Franse wielrenners domineerden
in „etappe van de waarheid"
Billie Jean Moffitt weer eens
in 't nieuws op Wimbledon
Janssen na val uitgeschakeld in de Tour
Tour de France in cijfers
m - ÊSt
Tourmalet (2116 meter) een groot struikelblok
Nederlandse ploeg
gereduceerd tot
zeven pedaleurs
In twee sets verwees zij Maria Bueno
naar een plaats op de tribune
Resultaten in de
Tour de VAvenir
Rik van Looy de
grote verliezer
op de eerste
dag in Pyreneeën
WOENSDAG 3 JULI 1963
15
Ontluisterd
T eruggeworpen
Offensief geslaagd
Grandioze solo
Korte vreugde
Meedogenloos
Ineens
„De dag van de waarheid was daar".
In ongeveer drie uur tijd werd daar op
een slechts 95 kilometer lang traject tus
sen Tarhes en Bagnères duidelijk, wie er
nu precies de renners van klasse zijn in
de derde Tour de l'Avenir. Nog geen
100 km., met als enig obstakel de 2116
hoge Tourmalet. Het was meer dan vol
doende om een ware slachting te weeg
te brengen in de karavaan, die geteisterd
in Bagnères arriveerde. Bij het opmaken
van de balans komt men tot de conclusie,
dat de Fransen deze eerste slag duide
lijk hebben gewonnen en dat de Neder
landers en de Russen de grootste slacht
offers waren.
De Nederlanders. De zeven overgeble
venen Cees Haast, veel te overmoedig
begonnen, betaalde voor zijn inspanningen
een zware tol en beëindigde de rit in de
ambulance vormden in Bagnères een
triest groepje. De enige meevaller was in
feite het goede rijden van de Hagenaar
Ab van Egmond, die slechts ongeveer vijf
minuten had moeten prijsgeven op de 24-
jarige winnaar André Zimmermann.
Van Egmond was op de Tourmalet met
de Belg Vastiau en de Spanjaard Tous
doorgekomen met een achterstand van
3.50 op Gines Garcia (Sp), die op dat mo
ment de leiding had.
Voor de Hagenaar was de afdaling het
zwaarst geweest. Hij had niet te veel ri
sico's durven nemen en daardoor was
zijn achterstand zo gegroeid. „Zo'n berg
is toch echt wel iets aparts, hè? Maar
ik heb me tenminste niet geforceerd en
toen ik in de eerste groep het tempo niet
kon volgen heb i> me rustig af laten zak
ken".
Van Egmond was in elk geval heel wat
verstandiger geweest dan de meesten van
zijn ploeggenoten. Alleen Lex van Kreu
ningen, die nu eenmaal geen klimmer is,
had zich ook niet laten verleiden tot een
te hoog tempo. Voornamelijk daardoor
kwam hij als tweede Nederlander binnen,
maar zijn achterstand bedroeg toch al
tijd nog een minuut of zestien.
Wij behoefden toen ook niet lang meer
op de anderen te wachten. Ruim 17 mi
nuten na Zimmerman arriveerden Jaap
de Waard („wat heb ik ontzettend slecht
gereden, ik was niet vooruit te branden")
en Cees Snepvangers, in een groepje met
o.a. de volledige ontluisterde gele trui dra
ger Yuri Melikov. En weer 2'/« minuut
later finishte de man van wie ploegleider
Sjefke Janssen in de bergen eigenlijk het
meeste had verwacht: Huub Harings. De
Limburger, duidelijk aan het eind van zijn
krachten, kon slechts met moeite van zijn
fiets afkomen. Wankelend liep hij rond,
het gezicht zwaar getekend door de ge
leverde inspanningen. ,,ïk weet nu wat
een col is. Mensen, wat heb ik afgezien",
fluisterde hij nauwelijk hoorbaar. Ha
rings was tijdens de klim zelfs enkele ma
len van de fiets gegaan, evenals trouwens
Jan Schroeder, die vlak voor hem de streep
passeerde maar heel wat frissere indruk
maakte. Bart Solaro sloot, wat de Neder
landers betreft, de rij. Weliswaar was Cees
Haast nog altijd niet binnen, maar voor
zijn wegblijven kon Sjefke Janssen een
verklaring geven.
Cees Haast was vol goede moed aan
de rit begonnen. Hij draaide uitstekend
en aan de voet van de Tourmalet was hij
tot alles in. staat. De Brabander zit boor
devol energie en waarschijnlijk is dat hem
juist fataal geworden. Hoewel hij nog nooit
een col van een dergelijk kaliber had be
klommen, dacht hij er geen moment aan
zich te sparen. Cees Haast is daar nu een
maal het type niet voor.
Met de eersten moest hij naar boven
en aanvankelijk lukte dat boven ver
wachting. Het bleef zelfs goed gaan tot
vijf kilometer voor de top, maar daar
was het dan ook ineens helemaal afge
lopen. Slechts 100 meter lag hij achter
op de leiders, toen zijn benen plotseling
alle dienst weigerden. Binnen enkele me
ters stond Haast bijna stil, zwalkte van
links naar rechts over de weg en sloeg
tenslotte zwaar 'egen de grond.
Sjefke Janssen ijlings toegeschoten, hielp
de man uit Rijsbergen snel overeind, zet
te hem weer op de fiets, maar nauwe
lijks tien meter verder ging Haast opnieuw
onderuit. „Je kan beter opgeven, jongen",
zei Sjefke vaderlijk, maar dat is nu net
niets voor Haast. „Nooit geef ik op", bries
te hij, „help me op de fiets". Ditmaal bleef
hij 15 meter overeind en toen vond Sjef
ke Janssen het echt wel genoeg. Want bij
na was de Brabander een ravijn ingere
den. Tesamen met de inmiddels gearriveer
de dokter Boncourt hielp Janssen de cou
reur in de ambulance: voor Cees Haast
was de ronde afgelopen.
De Russische renners hadden zich echt
wel iets van de Tourmalet voorgesteld.
Dat het echter zo erg zou zijn, hadden zij
bepaald niet verwacht. In de door de Fran
sen te samen met de Spanjaarden, Italia
nen, Portugezen en Zwitsers ontketende
slag gingen zij volkomen ten onder. Olym
pisch kampioen Viktor Kapitanov bracht
het er nog het beste af. Toen hij de eind
streep passeerde, was winnaar Zimmer
mann echter reeds tien minuten binnen.
Voor Yuri Melikov, reeds in de eerste ki
lometers van de lange klim gelost, werd
het helemaal een lijdensweg. Meer dan
15 minuten moest hij prijsgeven. En uit
geblust arriveerde de man in de gele trui
in Bagnères.
Het offensief, dat de Franse ploeg tus
sen Tarbes en Bagnères inzette, slaagde
volledig. Reeds dadelijk na de start ga
ven de tricolores blijk van hun bedoelin
gen. Michel Bechet ging' alleen op avon
tuur uit en had in zoverre profijt van zijn
vroege vlucht, dat hij tezamen met de
inmiddels bij hem gekomen Joegoslaaf
Valencic en de Brit Bennett meer dan
een minuut voor het peloton aan de be
klimming van de Tourmalet kon begin
nen. Toen het drietal ongeveer halverwe
ge de klim was achterhaald, nam André
Zimmermann de rol van Bechet over.
Slechts één man moest Zimmermann op
de top voor laten gaen: de Spaanse klim-
geit Gines Garcia. Het verschil bedroeg
echter slechts twee seconden. Op 15 sec.
volgden George Chappe als tweede Frans
man, terwijl nummer' vier, de Zwit
ser Rolf Maurer, reeds 35 sec. achter
stand had. De. Spanjaard Sagarduy pas
seerde met de Portugezen Alvez en Da
Silva 45 sec. na de eersten het hoogste
punt en op minder dan een minuut kwa-
Van links naar rechts: Tous (Spanje),
Chappe (Frankrijk) en Zimmermann
(Frankrijk) op de hellingen van de
Tourmalet.
Cees Haast, die in de derde etappe van
de Tour de l'Avenir de strijd moeit
staken.
men daarna nog de Italianen Stefanoni
en de derde Portugees Carvalho. Van de
Nederlanders lag Van Egmond op 3.50,
Van Kreuningen op 13.50, De Waard op
14.30 en de overigen bleven nog langer
weg.
De uitslag van de derde etappe luidt:
1. Zimmermann (Fr.) de 95 kilometer in
'2.49.42 met bon. 2.49.12, 2. Maurer
(Zwits.) 2.50.43 met bon. 2.50.28, 3. Sa-
guardy (Sp.) 2.50.43, 4. Chappe (Fr.)
z.t., 5. Alves (Port.) 2.50.44, 6. Carvalho
(Port.), 7. Silva (Port.), 8. Garcia (Sp.)
allen z.t. als Alves 2.50.44, 9. Stefanoni
(Italië) 2.51.21, 10. Guesada (Sp.) 2.52.03,
21. Van Egmond (Ned.) 2.54.57.
De plaatsingen van de Nederlanders
in het etappe-klassement waren: 87.
Van Kreuningen 3.05.48; 91 Snepvan
gers 3.06.37; 95. De Waard z.t.; 108.
Schreuder 3.09.00; 109. Harings 3.09.03;
111. Solaro 3.10.18.
Na de derde etappe luidt het alge
meen klassement: 1. Zimmermans (Fr.)
10.43.01; 2. Sagarduy (Spanje) 10.44.01
op 1.00; 3. Maurer (Zwitserland) 10.44.17
op 1.16; 4. Chappe (Frankrijk) 10.44.32
op 1.31; 5. Alves (Portugal) 10.44.33 op
I.32; 6. Stefanoni (Kt) 10.45.10 op 2.09;
7. Quesada (Spanje) 10.45 36 op 2.35; 8.
Maino (Italië) 10 46.13 op 3.12; 9. Aimar
(Fr.) 10.46.52 op 3.51; 10. Magnaini (It.)
10.47.35 op 4.34; 16. ex aequo: Van
Egmond (Ned.) 10.48.46 op 5.45; 64. Van
Kreuningen 10.58.51 op 15 50; 71. ex
aequo: De Waard en Snepvangers
II.0 26 op 17.25; 77. Harings 11.01.05 op
18.94; 80. Schroeder 11.02.49 op 19.48; 87.
Solaro 11 04.07 op 21.06.
De Waard, Snepvangers, Harings,
Solaro, Schroeders kregen allen 15
strafseconden wegens het aanvaarden
van hulp van de toeschouwers bij de
beklimming van de Tourmalet.
Het bergklassement ziet er als volgt
uit: 1. Garcia (Sp.) 15 pnt.; 2. Zimmer
mann (Fr.) 12 pnt.; 3. Chappe (Fr.) 10
pnt.; 4. Maurer (Zwits.) 8 pnt.; 5 Alvez
(Port.) 6 pnt.
Het algemene ploegenklassement
luidt: 1. Portugal 32.18.39; 2. Spanje
32.14.25; 3. Frankrijk 32.14.55; 4. Italië
32.18.58; 5. Zwitserland 32.26.52; 11.
Rusland 32.39.41; 14. Nederland 32.46-46.
M
In de afdaling veranderde de situatie nog
aanmerkelijk. Velen die de klim nog rede
lijk hadden doorstaan zagen toen hun ach
terstand met minuten groeien, doordat zij
minder durfden te wagen. Zimmermann
kende geen vrees. De Spanjaard Garcia
had hij al snel achterhaald, doch dat was
hem niet voldoende. Roekeloos stortte hij
zich in de bochten, verdween af en toe
als een schim in de laaghagende wolken
velden, maar hield steeds het goede spoor.
Het werd een ware triomftocht voor de
vermetele Fransman. Terwijl achter hem
Garcia gezelschap kreeg van Sagarduy,
Maurer, Chappe, Alvez, Carvalho en Sil
va, liep hij steeds verder uit. Onder de
toejuichingen van zijn geestdriftige land
genoten langs de weg begon Zimmermann
aan de laatste vijf kilometer met de pret
tige wetenschap, dat zijn concurrenten in
middels meer dan een minuut waren ach
tergeraakt. Meer dan vijf seconden daar
van gaf hij op het laatste gedeelte niet
prijs. Op het moment, dat Rolf Maurer
in de spurt de tweede plaats veroverde,
wist André Zimmermann reeds, dat hij
tevens leider in het algemene klassement
was geworden, want gele-truidrager Yuri
Melikov had op het Tourmalet de moeilijk
ste ogenblikken van zijn carrière doorge
maakt.
=1.
B4GVERES
Sf Marie
Marignac 89km
Arreaii
Peyres.
'V I563m
LUCHON
SPANüL
Peyresourde
il563m PorPi'lon
V1306
RONDE VAN FRANKRIJK
3jul(—lie eh-131 km
ORavitaillering ABerg
Maria Esther Bueno was gewaarschuwd.
De Amerikaanse teener Billie Jean Mof
fitt, die verleden jaar voor de grootste ver
rassing van het toernooi zorgde door op
Ladies Day in de eerste ronde de als num
mer één geplaatste Margaret Smith uit te
schakelen, had zaterdag met haar opzien
barende zege op de Australische Lesley
Turner getoond opnieuw in dit Wimbledon
op de scalpen van de belangrijke en favo
riete personages uit te zijn. De Londense
bladen hadden alarm geslagen: Billie Jean
is in town! De elegante Braziliaanse Ma
ria Esther Bueno bewees echter dat een
gewaarschuwd mens niet altijd voor twee
telt. De Wimbledon-winnares van 1959 en
1960 verloor van de niet geplaatste Cali-
fornische „kwajongen" in twee sets: 6-2,
7-5.
De kleine Moffitt krijgt het in de 'halve
finales op te nemen tegen de Engelse
Ann Jones-Haydon; als derde geplaatst en
inderdaad weer bijzonder sterk dit jaar.
De Britse, dié in" de finale van de Frairisé
kampioenschappen na met 5-2 in.de derde
set te hebben voorgestaan door Lesley
Turner werd verslagen, bereikte de halve
eindstrijd na 1958, 1960 en 1962 voor de
vierde maal. Snel en zonder tegenstand
van belang sloeg zij door de verdediging
van Donna Fales (VS) heen: 6-4. 6-1.
In de andere halve finale zal de Aus
tralische favoriete Margaret Smith uitko
men tegen de andere keiharde Ameri
kaanse vechtjas Darlene Hard. Margaret
moest tegen de voortreffelijke en onbevan
gen spelende Rene Schuurman de eerste
set verliezen, alvorens zij haar zenuwen
zodanig in bedwang had, dat zij met sterk
serveren en grote vaart de Zuidafrikaanse
tennismuur omver sloeg: 3-6, 6-0, 6-1, Zo
als Margaret Smith haar laatste set te
gen Renee Schuurman speelde, zo speelde
Darlene Hard op baan één tegen de Aus
tralische Jan Lehane. Darlene kreeg op
de te hoog geslagen drives van het Aus
tralische meisje zoveel gelegenheid haar
gevaarlijke backhandvolley in het geweer
te brengen, dat zij tweemaal in de eerste
set door de services brak: 6-1.
Toen Jan Lehane in de tweede set haar
services begon te winnen en met 2-1 de
leiding nam leek er nog geen vuiltje aan
Het noodlot heeft toegeslagen. Onze bes
te man in deze jubileum Tour de France,
Jan Janssen uit Nootdorp, is door een val
op de Tourmalet uitgeschakeld. In de af
daling van deze tweede Pyreneecn-reus,
slechts 15 km. voor Bagnères de Bigor-
re, klapte de voorband van Janssen, die
zijn stuur niet meer kon houden en over
de kop sloeg. De winnaar van de etappe
naar Limoges bleef een ogenblik doodstil
midden op de weg liggen. Toen kwam hij
bij zijn positieven en stond op. Maar Jans
sen voelde het wel, de Tour was voor hem
afgelopen. In de ambulance kwam de Ne
derlander later over de eindstreep en werd
onmiddellijk naar een hospitaal gebracht.
Daar kon gelukkig al vrij spoedig worden
geconstateerd, dat Janssen er goed was
afgekomen met een lichte heupfractuur.
Hij zal echter een maand rust moeten
houden.
Op het moment van die fatale band
breuk had Janssen nog een behoorlijke
plaats in de rennerskaravaan ingenomen.
Samen met Ab Geldermans en Dick Ent
hoven zat hij in de groep, die aan de fi
nish een achterstand van 10 min 34 sec
op winnaar Anquetil had. Deze twee Ne
derlanders hadden Janssen zien vallen,
maar hadden hem geen hulp kunnen bie
den in de snelle afdaling van de Tourma
let.
Jacques Anquetil, Perez Frances, Ray
mond Poulidor en Federico Bahamontes
hebben in nauwe samenwerking afgere
kend met Van Looy die de grote verliezer
van de eerste Pyreneeëndag is geworden.
Met een achterstand van 14 min 48 sec
kwam de Belg als een ontluisterde man
na het beroemde kwartet over de finish.
Zo Van Looy ooit al illusies gehad mag
hebben in de richting van een Tourzege,
dan zijn deze op de toppen van de Aubis-
que en de Tourmalet grondig vernietigd.
In het grote spel om de gele trui, kan de
Belg geen rol van betekenis meer spelen.
Het lijkt waarschijnlijk dat hij zich nu ge
heel zal gaan concentreren op het bezit van
de groene trui, overigens een troostprijs
voor zulk een groot coureur.
Van Looy kan dus niet meeklimmen als
de grote jongens er werkelijk voor gaan
fietsen. De Belg had het complot zien aan
komen en daarom was hij direct na de
start met Aerenhouts gedemarreerd. Daems
sprong mee en als bewaker namens An
quetil was Everaert meegestuurd. Toen
Daems was teruggevallen werd diens plaats
ingenomen door Ignolin, ook als een vazal
van Anquetil. Ondanks het feit, dat Thiel-
lin en Ignolin uiteraard helemaal geen kop
deden, liep het viertal in de aanloop naar
de top van de Aubisque toch 2 minuten
uit.
Daarvoor had vrijwel alleen Van Looy
gezorgd, die probeerde het verschil zo groot
mogelijk te maken. Maar wat zijn twee
minuten op een grimmige knaap als de
Aubisque, die al na een paar honderd me
ter door bijna ondoordringbare nevels
werd omhuld.
Aan de voet van de berg was de tegen
actie gekomen en toen op de top waar
de warme zonnestralen de guurheid had
den verdrongen, de stand werd opgemaakt,
had het vertrouwen van Van Looy reeds
een knak gekregen. Natuurlijk was Baha
montes als eerste over de top gegaan, op
35 sec gevolgd door Pauwels, Poulidor en
Soler, op 55 sec door de Zwitser Gimmi,
op anderhalve minuut door Anquetil, Van
Schil, Mahé en Stablinsky op 2 min. door
een groep met Gilbert Desmet, Perez
Frances en Charlie Gaul, van wie de laat
ste later in de achterhoede zou verdwijnen
en pas na 3 min 50 sec kwam Van Looy,
Anquetil won de tiende etappe van de Ron
de van Frankrijk, een rit van Pau naar Bag-
'nères over 148.5 km.
Het etappeklassement: Anquetil (Fr.)
4.37.18, met bon. 4.36.18; 2. Perez Frances (Sp.)
4.37.18, met bon. 4,36.48; 3. Poulidor (Fr.)
4.37.18; 4. Bahamontes (Sp.) z.t.; 5. Martin
(Sp.) 4.37.20; 6. Mattio (Fr.) 4.38.35; 7. Lebaube
(Fr.) z.t.; 8. Gilbert Desmet (B.) 4-.38.46; 9.
Soler (Sp.) z.t.; 10. A. Desmet (B.) z.t.; 11.
Pauwels (B.) z.t.; 12. Pacheco (Sp.) z.t.; 13.
Puechel (Did.) z.t.: 14. Gainche (Fr.) 4.41.25;
15. Blocklandt (B.) z.t.; 44. Enthoven (N.)
4.47.52; 46. Geldermans (N.) z.t.; 61. Planc-
kaert (B.) 4.50.26; 62. Van Looy (B.) 4.50.26;
70 Zilverberg (N.) 4.53.13.
Het algemeen klassement na de tiende
etappe luidt: 1. Gilbert Desmet (B.) 52.50.37;
2. Anglade (Fr.) 52.53.34 op 2.57; 3. Anquetil
(Fr.) 52.54.23 op 3.46; 4. Bahamontes (Sp.)
52.56.41 op 6.05; 5. Poulidor (Fr.) 52.56.53 op
6.16; 6. Pauwels (B.) 52.59.36 op 7.29; 7. Soler
(Sp.) 52.59.07 op 8.30; 8. Lebaube (Fr.) 52.59.36
op 8.59; 9. Perez Frances (Sp.) 52.59.50 op 9.13;
10 A. Desmet (B.) 53.00.25 op 9.48; 27. Ent
hoven (N.) 53.08.38; 31. Van Looy (B.) 53.09.11:
33. Geldermans (N.) 53.09.23; 56. Zilverberg
(N.) 53.15.55.
Het algemeen ploegenklassement: 1. Gemi-
niani 158.40.33: 2. De Muer 158.46.51; 3. De
Kimpe 158.49.08; 4. Schotte 158.51.44; 5. Remy
158.53.13.
In de tiende etappe hebben Foré, Baens,
Velly, Velez en Janssen opgegeven.
Het bergklassement: 1. Bahamontes (Sp.)
30 pnt.; 2. Poulidor (Fr.) 20 pnt.; 3. ex aequo
Pauwels (B.) en Anquetil (Fr.) 13 pnt.; 5. ex
aequo Martin en Soler (beiden Sp.) 10 pnt.
Het puntenklassement: 1. Van Looy (B.)
112 pnt.; 2. Gilbert Desmet (B.) 75 pnt.; 3.
Van Aerde (B.) 72 pnt.; 4. Darrigade (Fr.) 67
pnt.; 5. Anquetil (Fr.) 50 pnt.
die als een der eersten had moeten los
sen toen de klauteraars hem op de hel
ling waren voorbijgegaan.
Na een korte afdaling volgde de top van
de niet voor het bergklassement meetel
lende Soulor, vervolgens de angstige rit
naar beneden, naar het dal tussei> de
Aubisque en de Tourmalet. Schreeu
wend van angst knepen de renners in de
remmen, als schimmen doken zij in het
wolkendek, waarin het zich soms slechts
enkele meters bedroeg. In het dal volg
de een hergroepering, waarbij Van Looy
en ook de vier Nederlanders, zich weer bij
de koplopers voegden.
Het was slechts een korte vreugde, want
toen de klim naar de wat vriendelijker
lachende Tourmalet lpegon, vielen al spoe
dig nieuwe slachtoffers. Tussen tienduizen
den Fransen en Spanjaarden door, die al
heel vroeg naar boven moeten zijn gegaan,
voltrok zich het drama Van Looy. Esteban
Martin demarreerde uit de grote kopgroep
gevolgd door Bahamontes. Pauwels, Pou
lidor, Anquetil, Soler en Perez Frances. De
ontknoping was begonnen. Rik van Looy
had geen macht om zich te verweren te
gen de gezamenlijke aanval op zijn groot
spraak en verdween in de verte.
Steeds groter werd zijn achterstand en
toen hij bijna tien minuten na Bahamon
tes eindelijk boven was, gaf de Belg zich
gewonnen. Na Bahamontes waren Poulidor,
Esteban Martin, Anquetil en Perez Frances
doorgekomen en dit vijftal ging nu de
affaire Van Looy verder afhandelen. In
de lange afdeling naar de finish in Bag
nères de Bigorre werkten, zij eendrachtig
samen om Van Looy de genadeslag toe
te brengen. De opzet lukte volkomen. Want
ongeveer een kwartier nadat Anquetil
de spurt gemakkelijk had gewonnen en dus
ook nog de minuut bonificatie had opge
streken kwam de kansloos geworden
Van Looy binnen.
Billie Jean Moffitt, de „kwajongen"
van Wimbledon.
de lucht te zijn voor de zonder twijfel
sterkere Darlene. Maar het zou niet nodig
zijn, haar superioriteit te bewijzen. In de
eerste rally die in de vierde game op de
service van Hard werd gespeeld, verstuik
te de Australische haar rechterenkel en
moest zij de strijd staken. Na een back
hand in de hoek wilde zij teruglopen naar
het midden van de baseline. Zij stapte met
het linkerbeen naar rechts over en zakte
toen met een luide gil, die duizenden op
de hoge tribunes even door merg en been
ging, in elkaar. Terwijl Darlene Hard met
een weinig bevredigende overwinning op
haar naam de rackets in de hoezen deed,
werd de doodsbleke Jan Lehane met een
van pijn vertrokken gezicht van de baan
gedragen.
Maria Esther Bueno is na haar ziekte
van het vorig jaar niet meer in staat de
vaart en spreiding van snellere speelsters
te weerstaan. Haar lange benen brachten
haar niet vlug genoeg op de bedreigde
plaatsen en lukte het wel de scherp ge
plaatste ballen van de fris van de lever
spelende Moffitt te bereiken, dan volgde
veelal een verdedigende slag en stond Bil
lie Jean klaar voor de medogenloze gena
deklap. De Amerikaanse lijkt met haar kor
te gestalte en de bril op het eigenwijze
wipneusje uiterlijk in geen enkel opzicht
op een „giantkiller", maar juist weinig
speelsters beschikken over zoveel eigen
schappen voor toptennis als deze Billie
Jean.
Zij compenseert haar lengte, nauwelijks
1,60 m, met een schitterende service, zij
slaat haar backhand even gemakkelijk als
haar forehand en als zij eenmaal goed in
haar spel is zijn haar dropshots even do
delijk als haar lobs. Bovendien is zij snel
genoeg en wat misschien het belang
rijkste is zij is in staat een fout te ver
geten en haar zelfvertrouwen zodoende tot
de laatste slag te bewaren.
Maar Billie Jean Moffitt zou ook nog de
medewerking van haar tegenstandster
krijgen. Maria Bueno verloor haar service-
game do'or dubbele fouten en doordat zij
menigmaal het antwoord schuldig moest
blijven op de zwiepende returns van het
meisje, dat met het voetenwerk van een
bokser voor nagenoeg alle problemen een
oplossing vond. Na de kansloze 6-2 in de
eerste set leek de Braziliaanse zich te her
stellen. Zij begon met een love-game en
won ook haar tweede service beurt. Maar
haar rivale was te snel, de druk aan het
net van de steeds aanvallende Amerikaan
se was te groot voor de languissante hoofd
schuddende Maria. Zij was zelden snel ge
noeg aan het net om de ballen af te ma
ken en zelden snel genoeg terug om de
diepe lobs te kunnen retourneren. Op schit
terende wijze met flair en durf van het
„nu of nooit" overleefde zij na een door
braak op 3-5 een matchpunt om dan nog
maals de service van Moffitt te winnen
en op 5-5 te komen. Maar toen Billie
Jean, die van dat alles nauwelijks was
geschrokken en grijnzend doorging, op
6-5 40-15 kwam, benutte zij de eerste
van de twee kansen op de zege.
Na een snelle en kansloze 6-1 in de
eerste set tegen de Zuidafrikaanse dames
Hunt en Van Zijl hebben Jenny Ridderhof
en Eva de Jong zich met goede passings
en gewonnen volley-duels een tijdlang
kunnen handhaven in het dubbelspel dat
op baan drie voor de achtste finales werd
gespeeld. Het werd met twee doorbraken
op de service van mejuffrouw Van Zijl
zelfs 4-2 voor het Nederlandse paar en de
kans op een derde set was niet ondenk
baar.
Maar toen ineens leek het of de weelde
van de voorsprong te zwaar woog. De
oude fouten kwamen weer terug. Mevrouw
Ridderhof kreeg moeite met haar ground-
strokes terwijl de cross-drives van de
Zuidafrikaantjes sterker werden. Eva de
Jong liet zich door de versnelling van de
andere zijde van het net weer achteruit
drukken waardoor het volleren zoveel moei
lijker werd. Op de service van Jenny Rid
derhof werd bij 5-4 een matchpunt te niet
gedaan maar bij 6-5 lukte dat niet: 6-1 7-5.
In de derde ronde van het gemengd dub
belspel verloren Willem Maris en Eva de
Jong kansloos van de Duits-Zuidafrikaan-
se combinatie Bungert/Schuurman 6-3
6-1.
