Muiterij op het Vrouwenschip
4
PUZZEL NUMMER 29
Tante Patent en buurman Bezig
PANDA EN DE BEWOGEN BEWEGER
Verkeersconstipatie noopt
Amerikaanse miljoenensteden
tot uitbreiding railvervoer
13
Ons vervolgverhaal
Monorail-plannen in
vele grote centra
Deense delinquenten
reizen per trein
„WaarheidsserunT hielp
vliegramp ontraadselen
POTTERS ÉÊSSÊ^
„LIIMIA
ZATERDAG 23 MAART 1963
den.
u
„Hoogvervoer"
Miljardenproject
„Uitlokking"
lil
I door Henrick Binder
88)
Haar blik werkte meer uit dan woor
den. Bovendien wist ze ook zelf, door
haar voorbeeld, van invloed te zijn.
Als het werk voor de meisjes een
beetje moeilijk was, zette ze zich er
zelf toe en hielp hen. En als zij niet
kon helpen, haalde ze Nicol.
Nicol zat dikwijls bij Maud. Hij had
bij haar zijn hele hart over Lil uit
gestort, maar Maud verdedigde Lil
niet, en ze troostte Nicol evenmin.
Ze zei maar één enkele zin, en hoe
meer Nicol erover nadacht, des te
meer uitwerking had die zin: „Men
moet iemand, die men lieft heeft ver
trouwen".
Maud's invloed op de meisjes werd
van dag tot dag groter. Ze had bij
de kapitein gedaan weten te krijgen,
dat ook voor de vierde en vijfde af
deling kleren vervaardigd mochten
worden. Sindsdien was er geen vier
de en vijfde afdeling meer, tenminste
niet in de zin, die ze nog voor Kaap
stad gehad hadden. Aitken nam met
bevrediging van deze verandering ken
nis. Eens per dag deed hij altijd een
ronde door het benedendek, en steeds
weer op een andere tijd. Maar sinds
de twintig ergsten in de boeien la
gen, leek het alsof alle duivels die
ze in Londen aan boord genomen
hadden, verdwenen waren.
En voor de weinigen, die soms het
oude leven weer in zich voelden op
bruisen, bleven de volkomen gebroken
Edith Sharow en de versufte Sarah
Sabolah een dringende waarschuwing.
Op een morgen, na een stille en een
tonige reis, schrokken alle vrouwen,
toen ze voor het appèl aan dek tra
den. Voor hun ogen lag een onbeken
de kust: het toekomstige vaderland,
de zuidkust van het vijfde werelddeel
was bereikt. Dagen lang voer het
schip nu langs deze kust: rotsachtige
oevers, klippen, inhammen maar ook
oerwouden, en daartussen steeds weer
eindeloze stukken onbewoond land.
En gedurende al die dagen, dat de
„Julian" langs die kust voer, zagen
ze geen enkel huis, om nog maar te
zwijgen van een plaats of een stad,
of zelfs maar een boot aan het strand.
Leeg was deze wereld: dat hele reus
achtige land was, zo ver hun blik reik
te, volkomen zonder enig menselijk
wezen.
Onder het schitteren van de zuide
lijke sterrenhemel gleed de „Lady Ju
lian" door de golven, die het schip
aan beide zijden met zilverschuim om
spoelden; en het liet een lang, smal,
hel glinsterend spoor achter. Morgen
zouden de meisjes afscheid nemen van
het schip, waarop ze een jaar van hun
leve» -hadden doorgebracht. Eenmaal
nog konden ze wel vrolijk zijn! Want
wie wist wat de dag van morgen
bracht? Maar misschien was Port
Jackson helemaal niet zo erg! Wat
hadden de mensen in Londen toen niet
allemaal over de „Lady Julian" ver
teld! En het versje, dat ze in de haven
over het schip gezongen hadden:
Als je de hel in levenden lijve wilt
zien,
Ga dan aan de Theems bij Old Swan
Daar kun je de zweep aan het dan
sen zien.
Bescherm ons voor de „Lady Ju
lian".
En wat was alles anders uitgekomen.
Misschien ging het met Port Jackson
wel net eender! En als de zweep al
eens gedanst had, dan was het hun
eigen schuld geweest. Dat zagen ze nu
wel in.
Velen van hen hadden alle ellende
en schande doorgemaakt, waren door
eigen schuld en zonde op de weg ge
raakt, die naar de „Lady Julian"
voerde. Maar velen ook waren door
het noodlot en door de schuld van hun
medemensen op die lijdensweg geko
men, die nu misschien wel ten einde
zou zijn.
Over enkele uren al zouden ze in
een vreemd werelddeel staan, onder
een volkomen vreemde hemel, duizen
den mijlen ver van het vaderland, voor
een donkere, onbekende toekomst.
Heel langzaam verbleekte de nacht
en kwam de dageraad, die allen met
het hart vol hoop en verwachting te
gemoet zagen.
HOOFDSTUK LVI
Nog nooit was in Port Jackson een
schip met zoveel ongeduld verwacht
als de „Lady Julian". Tegen het einde
van die tweede maand werd er nog
maar over één ding gesproken: wan- j|
neer het schip eindelijk zou komen.
Was er misschien nog een vierde mui-
terij geweest? Hadden die vrouwen
kapitein Aitken misschien al ver- g
moord? Velen waren ervan overtuigd, g
dat de „Julian" nooit in Port Jackson-
zou binnenlopen. Een schip met een g
zo lichtvaardige kapitein. Ze waren er- g
van overtuigd, dat sir Philip, als de
„Julian" ooit binnen zou lopen, die
kapitein Aitken onmiddellijk voor het
gerecht zou dagen.
Deze hele opwinding om de „Ju-
lian" en de verbittering tegen kapi-
tein Aitken waren natuurlijk het werk g
van Holborn. Toen de „Empress" een- g
maal afgevaren was, was er geen mo- g
gelijkheid meer, hem in arrest te hou- g
O, wat was Port Jackson vroeger g
vervelend geweest, en wat werd het g
nu interessant! Het kwam maar zo g
zelden voor, dat een gevangene ge- g
geseld werd. Sir Philip hield niet van g
dergelijke straffen. Hij was daar onbe- g
grijpelijk zwak in. Maar nu zou dat g
allemaal heel anders woorden. In elk g
geval hadden ze nu tóch 'n terecht- g
stelling te verwachten. De strop was g
voor die Nunham even zeker als het g
amen in de kerk. Dat had zelfs de g
hertog gezegd, tenminste dat beweer- g
de de bemanning van de „Seventrue". g
Maar nu was er nog iets heel krank- g
zinnigs gebeurd. g
Op een avond werd in een van de g
zestig blokhutten, waarvoor men nog
meubels aan het timmeren was, de ge- g
vangene Jack Shennar gevonden met g
een diepe steek in zijn borst, dood op g
de vloer van de hut, waarin hij zelf g
met het meisje zou trekken, dat Sir g
Philip voor hem zou uitzoeken. Een
van Sir Philip's beste mensen, een g
straatrover uit West-Londen, maar nu g
de vreedzaamste, de vlijtigste en de |j
moedigste man van de hele nederzet-
ting. Hij was hier nu al twee jaar. g
Hij had een zeer groot aandeel ge- s
had in de strijd tegen de inlanders, g
„Moord!" zei dokter Moxton. Het g
was geen wond van een kris, zoals g
de bosmensen die gebruikten, maar g
het was een echt, dubbelgeslepen mes g
geweest, uit Sheffield afkomstig.
Alle gevangenen, die in aanmerking
konden komen, waren al verhoord, g
maar het was gebleken, dat Jack g
Shennar de hele dag alleen in zijn
hut had zitten timmeren.
Wie was de moordenaar? Er was g
iemand vast gezet: zijn vriend. Stuart g
Winslow. Die behoorde namelijk niet g
tot de zestig mannen die voor de
trouwpartij waren uitgekozen. Hij was g
de enige, die er belang bij kon jieb- g
ben Shennar uit de weg te ruimen, g
want hij zou dan in de plaats van s
Shennar gekomen zijn. Winslow was
volkomen gebroken, toen men hem g
van de moord betichtte en in de boeien g
sloeg. Die moord op Shennar was voor g
Sir Philip een raadsel. Het geval be- g
tekende een grote schok voor zijn men- g
senkennis. Zowel Shennar als Winslow g
behoorde tot z'n beste arbeiders. Voor g
Winslow zou hij z'n hand in het vuur
gelegd hebben. Maar wie kon in het g
hart van een mens zien, vooral in het g
hart van een misdadiger? De geeste- g
lijke ineenstorting van Winslow was g
natuurlijk wel verdacht. Hij zat in g
zijn cel en huilde aan een stuk door. g
Om zo vlug mogelijk een bekentenis g
te krijgen, had Sir Philip hem de g
duimschroeven aan laten leggen. Zon-
der enig resultaat. Winslow was al- g
leen maar nog des te harder te keer g
gegaan. g
Maar toen kwam miss Knotherwell g
zich bij hem melden. Sir Philip sprak g
graag met haar, hoewel de hele kolo- g
nie tegen haar was. Ze was een moe- g
dig meisje, en hij had al dikwijls g
moeten lachen om haar slagvaardig- g
heid. Het beviel hem. dat ze zich he- s
lemaal niets van het gepraat in de ne- g
derzetting aantrok. Ze had bij hem g
gedaan weten te krijgen, dat George g
Nunham 's morgens en 's avonds
met luitenant Barnmouth of luitenant g
Lynton van de „Seventrue" een kleine g
wandeling mocht maken. g
„Och Stevens, vraagt u miss Knottier-
well, of haar verzoek dringend is en g
of het niet tot morgen kan wachten", g
Stevens kw3m terug. Het kon niet
tot morgen wachten, het was zeer g
dringend. g
fWordt vervolgd
IllllllllllllllllllllllllllllllllllHlllllllHlllllllllllllllllllllllHIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIllllI
NEW YORK (AP) In de grote Amerikaanse steden staat het treinverkeer,
dat een paar jaar geleden bedreigd werd met het lot van de inmiddels vrijwel
verdwenen tram, aan de vooravond van een nieuwe opbloei. De stadsbesturen
gaan ondanks de enorme kosten hun toevlucht nemen tot treinverkeer in de
een of andere vorm om de autowegen waarover de forensen zich bewegen en
de verstopte straten in de centra te ontlasten. Zes miljoenensteden New York,
Chicago, Philadelphia, Boston, Cleveland en Toronto zijn al sinds lang af
hankelijk van hoog-ontwikkeld openbaar snelvervoer. Dit gaan zij nog uitbreiden.
Negen andere steden overwegen de aanleg van nieuwe spoorwegen of ver
betering en uitbreiding van de bestaande.
Op het ogenblik zijn er „slechts" 23 ste
delijke centra die een bevolking van een
miljoen of meer zullen hebben. De ver
wachting is dat dit aantal over 20 jaar tot
40Washingrtonehae!dneze bell^&ffittjf ïtëör'
het forensenvervoer per trein reéds aange
moedigd door 25 miljoen dollar uit te trek
ken voor subsidiëring van experimenten
voor het oplossen van de problemen die
verbonden zijn aan het snelvervoer van
forensen. De regering-Kennedy is van
plan, er opnieuw 500 miljoen aan te be
steden.
Aan gemeentelijke bureaus in Boston,
Philadelpia, Memphis, Detroit. Seattle,
Washington en New York zijn door de fe
derale overheid bedragen verstrekt voor
demonstratie-projecten. Aan Chicago en
Philadelphia zijn leningen gegeven.
Bijna alle oplossingen bewegen zich rond
railverkeer onder de grond of over hoog-
banen naar het voorbeeld van de Newyork-
se „Elevated" spoorweg. Daarbij zullen
echter ook spectaculaire moderne vindin
gen worden toegepast.
Hoge monorailsystemen trams op
rubberbanden zonder personeel die hoog
boven de grond door betonnen „tupnels"
rijden behoren tot de nieuwe projecten
Ook wordt geëxperimenteerd met com
binaties van bus- en railverkeer, en com
binaties van straatniveau, ondergronds
en „hoogvervoer."
NEW YORK (AP) Het meest de aan
dacht trekt een nieuw project in het ge
bied van San Francisco waarmee een mil
jard dollar gemoeid zal zijn. Het betreft
een railtraject van 120 km. Een obligatie
lening van 792 miljoen dollar wordt hier
voor uitgegeven en het parlement van de
staat Californië heeft daarnaast 133 mil
joen dollar uitgetrokken voor de bouw van
een tunnel onder de baai van San Fran
cisco naar Oakland.
Alvorens aan het plan werd begonnen
was berekend dat een oplossing van de
verkeers- en forensenproblemen door uit
breiding van het autowegennet vijf keer
zo veel zou kosten en vier keer zoveel aan
grondoppervlak zou eisen.
Aan alle plannen ligt de gedachte ten
grondslag, de autorijders „uit hun wa-
ggns. ea in het openbaar vervoer te'lok
ken" door de diensten te versnellen en
door de tarieven te verlagen waartoe de
overheid grotere subsidies zal verlenen.
Walter J. Mccarter, directeur-generaal
van het vervoer in Chicago, heeft het al
dus geformuleerd: „Er zal een tijd komen
dat de wassende stroom van auto's zelfs
de meest fervente autorijder zal dwingen,
over te schakelen op het openbare snel
vervoer binnen de stadsagglomeraties."
KOPENHAGEN (Reuter) De Denen
zijn een betrouwbaar volk. Iedere keer
wanneer de gevangenis van Kopenhagen
te vol wordt, stuurt de leiding een paar
gevangenen die tot een korte straf zijn
veroordeeld, met geld voor de trein en
voor een maaltijd zonder geleide naar een
andere gevangenis in een provinciestadje,
die niet vol is. Daar zitten ze dan hun
straf uit.
Het systeem van „reizen op vertrou
wen" wordt nu al twee maanden toege
past. Het werkt volgens een functionaris
van het ministerie uitstekend: „Onder de
paar honderd gevangenen die op deze ma
nier werden weggestuurd is er maar één
geweest die ons hoofdpijn heeft bezorgd.
Hij kwam in de trein vrienden tegen, nam
een paar glaasjes en vergat toen waarom
hij eigenlijk op reis was.
Weer thuis. Het Tweede-Kamerlid
mr. K. van Rijckevorsel is uit het zieken
huis ontslagen. Hij werd op 11 maart opge
nomen in het Ooglij dersgasthuis te Utrecht
voor het ondergaan van een oogoperatie.
Daarvóór was hij pas hersteld van een
nieroperatie.
De monorail in het Amerikaanse grote
stadsbeeld. Deze hoogbaan werd aan
gelegd voor de wereldtentoonstelling
van vorig jaar in de stad Seattle.
Kabelspuitponton. Het staatsbedrijf
der P.T.T. neemt een kabelspuitponton in
bedrijf voor een nieuwe methode van ka-
belleggen. Met de kabelspuitponton kan
men met water onder hoge druk een sleuf
in de rivierbodem graven en daar onmid
dellijk de kabels in leggen. Het systeem is
niet nieuw. Het is ruim vijftien jaar gele
den door het G.E.B. in Haarlem toegepast
om kabels door het Spaarne te leggen.
De Amerikaanse C.A.B. (Raad vnnr de
burgerluchtvaart) heeft meegedeeld dat
toepassing van een „waarheidsserum" bij
een getuige die hiervoor zijn toestemming
heeft gegeven, veel heeft bijgedragen tot
het vaststellen van de oorzaak van een
vliegongeluk dat vorig jaar in de Stille
Oceaan heeft plaatsgehad.
Het was de eerste maal dat de zoge
naamde narcosynthese werd toegepast bij
een onderzoek door de C.A.B. Het succes
van de proef was zo groot dat de Raad
in de toekomst dit systeem wil toepassen,
waar dit uitvoerbaar is. Het zal echter
alleen op basis van vrijwilligheid gebeu
ren en in een ziekenhuis.
De proefpersoon was de arts dr. John
B. Miller, die de enige overlevende was
van een ramp met een viermotorig vlieg
tuig van de federale luchtvaartdienst bij
het vliegveld van Canton Island op 26
april 1962.
Dr. Miller werd ernstig gewond en kon
zich weinig meer herinneren van alles wat
er aan de ramp voorafging. Er kwamen
vijf mensen om het leven.
In een ziekenhuis in Honoloeloe stemde
dr. Miller toe in een verhoor onder de
invloed van natrium amytal, een middel
dat het geheugen zou kunnen helpen bij
het „„terugroepen" van herinneringen.
Tijdens het verhoor, dat op een band
werd opgenomen, herinnerde de arts zich
dat de piloot had geroepen: „Het roer en
de ailerons zijn vastgevroren". Ook herin
nerde hij zich te hebben gezien hoe de
piloot aan de bedieningsinstrumenten trok.
De volgende dag, toen de band voor dr.
Miller werd afgedraaid, bevestigde de arts
dat hij zich het gebeurde nu weer kon
herinneren.
Advertentie
MEMTHOLPELIETS
Tegen hoest en Keelpij-
AJilwerking frappant'A
Horizontaal. 1. be
ding, 9. spil van een
wiel, 11. plaats in
België, 12. buiten
muur van een ge
bouw," 15. jongens
naam, 17. stuk bouw
land, 19. duw, 20. ge
heel de uwe (afk.
Lat.), 21. muzieknoot
23. maanstand, 24.
beest, 26. stok, 27.
gem. in Limb., 30.
enkele, 32. bijnaam
van Ezau, 33. soort,
35. andere naam voor
Turk, 36. muziek-
-noot, 37. rund, 38. ge
voel van beklem
ming en vrees. 40.
per expresse (afk.),
41. sus loco (afk.), 42.
boom, 43. karaat
(afk.), 44. de onder
wereld (Myth.), 46.
voegwoord, 47. slede,
48. wijnglas, 51. laag
schoven op de dors
vloer, 53. plaats in
Zeeland, 55. godin
van de vrede, 57.
geesten der doden bij de Romeinen, 59.
zware zoete wijn, 60. stand, 63. voorzetsel,
64. meervoud (afk. Lat.), 65. scheik. ele
ment (afk.), 66. voegwoord, 67. tegenstel
ling van scherts, 69 voegwoord, 71. stok
met voettrede, 73. Joods priester en schrift
geleerde die de Joden uit Babyion terug
voerde, 75. voedsel, 76. zwaar trekpaard
(ZN).
Verticaal: 2. rivier in Siberië, 3. bid
(Lat.), 4. vlegel, 5. uurwerk, 6. rijksgrens
(afk.), 7. aanwijzend voornaamw., 8. hoog
ste top van de Himalaya, 9. telwoord, 10.
rivier in Italië, 13. voegwoord (Fr.), 14.
plaats in Gelderland, 16. stap, 18. eerwaar
de heer (afk. Lat.), 20. ambtskleed, 22. ik
(Lat.), 25. pers. voornaamw., 26. bekoorlijk
gelegen, 27. streven om in de politiek ver
warring te stichten door daden van ge
weld, 28. drietenige struis, 29. wijzer van
een kompas, 31. maanstand, 34. scheik.
element (afk.), 35. gem. in N.Brab., 39.
tuchtroede, 40. leerrede, 41. iemand die
treitert. 43: zangvogeltje, 44. plaats in Lim
burg, 45. oude lengtemaat, 47. meisjes
naam, 49. lichaamsdelen, 50. scheik. ele
ment (afk.), 52. plaats in Limb., 54. plaats
in N.Br.. 56. voorvoegsel, 58. plaats in Ita
lië met marmergroeven, 61. deel van een
kachel, 62. voornaamw., 66. atmosfeer
(afk.), 68. baan voor balspel, 70. deel v. d.
bijbel (afk.), 71. muzieknoot, 72. geheel de
uwe (afk. Lat.), 74. slede.
69 170
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. in ons bezit te
zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 28
Horizontaal: 1. A.K., 3. lunatie, 9. ga, 11.
bod, 13. Regen, 14. van, 15. amie, 17. dan,
18. Eems, 19. bende, 21. tinne, 23. nu, 24.
i.e., 26. n.d., 27. r.k., 29. ring, 31. wol, 33.
edel, 35. si, 36 teken, 38. on, 39. emoe, 40.
iets, 41. R.T., 42. prent, 44. ik. 46. test, 48.
toe, 49. Isar, 51. om, 52, on, 54. dr, 55. na,
56. avond, 59. Leine, 61. Agen, 62. ree, 64.
sofa, 66. hel, 67. Roden, 69. tam, 70. An, 71.
komedie, 72. si.
Verticaal: 1. aba, 2. kombuis, 4. Ur, 5.
Nede, 6. aga, 7. tent. 8. in, 9. Gameren, 10.
Ans, 12. die, 14. ven, 16. enig, 18. ende, 20.
de, 22. in, 23. nr. 25. bok, 28. kl. 30. niets,
31. Weert, 32. Leine, 34. dosis, 36. top, 37.
net, 41. Remagen, 43. Eos, 45. kanefas, 46.
to, 47. toon, 49. iris, 50. ra, 53. nn, 54. de,
57. vel, 58. drom, 59. leed, 60. not, 61. aha,
63. Ede, 65. ami, 67. R.O., 68. Ni.
PRIJSWINNAARS PUZZEL no. 28
7,50: H. Keuter, Oranjestraat no. 24,
IJmuiden; 5,00: R. Marseille, von Bön-
ninghausenlaan 10, Lisse; f 2,50: J. Tromp-
v. d. Putten, Regulierstraat 30, Haarlem.
Een oorspronkelijk stripverhaal
door Annie M. G. Schmidt
en Fiep Westendorp
SWAN FEATURES SYNDICATE
24. Toen het tumult een tikje verzwakt was en
iedereen was opgekrabbeld, gingen alle dames me
teen winkelen. Ze wilden alles aanpassen en alles
proberen en ze genoten intens. „Hoeveel kost deze
lange herenonderbroek?" vroeg mevrouw Nopjes
„Elf gulden vijf en negentig," zei de verkoopster
IJzersterkmevrooj. En pluist totaal niet. Op t
zelfde ogenblik stond juffrouw Tuttema bij de af
deling corsetten „Mag ik een stepinnetje van v
zien?" vroeg ze „Zeker wel," zei de juffrouw „Hier
heb ik iets in stretsj' Merk Maagdevorm' Echt iets
voor u, hoor! Geeft goed mee en houdt goed te
gen!" Tante Patent stond intussen op de hoeden-
afdeling en paste allerlei vreemsoortige hoeden. „Ik
geloof dat ze me geen van alle staanzuchtte
ze. „Kom, kom, mevrouw," zei de verkoopster. „Die
u daar op hebt, staat u zeer apart, 't Is een exclu
sief model, weedu. Zo uit Parijs. Vijf en zestig
gulden negentig, mevrouw." „Ik pieker er niet over,"
zei tante Patent. „Stel je voorToen zweeg
ze, want ze hoorde een eindje verder een kake
lend geluid „Zuster Kliviadacht ze. „Ze moet
hier ergens in de buurt zijn. Ze voert vast weer iets
in haar schild.
CabTênTo
66-74
66. In de behandelkamer werd het onderzoek van de
heer Zielepopel nu met spoed begonnen. Dokter Gees
temelker plaatste hem in een meetapparaat en las op
lettend de wijzertjes af. „Juist," mompelde hij, „deze
patiënt lijdt aan een ontwricht gevoelsleven met moto
rische bijverschijnselen." „Is daar iets aan te doen,
dokter?" vroeg Panda bezorgd. „Hm, laat eens kij
ken", sprak de arts. „Deze patiënt heeft een onnatuur
lijke binding met zogenaamde roersels. Het is dus zaak
deze binding te verbreken, als ik mij niet vergis." „Ja,
dokter, en een beetje vlug als het kan!" riep Panda.
„Want het roersel komt steeds dichterbij, luister maar'!
„Stil mannetje," verzocht de dokter, „leidt mij niet
af met uw gebabbel. Het is zaak dat deze patiënt in
juiste banen wordt geleid, want dat ...eh... roersel wordt
voortgedreven door zijn ontspoorde gevoelens, snapt
u?" „O," zei Panda nadenkend, „dus als meneer Ziele
popel beter wordt, blijft dat ding vanzelf stilstaan! Dan
hoop ik dat hij gauw geneest, dokter!"
