De Gaulle gaat Kennedy
tegenbezoek brengen
Britse bezwaren tegen
een NAVO-kernvloot
Zes goede vrienden van
Penkovsky gedegradeerd
Verplichting
m
Wereldnieuws
Opzienbarende aankondiging in Parijs
„Verloren zonen
teruggekeerd in
de Labourfractie
Omvang van de spionage gekleineerd
Oe Thant in juli
naar Hongarije
raatótoel
DONDERDAG 30 MEI 1963
3
Geen haast
FALCON CHARME
Noorwegen en Denemarken
nodigen Kroesjtsjev uit
Druk bezet
Normalisering verwacht
in relaties met de UNO
Op de
Maria Storm
NEEMT
VAKER
(Van onze correspondent)
PARIJS Generaal Charles de Gaulle
is bewust dat hij Amerika's president
John F. Kennedy, die twee jaar geleden
samen met zijn echtgenote al zijn opwach
ting in Frankrijk maakte, nog een „te
genbezoek schuldig is". In deze bewoor
dingen die niet uitmunten door hartelijk
heid, heeft de minister van Voorlichting,
Peyrefitte, na de zitting van het kabinet
van gisteren in Parijs, het nieuwe reis
plan van het Franse staatshoofd met be
stemming Washington bekendgemaakt. Na
dat enige dagen tevoren juist officieel was
gezegd dat bij het jongste bezoek van de
minister van Buitenlandse Zaken Couve de
Murville aan president Kennedy de mo
gelijkheid van een contact tussen beide
staatshoofden niet eens ter sprake was
gekomen, heeft de nieuwe aankondiging
nog al opzien gebaard.
In de lijn der ontwikkeling van de we
derzijdse betrekkingen die sinds kort in
een wat gunstiger richting gaan, was een
Frans tegenbezoek zeker wel gelegen. Dat
de reis in principe al vast is aangekon
digd, wijst er vermoedelijk op dat de ge
neraal de resultaten van Couve's beraad
slagingen met de Amerikaanse bewinds
lieden bemoedigend heeft gevonden In
elk geval heeft Parijs een punt willen
zetten achter de vertrouwenscrisis met de
Verenigde Staten die ongeveer zes maan
den geleden door De Gaulle's rauwe pers
conferentie over zijn Europese en Atlan
tische politiek ontketend werd.
Heel veel verder kunnen de conclusies
voorlopig moeilijk gaan. De wederzijdse
standpunten en tegenstellingen inzake de
actuele militaire en politieke problemen
in verband met de kernbewapening, het
Franse kernzwaard, de Europese integra
tie en de oost-west-verhoudingen, zijn
onveranderd gebleven. En wanner er op
sommige punten misschien een lichte ken
tering is ingetreden, dan worden de
concrete mogelijkheden voor enigerlei com
promis toch van beide zijden klaarblijke
lijk nog weinig reëel geacht. Ware 't anders
dan zou president Kennedy de gelegenheid
van zijn Europese reis volgende maand
zeker hebben aangegrepen om in Parijs
ook even bij het Elysée aan te lopen.
Van geen van beide kanten is echter een
vinger in die richting uitgestoken.
Enige haast wil het Franse staatshoofd
althans voor de buitenwereld, dan ook
kennelijk niet betrachten. Zijn woordvoer -
'Advertentie
De „eeuwige stolpplooien" blij
ken onuitroeibaar. Gelukkig!
Soms zijn ze er ineens weer. Kijk:
in deze Falcon bijvoorbeeld.
Klassieke elegance! Nog ver
sterkt door sier stiksels en steek-
zakjes. 54.50
Gen. Cronjéstraat 59
Haarlem - Tel. 52431
OSLO (AP) Noorwegen en Denemar
ken hebben de uitnodiging voor een bezoek
van de Russische premier Kroesjtsjev her
nieuwd. In een korte verklaring voor de
pers liet het ministerie van Buitenlandse
Zaken te Oslo weten dat de Noorse minis
ter van Buitlandse Zaken, Torsten Nils-
son tijdens zijn bezoek aan Moskou de
hoop had gekregen dat de reeds lang ge
leden gedane uitnodiging zou resulteren in
een bezoek.
In diplomatieke kringen te Moskou werd
gezegd, dat het programma waarschijnlijk
niet toelaat, dat Kroesjtsjev vóór de herfst
naar Scandinavië zal gaan. Mogelijk zou
de Russische premier hiermee zelfs tot
het volgend jaar wachten.
ders hebben zich in hun commentaren
achter de zwaar bezette agenda van pres-
dent De Gaulle verscholen en de ver
wachting uitgesproken dat de president
zich vermoedelijk niet voor het einde van
dit jaar naar Washington zal kunnen be
geven. Ook een mogelijke datum is niet
genoemd.
In juli gaat de generaal zijn halfjaar
lijkse bezoek aan Bonn brengen en voor
de zomer staat dan ook nog een reis
naar Perzië op het programma. Zijn agen
da vermeldt voorts nog diverse propagan-
datoernees door de Franse provincie en
langs de voorsteden van Parijs. Van
Amerikaanse kant heeft men al voorzich
tig laten doorschemeren dat men bij het
bezoek van het Franse staatshoofd het
accent liever niet al te zwaar op de pro
tocollaire aspecten zou willen leggen. Men
wil dit bezoek dus kennelijk niet al te
pompeus in scène zetten. Aangenomen kan
worden dat president Kennedy weinig be
hoefte gevoelt aan een triomfale intocht
in Washington van het Franse staatshoofd
zoals De Gaulle die niet ongaarne beleeft,
maar dat hij daarentegen wel heeft inge
zien dat alleen in een uitvoerig gesprek
onder vier ogen misschien nog de basis
voor een redelijke schikking zou te leggen
zijn.
WASHINGTON (AP) Het Witte Huis
maakte bekend dat president Kennedy
hoopt dat het president De Gaulle moge
lijk zal zijn om te eniger tijd in de toe
komst een bezoek aan de Verenigde Sta
ten te brengen. Dit was het commentaar
van perschef Salinger op het bericht uit
Parijs dat De Gaulle meent dat zijn vol
gende ontmoeting met Kennedy de vorm
moet hebben van een bezoek van De Gaulle
aan de Verenigde Staten.
Sof. Een 31 meter lange intercontinentale
raket van het type Titan II is woens
dag boven Cape Canaveral enkele se
conden na de lancering ontploft. Dit is
de eerste mislukking bij zestien proef-
lanceringen van Titan II raketten. De
Titan II is de krachtigste Amerikaanse
militaire raket.
(Van onze correspondent)
LONDEN De vijf leden van Labours
linkervleugel, die in 1961 uit de socialis
tische Lagerhuisfractie waren gezet we
gens hun voortdurende oppositie tegen
partijbesluiten, met name inzake de defen
sie, zijn weer in genade aangenomen.
Hun schorsing als fractielid was een er
fenis van het regime van de overleden
partijleider Hugh Gaitskell, maar ook zijn
opvolger, de meer links gerichte Harold
Wilson, die in het verleden vaak door de
rebellen werden gesteund, was niet bereid
het vijftal weer tot de fractie toe te laten
zonder hun uitdrukkelijke verzekering dat
zij hun leven beteren en zich voortaan aan
de spelregels zullen houden. Dit hebben zij
beloofd. Hun wederopneming in de fractie
heeft vooral ten doel de partij-eenheid met
het oog op de algemene verkiezingen, ten
minste naar buiten toe, te herstellen. On
derlinge verdeeldheid heeft Labour drie
verkiezingen gekost.
De vijf teruggekeerde „verloren zonen"
zijn: Michael Foot, Sydney Silverman,
Emrys Hughes, William Baxter en Stephan
O. Davies.
Advertentie
Genie! van het leven,
schenk vreugde, schenk
Hero, verkwikkend, ver
frissend, diefruitzuivere
smaak. Volop keuze!
Sinas* Citroen* Perl* Fram
bozen* Appelsap* Cerise
Cassis Ananas Grapefruit
Tonic.
•Ook in grote gezinsfies,
extra voordelig.
S
helemaal
üw smaakt
LONDEN (AFP) In het Britse La
gerhuis hebben de Conservatieve rechter
vleugel en de Labouréoppositie een eerste
offensief geopend tegen het Amerikaanse
voorstel voor een multilaterale NAVO-
kernmacht, waarover in het begin van
de volgende maand in Londen tussen
Brits-Amerikaanse besprekingen gevoerd
zullen worden.
De Britse onder-minister van Buiten
landse Zaken Edward Heath verzekerde
MOSKOU (Reuter, AFP) Het Russi
sche blad Izvestia schrijft dat zes hoge
officieren en wetenschappelijke werkers in
de Sovjet-Unie, die op vriendschappelijke
voet stonden met de terechtgestelde Rus
sische spion Oleg Penkovsky, disciplinair
zijn gestraft.
De militaire procureur Gorny zei in een
gesprek met het blad onder meer, dat
maarschal' Serge Varentsov, opperbevel
hebber van de artillerie, van zijn functie
is ontheven en in rang is verlaagd. Va-
rentzov is sinds 1955 opperbevelhebber van
de artillerie geweest. In 1942 onderscheid
de hij zich aan het eerste Oekraïnse front.
Hij nam deel aan de grote slag aan Oder
en Weichsel en aan de verovering van
Berlijn. Op het 22ste partijcongres in 1961
werd hij tot plaatsvervangend lid van het
centrale partij-comité benoemd. Generaal
Gorny noemt onder meer nog de namen
van een generaal-majoor en een kolonel,
die evenals maarschalk Varentsov „goede
vrienden" van Penkovsky waren.
De Izvestia noemt berichten, als zou
Penkovsky's schoonvader de voormalige
ooperbevelhebber van de Russische strijd
krachten wijlen maarschalk Nedelin zijn
geweest, „waanzinnige geruchten". Pen
kovsky's schoonvader was „generaal G",
een politieke commissaris in het leger die
niet bij de raketstrijdkrachten heeft ge
diend, aldus het blad.
Gorny zei voorts, dat sommige Russen
waren gaan geloven dat Penkovsky „vrij
wel alle geheimen met betrekking' tot de
militaire uitrusting en het defensiepoten-
tieel van de Sovjet-Unie aan de vijand
had verraden" maar dat deze indruk „on
gegrond" is. Penkovsky heeft berichten
doorgegeven over bepaalde technische
rapporten van Russische deskundigen die
in het buitenland waren geweest, voorts
„losse gegevens van militaire aard", on
der andere over oude raketmodellen die
hij uit de mond van „kletsende vrienden"
vernomen en uit geheime publikaties had
gehaald, en „zeker materiaal van binnen
lands-politiek karakter".
Berichten in de westelijke pers volgens
welke Penkovsky niet terechtgesteld zou
zijn noemde generaal Gorny „schandalige
kranteleugens".
het Lagerhuis, dat Londen nog geen enke
le verplichting is aangegaan en dat Brit
se ddelneming aan een eventuele multila
terale NAVO-kernmacht slechts een aan
vulling zou zijn van een onafhankelijk
kernwapen, dat de Britse regering wil
behouden. De komst van admiraal
Ricketts, plaatsvervangend chef van de
Amerikaanse marine-operaties, naar Lon
den heeft tot doel de Britse deskundigen
in de gelegenheid te stellen kennis te ne
men van de technische bijzonderheden van
het Amerikaanse plan. De kwestie van
de politieke controle zal onderwerp van
onderhandelingen uitmaken.
Verscheidene weinig overtuigde Conser
vatieve Lagerhuisleden tekenden ondub
belzinnig verzet aan tegen het Amerikaan
se plan voor vaartuigen met Polaris-ra-
ketten die een internationale bemanning
hebben. De socialistische woordvoerder
gaf uiting aan bezorgdheid van de socia
listen over een initiatief, dat het gevaar
indoudt dat West-Duitsland op de lange
duur een soort autonomie op het gebied
van de kernbewapening zou krijgen.
In het Hogerhuis heeft maarschalk
Montgomery gezegd, dat „het oprichten
van een gemengde multilaterale kern
macht aan de grootste fantasie ontspruit".
„Hoe zou een oorlogsschip op doelmatige
wijze ten strijde kunnen trekken met een
derde van zijn bemanning bestaande uil;
Belgen, een derde uit Portugezen en laten
we zeggen een derde Denen?" Evengoed
kan men een schip met politici bemannen,
aldus Montgomery. Over het bezoek van
admiraal Ricketts zei Montgomery, dat „de
minister van Marine maar moet zeggen,
dat de admiraliteit de hele zaak als een
volkomen absurditeit beschouwt".
Hinder. Een Russisch jachtvliegtuig is
woensdag een vliegtuig van de Ameri
kaanse luchtmacht in de Berlijnse lucht-
corridor tot op zestig meter genaderd.
De Amerikanen hebben een protest in
gediend bij de Russische vertegenwoor
diger op het luchtveiligheidscentrum van
Berlijn.
NEW YORK (Reuter-AFP) De secre
taris-generaal van de UNO, Oe Thant, zal
in juli een kort bezoek aan Hongarije bren
gen, zo is officieel in New York bekend
gemaakt. Dit is de eerste bevestiging van
hardnekkige geruchten, dat de secretaris
generaal deze zomer gehoor zou geven aan
de reeds lang geleden gedane uitnodiging
van de Hongaarse regering. Het zal het
eerste bezoek van een hooggeplaatste UNO
functionaris zijn sinds de opstand in Hon
garije van 1956.
Oe Thant zal naar Boedapest gaan in
de loop van zijn jaarlijks bezoek aan
Europa ter gelegenheid van de zitting van
de Economische en Sociale Raad van de
UNO, die op 2 juli in Genève begint. Men
verwacht dat de UNO-Assemblee nu de ge
loofsbrieven van de Hongaarse afvaardi
ging naar de UNO zal erkennen, een kwes
tie die sinds de opstand slepende is ge
houden.
De positie van kardinaal Mindszenty, die
sinds de opstand in het Amerikaanse ge
zantschap in Boedapest verblijft, zal, naar
men vermoedt, geen onderwerp van ge
sprek vormen tussen Oe Thant en de
Hongaarse autoriteiten.
Een geslaagd bezoek van Oe Thant aan
Hongarije zou er volgens waarnemers toe
kunnen leiden dat de Hongaarse kwestie
van de agenda van de UNO wordt afge^
voerd. Krachtens een Amerikaanse resolu
tie, die op de jongste Assemblee is aan
genomen, is het Hongaarse probleem over
gedragen aan Oe Thant en kan hij elke
maatregel nemen, die hij wenselijk acht,
Hij kan officieel voorstellen de
discussie over het Hongaarse vraagstuk in
de toekomst achterwege te laten op grond
van zijn bevindingen. Dit zou het gevoe
len van de meeste westerse landen weer
spiegelen, dat Hongarije tot de meest ge
liberaliseerde landen van het communisti
sche blok behoort. Anderen menen dat het
laten vallen van de Hongaarse kwestie zou
betekenen, dat de UNO zich zou neerleg
gen bij het hardnekkig trotseren van ver
schillende UNO-resoluties door Hongarije,
Men mag in onze tijd niet
al te uitgesproken natuurmin
naar zijn, op straffe van me
delijdende spot van de zijde
der moderne realisten, die
zichzelf in de meerderheid
wanen. Ik weet niet of zij ook
inderdaad in de meerderheid
zijn, wat overigens geen recht
of overtuigingskracht met
zich brengt. Moderne realisten
hebben milde minachting voor
alles wat op menselijke ver
bondenheid met de natuur
lijkt. Zij spreken met laat
dunkende glimlachjes over
die „hoek van antroposofie,
homoeopathie, antroposofie,
vegetarisme en al dat gedoe"
alsof ze het over goedaardige
krankzinnigen hebben die in
een afgelegen erkertje van on
ze maatschappij elkander on
zin zitten te vertellen. Zij
voelen zich verplicht, de na
tuur als een welwillend grap
je te beschouwen, waaraan
men geen serieuze aandacht
moet besteden en zij leven
blijkbaar in de zonderlinge
veronderstelling, dat de na
tuur in hun bestaan slechts
de functie vervult van een ou
derwets décordoek, waartegen
het vertechniseerde bestaan
zich op eigen kracht voltrekt.
Dat is eigenlijk een heel
vreemde en dwaze manier van
struisvogel-spelen, aangezien
niet alleen de nauwe verbon
denheid tussen mens en na
tuur met klompen te voelen
is, maar het hele moderne be
staan met alles wat er aan en
in zit, als zuiver natuurpro-
dukt is te herkennen. De mens
mag dan al de voortbrengse
len en wetten van de natuur
op een bepaalde en vaak ver
nuftige manier hebben ge
bruikt, dat wil nog niet zeg
gen dat zij zich een zelfstan
dig bestaan buiten de natuur
en onafhankelijk van de voort
durende natuurlijke levens
gang heeft verworven.
Er zijn wél mensen die de
natuur niet meer nodig heb
ben en die met recht mogen
betogen dat zij lak hebben
aan alles wat met die natuur
te maken heeft, maar dat zijn
degenen die onder de groene
zoden liggen en zij kunnen
het dus niet meer betogen.
Vanwaar dan die welhaast
algemene zelfgenoegzaamheid
der levenden, van wie velen
het adjectief „natuurlijk" als
de aanduiding van een soort
a-sociale achterlijkheid be
schouwen? Misschien koeste
ren zij het misverstand, dat
een natuur die gevangen en
vervormd is in een reageer
buis of een machine geen na
tuur meer is. Dat zou dan be
tekenen dat een mens, die na
zijn geboorte gekleed wordt
in sierlijke voortbrengselen
van onze textielindustrie,
geen mens meer is. Of dat
een paard, dat tussen de bur-
ries van een melkkar loopt en
op die manier de samenleving
dient, geen dier meer zou zijn
doch een produkt van men
selijk vernuft.
Wat de mens ook presteert
ten aanzien van de toepassing
en exploitatie van natuur
krachten en materie, hij blijft
een volkomen sluitende een
heid vormen met die natuur
en zijn bestaan blijft zo vol
komen afhankelijk van dat
deelgenootschap, dat hij daar
niet kan uittreden zonder op
te houden met leven.
Daarom nemen ruimtereizi
gers de natuur met zich mee:
de zuurstof, het voedsel, het
staal, het koper, de elektrici
teit, het licht, het vuur, het
leer, de rubber en zichzelf, al
le elementen die het leven en
het bewegen en het denken en
het doen mogelijk maken.
Waar zij heengaan ontbreekt
de natuur niet, doch wel de
vorm van de natuur die nood
zakelijk is voor het aardse le
ven.
En nu zou het enkele feit
dat de mens in staat gebleken
is die op aarde aanwezige
vorm enigszins te veranderen
en aan te passen, hem het
recht geven over de natuur te
spreken als over een versla
gen vijand, die in een kooi zit
opgesloten als vermaak voor
kinderachtige naievelingen?
Als men lieden misprijzend
hoort praten over bijvoorbeeld
anti-vivisectie, lijkt het soms
alsof zij geen gevoeligheid
voor lijdende schepsels heb
ben. Dat is meestal echter niet
zo. Vaak zijn het zeer gevoe
lige, normaal medelijdende
mensen, die echter de draad
tussen zich en de levende na
tuur hebben doorgesneden en
zich volkomen hebben toe
vertrouwd aan de technische
robotmaatschappij. Alleen op
die manier is het mogelijk,
dat men ontoegankelijk wordt
voor elke overweging van
emotionele aard, wanner het
gaat om het gebruik van le
vende schepselen. In zekere
zin heeft de grote meerder
heid der mensen zich ten dele
afgeschermd aan de kant
waar de oorspronkelijke na
tuur hen direct zou kunnen
raken. Vandaar dat nagenoeg
niemand bewogen wordt door
een rij keurig in gelid hangen
de varkenslichamen in de sla
gerswinkel, maar wel gruwt
van één klein doodgereden
hondje op de rijweg.
Het is eenvoudig een moed
willige kortsluiting en onze
samenleving eist in haar nor
men en gewoonten die kort
sluitingen voortdurend, om
dat zij noodzakelijk zijn in het
kader van de maatschappe
lijke efficiency. Maar wat zij
niét eist, wordt door de men
sen vrijwillig als toegift ge
geven: men gaat de natuur als
geheel buitensluiten van het
persoonlijke leven en raakt in
de overtuiging, dat het dwaas
zou zijn haar binnen te halen
als een bloedverwant, maar
dat het slechts mogelijk is haar
te bestrijden als een vijandin.
Wat de medische weten
schap, de techniek en vele an
dere verschijnselen van mo
derne activiteit doen, is niets
anders dan bestrijden en af
weren. De wetenschap wendt
voor, dat zij de natuur wil le
ren kennen, doch zodra zij
iets heeft geleerd smeedt zij
een nieuw wapen ter bestrij
ding. Wat natuurminnaars in
de ware zin proberen, is: hun
verbondenheid met de natuur
te herstellen om vriendschap
te sluiten en daardoor erger
te voorkomen. De doelstelling
is dezelfde, maar de methode
verschilt aanmerkelijk. Het is
eenzelfde verschil als er ligt
tussen de militarist en de pa
cifist.
In zekere zin is dus de heer
sende politieke tegenstelling
die over de gehele wereld het
stempel drukt op de nationale
en internationale situaties, te
herleiden tot een volkomen
natuurlijke, menselijke karak
ternuance. Geweld of liefde,
toenadering of afweer, ver
bondenheid of isolatie, over
heersing of gelijkheid, macht
of broederschap. Al die ter
men dekken een verschil in
benadering, en monden uit in
dezelfde doelstelling: de hand
having van het leven.
Het is een zeer welsprekend
verschijnsel, dat de natuur
zich nooit verzet heeft tegen
de vervormende, aanpassende
activiteit van de mens. Zij
heeft zich gewillig laten uit
eenrafelen en ontbinden, om
hakken en opdelven, versmel
ten en aaneensmeden. Men
zou daaruit kunnen conclude
ren dat zij de mens wil dienen
tot het uiterste, en dat zelfs
de meest geraffineerde men
selijke vindingen door het we
zen van de natuur zijn voor
zien en geaccepteerd. Op en
kele punten echter is van een
onvermurwbaar uiterste ge
bleken. Eén van die punten
is ongetwijfeld de toepassing
van de kernenergie voor ver
nietigingsdoeleinden. Daar im
mers heeft de natuur haar
diensten onder een stellige
voorwaarde beschikbaar ge
steld: de zelfvernietiging van
de mens is het offer dat zij
eist, indien de menselijke
zelfbeheersing tekortschiet.
Ook op een ander punt heeft
de natuur duidelijk de drem
pel aangegeven, waarover
men niet ongestraft kan heen
stappen. In de medische we
tenschap en haar toepassingen
is gebleken, dat als heilzaam
en genezend bedoelde midde
len fatale gevolgen kunnen
hebben.
Er zijn dus duidelijk gren
zen tussen „natuur" en „on-
natuur" Dat men héél ver
kan gaan, zonder dat de na
tuur de weg verspert, is ge
bleken en dat heeft de mens
er helaas toe gebracht om
zich onafhankelijk te wanen.
Maar als er al een grens op
doemt, is het niet eens efen
hemelhoge muur. De slagbo
men van die grenzen zijn ge
makkelijk te forceren, maar
de straf op overschrijding is
onherroepelijk. Ook aan haar
uitersten blijft dus de natuur
de lankmoedigheid zelf, en
gunt zij de mens zijn vrijheid
en zelfs zijn zelfmoord.
Waaruit men mag conclu
deren dat de natuur haar ver
trouwen in het menselijke
verstand en de menselijke re
delijkheid reeds tevoren in
haar eigen wezen heeft inge
vlochten.
Wat een verplichting schept
het, mens te zijn!
Decorum
In de wachtkamer van een luchthaven
op een Engelse onderhorigheid voor de
Franse kust zat ik te wachten op een ma
chine die me naar het vasteland zou bren
gen. In de grote L-vormige zaal zaten of
stonden enige honderden mensen die het
zelfde deden als ik. Het merendeel van
de wachtenden werd gevormd door Engel
sen. Die bekijk ik altijd graag, als ik de
kans krijg. Vooral de vrouwen, want die
dragen vaak zulke onmogelijke hoeden. Er
liep er nu ook weer een rond allemaal
rose rozen in bijenkorfvorm bijeengevoegd
op het hoofd van een grootmoeder.
Als er een buffet is, hangen de mannen
daar rond en zitten de vrouwen te wach
ten bij een kopje thee. Dat buffet was er,
zelfs een heel lang en het was goed voor
zien van belastingvrije dranken. Het werd
een groot gedrang.
Plotseling verscheen bij de ingang van
de zaal een figuur die sterk afweek van
de luidruchtige, nogal slordig geklede me
nigte. Het was een oudere dame in een
keurig donker geruit reiskostuum. Ze droeg
een stemmige bruinfluwelen hoed en had
een kostbare bonten stola om de schouders
geslagen. In haar rechterhand hield ze een
klein ovaal koffertje, bestemd voor siera
den en kleine toiletartikelen. Ze liep snel
en wat schichtig langs het tumultueuze ge
zelschap dat zich aan de bar verdrong
en zette zich niet ver van mij neer in een
gedeelte van de wachtkamer dat vrijwel
leeg was.
Nauwelijks gezeten begon zij zenuwach
tig op haar bank heen en weer te schui
felen terwijl zij haar hoofd voortdurend
van links naar rechts bewoog. In haar
ogen lag een gejaagde, spiedende blik. Ze
deed me sterk denken aan een waakza
me roofvogel. Een oude, trotse gier. Haar
smalle gezicht was zo bleek en zij leek zo
weinig op haar gemak in de vulgaire me
nigte, dat ik bijna medelijden met haar
begon te voelen. Ik wou juist beginnen een
romantisch verhaal om deze van haar
kruin tot haar knokige enkels aristocra
tisch uitziende dame te weven, toen ik een
lange smalle hand zag uitschieten naar het
koffertje naast haar op de bank. De klep
vloog open. Ze griste er een potje uit,
schroefde er bliksemsnel het deksel af,
doopte er twee vingers in en legde ver
volgens op iedere wang een forse lik rou
ge. Vliegensvlug smeerde ze dit uit op
beide konen, die er opmerkelijk opgewek
ter gingen uitzien. Potje gauw in de kof
fer. Weer een graai: spiegeltje eruit. De
corum in orde, deksel dichtgeklapt, een
diepe zucht en een opgelucht gelaat als
van een dronkaard die eindelijk een slok
heeft kunnen nemen.
Er klonk een signaal, de passagiers werd,
via een luchtspreker verzocht zich naar
het gereedstaande vliegtuig te begeven. Ze
stond op, schikte haar bont goed om haar
schouders en schreed waardig langs de
verhitte hoofden der valreepdrinkers naar
buiten. Ze voelde zich weer volkomen op
haar gemak.
Wat een geluk dat ze niet wist dat ik
een blik in haar binnenste had geslagen.
Advertentie
huishoudjam
76 ct. tot 1.04
extra jam 1.30
Doeltreffend. In allerijl moesten woens
dag studenten aan de pedagogische ho
geschool in de Westduitse stad Augs
burg een galerij ontruimen, toen deze
bij de officiële opening van hun
nieuwe gebouw scheuren begon te ver
tonen. De directeur had juist in lovende
bewoordingen gesproken over de doel
treffendheid van het nieuwe bouwwerk.
Gekleurde Marx. Met de opnamen voor
de Russische kleurenfilm „Het leven van
Marx" zal deze zomer in Keulen een
begin worden gemaakt. Het scenario voor
de film werd geschreven door Galina
Serebryakova en Grigory Roshal. De mu
ziek is van Dmitry Sjostakovitsj. Er
zullen ook opnamen worden gemaakt in
Berlijn. Brussel, Parijs en waarschijn
lijk Londen.
Uitgewisseld. Een controleur van de Oost-
duitse spoorwegen, die in West-Duitsland
veroordeeld was tot 7 maanden gevange
nisstraf wegens het stichten van een ge
heim verbond en overtreding van de wet
die de communistische partij verbiedt,
is in het plaatsje Hof (Beieren), uitge
wisseld tegen een oorlogsinvalide, die ge
probeerd had een meisje vanuit Oost-
Duitsland naar het westen te smokke
len, verborgen in een koffer.
Contact. Een radiostation in Balstow (Ca)i-
fornië) heeft radiocontact gemaakt met
de planeet Mercurius. Het duurde elf
minuten voordat de radioseinen de 195
miljoen km hadden afgelegd. Uit de echo
hebben geleerden opgemaakt dat het op
pervlak van Mercurius ruwer is dan
dat van Venus of Mars. Het lijkt op
dat van de maan.
