Beethovens genie twee keer
onthuld door Richter 1 laaser
Els v. Rooden de verrassing van
Maastrichtse Toneelacademie
Luisterrijke apotheose van Nationaal
Landjuweel in Haarlems stadhuis
DE PROGRAMMA'S
Financiële hulp voor
Nederlands Danstheater
Nederland viel niet in
de prijzen te Cannes
VRIJDAG 2 4 MEI 196 3
]3
Haags toneelensemble ADO en DVS
verwierf de zilveren erebokaal
PTT-orkesten maten
hun krachten
nationaal landjuweel
uw moderne
wasmachine vraagt
om een speciaal sop
dixan en uw wasmachine
horen bij elkaar
Met het N.Ph.O. onder
Henri Arends
Sas Bunge
Zaterdagavond
geen Manders-show
„Trouble in Tahiti"
bij VARA-t.v.
nabeschouwingen
„De geschiedenis van
de soldaat"
Hemelvaartsdag
A
Vier kandidaten slaagden voor eindexamen
De radio geeft zaterdag
T elevisieprogramma
SELECT SINGLE-G
DE STIJLVOLLE GRAVENZAAL van het Haarlemse
stadhuis was met al haar historische luister donderdagmid
dag voor de tweede maal door het gemeentebestuur voor
het organiserend comité van het Nationaal Landjuweel
opengesteld; ditmaal om de jury gelegenheid te geven de
uitslag bekend te maken van de finale in dit artistiek toer
nooi, waarvoor tijdens de afgelopen weken vijftien toneel
verenigingen in de Stadsschouwburg zijn opgetreden. Deze
uitspraak geschiedde bij monde van Jan Willem Hofstra, die
de verenigde toneelvereniging „ADO DVS" uit Den Haag
aanwees als nieuwe eigenaresse van de zilveren bokaal, die
door koningin Juliana als wisselprijs voor dit amateurtoneel-
evenement werd uitgeloofd. Het besluit is door de jury ge
nomen met algemene stemmen, omdat de leden hiermee hun
oprechte bewondering tot uitdrukking wilden brengen voor
de gedurfde keuze van het stuk, de opmerkelijke individuele
prestaties en de origineel-stijlvolle aankleding, welke fac
toren deze opvoering van „Clérambard" tot het hoogtepunt
van de finale hebben gemaakt.
In het NV-huis te Utrecht hebben op
Hemelvaartsdag acht PTT-harmonieën en
vijf idem fanfares elkaar de muzikale loef
proberen af te steken. In beide secties
stond een wisselbeker op het spel. Bij de
fanfare kwam deze in het bezit van de
PTT-fanfare Deventer, die in de ere-
afdeling komt met 439,5 punten. De in de
superieurafdeling uitkomende Koninklijke
Utrechtse PTT-fanfare Onder Ons behaal
de 408,5 punten en de tweede plaats. Bij
het concours sectie Harmonie ging de wis
selbeker naar de Koninklijke Haagse PTT-
harmonie met 406,5 punten, uitkomend in
de ere-afdeling. De PTT-harmonie Breda
eerste afdeling behaalde 396,5 punten.
Jï
DEZE APOTHEOSE van het Natio
naal Landjuweel, waarbij zo ongeveer
„de bloem van het Nederlandse amateur
toneel" aanwezig was, werd met eetl
berijmde toespraak ingeleid door mr.
P. Cleveringa, die als voorzitter van het
organiserend comité dit einde van een
modern rederijkersfeest eenplechtig
ogenblik meende te mogen noemen. Hij
verleende dan ook gaarne het woord aan
„de burgemeester van deze stede; ge
zond en wel gelukkig, heden".
Burgemeester mr. O. P. F. M. Cremers
verklaarde op zijn beurt, bijzonder trot.,
te zijn, dit gezelschap welkom te mogen
heten in een stadhuis waar nog juist de
vorige dag een gedurfd structuurplan werd
aangenomen. Gedurfd, omdat het vernieuwt
wat waardeloos is geworden en toch ge
tuigt van grote eerbied voor de traditie.
Vandaar' dat de burgemeester dit plan
een stad als Haarlem waardig noemde.
Wat nu het Nationaal Landjuweel be
treft was de spreker ervan overtuigd dat
de artistieke bedoelingen hiermee volko
men zijn bereikt. De voorstellingen ken
merkten zich over het algemeen door een
uitzonderlijk hoog peil en de spelers heb
ben hun publiek veel schoons te zien ge
geven. Op hun beurt hebben de Haarlem
mers het onmogelijk geachte waar ge
maakt, door de schouwburg telkens zo uit
stekend te bezetten. Eenmaal zelfs Ben-
fica-Feijenoord ten spijt. Mede door de
Onberispelijke organisatie is dit ongetwij
feld voldoende reden, de stadstrots nieuw
voedsel te verschaffen Daarom wilde de
burgemeester met nadruk verzekeren dat,
indien de jury straks geen Haarlemse
vereniging als winnaar van het Landju
weel mocht aanwijzen, het gemeentebe
stuur zijn schouwburg toch weer gaarne
voor een volgende ronde ter beschikking
zal stellen.
Als voorzitter van de jury, die verder
bestond uit de actrices Enny Meunier en
Heieen Pimentel en de toneeladviseur van
de NATU, Arend Hauer, maakte de to
neelcriticus Jan Willem Hofstra vervolgens
de uitslag bekend. Doch niet zonder eers*
nog even te hebben onthuld dat de jury-
was getroffen door de grote toewijding,
de ijver en het talent, waarmee de ver
schillende voorstellingen waren voorbe
reid. Weliswaar achtten de juryleden niet
elk gespeeld stuk voor een dergelijke
wedstrijd even geschikt, maar daar stond
tegenover dat men een geheel nieuwe kijk
had gekregen op hetgeen door amateur
toneelspelers kan worden gepresteerd, riet
was dus allerminst een fraze wanneer spre
ker vastelde, dat de jury eigenlijk te wei
nig prijzen te verdelen had.
De prijswinnaars
OM DE REEDS bovenvermelde reden
werd daarop „ADO 8e DVS" uit Den Haag
als winnaar van het Landjuweel uitgeroe
pen, waarvoor de prijs bestond uit de zil
veren bokaal en duizend gulden. Het „Rei
zend Zeeuw Volkstoneel" uit Hulst zag
zich beloond met vijfhonderd gulden en
een complete belichtingsapparatuur voor
Advertentie
B. en W. van Den Haag hebben de ge
meenteraad voorgesteld maatregelen te
treffen om de schuldenlast van het Neder
lands Danstheater te delgen. Nadat de
Haagse raad in augustus 1961 de voorge
stelde concentratie van balletgroepen had
afgewezen, was er bij het Danstheater
een schuld van 40.000,- ontstaan in twee
niet door de overheid gesubsidieerde sei
zoenen. Reeds eerder had Den Haag hier
voor tien mille verstrekt, terwijl het rijk
drie mille neertelde. Thans resteert nog
een schuld van circa 27 mille, waarvan
het Rijk bijna vijf mille voor zijn reke
ning wil nemen. De rest moet de gemeen
te Den Haag bijpassen.
B. en W. en met hen de staatssecre
taris van O., K. en W. menen dat de
schuldenlast verdwijnen moet daar deze
een druk legt op het gezelschap er. een
belemmering vormt voor zijn artistieke
ontplooiing.
de „hartveroverende wijze" waarop dit
gezelschap aan de moeilijk opdracht heeft
voldaan, met veel toewijding en talent
Michiel de Swaens „De gecroonde Leersse"
voor het voetlicht te brengen. Ook de
originele en zelfvervaardigde decors ver
wierven vdn de jury de hoogste lof.
De stichting toneelgroep „Maastricht
'46" zag zich eveneens in het bezit ge
steld van een prijs van vijfhonderd gul
den voor de meest originele vormgeving
van de opvoering van Paul Gallico's to
neelspel „De liefde der zeven poppen",
welk resultaat ten overvloede met zeer
sobere middelen was bereikt. De prijs
van het basis-decor was voor „De Paro
chiespelers" uit Joure, welk gezelschap
zijn opvoering van Arthur Millers „Van
de brug af gezien" ook al van een ori
ginele entourage had voorzien. Tenslotte
ontving de gereformeerde amateurtoneel
groep „Geron" uit Schiedam nog een prijs
voor de verschillende individuele presta
ties in de opvoering van A. Salacrou's
toneelspel „Het verraad".
Geen prijs, doch wel een eervolle ver
melding werd toegekend aan de volgende
spelers: Mieke Bakkes en Freek Kegel
van „Geron" uit Schiedam, als Louise
en Rivoire in „Het verraad"; Rie van
den Boogaard van de KLM-toneelgroep
„Schiphol" uit Amstelveen, als Elvira in
„Spot niet met spoken"; Wim Gerritsen
en Harry van Winkel van „ADO Se DVS"
uit Den Haag, als Hector en de pastoor
in „Clérambard"; Jan Wiekema van
„Suthwolda" uit Zuidwolde, als Robert
Mayo in „Achter de horizon"; Jo de Block
en Camiel Roctus van het „Reizend Zeeuws
Volkstoneel", als Teunis en Kozen in „De
gecroonde leersse" en Trinette Kuypers
van „Maastricht '46" als Mouche in „De
liefde der zeven poppen".
DE PRIJZEN wérden door burgemees
ter Cremers met een gul en hartelijk ge
baar aan de diverse trotse vertegenwoor
digers van de winnende verenigingen uit
gereikt, behalve de hoofdprijs, welke ce
remonie door de burgemeester was voor
behouden aan mr. J. Roggeveen, voorzit
ter van de Haarlemsche Tooneel Club, wel
ke vereniging vijf jaar de gelukkige be
zitter van deze trofee is geweest.
Mr. Roggeveen toonde zich echter een
buitengewoon sportief verliezer door te
kennen te geven, dat hij uiteraard met
enige weemoed van deze bokaal afstand
deed. Toch wenste hij de heer A P. Nan-
ning, voorzitter van „ADO Se DVS" van
harte geluk met deze ereprijs, omdat spre
ker de opvoering van „Clérambard met
de grootste bewondering heeft gadegesla
gen. De voorstelling schonk hem de over
tuiging, dat de bokaal thans in de juiste
handen is gekomen en hij dankte „ADO Se
DVS" voor de sublieme wijze, waarop de
ze spelers hun prachtige liefhebberij heb
ben gediend.
Op zijn beurt bracht de heer Nanning zijn
dank en erkentelijkheid onder woorden
Met een brede glimlach van voldoe
ning ontvangt de heer A. P. Nanning,
voorzitter van het Haagsch gezelschap
„ADO en DVS" dat winnaar werd van
het Landjuweel, de zilveren erebokaal
uit handen van H.T C.-voorzitter mr.
J. Roggeveen, wiens vereniging de be
ker in de afgelopen jaren beheerd
heeft. Burgemeester mr. O. P. F. M.
Cremers (met ambtsketen) en mr. P.
Cleveringa, voorzitter van het actie
comité Nationaal Landjuweel, zien
glimlachend toe.
voor de hoge onderscheiding, welke zijn
vereniging in Haarlem was tebeurt ge
vallen. Hij hoopte in staat te zijn de deel
nemers aan de volgende ronde over enige
jaren in Den Haag dezelfde perfecte
organisatie en gastvrijheid te kunnen ver
lenen, als waarvan thans in Haarlem spra
ke is geweest. Een kort slotwoord van
mr. P. Cleveringa beëindigde deze stijl
volle ceremonie, waarmee deze de dank
van het organiserend comité kenbaar maak
te aan onder meer wethouder D. Geluk,
Jan Kraakman, de directeur van de
Stadsschouwburg, de heer Herman Dei-
num en zijn personeel en de secretaresse
van de H.T.C., mejuffrouw Yvonne Ra-
husen.
DEZE BIJEENKOMST werd daarop
voortgezet met een gezellig samenzijn,
waar de nodige fleur aan werd vèi-leend
door het optreden van Carol Linssen,
de winnaar van het onlangs gehouden con
cours voor jonge acteurs en de cabaretière
Hetty Blok, die aan de vleugel door Cor
Lemaire begeleid, een daverend succes
oogstte door de manier, waarop zij het
publiek een aantal Nederlandse „pretlied-
jes" in de Engelse taal liet meezingen.
VAN HET TWEEDE CONCERT in
d.e Beethovenctjclus van het N.Ph.O. was
de Duitse pianist Hans Richter-Haaser
de hoofdpersoon. Afgezien van de nim
mer falende attractie van Beethoven was
het vooral zijn naam op de affiche die
een ongekend groot aantal toehoorders
naar de Concertzaal gehkt had. En hij
teas goed voor twee pianoconcerten op
één avond, het tweede en het vierde.
Zelfs op het podium waren stoelen voor
het publiek bijgeschoven.
Ons provinciaal orkest vervulde ditmaal
onder Henri Arends een omlijstende rol.
Dat dirigent en musici niet zeer warm
konden lopen voor de ouverture „König
Stephan" kan men hen niet euvel duiden,
want het is een nogal academisch gele
genheidswerkje dat misschien ook wel
door een Hummel of een Van Bree in hun
betere ogenblikken geschreven had kunnen
zijn. In de begeleiding der beide solo-con
certen toonde het orkest goed vakwerk en
liet het zich af en toe inspireren door de
meesterpianist die hier de toon aangaf.
Op diens optreden concentreerde zich de
aandacht en ze werd ruimschoots beloond.
Richter-Haaser is als vertolker van Beetho
ven dè man op het ogenblik, hij biedt
nieuwe toegangen tot een oeuvre dat men
reeds uit den treure meende te kennen.
Het Tweede Pianoconcert staat te boek
als het minst geslaagde van de vijf en
wordt dan ook het minst gespeeld. Het
heeft nog een zekere bevangenheid in de
groei en vormverandering der thematische
motieven, een proces dat later door Beet
hoven juist bij uitstek ontwikkeld zou wor
den. De verslaggeving meldt dan ook
meestal: invloed van Haydn (c.q. Mo
zart), nog niet gerijpte persoonlijkheid en
dergelijke. Richter-Haaser treft Beethoven
in het hart. Een juveniele Beethoven nog,
maar toch een die de weerstanden zoekt
om ze strijdend in harmonie te kunnen op
heffen, een gebeuren dat vervuld is van
een onmiskenbaar ethisch pathos. Zo iets
klinkt altijd een beetje dik op papier,
maar het heerlijke is dat het bij een kun
stenaar als Richter-Haaser spel blijft, zon
der verhaaltje, en misschien is dat het
moderne, en vooral moderniserende, ont
sluitende, van zijn voordracht. Soms heeft
men zelfs de indruk, in dit tweede con
cert, dat hij de componist nog een handje
helpt op plaatsen die hem wat gedachte
loos uit de pen gevloeid zijn. In die cadens
in I bijvoorbeeld, die bedenkelijk dicht in
de buurt van Czerny verwijlt 'die een
leerling van Beethoven was) met. een erg
faciele „Gelaüfigkeit" in mootjes van
twee en vier maten. Richter-Haaser pakt
hem daar aan alsof hij wil zeggen: „Lud-
wig, geen kinderachtigheden, gedraag je
als een man", en het is over voor men
het weet. En later, aan het eind van II
met dat onderbroken recitatief van de
rechterhand, en in finale met zijn vier
kante scherts (tenslotte heette hij van
Beethoven) daar is de componist dan weer
ten voeten uit aanwezig.
HET MEEST boeiende aspect van Rich-
ter-Haaser's spel is dat hij de stijl van
Beethoven volkomen in zijn fysieke aan
pak van de piano heeft geïntegreerd.
Daarom verstijft Beethoven niet voor de
zoveelste maal tot een eerbiedwaardig cli
ché, omdat hij een lichaam gekregen heeft.
Namelijk het lichaam van Richter-Haaser
die althans in zijn gezicht, dat overigens
bonhommie afstraalt, tijdens het spelen
van con-fuoco-passages, een Beethoven-
trekje vertoont. En, over stijl gesproken,
die al te driftige accenten en kale plek
ken in de compositie die een gewapend
oor soms meent te bespeuren? Ze zijn er
eenvoudig niet meer, ze behoren tot de
noodzakelijkheid van het werk als geheel.
Wat het Vierde Pianoconcert betreft, ik
moet er kort over zijn. De reactie van
de zaal loog er niet om. Richter-Haaser
had een herschepping geleverd, hetgeen
betekent dat hij het monument dat Beetho
ven heet opnieuw onthuld had.
Doordat de geluidsopnamen van de
show van Tom Manders, die zaterdag
avond op tv zou komen, zijn mislukt, zal
de uitzending van St. Germain des
Prés moeten worden uitgesteld tot za
terdagavond 22 juni. De VARA is er nu
in geslaagd de inzending van Finland
naar het onlangs gehouden tv-festival in
Montreux („Ah, l'Argent") voor de za
terdagavond te reserveren. Dit gefilmd
verhaal vertelt van een munten- en bank
biljetten verzamelaar, die tracht op alle
mogelijke manieren zijn verzameling te
vergroten.
Onder regie van Theun Lammertse wordt
reeds morgen Leonard Bernsteins musical
„Trouble in Tahiti" opgenomen voor uit'
zending in een der oktober-programma's
van de VARA. Dit Amerikaanse zangspel
kan gezien worden als een geslaagde voor
studie van Bernstein op diens weg naar
het wereldsucces „West Side Story".
In de Nederlandse versie treden o.a.
Cora Canne-Meyer en Peter v. d. Bilt op.
De Frangaise Marina Vlady en de Brit
Richard Harris zijn op het filmfestival te
Cannes uitgeroepen tot de beste acteurs,
Marina voor haar angstaanjagende maar
dikwijls grappige rol van de jonge bruid
die letterlijk haar man in de film „The
Queen Bee" dood bemint en Harris voor
zijn rol van de rugbyreus in „This Spor
ting Life".
De gouden palm voor de beste film ging
naar „De Tijgerkat", van de Italiaanse re
gisseur Luchino Visconti. De speciale prijs
van de jury werd gedeeld tussen „Hara
kiri", een Japanse film van wraak en eer,
en „One Day, one Cat", een geestige
Tsjechische tilm. De gouden palm voor de
beste korte film werd gedeeld tussen „Wa
ter Flower" uit Zwitserland en „Green
Bean" uit Frankrijk.
De prijs voor het beste scenario kreeg
de Roemeense film „Codine", geregisseerd
door de Fransman Henri Colpi. Noch de
Sovjet-Unie noch de V.S. wisten noemens
waardig prijzen in de wacht te slenen. Ook
Nederland viel buiten de bekroningen.
Wij weten niet van wie het initiatief is
uitgegaan, het muziekspel „De geschie
denis van de soldaat" van het tweeman
schap Ramuz-Strawinsky op het scherm te
brengen: van de K.R.O. of van regisseur
Erik Vos, wiens opvallend streven, min
der gemakkelijke stukken te brengen on
langs werd beloond met het grote succes
van het klassieke drama „De Perzen". Wie
echter ook de initiator is, hij heeft ons
hiermede meer een curiositeit (met uiter
aard frappante details) dan een toneel-
werk-van-alle-tijden gebracht. In hun be
hoefte bij te dragen tot een zekere cul
tuurvernieuwing, wilden de makers duide
lijk terugkeren tot de primitieve vorm van
het middeleeuwse spel, maar onzes inziens
ging hun hang naar eenvoud ten onder
in een allegaartje van concert, gebaren
spel, voordrachtkunst, ballet en toneelspel
dat verre van eenvoudig veel te veel
aandacht voor de vorm van dit symboli
sche spel opeist. Wij zouden ons dan ook
kunnen voorstellen, dat het merendeel der
kijkers door dit ingewikkelde en anachro
nistische werk niet gegrepen werd; dit
ook al doordat men nagelaten had, de uit
zending in de leiden. Onder de algehele
artistieke leiding van Vos gaf de Nieuwe
Komedie in samenwerking met het Bra
bantse Orkest een goede, maar wat trage
opvoering van dit spel, die door een be
ter gkve uis dlladretmrbvknzeeeteeiihie
ter gebruik van het middel televisie zeker
beter had kunnen zijn.
B. J. Bertina velde in zijn goed gesteld
voorwoord tot de door hem en Will Simon
samengestelde filmimpressie „Mondo Can
nes" een vernietigend oordeel over het
jaarlijkse filmfestival in de Riviera-stad,
dat volgens hem (en dat willen wij graag
aannemen) een spel van economische be
langen is, waarbij achter de schermen ge
ducht touw getrokken wordt. Hij onder
streepte zulks met het opsommen van de
conventionele of bloederige of gruwelijke
films die in de prijzen vielen en maakte
met bitterheid gewag van het feit, dat
de Nederlandse inzendingen (een speelfilm
en een documentaire) zo laag gewaar
deerd werden. Wij vroegen ons na deze
inleiding af, waarom Nederland nog aan
dit vercommercialiseerde filmconcours
meedoet. De filmimpressie overigens, die
ons een blik achter de schermen beloofde,
viel nogal tegen, hoe pikant ook de vele
„stariets" waren die wij erin mochten
zien. Het was niet meer dan een collectie
bewegende beelden, van inhoud gelijk aan
de vele sfeerreportages die al met de pen
en het fototoestel over de entourage van
dit festival gemaakt werden. Het camera
werk van William Vogler was overigens
hier en daar verrassend goed.
Op prettige wijze introduceerde Johan
de Meester de door hem geregisseerde
voorstelling van P. C. Hoofts kostelijk
kluchtspel „Warenar", dat gespeeld door
leden van de Nieuwe'Komedie voor de t.v.
geleid werd door Jan Retèl. Vooral dank
zij de weergaloos goede decors van Jan
van der Does (die de mogelijkheden van
de studio ten volle uitgebuit had) werd
het een echt Hollandse en spectaculaire
uitzending, met slechts een paar oneffen
heden in de camera-regie. Zeer te betreu
ren valt het echter dat de meeste acteurs
en actrices, hoe geïnspireerd en vitaal zij
ook speelden, de smeuiige taal van Hooft
zo gebrekkig en soms geheel onver
staanbaar doorgaven. Dat viel vooral
op in de momenten, waarin zij geëmo
tioneerd dienden te zijnhet leek wel alsof
zij in hun ijver geen woord van hun rollen
te vergeten de helft van hun tekst inslik
ten. Zelfs al zou dit ten dele te wijten
zijn geweest aan een minder goede micro
foon-techniek (Wij pleitten reeds eerder
voor de noodzaak van geluidsregie), dan
had dit met acteurs van het eerste plan
nooit kunnen gebeuren. Van vorenstaande
critiek op de dictie sluiten wij heel gaarne
de auteur Paul van Gorcum uit, die ver
bluffend knap gestalte gaf aan de hoofd
figuur Warenar.
In de opmerkelijke serie „Meer dan Mu
ziek" keerde de zingende pater Witmer op
verzoek van de AVRO (en van vele kij
kers-luisteraars) terug met een door Jef
de Groot uitstekend in beeld gebracht pro
gramma. Hoe groot ook de vraag naar
feestelijke liederenzangers (of chanson
niers) moge zijn, wij kunnen niet meeko
men met dit mode-verschijnsel dat door
platen-industrie uiteraard aangewak
kerd wordt. Telkens wordt naar ons ge
voel ook door Pater Witmer in en
door deze liedjes een grens overschreden;
de grens, gelegen tussen het domein van
de Boodschap en de wereld van het amu
sement. In hun behoefte, dichter bij het
volk te komen gaan deze geestelijke chan
sonniers, begeleid door amusementsmusici
en -koortjes, naar onze smaak dus te ver.
Het viel ons bovendien op, dat het werk
van Pater Witmer in een enkel geval erg
veel op de liedjes van een echte chan
sonnier, Jules de Corte, leek.
J. Damshuizer
HILVERSUM I 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Klassieke grammofoonmuziek en strip
voor de jeugd. 7.45 Geestelijke liederen.
7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte
grammofoonmuziek. 9.00 Djinn, gevarieerd
programma. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.35 Licht ensemble met zan
solist. 12.55 Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws.
13.15 Platennieuws. 13.20 Musicerende di
lettanten. 13.45 Franse les. 14.05 Voor de
jeugd 15.00 Licht orkest met zangsolisten.
Eindstrijd om de Engelse voetbalbeker
tussen Manchester United en Leicester
City te Londen. 16.45 Grammofoonmuziek.
17.15 Licht instrumentaal trio en solist.
17.30 Boekbespreking. 17.40 Modem strijk
kwartet (gr.). 18.00 Kunstkroniek. 18.30
Balletmuziek (gr.). 18.50 Voor de kleuters.
19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten. 19.22
Sportperiscoop. 19.30 De Oelewappers, ge
varieerd programma. 20.00 Omroeporkest
en solist populaire klassieken. 21.00 Tiere
lantijnen, gevarieerd programma. 22.00
Licht ensemble. 22.20 22.25 Gram-
mofoonmuz.: 22.30 Nieuws. 22.40 Wij lui
den de zondag in. 23.00 Nouveauté's. 23.55-
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10 00
VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
"0.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte ochtendklanken (gr.) (Om 7.35 Van
de voorpagina, praatje). 7.45 Elektroni
sch orgelspel. 8.00 Nieuws en socialistisch
strijdlied. 8.18 Lichte grammofoonmuziek.
8.50 Wegwijs: tips voor 'trips en vakan
ties. 9.00 Postduivenberichten. Aansluitend
Gymnastiek voor het gezin. 9.10 Klassieke
grammofoonmuziek. 9.45 Buitenlands week
overzicht. VPRO: 10.00 Samen thuis,
praatje. 10.05 Bijbelse miniaturen. VARA:
10.20 Klassieke grammofoonmuziek. 10.45
Dit is Uw leven. 11.55 Orgelspel. 12.10
Western Time. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinb. Aansluitend postduiven-
berichten. 12.34 Tussen start en finish: ac
tueel sportnieuws. 13.00 Nieuws. 13.35
VARA-Varia. 13.20 Tijd voor teenagers.
14.20 Multiplex, programma voor de twin
tigers. 14.45 Radio Jazzclub. 15.15 Van de
wieg tot het graf, vragenbeantwoording.
15.30 Matinee op de vrije zaterdag: A-
Residentie-orkest en solist: Moderne mu
ziek; B. Concertgebouworkest en solist.
Moderne en klassieke muziek. In de pau
ze: 16.20-16.40 Boekbespreking. 17.30 Week-
journaal. 18.00 Nieuws en commentaar.
18.20 Promenade-orkest. 19.00 Artistieke
staalkaart. VPRO: 19.30 Schotland tussen
schemeruur en middernacht, lezing. 19.45
Klassieke kamermuziek (gr.). 19.55 Deze
week, praatje. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Disco-Festival. 21.15 Socialistisch commen
taar. 21.30 Muziekmemoires. 22.15 Sport
nieuws. 22.30 Nieuws. 22.40 Zo maar eer.
zaterdag in mei, cabaret. 23.10 Ram
blers Hit Parade. 23.40 Grammofoonmu
ziek. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Amu
sementsmuziek. 12.30 Weerbericht. 12.35
Amusementsmuziek. 12.50 Programma
overzicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de
teenagers. 14.00 Nieuws. 14.03 Voor de
filmliefhebbers. 14.45 Voor de platenlief-
hebbers. 16,00 Nieuws. 16.03 Amusements
muziek. 16.30 Operettemuziek. 17.00 Nws
VOOR VRIJDAG
NCRV: 19.30 Toekomstmuziek, maande
lijks teenager-programma. NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. NCRV: 20.20
Alles draait om moeder,. T.V.-film. 20.45
Attentie. 21.30 Riedels en Fiedels: een Ne
derlands programma met een vleugje
Vlaams. 22.00 Artis, filmdocumentaire.
22 25 Dagsluiting. NTS: 22.35-22.40 Jour-
VOOR ZATERDAG
NTS: 14.30 Eurovisie: Community sin-
ging in het Wembley stadion. 14.55-16.45
Eurovisie: Reportage uit het Wembley
stadion te Londen van de finale om de
Engelse voetbalbeker tussen Leicester Ci
ty en Manchester United. VARA: 16.45 Op
reis met dr. L. van Egeraat. 17.05-17.30
Voor de kinderen. 19.30 Vrije nieuwsga
ring Hoe word ik acteur?, TV-film.
19.55 Reactie op reacties. NTS: 20.00 Jour
naal. VARA: 20.20 „Ah, l'Argent", Finse
film. 21.10 Achter het nieuws. 21.35 Inspec
teur Leclerc Geheugenverlies, TV-film
22.00 Wereldwijs, quiz. NTS: 22.45-22.50
Journaal.
Morgen krijgen de vier eindexaminandi
van de Toneelacademie in Maastricht hun
diploma uitgereikt. Het zijn de Rotter -
dammer Herman Lutgerink, Jaap van
Donselaar uit Eindhoven, Els van Rooden
uit Heemstede en Anne Wil Blanken uit Rot
terdam die woensdag hun proeve van be
kwaamheid aflegden in toneelfragmen
ten met goed gevolg, en in aanwezigheid
van vele directieleden van Nederlandse
toneelgezelschappen aflegden. Els van
Rooden, die men hier tezamen met Jaap
van Donselaar ziet in een scène uit dit
openbaar eindexamen, werd door de aan
wezige critici de grote verrassing van
deze jaargang genoemd.
Dit op grond van haar veelzijdig kun
nen. Zij speelde op het eindexamen de
„lichte" Lucie uit „La putain respectueu-
se" van Sartre en de Inez uit „Huis Clos"
van Sartre, Rafael uit Vondel's „Lucifer".
Verder had ze rollen in „The long good
bye" een een-akter van Tennessee Wil
liams en in Marivaux' „Spel van liefde
en toeval".
Zij kreeg spelles van onder andere Elise
Hoomans, André van den Heuvel en Johan
Schmitz en van de adjunct-directrice van
de Maastrichtse Toneelacademie Antoxn-
nette de Visser, vroeger actrice bij het
Amsterdams Toneelgezelschap onder Al-
bert van Dalsum.
Els van Rooden wordt aan het eind van
deze maand 22 jaar.
Advertentie
Dè motorolie van vanddag
