DSP
m
PANDA EN DE MEESTERWEKER
Ie
P in de Hooglanden
Hoedenontwerper Peter Voorn
wil wel eens even wat anders
r>
MODERNE SCHOONHEIDSMIDDELEN ZIJN
SOMS VEEL MINDER ONSCHULDIG
DAN ZIJ LIJKEN
m.
II en slot
VRIJDAG 14 JUNI 1963
Ons vervolgverhaal
EEN SPEURDERROMAN VAN JOHN MARSH
H»'''''"""'*»ww**wnn""nnnHnnnooooo(ioflooflflfloo(ioooooocxMooooooflnoooooonoooooooooo
A ntibiotica
Bacteriën
VAN DE „CHAPEAUX'
NAAR 'T CHANSON
M odelijn
3*1
j%i h v f-i
Petjes
Huisvrouwen helpen
Dousadj
mee aan de actie
I
Zanger?
Henny G. C. Schoute
r r
V T|
XPCOOOOOOCOOOOOC
7)
Zijn rustige beheerste stem bracht
haar tot bedaren. Haar gezichtje
toonde wat minder angst.
„U u bent die man die met
het meisje terug kwam?"
„Juist! Ik heb kans gezien uit die
kelder te komen en meende te moe
ten helpen, toen ik je hoorde gillen".
Zij sperde de donkere ogen open.
„Je je beweert dat je terug
gekomen bent terwijl niemand je
dwong?"
Hij grinnikte.
„Misschien was ik niet teruggeko
men als ik geweten had, dat jij het
was. Ik meende, dat ik het andere
meisje hoorde."
„Fazia?" Haar mond vertrok hef
tig. „Die die Zij gebruikte een
woord, dat Felton deed schrikken.
„Als die hier niet gekomen was, zou
dit niet met mij gebeurd zijn".
„Wat is er dan met je gebeurd?"
Bij wijze van antwoord stak zij
hem haar rechterhand toe.
„Kijk mijn vingers maar eens! In
dat soort dingen heeft die vuile
dwerg het grootste plezier".
Felton schrok, toen hij zag dat de
nagels van duim en wijsvinger
achterover waren gerukt. Geen won
der, dat zij gegild had! De pijn moest
in staat zijn geweest, haar het be
wustzijn te doen verliezen.
Hij ging naar de tafel. Nieuwsgie
rig keek zij toe en af en toe snikte
zij nog onderdrukt. Nadat hij in de
waskom zijn gezicht en handen had
gewassen, trok hij een lade open en
kwam terug met een zakdoek, die hij
aan repen scheurde.
„Ik zal doen wat ik kan", zei hij
en met behoedzame vingers duwde
hij de loshangende nagels voorzichtig
weer op hun plaats over het rode,
bloederige vlees en verbond de vin
gertoppen met de stroken van de zak
doek. Zij staarde naar zijn gebogen
hoofd en kermde tijdens de behande
ling. Maar er lag een verblufte uit
drukking in haar ogen, die zij onder
woorden bracht zodra hij haar met
een glimlach aankeek.
„Ik heb je vaker gezien", zei zij.
„Ik meende het beneden al, toen ik
je voor het eerst zag, maar toen was
ik zo bang voor wat de baas met me
zou gaan doen, dat ik er feitelijk niet
bij stilgestaan heb".
„Ik heb de chef immers al verteld,
dat
„Weet ik. Je bent zakenman en
heet Carpenter. Maar toevallig denk
ik dat je iemand anders bent".
Hij trachtte haar aandacht van het
gevaarlijke onderwerp af te leiden.
„Ik moet maken, dat ik hier weg
kom. Ik hoor mensen lopen".
„Ik ben er!" zei zij. „Jij bent die
speurder, Ray Felton. Ik wist wel,
dat ik je gezicht eerder gezien had,
al was het toen een beetje schoner".
Hij begreep dat ontkennen geen zin
had. Bovendien als hij dit meisje in
vertrouwen nam, zou zij hem mis
schien van dienst zijn in verband met
het andere meisje.
„Zeker, ik ben Felton, maar om
begrijpelijke redenen heb ik dat niet
aan dat mannetje verteld".
Zij liet haar hoofd in het kussen
vallen en nam hem met keurende blik
op. Haar weke rode mond was even
geopend en eenmaal streek zij snel
met de punt van haar tong langs haar
volle onderlip. Zij broedde kennelijk
op een of ander en hij meende te
begrijpen wat het was.
„Vertel eens, waarom heeft die dwerg
je zo'n gruwelijke afstraffing gege
ven?" vroeg hij.
„Ik moest op het meisje passen.
Gisteravond had ik vergeten haar
deur op slot te doen. Zij is weggelo
pen en heeft een auto meegenomen.
Dat is alles!"
„Had jij een sleutel van haar ka
mer?"
„Ja, maar nu heeft de baas hem.
Hij beweerde, dat de sleutels bij mij
niet in goede handen waren".
En opeens liet zij zich ontvallen:
„Ik wil hier weg. En jij moet me
helpen".
Hij had dus goed geraden. Zij was
van plan, hem voor haar doeleinden
te gebruiken. Nou, dat kwam hem pri
ma uit. Hij kon haar ook gebruiken
voortreffelijk zelfs.
„Ik zal je natuurlijk helpen." Maar
als ik jou hier uithaal zul jij me van
dienst moeten zijn terwille van dat
andere meisje."
Haar gezicht verstrakte. Zij beet
op haar onderlip.
„Laat haar aan haar lot over. Zij
heeft al last genoeg veroorzaakt".
„Jij weet toch, wie het is, neem
ik aan?" Zij keek hem door haar wim
pers aan.
„Hoe moet ik dat weten? De man
nen hebben haar binnengebracht. Ik
kreeg opdracht als cipier op te tre
den".
„Zo moet je mij niet aanpakken. Jij
weet drommels goed, dat het de doch
ter is van de emir van Ethië".
Haar ogen werden groot van verba
zing.
„En hoe heb jij dat kunnen raden?"
„Doodeenvoudig". Hij haalde de dia
manten broche uit zijn zak. „Dit is
het wapen van Ethië. Ik wist boven
dien, dat de emir enkele dagen gele
den in Engeland is aangehouden om
besprekingen óver olie te voeren. Er
hebben foto's van hem en zijn dochter
in de kranten gestaan".
Zij knikte.
„Ja! Zij houden haar hier vast om
haar vader te beletten contracten met
de Britse en Amerikaanse oliemaat
schappijen te tekenen. Zij hebben hem
laten weten dat zijn dochter vermoord
zal worden, tenzij hij alle hulp van
het Westen weigert. En hij is blijk
baar nogal gek op haar, al mag de
hemel weten waarom. Hij zal wel
niet tekenen."
„Maar die baas van jullie dat is
toch een Engelsman? Wat heeft die
met deze zaak te maken?"
Haar gezicht vertrok van afkeer. Zij
wees naar de tafel, waarop naast de
waskom een pakje sigaretten lag.
„Geef mij een sigaret en ik zal het
je vertellen", zei zij. Zodra zij hun
sigaret hadden aangestoken, ging zij
verder, „de chef, hij heet eigenlijk
Arthur Tapper, heeft overal een vin
ger in de pap waar vuiligheid aan de
knikker is. Deze ontvoering is' ëntgé
tijd geleden al voorbereid, al eer die
oude emir en zijn dochter Ethië ver
lieten. Het was niet zo moeilijk haar
te ontvoeren. Met een lid van haar
gevolg ging zij naar een bioscoop,
terwijl haar vader op het ministerie
van Buitenlandse Zaken onderhandel
de. Dit huis was al gevonden. In
etappes is zij naar hier gebracht.
Ik werd opgetrommeld om als een
soort kamenier op te treden".
Felton gaf haar een teken haar
mond te houden. Hij drukte zich naast
de deur tegen de wand. Hij had voet
stappen op de gang gehoord. Zij gin
gen evenwel voorbij en het werd weer
stil. Ergens aan de achterkant van
het huis werd met een emmer gerin
keld.
„Welke verhouding bestaat er tus
sen jou en je baas" vrpeg Felton, te
ruglopend naar het bed.
Zij haalde de schouders op.
„Welke verhouding kan er bestaan
tussen een gezonde meid en zo'n mis
baksel?" zei zij minachtend. „Nou ja,
hij heeft geld genoeg en hoe hij zijn
bende exploiteert gaat geen sterve
ling aan. Zij handelen voornamelijk
in verdovende middelen en hij heeft
de leiding. Maar nou ja, in andere
opzichten is hij niet veel waard en
daarom heeft hij de neiging zich op
de vrouwen te wreken."
Felton stond op.
„Waar is dat andere meisje? Zit zij
opgesloten?"
„Natuurlijk zit zij opgesloten, ge
bruik je hersens!" Zij greep zijn hand,
„Waarom heb je zo'n haast? De baas
zal voorlopig nog wel niet uit zijn
bed komen nu hij zich op mij heeft
uitgeleefd, de schoft."
(Wordt vervolgd)
IN DIT tweede artikel vervolgt E
onze medische medewerker, dr.
J. Z. Baruch, zijn beschouwingen
over de gevaren die verbonden 1
zijn aan onoordeelkundig gebruik
van cosmetica waarin geneesmid-
delen zijn verwerkt.
VITAMINE A kan door de huid worden opgenomen. De hoeveelheid, nodig om
enig effect op de huid uit te oefenen, is echter veel groter dan bij gebruikmaking
van vitaminecrèmes en lotions mogelijk is. Vitamine A oefent een werkzame invloed
uit op de groei, ontwikkeling en samenstelling van de verschillende huidlagen. Bij
acné en andere huidaandoeningen wordt vitamine A met succes toegepast, alleen,
wordt dan de vitamine in grote hoeveelheid ingenomen en niet op de huid gesmeerd
in kleine dosering. Vitamines uit de B-groep en vitamine F hebben invloed, althans
bij proefdieren, op het grijs worden van het haar. Een voeding zonder of arm aan
pantotheenzuur, een vitamine uit de B-groep, doet bij knaagdieren het haar grijs
worden. Maar nooit heeft men geprobeerd bij mensen het grijs worden te verklaren
als een soort tekort aan een of meer vitaminen en wel daarom niet, omdat men
weet dat het grijs worden in de eerste plaats een erfelijke eigenschap is. In sommige
families worden de mannen vroeg kaal en de vrouwen vroeg grijs, in andere families
niet. Dit heeft niets te maken met een tekort in de voeding aan een of andere
vitamine. Toch worden talrijke haarmiddelen verkocht en aanbevolen onder het
motto, dat ze vitamines bevatten die het grijs worden of de haaruitval tegengaan.
VOOR HET VERFRAAIEN van de
huid zijn schoonheidsmiddelen en de
werkzaamheden van de schoonheidsspe
cialist, zoals gezichtsmassage, baden,
eventueel zelfs bestralingen, zeer wel
toepasselijk. Het opnemen en verwer
ken van geneesmiddelen in schoonheids
middelen heeft echter in het algemeen
zijn bezwaren: worden de geneesmidde
len in zeer lage dosering verwerkt in
het schoonheidsmiddel dan schept hun
toepassing geen gevaren maar dan heb
ben deze geneesmiddelen in hun lage
dosering ook geen biologisch effect. Een
bezwaar van het verwerken van medi
camenten in cosmetica is wel, dat som
mige geneesmiddelen overgevoeligheids
reacties bij daarvoor gevoelige mensen
kunnen doen ontstaan.
Het genezen van een zieke huid kan
niet geschieden met behulp van vaste
hoeveelheden geneesmiddelen die in
sommige cosmetica aanwezig zijn. Hoe
wel er een overgang bestaat van schoon
heids- naar geneesmiddelen en omge
keerd, dient men toch te bedenken dat
cosmetica bedoeld zijn voor het ver
fraaien van een gezonde huid en schoon
heidsmiddelen dus primair geen ge
neesmiddelen zijn, noch moeten zijn.
DE ERVARING heeft echter geleerd,
dat vele mensen, veel meer dan men
ooit vermoedde, overgevoelig zijn voor
deze antibiotica. Er zijn gevallen be
kend van personen die stierven na in
spuitingen van penicilline. Nu behoeft
men voor een dergelijke afloop van de
toepassing van een zalf of crème met
een antibioticum niet bang te zijn. Maar
toch, sommige mensen krijgen huidre
acties, een roodheid van de huid of net
ontstaan van nieuwe puistjes en ecze
men juist na het plaatselijk gebruik van
deze middelen. Het op de huid gebrui
ken van deze middelen kan ook tot ge
volg hebben, dat men overgevoelig wordt
tegen deze medicamenten zonder dat
men zich dat bewust is. Deze overge
voeligheid kan eerst blijken als men
enige tijd nadat men een zalf of crème
met penicilline heeft gebruikt, ingespo
ten wordt met penicilline. Onaangena-
m mummie
wö(?(roMF-w
DE ANTIBIOTICA behoren tot die ge
neesmiddelen, die het meeste worden
voorgeschreven. Twintig jaar geleden
waren ze nog onbekend. Nu weet ieder
dat penicilline, streptomycine en der
gelijke middelen, bacteriedodende of
bacterieremmende middelen zijn, die
alle dit gemeen hebben dat ze uit
schimmels worden bereid.
Plaatselijk worden deze antibiotica
ook gebruikt. In zalven, in pasta's, in
medische lotions, vindt men vaak een
combinatie van diverse geneesmiddelen,
waaronder de antibiotica terug. De ge
dachtegang hierbij is, dat de antibioti
ca een remmende of dodende invloed
uitoefenen op bacteriën.
v/tflmi
me, heftige reacties kunnen dan optre
den en de verdere toepassing van pe
nicilline, nu niet als cosmetica maar
als geneesmiddel, onmogelijk maken.
EEN ANDERE BEZWAAR van de
plaatselijke toepassing van antibiotica
bestaat hierin, dat de normale huid uit
eenlopende soorten bacteriën herbergt,
BINNENKORT sluit ik m'n zaak voor
twee maanden ongeveer, 'k Heb er ge
woon geen zin meer in na de hele win
ter in één collectie te hebben gezeten".
Wat 'k ga doen? Misschien ergens naar
het buitenland". Hoedenontwerper Pe
ter Voorn staat laconiek tussen de cha-
peaux in zijn knusse boutique in Am
sterdam. Niet „hoeden" maar „cha-
peaux" staat uitdrukkelijk in het tele
foonboek. En dit Franse meervoud
geeft allure aan hoedenontwerpen. We
denken meteen aan exclusieve en dure
hoeden.
PETER VOORN is een van de be
kendste Nederlandse hoedenontwerpers.
Hij heeft zijn atelier en showroom in
een flat in Zuid. Vrij achteraf en ze
ker niet waar je exclusiviteit zou zoe
ken: een gedeelte van een gewoon
huis op de zoveelste etage. (Hoeveel
trappen klommen we ook weer op?
Vier?).
In Nederland, maar waarschijnlijk
nog meer buiten onze landsgrenzen
spreekt Peter Voorn een hartig woord
je mee. Toen we hem vroegen of de
Nederlandse vrouw wel genoeg hoeden
koopt zei Peter Voorn: „Dat is voor
mij moeilijk te zeggen. Ik heb de Ne
derlandse vrouw bijna niet als klant"
Zijn clientèle woont onder andere in
West-Duitsland, Frankrijk, België en
Londen („privé-klanten die even naar
een vriendin in Amsterdam gaan en dat
combineren met een bezoek aan mij.
Meestal nemen ze wel twee of drie hoe
den mee").
Peter Voorn ontwerpt de modellen zelf
en zijn assistenten geeft hij wel eens
een model „uit te werken" waarvoor
hij de richtlijn geeft. De lijn wordt al
tijd bepaald door Parijs. Er is geen rou
latie in de hoedenmode, zegt Peter
Voorn. „Het een is 't gevolg van net
ander. Hoeden die je op 't eind van
een seizoen ziet komen vaak het vol
gende seizoen terug".
Een van de grootste specialiteiten van
Peter Voorn is bont. Een paar jaar ge
leden begon hij met de bonthoeden. De
ze winter zijn er zoveel verkocht dat hi)
zegt „ontelbaar, 't is een rage gewor
den". 's Zomers werkt hij vooral mei.
stro en organza. Leidinggevend materi
aal is er volgens hem niet. Wel wordt
het mode, „iets harder" en „positie
ver", materiaal te gebruiken.
COf. MASTSN TOON DIB 0
MET TWEE tot vijf artistieke free
lance mensen werkt Peter Voorn aan
de nieuwe collecties; 200 stuks wer
den voor het afgelopen seizoen met
vaardige vingers tot charmante en ex
clusieve modellen omgetoverd, ,,'s Zo
mers verkopen we meer dan 's winters.
Dat komt omdat er dan meer trouwe
rijen, recepties en tewaterlatingen zijn".
WE ZITTEN nu in de petjes-rage.
Hét succes voor deze lente en zomer.
Hoedenontwerper Peter Voorn in zfln
boutique tussen de chapeaux. Ook de
schilderijen zijn door hem gemaakt.
6. Jolliepop had nog maar nauwelijks vaste grond
onder de voeten, of hij begon ernstige aanmerkingen
op de Meester-Kieker te maken. „Het is eén schande
om zo lang te wachten, terwijl iemand in levensgevaar
is!" zo riep hij verbolgen. De fotograaf keek hem ver
wonderd aan. „Maar ik heb geen ogenblik getalmd,"
bracht hij in het midden. „Ik heb de hele situatie in
klemmende foto's vastgelegd. Een meester-sene,
meneer, van iemand, die zijn vak verstaat!" Panda
spitste de oren. „Ik zou ook graag een vak leren,"
merkte hij op .Kunt u mij misschien als assistent ge
bruiken?" Ontzet keerde Jolliepop zich naar zijn jonge
meester. „Maar meneer Panda!" riep hij gegriefd. „Je
hebt toch zelf gezegd dat ik een baantje moest zoeken
op hoog niveau?" antwoordde Panda, „enne deze
meneer maakt hoge kiekjes." „Deze jongeman heeft
de juiste opvatting!" sprak de Meester-Kieker goedkeu
rend, „eindelijk iemand die beseft dat ik een hoog
staand vak heb! Hij is de juiste persoon om mijn assi
stent te worden!" „Ik vraag me af of u wel de juiste
persoon bent voor meneer Panda," zei Jolliepop met
dunne lippen.
«C
die elkaar in evenwicht houden. Wordt
door een antibioticum in een lotion of
crème een bepaalde bacteriesoort fei
telijk vernietigd of in zijn groei ge
remd, dan is het lang niet denkbeel
dig dat een ander soort bacteriën zich
juist sterk gaat ontwikkelen. Opnieuw
kan de huid dan het „slachtoffer" wor
den door overmatige groei van bepaal
de bacteriën.
DE ONAANGENAME geur in de ok
sels wordt wellicht door bepaalde bac
teriën veroorzaakt. Deze bacteriën ver
minderen in aantal onder invloed van
antibiotica en het is dus begrijpelijk
dat in sommige deodorantia antibioti
ca worden verwerkt. Het bezwaar dat
in het algemeen tegen het plaatselijk
gebruik van antibiotica bestaat, geldt
ook hier: locale toepassing kan tot over
gevoeligheid leiden die latere toediening
van het medicament, als het medisch
juist noodzakelijk kan zijn, onmogelijk
maakt door het optreden van heftige
algemene, soms zelfs gevaarlijke reac
ties.
In de week van 17 tot en met 22
juni kunnen de Nederlandse huis-
vrouwen hun steentje bijdragen voor
de herbouw van het door een cata-
strofale aardbevingsramp getroffen
i Perzische dorpje Doesadj. Er is een
zogenaamde „zegeiactie" georgani-
seerd door de Europese Werkgroep
j en het actiecomité, die inhoudt dat
J de huisvrouwen in die week hun
5 bonnen, spaarkaarten en zegels, die
zij by kruideniers ontvangen, zullen
J geven ten bate van deze actie. Er
zjjn 25.000 winkeliers die van 17 juni
J af een doos in hun winkel plaatsen
J waar zegels enz. in kunnen worden
gedeponeerd.
Peter Voorn is er „alweer op uitgeke
ken". Hij heeft er de afgelopen winter
téveel gemaakt.
Petjes horen vooral bij teeners en
twens. Peter Voorn maakt geen hoe
den voor hen. ,,'k Vind het niet nodig
dat jonge meisjes met dure hoeden lo
pen. De goedkoopste hoeden bij mij
kosten 65. In de winkels kunnen de
jonge meisjes genoeg krijgen. Ze heb
ben bakken vol aardige dopjes".
Natuurlijk wil een klant graag ad
vies van een hoedenontwerper bij de
koop van een dure hoed. „Ik hou niet
van besluitloze klanten. Ik heb er ge
noeg kijk op om iemand te vertellen
of een hoed haar wel of niet staat.
Je voelt op een gegeven moment, deze
vrouw moet dit, en die vrouw moet dat
dragen. De enige waar ik rekening mee
hou is de man. Vaak vraag ik m'p
klanten hun echtgenoot mee te brengen
als we het niet eens kunnen worden".
DE HOEDEN die Peter Voorn ont
werpt noemt hij „praktisch". Weinig
veren en weinig bloemen. Maar de col
lectie van 1963 wordt een bijzonder
rijke. Er zit zoveel op als de afge
lopen vier jaar samen en nog is het
niet teveel
In 1962 ontwierp Peter Voorn het Mil-
va hoedje. Een charmant hoofddeksel
waarvoor hij verschillende types uit het
leger bij zich liet komen om tot een
„compromis"-hoedje te komen dat bij
ieder gezicht en bij elke haarstijl past.
Het resultaat: een coquet-zakelijk ge
valletje.
In de kleine salon waar nog een res
tant van de laatste collectie hoeden
is, liggen twee stukken staal: gewichts-
heffers. Ze passen niet in dit vertrek
en ontsieren het. Even later vertelt Pe
ter Voorn dat bodybuilding een van zijn
hobby's is.
Een andere hobby, een met perspec
tief, is zingen. Franse chansons a la
Charles Aznavour en Gilbert Bécaud
maar „geen imitaties". De Amerikaan
se zanger en ex-sportleraar Johnny Ma-
this, een vriend van Peter Voorn, spoor
de hem aan een auditie te gaan maken
bij een grammofoonplatenmaatschap
pij. Deze week gaat Peter Voorn begin
nen met een liedje over whisky, dat
Jackie Buiterman voor hem samen
stelde.
Of een van Nederlands beste hoeden
ontwerpers nu de show ingaat? „Mis
schien", zegt hij. „Het trekt me wel
en 't is weer eens wat anders. Ik zou
m'n zaak erbij kunnen doen."
