Martin van Ginneken winnaar
in „de wielerslag van Twente"
ijl
Kernploeg schaatsenrijders
gaat in Deventer trainen
DUBBELE
50.000.
Eerste duel voor Europa-cup
brengt voor EHS grote
moeilijkheden mee
Ex-doelverdediger veertig jaar in de sport
Anton Kluyskens legde op zijn
„kicks" de eerste veldloop af
Hl Hfli
PINKSTERTOTO
Amateurs blijven
alles geven in
Olympia's Toer
Olympia's Toer
in cijfers
Henk Buis al weer
achter de motor
Ronchini blijft
bovenaan lijst
Europese landen
geen bedreiging
Rustiger dan in
Amsterdam
Gereed voor
Le Mans
L&m (Wtdaag Uw fomulL&tm uv
Als 36-jarige begon
hij te snelwandelen
Hein Donner weer
verder achter óp
leider Kuypers
VAN DE
WOENSDAG 29 MEI 1963
23
Alles gevergd
Laatste troef
Braziliaanse coach
met naast de gewone
prijzen een bijzondere
prijs van p
voor deelnemers aan beide toto's
PIIÉlf
In postuniform
Martin van Ginneken kwam dinsdag in
Olympia's toer als triomfator te voor
schijn uit een strijd, die het beste betiteld
kan worden als „de wielerslag in Twente".
Wat daar, vooral op de laatste twintig
kilometer van de 184 km lange vijfde etap
pe Lieshout-Almelo, gebeurde is tijdens
een amateurkoers in Nederland nog niet
vaak vertoond.
De factoren, die kunnen bijdragen tot
een ongemeen boeiend spektakel, waren
dan ook wel voorhanden. In de kopgroep
van twaalf renners, die alles in het werk
stelde om de anderhalve minuut winst op
het peloton vast te houden en zo mogelijk
te vergroten, streed allereerst mee de
Brabander Martin van Ginneken, lid van
het korps commandotroepen in Roosen
daal. Van Ginneken, de trots van het Bra
bantse plaatsje 't Schijf had alle reden
om het verbrokkelde peloton voor te bilj-
ven.
In de eerste linies van de hoofdmacht
bevond zich namelijk de Vlaming „Joske"
Dries, drager van de oranjetrui en de eni
ge man, die Van Ginneken in het algemeen
klassement nog boven zich moest dulden.
De voorsprong van Dries bedroeg echter
slechts iets meer dan een minuut en dat
verschil was bij het ingaan van de laatste
twintig km ruimschoots overbrugd. In het
peloton zat men echter ook bepaald niet
stil en dus moesten de koplopers harder,
steeds maar harder.
Er waren voorin nog wel meer mannen,
die zich met die taak wilden belasten.
Cees Haest bijvoorbeeld, een coureur met
een paar longen als blaasbalgen. Haest
was de gehele dag reeds in de slag ge
weest. In Neder-Asselt (na 42 km) reed hij
met zijn ploeggenoot André van Aert, de
stoere Fries Henk Hoekstra en de jonge
Olympiaan reeds fier voor de hoofdmacht
uit. Vooral door toedoen van Haest hield
deze kopgroep stand, toen in de omgeving
van Groesbeek het peloton voor de eerste
maal terugsloeg.
Slingerend en stampend ging de Braban
der tegen de heuvels op met Van Aert
en Sachs in zijn spoor. Hoekstra, niet zo
goed aan dit terrein gewend, volgde moei
zaam. Toch zou het viertal waarschijnlijk
geen stand hebben gehouden, ware het niet,
dat tussen Nijmegen en Arnhem, in het
land van Maas en Waal, versterking was
komen opdagen. Acht man Stevens,
Van Ginneken, Linders, Schouten, Drop,
Van Espen, Van der Klooster en De Wit
vochten zich verbeten strijdend, een weg
naar voren. Cees van Espen smaakte het
genoegen om met zijn makkers in zijn
woonplaats Arnhem bij de leiders te ko
men.
Tijd voor een adempauze was er niet,
want het peloton, dat onder het geweld,
watrmee de sterksten voortraasden, in
stukken uiteenviel, kwam snel dichter bij.
Ook nu brak het verzet van de leiders
niet. In Ruurlo, 50 kilometer voor de fi
nish, hadden zij nog altijd één minuut
veertig seconden winst, welke marge in
Hengelo, met nog achttien kilometer te
rijden, ongewijzigd was gebleven. Daar,
in Hengelo, begon het pas goed. Alles
werd er van de renners gevergd. Voor
de zwakkeren werd het een hel, voor de
groten nog altijd een martelgang.
Er waren moeilijkheden te over voor
de koplopers. Jurrien Stevens bijvoorbeeld
weigerde konsekwent kop te doen. De
Belgen waren in deze toer al hard op
weg de reputatie van „wieltjesplakkers"
te krijgen en vooral daardoor zette het
De vijfde etappe van Olympia's Toer
door Nederland, van Lieshout naar Al
melo (184 km), is dinsdag gewonnen
door de Belg Stevens. De uitslag van
deze etappe is: 1. Stevens (pl. Janssens)
4 uur 39 min. 48 sec. (met bonificatie
4.38.48), 2. Schouten (pl. Snijder) 4.39.48
(met bon. 4.39.18), 3. Linders (pl. Snij
der) 4.39.56 (met bon. 4.39.41), 4. Van
Espen (pl. G. Peters) 4.39.56, 5. Sachs
(pl. Groenewegen), 6. De Wit (pl. Ger-
ritse), 7. Drop (pl. P. Peters), 8 Van
Ginniken (pl. P. Peters), 9. Haest (pl.
Simons), 10. Klooster (pl. Ammerlaan),
11. Van Aert (pl. Simons) allen in 4.39.56
De leiderstrui kwam in bezit van Van
Ginneken (ploeg P. Peters), 12. Hoekstra
(pl. Ammerlaan) 4.40.00, 13. Barten (pl.
Rijkers) 4.41.40, 14. Paul (pl. Van Heus-
den) z.t.
Vervolgens het peloton in de2eldfe tijd
als Paul. In deze rit staakten Aerts (pl.
Simons) en Meyer (pl. Paul Peters) de
strijd.
Het dagploegenklassement luidt: 1.
ploeg Snijder 14.01.29, 2 ploeg Paul Pe
ters 14.01.37, 3. ploeg Simons z.t., 4.
ploeg Ammerlaan 14.01.41, 5. plo^g
Janssens 14.03.18.
Algemeen ploegenklassement: 1. ploeg
Paul Peters 58.23.39, 2. ploeg Gerritse
58.27.01, 3. ploeg Janssens 58.29.43, 4.
ploeg Van Heusden 58.30.18, 5. ploeg Si
mons 58.31.16.
De prestatieprijs was voor Cees Haest.
In het premieklassement leidt Buuts.
Het algemeen individueel klassement
luidt: 1. Van Ginneken (pl. Paul Peters)
19.27.03, 2. Dries (Belg, pl. Janssens)
19.27.43, 3. Stevens (Belg, pl. Janssens)
19.28.42, 4. Pieterse (pl. Gerritse) 19.29.13,
5. De Wit (pl. Gerritse) 19.29.18, 6. Haest
(pl. Simons) 19.29.49, 7. Duyker (pl. Paul
Peters) 19.29.55, 8. Paul (pl. Van Heus
den) 19.30.16, 9. Heyns (Belg, pl. Jans
sens) 19.30.21, 10. Hoekstra (pl. Ammer
laan) 19.30.50, 11. Van Espen (pl. G. Pe
ters) 19.31.02, 12. Karstens (pl. Snijder)
19.31.07, 13. Schuuring (pl. Van Heus
den) 19.31.16, 14. Den Hartog (pl. Ger
ritse) 19.31.29, 15. Boog (pl. Gerritse)
19.31.51.
Het puntenklassement luidt: 1. Visser
59 pnt., 2. Dries 64 pnt., 3. De Wit 65
pnt., 4. Paul 68 pnt., 5. Van Ginneken
72 pnt.
De vijfde etappe van Olympia's toer
eindigde in een zege voor de Belg
Stevens, die men hier over de finish
in Almelo ziet gaan. Hij wordt gevolgd
door Schouten.
rijden van Stevens, nationaal kampioen
van zijn land. kwaad bloed. Stevens moest
echter wel van het zware werk afzien, nu
zijn ploeggenoot Jos Dries in het oranje
reed. Gerard de Wit en Adrie Drop moch
ten op hem schelden zoveel zij wilden,
de Belg bleef rustig tussen de wielen.
Tot hij tenslotte gedwongen werd in ac
tie te komen.
Cees Haest, de man die dinsdag alles
kon, begon namelijk te demarreren. Waar
hij, na alles wat hij achter zich had, de
energie nog vandaan haalde, was ieder
een een raadsel, maar de kleine Braban
der sprong weg, niet één maal, maar ze
ker vijf of zesmaal. Zijn ploeggenoot Van
Aert hielp daarbij door telkens zorgvul
dig de sprong voor te bereiden. Er was
evenwel te veel tegenstand. Stevens kon
door Van Aert meestal nog wel gestuit
worden, maar dan waren er nog altijd
Schouten, Linders, de op het oranje be
luste Van Ginneken en Van Espen, om
slechts de felsten te noemen. Niettemin
was het ongelooflijk wat Haest daar in
die hel van Twente presteerde. Van links
naar rechts zwenkend, de gehele weg ge
bruikend, bleef hij. zoeken naar openin
gen, demarreerde wanneer hij ze vond,
en was hij steeds maar vtfeef opnieuw be
reid te proberen of om anderen terug te
halen.
Maar 't kon eenvoudig niet lukken, zo
min als Van Ginneken een kans kreeg
toen hij tot op de bodem van zijn krach
tenreservoir tastte.
In de straten van Hengelo speelde Haest
zijn laatste troef uit. Hadden de anderen
hem niet meer tot nog een explosie in
staat geacht? Een feit was, dat er nu
ineens een gat viel. Tien, twintig, dertig
meter werd het verschil. De sprong was
echter toch nog iets te vroeg gewaagd,
Jurrien Stevens toonde op dat moment
zijn grote klasse door de anderen tot bij
de rebel te trekken en meteen weer te
reageren, toen Henny Schouten een te dui
delijke voorkeur voor de vrije ruimte aan
de dag legde. Voor Stevens was Schou
ten in de spurt, die zij amper honderd
meter voor de anderen uitvochten, geen
partij.
Desondanks werd de vreugde van de
Belg door die van Martin van Ginneken
duidelijk overtroffen. Van Ginneken kon
Henk Buis uit Vijfhuizen, de nationale
kampioen der amateurstayers, is voor het
eerst na zijn val in een stayerswedstrijd
op de baan van Dortmund in september
van het vorige seizoen, weer achter de
motor aan de slag gegaan. Zijn heroptre
den in Heidenau was met 'n zesde plaats
overigens nog niet zo best, maar in Kar'
Marxstadt ging het al veel beter en
bracht hij het tot de derde plaats. Hele
maal op dreef was Buis in Leipzig, waar
hij spelenderwijs de eerste serie van een
treffen achter grote motoren won.
Helaas zat hem in de tweede serie het
„pechduiveltje" op de hielen en ontging
hem door motorpech van zijn gangma
kers hij moest driemaal van motor
verwisselen een vrijwel zekere overwin
ning. De ,,-rolrijder" uit Vijfhuizen moest
met de derde plaats genoegen nemen.
Niettemin heeft het rijden achter de
motor in Oost-Duitsland hem het nodige
zelfvertrouwen verschaft om vrijdagavond
7 juni in het Olympisch Stadion Amster
dam zijn nationale titel in het kam
pioenschap van Nederland voor amateur
stayers over 50 km. met hand t tand
te verdedigen. Henk Buis hoopt daarin
weer zijn selectie af te dingen voor het
wereldkampioenschap, want hij wil nog
steeds proberen een regenboogtrui te be
machtigen. Die ontbreekt nog aan zijn
rijke collectie bekers, medailles, linten en
truien.
De tiende etappe van de Ronde van
Italië, van La Spezia naar Asti, heeft dins
dag een overwinning opgeleverd voor de
Italiaan Vito Taccone. Hij legde de 225 km
af in 6 uur 19 min. 1 sec., wat neerkomt
op een gemiddelde van 35,619 km per uur.
De eerste plaats in de algemene rang
schikking blijft voor zijn landgenoot Diego
Ronchini.
namelijk al snel in de oranjetrui gehol
pen worden, omdat het peloton ondanks
alle pogingen daartoe er niet is was ge
slaagd ook maar iets van de winst terug
te nemen.
Olympia's Toer, met vijf verschillende
leiders in evenzovele dagen, werd door
de etappe van dinsdag duidelijk gekarak
teriseerd. Amateurs geven dagelijks alles,
zoals nu na afloop duidelijk bleek. Het
werd bijvoorbeeld geïllustreerd door Ge
rard de Wit, minuten na de finish nog
altijd naar lucht happend, op zijn fiets
steunend en door Adrie Drop, die zich
dodelijk vermoeid aan de kant van de
weg liet neervallen. In hoeverre de inspan
ningen de krachten hebben gesloopt, zal
op de beide laatste dagen moeten blijken.
Ik geloof dat Italië, Engeland, West-
Duitsland, Portugal, Frankrijk, Nederland
en België, waar wij gespeeld hebben, geen
bedreiging vormen voor de Braziliaanse
voetbalsuprematie, zo heeft Aymore Mo-
reira, de coach van het Braziliaanse elftal
in een vraaggesprek verklaard.
Over de juist afgesloten Europese tour
nee zei hij dat het fout was geweest zo
veel spelers van Santos, de Braziliaanse
kampioen, mee te nemen. Hij zei dat de
Santos-spelers technisch tekort geschoten
waren en bovendien geen enthousiasme
hadden kunnen opbrengen.
De Europese successen tegen Brazilië
duiden, aldus Moreira, eerder op de zwak
ke punten in onze ploeg dan op de voor
uitgang die onze concurrenten gemaakt
hebben.
De kernploeg van de Koninklijke Ne
derlandse Schaatsenrijdersbond zal, als
het weer tenminste niet al te hard tegen
werkt, begin december met de ijstraining
beginnen in Nederland. De Deventer
kunstijsbaan is hiervoor uitgekozen. Met
de leiding van de training wordt de Arn
hemmer Henk Lamberts belast, die eer
der al door het Duits Olympisch Comité
werd aangezocht om de toprijders voor te
bereiden.
Het ligt in de bedoeling dat de leden
van de kernploeg in Deventer worden
ondergebracht gedurende de maand de
cember en dat ze niet na iedere bijeen
komst naar huis terug reizen. Aan Deven
ter werd de voorkeur gegeven boven de
Amsterdamse Jaap Edenbaan, omdat de
rijders in de IJsselstad zich rustiger kun
nen voorbereiden dan in de hoofdstad.
De conditie-training van de kernploeg is
inmiddels al op het CIOS in Overveen ge
start. Drie nieuwe leden zijn aan de
groep, die door de heer Holleboom wordt
voorbereid, toegevoegd, t.w. Art Schenk,
de zoon van coach Klaas Schenk uit Anna
Paulowna, Piet Modder uit Warmenhuizen
en Wim van Heyst uit Haarsteeg. De
ploeg bestaat verder uit Rudi Liebrechts,
Henk van der Grift, Arie Zee, Cees Ver
kerk. Peter Nottet, Gerben Karstens, Joop
van den Berg en Jan Halfweeg.
Ook de kernploeg voor dames be
staande uit een vijftiental rijdsters
heeft de training inmiddels hervat. De
ploeg zal in december eveneens in Deven
ter domicilie kiezen.
De Franse judoploeg, die zal uitkomen
in de zaterdag 8 juni in Utrecht te houden
drielandenwedstrijd Nederland-Frankrijk-
West-Duitsland, bestaat uit de volgende
judoka's:
Lichtgewicht: Bourreau, Lesturgeon en
Robert. Middengewicht: Leberre, Grossain
en Norris; zwaargewicht: Gress, Allary en
Brondani. Hierbij zijn drie Europese kam
pioenen: Bourreau, Leberre en Norris.
Dit is de turbine-wagen van de Engel
se Rover fabriek, die in juni zal deel
nemen aan de 24-uurs rit van Le
Mans. De wagen die uitgerust is met
een gasturbine, zal tijdens deze race
dingen naar de speciale prijs die de
organiserende vereniging Automobile
Club de l'Ouest heeft uitgeloofd. Het
is namelijk de eerste maal dat een
wagen met een dergelijke revolutio
naire krachtbron meerijdt in deze
zware 24-uurs race. Om de nieuwe
trofee die voor deze categorie wagens
is ingesteld te bemachtigen, dient de
turbine-wagen de race uit te rijden
met een gemiddelde snelheid van on
geveer 150 kilometer per uur.
Advertentie
VwfÜMv
re
kruisjes
STICHTING de NATIONALE SPORTTOTALISATOR
Als actief sportbeoefenaar heeft snel
wandelaar Anton Kluyskens er al veer
tig jaar opzitten en hij is nog steeds
niet van plan ermee op te houden. De
vitale Haarlemmer is weliswaar in het
voorjaar van 1923 als voetballer in
RKAV(IC) zijn sportloopbaan begon
nen, maar heeft nadien in de atletiek
toch zijn mooiste triomfen behaald.
Vooral als snelwandelaar was Kluys
kens heel wat mans en is dat nog trou
wens. Driemaal in successie (1948,1949
en 1950) werd hij als zodanig kampioen
van Nederland en ook in het buiten
land heeft de Haarlemmer met wisse
lend succes aan snelwandelwedstrijden
deelgenomen.
Anton Kluyskens, 2 februari 1909 in
Haarlem geboren en werkzaam op de ex
peditieafdeling van de P.T.T. kan onder
houdend en geestig over zijn vele bele
venissen in de sport vertellen. Als doei-
verdediger in RKAV (IC) begonnen
hij stond twee jaar in het eerste elftal on
der de lat is Kluyskens door een toe
vallige samenloop van omstandigheden
in de atletiek terechtgekomen. Met zijn
club moest hij in Tuindorp-Oostzaan een
voetbalwedstrijd spelen, maar omdat die
niet doorging en daar wel een veldloop
werd gehouden, waarin keeper Kluyskens
op zijn „kicks" 'n tweede prijs verover
de, was hij meteen voor het hardlopen
gewonnen.
Vooral de veldloop had een grote aan
trekkingskracht op hem. Het baanwerk
was Kluyskens, die aan 327 loopnummers
waaronder 200 veldlopen heeft deel
genomen, niet spectaculair genoeg. Het
meedoen aan een wedstrijd was voor hem
overigens even belangrijk als het winnen.
De sportbeoefing heeft hem in die veer
tig jaar dan ook veel vreugde en ont
spanning bezorgd. „Een sportman die al
leen maar om de prijzen deelneemt",
zegt hij, „heeft geen juist begrip van de
waarde van zijn sport. Er zijn nog maar
al te veel atleten die deze waarde af
meten naar 't aantal gewonnen prijzen".
Op aandringen van Frans van der Vij-
V.
s:"""
bleven en een mars van 50 kilometer is
voor de Haarlemmer net zoveel als een
boodschapje in de stad doen.
Over de in Amerika ontstane wandelra
ge, de zogenaamde Kennedy-jnarsen over
80 kilometer, is Kluyskens niet zo enthou
siast. „Vooral voor ongetrainde wande
laars is dit funest. Er is voor iedere
sport training nodig, dus ook voor de
wandelsport. Het gaat er niet alleen om
de tocht te volbrengen, maar van veel
groter belang is de lichamelijke conditie
na afloop van de volbrachte prestatie".
Anton Kluyskens uit Haarlem
ver is Kluyskens na de tweede wereldoor
log, toen al 36 jaar oud, aan de snelwan-
delsport begonnen. Zij maakten van de
Nijmeegse vierdaagse, waaraan Kluys
kens dertienmaal heeft deelgenomen
drie keer nam hij aan de Apeldoornse
vierdaagse deel met de Noorse deel
nemers 'n snelwandelwedstrijd en waren
daardoor elke dag veel te vroeg binnen.
Toen de Haarlemmer dan ook tot het
snelwandelen overging, kwam hij daarin
tot grote successen. Er was in eigen land
vrijwel niemand die de stijlvol stappen
de Kluyskens bij kon benen. Driemaal
achtereen ('48, '49 en '50) werd hij kam
pioen snelwandelen van Nederland en pas
in 1951, toen de zoveel jongere Jan Cijs
naar voren kwam, moest Kluyskens zijn
hoofdrol prijsgeven. Desondanks is hij
de snelwandelsport nog steeds trouw ge-
Wat heeft Anton Kluyskens zoal meer
gepresteerd dan het behalen van drie na
tionale titels en het deelnemen aan de
vierdaagse van Nijmegen en Apel
doorn? In eigen land behaalde hij zo'n
veertig overwinningen en in België was
Brussel, was Kluyskens de snelste
wandelaar. Bovendien triomfeerde hij in
1949 in het Belgische plaatsje Bouillon
in een internationale snelwandelwedstrijd
voor P.T.T.-ers. An dit treffen, waarin
de snelwandelaars in volledig postuni
form en met een bagage van 8 kg. moes
ten tippelen, werd deelgenomen door
postmensen uit Zwitserland. Engeland
en Nederland. Ook het jaar daarop, in
Brussel, was Kluyskens de snelste P.I'.T.
-er.
Veertien keer heeft hij de 140 kilome
ter lange prestatietocht van Amsterdam
naar Leeuwarden volbracht, tweemaal
nam hij deel aan Brussel-Rotterdam (150
km.) en drie keer liep hij de Friese
Elfstedentocht. Eenmaal volbracht de
Haarlemse sportman dit op de schaats.
Al die afstanden hebben Anton Kluys
kens nog niet duizelig gemaakt en hij
blijft voorlopig nog wandelen. Pas als
zijn stijl hem in de steek laat de sti
list in de atleet gaat bij hem boven al
les en het lopen krampachtiger gaat
worden, zal Kluyskens zijn wandelschoe
nen voorgoed opbergen.
Momenteel profiteren zo'n twaalf jon
geren van de Haarlemse wandelsport
vereniging „Onder Door" van de door
Kluyskens in de wandelsport opgedane
ervaringen. Onder zijn leiding wordt er
regelmatig in de waterleidingduinen ge
traind en daarbij wordt vooral veel aan
dacht besteed aan de conditie. Zelf
neemt Kluyskens actief aan die trainin
gen deel. „Het trainen is goed", aldus
Kluyskens, „maar de conditie in een
wedstrijd is voornamer". En hij kan daar
over met zijn veertigjarige ervaring oor
delen.
Het pinksterweekeinde wordt door de
competitieleider van de KNHB voor wat
de hoofdklasse betreft maar matig ge
bruikt. Er staan slechts drie enkele wed
strijden op het programma. Zo op het oog
voor EHS een gemakkelijk karwei, een
uitwedstrijd tegen VVGA. Maar EHS-
coach Henk Wille heeft heel wat moeten
puzzelen deze week, want op eerste pink
sterdag staat de Europa-Cup-wedstrijd te
gen de Bell-Pioneers op het programma
en daar het in deze (dit jaar voor het
eerst ingestelde) competitie maar één
wedstrijd betreft, moet er zondag op het
honkbalveld aan het Badmintonpad wor
den gewonnen. De Bell Pioneers, kam
pioen van België, zijn lastige tegenstan
ders. Daar kunnen de EHS-ers Beidschat,
Kops en Tromp van mee praten, want de
ze drie spelers maakten deel uit van het
Nederlands team._xlal .op „Hemelvaartsdag
zo moeizaam van België won. De werper
van dit Belgische team heet Cockx, en de
ze jongeman speelt in de Pióneers-ploeg.
Het wordt dus zeker geen „zacht eitje"
voor de Nederlandse kampioensploég, die
er alles voor over heeft om de volgende
ronde te bereiken. Die volgende ronde
moet worden gespeeld tegen de winnaar
van de wedstrijd tussen de kampioenen
van Frankrijk en Spanje, wat zo goed als
zeker betekent dat EHS bij een overwin
ning tegen de Bell Pioneers naar Barcelo
na moet. Die reis wordt gemaakt. „Al
moeten we het laatste stuk lopen", zeggen
de EHS'ers die op 't ogenblik zo veel geld
bij elkaar hebben dat zij met het vliegtuig
een retourtje Pyreneeën bij elkaar heb
ben. Een aantal brieven naar Haarlemse
bedrijven leverde wel iets op. maar niet
voldoende voor een complete vliegreis, zo
dat men thans overweegt met de trein te
gaan. De spelers die deze reis bijna geheel
op eigen kosten zullen maken hebben daar
dan een week vakantie voor nodig, maar
ook dat offer brengen zij graag.
Als er tenminste gewonnen wordt van
de Bell Pioneers. En daar komen de moei
lijkheden voor coach Wille. Herman Beid
schat gebruiken? Dat zou wel kunnen,
maar tweede werper Schuitemaker kan de
volgende dag niet spelen, want dan moet
hij het eerste elftal van voetballend EHS
bijstaan in zijn functie van trainer/ver
zorger in de moeilijke wedstrijd tegen
THB, een wedstrijd die wel eens beslis
send kon zijn voor degradatie naar de
HVB.
Wille heeft in overleg met zijn techni
sche commissie het volgende besloten:
Schuitemaker werpt tegen de Belgen, ter
wijl Beidschat als tweedehonkman altijd
nog kan ingrijpen als er moeilijkheden
dreigden. Ook de catchersplaats baart zor
gen. Nico van Heemskerk werd zaterdag
middag geblesseerd. Is hij zondag weer
hersteld? Het optreden van de jonge Koo
ien heeft echter zoveel vertrouwen ge
schonken, dat deze catcher zondag zijn
Europa-cup-debuut zal maken. Het eerste
Europa-cup-duel in honkbal brengt voor
de Nederlandse kampioen grote zorgen,
de (eventuele) tweede wedstrijd nog gro
tere.
Grootmeester Jan Hein Donner raakte
dinsdag weer ten achter op de jonge Frans
Kuypers, die zich in de strijd om het per
soonlijk schaakkampioenschap tot zijn ge
vaarlijkste concurrent heeft ontwikkeld.
Kuypers won met zwart van Sarink, ter
wijl Donner tegen Van den Berg afbrak in
een stelling, die vermoedelijk remise zal
worden.
De uitslagen waren:
Van OosteromBergsma 0-1, Sarink
Kuypers 0-1, DonnerVan den Berg afg.,
Langeweg—Henneberke 1-0, Hoogendoorn
—Te Velde afg.. De RooiZuidema remise.
De stand na de zesde ronde:
1. Kuypers 5 punten en 1 afgebroken
partij; 2., 3. en 4. De Rooi, Bergsma en
Langeweg allen 3'/s p.; 5. Donner 3 p. en
2 afg. partijen; 6. Van Oosterom 2'/i p. en
1 afg. partij; 7. Zuidema 2 p. en 1 afg. par
tij (uit 5); 8. Sarink 2 p. (uit 5); 9. Van den
Berg l'/s p. en 2 afg. partijen; 10. Henne
berke l'/a p.; 11. Te Velde 1 p. en 2 afg.
partijen; 12. Hoogendoorn 1 p. en 1 afg.
partij.
