Het Nationale Ballet opent programma
met „Symphonie in C" van Bizet
1
1
V
1
Alphenaar
„George Dandin" helemaal eigentijds bij het
Théatre de la Cité de Villeursbanne
DE PROGRAMMA'S
Morgen in Bloemendaals Openluchttheater
Prinses Beatrix opende
Antiekbeurs in Delft
1
Teresa Berganza
Veiling bij Hertzberger
f£$ t\hW
NEGEN MllZEN
DONDERDAG 20 JUNI 1963
9
W nabeschouwingen
De KRO-avond
Concertuitvoering van Fauré's
opera
onder leiding van lean Fournet
BANDRECORDERS
PLATENSPELERS
EN BANDEN
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
Huwelijk Taylor-Burton
en het Nederlands
Kamerorkest
P. Zwaanswijk
De radio geeft vrijdag
Televisieprogramma
HET FESTIVALPROGRAMMA van Het Nationale Bal
let, waarvan dinsdag in Amsterdam de galapremière werd
gegeven, wordt gekenmerkt door een weloverwogen ver
scheidenheid van stijlen. Het bestaat geheel uit werken van
hedendaagse choreografen, het geeft contrasterende beelden
van enerzijds de voortzettingen binnen de „klassieke" traditie
en van anderzijds de „moderne" bewegingsvrijheid. Het ge
tuigt van een uitmuntende opzet, al moet men het betreuren
dat er ditkeer geen Nederlandse creatie tot stand is gebracht.
Jammer genoeg zijn de resultaten van de opdrachten tot
verrijking van het repertoire niet allemaal even interessant
uitgevallen. Dat mag men natuurlijk ook niet verwachten.
Het aantal meesterwerken is en blijft nu eenmaal beperkt.
Misschien zou het daarom verstandiger zijn geweest zich
te beperken tot twee noviteiten en deze te flankeren door
meer of minder beproefde successen, al ware het slechts ter
stimulering van de ontvankelijkheid.
DE LICHTE teleurstelling wordt vooral veroorzaakt door de
tweede helft van de overigens voortreffelijk voorbereide voor
stelling. Men moet het uiteraard waarderen, dat er pogingen
worden ondernomen de dans te volgen om een passage uit
de inleiding van directrice Sonia Gaskell
te citeren op zoek naar een nieuwe
waarheid, buiten het gebied van de roman
tische droom: de eenzaamheid en de lots
bestemming van de mens, de samenleving
en haar angsten. Op dit gebied echter is er
internationaal nog weinig bezienswaardigs
tot stand gebracht en dan over het al
gemeen met behulp van niet direct in
danstaal uitgedrukte elementen. Wie de mens van nu in zijn
bewegingen wil leren kennen, kan voorlopig beter terecht in de
balzaal of wat daar heden ten dage voor doorgaat.
Met vrij hooggespannen verwachtingen werd „Arcade" van
John Taras op het Concerto voor piano en blaasinstrumenten
van Igor Strawinsky (uitgevoerd met Joop Stokkermans als
solist in de orkestbak) tegemoetgezien. Deze choreograaf, ook
in ons land vooral bekendgeworden door zijn fraaie „Dessins
pour les Six" en zijn werk voor het verdwenen gezelschap van
de Markies de Cuevas, heeft deze epolyrische schepping in
eerste instantie verricht voor het New York City Ballet om
royalere kansen dan de gebruikelijke aan de mannelijke dansers
te bieden. De nogal raadselachtige handeling voltrekt zich in
een kloosterachtige omgeving, waar tijdens, een vreemdsoortig
ritueel gefrustreerde gevoelens tot. uiting komen. Om het on-
doorgrondelijker te maken speelt dit alles zich af in een van
de per definitie duistere middeleeuwen, waarschijnlijk ter wille
van de hartstocht in een zuidelijke sfeer. Het grote duet in het
middendeel, met vooral psychologische complexe verbindingen,
zou stellig veet boeiender kunnen zijn als de technische ver
tolking met meer uitdrukkingskracht gepaard gaat, dan er nu
door Panchita de Péri en Ben de Rochemont aan werd verleend.
DECORS EN KOSTUUMS zijn ontworpen door Wim van
Royen, die zijn opleiding kreeg in het filmbedrijf en met zijn
markante kleurgevoeligheid en zin voor effectieve structuren
als een welkome nieuweling in het theater mag worden begroet.
Hij leverde ook de aankleding en het achterdoek voor de „Dode-
dafonische variaties" van Witaly Osins, de uit Letland afkom
stige en internationaal (onder anderen door Michael Fokine en
Olga Preobrajenska) geschoolde balletleraar aan het Koninklijk
Conservatorium, op muziek van Kees van Baaren, componist
en directeur van deze instelling. Het zijn vijf korte paragrafen,
waarin muzikale en ritmische aspecten volgens verschillende
thema's worden uiteengezet. De danseressen bewegen zich in
reeksen, waaruit zich telkens figuren systematisch maar sug
gestief losmaken. Het ingenieus samengestelde geheel doet bij
eerste kennismaking vrij steriel aan, maar heeft toch voldoende
dwingende eigenschappen om tot herhaalde aanschouwing uit
te nodigen.
PEARL LANG de meestbegaafde volgelinge van Martha
Graham, die zich zelfstandig heeft gemaakt om volgens de oor-
De vijftiende oude kunst- en antiekbeurs
in het Stedelijk Museum te Delft is gis
teravond door prinses Beatrix geopend,
waarna zij door het bestuur van de stich
ting oude kunst- en antiekbeurs over de
expositie werd rondgeleid.
De voorzitter van de stichting, de heer
J. Schulman, had een inleiding ge
houden over de Delftse Beurs die naar
hij zei terecht een internationale faam
is gaan genieten. Hij wees daarbij ook
op de culturele en opvoedende taak, die
men heeft te vervullen door het ambachts-
en kunstvoorwerp dichter bij het publiek
te brengen.
Er zijn dit jaar dertig deelnemers die
de gehele museumruimte van „het Prin
senhof" met antieke schilderijen, beelden,
aardewerk, porcelein, zilver, goud en ju
welen in beslag hebben genomen. Ver
wacht wordt dat de beurs dertig tot veer
tig duizend bezoekers zal trekken.
KONINKLLTKE BELANGSTELLING
VOOR .DE PERZEN"
Maandag hebben koningin Juliana en
prinses Christine de voorstelling bijge
woond van „De Perzen" in Carré ii) 'Am
sterdam. Dinsdag bevond zich prinses Be
atrix met vier vriendinnen onder de be
zoekers. Prinses Beatrix onderhield zich
na de voorstelling geruime tijd met de
regisseur, Erik Vos, en met de heer Wun-
nink, directeur van Theater Carré.
De editie van de KRO-rubriek „Brand
punt", die een nogal bleke reportage over
het Profumo-schandaal en een stukje ge
maakte folklore over de herboren schut
terij van een Limburgs dorpje bevatte,
werd het vermelden waard door een hard,
maar ook gedegen „Bildbericht" over de
Westduitse arts dr. Herterich, die na een
grotendeels vergeefse strijd tegen land
genoten, die ondanks hun Nazi-verleden
nog functies bij de rechterlijke macht
bekleden, naar het buitenland is uitge
weken. Voorbeeldig had men de uitspraak
van een man, die een van die rechters
verdedigde tot een keiharde dialoog met
de reacties van Herterich verweven.
Met boeiende toelichtingen van dansen
als de paso doble maakte de vaak ge
lauwerde ballroom-kampioen Bert Voeten
(gesteund door zijn partner Jeanne Ass-
mann) in het kijkspel „TV-DANSANT"
weer eens duidelijk, hoe deskundigheid en
geestdrift kunnen bijdragen tot het slagen
van een program.
De talrijke facetten van het leven in
Nieuwpoort aan de Lek, die men vervol
gens in een reportage van Carl van der
Pearl Lang en Karen Kanner in „Persephon'
Pearl Lang.
van Kupferman/
spronkelijke beginselen van deze leermeesteres te kunnen door
gaan heeft verleden jaar met „Shirah" een groot en over
tuigend succes geboekt. Thans presenteert zij „Persephone" op
muziek van Meyer Kupferman, daarin zelf de titelrol vervullend
die later door beurtelings Marianna Hilarides en Irène de Vos
zal worden overgenomen. Dit dansdrama duurt drie kwartier.
Het is volslagen ondoorgrondelijk, als men niet eerst de ge
drukte toelichting leest, want zelfs met enige kennis van de
Griekse mythologie komt men niet achter de diepere zin van
deze allegorie, waarin men overeenkomsten met het creatieve
proces zou moeten herkennen. Haar bezig ziende zal wel nie
mand haar zeer oorspronkelijke talent ontkennen. Zij is een ego
centrisch bezeten, buitengewoon begaafde danseres met voor ons
onaannemelijke pretenties. Bij de voorstelling in Bloemendaals
Openluchttheater ,komt „Jungle" door Rudi van Dantzig ervoor
in de plaats.
WAARLIJK SCHITTEREND is het openingsnummer: de
Symfonie in C van Georges Bizet, nu in de oorspronkelijke
(althans geautoriseerde) versie van George Balanchine, waar
door alles zowel lichter als scherper is dan bij de Parijse
zetting, die voorheen op het repertoire stond. De uitvoering is
over het algemeen goed tot uitmuntend. Marianna Hilarides is
nu de ballerina in het eerste deel en ook dat betekent een be
langrijke winst, onder haar kwaliteiten in dit allegro ze voor
beeldig tot gelding komen. Margot Miklosy, Bill Earl en Ronald
Snijders onderscheiden zich" eveneens opmerkelijk. Dirigent"
André Presser heeft het Gelde.rs Orkest terdege op zjjn bege
leidende laak afgestemd. Het was een glorieus begin. Alleen al
daarom zou men dit optreden moeten gaan zien
David Koning
WOENSDAGAVOND had in het Concert
gebouw te Amsterdam een concert-uit
voering plaats van de enige opera van
Gabriel Fauré, „Pénélope", door het Radio
Philharmonisch Orkest en het Groot Om
roepkoor met medewerking van zestien
solisten, het geheel onder leiding van Jeam
Fournet.
Zonder direct meeslepend te zijn heeft
Fauré het bekende
verhaal van Odysseus
die na zijn omzwer
vingen op Ithaca te
rugkeert en zijn
vrouw te elfder ure
ontzet uit de macht
van de haar belagen
de vrijers, getoonzet
op een wijze die voor zijn stijl en persoon
lijkheid karakteristiek is. Over het hele
werk ligt een waas van enigszins gedis-
tancieerde lyriek alsof de personen eerder
uit blank marmer dan uit vlees en bloed
gevormd zijn. Er zijn weinig opera's die
zo gespeend zijn van alles wat naar thea
ter-effect zweemt.
IN DE DERDE AKTE waar de hande
ling zich toespitst bij de wedstrijd in het
boogschieten en de daarop volgende on
dergang van de pretendenten, wordt de
toon wel geladener en vindt de componist
heftiger accenten, maar ook hier blijft de
beleving van het dramatisch moment sterk
introvert. De orkestrale kleur wordt over
wegend door het strijkorkest bepaald met
.Qbligaatstemmen in. de houtblazers die als
guirlandes om de zangpartijen geweven
zijn, eq de discrete accoordwerking vgn
twee harpen. Dat een begaafd liederen-
componist als Fauré prachtig voor de
zangstem zou schrijven, valt te verwach-
Advertentie
De secretaris van de actrice- Elizabeth
Taylor heeft bevestigd dat zij van plan is
met de acteur Richard Burton te trouwen.
Beiden zijn nog getrouwd, Elizabeth Tay
lor met de Amerikaanse zanger Eddie
Fisher en Burton met Sybil Williams.
GESCHIEDENIS DER PAUSEN (Lexi-
kon der Pdpste) door Hans Kühner, ver
schenen als Prisma-pocket. Utrecht-
Antwerpen.
Niet zozeer vanwege de levensbe
schrijvingen van alle pausen van Petrus
tot Joannés XXIII, die er het hoofdbe
standdeel van vormen, als wel om de
inleiding over het college van kardi
nalen en de verkiezing van de paus is
dit boekje bijzonder actueel. Men vindt
er tevens een beknopte „staatsinrich
ting" van het Vaticaan in en een aan
hangsel met allerlei wetenswaardig
heden, onder meer een lijst van tegen
pausen, concilies en kruistochten en
tenslotte een korte bibliografie.
In de biografie van wijlen paus Joan
nes trof ons een zinsnede die niet te
rijmen valt met wat de Westduitse „Na
tionale Soldatenzeitung" onlangs ten
beste gaf. Kühner schrijft dat de be
noeming van bisschop dr. Döpfner van
Berlijn tot kardinaal de erkenning van
deze stad als voorpost van de vrije we
reld tegen het Oosten betekende. Het
uiterst rechtse weekblad schreef: „Paus
Joannes heeft herhaalde malen veel be
grip getoond voor het Poolse chauvi
nisme" en het stelde vast dat er niet
veel meer terecht zou komen van het
plan van paus Joannes om consulaire
betrekkingen tussen het Vaticaan en
Polen tot stand te brengen.
DE GROTE VERDIENSTE van Roger Planchon, die met zijn gezelschap een serie
Molière-voorstellingen in het Holland Festival geeft, is dat hij
in Frankrijk, waar een zo sterke door de Comédie Frangaise
gedicteerde Molière-traditie heerst, het heeft aangedurfd totaal
nieuwe wegen in te slaan. Hij is de man van het sterk getuigen
de, eigentijdse toneel: Brecht en Adamov behoren tot zijn voor
keuren. Daarom was de toneelbewerking van Dumas' „Drie
Musketiers" die hij enkele jaren geleden in ons land heeft ge
toond, weinig typerend voor zijn stijl en bedoelingen. Wel
konden we daar toen al zijn haarscherp ingestudeerde mise-en-scène in bewonderen.
DAT BLEEK ook
weer één van de
sterkste troeven van
de opvoering van
„George Dandin of
de bedrogen echtge
noot", waarvan gis
teravond in de Ko
ninklijke Schouw
burg in Den Haag de
eerste voorstelling
werd gegeven. Maar
het merkwaardige
daarbij was dat hij
Molière bevrijd had
van de stereotiepe
kluchtspelomlijsting
met zijn steevaste
procédé's en zijn al
tijd terugkerende
grappen. Wat wij te
zien kregen was een
geactualiseerde, in de
realiteit getrokken
Molière, zonder enige
chargering en met
natuurlijke intonaties
en gebaren. Het
resultaat was aller-
verrassendst. Het tra
ditionele al in
klassieke komedies
bekende verhaal
van de rijke boer die
boven zijn stand ge
trouwd is en ziel
daarom alle amou
reuze grillen van zijn
vrouw moet laten
welgevallen, kreeg in
Planchons opvatting
de rauwere onder
toon van een sociale satire a La Beaumar-
chais. Als een tweede Figaro probeert
Dandin het fatsoen van de gewone man te
verdedigen tegen de listen van de verdor
ven adel, alleen durft Molière deze laatsten
nog niet te veroordelen. Integendeel, Dan
din legt het tegen zijn schoonfamilie af,
omdat hij, volgens Molière, ook eigenlijk
ongelij'- heeft Hij is uit ijdelheid en niet
uit liefde getrouwd en dus: „il l'a voulu,
George Dandin!"
Jacques Debary als George Dandin
en Danielle Lebrun als Angélique.
Het was overigens opmerkelijk hoe goed
het stuk de moderniserende ingrepen van
de regisseur verdroeg. Het werd er mis
schien minder grappig door, maar zeker
menselijker en boeiender. Daarnaast was
opnieuw Planchons enscèneringsvernuft
hoogst bewonderenswaardig. In een prach
tig, ietwat gestileerd, maar toch in vele
ten. De typische beperkingen ten opzichte
van de eisen die een opera stelt, zijn
eveneens duidelijk. Eén voorbeeld: op het
ogenblik waarop Odysseus (Ulysses) als
bedelaar vermomd de pretendenten ver
zoekt hem de boog ter hand te stellen
een spannend ogenblik dus vindt Fauré
hiervoor slechts zoetgevooisde tonen zoals
die uit zijn liederen bekend zijn.
DE UITVOERING, onder Fournet, was
zeer beheerst en gaf een duidelijke indruk
van deze in ons land weinig gehoorde par
tituur. Berthe Monmart zong cle rol van
Penelope in een betrekkelijk conventione
le opera-stijl die weinig rekening hield
met de kuise geheimzinnigheid die Fauré
deze vrouwenfiguur heeft meegegeven. Zij
werd kundig ter zijde gestaan door Solan-
gè Michel als de voedster Eurycleia. Van
de mannelijke rollen noem ik een voor
treffelijke Antinoüs (aanvoerder der
vrijers) van Eric Tappy, en de herder
Eumaios van André Vessières.
De medewerking van hen en anderen
verleende kwaliteit aan een kennismaking
die, lijkt me, niet lang in het geheugen
zal blijven.
Sas Bunge
DE ZEVENENTWINTIG] ARIGE
dirigent David Zinman leidde het Ne
derlands Kamerorkest woensdagavond
in het Kurhaus te Scheveningen. Hij
kwam in de plaats van de dirigent Paul
Sacher, die door een vrij ernstige ziekte
verhinderd was.
DE KENNISMAKING met de directie
capaciteit van David Zinman. die in 1936
te New York geboren werd en thans leer
ling is van Pierre Monteux, heeft op deze
avond nog geen bijzonder overtuigende
indrukken kunnen
p'even. Het naar de
realistische details uitgewerkt boeren-
decor deed de voorstelling herhaaldelijk in
kleur en sfeer denken aan tafreeltjes van
Van Ostade of Brueghel.
OP UITERST EIGENZINNIGE wijze
had Planchon de tekst naar zijn hand ge
zet door, soms midden in een zin, uitvoerig
de tijd te nemen voor sfeertekenend stil
spel, waartoe hij een voortreffelijk spelen
de zeskoppige figuratie had meegebracht,
die dan ook aan het eind van de voorstel
ling volkomen terecht in dezelfde mate als
de spelers, in de hulde van het publiek
deelden. Alleraardigste effecten werden zo
bereikt, speciaal wanneer tijdens mono
logen van de hoofdpersoon de rest van de
spelers tot een tableau vivant verstarden,
als om aan te geven dat we nu overwegin
gen vernamen, die als een soort „moraal"
buiten de feitelijke handeling van het stuk
vielen. Een zinvol procédé dat bovendien 'n
ogenstrelend effect opleverde. Een enkele
maal schoot echter de regisseersdrift uit in
minder zinvolle opsieringen, bijvoorbeeld
wanneer aan het begin van een bedrijf het
slot van het vorige weer werd opgenomen,
wat dan wel een indruk van virtuositeit
gaf maar op een al te opgelegde manier.
ER WERD IN DEZE minutieuze regie
voortdurend spel op hoog niveau te zien
gegeven. Vooral Jacques Debary die van
Dandin een bijzonder indrukwekkende
bijna tragisch-vernederde opvatting liet
zien en Danielle Lebrun als de katachtige,
precieus-lispelende Angélique waren uit
zonderlijk goed. De prachtige kostuums
waren evenals de decors van René Allio,
die daarmee liet zien dat men op reis niet
altijd in vodden hoeft te spelen. Claude
Lochy tenslotte had de speelse en wellui
dende muziek geschreven die soms voor de
mise en scène even bepalend was als bal
letmuziek voor choreografie. Het geheel
gaf blijk van een zeer belangwekkende
eigentijdse visie, waarin Molière zichzelf
misschien niet, maar wij onszelf des te
beter konden herkennen.
Hans van den Bergh
Een in 1460 in Frankrijk verschenen ge
tijdenboek heeft 14.200 opgebracht in een
veiling bij het internationaal antiquariaat
Menno Hertzberger en Co in Amsterdam.
Dit getijdenboek in het Frans en het La
tijn is fraai verlucht met zeven grote mi
niaturen en randversieringen en heeft eens
in de Koninklijke Bibliotheek te Versail
les gestaan.
In de veiling kwam ook een kostbare
collectie kruidboeken, die toebehoord heeft
aan de Engelse psychiater dr. Fleming.
„Hortus Sanitatis" in 1485 te Mainz ge
drukt, dat 379 houtsneden bevat,
seven, net naar ae
U fV L pj f stijl vrij uniform sa-
V» U nengesteide nro-
mengestelde pro
gramma bood daar
toe zeker geen gun
stige voorwaarden.
De vertolking van
Haydns Symfonie no.
7 in D werd gekenmerkt door een grote
zorg voor subtiele dynamiek, maar was
toch niet kernachtig genoeg.
DIT WAS NOG meer het geval met de
uitvoering van de „Petites Symphonie
Constante" van Frank Martin, een in 1945
voltooide compositie voor harn, clavecim-
bel. piano en strijkorkest. Blijkbaar had
de dirigent nog te weinig contact met deze
muziek om haar tot een geladen en belang
wekkend klankenbetoog te doen worden,
waarin het salospel van de claveciniste
Janny van Wering, de harpist Edward Wit-
senburg en de pianist Luctor Ponse functies
van betekenis hadden kunnen krijgen. Het
element der saaiheid heeft zich te na
drukkelijk bij deze uitvoering laten gelden
Het programma van aria's, dat de zan
geres Terese Berganza had gekozen, bood
weinig muzikale variatie. De aria's van
Haydn „II meglio mio carattere" en „La
mogli quando" waren destijds bestemd als
intermezzi voor twee muzikale theater
stukken van Cimarosa. De twee aria's van
Mozart „Chi sa qual sia l'affanno" en
„Alma grande" hadden eveneens een der
gelijke functie in opera's van Martin y
Soler en Cimarosa. Het waren aria's van
vriendeliik, ongecompliceerd en onder
houdend karatker.
TERESA BERGANZA kon er niet de
hoogste troeven van haar talent in uit
spelen. maar wel de superieure techni
sche beheersing van haar uitzonderlijk
mooi getimbreerde mezzo-sopraan-stem,
haar vermorgen om een weelde van klank
in een rijke verscheiden van nuancering
en charme te'schenken en om aan de zeg
ging van het woord inhoud te geven, mede
door mimiek en gebaar.
David Zinman zorgde voor goed aan
sluitende begeleidingen en het Nederlands
Kamerorkest kon zich hierbij gaan onder
scheiden.
Jonge acteurs geëngageerd. Van de
jonge acteurs en actrices die dit jaar met
succes hun eindexamen hebben gedaan
aan de academie voor dramatische kunst
„De Toneelschool" te Amsterdam zijn Hein
Boele, Huib Broos en Ineke Swanefelt ge-
engageerd door de Nederlandse Comedie.
Hans Kemna is opgenomen in De Nieuwe
Komedie en Els Scherjon in de toneelgroep
„Studio'
Ploeg op het scherm toonde, leverden
een totaal-beeld op, dat in al zijn kneute
righeid en gezapigheid even goed in tien
tallen andere eeuwenoude Nederlandse
plaatsjes gemaakt had kunnen worden.
De „bodemverbonden" inwoners, die stuk
voor stuk heel toevallig in allerlei vervoer
middelen voor de camera terecht kwa
men, reageerden, met veelal uit het hoofd
geleerde verhaaltjes stijf en braafjes op
de vragen en opmerkingen, die buiten het
beeld door de commentator gesteld wer
den. Zonder deze bij sommige t.v.-mensen
zo geliefde „levende getuigenissen" en te
ruggebracht tot een derde van de lengte
(het duurde maar even drie kwartier) had
dit bezoek aan de kleinste gemeente van
Nederland misschien nog een rêdelijke
aanvulling kunnen zijn voor de Holland-af
levering van de Amerikaanse „Today-
show". Ons had dit cliché-portret (met de
dorpskroeg, de amateur-toneelvereniging,
de fanfare, het dorpsfactotum, de met
zijn patiëntenkring vergroeide dokter, de
vooruitstrevende burgervader en de kwie
ke gymclub) niets te zeggen, dat zo'n lan
ge uitzending rechtvaardigde.
J. Damshuizer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture radio voor vroege
mensen. 7.55 Overweging 8.00 Nieuws.
8.15 Plechtige Hoogmis. 9.30 Klassieke
grammofoonmuziek. 9.35 Waterstanden.
9.40 Schoolradio. 10.05 Franse chansons.
10.20 Klassieke kamermuziek (gr.). 11.00
Voor de zieken. 11.40 Klassieke kamermu
ziek (gr.). 11.50 Als de ziele luistert, le
zing. 12.00 Middagklok noodklok. 12.04
Lichte grammofoonmuziek. 12.30 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
Pianospel met ritmische begeleiding. 12.55
Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15 Pla-
tennieuws. 13.20 Lichte grammofoonmu
ziek. 13.45 Filmmuziek (gr.). 14.00 Piano
recital: klassieke werken. 14.25 Moderne
orkestmuziek. 15.00 Schoolradio. 15.30 Voor
de zieken. 16.30 Sopraan, viool en piano:
klassieke en moderne werken. 17.00 Boek
bespreking voor de jeugd. 17.15 Kinder
koor. 17.40 Beursberichten. 17.45 Lichte
orkestmuziek en zangsolisten. 18.20 Lof
van Valkenburg, documentaire. 18.50 Re
geringsuitzending: sociaal beleid in de
probleemgebieden, door drs. H. J. H. Bo-
derie, van het Ministerie van Maatschap
pelijk Werk. 19.00 Nieuws. 19.10 Actuali
teiten. 19.25 Jeugd en boeken. 19.30 Poli
tiek praatje. 19.40 Vliegende schijven:
verzoekprogramma voor de militairen.
20.30 Leeuw met verlof (Les vacances de
Brutus) humorische fantasie. 21.35
Dansorkest en solisten. 22.15
22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40
Metropole-orkest en zangsolisten. 23.25.Or
gelconcert. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II 298 m. 7.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO.
16 00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00
VARA.
VARA' 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Klaarwakker: grammofoonmuziek, repor
tages, mededelingen en commentaren. 8.00
Nieuws en socialistisch strijdlied. 8.18
Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Gymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Klassieke gram
mofoonmuziek. VPRO: 10.00 Schoolradio.
VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor
de Kleuters. 11.15 Pianorecital (gr.). 11.40
Elektronisch orgelspel. AVRO: 12.00 Caril
lonbespeling. 12.05 Licht instrumentaal en
semble. 12.20 Regeringsuitzending: Voor
de landbouw. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Sport en recrea
tie, afgewisseld met grammofoonmuziek.
13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen, even
tueel actueel of grammofoonmuziek. 13.25
Beursberichten. 13.30 Elektronisch orgel
spel en saxofoon. 14.00 Kinderkoor met
pianobegeleiding. 14.20 Boekbespr. voor
de jeugd. 14.40 Klarinet en piano: moder
ne muziek. 15.00 Gastenavond: gevarieerd
programma. VARA: 16.00 Grepen uit de
muziekgeschiedenis, muzikale lezing. 16.30
Lichte orkestmuziek. 17.00 Voor de zieken.
17.30 Licht instrumentaal kwintet. 17.50
Actualiteiten. 18.00 Nieuws. 18.15 Gespro
ken brief uit Vlaanderen. 18.20 Zangkoor.
18.50 Loon naar werken, praatje. 19.00 Pau-
lus de boskabouter. 19.10 Zeemansliederen
en -verhalen. VPRO: 19.30 Litterair pro
gramma. 20.00 Nieuws. 20.05 Leven op het
land, gesprek. 20.20 Vlaamse chansons.
20.40 Vlaanderen is vlakbij, lezing. VARA:
21.00 Metropole-orkest: amusementsmu
ziek. 21.30 Surinaams programma. 21.50
Zangrecital: opera-aria's. 22.30 Nieuws.
VPRO: 22.40 Medeburgers: De Indische
Nederlanders, gesprek. VARA: 23.00 Socia
listisch nieuws in Esperanto. 23.10 Lichte
grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerbericht. 12.35 Voor de landbouw. 12.45
Gevarieerde muziek 12.50 Beursberichten.
13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muziek. 14.00
Nieuws. 14.03 Kamermuziek. 15.40 Stem
mige liederen. 16.00 Nieuws. 16.03 Beurs
berichten. 16.09 Operettemuziek. 17.00
Nieuws. 17.15 Gevarieerde muziek. 17.45
Duitse les. 18.00 Nieuws. 18.03 Moderne
muziek. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Lich
te muziek. 19.00 Nieuws. 19.40 Volkszang
en dans in onze Vlaamse Gewesten. 20.00
Amusementsmuziek. 20.35 Theaterkroniek.
21.00 Grammofoonmuziek. 21.10 Klassieke
muziek. 21.35 Klassieke muziek. 21.45
Volksmuziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Jazzmu
ziek. 22.35 De zeven kunsten. 23.00 Nieuws.
23.05 Kamermuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
AVRO 14.30 Voor de vrouw 15 15-15.30
Pauze. NTS: 15.30-16.00 Eurovisie Paar-
deraces te Ascot. AVRO: 16.00-16.15 Voor
de kleuters. 19.30 Toeristica I. program
ma voor vakantiegangers. NTS: 20.00
Journaal. AVRO: 20.20 Televizier. 20.35
Een Midzomernachtsdroom, TV-spel. NTS:
22.20-22.25 Journaal.
VOOR VRIJDAG
NCRV: 19.30 De Graaf van Monte Cris-
to, TV-film. NTS 20 00 Journaal en weer-
overzicht NCRV: 20 20 Alles draait om
moeder, TV-film. 20.45 Attentie 21 30 Ni-
berco's school voor goochelaars. 22.00 Vijf
tig iaar Nederlandse militaire luc' aart
in vogelvlucht. 22.25 Dagsluiting. NTS'
22.35-22.40 Journaal.
J
