Christen-democratie in Italië is niet
meer identiek aan clericalisme
CDU wordt niet langer aangeprezen
als de enig mogelijke keus
Voorbereidingen voor een
spoorstaking in Engeland
Jules Moch bepleit een
brug over Het Kanaal
't binnenhuis
BEZOEKT!!
nog t/m
12 april GROOTSE GORDIJN en
VITRAGE EXPOSITIE
Bij
VAN D
UIVENBODEN kruisstraat 22
ZIET DE ETALAGES
voor „beter wonen"
leiband
Eerste overleg had geen resultaat
voor u
voor u
Israel laat prof.
Kurt Sitte vrij
Modehuis 99 Jedo
EXTRA RECLAME
PAAS-AANBIEDING
Los
van
Waar ligt de grens
Een nieuw geluid
Bijna verleden tijd
Ontaarde liberalen
SUNIL bleekt
SUNjL blauwt
èn SUNIL is nylon-actief
SUNIL WAST STRALEND WIT
VRIJDAG 5 APRIL 1 9 o 3
15
GEHEEL VRIJBLIJVEND
PRIJSOPGAVE
COMPLETE INTERIEURVERZORGING
Ged. Oude Gracht 108-110 - Tel. 16657-17165
Meubelshow Spaarne 11 - Tel. 13608
Amintore Fanfani
'4'
NODIGT U UIT
JERSEY PAKJES
Brits onderzoek naar de
invloed van televisie
op de jeugdmisdadigheid
Pietro Nenni
Mario Scelba
Guiseppe Pella
Franse betrekkingen met
Arabische landen hervat
julianapark 58-60-62 tel. 54550-57715
meubeltoonkamers 1e en 2e etage
vrij te bezichtigen
Toost op de koningin
Britse minister dient een
aanklacht in tegen het
weekblad Paris-Match
propagandist van bestendiging der rege
ring van centrum-links. Dit is iets geheel
nieuws in de Italiaanse politiek. Ook Stor-
ti, de secretaris der „vrije vakbonden"
(in wezen rooms katholiek) zegt tegen de
door hem georganiseerde arbeiders dat zij
volgens hun beste weten moeten stemmen
op een der drie regeringspartijen of op de
Nenni-socialisten.
(Van onze correspondent)
ROME. Volgende maand gaan de
Italianen op ter stembus. Hoewel er al
tekening in de toestand begint te komen,
is het beeld toch nog niet helemaal dui
delijk. Er zijn bij verkiezingen in Italië
altijd dingen, die wij in onze noordelijke
streken nauwelijks kunnen begrijpen.
Dat het er wat luidruchtig en heftig toe
gaat, spreekt vanzelf. Overigens is het,
althans voorlopig, deze keer veel minder
opzienbarend dan bij de verkiezingen
van tien of vijftien jaar geleden. Dat
danken wij aan de televisie. Nu een
ieder door middel van radio of televisie
in eigen huiskamer de partijleiders, on
verschillig tot welke partij ze behoren,
kan zien en horen, is de belangstelling
voor de toespraken in theaters en op
stadspleinen veel geringer. En daarmee
valt een deel van het kleurige crcus-
gedoe, dat eenmaal bij verkiezingen in
het zuiden onvermijdelijk leek, vanzelf
weg.
Bijzonder vreemd voor onze begrippen
is, dat de partijen zich een week of twee,
drie nadat de verkiezingscampagne offi
cieel is geopend, gaan bezinnen op een ge
schikt programmaNatuurlijk is er
wel zo iets als een partijprogramma, maar
dat is doorgaans vrij vaag, met het ge
volg, dat de kiezers het heel gewoon vin
den de ene keer voor de christendemo
craten te stemmen en een volgende keer
voor de liberalen of de socialisten. Naast
dat vage partijprogramma komt dan, wan
neer de campagne eenmaal goed op weg
is, een verkiezingsprogramma, dat steeds
bijzonder rijk is aan beloften.
Geen enkele partij maakt daar haast
Advertentie
DAMESJAPONNEN, MANTELS en
MANTELCOSTUUMS volgens de
laatste PARIJSE snit.
Exclusieve ITALIAANSE PULLOVERS
en VESTEN in de nieuwste kleuren
en dessins
Alle voorjaarskleuren;
in alle maten28.95
Gen. Cronjéstraat 48 - Tel. 61790
(Van onze correspondent)
LONDEN De Britse minister van
Binnenlandse Zaken, Henry Brooke, heeft
een commissie benoemd die de leiding op
zich zal nemen van het onderzoek dat
gaande is naar de invloed van televisie op
de jeugdmisdaad. De vice-kanselier van
de universiteit van Leicester is voorzitter
van de commissie. In het Lagerhuis werd
het geval aangehaald van een jongen die
zijn moeder had vermoord. Voor de recht
bank werd gezegd dat hij televisiescènes
had nagebootst.
mee: integendeel, de kunst is het zo lang
mogelijk uit te stellen om eerst te zien,
wat de anderen doen en ze te kunnen
overtroeven. Natuurlijk is datgene wat de
christen-democraten doen en zeggen het
belangrijkst, al was het alleen maar om
dat dit verreweg de grootste partij is en
ook wel blijven zal. De moeilijkheid is al
leen, dat de christen-democraten het on
derling allerminst eens zijn en dat men
er voorstanders onder vinden kan zowel
van het meest bekrompen conservatisme
als ook van een „progressiviteit", die wei
nig verschilt van wat de communisten ple
gen te prediken in landen, waar ze de
macht niet in handen hebben.
Het verstandigst is waarschijnlijk niet
al te veel waarde te hechten noch aan he
ren als Pella en Scelba, die de kiezers we
ten te vertellen, dat de politiek van „cen-
trum-lmks" (dat is de politiek der huidige
regering) eigenlijk neerkomt op de poli
tiek van de socialisten, die identiek zou
zijn met die van de communisten, noch
aan de heftige sociale bewogenheid, die de
toespraken kenmerkt van de leiders der
rooms-katholieke vakbonden. Men kan er
zich over verwonderen, dat zo uiteenlopen
de gezichtspunten worden voorgestaan
door lieden, die tot de voormannen beho
ren van een en dezelfde partij; maar ten
slotte is er de rooms katholieke geloofs
overtuiging, die allen bindt op een ander
plan.
We moeten ons dus maar houden aan
wat partijsecretaris Moro weet te vertel
len. Zijn schier eindeloze toespraak in Ro
me behelst het „verkiezingsprogramma".
Het moeilijke daarbij is, dat Moro, een
raspoliticus en een uiterst voorzichtig man,
er een betoogtrant op na houdt, die be
staat uit tussenzinnen, weerleggingen,
kronkelpaadjes en voorbehoud. Het enige
wat wèl duidelijk is uit zijn woorden is
dat hij alle rooms katholieken oproept te
stemmen voor zijn partij en vertrouwen
te hebben. Minder duidelijk is, waar hij
de grens trekt (wie is rooms katholiek en
wie niet?) en waarin men vertrouwen
moet hebben.
Wie zich blind staart op het communis
tisch gevaar mag veronderstellen, dat
de christen-democratische partij ook in
de toekomst zal zijn „de muur waarte
gen het communisme zich te pletter
loopt". Wie ook nie.t erg gediend is van
een rechts totalitarisme, mag „vertrou
wen" dat de politiek van „centrum-links"
bestendigd zal worden en dat op die wij
ze communisten en fascisten gelijkelijk
zullen worden geïsoleerd. Wie het niet
eens is met „centrum-links" mag „ver
trouwen", dat Moro, als dat wenselijk
mocht blijken, korte metten zal maken
met Fanfani, de voorstander van de
nieuwe politiek en op de een of andere
manier zal aanpappen met de liberalen
en zal terugkeren tot de vertrouwde po
litiek van „centrum-rechts". Dat wordt
alles erg vaag gelaten en misschien is
juist die vaagheid wel de enige manier
om ook ditmaal alle rooms katholieke
stemmen te verwerven.
Fanfani laat een ander geluid horen. Hij
begint vrijwel al zijn toespraken met de
verzekering, dat hij het volkomen eens is
met zijn partijsecretaris, maar wat hij
verder zegt is besilst meer progressief.
Enhij wekt zijn toehoorders op om
te stemmen, als zij het eens zijn met het
programma, op de christen-democraten,
anders op de sociaal-democraten of op de
republikeinen en „eventueel ook op de so
cialisten". Meer dus dan woordvoerder
voor zijn eigen partij alleen is Fanfani
Dit bewijst, dat zich een proces van rij
ping bezig is te voltrekken in heel het
politieke leven van dit land, maar vooral
in de christen-democratische gelederen.
Men loopt daar niet langer aan de leiband
van de geestelijkheid, ook al vindt bijvoor
beeld Moro veel warmer en overtuigender
woorden wanneer hij spreekt over de on
aantastbare soevereiniteit van d'e kerk,
dan wanneer het gaat om de soevereiniteit
van de staat.
De geestelijkheid zelf, althans de over
grote meerderheid der bisschoppen, is ook
veel bezadigder. De tijd van de jezuïeten
paters, die als „microfonen Góds" enor
me volksmenigten plachten toe te spreken
en allen, die niet voor de christen-demo
craten stemden met het hellevuur be
dreigden, is voorbij. Ook de beïnvloeding
van de kiezers door vele miljoenen brief
kaarten, die uit alle landen van West-
Europa, maar vooral uit de Verenigde
Staten, aijan vrijwel alle Italiaanse gezin
nen werden gezonden (kloosterzusters
maakten de adreslijsten op) zou thans on
denkbaar zijn.
Onder paus Joannes is de Rooms-Katho-
lieke Kerk ook in Italië weer een uitslui
tend godsdienstige instelling, die zich ertoe
beperkt de gelovigen op te wekken afge
vaardigden naar de Kamer te sturen, die
de godsdienst, het gezinsleven en de waar
digheid van de menselijke persoon eerbie
digen. De golf van clericalisme, die in de
jaren kort na de oorlog Italië overspoelde,
behoort bijna tot het verleden.
Bijna, want men vindt er nog resten van
bij personen als Scelba, en vreemd genoeg
ook bij Pella, die van buis uit helemaal
geen christen-democraat, zelfs geen mili
tant rooms katholiek is, maar na een fas
cistisch verleden veeleer een in het rooms-
katholieke kamp verzeilde liberaal kan
worden genoemd. Juist Pella heeft be
weerd, dat de christen-democraat eenmaal
tot Kamerlid gekozen, niet zozeer tegen-
over de partij dan wel tegenover de gees
telijke overheden, die „hem hebben ge
steund en vertroost" tijdens de verkie
zingscampagne, verantwoordelijk is
op die wijze zou, wanneer de christen
democraten opnieuw het heft in handen
krijgen, dus eigenlijk de kerk en in laatste
instantie het Vaticaan, Italië regeren.
Daarmee is fanfani het stellig niet eens
en vermoedelijk Moro evenmin.
Maar hoe ver het clericalisme, of juis
ter: een ontaarde vorm van clericalisme,
in Italië velen beïnvloedt, die menen, dat
men het heil moet zoeken in datzelfde
soort conservatisme dat in dit land al zo
lang overheersend is, bewijzen de libera
len, die heel weinig gemeen hebben met
wat elders (en eenmaal ook in Italië) on
der die naam wordt verstaan. De liberale
partijsecretaris Malagodi heeft zich ver
klaard tegen echtscheiding (Spanje en Ita
lië zijn, naar wij menen, de enige landen
waar echtscheiding onmogelijk is). Dezelf
de Malagodi pleit ook voor de „vrije" (dat
is door priesters geleide) school, terwijl
het eenmaal juist de liberalen zijn geweest,
die het onderwijs aan de geestelijkheid
hebben onttrokken en de openbare school
instelden. We hebben dus hier liberalen,
die niet alleen op sociaal gebied behou
dend zijn, wat hun goed recht is, maar zich
voordoen als „kathoelier dan de paus".
Verlies en winst
Wat de resultaten betreft, is te voorzien
dat de christen-democraten zowel naar
links als naar rechts stemmen zullen ver
liezen. De liberalen zullen flinke winsten
boeken (de tegenstanders van de nieuwe
richting), de communisten verliezen stem
men, die Nenni ten goede komen en de so
ciaal-democraten zullen ook wel winst boe
ken.
(Van onze correspondent)
LONDEN Hoewel het conflict zich
nog pas in het eerste stadium bevindt, is
het gevaar van een nationale spoorweg
staking in Groot-Brittannië toegenomen.
Het gesprek tussen dr. Beeching, de lei
der van de Britse spoorwegen, en Sydney
Greene, de algemeen secretaris van de
Nationale Spoorwegvakbond, is onvrucht
baar geweest. Voor de bond is het feit,
dat als gevolg van de drastische reorga
nisatie van de spoorwegen in de eerstko
mende jaren 125.000 man aan de kant zal
worden gezet, onaanvaardbaar tenzij er
iets gedaan wordt om de slag te verzach
ten. Dr. Beeching wil de afvloeiing van
overtollig personeel in elk geval doorzet
ten.
Hij heeft echter voor de televisie gezegd
dat hij wel degelijk bereid is een oplos
sing te vinden voor de moeilijkheden die
voortkomen uit de reorganisatie. Hij zou
vermindering van de personeelsbezetting
echter niet tot stand te willen brengen
door normale afvloeiing en stopzetting van
(Van onze correspondent)
PARIJS Frankrijk en Egypte hebben
besloten eindelijk een punt te zetten ach
ter de diplomatieke gevolgen van de Suez-
crisis uit 1956 door hun betrekkingen te
normaliseren. Er worden binnenkort zaak
gelastigden uitgewisseld die later voor am
bassadeurs plaats zullen maken. Frankrijk
zal zo spoedig in alle Arabische landen,
met uitzondering van Jemen, weer diplo
matiek vertegenwoordigd zijn. In Jemen
zal vermoedelijk binnen afzienbare tijd
een Franse consul zijn werkzaamheden
eveneens hervatten.
Advertentie
LUIK (AP) De voormalige Franse
premier Jules Moch, een der promotors
van een brug over Het Kanaal, heeft
een redevoering aan de Luikse universi
teit verklaard, dat er zes jaren en onge
veer 2.736.000.000 gulden nodig zullen zijn
voor de bouw van de 30 kilometer lange
verbinding tussen Engeland en het Euro
pese vasteland.
DESKUNDIGEN HEBBEN alle tech
nische e^ juridische vraagstukken die uit
het plan voortspruiten, opgelost. De brug
zou moeten worden geslagen tussen de
70 meter hoge klippen van Dover en een
punt op Frans grondgebied, een kilometer
landinwaarts bij de kust te Cap Blanc.
De brug zal zeven meter hoger liggen
dan de hoogste scheepsmasten ter wereld
namelijk die van het Britse passagiers
schip Queen Mary. Een 425 meter brede
vaargeul zal open blijven voor de scheep
vaart.
DE BRUG ZAL rusten op 135 pijlers
van gewapend beton. Zij zal een breedte
van 37 meter hebben en twee spoorbanen
en acht rijbanen bevatten. Indien nodig
zou men kunnen overgaan tot de bouw
van een tweede wegdek naast het eerste.
De 'brug zal 810.000 ton staal bevatten,
honderd maal zoveel als de hoeveelheid
die nodig was voor de Eiffeltoren.
FRANKRIJK EN Engeland zouden elk
een vijfde van de kosten van het project
moeten dragen. Het resterende bedrag zou
verdeeld moeten worden over diverse
Europese landen die belangstelling koes
teren voor het plan.
De revenuen van de aandeelhouders zou
den beperkt blijven tot de verdeling van
acht percent van de winst. De rest zal
Advertentie
naar het publiek gaan in de vorm van
vermindering van tolgeld.
Er zullen voor de brug hoogst ingewik
kelde verkeersregels en methoden uitge
werkt worden.
Volgens Moch bestaan er drie projecten
voor verbetering van de verbinding tus
sen Engeland en het vasteland: Een spoor
tunnel, een tunnel met spoorbanen en ver
keerswegen, en de brug.
aanwerving van nieuwe krachten, maar
door rechtstreeks ontslag.
De bond klaagt ook dat dr. Beeching
geen bijzonderheden geeft over het in
krimpingsplan. Het personeel weigert de
komende massale ontslagen lijdelijk af te
wachten.
Aan de andere kant klinkt het verwijt
aan de bonden dat zij zich tegen de reor
ganisatie zouden verzetten. De Nationale
bond, de grootste organisatie van het Brit
se spoorwegpersoneel, heeft in beginsel tot
staking besloten. Maandag zal de bond de
andere organisaties in het spoorwegbe
drijf raadplegen om te beslissen over de
datum en de duur van een eventuele sta
king.
HAIFA (AP) Professor Kurt. Sitte,
een internationale autoriteit op het gebied
van de kosmische straling, die in 1961
werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenis
straf omdat hij geheime inlichtingen had
verschaft „aan een staat die vriendschap
pelijk staat tegenover Egypte," is giste
ren uit de gevangenis van Haifa ontsla
gen.
De 53-jarige Sitte, het voormalige hoofd
van de afdeling natuurkunde van het
technologisch instituut in Haifa, heeft ver
klaard dat het nooit zijn bedoeling is ge
weest de belangen van Israel te schaden.
Sitte is geen Jood. Hij liet doorschemeren,
dat hij Israel mogelijk zal verlaten. Sitte
is in het bezit van een Duits paspoort, zo
heeft zijn advokaat verklaard.
Sitte werd geboren in het Sudetische
deel van Tsjecho-Slowakije. Wegens zijn
anti-nazi activiteiten werd hij door de
Duitsers als hoogleraar in Praag ontsla
gen. Hij heeft verscheidene jaren in het
concentratiekamp Buchenwald gezeten als
politieke gevangene.
Hij heeft belangrijke posten vervuld in
zijn na-oorlogse carrière in Engeland, de
V.S. en Zuid-Amerika, voor hij in 1954
naar Israel kwam, waar hij het laborato
rium voor kernenergie in Haifa oprichtte.
Sitte werd tijdens zijn gevangenschap
toegestaan door te gaan met zijn research-
werk over kosmische stralen.
Advertentie
Flannel Blazers
69.00 - 109.00
Moderne Pantalons
39.75 - 59.75
BARTELJORISSTRAAT 5 - HAARLEM
Koningin Elizabeth II en de Hertog
van Edinburgh hebben in de Londense
Guildhall aangezeten aan een lunch,
welke ter hunner ere werd gegeven
na de thuiskomst van een reis naar de
Fidzji-eilanden, Australië en Nieuw-
Zeeland. Op de foto brengen dr. Ram
sey (links), aartsbisschop van Canter
bury, en Sir Ralph Perring, de Lord
Mayor van Londen, een toost uit op
de koningin.
Winkeldieveggen. De Rotterdamse po-
ltierechter heeft twee Haagse vrouwen,
twee zusters van 34 en 32 jaar, wegens
winkeldiefstallen elk tot zeven dagen ge
vangenisstraf veroordeeld. Zij moeten in
Den Haag ook voor dergelijke feiten te
rechtstaan. De oudste ging gebukt onder
afbetalingsschulden. Zij moest 60 per
week afbetalen.
LONDEN De Britse minister van
Oorlog, John Profumo, die in opspraak
kwam doordat zijn naam in verband werd
gebracht met mejuffrouw Christine Kee-
ler,' die met vakantie naar Spanje ging
toen zij in een Londense strafzaak als ge
tuige moest verschijnen, .heeft een aan
klacht ingediend tegen het Franse geïl
lustreerde weekblad „Paris Match", dat
vorige week een artikel over deze zaak
publiceerde. Exemplaren van het blad,
waarin het artikel-voorkwam, zijn terug
gehaald, van de trein waarmee zij naar
Groot-Brittannië zouden worden ver-
voèrd. De pagina met het -"erd
daarop uit de voor Gro^' v
stemde editie verwijde,
A
