Zeven medailles voor Nederland in Genève
Geesink kwam met twee titels op totaal
van twintig Europese kampioenschappen
ACHTERSTAND
Het Spaarne kreeg wisselprijs
bij wedstrijd op de Voorzaan
Hockey-zege zonder glans op
de Belgen in Amstelveen
Sonneville kon natuurlijk niet
van Kops winnen, maar hij
maakte het hem danig lastig
Renners weigerden zaterdag te starten
maar velen kozen eieren voor hun geld
Jonge Van Twillert
sterkste judoka in
junior-lichtgewicht
J. Gregory won de
Del Court-beker
Jeugdige roeiers
weerden zich goed
Ronde in cijfers
Te kort spel en
keeper Thill
stonden grotere
zege in de weg
Zeventien spelers
naar Lyon
Van Steenvoorden
verloor leiderstrui
aan v. Kreuningen
MAANDAG 13 MEI 1963
Niet zo florissant
"Ji
mm
Overdijkink afgevoerd
van kandidatenlijst
Van Evsden won in Parijs
Internationaal badmintontoernooi
Ander weer
4
Anton Geesink is nog steeds superieur
in het Europese judo. De 124 kg zware.
29-jarige Utrechtse atleet heeft dat dit
weekeinde tijdens de wedstrijden met als
inzet de Europese titels in het ijsstadion
Des Vernets in Gencve weer op ondubbel
zinnige wijze getoond. Zijn reeks overwin
ningen was zo imponerend dat alle andere
voortreffelijke prestaties, ook die van de
Russische judoka's die met het beha
len van de titel in de teamwedstrijden wel
voor de grootste verrassing zorgden
als het ware wegvielen bij de kracht, de
souplesse, techniek en speelsheid waar
mee Anton Geesink zijn tegenstanders in
enkele ogenblikken uitschakelde.
De Utrechter, die in 1951 als bruine
band in Parijs voor het eerst deel
nam. behaalde met zijn voortreffelijke
verrichtingen in het zwaargewicht en alle
categorieën (open klasse) in totaal twintig
Europese kampioenschappen en geen en
kele judoka van welk formaat dan ook kan
op een dergelijke erelijst prat gaan. Jam
mer was het voor onze landgenoten Wil
Dadema en de jonge Henk Warmerdam,
dat juist zij in dezelfde klasse uitkwamen
als Geesink. want nu was er voor hen niet
meer weggelegd dan het zilver.
Weliswaar hadden Dadema en Warmer
dam afgesproken het hun bondscoach
moeilijk te maken het grapje ging dat
Dadema de Utrechtse reus zou uitputten
en Warmerdam Anton Geesink zou ver
slaan maar Dadema kreeg niet meer
dan vijfendertig seconden toegemeten om
contact met de mat te houden, terwijl
Warmerdam na zeventien seconden met
een magnifieke o-soto-gari de wereld in
horizontale toestand bekeek. Tweemaal
moest Anton Geesink diep door de knieën
buigen om hoog op het ereschavot staan
de de kleine Fransman de kans te geven
hem met de kampioensmedailles te tooien.
Maar ook voor de zestienjarige Harry
van Twillert was er bij de junioren in de
lichtgewichtklasse het vreugdevolle mo
ment. De jonge Spakenburger versloeg in
korte tijd 'de Oostduitser Igel en de West
duitser Rosin en kwam in de finale op
beslissing scheidsrechter na zijn tegen
stander enkele malen naar de mat te heb
ben gebracht tegen de Zwitser Tour-
maire tot een royale overwinning Voor
het eerst in een dergelijk toernooi, waar
hij tegenop had gezien als een berg. vocht
de jonge debutant zich door alle moeilijk
heden heen. In de midden- en zwaarge
wichtklasse eindigden Huub Schaeffer
(Roermond) en Tjima van der Lubbe
(Den Haag) op de derde plaats.
Drie titels voor Anton Geesink en Har
ry van Twillert. twee zilveren medailles
voor Wil Dadema en Henk Warmerdam
die op voortreffelijke wedstrijden kun
nen terugzien en tweemaal brons vooi
de junioren Tjima van der Lubbe en Huub
Schaeffer, geven Nederland het aanzien
goed voor de dag te zijn gekomen, maar
wanneer men weet dat bij de Olympische
Spelen van Tokio Anton Geesink door zijn
leraarsstatus niet kan deelnemen, Hairi
van Twillert misschien nog niet rijp ge
noeg zal zijn voor een dergelijk toernooi
en dat andere Nederlanders, bij wie uit
stekende judoka's als Anton Linskens. die
tot de kwartfinales doordrong, de gebroe
ders Jan en Peter Snijders en de drie
„Jopen", Gouweleeuw. De Wolff en Mac-
ieaav allen in de eerste of tweede ronde
werden uitgeschakeld, ziet het er niet zo
florissant uit. Temeer daar juist in _de
klasse van de amateurs, waarin de Fran
sen het bijzonder goed deden, onze land
genoten geen voet aan de grond kregen
en de Russen de eigenlijk belangrijkste ti-
tel het Europese kampioenschap van
teams behaalden.
De Russen hebben in Genève vooi de
grote verrassing gezorgd. Weliswaar ver
loren Kiprotschasvili en Kiknadze hun
Europese titels, maar door D.iagamadze
bij de lichtgewichten en als team namen
zij twee gouden medailles naar huis
Neem daarbij dat bijna alle Russische
deelnemers doordrongen tot de kwart- o
halve finales en men heeft enige indruk
van de kracht van het Russische judo.
Vóoral de manier, waarop in de teamwed
strijden van Engeland, Frankrijk (na een
sensationele verlenging waarbij Kiknadze
de grote man was en Schiltz de atleet
die in Japan alle wedstrijden had gewon
nen volkomen faalde) en in de finale
zij het met slechts één gewonnen partij
met vijf ontmoetingen onbeslist var,
West-Duitsland werd gewonnen, was van
grote klasse.
De nieuwe Europese kampioenen zijn
Teams: Rusland. Junioren lichtgew.: Harry
van Twillert (Ned.); middengewicht
Hauptmann (Joegoslavië); zwaargewicht
Van Damme (België).
Open klasse: lichtgewicht: Djagamad-
ze (Rusland); middengewicht: Noris
(Frankrijk); zwaargewicht: Geesink (Ne
derland): alle categorieën: Geesink.
Amateurs: lichtgewicht: Bourreau
(Frankrijk); middengewicht: Leberre
(Frankrijk); zwaargewicht: Glahn (W.-
dld); alle categorieën: Nitz (O.-Did.).
Anton Geesink blijkt nog steeds een
klasse apart te zijn in de judosport.
Dat demonstreerde hij weer eens over
duidelijk tijdens de Europese kam
pioenschappen m Genève. Hij verover
de er twee titels.
Op de Kennemer Golfclub in Zandvoort
heeft J. F. Gregory (Kennemer Golfclub)
zondag de Del Court-beker gewonnen. In
de finale won hij met 3 en 2 van J. Baart
de la Faille (De Pan).
Gregory won in de halve eindstrijd met
5 en 3 van mevrouw M. C. van Geer (Am
sterdamse G.C.), terwijl Baart de la Faille
met dezelfde cijfers R. C. Smidt van Gel
der (Haagse G. en C.C.) versloeg.
Op de Voorzaan zijn dit weekeinde de
jaarlijkse nationale roeiwedstrijden van de
Zaanlandschc Zeilverenigi ïg gehouden. Op
deze eerste open kortebaanwedstrijden van
het seizoen waren het de „burger"- en stu
dentenverenigingen die elkaar ontmoetten.
Er werd door 32 verenigingen uit heel het
De uitslag van dc vierde etappe ni de
Ronde van Nederland luidt: 1. Denijs
(Belg. Ploeg Cools) 302 km in 8 uur 14
min. 55 sec. met bonificatie 8.14.25; 2
Van Kreuningen (pl. Janssen) z.t. met
bonificatie 8.14.40: 3. Renz (Did. pl.
Baier) 8.17.19; 4. Seneca IBelg. pl. Niye)
z.t.; 5. Post (pl. Alberti) 8 17.28; 6. Jans
sen (pl. Janssen): 7 Oldenburg (Did
pl. Baier); 8. Captein (pl Schutte); 9
Raes (Belg. pl. Cools); 10. Piet van Est
(pl. Rijnbende).
Na de vierde etappe ziet het algemeen
klassement er als volgt uit: 1 Van
Kreuningen (pl. Janssen) 26 01.31; 2.
Steenvoorden (pl Peters) 26.01.36; 3.
Wim van Est (pl Alberti) 26.02.21: 4.
Van der Ven (pl. Peters) 26.02 36. 5. De
Nijs (Belg. pl. Cools) 26.02.40; 6. Seneca
(Belg. pl. Naye) 26.03.36; 7 Raes (Belg
pl. Cools) 26.04.00: 8. Kersten (pl Schul-
te) z.t.; 9. Van der Borgh (pl. Alberti)
z.t.; 10. Rentmeester (pl. Schulte)
26.04.19.
De uitslag van het ploegenklassement
van de vierde rit was: 1 pl Cools
24.49.51; 2. pl. Janssen zt.; 3. pl. Baier
24.52.15; 4. pl Schulte 24 52.24: 5. pl
Alberti z.t.; 6. pl. Peters 24.56.32
Het algemeen ploegenklassement
luidt' 1. pl Janssen 78 11 08; 2. pl. Al
berti 78.11.57; 3. pl. Cools 78 12.31; 4.
1. Schulte 78 13 19; 5 pl Peters 78.14.41
6 nl Baier 78 14.55.
De prestatieprijs va zaterdag was
voor Dick Enthoven en die van zondag
voor De Nijs.
Het puntenklassement luidt: 1. Piet
van Est 34 pnt.; 2. Seneca 41 pnt.; 3.
Steenvoorden 45 pnt., 4. Wim van Est
46 pnt 5. Captein 48 pnt.
land deelgenomen, waarbij moet worden
aangetekend, dat de studenten, zo vlak na
de vorige week gehouden Varsity, niet met
hun sterkste ploegen uitkwamen. Niette
min werden zondag, onder uiterst plezie
rige weersomstandigheden, vooral door de
jonge ploegen goede wedstrijden verroeid.
Voor de ploeg van Het Spaarne uit
Haarlem was er alle reden tot vreugde.
Zij won de „Verenigingsprijs", een wissel-
prijs die wordt toegekend aan die vereni
ging welke over de gehele linie de meeste
punten verzameld. Dit aantal, te weten 22,
werd voornamelijk bereikt door de goede
prestaties van de damesploegen en van de
jeugd De jonge vier, bestaande uit de da
mes Roosenschoon, Lieve. B. Bothe, Ley-
dekkers en Hoogeveen, won met grote
overmacht en met ruim twee bootlengten
voorsprong op de ploegen van De Amstel
en Argo. Een dergelijke prestatie belooft
ongetwijfeld veel voor de toekomst.
Het hoofdnummer bij de heren werd
een overtuigende overwinning voor DDS.
gevolgd door de ploegen van Proteus en
Nereus. Niet minder dan zeventien boten
kwamen aan de start. In de jonge acht
verraste Tachos uit Eindhoven met een
zeer veelbelovend acht. Deze vereniging
die thans voor het tweede jaar aan de wed
strijden deelneemt, behaalde een klinken
de zege op Nereus, Argo en Aegir, en
doet zich daardoor als een geducht tegen
•stander gelden.
In de jonge twee werd verbeten strijd
gevoerd door het duo Westra/Van Buren
(Het Spaarne). dat na een spannende race
beslag wist te leggen op de derde plaats
na De Amstel en Corn. Tromp. De over-
naadse skif 14/16 leverde een Haarlemse
overwinning op die op naam kwam
staan van de fel strijdende Bram van Zan
ten. Hoogtepunt van het programma was
ongetwijfeld de race in de dubbele twee
en, waarbij het ging tussen Dc Hoop en
Willem III. De gebroeders Kloosterman,
die voor De Hoop in het water kwamen
wonnen met slechts een halve seconde
voorsprong op de Willem-III-roeiers En
ters en Boelen
De dames Dijkstra, Van Wijngaarden,
v. d. Plas Nauta en Berendse wonnen voor
Het Spaarne het nummer dubbel vier
meisjes, waarbij zij de ploegen van De
Hoop en Willem III achter zich lieten. Ook
de jongens van het Spaarne, in de catego>
rie der 17 en 18-iarigen. waren hun tegen
standers van De Hoop en Naarden te vlug
af.
Zweerts (met. witte broek) heeft alle
kracht gelegd in zijn schot op het
Belgische doel, maar keeper Thill zal
de inzet toch nog kunnen keren.
Er waren zondagmiddag in het Wage
nerstadion in Amstelveen twee factoren die
er de oorzaak van werden dat de 54ste
hockey-lnterland tussen Nederland en Bel
gië slechts met 2-0 door oranje werd ge
wonnen. De eerste werd gevormd door het
formidabele doelverdedigen van Marcel
Thill, die de ene wonderbaarlijke redding
na de andere verrichtte, de tweede oor
zaak lag in het weer te korte en daardoor
te doorzichtige samenspel van de aanval.
Dit tenminste een klasse beter spelende
Nederlands elftal had ook niet de gewel
denaar Thill onder de Belgische lat een
ruimere overwinning moeten behalen
Maar het individueel voortreffelijk spelen
de binnentrio Van 't Hooft-Zweerts-Voigt
speelde in de opzet van de aanval zo mo
gelijk nog „peuteriger" dan twee weker,
geleden in Hannover, waardoor de zeer
matige Belgische backs en kanthalfs tel
kenmale alle gelegenheid kregen ergens
een stick tussen te steken.
Als excuus voor genoemd drietal geldt
dat de beide vleugelspelers Van Vroonho
ven en vooral Krol een nogal ongelukkig'
partij speelden met veel gemiste passes
en maar heel weinig goede voorzetten
Het nauwelijks voor top-hockey geschik
te hobbelige veld van het Amstelveense
stadion moet vooral voor buitenspelers wel
een ware wanhoop zijn.
Achter deze dus niet geheel oèpel
draaiende voorhoede stond een sterl.*e mid
denlinie, met spil Fiolet in zijn allerbeste
vorm, de hardwerkende Fokker en een
goed verdedigende, maar nogal eens slor
dig plaatsende Mijnarends Van de be
trouwbare backs was Van Gooswilligen de
man die het meest opviel.
Eigenlijk is het Nederlands elftal voort
durend in de aanval geweest en alleen om
dat het tweede Nederlandse doelpunt pas
in de laatste fase van de strijd werd ge
scoord bleef de spanning er door de en
kele Belgische uitvallen en het viertal
strafcorners, dat de geelhemden van de
goed leidende Duitse scheidsrechters toege
wezen kreeg, tot het einde in
Het voorhoedespel ging al dadelijk mank
aan afwerking en bij de vele schoten, die
toch nog kwamen, sprong Thill van hoek
naar hoek. Zo mislukten een lange hoek
slag. een snelle combinatie van Vroonho-
ven-Voigt en een schot van de vrij voor
Thill gekomen, maar uit een ongunstige
hoek schietende Van 't Hooft. In de 13de
minuut stopte de Belg een vliegend schot
van Zweerts en drie minuten later een
lage bal van Voigt. Het spelbeeld bleef
ongewijzigd af en toe slaagden de Bel
gen er in zich aan de druk te ontworste
len, maar wanneer de bal dan in het be
zit kwam van de voorhoede, gebeurde er
niets.
In de 26ste minuut moest Thill zwichten
voor een juweel van een schot van de uit
het centrum van het veld recht naar vo
ren doorbrekende Zweei-ts De Bilthove
naar pikte de bal ergens bij de midden
lijn op, was meteen op volle snelhied zon
der dat spil Lorette hem kon bereiken en
rechts de cirkel binnenkomend vuurde hij
een kogel af die via de voet van Thill
hoog in de hoek insloeg.
De tweede helft gaf tot ongeveer de 16de
minuut zeer slecht en steriel hockey te
zien. Telkenmale vroeg men zich af waai
de crosspass bleef al was het opbouwende
werk van Francis van 't Hooft vaak zeer
fraai. Er veranderde niet veel in het aan
zien van de wedstrijd. Nederland bleef in
de aanval met doorbraken in het centrum
doch het duurde tot 7 minuten voor het
einde voor de tweede treffer kwam. Het
was een hoge snijbal van Voigt uit een
korte goed gecamoufleerde hoekslag. Een
goed interland seizoen was met een ver
diende, maar niet zeer indrukwekkende ze
ge besloten.
Na afloop van de laatste hockey-inter-
land van het seizoen 1962-1963, die tegen
de Belgen in Amstelveen heeft de elftal-
commisie van de KNHB de volgende 17
spelers aangewezen, die zullen deelnemen
aan het 12 landen-toernooi, dat van 28
sept. t/m 6 okt. in Lyon wordt gehouden:
Boks (Amsterdam). Coster van Voorhout
(Amsterdam), Fiolet (HDM). Fokker (La
ren), Van Gooswilligen (SCHC), Van 't
Hooft (Hilversum), De Keyzer (Breda),
Krol (Leiden), Leemhuis (SCHC), Mijn
arends (Amsterdam). Van Rossem (HHIJC)
Nico Spits (Amsterdam), Terlingen (Am
sterdam). Veentjer (HDM). Voigt (Am
sterdam), Van Vroonhoven (SCHC) en
Zweerts (SCHC).
De kans bestaat, dat Boks verhinderd
is. Zijn plaats zal dan worden ingenomen
door Brederode (HHIJC)
Niet opgenomen in de ploeg is Overdij
kink (SCHC). Overdijkink had coach
Bromberg duidelijk gemaakt, dat hij het
er niet mee eens was niet tegen België te
zijn opgesteld. Hij is daarop van de lijst
kandidaten afgevoerd en is daarmee te
vens uitgeschakeld voor een plaats in de
ploeg, die naar de Olympische Spelen van
Tokio zal worden afgevaardigd.
In de tweede ronde van het kwalifica
tietoernooi voor de internationale tennis
kampioenschappen van Frankrijk heeft
Piet van Eysden zaterdag in Parijs met
6-4, 6-4, 7-5 gewonnen van de Fransman
Yves Christiaen.
Ferry Sonneville heeft eens te meer be
wezen dat hjj zich in de badmintonsport
nog steeds kan meten met de besten ter
wereld. Bjj de internationale kampioen
schappen van Nederland in Haarlem kon
hij door blessures zijn kansen niet naar
behoren verdedigen, maar tijdens het zeer
sterk bezette internationale toernooi dat
zjjn eigen vereniging „Dropshot" dit week
einde in de Haagse Marlothal hield, vierde
de grijzende Nederlandse Indonesiër, of In
dische Nederlander, zoals u wilt, een gran
dioze comeback.
Het toernooi winnen was voor hem niet
mogelijk. Dat stond van tevoren al vast.
want bij de deelnemers bevond zich nie
mand minder dan de Deense grootmeester
Erland Kops. al enkele jaren onbetwist de
sterkste speler ter wereld. Sonneville moest
zich dus tevreden stellen met een rol van
het tweede plan, maar de manier waarop
hij die vervulde, stempelt hem tot een
Ronduit gezegd betekenen deze resulta
ten dat het Nederlandse judo, eens een
bolwerk in Europa, de aansluiting ineens
heeft verloren. De andere landen zijn sterk
vooruitgegaan en vooral West-Duitsland
kwam naar voren. Achter judoka's als
Geesink, Jan van Ierland. Hein Essink.
ir Koos Bonte en Wil Dadema, die i jn de annalen van de ronae nugescn
vaarwel ge- ven. Daar kwam zaterdagmiddag in de
gedeeltelijk de wedstujdspoit vaal2V.,.g, J stromende regen bijna het einde van de
Het schijnt niet mogelijk te zijn een
Ronde van Nederland zonder incidenten te
houden. Na het beruchte geval bij Wes
tervoort 1961 is nu de zaak Zwanenburg
Weeenaar Koos Bonte en Wil Dadema, die I j„ dc annalen van de ronde bijgeschre-
rrg_ I vnn Haar kwam zaterdaermiddafi: in de
zegd hebben of te oud zijn, staan ei te ron(je van j?rans Hoffman, toen een groot
weinig jongeren klaar om de plaatsen van aantaj doorweekte en verkleumde renners
de ouderen in te nemen. het vertikte voor de derde etappe naar
De Nederlandse amateurs misten^ver I Steenbergen
het algemeen de goede men een uur na 0ffjcjeei vastgestelde ver-
ling en vechtlust. Voeg daarbij dat net gevolg aan het startsein. Frans
Hg in Eurooa een evolutie doormaakt nu Hoffman, die een organisatorisch uitste-
cambo-achtige kend evenement al zag stranden, was een
verschillende ploegen het sambo am g man
vechten van de Russen copieren, dan is
het duidelijk dat de Nederlandse iud I jy[aar uiteindelijk werd ook hier de soep
dit niet bijtijds heeft gezien. Daar ij toch n-et ZQ beet gegeten ais j^j werd
komt nog dat van de dertigduizend leden opgediend, want zo successievelijk bleken
j. v i in er acht- nog wel zo'n 27 coureurs bereid hun
alleen al in e beho. werk, zij het onder erbarmelijk slechte
k negenduizend in de sen - weersomstandigheden, op te nemen. Vlak
ren, van wie er nog geen vijftienhonderd voor schiphol werden de aanvankelijke
aan werkelijke wedstrijdsport deelnemen, werkwilligen gestopt, tot de anderen bij
Dat is ten opzichte van andere landen een warem^Ronde van Nederland was weer
bijzonder klein aantal. Een vooi beeld s I j-,eze voor sommige renners bijzonder
wel Oost-Duitsland, dat met zestienduizend kwa]jjke gebeurtenis, die ongetwijfeld een
leden ook zestienduizend wedstrijdatleten staartje zal krijgen, en de geslaagde aan-
I val van de 25-jarige Utrechtse onafhan-
neeit.
kelijke Lex van Kreuningen op de oranje
trui van Piet Steenvoorden in de monster
etappe van ruim 300 km van Steenbergen
naar Heerlen (zondag) waren de voor
naamste wapenfeiten van het weekeinde,
waarin de Nederlandse profs weer niet
op de voorgrond traden. Zaterdag name
lijk moesten zij de eer afstaan aan Piet
Steenvoorden, die toen zijn leiderspositie
verstevigde en zondag waren de lauwe
ren voor de Belg Theo Nijs, die er ove
rigens ook ruimschoots aan toe bijdroeg
dat Van Kreuningen de trui van Steen
voorden kon overnemen.
Het succes van de rossige Van Kreu
ningen was een pleister op de wonde voor
de straf, die hem en zijn ploegmakkers
Jan Schroeder en Jan Janssen zaterdag
avond door de jury was opgelegd omdat
zij tijdens de geneutraliseerde rit van Be
verwijk naar Zwanenburg in een auto had
den gezeten. Hun gewonnen dagprijzen
werden ingehouden. Na die geneutrali
seerde rit waren zaterdag de moeilijkhe
den begonnen. Al in de ochtenduren had
men moeten besluiten de vastgestelde
ploegentijdrit over 12 km in Beverwijk
wegens het slechte weer af te gelasten.
Toen de karavaan 's middags werd op
gesteld om naar Zwanenburg te rijden,
waren de omstandigheden zo mogelijk nog
slechter. Nog voor het vertrek besloot
Rik van Steenbergen niet meer aan de
ronde deel te nemen. Onderweg stapten
Palle Lykke, Scrayen, Covers, Deboevere.
Zilverberg en Groeneweg in de brokken-
wagen en leverden hun rugnummers in.
Ook zij waren toen uit de ronde. Maar
ook Stólker, De Roo, Van Kreuningen. De
Haan en Jan Janssen hadden de beschut
ting van dit vervoermiddel gekozen. Toen
na vijf kwartier „afzien" de karavaan dan
ook in Zwanenburg aankwam, ontstond er
rumoer.
Peter Post en Gerrit Schulte eisten, dat
de „wagenrijders" zouden worden gestraft,
anderen, onder wie Stolker, wekten hun
kameraden op niet in dit weer te' ver
trekken. Er werd door enkele renners
voorgesteld voor hun rekening autobussen
te huren, naar Steenbergen te rijden en
daar een criterium te houden. Het was
een complete chaos. Tot wedstrijdleider
Bram Koopmans liet starten en 17 ren
ners vertrokken. Dat opende de ogen van
tal van anderen, die toen ook maar
eieren voor hun geld kozen en alsnog op
pad gingen. Uiteindelijk bleek dat behal
ve de zes opgevers van de brokken wa
gen en Rik van Steenbergen ook 3ugdahl.
Geurts, Stolker, De Haan, Van der Klun-
dert, Geurt Pos en Legrand niet meer
waren gestart.
Over het gebeuren zal door de jury en
de wedstrijdcommissarissen een uitgebreid
rapport worden opgemaakt voor de
KNWU. In de karavaan werd vóoral de
rol van Stolker sterk veroordeeld. Hij had,
zo meent men, als voorzitter van de Ne
derlandse vereniging voor beroepsrenners
juist het goede voorbeeld moeten geven.
De bestuursleden van deze vereniging wa
ren overigens niet gelukkig in hun op
treden, want vice-voorzitter Ton Vissers,
die als ploegleider van een groep jongeren
had gefungeerd, werd zaterdagavond we
gens wangedrag uit de ronde gezet.
Het slechte weer vergde nog zeven
slachtoffers tijdens de rit: Maes, Luyten,
Troonbeeckx. Kemper. Knops, De Roo en
Gossen, die nu reglementair de beschut
groot propagandist voor de badminton
sport.
Via overwinningen op de Nederlander
Hans Sweep, de Belg Herman Moens en
de Denen Sven Andersen en Tom Chris-
tensen bereikte de student de finale, waar
in hij uit moest komen tegen Erland Kops
„himself". Het werd een grandioos duel,
waarvan Sonneville door keihard smashen
de eerste game won (1512). Tenslotte
zegevierde echter de unieke techniek van
Kops over de smashkracht van Sonneville,
die met 3—15 en 815 moest capituleren.
Overigens hebben deze wedstrijden weer
eens duidelijk aangetoond, hoeveel stands
verschil er bestaat in het internationale
badminton. Nederland huist, het dient te
worden gezegd, daarbij in de onderste re
gionen. Van de Nederlandse heren bereikte
alleen Henny van Leyden de tweede ronde
en van de dames ging Imre Rietveld in
eigen land een klasse apart kansloos
(2—11, 0—11) ten onder tegen haar dubbel
spelpartner Irmgard Latz (Did.), die op
haar beurt weer zonder verweer was tegen
dé officieuze wereldkampioene Judy Hash-
man (V.S.) (1—11, 2—11).
Van de dubbelspelen was de finale van
het herendubbel verreweg de meest attrac
tieve. De baardige Erland Kops speelde er
samen met de al even bebaarde Ame Ras
mussen, die badminton speelt alsof hij
goocheltrucs demonstreert. Bij voorkeur
returneert deze Deense showman de
shuttle van tussen zijn benen, of vanachter
zijn rug met polsbewegingen, die met het
oog nauwelijks te volgen zijn. Als tegen
standers fungeerde het lang niet zwakke
gelegenheidsdubbêl Bill Havers en Tom
Andersen (Engeland-Denemarken), dat in
drie games verloor.
Dames enkelspel: halve finales: Judy
Hashman (V.S.)Agnes Geene (Ned.) 11
1, 111; Irmgard Latz (Did.)Imre Riet
veld (Nèd.) 112, 11—0. Finales: Judy
Hashman (V.S.)Irmgard Latz (Did.) 111,
11—2.
Heren enkelspel: halve finales: Erland
Kops (Den.)Robert McGoig (Schotland)
157, 151; Ferry Sonneville (Ind.)Tom
Christensen (Den.) 1510, 156. Finale:
Erland KopsFerry Sonneville 1215,
15—3, 15—8.
Dames dubbelspel: halve finales: Judy
Hashman-Pat Cornell (V.S.)Ulla Ras-
mussen-mevr. Van Beusecom (Den.-Ned.)
157, 151; Imre Rietveld-Irmgard Latz
(Ned.-Did.)Sheila McCoig-Yvonne Sonne
ville (Schotl.-Ind.) 159, 154. Finale:
Judy Hashman-Pat CornellIme Rietveld-
Irmgard Latz 157, 915, 157.
Heren dubbelspel: halve finales: Kops-
Rasmussen (Den.)Verstoep-Pim Seth
Paul (Belg-Ned.) 1514, 158; Havers-
Tom Andersen (G.B.-Den.)Robert Mc-
Coig-Dick Hashman (Schotl.-V.S.) 1215,
1513, 1814. Finale: Kops-Rasmussen
Havers-Andersen 1510, 415, 157.
Gemengd dubbelspel: halve finales:
Sheila MvCoig-Robert McCoig (Schotl.))
mevr. Cerff-Rasmussen (Z.-Afr.-Den.) 15
8, 1511; Yvonne SonnevilleFerry Son
neville (Ind.)Judy Hashman-Dick Hash-
de trui met een voorsprong van slechts I man (V.S.) 315, 1817, 1816. Finale:
vijf seconden van Steenvoorden af te ne-1 McCoig-McCoig—Sonneville-Sonneville
men. 153, 153.
ting van de brokken wagen opzochten, zo.
dat zondag 35 renners onder heel vat be
tere omstandigheden de tocht naar Heer
len voortzetten.
Het was prachtig weer geworden en ve
len van de niet gestarten van zaterdag
zullen wel spijt gekregen hebben -an hun
besluit. Deze etappe werd gekenmerkt door
een aantal solo-acties, waarvan die in het
begin van Van Houtven en Piet van Est
alleen maar bedoeld waren als show. Meer
gestalte kreeg de vlucht van Joop Cap
tein, die in het vriendelijke Brabantse
land een voorsprong van zeven minuten
veroverde. Toen ontdekte hij, dat hij nog
130 km voor de boeg had en midden op
de weg stapte hij af om op zijn mak
kers te wachten.
Na 225 km (in Montfort) kwam de be
slissende vlucht van Van Kreuningen. Hij
werd even later gevolgd door Theo Nijs
Alle pogingen van Steenvoorden en diens
ploegmakkers om de vluchtelingen terug
te halen faalden. Bij aankomst op het
ruim 4 km lange en heuvelachtige cir
cuit bij Heerlen, dat nog zesmaal moest
worden gereden, hadden Van Kreuningen
en Nijs 1 minuut 10 seconden voorsprong
op het peloton, welke winst zij in elke
ronde vergrootten. Alleen in de laatste
ronde moesten zij weer enkele seconden
prijsgeven, maar, nadat Nijs gemakke
lijk de uitgeputte Van Kreuningen in de
spurt had geklopt, bleek, dat de winst
van de Utrechter nog net genoeg was om
