Donald Campbell verricht recordpoging
op angstaanjagend Australisch zoutmeer
Chefarine 4
a
Profiteer
nu,
mevrouw I
TZtwVi
Franse kernproeven van
Sahara naar Polynesië?
Instelling van districtsraden
kou gevat?
4-voudige werking...
e#Ua geneeskracht!
i r l l n n n ii i
Het verdrag
J. D. Folkertsma
overleden
Valse dollarbiljetten
nu ook in Bern
1500 technici zouden gereed staan
voor vertrek naar Mangareva
Minister verdedigt
benoeming van
burgemeesters
I H P p i s/n i
V akantie-uitkering
voor ambtenaren
niet hoger
„Arbeiderspaleisjes"
in Hardenberg
1/ tl
l\ II
DONDERDAG 28 FEBRUARI 1963
Bij razende snelheid
is sturen zinloos
Schaafmachine
Tegen pijn en griep wordt meer en
meer een combinatie gebruikt van
geneesmiddelen, die eikaars wer
king ondersteunen. Eén bestanddeel
van Chefarine „4" zorgt ervoor dat
niettegenstaande de krachtige
werking - ook een gevoelige maag
niet van streek raakt.
A ngstaanjagend
Bedrog
3 dubbeltabletten Knorr
vleesbouillon vcor slechts f. 1f-
2 dubbeltabletten Knorr
kippenbouillon voor slechts 75 ct
bouillon is Kracht bouillon
Parijs: geen commentaar
Nieuw-Zeeland: protest
Londen: bezorgdheid
Kort nieuws
Ministeriële gedachte:
M
(Van onze correspondent)
SYDNEY. In maart of april zal de
41-jarige snelheidsduivel Donald Camp
bell in zijn Bluebird-racewagen een po
ging doen om het wereldsnelheidsrecord
van 394,196 mijl (ruim 632 km) per uur
te breken op het Eyremeer in Australië.
Campbell is reeds met zijn vrouw, de
Vlaamse cabaretartieste Sonia Bern, in
Melbourne aangekomen, evenals zijn
bijna vijf ton wegende Bluebird, aan de
bouw waarvan 27 Britse fabrieken heb
ben meegewerkt en die twintig miljoen
gulden heeft gekost.
De Britse coureur heeft het Eyremeer
uitgekozen voor dit doel, nadat hij zich
ervan had overtuigd, dat de harde zout
laag een uitstekende renbaan kan vor
men mits enkele heuvels worden wegge
haald. Lake Eyre is één der vele zout
meren, die in Australië zijn te vinden,
maar het is het grootste van alle en heeft
een oppervlak van bijna tienduizend
vierkante kilometer, 176 kilometer lang
en 60 kilometer breed. Het is moeilijk te
bereiken, want het ligt in een eenzame
streek (800 km ten noorden van de Zuid-
australische hoofdstad Adelaide), waar
de temperatuur overdag tot 125 graden
F. kan stijgen. Campbell heeft echter ge
zegd dat deze plaats meer geschikt is
voor zijn doel, dan de Bonneville-zout-
vlakte in Utah, Verenigde Staten, waar
hij in 1960 een snelheidspoging heeft
ondernomen en deze bijna met de dood
bekocht, toen het tien meter lange race
monster slipte en rondtolde. Campbell
liep toen een schedelbasisfractuur op.
SLECHTS WEINIG AUSTRALIëRS HEB
BEN LAKE EYRE ooit aanschouwd. Ruim
120 jaar geleden waagde een jonge En
gelse ontdekkingsreiziger, Edward John
Eyre, een poging om van Adelaide in het
zuiden naar het toen onbekende noorden
te trekken in de hoop er nieuw vrucht
baar land te ontdekken en meer te we
ten te komen over de reusachtige, legen
darische binnenzee, die zich daar ergens
moest bevinden. Hij maakte een tocht
door een woest land doch ontdekte daar
bij het zuidelijke deel van wat nu Lake
Eyre heet.-
Ook nu nog is een tocht haar dit „dode
hart" van Australië een hele opgaaf en
het vervoer van de Bluebird van Mel
bourne via Adelaide naar Lake Eyre zal
dan ook wel hoofdbrekens kosten. De
Australische regering verleent echter me
dewerking door voor rijdend materiaal
te zorgen, en de regering van de staat
Zuid-Australië is bezig een weg van 75
kilometer aan te leggen, die naar de zo
genaamde Madigan golf van het meer
leidt, de plaats waar de gebeurtenis
plaats heeft.
EEN GROTE SCHAAFMACHINE ZAL
DE BAAN voor Campbell moeten glad
schaven, want er zijn tal van verheven
heden, zogenoemde zouteilanden op Lake
Eyre, die gelijkgemaakt moeten worden
om een effen snelheidsbaan van 35 kilo
meter lengte en 2V» kilometer breedte te
krijgen.
Lange tijd heeft men gemeend dat het
zoutoppervlak van het meer. dat dertien
meter beneden de zeespiegel ligt, zacht
was. Een schapen- en veeboer, Elliott
Price, eigenaar van enkele duizenden hec
taren grond, is er echter eens met z'n
vliegtuig over heen gevlogen en heeft toen
aan de punt verzwaarde stalen speren uit
het vliegtuig omlaag geworpen. Hij zag
dat de speren op het zoutoppervlak terug
kaatsten. De grond moest dus hard zijn
en hij durfde het meteen aan om er met
zijn vliegtuig een landing te maken. Pri
ce is de man, die het idee heeft geopperd
toen hij z'n ontdekking van de harde
zoutlaag eenmaal had gedaan om Camp
bell en zijn Bluebird naar Australië te
laten komen.
Price is nu van plan om, als Camp
bell's poging slaagt, daar ter plaatse een
Advertentie
Vier middelen in één tablet werken krachtiger
zonder de maag van streek te maken I
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
Glazen buisje 20 tabletten f 0.80
Handige stripverpakking *0 tabletten f 1.60
Voordelige flacon 100 tabletten 3.60
De voorzitter van de Kamer van koop
handel en fabrieken in Friesland, de heer
J. D. Folkertsma te Drachten, is gisteren
aan een hartaanval overleden. Hij bereik
te de leeftijd van 64 jaar. De heer Fol
kertsma maakte deel uit van het alge
meen en het dagelijks bestuur van het
economisch-technologisch instituut voor
Friensland. Hij was officier in de orde
van Oranje-Nassau.
motel te bouwen van zoutblokken. Hij ver
wacht dan namelijk een grote stroom
toeristen als „bedevaartgangers" naar de
historische plek te zien komen.
CAMPBELL HEEFT DE OMGEVING
VAN LAKE EYRE „angstaanjagend en
afschrikwekkend" genoemd. „Je kunt er
met verschrikkelijke snelheid volkomen
verloren gaan", zo vertelde hij de Austra
lische pers. Er zal daarom een speciale
opsporings- en reddingsbrigade worden
uitgerust.
Uw correspondent acht zichzelf bevoor
recht een blik te hebben mogen slaan op
deze woeste verlatenheid, toen hij in een
gecharterd vliegtuig, dat buiten de nor
male verkeersroute vloog, een rondvlucht
boven het meer maakte. Op een snikhete
dag stegen we van het vliegveld bij de
woestijnstad Alice Springs op. Het was
elf uur in de ochtend en de thermometer
wees meer dan 90 graden F aan. De pi
loot vloog de machine op de hele route
op betrekkelijk geringe hoogte, zodat we
het landschap goed konden zien. Het was
verlaten, ruw en woest als een fantasie
uit de onderwereld. Rode aarde leek door
sneden door droge rivieren, die uit de
lucht gezien zich in onmetelijkheid uit
strekten in grillige vormen als bomen met
honderden takken. Na anderhalf uur ver
kleurde de aarde plotseling van rood tot
grijs en dan tot wit, een bewijs van ab
solute droogte. We vlogen toen niet hoger
dan vijfhonderd meter met een snelheid
van 370 km per uur en bereikten het zout
meer een half uur later.
Lake Eyre lag er als een monsterach
tige zeester, waarvan de grillig gevorm
de armen zich scherp aftekenden en een
gele massa leken samen te drukken. Daar
tussen lagen bruinachtige plakken koek
van allerlei vorm. Soms leek het op de
vuil-bruine massa van gepekelde sneeuw.
De stilte in het vliegtuig was, afgezien
van het monotone geluid der motoren,
als een waarschuwing van dreigend ge
vaar. Geen landschap kon verlatener zijn.
afschrikwekkender in z'n barre leegte
zonder bomen, zonder schaduw. Tot in
oneindige verten scharen zich zandheu
vels aaneen parallel snijdend in de woeste
nij, waar miljoenen jaren geleden reus
achtige voorwereldlijke dieren moeten
hebben geleefd.
TIEN JAAR GELEDEN STROOMDE
HET MEER NA HEVIGE rëgenval in het
uitgestrekte rivierbekken van noordoost-
Australië voor de eerste keer in 's men
sen heugenis vol met water tot vier me
ter diep. Drie jaar later was het weer
droog, een grote zoutvlakte met een dik
te van bijna een halve meter en hard
als cement. Het glinsterende meer houdt
er z'n eigenaardigheden op na: de hitte
veroorzaakt luchtspiegelingen en een man
op een motorfiets lijkt daardoor op een
reus op een reusachtige kameel, een kor
te stok rechtop in het zout gestoken lijkt,
'op een afstand gezien, op een reusach
tige telefoonpaal, en Campbell's Blue
bird zal er uitzien als een reusachtige
„piano op wieletjes".
In de zomer is deze streek een hete
hel. maar wanneer Campbell zijn snel
heidspoging waagt, is de temperatuur wel
gezakt tot 70 graden overdag en tot 40
graden 's nachts. De zoutvlakten in Utah,
waar Campbell eerder reed, zijn ruim 16
kilometer lang, maar zijn nieuwe Blue
bird heeft al acht kilometer nodig om
bij een snelheid van meer dan 600 km.
per uur, te stoppen en daarom lijkt Lake
Eyre met een baan van 35 kilometer
ideaal voor het doel. Er zullen dertig in
genieurs, mecaniciens, technici en ande
re specialisten, alsmede twaalf tijdopne
mers met Campbell meekomen naar La
ke Eyre. Er worden vijftig journalisten
verwacht. Het zal dus behoorlijk druk
worden in dit verlaten deel van de aar
de. Zij zullen allen in tenten worden on
dergebracht want het motel van zout
blokken is nog toekomstmuziek. Vliegtui
gen zullen elke dag voedsel en water voor
hen aanvoeren.
Donald Campbell zal overigens wanneer
hjj in de nauwe cockpit van zijn wagen
over de zoutvlakte raast, weinig meer om
handen hebben. Hij hoeft zijn handen
zelfs niet aan het stuurwiel te houden.
Als hij aan dit wiel draait zal het enige
gevolg zijn, dat hij zich te pletter rijdt.
Het stuur ka», dan ook slechts vijf gra
den draaien. „Wel" zegt hij „moet ik de
zekerheid hebben dat alles in orde is voor
ik op het gaspedaal druk. Ik moet de wa
gen kennen als het kloppen van mijn
hart".
Een race-auto met raketaandrijving,
die vleugels nodig heeft om haar op
de grond te houden, zal dit jaar over
de zoutvlakten van Bonneville voort
jagen bij een poging om het wereld
snelheidsrecord te land te veroveren.
De wagen is eigenlijk een grote mo
tor. De bouwer Romeo Palamides
noemt hem „Mach 1", de technische
term voor de geluidssnelheid van
342 m/sec. of 1231.2 kmtu.
„Ik ben wel een beetje bang voor dit
snelheidskanon, dat eigenlijk een pro
jectiel op wielen is," aldus Palamides.
„Mach 1" zal ongeveer 360 kg wegen
wanneer hij gereed is. De raket is van
een type dat vijf of zes jaar geleden
voor de Amerikaanse proeven gebruikt
werd.
Ter weerszijden van de uit titanium
vervaardigde neuskegel, die zo scherp
als een naald is, worden 37.5 centi
meter brede stabilisatorvlakken schuin
aangebracht om de neus op de grond
te drukken.
.Mach 1" zal bestuurd worden door
Bob Smith De cockpit zal Smith, die
een soort ruimtepak zal dragen, nauw
omsluiten. Bovendien zal hij een zuur
stofmasker moeten dragen,.
Als brandstof zullen vloeibare zuur
stof en kerosine gebruikt worden.
Nadat in Amsterdam drie valse biljet
ten van twintig dollar en zes van tien dol
lar in beslag waren genomen zijn nu ook
in Bern (Zwitserland) vier valse biljetten
van tien dollar en een van twintig dol
lar aangeboden. Twee van deze valse bil
jetten bleken dezelfde nummers te heb
ben als twee in Amsterdam in beslag ge
nomen biljetten.
De Zwitserse politie heeft nog geen ar
restaties verricht. Wel klopt het signale
ment van de aanbieder met dat van de
man die ervan wordt verdacht de bil
jetten te verspreiden.
Advertentie
want O tertjgt dis pure, fcraefrffge Knorr bouillon
tijdelijk extra voordelig:
meteen halen en proeven hoe lekker Uw eigen
gemaakte soep wordt met Knorr krachtbouillon.
Hoe fijn Uw sausen, groente-en vleesgerechten
smaken. Hoe heerlijk Knorr bouillon is als pure
drinkbouillon!
HONOLOELOE (AP De Franse re
gering is volgens het tijdschrift „Interna
tional Construction Reporter" van plan op
het eiland Mangareva in de Stille Oceaan,
ruim 1600 km ten oosten van Tahiti, een
geweldig complex te bouwen voor het ne
men van kernproeven.
Franse vertegenwoordigers in de Toea-
motor-archipel ,die Frans bezit is, zouden
spreken van een gemeenschappelijk
Frans-Amerikaans project.
Volgens het tijdschrift zullen 1500 Fran
se technici uit de kernproefbasis in Alge
rije in april aankomen op Tahiti, onder
weg naar Mangareva.
Nieuw-Zeeland en het eiland Pitcairn,
(Frans Polynesië), ongeveer 320 km ten
zuidoosten van Mangareva, zouden tegen
het project hebben geprotesteerd.
De 1500 Franse technici komen volgens
de „Reporter" van Reggana in de Sahara
(Algerije), waar Frankrijk vier kernproe
ven heeft genomen.
De Fransen hebben de eilandbewoners
volgens het tijdschrift verteld, dat het pro
ject een verdedigingsbasis wordt, inge
richt volgens gemeenschappelijke Frans-
Amerikaanse plannen.
PARIJS Het Franse ministerie van
defensie heeft geweigerd te bevestigen of
te ontkennen, dat er plannen gemaakt
worden om de Frar.se atoomproeven in de
Sahara te verplaatsen naar het eiland
Mangareva in de Stille Oceaan.
Volgens de overeenkomst van Evian
werd Frankrijk toegestaan zijn centrum
voor kern- en raketproeven in de Sahara
te behouden tot 1967.
WELLINGTON (Nieuw-Zeeland) Het
Nieuw-Zeelandse ministerie van buiten
landse zaken zei geen bevestiging te kun
nen geven van het bericht dat Franse
technici in april in Tahiti zullen aankomen
om op het eiland Mangareva een proefcen
trum op te richten.
Het hoofd van het departement zei: „De
regering heeft contact gehad met de Fran
se regering, maar wij hebben absoluut
geen berichten hieromtrent. Er is nog
geen officieel protest door de regering van
Nieuw-Zeeland ingediend, ofschoon de pre
mier in het openbaar heeft gezegd, dat de
regering voornemens is te protesteren
wanneer er meer feiten bekend zijn."
LONDEN De Britse regering heeft de
bewoners van het eiland Pitcairn de ver
zekering gegeven, dat er maatregelen voor
hun veiligheid getroffen zullen worden, als
Frankrijk kernwapens in de omgeving van
het eiland Mangareva tot ontploffing mocht
brengen.
Deze verklaring werd gedaan in een
schrijven aan gouverneur John Christian,
die enkele weken geleden zijn bezorgdheid
uitsprak over de gezondheidsproblemen die
zouden kunnen voortspruiten uit kernproe
ven in de omgeving. Pitcairn ligt ten zuid
oosten van het eiland Mangareva in Frans
Polynesië.
Het is de minister van Binnenlandse
Zaken, mr. Toxopeus, naar hij aan de
Eerste Kamer meedeelt, niet duidelijk op
welke gegevens de zienswijze steunt, dat
het beleid inzake de benoeming van bur
gemeesters gedurende de zittingsperiode
van dit kabinet niet gebaseerd is op maat
staven die aan de eisen van objectiviteit
en onpartijdigheid voldoen.
In het tijdvak van 1 februari 1962-1 fe
bruari 1963 zijn op 's ministers voordracht
54 burgemeesters benoemd, waarvan één
in een nieuwgevormde^gemeente.
Bij de 53 andere benoemingen werd in
41 gevallen een functionaris voorgedra
gen van dezelfde politieke kleur als de
afgetreden burgemeester. In de overige
12 gevallen werd eèn burgemeester van
andere politieke signatuur benoemd. Deze
12 benoemingen betroffen: 1 K.V.P.; 3
P.v.d.A.; 3 C.H.U.; 1 A.R.; 3 V.V.D.
en 1 niet bij een politieke partij aange
sloten burgemeester
De minister acht het van belang, dat
het burgemeesterskorps als geheel in zijn
politieke samenstelling zo mogelijk niet
te ver afwijkt van de politieke samen
stelling van het Nederlandse volk.
Brand. Een felle brand heeft een
woning in de Folkingedwarsstraat in Gro
ningen verwoest.
Er bestaat volgens de minister van Bin
nenlandse Zaken thans geen aanleiding
voor een initiatief van de regering om de
bestuurlijke problemen in de drie grote
agglomeraties op te lossen. Algemeen
wordt immers aangenomen dat voor de
grote agglomeraties alleen een aparte voor
ziening mogelijk is. Bij de bestudering
van de problematiek van de overige agglo
meraties heeft de minister de mogelijkheid
overwogen, een algemene wettelijke voor
ziening te treffen. Zijn gedachten zijn daar
bij gegaan in de richting van het vormen
van een district voor het gezamenlijke ge
bied van daarvoor in aanmerking komen
de gemeenten. Dit zou dan kunnen geschie
den bij een vrijwillige regeling door de
Advertentie
20 cent per roJ
Het Nederlands-Duitse verdrag, dat nu
door de Tweede Kamer is aanvaard, heeft
over het algemeen niet tot opwinden
de commentaren aanleiding gegeven.
TROUW drukt de vrijwel algemene opinit
goed uit:
„Niemand is er enthousiast over. Niet
enthousiast vanwege de huidige ondoor
zichtige politieke positie van Duitsland in
Europa en ook niet, vooral niet, vanwege
het feit dat in het totaal van de verkre
gen resultaten en van de wijze waarop die
werden verkregen te weinig blijkt van be
sef van de morele schuld die het Duitse
volk draagt tegenover onder andere ons
land. Het is nu beter er maar verder niet
meer over te spreken."
Het ALGEMEEN DAGBLAD acht het
akkoord voor ons land niet fraai.
„Een dik dozijn jaar van touwtrekken
heeft geleid tot een overeenkomst waar
over hier niemand zal juichen en waarop
in de Bondsrepubliek niemand trots zal
mogen zijn. De Duitsers hebben twaalf ja
ren als zakenlieden met oerharde koppen
zitten onderhandelen alsof het ging om
niet meer dan een zakelijk contract."
Het blad wijst er op, dat de „repara
tiebetalingen" nog niet aan bod zijn ge
weest, want daarvoor moet er eerst een
vredesverdrag zijn gesloten. HET PA
ROOL is niet zo trots op de Nederlandse
onderhandelaars maar het blad meent dat
het parlement tijdens de onderhandelingen
wel wat meer belangstelling had kunnen
tonen.
„Men krijgt achteraf de indruk dat bij
de onderhandelingen de Nederlanders de
nadruk zeer sterk hebben doen vallen op
de schadevergoeding aan oorlogsslachtof
fers en zich hebben verheugd, toen althans
op dit punt een in verhouding tot andere
landen niet ongunstig resultaat werd be
reikt (125 miljoen, red). Zij hebben daar
bij het psychologische effect van hun be
moeienissen in Nederland echter ver on
derschat. Veel te weinig hebben zij beseft
dat het bedrag van 125 miljoen voor na-
zi-slachtoffers zou worden gevoeld als een
brutaal-lage fooi, die nauwelijks kan wor
den aanvaard."
Het blad besluit:
Het onbehagen over de Bondsrepubliek,
dat voedsel vaua m dit verdrag zowel als
in de gang van zaken in Europa van de
laatste weken, moest een uitlaat vinden.
Hoofdzaak was intussen, dat dit verdrag
tussen twee staten moeilijk het karakter
kan hebben van een stuk reclassering en
dat voor zowel wat er in staat als er in
ontbreekt de Nederlandse regering even
zeer verantwoordelijk is als de Westduit-
se. Men kan ruim begrip hebben voor de
minderheid der tegenstemmers om toch
met de meerderheid te vinden dat er nu
niets anders meer opzat."
DE WAARHEID denkt er natuurlijk heel
anders over. Het blad roept woedend uit:
„De Quay en Luns bukten voor alle
eisen van Bonn. Het Nederlandse volk zal
dit nooit accepteren!"
Het blad spreekt van een „schande-ver-
drag" en constateert: „Bonn kraait al vic
torie!"
Het DEVENTER DAGBLAD is ook ver
ontwaardigd, maar meent evenals het Pa
rool, dat met emotie weinig te bereiken
valt.
„Nederland kan zich door de keiharde,
zelfverzekerde manier, waarop de Duit
sers tenslotte een voor ons onbevredigend
verdrag hebben weten af te dwingen, al
leen maar gekrenkt voelen. Doch als zo
vaak geldt ook nu dat het goed is wan
neer verstandige berusting in een dwang
positie het van verontwaardigde sentimen
ten wint. Méér krijgt Nederland toch niet
los van een verliezer-met-overwinnaars-
allures. (Was er niet een Westduits blad,
dat zich zowaar vermat Nederland er op
te wijzen, dat wij omgekeerd de Duitsers
de door hen in Nederland achtergelaten
goederen ook best eens konden vergoe
den. de bunkers van de Atlantik-wall
misschien?)"
Het blad zou het een goed idee vinden
als de Eerste Kamer het verdrag zou
aanvaarden maar niet de 125 miljoen. Dat
zal echter niet kunnen, want dit zou een
amendement betekenen.
DE VOLKSKRANT denkt langs gelijke
lijnen:
„De meest royale houding van Duits
land zou nodig zijn geweest om Nederland
de overtuiging te geven dat de ander de
volle zwaarte voelt van hetgeen aan ons
volk werd misdaan. In de Kamer werd
van alle kanten terecht opgemerkt dat het
verdrag in dit opzicht tekortschiet, vooral
in de schadeloosstelling aan de slachtof
fers. Een deel van de P.v.d.A. stemde
daarom tegen het verdrag maar zinvol
was dit toch niet. Er is nu eenmaal geen
uitzicht dat nieuwe onderhandelingen een
beter resultaat zouden opleveren. De aan
vaarding van het verdrag is nu meer een
zaak van het verstand dan van het hart
geworden. Ergens moet een punt worden
gezet om een nieuw begin te kunnen ma
ken, te meer omdat dit nieuwe begin er
eigenlijk al lang is."
Het ALGEMEEN HANDELSBLAD be
pleit eveneens realisme:
„In de politiek moet men zich nu een
maal in de eerste plaats afvragen wat be
reikbaar is. En dan geloven wij, dat de
resultaten die de Nederlandse onderhan
delaars hebben behaald, het maximum
vertegenwoordigen."
De NIEUWE ROTTERDAMSE COU
RANT tenslotte zegt:
„Men zou de indruk kunnen krijgen dat
het hoofdbezwaar tegen de vergoeding
voor slachtoffers van de naziterreur gele
gen zou zijn in het bedrag dat de Duit
sers bereid zijn te betalen. Veel beden
kelijker vinden wij het dat de regeringen
van die vergoeding een onderhandelings
object hadden gemaakt in de onderhande
lingen over een hele serie andere kwes
ties. Misschien zal de Eerste Kamer de
moed hebben de Generalbereinigung niet
te aanvaarden, ook indien Duitslands hou
ding ten aanzien van Frankrijk en de
Europese politiek zich niet in verontrus
tende zin zou ontwikkelen.
Waarmee dit blad zich dus distantieert
van het zojuist gesignaleerde „realisme".
gemeenteraden, onder goedkeuring van de
Kroon, dan wel bij algemene maatregel
van bestuur, een bij wijze van „oplegging"
vast te stellen regeling. In deze regeling
zouden de inrichting en samenstelling van
de organen van het district moeten wor
den geregeld. De districtsraad zou dan
bij de desbetreffende wet bevoegd kun
nen worden verklaard richtlijnen vast te
stellen en aanwijzingen te geven ten aan
zien van de in de regeling te vermeldep
bestuurlijke onderwerpen. Tenslotte zou de
mogelijkheid kunnen worden geschapen,
aan het district de rechtstreekse beharti
ging van bepaalde belangen op te dra
gen.
Maar, zo zegt minister Toxopeus, aan
deze gedachte zijn ontegenzeggelijk nade
len verbonden. Tussen de provincie en de
gemeenten zou een nieuwe gebiedscorpo-
ratie worden ingeschoven, hetgeen een uit
holling van de provinciale en van de ge
meentelijke taak zou betekenen. Zij brengt
met zich mee nieuw toezicht, nieuwe ver
wikkelingen en nieuwe beroepsprocedures
en dus vertraging en complicaties in het
bestuursmechanisme. De minister is dan
ook van mening, dat tot het treffen van
een dergelijke wettelijke voorziening alleen
moet worden overgegaan, indien van een
duidelijke behoefte daaraan zou kunnen
worden gesproken. Hem is niet gebleken,
dat een dergelijke behoefte thans reeds be
staat. Dit ligt voor de hand, wanneer
wordt bedacht welke mogelijkheden de
gemeenten reeds thans ter beschikking
staan, o.m. coördinatie van het beleid door
regelmatig overleg tussen de betrokken
besturen, gemeenschappelijke regelingen,
planologische maatregelen, met name het
streekplan, onderling aansluitende en el
kander completerende uitbreidingsplannen
en in een enkel geval grenswijziging.
In het kader van het algemene loonbe-
leid kan de afschaffing van de gemeente
classificatie bij de salariëring der fmbte-
naren nog niet in overweging worden ge
nomen. De overheid volgt de ontwikkeling
in het particuliere bedrijfsleven nauw
gezet en zal zo nodig haar beleid op dit
terrein nader bepalen. Dit heeft de mi
nister van Binnenlandse Zaken de Eerste
Kamer meegedeeld.
De minister is niet overtuigd van de
noodzakelijkheid om de vakantie-uitkering
van vier percent van de jaarwedde te
brengen op zes percent. De huidige va
kantie-uitkering steekt volgens de bewinds
man zeker niet ongunstig af bij hetgeen
op dit stuk in het bedrijfsleven gebruike
lijk is.
De besprekingen over een definitieve
ziektekostenregeling voor 't rijkspersoneel,
ggebaseerd op het verrichtinenstelsel, zijn
nog niet afgesloten. Het streven blijft er
op gericht deze regeling in 1964 in te
voeren, aldus de minister.
In Hardenberg in Overijsel gaat men
arbeidersflats met centrale verwarming
bouwen. Het gaat om een complex van 120
woningwetwoningen. De huur van deze
„arbeiderspaleisjes" zal 18.- per week
gaan bedragen. De centrale verwarming
kost 5,60 per week. Verwarmd zullen
worden de woonkamers, de grote slaapka
mer, de keuken en de douchecel. De ver
warming zal tweehonderd dagen per jaar
branden.
De gemeenteraad van Hardenberg heeft
besloten aan de woningbouwvereniging
„Beter wonen" een krediet van 300.000.-
voor de centrale-verwarmingsinst.allatie
beschikbaar te stellen. Ook Hengelo en
Zwolle willen woningwetflats met centrale
verwarming gaan bouwen.
