2, 9
Op de Praatstoel 3
Buitenlands nieuws3
In de Vishal en op zee4
Uit stad en omgeving4, 5, 6
Langs sluizen en havens5
Topsy 6
Kunst 7
Horen en Zien 7
Feuilleton 9
Economisch nieuws11
Beurs H
Scheepsberichten H
Sport 13
Luidsprekers 6
Dit numtner bestaat uit
veertien pagina's
In de vergadering der Tweede Kamer
heeft de nieuwe voorzitter, mr. F. J. F
M. van Thiel gistermiddag zijn functie
aanvaard. De waarnemend voorzitter, de
heer Bommer, wenste de heer Van Thiel
geluk. Hij had deze gelukwens gaarne van
een of andere ambtsketen doen vergezeld
gaan, maar die ontbreekt. Hij bood de
heer Van Thiel de voorzittershamer aan
met de wens dat deze de hamer „in ge
paste vreugde" zou hanteren.
De nieuwe voorzitter zei in een toe
spraak, dat nog slechts een korte periode
rest voordat de Kamer uiteen zal gaan
De nieuwe Kamer, die na de verkiezingen
bijeen zal komen, moet volledig vrij zijn
in de keuze wie zij als haar voorzitter
wenst voor te dragen. „Het feit dat ik
nu deze functie aanvaard", aldus mr. Van
Thiel, „mag niet worden gezien als enige
beperking van deze vrijheid". Hij dankte
de heer Bommer, die op zo voortreffe
lijke wijze als eerste ondervoorzitter tij
delijk het voorzitterschap heeft vervuld
en ook de tweede ondervoorzitter, me
vrouw mr. J. M. Stof fels-Van Haaften.
De Nederlandse Toonkunstenaarsbond
(N.T.B.) en de Nederlandse Televisie
Stichting (N.T.S.) hebben in een gemeen
schappelijke brief aan de „Stichting van
den Arbeid" verzocht te willen bemidde
len in het conflict, dat gerezen is tussen
de N.T.B. en de N.T.S. over de voorwaar
den waaronder musici kunnen optreden
voor de televisie.
In de brief wordt geconstateerd, dat het
er niet naar uitziet, dat rechtstreekse on
derhandelingen spoedig tot overeenstem
ming zouden leiden, zodat beide partijen
besloten hebben de bemiddeling van de
„Stichting van den Arbeid" in te roepen
De veerboot „Oost-Vlieland", die van
IJmuiden uitvoer naar Terschelling, is
teruggekeerd in de haven. Op zee bemerkte
men dat er zich water in de olietanks van
het schip bevond. De veerboot had de olie
in IJmuiden gebunkerd. De brandstoftanks
moesten eerst schoongemaakt worden,
alvorens opnieuw weer gebunkerd werd
Zoals bekend, onderhoudt de veerboot
normaal de verbinding tussen Harlingen
en de Waddeneilanden. Wegens het ijs
wordt thans op IJmuiden gevaren.
Wat twee weken lang kon worden ver
wacht is gisteren een feit geworden: het
veto van één man heeft een abrupt einde
gemaakt aan de gestadige en logische ont
wikkeling van de Europese eenwording.
En zelfs nadat men het die twee weken
lang heeft zien aankomen is dat feit nu
een schokkende gewaarwording. Schok
kend vooral daarom, omdat deze aanslag
op de Europese eenheidsgedachte niet
veroorzaakt is door het Franse volk, zelfs
niet (zoals in 1954 bij de verwerping van
de Europese Defensie-Gemeenschap) door
de Franse politieke partijen en het Franse
parlement, maar door die ene man:
Charles De Gaulle, die het in dit geval
niet eens nodig heeft gevonden het vólk of
het parlement te raadplegen voordat hij
besloot dwars tegen de wensen van de an
dere vijf landen der Europese Gemeen
schap in te gaan.
Met de hem eigen souvereine minachting
voor ieder die het niet met hem eens is,
heeft De Gaulle zowel de waarschuwingen
van de Verenigde Staten als de protesten
van de Europese partner-landen onbewo
gen naast zich neergelegd. Maar nog ster
ker: hij heeft zich al evenmin iets aan
getrokken van het verzet van zijn nieuwe
en pas zo hoog opgehemelde „bondgenoot"
West-Duitsland. En daarmee heeft hij al
dadelijk zeer overtuigend aangetoond, wel
ke waarde hij hecht aan het Frans-West-
duitse verdrag, dat immers gebaseerd is
op veelvuldig „politiek overleg" tussen
Parijs en Bonn om tot een „gemeenschap
pelijk" buitenlands beleid te komen. Nog
voordat de inkt van dat verdrag droog is
heeft de Franse president immers reeds
gedemonstreerd dat, wat hém betreft, dit
politieke overleg alléén hierop neerkomt,
dat zijn bondgenoot mag luisteren naar
wat hij te zeggen heeft, maar hem vooral
niet mag tegenspreken.
Misschien heeft bondskanselier Adenauer
verleden week in Parijs wel geprobeerd,
hem tegen te spreken, maar dan heeft
dat toch bepaald geen „gemeenschappe
lijk" buitenlands beleid opgeleverd. Want
weliswaar kwam Adenauer héél zwijgzaam
in Bonn terug (rijkspresident Hindenburg
was toevallig óók 87 jaar toen hij, na
een heilloos verbond met een andere dic
tator te hebben gesloten, eveneens tot
machteloze zwijgzaamheid verviel!), maar
Adenauers ministers Erhard en Schroder
keerden zich openlijk tegen de plannen van
De Gaulle, al hebben zij de uitvoering
daarvan niet kunnen verhinderen. En daar
mee is de waardeloosheid van het verdrag
voor Duitsland, en tevens de diepere be
tekenis ervan voor Frankrijk, nu al volko
men duidelijk geworden. Men mag niet
verwachten dat de Duitse Bondsdag, die
het verdrag nog moet ratificeren, zo zeer
tegen de bondskanselier in opstand zal
durven komen dat de hele overeenkomst
wordt verworpen; maar eigenlijk zou dat
voor de Duitsers de enige consequente
houding zijn.
Eén ding staat nu wel als een paal boven
water: er zal bij de regeringen van de
Benelux-landen en Italië na deze demon
stratie van wat De Gaulle onder „politiek
overleg" verstaat, helemaal geen animo
meer zijn voor bespreking van dat andere
Franse plan, de Europese Politieke Unie.
In zulk een Unie, zonder enig centraal ge
zagsorgaan, zou Frankrijk immers nóg
gemakkelijker de lakens kunnen uitdelen
dan het dit thans in de E.E.G. heeft klaar
gespeeld. Maar nu de vijf door De Gaulle
gebruskeerde E.E.G-landen toch van plan
zijn, naar nieuwe vormen van samenwer
king met Engeland te zoeken, zou het de
moeite kunnen lonen, niettemin eens door
te borduren op die gedachte van een Euro
pese Politieke Unie, maar dan.zónder
Frankrijk en mét Engeland, en eventueel
ook met enige van Engelands niet-neutra-
le partners in de Europese Vrijhandels-As
sociatie.
Het Verdrag van Rome verbiedt de Zes
en uiteraard dus ook vijf van die zes
op douane-gebied individuele concessies
aan niet-leden van de Gemeenschap te
doen en aansluiting van die vijf bij de
EVA is dus niet mogelijk. Maar op poli
tiek gebied bestaat een dergelijk verbod
niet en de vijf zijn, wat dat betreft, dus
volkomen vrij. Een overeenkomst tot poli
tieke samenwerking tussen die landen en
Engeland zou bepaald niet slechts een
uiting van rancune tegenover Frankrijk
zijn, maar zou stellig een zeer wezenlijke
betekenis kunnen hebben, vooral ook als
een basis voor verdere samenwerking tus
sen die Europese Politieke Unie (nieuwe
stijl) en de Verenigde Staten.
Een Europese heroriëntering in die rich
ting, die overigens zou kunnen geschieden
zonder inbreuk te doen op hetgeen in de
E.E.G. al tot stand is gebracht, zou
Frankrijk op den duur waarschijnlijk wel
dwingen zijn eigen politieke koers te her
zien.
PARIJS Démarches van de Sovjet
ambassadeur in Parijs, Vinogradov die
gisteren, maar vermoedelijk om andere
redenen, ook op het Elysée in audiëntie
werd ontvangen bij de directeur van
de Opéra, de componist Georges Auric
zijn er oorzaak van geworden dat de be
roemde Russische danser Rudolf Noerejev
eind maart en begin april in dit eerste
Franse staatstheater niet zal kunnen op
treden.
Noerejev trad in juni 1961 als eerste
sterdanser van het Russische Kirov-thea-
ter voor de eerste maal op in Parijs om
op het vliegveld van Orly, even voor het
vertrek, de „vrijheid te kiezen" en de
Franse regering om asiel te vragen. Se
dertdien heeft hij de Britse nationaliteit
verworven en is hij de vaste partner van
de beroemde Engelse danseres Margot
Fonteyn geworden met wie hij ook in tal
van andere landen is opgetreden.
De directie van de Parijse Opéra had,
volgens een officieuze verklaring, ge
meend de exorbitante eis van de Russi
sche ambassadeur te moeten inwilligen
om de verschillende tournees niet in ge
vaar te brengen, die Franse artiesten
Rudolf Noerejev
komende maanden in de Sovjet-Unie zul
len ondernemen. Vanwege de minister van
Culturele Zaken, André Malraux, is ech
ter verbazing uitgesproken over het feit
dat hij van de stappen van de Russische
ambassade geheel onwetend is gelaten en
in Parijs wordt dan ook verwacht dat dit
artistieke muisje nog wel een diplomatiek
staartje zou kunnen krijgen.
1
