OVER VEILIG PIJNSTILLEN
VERMEULENCONCERT IN
HET STEDELIJK MUSEUM
1
Nederlands Strijkkwartet met
Beethoven-Van Hemel - Franck
mm
DE PROGRAMMA'S
C. P. Snow's De zaak Howard
bij de Haagse Comedie
NEGEN MUZEN
Maurice Chevalier: „Ik eindig liever met een goede
grootvadersrol, dan als derderangs ladykiller'
V olksliederenavond
in Heemstede
DINSDAG 12 FEBRUARI 1963
9
Oscar Mendlik
Première bij Theater,
„Romeo en Jeanette"
nabeschouwingen
Nieuws vanachter
het scherm
P. Zwaanswijk
Sas Buiige
Damshuizer
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
tt
DE ENGELSE romanschrijver C. P. Snow is van huis uit natuurkundige. Van het
samengaan van deze twee kwaliteiten nu, heeft hij min of meer zijn levensfilosofie
gemaakt. Hij ziet er een groot gevaar in voor de mensheid dat de beoefenaars van
de natuurwetenschappen (de zogenaamde bèta's) het lot van de mens in handen
hebben zonder zich ooit om de ethische achtergronden van hun taak en verant
woordelijkheid druk te maken, terwijl de docenten van de zogenaamde geestes
wetenschappen (de alfa-faculteiten) zich weliswaar gedurig met de begrippen goed
en kwaad occuperen, maar te weinig (kunnen) weten van de zich steeds verder
specialiserende exacte wetenschappen, zodat ze eenvoudig niet meer op de hoogte
zijn van wat er in de wereld te koop is en dus langs de feiten heen blijven filosoferen.
Alleen van de verménging van die twee denkdisciplines verwacht Snow enig heil.
DIT THEMA vormt ook één van de
achtergronden van zijn roman „The affair",
dit weekeinde in de toneelbewerking van
Ronald Millar, onder de titel „De zaak Ho
ward" in première gegeven door de Haagse
Comedie, in de Koninklijke Schouwburg te
Den Haag. De door Snow ontworpen situa
tie stelt namelijk een aantal natuurkun
digen van het „college" in Cambridge voor
een diepgaand moreel probleem. Is een
jonge fysicus uit hun midden wegens we
tenschappelijke fraude weggezonden om
dat de bewijslast zo-zwaar woog, óf om
dat zijn politieke kleur uiterst links
zijn collega's niet aanstond? De verge
lijking met de Dreyfuus-affaire ligt voor
de hand en is dan ook in de tekst verwerkt
op het moment dat de vrouw van de ver
oordeelde Howard een van de jongere na
tuurkundigen benadert om de zaak op
nieuw, als een tweede Zola, aan het rollen
te brengen. Hij schrikt hier van terug om
dat zijn eigen baantje en de rust van het
college hem liever zijn dan het ontdekken
van de waarheid aangaande de uiteraard
onschuldige Howard die door de schrijver
bovendien met een onmogelijk onbehou
wen karakter is bedeeld om de zaak nog
wat romantischer te maken.
WAT ALDUS als een-afschrikwekkende
simplificatie inzet, krijgt naarmate het stuk
vordert gelukkig meer diepgang en ge
nuanceerder uitwerking. De advocaat die
de zaak opnieuw aanhangig weet te maken
en zelfs tot een goed einde brengt, reali
seert zich dan namelijk het betrekkelijke
van de hoogste normen van gerechtigheid,
omdat hij de vrijspraak heeft moeten
kopen ten koste van de reputatie van een
aantal andere eerbiedwaardige weten
schapsmensen, een vrijspraak die boven
dien weliswaar theoretisch eerherstel voor
Howard brengt, maar hem in de praktijk
niet minder uit de gemeenschap van het
college buitensluit dan tevoren al het geval
was.
Wat echter in de roman met een einde
loos aantal schakeringen aannemelijk
wordt gemaakt doordat Snow zeer veel
ruimte besteedt aan het toelichten van
ieders beweegredenen, daar blijft door het
wegvallen van die analyses in de toneel
vorm eigenlijk niet veel meer over dan een
zwakke rechtzaalplot in de traditie van
„Twelve Angry Men", maar dan aanzien
lijk minder interessant. Er is bovendien
uit de roman een teveel aan scènetjes en
personen overgebleven die het beeld ver
troebelen en veel tijd vullen met Engelse
understatement-humor, zodat de tekening
van het aan de schrijver zo wel bekende
milieu eigenlijk overtuigender is geworden
dan de intrige die teveel schablone bevat.
ER LIEPEN OVERIGENS onder leiding
van regisseur Bob de Lange een aantal
alleraardigste typeringen van Cambridge-
geleerden door de opvoering heen. Mees
terlijk was een goedhartige brompot van
Albert van Dalsum, de saaie rechtschapen
aspirant-rector van Gijsbert Tersteeg en
vooral het oudste, geestelijk wat afgetakel
de lid van het college, zeer geestig en in
zijn verwordenheid bijna pijnlijk raak ge
troffen door Jan van Ees. De hoofdrol van
de gedistancieerde advocaat was bij Frans
van der Lingen in zeer vertrouwde handen.
Hij bracht zowel de aanvankelijke aarze
ling als de latere vasthoudendheid prachtig
in beeld. Een groot aantal bijrollen werd
altijd een sterk punt bij het Haagse ge
zelschap door voortreffelijke krachten
onverbeterlijk gespeeld: Joris Diels, Bas
ten Batenburg, Jules Croiset en Guido de
Moor, terwijl Broes Hartman de harkerige
Howard op de planken zette alsof de rol
voor hem geschreven was.
Advertentie
Pijnstillen dient niet alleen grondig maar ook veilig te geschieden. Reuma
tiek, spit, griep, hoofdpijn, menstruatiepijnen verdwijnen snel en „maagvei-
lig" met Togal. Neem ze in huis. Bij apoth. en drog. TOGAL 0,95; 2,40; 8,88.
„Een nationalistische wereldbeschouwing
is hem hinderlijk" stond gisteren in het
artikel „In Memoriam Oscar Mendlik" van
Aart van Dobbenburgh. De goede lezer zal
begrepen hebben dat hier „rationalistische
wereldbeschouwing" had moeten staan.
Muzikale last. Honderdzeventien leden
van het New York Philharmonic Orchestra
zullen op 11 februari in een van de K.L.M.
gecharterde DC-8 van New York naar
Londen vliegen. Het befaamde orkest zal
onder leiding van Leonard Bernstein drie
concerten geven te Londen en een te Man
chester. Instrumentarium en beroepskle
ding vullen 62 kisten met een totaal ge
wicht van circa vijf ton. Op 17 februari
keert het musicerende gezelschap eveneens
per gecharterde K.L.M. DC-8 van Man
chester terug naar de Verenigde Staten,
waar het in Miami van boord zal gaan om
daar nog een aantal concerten te geven.
Vrije Toneel Academie. Den Haag
heeft een vrije academie voor toneel ge
kregen. Het is de bedoeling, dat de lessen
dezer dagen beginnen in het perscentrum
„Nieuwspoort". Deze academie wil, even
als de reeds lang bestaande vrije academie
voor beeldende kunsten, niet opleiden voor
een bepaald diploma. De activiteiten zijn
erop gericht de zelfwerkzaamheid te stimu
leren van een ieder, die in zijn vrije tijd
het toneelspelen wil beoefenen. Als docen
ten zullen optreden Helène Oosthoek, Ruth
Hartman, Cruys Voorbergh, Albert Vogel
en Broes Hartman. De artistieke leiding be
rust bij Albert Vogel.
Nieuwe Werther bij de Opera. In de
voorstellingen van Massenet's „Werther"
door de Nederlandse Opera wordt de titel
rol op 13 februari in Amsterdam en op 19
februari in Den Haag gezongen door de
Franse tenor Jean Brazzi, die deze rol in
vele theaters in Frankrijk en ook op de
grammofoonplaat heeft gezongen. Op de
Haagse première van 19 februari zal de
vrouwelijke hoofdrol voor het eerst gezon
gen worden door Anny Delorie.
Frans van der Lingen, Trins Snijders,
Broes Hartman en Ariëtte van Embden
in „De Zaak Howard"
IN DE WEL wat dorre maar niet onprak
tische decors en in de op het eerste gehoor
zeer gave vertaling van Libbe van der
Wal, die de gekruide breedsprakigheid van
het origineel zeer mooi had weten te be
waren, is de opvoering zo een feest van
trefzekere toneelspeelkunst geworden in
een stuk dat zijn afkomst uit een op zich
zelf belangwekkende roman helaas te wei
nig verloochende.
Hans van den Bergh
De toneelgroep „Theater" gaat speciale
voorstellingen geven in het toneelzaaltje
van de Arnhemse Toneelschool.
Het gezelschap wil hiermee het publiek
de gelegenheid bieden kennis te nemen
van waardevolle stukken, die om de een
of andere reden niet passen in het gewone
repertoire. Woensdag 13 februari worden
in dit kader de premières gebracht van
„De Viaducten van Seine en Oise" van
Marguérite Duras en „Met Vuur Spelen"
van August Strindberg. De regie berust
respectievelijk bij Ferd. Sternebepg en
Jurg Molenaar.' tfoortii geeft „Theater"
zaterdag 23 maart onder regie .van Ton
Lensink in detechiniwburg te^Arnhetn de
première van „Romeo en Jeanette" van
lean Anouilh.
EMIEL HULLEBROECK 85 JAAR
Alex de Haas zal in het KRO-radiopro-
gramma van dinsdag 19 februari te 19.25
uur de loftrompet steken op de Vlaamse
componist Emiel Hullebroeck, die op 20 fe
bruari 85 jaar wordt Deze Vlaming is een
enthousiast propagandist geweest van het
volkslied en als vertolker van deze liede
ren, waarvan hij er vele schreef, verwierf
hij ook in Nederland en het vroegere Ne
derlands Indië grote bekendheid. In tal
van liederenbundels vindt men zijn „Tine
ke van Heule" en „De Gilde viert". In het
KRO-programma zal Alex de Haas de po
pulaire volksliedjes bij de luisteraar in
leiden.
„HET IS HELEMAAL niet erg, 75 te zijn", zegt Maurice Chevalier, „als je
nog maar kunt werken". Hij bevindt zich op het ogenblik gezond en energiek te
New York voor vier weken optreden in het Ziegfeldtheater. Dit is het begin
van een persoonlijk verjaardagsoptreden in de andere steden, die. hij beschouwt
als de hoofdsteden uit zijn loopbaan, Londen en zijn geboortestad, Parijs. Hij
wordt 12 september 75 jaar.
„DE JONGELUI beginnen zich onder
mijn gehoor te mengen. Willen zij weten
wat voor bijzonders die oude man heeft?"
meesmuilt hij. „Ik speel niet uit nostalgie.
De dingen die ik in deze jaren doe heb
ik niet gezocht. Men heeft mij altijd ge
vraagd, ze te doen. Ik heb er wel een poos
je over gedacht ermee op te houden. Maar
wat zou ik dan moeten doen? Als een
oude geestverschijning langs de Champs
Elysées wandelen? Drinken, Lolita's ach-
MATTHIJS VERMEULEN heeft gisteravond in het Amsterdamse Stedelijk
Museum de première beleefd van zijn in 1925 gecomponeerde sonate voor piano
en viool. Niemand heeft in de achtendertig jaar, die sinds het ontstaan van het
stuk verlopen zijn de moeite genomen dit werk te studeren. Uit de uitvoering
van gisteren bleek wat iedere musicus allang aan de noten had moeten zien: de
vioolsonate van Matthijs Vermeulen is een van de sterkste en meest boeiende
kamermuziekwerken, die in Nederland ooit zijn gecomponeerd.
sympathie tegenover te staan. Ik geloof
dat het een aanwinst voor mijn talenten
is, als ik een zonnige oude man kan zijn.'
Chevalier neemt voor zijn persoonlijk op
treden enige afstand van de liedjes en
maniertjes uit zijn bon-vivant-periode en
zoekt het meer in materiaal en methoden,
die beter overeenkomen met rijpere jaren.
„Ook in films is het juist, dat ik groot
vaders en ooms speel," zegt de man, die
op 12 september 1888 werd geboren. „Je
kunt niet eeuwig een ladykiller zijn. Ik wil
liever eindigen met een goede grootvaders-
rol, dan als derderangs-ladykiller."
HET VROLIJKE LEVEN een beetje ma
tigend, heeft Chevalier afstand gedaan van
de wijn, zoals hij al 30 jaar geleden het
roken heeft opgegeven. „Ik ben een zwak
keling en daarom houd ik er maar hele
maal mee op inplaats van me tot een
beetje te beperken", merkte hij met een
licht schouderophalen op. „Mijn dokter
heeft me gezegd dat ik, als ik helemaal
met drinken ophoud, nog voor tien jaar
goed ben."
Het plan van Chevalier is zich een poos
op films te concentreren. Zijn jubileum
tournee is ontstaan uit een tournee,
die hij de vorige zomer heeft ge
maakt en tenslotte over te gaan naar
de televisie.
Inmiddels zal op 22 februari over het
t.v.-net van de National Broadcasting
Company een speciaal programma worden
uitgezonden onder de titel: „De Wereld
van Maurice Chevalier", maar dit heeft
niets te maken met zijn toekomstplannen.
Het is vervaardigd naar een uitgebrei
der bibliografische reeks, die, in Frankrijk
tema zitten, me laten uitlachen? Als je is uitgezonden. „Dat gaf me het gevoel
kunt optreden is dat een geweldige steun jat ik een monument was", zei Chevalier,
voor je. Ik ben in trek. Dat is een geluk wat hij uiteindelijk precies bij de televi-
voor me en ik probeer het te verdienen." sje wji doen omschrijft hij als „iets, dat
in alle opzichten verschilt van wat ande-
IK WIL EEN MAN van deze tijd zijn ren hebben gedaan. Ik heb het idee. dat
—"die heel goed weet en ziet hoe de din- de dag gekomen is. dat een oude man
gen veranderen, maar die orobeert met een grote rol kan spelen bij de t.v.
HET WAS TE danken aan de Stichting
Donemus en het kamermuziekcentrum De
Suite, dat we nu eindelijk met dit werk
kennis hebben kunnen maken. Ter gele
genheid van de vijfenzeventigste verjaar
dag van de componist organiseerden deze
twee stichtingen namelijk een concert,
waarop een zestal van de beste jonge Ne
derlandse muSici vier van Vermeulens
werken hebben uitgevoerd. De zeer grote
opkomst van het publiek bewees, dat er
veel meer behoefte bestsjat aan uitvoerm-
gén van Vermeulens wehkv^dan men aftn
de frequentie waarmee men het hport zou
^ggeffc DéAvêrken *gfelff%evMzen, (fefi Over
vloede, Vermeulens in dit land unieke
grootheid: men wijde een hele avond aan
werken van willekeurig welke andere Ne
derlandse componist, Pijper misschien uit
gezonderd, en men constatere het grote
verschil.
WANT NIET alleen de gepassioneerde,
donker gloeiende vioolsonate, ook de daar
na gespeelde sonate voor cello en piano
uit 1918 is een groots en meeslepend stuk
muziek, dat zich buiten elke technische
beoordeling en buiten de categorieën van
modern en niet modern plaatst. Natuur
lijk is het wel te begrijpen, dat men in
1918 de allure van dit werk niet inzag; het
staat, ondanks de duidelijke invloed die
de componist moet hebben ondergaan van
de bewonderde Debussy (trouwens, hoe
persoonlijk is die invloed al verwerkt), zo
apart van de stromingen en richtingen die
in die tijd opgeld deden, dat de op in
deling in hokjes beluste muziekminnaar er
geen raad mee wist. Maar alleen al om
deze cellosonate is het onbegrijpelijk en
moeilijk te accepteren, dat men in offi
ciële muziekkringen Vermeulen nu, vijf
en veertig jaar later, nog altijd beschouwt
als „een Hollands componist", een uit
velen.
NIET ALLEEN aan de twee genoemde
stichtingen hebben we de uitvoering van
deze twee meesterwerken te danken. Niet
in de laatste plaats zijn het ook Jeanne-
lotte Hertzberger en Maarten Bon voor de
vioolsonate, René van Ast en Reinbert de
Leeuw voor de cellosonate geweest, die
deze avond mogelijk hebben gemaakt.
Beide stukken zijn bijzonder moeilijk en
de manier waarop de twee duo's zich, na
lange studie, van hun taak hebben gekwe
ten dwingt alle respect af. Hopenlijk krij
gen deze musici nog vaak de gelegenheid
de stukken te spelen.
DE AVOND werd besloten door Martha
van Kerkhoff, die met Herman Uhlhorn
aan de vleugel uitvoeringen gaf van twee
liederen, „La veille" uit 1917 en de Hym
ne uit de Trois Chants d'Amour uit 1962.
Twee indrukwekkende liederen, die echter
bij een meer op de tekst gerichte uitvoe
ring gebaat geweest zouden zijn. Martha
van Kerkhoff heeft een zeldzaam mooi
stemgeluid, maar haar voordracht was
voor deze gespannen liederen iets te veel
aan de oppervlakkige kant. Niettemin, ook
Martha van Kerkhoff en haar begeleider
Herman Uhlhorn verdienen dank.
ft-
Voorafgaande aan het concert had Wou
ter Raapjn een wat oubollige en vooral
veel "té lange inleiding uiting gegeven aan
zijn bewondering voor de componist en na
afloop van het concert kon men Matthijs
Vermeulen ter felicitatie de hand druk
ken. Vele vrienden, kennissen en bewon
deraars hebben van die vrij unieke ge
legenheid gebruik gemaakt.
Rob du Bois
j
Volgende week behandelt de Televisie
rechtbank van de Vara in twee avondzit
tingen (maandag en woensdag) de zaak
Van Veen. De (pseudo)-gedaagde is een
recidivist, die ervan verdacht wordt, een
Amsterdamse buffetjuffrouw te hebben
neergeslagen. Zijn verdecjiger is mr. W.
Siegmann.
Van half oktober tot half december ver
toefden N.C.R.V.-regisseur Kees van Lan-
geraad en cameraman Didier C. van Koe-
kenberg in de Middenafrikaanse staten
Kameroen en Nigeria, teneinde van deze
jonge landen een serie filmverslagen te
kunnen maken. Hun reis heeft materiaal
opgeleverd voor een serie van drie docu
mentaires, waarvan de eerste op 5 maart
a.s. op het scherm komt.
Ook bij de V.P.R.O. schijnt men nogal
geschrokken te zijn van de onbenullige en
onduskundige wijze, waarop een aspirant
interviewer zondagavond vragen stelde
aan dr. Van Konijnenburg, de oud-onder-
HET VOLKSLIED als „erfdeel onzer
vaderen" vergaard en bewaard in vele
zangbundels van idealistische samenstel
lers, leeft niet meer als een gemeenschap
pelijk bezit in ons volk. Het heeft plaats
moeten maken voor de „song" en de
„schlager". Men maakt zich druk over
de waardering daarvan met „top" of
„flop" en het volkslied komt er niet meer
aan te pas, hoogstens nog in een soort „be
werking", waar men wat in ziet. Het is
een realiteit, die als tijdverschijnsel wel
verklaarbaar is en waar niet veel tegen
te doen lijkt.
MAAR HET volkslied uit vroeger tijden
is nog niet volstrekt uitgeschakeld. In ge-
interesseerde kringen krijgt het nu en dan
nog een kans en dan kan het zijn grote
muzikale waarde openbaren en zijn rijk
geschakeerde menselijke expressiviteiten
laten gelden. Het bestuur van de Heem-
steedse Kunstkring heeft er althans wèl
aan gedaan de zangeres Lea de Boer en
de zanger Leo Rommerts uit te nodigen
maandagavond in het Minerva-theater een
programma van internationale volkslie
deren te komen vertolken. In levendige
afwisseling hebben beiden, individueel en
als duo, veel karakteristieke Nederlandse,
Engelse, Franse, Italiaanse en Spaanse
volksliederen gezongen. De zangeres bege
leidde zich zelve daarbij op de pedaalharp,
welk instrument zij voortreffelijk bespeel
de, muzikaal en fraai van toon. Haar
lichte, heldere sopraan-stem en een dui
delijk articulerende zegging konden uit
nemend dienstbaar gemaakt worden aan
de exclusieve kunst van het volkslied.
LEO ROMMERTS benutte voor het be
geleiden van zijn zang de guitaar. waar
van de klank een sonore achtergrond'werd
voor de fraaie, volumineuze steun van de
zanger.
Bijzonder onderhoudend, zelfs met een
studentikoze ongedwongenheid gaf Leo
Rommerts toelichtingen bij de vertolkte
liederen en Lea de Boer vertelde haar
auditorium enkele geheimen van de be
spelingstechniek voor haar koninklijke in
strument.
Over het Nederlands Strijkkwartet dat
maandagavond een concert gaf in het
gemeentelijk Concertgebouw, kan men
kort zijn. Het ensemble heeft zich in de
ruim tien jaar van zijn bestaan opge
werkt tot een van de acht of tien beste
ter wereld in zijn soort, het heeft drie
tournees door Amerika gemaakt, en het
beheerst het gehele vaste repertoire en
daarnaast een groot aantal moderne
werken, waaronder verschillende van
Nederlandse componisten. Men hoorde
op deze avond het Vierde Kwartet van
Oscar van Hemel, zo'n soort muziek die
„altijd kan", omdat ze met overleg is
geschreven óp basis van een oprechte
behoefte aan mededeling. Er is niets
pretentieus aan Van Hemels compositie,
die onder meer de verdienste heeft dat
de lengte van de vier delen precies op
maat van de aanvankelijke inval is ge-
Het Nederlands Strijkkwaret van
links naar rechts Nap de Klein, Carel
van Leeuwen Boomkamp, Paul God-
win en Jaap Schroder.
sneden. Het stuk geeft blijk van een
duidelijke persoonlijkheid, en wel van
iemand die reeds aanvaarde gedachten
in een nieuw licht stelt, op zodanige
wijze dat een directe herkenning mo
gelijk blijft. Bartók en Ravel zijn hiei
voorbijgekomen men kan slechtere
referenties opgeven. Er is een lyrische
uitstraling, gepaard aan een reserve die
kracht is.
HET PROGRAMMA was geopend met
het derde kwartet uit Beethoven's opus 18.
Afgezien van een niet geheel vlekkeloos
eerste deel,gaf het optredend ensemble hier
mee een fraai staalkaartje van zijn kun
nen De vier in de loop der jaren be
paald naar elkaar toegegroeid en bepaal
de al te individuele trekjes een wat
dominerende vitaliteit van de altviool,
een enigszins preutse super-artisticiteit van
de cello zijn opgelost in de kwaliteit
van het samenspel. Van een vierstemmig
accoord wordt in iedere hoek één toon
gemaakt en het resultaat is een „rond!
accoord: de kwadratuur van de cirkel.
Persoonlijk vond ik het jammer dat de
gehele tweede helft van deze avond aan het
(enige) strijkkwartet van César Franck ge
wijd moest worden. Franck is een com
ponist die aan de muziek bewust een prin
cipe heeft opgelegd dat eigenlijk impli
ciet moet blijven. Hij wilde alle thema's
ontwikkelen uit één „thème générateur'
ofwel kiemcel, en dit, gecombineerd met
zijn voorkeur om alle thema's uit voorgaan
de delen in de finale te bundelen, geeft aan
zijn werk een eenheidsobsessie die, in een
altijd extatisch gewaad, snel gaat ver
moeien. Het is misschien wel de meest
on-moderne muziek die er bestaat. Wat
geen reden behoeft te zijn om haar niet te
waarderen, maar er wel toe leidt dat men
een zekere kern gaat missen en zich op
den duur gaat afvragen (als het ware)
„maar waar gaat die muziek nu eigen
lijk over?"
GOED, HET MOCHT het succes van het
Nederlands Strijkkwartet, zijnde de
heren Nap de Klijn, Jaap Schroder, Paul
Godwin en Carel van Leeuwen Boomkamp,
niet verminderen, uiteraard. En het Haar
lems Comité voor Kamermuziek, dat se
rieus te werk gaat had evenals vorig jaar
een vragenlijst onder het publiek laten uit
delen waarvan de antwoorden waarschijn
lijk van invloed zullen zijn bij de sa
menstelling van het seizoenprogramma
1963/64.
directeur van de K.L.M. Gelukkig maar.
Wellicht wordt een volgend tele-vis-a-vis
van deze sectie niet bedorven door zo'n
ongeschoolde medewerker. De t.v. is ten
slotte geen onderonsje, waar men stude
ren mag en geld toekrijgt.
Tot de vele vogelvrienden, die ons land
telt, behoort ook de acteur-regisseur Kees
Brusse. Op 1 maart zal het door hemzelf
gemaakte filmpje „Alle vogels vliegen"
uitgezonden worden. Hierin besteedt Brus
se niet alleen aandacht aan zijn gevleu
gelde vrienden, maar ook aan de redelijke
tweevoeters die mensen worden genoemd.
En dan HET grote nieuwsWie er
iets voor voelt, in zijn huiskamer een half
uurtje met B B. door te brengen, moet een
deel van de avond van 2 maart voor
haar vrij houden. Dan komt Brigitte, zin
gend en dansend in het VARA-televisie-
programma. Deze omroep heeft namelijk
de beschikking gekregen over haar door
de Franse televisie geregistreerde cabaret
voorstelling van oudejaarsavond 1962. Haar
choreograaf was een Nederlander, de in
Parijs wonende Dick Sanders.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO.
20.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte ochtendklanken (gr.). (7.35 Van de
voorpagina, praatje). 8.00 Nieuws en so
cialistisch strijdlied. 8.18 Lichte grammo-
foonmuziek. 8.40 Orgelspel. 9.00 Gymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Kookpraatje. 9.15
Klassieke grammofoonmuziek. 9.35 Water
standen. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 In
zicht en uitzicht Mag ik een tabletje?,
lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.00 Specialiteiten-thea
ter: gevarieerd programma (herh. v. za
terdagavond j.l.) 12.00 Voor het platteland.
12.05 Lichte grammofoonmuziek (12.30-
12.33 Mededelingen t.b.v. land- en tuin
bouw). 13.00 Nieuws. 13.15 Tango-Rumba-
orkest en zangsolisten. 13.45 Gesproken
portret. 14.00 Jeugdconcert. 14.45 Volks
liedjes en -dansen. 15.00 Kunst aan allen,
toespraak. 15.10 Voor de jeugd. 17.00 Am
sterdamse Politiekapel. 17.30 Tentoonstel
lingsagenda. 17.35 Licht instrumentaal
trio. 17.50 Regeringsuitzending: Geven en
nemen Tips voor weggebruikers. 18.00
Nieuws en commentaar. 18.20 Actualitei
ten. 18.30 Radio-Volksuniversiteit: Muzi
kale actualiteiten en specialiteiten, door
Hans Citroen. 19.00 Voor de kinderen. 19.10
Inleiding tot het Agrarisch congres van de
Partij van de-Arbeid. 19.15 VARA-Varia
en lichte grammofoonmuziek. VPRO: 19.30
Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Fragmenten uit opera's van Verdi, door
Omroeporkest, omroep mannenkoor en so
listen. (In de pauzp: 20.55-21.05 Kaf en ko
ren, wekelijkse notities). 22.05 Lichte or
kestmuziek (gr.) 22.30 Nieuws. 22.40 Jazz
muziek. 23.15 Weerklank: muziek-revue.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten.
7.10 Dagopening. 7.25 Klassieke grammo
foonmuziek. 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 8.45
Volksliederen (gr.) 9.00 Voor de zieken.
9.35 Grammofoonmuziek. 9.40 Voor de
huisvrouw. 10.10 Grammofoonmuziek.
10.15 Morgenwijding. 10.45 Samenzang.
Geestelijke liederen. 11.15 De jeugd op
eigen wieken, hoorspel (5). 11.45 Lichte
grammofoonmuziek. 12.10 Latijns-Ameri
kaans orkest. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Lichte orkestmu
ziek en zangsoliste. 12.53 Grammofoonmu
ziek, eventueel actualiteiten. 13.00 Nws.
13.15 Licht instrumentaal ensemble. 13.35
Moderne grammofoonmuziek. 14.50 Wie
luistert mee?, lessen in het muziekbeluis-
teren. 15.20 Moderne muziek voor twee
piano's. 15.50 Bijbelvertelling voor de
jeugd. 17.15 Jazzmuziek. 17.40 Beursbe
richten. 17.45 Licht instrumentaal kwartet.
18.05 Mannenkoor. 18.30 Het spektrum, le
zingen. 18.45 Nieuwe grammofoonplaten.
19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10 Mede
delingen of grammofoonmuziek. 19.15 Le
ger des Heilskwartier. 19.30 Radiokrant.
19.50 Licht instrumentaal ensemble. 20.10
Klassieke kamermuziek. 21.00 Nederland
se Himalaya-Expeditie 1962-11. De beklim
ming van de top en enkele medische as
pecten, lezing. 21.20 Metropole-orkest en
altsaxofoon: amusementsmuziek. 21.50
Kanttekeningen. 22.00 Geestelijke liede
ren. 22.20 Grammofoonmuziek, eventueel
actualiteiten. 22.30 Nieuws. 22.40 Avond
overdenking. 22.55 Lichte grammofoonmu
ziek. 23.15 Liederen. 23.30 Nachtmuziek.
23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerbericht. 12.34 Lichte muziek. 12.50
Beursberichten en programma-overzicht.
13.00 Nieuws en weerbericht. 13.15 Kamer
muziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio.
15.00 Jeugdkoorzang. 15.30 Symfonische
muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten.
16.09 Engelse les. 16.24 Lichte muziek. 17.00
Nieuws en weerberichten. 17.15 Celloreci
tal. 17.45 Kamermuziek. 18.00 Nieuws.
18.03 Moderne muziek. 18.10 Lezing. 18.30
Voor de soldaten. 18.50 Radiokroniek. 19.00
Nieuws en weerbericht. 19.40 Pianospel.
19.45 Muziek voor de jeugd. 20.00 Rus
sische muziek. 21.20 Lichte muziek. 21.30
Klankbeeld. 22.00 Nieuws. 22.15 Folklore.
22.35 De zeven kunsten. 23.00 Nieuws. 23.05
Casinoconcert. 23.45-24.00 Voor de zeelie
den.
VOOR DINSDAG
VARA: 19.30 Tussen de oorlogen, film
programma. 19.55 Reactie op reacties.
NTS: 20.00 Journaal. 20.20 De wereld van
Charles Trenet, gevarieerd programma.
VARA: 20.55 Suriname en het koninkrijk,
gesprek. 21.25 Uit, een spiegel der lichte
kunsten. NTS: 22.00 Tunnel 28, documen
taire. 23.30-23.35 Journaal.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de kinderen. NTS:
17.35-17.45 De Verrekijker, jeugdjournaal.
NCRV: 19.30 Alles draait om moeder,
feuilleton. NTS: 20.00 Journaal en weer-
overzicht. NVRV: 20.20 Memo. 20.30 Zoek
de zin op, intelligentiespel. 21.05 Caram-
beien verder!, documentaire. 21.25 De
maan schijnt over Kylenamoe, eenakter.
22.05 Chansons. 22.25 Dagsluiting. NTS:
22.35-22.40 Journaal.
