I Muiterij op het Vrouwenschip I
Tante Patent en buurman Bezig
a
PANDA EN DE BEWOGEN BEWEGER
mm
mmrn
Joor Henrick Binder
Ontslag van drie
hoofdofficieren
vernietigd
Hulp van Jeugd
Rode Kruis aan
kinderen in Libië
Uw LUXAFLEX aluminium jaloeziën kunt u
van 21 februari t/m 13 maart zien fabrice
ren in onze etalages. En dat niet alleen,
Stoutenbeek Woninginrichting toont u tevens
de vele toepassingsmogelijkheden van LUXA
FLEX aluminium jaloeziën
Niet met auto's
op het ijs van
IJselmeer
Rotterdam bedankt
Bremerhaven
m
u
DINSDAG 26 FEBRUARI 1963
ipnnnisniininiimniiie
Om vervolgverhaal
ffiiiiiiiiüiiwiiiiiiiimniiiiiiinwiiinmiiiiiiniiiinmHiminiiii'nimiüinininiuiwmninnwmmnnn'wmmnnnmnnmn'mniiHiiiiiininiiiiiiiimiiimiiiiif
Bescherm u tegen
Rijkspolitie waarschuwt
Examens
Wegenwachter
onderscheiden
csnpaii pq A
:*s>w*"*
lillliUlllllUUI!IIIII!llllllll|
g 66)
Ze bekommerden zich helemaal
H niet meer om Jane King. Het was
3 nu Blanche. Waarom zouden ze een
3 Jane King nodig hebben, als ze al
3 een Blanche-hadden? Alleen Blanche
s had de beide vrouwen de juiste weg
H gewezen.
I HOOFDSTUK XI I
3 Lil en Nicol, die door Holborn uit-
3 genodigd waren, gingen 's avonds
naar hem toe. Waarschijnlijk had hij
s het een en ander van de fluisterhoek
H gehoord en wilde hij zich door de
H mededeling daarvan belangrijk bij
hen voordoen. Maar toen zagen ze tot
s hun verbazing Blanche Gown en Per
il kins in Holborn's hut zitten, met ver-
genoegde vriendelijke gezichten, de
armen teder in elkaar gehaakt, op de
s tafel leunend.
H „Ja", begon Holborn, „we zijn een
H nieuwe muiterij op het spoor."
3 „Wie zijn wij?" vroeg Nicol.
3 Perkins en Blanche knikten.
3 Een onaangename gedachte bekroop
3 Nicol. Wist dokter Holborn misschien
s al veertien dagen lang door Blanche
Gown van de bedoelingen van de
fluisterhoek? Met zulke dingen was
j= hij niet traag, hij had snel lucht van
3 iets.
3 Het was inderdaad wel heel gek.
H zo precies als Holborn alles tot in de
3 kleinste bijzonderheden wist. Ze wil-
3 den dus eerst de wacht naar voren
lokken, neerslaan en dan wachten tot
H Nicol zelf op zijn wandeling op het
3 voorschip kwam. De vrouwen wisten
zelfs, dat hij zo vroeg in de morgen
3 de hond niet uitliet, om de kapitein
niet te storen. Maar voor het geval
3 hij hem toch zou uitlaten, hadden de
H vrouwen al de truc met de vangstrik
uitgedacht!
3 „Goed," zei Nicol, „laten we naar
3 de kapitein gaan."
3 „Nee, laat u dat maar aan mij
3 over," zei Holborn op verbazingwek-
S kend scherpe toon. „Natuurlijk zal ik
3 het de kapitein melden, of denkt u
H soms dat ik hem door Sybil Vole zal
3 laten doodsteken?"
3 „Wat is er met Sybil Vole?" vroeg
H Nicol verbaasd.
Holborn verklaarde, dat Sybil Vole
3 ertoe bestemd scheen te zijn, de hut
3 van de kapitein binnen te sluipen.
„We moeten hem dat onmiddellijk
5 melden!" Nicol bleef erop staan.
Holborn's gezicht kleurde zich don-
li kerrood van toom. „Bottelier" zei hij,
3 „ik heb u niet in vertrouwen geno-
3 men om het hele net, dat ik gespan-
5 nen heb, stuk te laten scheuren. We
H weten precies, wanneer de muiterij
g zal plaatshebben, maar voor die tijd t
3 moeten we iets vast proberen te stel-
jg len, dat nog veel belangrijker is, en
g daarom heb ik u beiden hier ontbo-
g den. Ik heb een zeer groot vermoe-
3 den, dat ook buiten het benedendek
3 zekere personen in de muiterij zijn
g ingewijd en die zelfs ondersteunen."
g Lil verbleekte. Nu begreep ze,
5 waarom Holborn haar ook bij de be
ll spreking genodigd had. Hij wilde haar
g weerloos maken tegenover George.
3 Want als ze nu ook maar één woord
3 tegen George zei, zou ze medeplich-
tig zijn aan de muiterij. Maar dokter
g Holborn wist niet, dat ze zelfs bij
3 grotere gevaren nog al haar kalmte
3 kon bewaren. En dus zei ze, op een
uiterst verbaasde toon: „Wie zou dat
g kunnen zijn?"
s Lil doorzag het onmiddellijk. Dok-
3 ter Hilborn wilde haar alleen maar
H laten merken, dat ze niets mocht on-
g dernemen en dat Gill's wens niet
3 meer bindend voor haar was. Zo
3 kweet hij zich van Gill's opdracht!
g Hij trachtte, George in de muiterij te
g betrekken en hem dan als Nunham
3 bij de kapitein te ontmaskeren,
g Toen Lil met Nicol dokter Holborn
g verliet, zei ze: „Ik begrijp dokter
3 Holborn niet; als de vrouwen ook
3 maar de minste verdenking gaan
3 koesteren, dan doen ze dat, wat ze
H overmorgen van plan waren, al mor-
3 gennacht."
g „Ik wacht tot morgenmiddag,"
g troostte Nicol haar. „Als Holborn
3 voor die tijd niet alles gemeeld heeft,
5 ga ik zelf naar de kapitein. Ergert
3 u niet over zijn opmerking over de
g luitenant, miss Lil. De luitenant heeft
g zich inderdaad een tijdje laten gaan,
3 maar dat is nu voorbij. Hij heeft de
5 vrouwen volkomen in de hand, en ze
g hebben veel ontzag voor hem, dat
3 imponeert me."
„Maar dat maakt Holborn nu juist j
zo wantrouwig," dacht Lil.
Voor het schip was George de lui-
tenant, maar voor Holborn was hij j
het niet. Zou ze dat ooit aan Nicol
kunnen zeggen?
George zelf had geen enkel ver-
moeden van wat er zich om hem
heen afspeelde. Hij was weer hele- j
maal de oude, fris, opgeruimd, hij j
zat dikwijls bij Maud, hij schertste
en lachte en bekommerde zich weinig
om de knorrige Holborn. Maar deze j
was steeds bij het appèl aanwezig en j
deed, alsof hij George in de j
gaten moest houden. Hij gaf George i
ook altijd alleen maar korte knorrige j
antwoorden.
Iedere morgen weer beefde Lil tij- j
dens het appèl van angst, dat er een j
twist tussen Holborn en George zou j
uitbreken.
Jane King had in de laatste j
twee weken veel beleefd. Het plezier, j
dat ze in haar nieuwe omgeving had j
gehad, was voor een diepe neerslach-
tigheid geweken. Eerst was het alleen j
maar de stilte geweest, waarom ze j
blij was. Mable Dorset was 'n buiten-
gewoon vriendelijk meisje, Mary Wat-
son niet minder. Hier in de eerste j
afdeling werd niet gevloekt of schun- j
nige taal gesproken. Alle meisjes wa-
ren er hoffelijk en behulpzaam. Zij; j
die haar hele leven lang, met of te- j
gen haar zin, door het vuil van de j
Engelse voorstadsstegen had moeten
gaan die altijd met haar mond klaar j
moest staan om zich tegen iets te ver- j
dedigen, was iedere morgen weer op- j
nieuw blij, als ze in de vriendelijke i
stilte van deze afdeling wakker werd. j
HOOFDSTUK XLII
Ze dacht veel na. En daarbij keek
ze steeds verbitterder naar de fluis
terhoek. Ze had er al lang spijt van,
dat ze deze vrouwen George's ge
heim had toevertrouwd. Aan haar had
Sharow die wetenschap te danken,
en telkens als ze George zag, voelde
ze een steek in haar hart, en ze had
het gevoel, dat ze hem verraden had.
In werkelijkheid had ze het alleen
maar uit liefde voor hem gedaan.
Dit was een verdriet dat haar al
sinds de messendans kwelde. Toen had
Sharow tot haar ontzetting gezegd,
dat ze George zou dwingen met de
muiterij mee te doen. En eigenlijk had
Jane gedacht, dat het doel van de
muiterij was, George tot kapitein van
het schip te maken. En nu wilden
ze alleen maar gebruik van hem ma
ken, om hun eigen opstand te doen
gelukken. Als 'n armzalige schobbe
jak stelden ze hem op het laatste
ogenblik voor de keus: meedoen of
uitgeleverd worden aan de kapitein.
Van dag tot dag stelde Jane King
haar moeilijke besluit uit: Hoe meer
ze over George nadacht, des te ban
ger ze wem, het hem te zeggen. Wat
zou hij wel van haar denken! Iedere
morgen troostte ze zich met de ge
dachte, dat het nog wel de tijd had
Iedere avond wist ze: morgen moest
ze het hem zeggen! En de volgende
morgen werd haar hart weer heel
klein, en kromp ze ineen van angst
Maar sinds gisteravond wist ze, dat
het geen uitstel meer kon lijden. Sa
rah Sabolah wenkte haar heimelijk
op het dek en trok haar mee naar
de boeg, waar ze er zeker van waren
dat niemand hen kon bespioneren.
„We hebben veel te doen," zei ze,
„maar overmorgen zijn we zo ver."
„En George," had Jane gevraagd,
„doet hij mee?"
„Jouw George," zei Sabolah verach
telijk, „doe toch niet zo gewichtig met
je George! Die zal het vroeg genoeg
horen. Blanche Gown gaat het hem
morgenavond vertellen. Als hij niet
meedoet, is het afgelopen met zijn
mooie troon. Dan gaat hij aan de ra."
En nu stond ze voor George.
Ze stond voor hem als een spook
uit vroeger tijd.
Waar waren zijn ogen dan geweest?
Hij had Jane King toch zo dikwijls
gezien? En hij had haar niet eens
herkend! Pas nu ze voor hem stond,
herinnerde hij zich plotseling dat ze
korte tijd een van Maud's dienstmeis
jes was geweest. Ze zocht nog altijd
naar woorden, die ze hem moest zeg
gen. George zag aan haar hele hou
ding, dat ie heel goed wist wie hij
was. En daarom was hij al gereed,
de slag te pareren, toen dit arme,
domme meisje haar mond opende.
(Wordt .vervolgd)
Het Ambtenarengerecht in Den Haag
heeft drie van de vier hoofdofficieren van
de Koninklijke landmacht, die bij dit ge
recht een beroep tegen hun ontslag had
den ingesteld, in het gelijk gesteld. De
Koninklijke besluiten waarbij hun ontslag
was verleend zijn door het Ambtenaren
gerecht vernietigd.
De overwegingen die tot de vernietiging
van de ontslagbesluiten leidden waren, dat
het oordeel, dat een speciale commissie
over de hoofdofficieren heeft uigebracht,
niet in overeenstemming was met de in
houd van vorige, over deze officieren uit
gebrachte beoordelingen.
Het beroep dat de vier officieren had
den ingesteld tegen de instelling door de
staatssecretaris van Defensie van een spe
ciale commissie is door het Ambtenaren
gerecht niet ontvankelijk verklaard. Het
gerecht is dus van mening, dat de staats
secretaris het recht had die commissie in
te stellen.
Het ontslag uit de dienst van de vierde
officier is wel gehandhaafd. Bij deze uit
spraak van het Ambtenarengerecht is
overwogen dat de beoordeling die de spe
ciale commissie over hem had uitgebracht
wel in grote trekken overeenstemde met
eerder over hem uitgebrachte beoordelin
gen.
De kwestie met deze vier hoofdofficieren
heeft nogal wat stof doen opwaaien, in
de eerste plaats door de uitlatingen van
de commandant van de vierde divisie,
generaal-majoor J. H. Heimel; die in de
ze zaken als getuige optrad. Onder meer
had de generaal zich minder gunstig uit
gelaten over de functie van garnizoenscom
mandant. Hij sprak toen van „kneusjes".
De chef van de Generale Staf, luitenant-
generaal A. V. van den Wall Bake, zond
de garnizoenscommandanten een persoon
lijke brief waarin hij zich distantieerde
van de uitlatingen van generaal-majoor
Heimel.-
De behandeling van deze zaken door het
ambtenarengerecht kreeg verder bekend
heid doordat parlementsleden vragen stel
den over het al dan niet juist zijn van
een pleitverbod dat aan de verdedigers
van de klagers, luitenant-kolonel mr. W.
Schuurmans. zou zijn opgelegd.
In de loop van 1961 zijn alle hoofdoffi
cieren ouder dan vijftig jaar bij de land
macht „door de zeef" gegaan van een
speciale commissie. Drieënnegentig wer
den voorgedragen voor ontslag en dertien
kregen uiteindelijk te horen, dat zij kon
den gaan. Vier van hen tekenden beroep
aan tegen dit ontslag.
Met een lijntoestel van de KLM is een
zending van het Nederlandse Jeugd Rode
Kruis naar Benghazi in Libië verzonden,
bestemd voor kinderen in het gebied, dat
donderdagavond werd geteisterd door een
aardbëVihtt" die honderden doden eiste. De
zending omvat 300 katoenen zakjes, elk
met een plastic beker met lepei. handdoek,
washandje, zeep, kleine stukjes speelgoed,
touw, vijf veiligheidsspelden, twee grote
zakdoeken, kam, tandenborstel en voorts
een blocnootje met potlood. De gift is ver
zonden op aanvraag van het hoofdkwartier
van het Rode Kruis in Genève en zal over
handigd worden aan het Libische Rode
Kruis. Daar de zending geen breekbare
waar omvat, bestaat (Je kans. dat zij in
het getroffen gebied aan parachutes neer
gelaten zal worden door Amerikaanse he
likopters die zich daar bevinden om hulp
te bieden.
Advertentie
1 i '..'"'.rh ..'"frfV r" V/
V- vs. v* -1". -
Advertentie
Komplete ALUMINIUM JALOEZIËN
fabrikage - show in
onze etalages!
LUXAFLEX nu ook met smalle banden
19 pasteltinten en 15 charmante dessins
Past in ieder interieur
Maakt van meerdere ramen één rustig vlak'
Yolmaakte zonwering met lichtregeling
's Winters kou afsluitend dus brandstof besparend
Lange levensduur, 5 jaar schriftelijke garantie
Stoutenbeek Woninginrichting is één van Nederlands grootste LUXAFLEX
aluminium jaloeziën leveranciers. Wanneer u hier uw LUXAFLEX aluminium
jaloeziën koopt profiteert u van de grote ervaring en deskundigheid van
onze specialisten en bovendien van de beroemde Stoutenbeek Service. Alle
inlichtingen vrijblijvend op onze fabrikage show. In werking, dagelijks van
10-12.30 en 2-6 uur. Dinsdagmiddag gesloten.
Per vliegtuig gaat de rijkspolitie nu bo
ven het IJselmeer patrouilleren om op te
treden tegen hen, die het op 8 februari uit
gevaardigde verbod om autotochten op dit
meer te maken overtreden. Tegen auto
tochten, die onder haar toezicht worden
gemaakt, heeft de rijkspolitie te water tot
nu toe geen bezwaar gemaakt. Het is ech
ter herhaaldelijk voorgekomen, dat auto
rijders, die zonder politietoezicht tochten
op het IJselmeer maakten, met hun wa
gen door het ijs zijn gezakt. De laatste
tijd zijn er bij Lemmer en Urk en ter
hoogte van de afsluitdijk auto's in de
diepte verdwenen. De inzittenden wisten
er op het nippertje uit te komen.
Het ijs sloot zich na deze ongevallen
weer zo prachtig dat men zou menen dat
er geen wak was. Het rijden met auto's
op het IJselmeer blijft een gevaarlijke
onderneming. Spuien en toevoer van wa
ter uit rivieren en kanalen maken dat het
ijs niet te vertrouwen is. De districts
commandant van de rijkspolitie te water
waarschuwt daarom ernstig tegen het rij
den op het IJselmeer.
Wèl op Gouwzee
De Gouwzee tussen Monnikendam, Vo-
lendam en Marken is volgens de burge
meester van Monnikendam wèl toeganke
lijk voor auto's. Het ijs op de Gouwzee is
nog volledig betrouwbaar en wordt dage
lijks gecontroleerd door de plaatselijke ijs-
verenigingen en de politie.
Den Haag. Examen wiskunde KV: P. J.
Vermaat (Rotterdam), C. Visscher (Goes),
mej. J. M. Wijnbeek (Noordwijk), J. A. M.
van Gerwen (Tilburg), mej. J. F. M. Fren-
ken (Limbricht), J. A. Groeneveld (Ensche
de), H. M. F. Hendriks (Valkenburg), G. J.
Jentink (Krimpen a. d. IJsel), J. Risseeuw
(Halsteren), G. F. Schreurs (Elsloo-L.), J.
C. M. Veldkamp (Et.ten), B. van der Meij-
den ('s-Gravenhagel, H. J. Spalburg (Zoe-
termeer), mej. F. Middendorp (Amsterdam),
Utrecht. Dr. P. G. de Haan is benoemd
tot gewoon hoogleraar in de faculteit der
wiskunde en natuurwetenschappen, om on
derwijs te geven in de micro-biologie.
Amsterdam (Gem. Un.). Kandidaats the
ologie: W. G. van Pijpen (Amsterdam).
Doctoraal rechten: mej. A. A. C. Hendriks
(Amsterdam). Kandidaats sociale aardrijks
kunde: mej. J. G. P. Heerhuis, mej. M. A.
a .Campo en de heren J. G. Hulsman en V.
F. L. Pollé (Amsterdam). Kandidaats fy
sische aardrijkskunde. Th. Faber (Amster
dam).
Utrecht. Kandidaats Nederlandse taai
en letterkunde: J. Leistra (Utrecht). Kandi
daats Engelse taal- en letterkunde: mej. R.
van Iterson (Rotterdam). Kandidaats klas
sieke letteren: L. J. J. Kuitenbrouwer
(Utrecht), H. Bodewitz (Coevorden). Docto
raal geschiedenis: mej. R. Boonstra (Gro
ningen). Kandidaats rechten: mej. M. A. A.
L. Njiokiktjien (Zeist), de heren T. de
Vries (Utrecht), J. H. A. Goudberg (Utr.),
A. W. Koers (Oosterbeek). Doctoraal ge
neeskunde: mej. M. L. F. J. de Macker
(Meerssen-L.), mej. E. Redeman (Utrecht),
de heren N. K. J. ledema (Zeist), J. J. P.
Lamoré (Zeist), J. E. Landheer (Amster
dam), H. van der Leeden (Papendrecht), F.
Th. P. Thier (Utrecht) Semi-arts examen:
Chr. A. A. Brands (Den Bosch), H. R. Chin
a-Sen (Utrecht), H. W. M. van der Velden
(Hees). Arts-examen. Ph. W. Weber (Zwol
le).
De burgemeester van Rotterdam, mr.
G. E. van Walsum, heeft de directie van
de loodsdienst in Bremerhaven een har
telijke bedankbrief geschreven voor de
buitengewone hulp die kapitein en beman
ning van de loodsboot „Gotthilf Hagen"
hebben verleend aan de opvarenden vari
de „Maasdam" nadat 't schip lek gestoten
was. Een delftsblauw bord met het wa
pen van Rotterdam is de „Gotthilf Ha
gen" aangeboden om aan boord op te han
gen als herinnering en symbool van dank
van de Rotterdammers. Ook heeft burge
meester Van Walsum aan dr. G. Dortt-
scheller, senator voor de haven en de
scheepvaart in Bremen, zijn dank betuigd
voor het medeleven en de hulp betoond
aan passagiers en bemanning van de
„Maasdam".
De burgemeester van Oirschot heeft de
bronzen medaille van het „Carnegie hel
denfonds" uitgereikt aan de 25-jarige we
genwachter J. Kemps uit Oirschot.
Met gevaar voor eigen leven heeft deze
in de avond van 6 augustus van het vorig
jaar in Tilburg twee op hol geslagen paar
den tot staan gebracht.
Belgische onderscheiding. De burge
meester van Valkenswaard, mr. A. J. J. M.
van Hellenberg Hubar, is benoemd tot of
ficier in de orde van Leopold II. Er zijn in
Valkenswaard 1100 Belgen werkzaam. Op
grond van de verdienstelijke medewerking
die de Belgen er ondervinden, is de burge
meester deze hoge Belgische onderschei
ding verleend.
Een oorspronkelijk stripverhaal
door Annie M. G. Schmidt
en Fiep Westendorp
2. „Kijfc nou toch eensmompelde tante Pa
tent "Een warenhuis zegt meneer Witteweek.
En zouden ze dan dat o ude klooster afbreken? Ja
"warempel, daar zijn ze bezig de muren omver te
halen." „Een beetje opzij daar.een beetje opzij
daar.riep een stem. Tante Patent draaide zich
om. Het was buurman Bezig die haar vriendelijk
toelachte. „U moet oppassen, anders krijgt u een
hele muur over u heen," riep hij vrolijk. „En wat
zegt u ervan? Dit is nog eens de moeite waard,
niet? Er komt hier een geweldig warenhuis te staan.
MIJN warenhuis. Ik heb het land gekocht, ik laat
de ouwe boel afbreken en ik laat het modernste
warenhuis van het hele Westen bouwen. Zestien ver
diepingen, dat is geen gruttepap, hè? dat is geen
kippeklets, wat?" „Toch jammer van dat oude kloos
ter," zei tante Patent. „Bah.riep buurman Be
zig. „Die vuile ouwe ruïne? Die rommelboel? Waar
niemand wat aan heeft? Ik zal u eens wat zeggen:
Mijn warenhuis wordt het hoogste en het gr.Hier
zweeg buurman Bezig, want met een hels geratel
viel er een ton grint over hen beiden heen.
44. Arnold B. Soep reed in volle vaart de stad uit en
stopte bij een gloednieuw fabrieksgebouw op een een
zame plek in het bos. „Deze machinefabriek is pas af
gebouwd," zei hij, zich tot de heer Zielepopel wendend,
„jij krijgt er de beschikking over! Kom maar mee."
Zo sprekende bracht hij hen het gebouw binnen en
liep met vastberaden tred naar een royaal uitgevoerde
werkbank. „Hier kun je nuttige machines maken die
vanzelf bewegen," vervolgde hij, „ga je gang!" „Zelf-
bewegers zijn geen machines," antwoordde Inertus Ziele
popel zacht, het zijn roersels. En roersels ontstaan niet op
bevel." Gebruik die kleine zelfbeweger dan als aan
drijving!" zei de heer Soep wat ongeduldig, „enfin, zie
zelf maar wat je doet, maar maak iets. Ik mag toch
zeker wel iets terugvragen voor alles wat ik voor jm
gedaan heb, niet?"
t
