Onderwijzen
1000 BR0EKEK
Wereldnieuws
Van dag tot dag
Russisch inspectie
aanbod in 2e fase
ontwapeningsplan
I Bayar weer gepakt
Scheepsbotsing in
Het Kanaal
<^PraatMoel
Uit het schuurtje
„Jet flap" beproefd
1063
MAART
DONDERDAG
Buiging voor betogers
1Op de
Duif
v:
ft
Geen aanslag maar alarm
van slapende wachtpost
GENEVE (Reuter) De Sovjet-Unie is
-i i v op de ontwapeningsconferentie in Genève
De tragische verwikkelingen waarin vier L£koord geJan m\t inspecties ter plaat
jongens in Baarn zijn geraakt en die voor se op lanceerterreinen voor kernraketten
een van hen geëindigd zijn met de dood. tijdens de tweede fase van het ontwape-
worden door de behandeling voor de ningsplan.
Utrechtse rechtbank openlijk tot in details Tsarpkin hoopte dat na deze Russische
gerangschikt. In de eerste plaats om de concessie nu overeenstemming kan worden
rechter in staat te stellen, zijn vonnis tc bereikt over het voorstel dat de Russische
n mi j t minister van Buitenlandse Zaken, Gromy-
vellen. Maar in de tweede plaats om de september 1962 in de UNO-Assem-
openbaarheid te dienen, die nu eenmaal blee heeft gedaan. Dit voorstel behelsde
als democratisch principe aan onze recht- dat de Sovjet-Unie en de V.S. elk een
spraak ten grondslag ligt. strikt beperkt, klein aantal kernwapens in
von t„f ïoi stand zouden houden intercontinentale
Die openbaarheid kan tot excessen lei- raketten iuchtdoelraketten en anti-raket-
den. De sensatiezucht kan zich meester raketten tot het eind van de tweede
maken van de gegevens en de dienaars fase van de ontwapening. Daarna zouden
dier sensatiezucht kunnen die gegevens uit- zij moeten worden vernietigd. Dit voorstel
spinnen tot het uiterste. Hoe betreurens- beschouwd als een compromis daar
de Russen voorheen steeds hadden aange-
waardig dit alles ook mag heten, toch drongen op de vernietiging van alle ver
moet in dergelijke gevallen de verantwoor- voermiddelen voor kemladingen tijdens
delijkheid méér worden gezocht bij het de eerste fase van het ontwapeningspro-
grote publiek zelf dan bij degenen, die ces-
uit hoofde van hun functie die openbaar- Tsarapkin zei dat er een minimum aan-
heid zouden kunnen beknotten en degenen tal wapens moest overblijven, dat wel een
die de opdracht hebben, de ter kennis ko- goede waarborg tegen agressie geeft,
maar waarmee men onmogelijk een kern-
mende feiten te verspreiden. De verant- oQrlog kgn voeren
woordelijkheid van de vernemers van het
nieuws ligt daarin, dat zij zich beheersen De Amerikaanse en Britse afgevaardig-
I den brachten naar voren, dat het Russi-
bi.l de keuze van hun nieuwsbronnen e ;cbe aanbod geen waarborg biedt tegen
de bevrediging van hun nieuwshonger. Dat het opsisan van niet-aangegeven raketten
er sensatiebladen zijn, is een gevolg van f-n de bouw van geheime lanceerinstalla-
het feit dat er sensatielezers bestaan. Ities.
Een beknotting van openbaarheid is al
tijd een verlies van vrijheid, als gevolg
van het feit dat onze benen niet sterk
genoeg blijken om de weelde van die vrij
heid te dragen. Het is gemakkelijk eigen
verantwoordelijkheid af te schuiven en te I ANKARA De 79-jarige oud-premier
eisen dat men minder in de verleiding zal Bayar van Turkije, die onlangs voorwaar-
worden gebracht. Moeilijker maar lof- delijk in vrijheid werd gesteld vanwege
if zijn zwakke gezondheid, is vanmorgen
waardiger echter is het, voor zichzelf d van ku.g opgebaajd en vjd een ziekenhuis
beperking te aanvaarden in vrijwillige teruggebracht naar de gevangenis,
overweging, beseffend dat men aan een Dit minder vanwege zijn gezondheid
opgelegde ethiek geen persoonlijke karak- dan om de betogers tegemoet te komen,
die nu al vier dagen achtereen woeden-
terwmst kan ontlenen. rJe demonstraties houden tegen de vrij-
Wat de krant betreft, is die vrijwillige iating van de men die bij de revolutie
beperking onderhevig aan verleidingen die van 1960 werd afgezet.,
uit de hoek der journalistieke volledig-! Bij de demonstraties werd het gebouw
heidseisen en -verlangens kunnen komen.
Niettemin moet die journalistieke zelfbe
heersing tot aan de grenzen van het func
tionele worden gehandhaafd. Wat de lezer
betreft, hij heeft het in zijn macht om
zich vertrouwd te maken met de nieuws
bronnen die kennelijk op deze zelfbeheer
sing hun beleid hebben gebaseerd, en te
van een oppositiepartij bescnadigd. \P)
Het 9 314 ton metende Amerikaanse
vrachtschip Mormacklake is gisteravond
ongeveer 10 mijl ten zuidwesten van Dun-
weigeren zich te laten meeslepen in een geness bij mist in Het Kanaal in aan-
exploitatie van het ongeluk en de tragiek, varing gekomen met het Spaanse vracht-
die over jonge mensen is gekomen en schip Conquistador (2.036 ton)
waarbij d, waag van achnid boete aan op°« gagnï 'SS
de rechter ter beantwoording is voorge- Spaanse schip dat in twee ruimen water
legd. maakte werd door een Franse sleepboot
Een ander facet van de Baarnse moord- met Boulogne als bestemming, op sleep-
ia ongetwijfeld, da. de openbaar».- g~
king van de feiten de ogen van ve el gaan 0Verigen zijn aan boord van hün
ouders zal kunnen openen, wat hun nog schjp gebleven,
een verantwoordelijkheid te meer geeft.
Ook in dat opzicht heeft de zelfbeheersing
van de journalistiek het gulden midden te
zoeken tussen nut en bevrediging van de
nieuwshonger
Advertentie
Inkeer
Lezer, wij moeten u iets bekennen. Wij
hebben dikwijls in de afgelopen ijstijd,
in een ijdel spel van woorden de indruk
gewekt dat wij een afkeer hebben van ons
klimaat en van het ijsweder en het wassen
des morgens ook als de uchtend v als een
I dier aanstaart uit het spiegelglas en de
trams het uitschreeuwen aan hun be
ijzelde draden. Wij hebben ons daarbij
schuldig gemaakt aan bedrog. Wij hebben,
gedreven door een zucht naar goedkoop
en gemakkelijk succes, gespot met onze
winter. Wij hebben gelachen om ijsver-
tier, geschaterd om kloven in hieltjes en
oren en dingen en gespot met Kees die de
ganse winter door zwemt en met Koos ook
die zich de lendenen uiteenschaatst op
dagen met een felle, dodelijke noordooster
en wij geven het toe wij hebben met
uitgestrekte vinger gewezen op personen
die spraken over „gezond vriesweertje".
„Gezond vriesweertje", zeiden wij woor
delijk, „gezond vriesweertje, zei u! Geeft
u mij maar peultjes met uw gezond vries
weertje! Als het geen longontsteking is, is
het toch wel een aandoening rondom de
sinussen of de ademwegen. Meneer! Waar
praat u over! Hebt u de statistieken we!
ereis gezien! Waar praat u over!'" Wij
horen het onszelf nóg zeggen. Nu, lezer,
het was laffe, gemakkelijke onzin. Het was
haken naar applaus, üw applaus. Het was
lust tot ijdele scherts. Een bijkans patho
logisch streven naar populariteit; daar
moet immers de schoorsteen van een cur
sief schrijver van roken. Het was spelen
voor het schellinkje, lonken naar d'enge-
lenbak. Wij hebben het niet. gemeend.
Want, wij weten zo geheel goed hoe anders
het is. Wjj weten nauwkeurig hóe goed
ons klimaat is. Hoe het ons westerlingen
verre omhoogheft boven volkje uit zuide
lijker en zonniger landen. Die kou hier,
die nevels, die storm, die sneeuwbuien, die
hagel, die hebben ons opgestoten tot een
hoge trap van macht, van beschaving zelfs
wel. Ons klimaat, lezer, geeft kracht; ons
klimaat stelt ons in staat ons dood te wer
ken als wij dat willenHet stelt ons in
de gelegenheid zo verschrikkelijk hard te
werken dat wij er de suprematie over
andere volkeren mee verwerven. De
suprematie, hoe vindt gij dat? Wist u dat?
Wij werken rapper, sneller, beter, fijner,
efficiënter en nog veel meer vanwege het
klimaat. Vanwege de ijskorst op de gracht,
de orkaan uit het barre noorden, de
sneeuw. Ja, neem nu eens de sneeuw. Die
dringt, door de zolen. En weet u wat. daar
van het gevolg is? Wij worden supremaat
over andere volkeren. Beter, hoger! Ver
standiger. Typisch, nietwaar? En ook ijs-
I regen heeft, een bijzondere krachtgevende
invloed; niet alleen hebben onze vrouwen
en meisjes lekkere frisse gezichtjes en
teintjes, maar ook maakt, het de broeks
pijpen tot de knieën toe nat en metéén,
meteeen verovert ge werelddelen. En dan
die wind! Ha! Wij zeggen daarom tegen
Wout (een kennis): „Bedenk toch, jij met
je goedkope klagen op ons klimaat, dat je
een bevoorrecht mens bent. Als je achter
je afgewaaide hoed aanholt, als de vorst
aan je oortellen en de waterleidingbuizen
vreet, als dé koude' der' 'st.adstegels 'door
je merg omhoogkruipt en je voorgoed ver
lamt, als je tong vastvriest aan de brug
leuning, Wout (zeggen wij dan) bedenk
toch dat je daardoor alleen al de wereld
hebt kunnen, veroveren. Door ons klimaat.
Een heerlijk klimaat! Wa.nt in warm.e
I landen is dat alles niets: daar is het ron-
j ken in de schaduw, slapen onder de pal
men; zwemmen in lauw water. Ba! Daar
is het inferioriteit, lage levensstandaarden,
nrmoei en schraalhans keukenmeester.
Goed, ze léven er wel en nogal lekker ook,
m,a.ar zónder die suprematie die wij, dank
zij ons klimaat, (zeggen de geleerden) heb-
I ben kunnen verwerven. Nou dan!
Advertentie
i-,
Zo'n pak van Terlenka, en een pak uit perfekt blijft, hoelang je ook zit
minder zorgen. Wat is fijner en reist of ioopt. Zeg maar het pak van
makkelijker, mooier en korrekter mijn hart. En denk er om, dat
dan een kostuum dat dag in-dag etiket met de olifant, dat is het.
GECONTROLEERD in vele prijsklassen
i'iïi* **i', i\' 1
J l3fi 13
turlator*'# t'öir i
toov fsnnoF
'eei V" .-.'.tentrjr.islu.
BOLZANO (AP) De beschieting van'n
artilleriekazeme te Bolzano is niet het
werk geweest van terroristen in Alto Adi-
ge (Zuid-Tirol). Het is volgens de politie
het werk geweest van een Italiaanse sol
daat die wenste te verbergen dat zijn ge
weer per ongeluk afging toen hij op wacht
in slaap viel.
De geweerkogels sloegen in een kazerne
muur. Een soldaat werd gewond. Honder
den soldaten en politiemannen trokken de
bergen in om naar de scherpschutters te
zo^kGn
(Zie het eerdere bericht elders in dit blad)
MOSKOU In een Russisch dorp bij
Leningrad is een 44-jarige deserteur te
voorschijn gekomen, die zich 21 jaar heeft
schuil gehouden in een schuurtje achter het
huisje van zijn twee zusters. Men heeft
de man een baan gegeven op een plaat
selijke collectieve boerderij. Zijn midrijf
was verjaard.
Pjotr Nikitine had gehoord ..dat het va
derland de deserteurs allang had verge
ven", maar lange tijd geloofde hij dat
niet. Eindelijk kwam hij te voorschijn. De
Russische pers heeft vaak melding ge
maakt van dergelijke gevallen, maar het
schijnt dat Pjotr Nikitine alle records heeft,
geslagen wat betreft de duur van zijn
vrijwillige opsluiting. (Reuter, AP).
In Badford (Engeland) heeft de eerste
vlucht plaats gehad van een nieuw expe
rimenteel vliegtuig dat langzaam kan stij
gen en dalen. De N-126, een produkt van
Hunting Aircraft, buigt de uitlaat van de
straalmotoren om en krijgt daardoor ex-
tra-stijgvermogen.
Een invlieger zei: „Hij zweeft van de
grond af omhoog, het is net of je in een
lift zit."
De ontwerpers hebben verklaard dat deze
nieuwe techniek, die met „jet flap" wordt
aangeduid, de landingssnelheid van een
Boeing-707 zou kunnen verminderen van
250 km per uur tot 130 km per uur.
Bijzonderheden zijn niet bekendgemaakt,
omdat, zoals functionaris zei „wij zover
voor zijn op de rest van de wereld (AP).
De kogel in Sverdlovsk. In Sverdlovsk
(Rusland) zijn zes speculanten in valuta
tot de dood met de kogel veroordeeld.
Zij maakten deel uit van een groep van
68 misdadigers betrokken bij speculaties
niet alleen in valuta, maar ook in goud,
platina, robijnen en andere goederen
van waarde. De andere 62 kregen ge
vangenisstraffen tot 15 jaar.
Onderwijzers en leraren be
horen tot de interessantste
mensen die ik ken. Het valt
mij daarbij herhaaldelijk op.
dat er zo verbazingwekkend
veel echte goede docenten be
staan, terwijl het eindprodukt
dat zij afleveren daarmee niet
altijd in overeenstemming is.
Waarschijnlijk is het in het
onderwijs ongeveer hetzelfde
als in de journalistiek: als
men kranten leest zou men
helemaal niet zeggen dat er
zoveel echte goede journalis
ten zijn.
De onderwijzer en daar
mee dan zo algemeen mogelijk
aangeduid „zij die onderwij
zen" is een kunstenaar die
speelt met levend materiaal.
Het soms bizarre eindprodukt
is toch meestal een kunst
werk, al zou men soms de nei
ging hebben om het te laten
omsmelten tot iets beters.
Spelen met levend materiaal
is net iets méér dan de tradi
tionele kunstenaar kan doen
en daarom is het net iets
moeilijker om het resultaat
tot eigen voldoening te ver
volmaken Vele onderwijzers
hebben weinig voldoening van
hun werk. Dat onderstreept
hun verlangen om iets waar
devols voort te brengen. Hun
arbeid is echter „vluchtig als
de dag en als de mens zelf",
en bestaat eigenlijk hoofdza
kelijk uit experimenten. Pro
beren de kinderen wat te le
ren, proberen de kinderen te
doorgronden en in die grond
iets te planten dat bloeien zal
mettertijd.
Men krijgt wel eens ten on
rechte de indruk dat onder
wijs uitsluitend bestaat uit
het doceren der grote en klei
ne wetenschappen. Dat is ech
ter een zeer klein detail van
wat op school gebeuren moet
en in vele gevallen ook ge
beurt. De kleine en grote we
tenschappen zijn bijprodukten
van het leven: hoofdprodukt
is de mens zelf.
Het spel met levend mate
riaal is een boeiende en inspi
rerende bezigheid. Weten
schappen wegleren is geest
dodend en verdorrend. Vele
onderwijzers blijven tot op
hoge leeftijd veerkrachtig en
fris van geest. Binnen in hen
is de kunstenaar jong geble
ven, waar de docent oud werd.
Ik heb een zeer goede on
derwijzer gekend, die de
kunst verstond op het podium
voor zijn klas de mens uit te
spelen tegen de kennis en
daaruit zijn leerstof te trek
ken. Zijn leerlingen zijn niet
allemaal prima mensen ge
worden, maar dat waren ze
ook niet toen ze bij hem kwa
men. Toch heeft hij, naar mij
dunkt, kleine stukjes cultuur
geschapen en meegegeven.
Eens legde hij zijn leerlin
gen van de vierde klas der la
gere school een zin voor, die
aldus luidde:
„De dodelijk vermoeide koe
rier zoog ineen voor de troon
van de keizer". De opdracht
luidde, neer te schrijven wat
men op deze zin had aan te
merken.
De uitslag, neergelegd in
vierentwintig antwoorden,
was verrassend en interessant.
De meerderheid der leerlin
gen bleek namelijk uitsluitend
aandacht te hebben besteed
aan de betekenis van de zin
en niet aan de grammatikale
onjuistheid. Zeven antwoor
den maakten aanmerking op
„zoog":
Zoog moet zijn zijgde.
Zoog moet zijn zeeg.
Zoog is fout, maar ik weet
niet waarom.
Zoog is sterk.
Zoog is zwak.
Zoog moet zijn zakte.
Zoog lijkt me niet helemaal
goed.
De anderen hadden zich
verdiept in de dramatische
gebeurtenis, die achter de zin
verscholen was en kwamen
onder meer tot de volgende
conclusies:
Nogal een idioot om zo hard
te lopen.
Er zijn geen keizers meer,
moet zijn koningin.
Tegenwoordig zitten keizers
en koningen niet meer op tro
nen, er zijn trouwens alleen
nog maar keizers in warme
landen.
Als hij ineenzoog, kon hij
ook niets meer zeggen.
Keizer moet zijn tsaar.
Hij had beter vijf minuten
later kunnen aankomen en
dan nog vertellen wat er aan
de hand was.
Als hij dood was, had de
keizer de schuld.
De keizer had moeten zeg
gen: ga eerst even zitten.
Het was gek dat de koerier
te voet was gegaan.
Het verhaal speelt in een
oudere tijd.
Wat had de onderwijzer nu
ontdekt?
Wanneer we de antwoorden
analiseren, stuiten we op het
enigszins verontrustende ver
schijnsel dat de vraag om
aanmerkingen op een zin
blijkbaar onmiddellijk in een
aantal gemoederen werd om
gezet in een aansporing tot
critiek. Slechts enkele begre
pen dat het erom ging, een
voudig een fout aan te wijzen
en te corrigeren. De critici
echter zagen in hun kunstma
tig opgewekte ergernis de fei
telijke fout over het hoofd en
begonnen hun gal te spuien
over vermeende maatschap-
p dijke en politieke toestan
den. Eén kenmerkte zich zelfs
als een regelrechte opstande
ling: dat was degene die de
arme koerier domheid ver
weet omdat hij zichzelf had
opgeofferd in dienst van de
overheid. Een ander voelde
meer voor de nuchtere zegs
wijze: haastige spoed, zelden
goed, en pleitte ervoor dat
koeriers voortaan wat minder
haast zouden maken om ten
minste hun opdracht tot het
einde te kunnen volbrengen.
Datzelfde bedoelde waar
schijnlijk degene, die schreef:
„als hij ineenzoog, kon hij ook
niets meer zeggen". Zijn for
mulering was echter volko
men verkeerd, omdat hij uit
ging van de veronderstelling
dat het. een fout van de au
teur genoemd moest worden,
een koerier te laten ineenzin
ken voordat hij zijn mond had
kunnen opendoen.
„Keizer moet zijn tsaar"
wees op grote belezenheid, al
thans op het feit dat het jong
mens kennis had genomen
van het befaamde werk „De
Koerier van de Tsaar" van
Jules Verne. Heel opmerke
lijk was de reactie van dege
ne, die de keizer onmiddellijk
staat van beschuldiging
in
stelde: Een wrevelig demo
craat, die niet gevoelig was
voor de sprookjessfeer van
de hermelijnen mantel en
vond dat alle mensen gelijke
rechten en plichten hebben.
Twee antwoorden maakten
aanmerking op het feit, dat
het verhaal waarin de onge
lukkige koerier een rol speel
de, niet in overeenstemming
was met de huidige tijdsom
standigheden., Vreemd. Zij
stonden waarschijnlijk op het
standpunt dat de schepping
der wereld had plaatsgegre
pen op het moment waarop
zij geboren werden Een op
vatting, die men trouwens
heel vaak bij de jeugd ont
moet en die voor een deel
verantwoordelijk is voor het
gebrek aan eerbied voor en
geloof in oude waarden.
„Er zijn trouwens alleen
maar keizers in warme lan
den" geeft blijk van een bij
zonder gebrekkige intelligen
tie. Dit antwoord slaat wel
licht op Haile Selassie van
Ethiopië, of misschien op een
van die vele tot autonomie ge
klommen negerstaten in Afri
ka. Maar de knoop zit in het
feit, dat nergens in de ge
wraakte zin geschreven stond
dat de gebeurtenis niét in een
warm land plaatshad. Boven
dien is het bekend dat hard
lopende mensen in warme
landen eerder ineenzij gen dan
in koude.
Oppervlakkig gezien zou
het feit, dat de foutieve ver
leden tijd van „zijgen" door
zo weinig leerlingen werd
ontdekt, tot de conclusie moe
ten leiden dat de klas slecht
in haar Nederlandse taalken
nis zat. De onderwijzer ech
ter nam dat niet zo zwaar. Hij
vond het belangrijker dat zijn
leerlingen de grammatikale
instrumenten bleken te han
teren met het juiste doel, na
melijk om er iets zinnigs mee
uit te drukken. Wie het in
strument als hoofdzaak gaat
zien, is op het verkeerde pad,
zei hij en dat gold dan voor
de zeven die braafjes de fout
hadden aangeduid, zonder
zich in de zin te verdiepen.
„Mijn beste leerling is degene,
die antwoordde: nogal een
idioot om zo hard te lopen
Dat was een conclusie die mij
indertijd enigszins overtrok
ken aandeed, doch het vreem
de was dat de latere studie
resultaten van deze scepticus
over de hele linie overeen
stemden met de mening van
zijn onderwijzer. En de slecht
ste: „Zoog is fout, maar ik
weet niet waarom". Ook
vreemd, omdat men bij deze
leerling althans enige intuïtie
voor goed en verkeerd zou
mogen veronderstellen.
Later heb ik nog vaak aan
deze enquête moeten denken.
Ik heb inderdaad veel mensen
ontmoet., die in een snelle
oorspronkelijkheid de vinger
wisten te leggen op werkelij
ke, grove mistoestanden en
met scherpgeslepen intelli
gentie de oorzaak ervan aan
wezen in het gebrek aan zelf
standig denken en oordelen
bij "hun medemensen.
„Nogal een idioot om zo
hard te lopen" drukt in zijn
eenvoud en lichtelijke spot
volmaakt uit wat onze maat
schappelijke chaos mankeert:
te weinig gezond verstand, te
veel slafelijkheid. teveel per
soonsverheerlijking, te weinig
originele efficiency.
En ook de lieden van „zoog
is fout, maar ik weet niet
waarom" lopen er bij grote
hoeveelheden rond. Ze weten
vaagjes van alle regeltjes en
voorschriftjes af, en tillen
aarzelend de voorpootjes op
als hondjes in een circus, ter
wijl ze niet weten waarom.
Maar als men hun vraagt wat
er fout is, weigeren ze zelfs
om nog verder na te denken
en volstaan ze met een schou
derophalen. Ik weet niet
waarom.
Zo tekent zich op school
reeds af, wat later het wereld
beeld bepaalt. En zo speelt de
kunstenaar met levend mate
riaal om kunstwerkjes te ach
terhalen waar ze verborgen
zitten.
En nu begrijp ik ook, waar
om sommige onderwijzers het
zo jammer vinden als ze ge
pensioneerd worden.
NIET VERDER ZOEKEN,
bij DOUWMA keus uit meer dan
OOK VOOR JONGENS
Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Tel. 54679
Fersbreidel in Perzië. Van de 141 in Per-
zië verschijnende dag- en weekbladen
en andere periodieken heeft de regering
er 76 verboden. Voortaan moeten dag
bladen een oplage van tenminste 3.000
exemplaren, en weekbladen en andere
periodieken van minstens 5.000 exem
plaren hebben om te mogen verschijnen.
Home in Tokio. De Britse minister van
buitenlandse zaken Lord Home is naar
Japan vertrokken voor een bezoek tot
5 april.
Gaskamer in California. In California zijn
een 61-jarige man en zijn 44-jarige
vrouw wegens moord op een bejaard
echtpaar veroordeeld tot de dood in de
gaskamer.
Uit de school geklapt. 500 leerlingen ver
lieten woensdag het gebouw van hun
middelbare school in Kopenhagen om in
optocht door de straten te trekken uit
protest tegen de toestand waarin het
schoolgebouw verkeert en die „ongezond
en uit de tijd" zou zijn. „Zelfs de ratten
verlaten onze school", zo riepen zij.
Moord in Katanga. Mannen in uniform
van Tsjombe's gendarmerie hebben op
een station aan de grens tussen Rhode-
sië en Katanga een trein aangehouden
en twee Baloeba-passagiers vermoord.
De Baloeba zijn altijd gekant geweest
tegen Tsjombe's politiek van afschei
ding.
Vliegensvlug. Van 7 tot 10 april zullen
1300 Amerikaanse militairen van Kan
sas naar West-Duitsland worden over-
geylogen. De manoeuvre wil de moge
lijkheid beproeven van een snelle ver
sterking van de NAVO-strijdmacht in
Europa.
v
