„Der Talisman" van Nestroy
WIMBLEDON TENNIS
i
i
Wilfried Grasemann wint Orgelconcours
DE PROGRAMMA'S
Heden: Concert in
Alkmaar
Zwolse prijsvraag voor
orgelcomposities
Nederland wint Gouden
Beer met documentaire
NEGEN MUZEN
Het strijkorkest
Benedetto Marcello
briljante opvoering door het Weense Burgtheater
EUROVISIE
WOENSDAG 3 JULI 1963
9
MENSEN DIE
HET GOED
BEKIJKEN
KIEZEN
ARISTONA
Koop niü een Aristona en geniet van
a.s. vrijdag en zaterdag
en de dagelijkse filmverslagen van de Tour de France
fiK w nabeschouwingen
„Mijnheer de voorzitter'
Concert N.Ph.O. in
Zandvoort
Jos de Klerk
Lord Hill directeur van
Britse commerciële t.v.
De radio geeft donderdag
T elevisie programma
HET TONEELSTUK van Johann Nestroy, dé Weense toneelschrijver uit de
eerste helft van de vorige eeuw, beweegt zich in het grensgebied waar blijspel
overgaat in luchtig zangspel en vandaar naar de Weense
operette is ook maar een kleine stap. Dat de Weense ac
teurs dus hun hartebloed door dit werk voelen stromen heeft
ons niet te verwonderen en evenmin dat het Burgtheater
dit jaar ten tweede male (na „der Zerrissene" van vier jaar
geleden) met een stuk van Nestroy's hand naar het Holland
Festival is gekomen; ook al was het dan ditmaal als luchtige
plaatsvervanger voor Goethe's „Stella", dat wegens ziekte
van Paula Wessely geen doorgaan kon vinden.
DE EERSTE VOOR
STELLINGin de
Koninklijke Schouw
burg te Den Haag,
van Der Talisman"
legt er aan alle kan
ten getuigenis van af
hoe deze spelers zich
met hart en ziel op
de vertoning hebben
geworpen. Het is al
dus een feest van tref
zeker komediespelen
en artistiek stijlbesef
geworden.
Nestroy treedt met
dit stuk volkomen in
de traditie van het
blijspel rondom
amoureuze verwikke
lingen hij ontleen
de de intrige trou
wens aan een Frans
boulevardkluchtje
maar hij verwerkt
zijn model op een zeer
karakteristieke en
persoonlijke wijze.
Hij sierde de dialogen
op met een tintelende
woordvirtuositeit:
spitse formuleringen
wisselen af met de
typisch overladen
woordwoekeringen,
die alleen mogelijk
zijn bij de gratie van
de Duitse zinscon
structie, wat bijzon
der komisch werkt
vooral omdat Nestroy
dat barokke taalgebruik alleen aanwendt
om er schijngeleerdheid mee te persifleren.
Maar bovendien verleende hij het thema
van de amoureuze vrijbuiter die zich via
trouwbeloften langs verschillende hiër
archische trappen opwerkt tot vertrouwe
ling van een grootgrondbezitster, een
grotere dieptewerking door zijn hoofd
persoon te voorzien van vuurrood haar.
Het blijkt dan n.l. dat alleen door het op
zetten van verschillend gekleurde pruiken
de vagebond zich naar de top kan werken,
waardoor Nestroy's intrige tevens een
satire wordt op de hogere kringen, waar
men maar al te graag de schijn voor het
wezen neemt.
DE BRILJANTE voorstelling van dit al
leraardigste blijspel steunde op een aantal
sterke troeven. De decorontwerper Stefan
Hlawa en de costumière Erni Kniepert
hadden in gelijke stijl een uiterst origi
neel toneelbeeld ontworpen. Steeds wisse
lende achtergronden waren in zwartwit op
gestreepte achterdoeken getekend, zonder
dat enige dieptewerking of realiteit was
nagestreefd en hierbij sloten de eveneens
in zwart-wit opgeschilderde kostuums zich
meesterlijk aan. Op deze wijze werd vol
doende afstand van de werkelijkheid ge
schapen om de kolderieke situaties tot
hun recht te laten komen er tevens kreeg
de roodharigheid zo een unieke kleurijke
plaats in het sobere geheel. Ten tweede
was er bijzonder speelse muziek van Nes-
troy's tijdgenoot Adolf Müller, waarop
ook een aantal (op de manier van een
moderne musical) min of meer los van
de handeling staande liedteksten werden
gezongen. Alleen de opstelling van het
orkestje achter de zijwand van het decor
was minder gelukkig. De klanksterkte
werd al te zeer afgedempt, terwijl ook de
spelers de grootste moeite hadden om de
begeleidende muziek min of meer bij te
houden.
DEZE SPELERS droegen overigens
wel het meeste tot het zeer overtuigende
succes van de opvoering bij. In de wat
conventionele regie van Rudolf Steinböck
In het kader van de Haarlemse Orgel-
maand zal op donderdag 4 juli in de Grote
of St. Laurens Kerk te Alkmaar een con
cert worden gegeven door het Noord-hol
lands Philharmonisch Orkest onder leiding
van Henri Arends. Het programma luidt
als volgt: Joh. Seb. Bach (1685-1750):
Brandenburgs Concert nr. 4 in G gr.t. So
listen: Frans Brüggen blokfluit, Jeanette
van Wingerden blokfluit, Jan Hesmerg,
viool; G. F. Handel (1685-1759): Orgelcon
cert nr. 10 in d. kl.t., solist Piet Kee; G.
Sammartini (1693-1770): Concert in F gr.t.
voor blokfluit, strijkers en continuo; solist:
Frans Brüggen; W. A. Mozart (1756-1791):
Kerksonate KV 278, Solist: Piet Kee; S.
Barber (geb. 1910): Adagio voor strijkor
kest in bes kl.t. Op. 11; H. Tomasi (ge.
1902): Fanfares Liturgiques.
Heinrich Schweiger en Inge Konradi in
„Der Talisman" van Nestroy.
excelleerde daarin in de allereerste plaats
Inge Konradi, die met zeldzaam uitge
werkt spel dat ontroerend en komisch te
gelijk was, gestalte gaf aan het eenvou
dige ganzenhoedstertje, de enige die, zelf
roodharig, de zwerver om zijns wille lief
heeft, Ongelooflijk goed was ook Alma
Seidler als de geschifte adellijke dame,
terwijl de twee andere grote vrouwenrol
len al even meesterlijk werden getypeerd
door Elisabeth Stemberger en Gusti Wolf.
De hoofdrol was in de ietwat grovere han
den van Heinrich Schweiger, die zijn
kluchtigheid wel eens wat erg zwaar aan
zette, maar die bleek te beschikken, over
een fraaie bariton waarmee hij na de pau
ze speciaal uitblonk in een terzet, waarin
dankzij de muzikale arrangementen van
Paul Angerer een heel arsenaal populaire
operamelodieën (van de Fledermans tot
aan de Koningin der Nacht) waren ver
werkt. Ook hier gaf Inge Konradi nog even
een parodie op een struise Walküre weg
die terecht een stormachtig gelach Ver
oorzaakte.
HET FEIT DAT de zaal eivol was be
wees wel dat het Burgtheater zich ook in
De „Stichting Schnitgerprijs" in Zwolle
schrijft een wedstrijd uit in orgelcompo
sities, die geschikt moeten zijn om op het
eeuwenoude Schnitgerorgel van de Grote
Kerk in de Overijsselse hoofdstad te wor
den gespeeld. De stichting stelt zich ten
doel belangstelling voor dit cultuurmonu
ment te wekken en het te gebruiken voor
eigentijdse orgelmuziek.
De eerste prijs bedraagt 1.500, de
tweede 1.000. De .deelnemers moeten hun
compositie onder motto inzenden vóór 1
februari van het volgend jaar. De met
een eerste prijs bekroonde compositie zal
in druk verschijnen en er zal een gram
mofoonplaat van worden gemaakt. In de
zomer van 1964 zullen de prijzen worden
uitgereikt. De bekroonde werken zullen
dan ten gehore worden gebracht tijdens
een concert in de Grote Kerk, dat door de
radio zal worden uitgezonden.
De inzendingen zullen worden beoor
deeld door prof. Hendrik Andriessen, hoog
leraar aan de Katholieke Universiteit te
Nijmegen, de heer Kees van Baaren, di
recteur van het Koninklijk Conservatorium
in Den Haag, en de heer A. Engels, hoofd
leraar voor orgel aan het Koninklijk Con
servatorium in Den Haag.
Het Schnitgerorgel te Zwolle is eer#van
de grootste scheppingen van Arp Schnitger
en zijn zonen. Het machtige instrument,
gebouwd in de jaren 1718-1721, werd vol
tooid door Franz Caspar Sphnitger, die het
uitbreidde met een vierde manuaal. In de
loop der eeuwen onderging het orgel ver
scheidene veranderingen, maar in de pe
riode 1953-1956 werd het in zijn oorspron
kelijke luister hersteld.
Advertentie
Hmtoua [w
ons land een bijzondere faam heeft ver
worven, die ongetwijfeld door deze mee
slepende voorstelling nog in hoge mate zal
zijn vergroot. Koningin Juliana heeft deze
eerste opvoering in Den Haag onofficieel
bijgewoond.
Hans van den Bergh
Bouwspelelementvan Huguenot
van der Linden in Berlijn bekroond
De Nederlandse korte documentaire
„Bouwspel-element" van Charles Hugue
not van der Linden heeft op het West-
bèrlijnse filmfestival een Gouden Beer ge
wonnen. Finland's „De Markt" kreeg de
Zilveren Beer voor de korte documentai-
Voor de lange documentaires werd geen
Gouden Beer toegekend, de zilveren beer
wèl, voor de Westduitse film „De grote
Atlantische Oceaan". Italië en Japan won
nen ieder een Gouden Beer voor de beste
hoofdfilm de prijs werd namelijk ge
deeld met respectievelijk „Liefde in
Stockholm" en „Eed van Gehoorzaam
heid".
De Zilveren Beer voor de beste acteur
werd toegekend aan de Amerikaanse ne
ger Sidney Poitier voor zijn rol in „Le
lies op het Veld". Deze film kreeg een
bronzen medaille van de katholieke film
organisatie als de film die het best de
geestelijke vooruitgang en de menselijke
waarden dient. De Zweedse filmster Bibi
Anderson kreeg de Zilveren Beer als beste
actrice voor haar rol in „De Minnaar". De
Zilveren Beer voor de beste regisseur werd
.verworven, door de Griek Nikos Koundou-
ros voor zijn „Mikros Aphroditos".
Jong Heemstede Het Jeugdkoor „Jong
Heemstede", dirigent Teke Bijlsma, heeft
met succes deelgenomen aan het zang
concours te Varsseveld op zaterdag 29 juni.
Het koor behaalde een le prijs met 324 p.
HET STRIJKORKEST Benedetto
Marcello" heeft dinsdagavond in de Kur-
zaal te Scheveningen een concert ge
geven. De instru
mentale bezetting
van het orkest: strij
kers en een clave-
cimbel-bespeelster
was beslissend ge
weest voor de pro
grammakeuze. Ze
ventiende en achttiende eeuwse muziek
van Engelse componisten, gevormd door
een suite van John Dowland, een suite
samengesteld met de muziek die Henry
Purcell schreef voor het treurspel „Ab-
delazer" en concerten van John Stanley
en van de tot Engelsman genaturaliseer
de Georg Friedrich Handel, kwam in
het eerste gedeelte van de avond tot
uitvoering en daarna werden composities
gespeeld van de Nederlander Pieter Hel-
lendaal (1721—1799) en de destijds te
Amsterdam wonende Italiaan Pietro
Locatelli (1695-1764).
BIJ EEN BESPREKING van het festi
val-concert, dat „Benedetto Marcello" ver
leden jaar te Scheveningen gegeven heeft,
heb ik gewezen op de matte, kernloze ver-
tolkingstrant van dit zonder dirigent mu
sicerende ensemble. Daarin is helaas nog
steeds geen verandering gekomen. Het
kwam mij zelfs voor, dat de verveling
brengende voordrachtsvervlakking nog
groter was geworden, de ritmiek en de
ritmische accenten nog slapper, dat de to
nen nog minder hun functionele betekenis
kregen, de inzetten nog bedeesder waren,
kortom dat de muziek nog meer als een
kwijnend kasplantje zonder levensgeest ge
toond werd.
BIJ HET LUISTEREN naar de anaemi-
sche vertolkingen van „Benedetto Marcel
lo" heb ik mij afgevraagd, hoe geheel an
ders doorgaans de grammofoon-opnamen
klinken, die van uitvoeringen van dit ge
zelschap gemaakt zijn. Misschien is hier
een grammofoonplatenmysterie in het spel,
dat voor ingewijden niets raadselachtigs
heeft?
Hoe het zij, dit festivalconcert van het
ensemble is teleurstellend geworden.
Wordt het niet tijd om eens aan een diri
gent van „Benedetto Marcello" te denken?
P. Zwaanswijk
De dertig minuten lichte muziek, die de
VARA in haar programma van gisteravond
voor de tieners op de t.v. bracht, waren
van een gehalte dat misschien zelfs vele
twintigers, dertigers en ouderen enig genot
verschaft zal hebben. De Italiaanse min-
nestreel Angelo Biondi en het zoetgevoois
de zangeresje Imca Marina moesten na
tuurlijk het onderspit delven tegen Jack
Hammer, de ongekroonde twistkoning, die
eens de stand-in van de befaamde Sammy
Davis Jr. was in de musical „Mr. Wonder
ful". In al zijn beweeglijkheid maakte de
ze moderne „danser", die ook nog een
dromerig liefdesliedje zong, een veel na
tuurlijker, beschaafder en beheerster in
druk dan de Franse „hogepriester van de
twist" Halliday, tegen wiens kronkelende
lichaam wij enige tijd geleden moesten
aankijken. De regie van dit programma
liet nogal wat te wensen over; men zat
vooral bij de close-ups nogal wat met de
scherpte te knoeien en enige keren werd
Hammer op een ongunstig moment met
een andere camera-instelling „overgeno
men."
Aanmerkelijk beter sloeg Emily Werner,
gesteund door presentator drs. Van Rense-
laar, zich door de veel moeilijker taak
heen, een documentaire te maken over
„100 Jaar afschaffing van de Slavernij" in
Suriname. De handicap, dat men ge
lukkig eigenlijk maar de ellendige le
vensomstandigheden van de negerslaven
alleen met oude prenten en mondelinge
verklaringen van hun nazaten kon weerge
ven, werd goeddeels overwonnen door de
goede aanpak van dit onderwerp, waarbij
men zich ook bezon op de gevolgen van
de afschaffing, zoals de herontdekking van
een eigen cultuur. Het optreden van een
Surinaams folkloristisch ensemble vormde
een functioneel en luchtig intermezzo in
dit woordenrijk programma, dat zeker bij
droeg tot een beter begrip van de proble
men van dit rijksdeel.
Minder gevarieerd dan anders en mis
schien ook wel beïnvloed door het gevaar
lijke ding. dat Routine heet, was de afle
vering van de Spiegel der Lichte Kunsten
„Uit". Natuurlijk waren de met veel
vraaggesprekjes gepaarde flitsen over een
Delftse studenten-musical, over de vitale
toneelspeler Johan Boskamp en over de
ondernemende Amersfoortse jongelui, die
de „West Side Story" gaan spelen, wel
interessant. Maar toch hopen wij, dat Be-
ONDER GROTE belangstelling werd dinsdagavond in de Grote Kerk voor
de dertiende keer het Internationale Orgelimprovisatieconcours gehouden, het
jaarlijkse trefpunt te Haarlem van binnen- en buitenlandse
organisten, orgelkenners en orgelliefhebbers. Voor 't eerst
y; V L n p/ f) deed zich een onregelmatigheid voor in de samenstelling
van' het kandidatenviertal; de winnaar van het vorige jaar
Ff V Ph. Schuba, die verplicht was zijn trofee te komen ver-
dedigen, zag daarvan af, zodat met een schone lei moest
worden begonnen. Als mededingers werden nu aangekon
digd: Sieglinde Ahrens uit Eerlijn, de te Gent wonende
Tsjech Karei Paukert, de Oostenrijker Wilfried Grasemann en Nico van den
Hooven uit Den Haag, Als juryleden fungeerden Jean Langlais, Parijs; Robert
Noehrin, Michigan en Cor Kee, Zaandam.
DE OPGAVE luidde: improvisatie van
een: „Ciacona en Fuga", speelduur onge
veer 15 minuten. De thema's waren ver
strekt door Louis Toebosch uit Breda, die
op het eerste concours de wisselprijs ver
overde. Het Ciacona-thema maakte het de
kandidaten lang niet makkelijk. Toch wer
den met die lastige opgave over 't alge
meen opmerkelijke prestaties bereikt.
De volgorde van optreden was zowel
vóór de jury als voor de toehoorders on
bekend. Wij kwamen haar pas te weten
na afloop.
NUMMER ééN wist de Chaconne interes
sant op te bouwen, door ze te verdelen in
door intermezzi gescheiden fasen. Na een
kalme opzet waarin geleidelijk meer be
weging en intensiteit, kwam. kwam er een
rustige middenmoot die een treffend effect
maakte. Daarna kwamen de climaxen met
tot slot een imposante coda, waartoe de
speler een kopmotief aan het thema ont
leende. Hoe klaar en rijk aan fantasie
dit eerste deel van de opgave ook verlopen
was, in de Fuga misten we toch iets aan
duidelijkheid in het lijnenspel, hoewel voor
zover na te gaan de constructie veel ver
dienste had. Aan het slot werd het Cia-
conna-thema in de combinatie betrokken.
NUMMER TWEE gaf over 't algemeen
in de Ciaconna meer toe aan de vrije
fantasie; meerdere passages ontwikkel
den zich in ruimer omvang dan wat als
overgangsdivertissement kon worden be
schouwd. Wat niet wegneemt dat het door
gaans een boeiend betoog werd, mede door
't kleurenspectrum waarin het zich afspeel
de. De opzet van de Fuga beloofde in
een rustig tempo een goed verloop, mede
door de eenvoudig-klare registratie van de
expositie. In de eerste doorwerking waren
aardige imitaties verwerkt. Tot de indruk
van klaarheid werkte de harmonisatie be
duidend mee. Met dat al kwam het niet
tot een overtuigend „quod erat demon
strandum".
NUMMER DRIE begon zijn Ciaconna
met een uitgebreide inleiding, waarbij hij
met ruime fantasie en technische bra
voure zijn stof putte uit het gegeven. Net
toen het dreigde breedsprakerig te worden,
kwam de speler tot de zaak. Ook deze
kandidaat maakte behoorlijk gebruik van
korte interludiums en liet zich ook wel
eens gaan op de vleugels der fantasie,
maar hij wist de hoofdzaak van het be
toog steeds weer markant aan te pakken
en uiteindelijk door te voeren naar een
épatant slot. Zijn Fuga kreeg een duide
lijke expositie; ook zijn re-expositie was
in alle klaarheid te volgen. Zijn stuwing
naar een climax gebéurde met beheersing
van de economie, zodat hij zijn kruit niet
te vroeg verschoot eer hij met een stretto
zijn kracht wilde tonen. De fantasie kreeg
ook haar deel, vooreerst met een cadens
achtige overgang naar een coda waarin
ook het Ciaconnathema verwerkt was.
NUMMER VIER begon de Ciaconna
met een vrije aanhef van fors en gedurfd
karakter. Deze kandidaat onderscheidde
zich van de anderen, door van een pleno-
spel uit te gaan en per diminuendo tot
Het jaarlijkse concert door het Noord
hollands Philharmonisch Orkest onder aus
piciën van de stichtingen Culturele Kring
't Helm en Touring Zandvoort zal dit jaar
worden gehouden op dinsdag 9 juli om half
negen
Het programma vermeldt het derde Bran
denburgs concert van Joh. Seb. Bach,
het klarinet-concert in A van Mozart met
als solist Aart Smit en de achtste sympho-
nie van Beethoven. Het geheel staat onder
leiding van Marinus Adam.
zachtere nuances te komen. Al heel gauw
verwerkte hij het thema in de discant.
Na een ietwat zwakker moment, kwam
hij over een intermezzo heen tot een drie
tal mooi geslaagde variaties, onder meer
een zeer fraaie in de discant. De storm
achtige stemming van de aanhef was aan
't slot totaal bezworen. Het stuk eindigde
kalm en vredig. Dit grote diminuendo be
paalde het effect van deze prestatie. De
Fuga in tamelijk vlug tempo opgezet, leek
in de doorwerkingen nog al eens te ver
zanden. Maar er kwamen tal van speelse
elementen aan bod, die vooral de climax
naar het slot interessant maakte. Deze
speler bracht ook het Ciaconna-thema in
de coda te pas en wist het ritme van het
kopmotief van het fugathema effectief aan
het slot in het geding te brengen.
ALS GEHEEL kon deze wedstrijd gelden
als'eeh waardige krachtmeting. Ieder van
de vier kandidaten kwam vrij beslagen ten
ijs. De rest is dan vaak de genade van
het ogenblik. Maar ik geloof toch, dat de
toekenning van de prijs aan de derde spe
ler, die bleek te zijn de Oostenrijker Wil
fried Grasemann, als een verantwoorde
uitspraak van de jury mag beschouwd
worden, vooral om het evenwicht dat de
prijswinnaar bereikte tussen beide delen
van de opgave. De volgorde van optreden
was geweest: 1. Nico van den Hooven,
2. Sieglinde Ahrens, 3. Wilfried Grase
mann, 4. Karei Pauker. Dus voor de der
de keer gaat Oostenrijk met de eer strij
ken; dit is bijna gelijk spel met Holland!
De heer D. J. A. Geluk, voorzitter van
de commissie Internationaal Orgel
concours, feliciteert Wilfried Grase
mann, winnaar van het Concours 1963.
Naast de heer Grasemann de drie an
dere deelnemers; van links naar rechts
Karei Paukert, Nico van den Hooven
en Sieglinde Ahrens.
Lord Hill eertijds directeur-generaal
van de Britse posterijen en coördinator
van de rijksvoorlichtingsdiensten is be
noemd tot hoofd van de Britse commer
ciële televisie.
De nieuwe president-commissaris van
het staatsbedrijf „Independent Television
Authority" heeft faam verworven als dr.
Charles Hill, de radiodokter, die voor de
B.B.C. babbeltjes over medische onderwer
pen verzorgde. Toen hij in 1950 als liberaal
conservatief tot lid van het Lagerhuis
werd gekozen was hij secretaris van de
Britse Medische Vereniging. Tot de re
constructie van de regering in juni 1960
heeft hij verschillende ministerportefeuil
les beheerd. In juni 1963 werd hij tot Peer
voor het leven benoemd. Hij is 59 jaar
oud.
rend Boudewijn en.Kees van Maasdam hun
doorgaans zo gezellig-informatieve rubriek
zullen behoeven voor het „maniertje", het
sjabloon.
Met de door vele Kamerleden uitgespro
ken woorden „Mijnheer de Voorzitter"
presenteerden Joop van Os en Leo van
Kinsbergen op veelbelovende wijze de eer
ste uitzending van de gelijknamige rubriek
die ten doel heeft de belangstelling van
de kijker voor de politiek en voor de des
betreffende vorming van de jeugd groter
te maken. De heer Van Os, een kundige
journalist en op het scherm een innemen
de verschijning,1 maakte met deze eerste
aflevering 'jammer genoèg niet zo'n
beste start. Behoudens enige Tweede-Ka-
mer-scènes, die zwakjes zijn betoog illu
streerden en het vondstje, de jonge t.v.-
cameraman naar diens politieke vorming
te vragen, was het een zeer woordenrijke
première, even tam en visueel onaantrek
kelijk als de vergaderingen van onze par
lementariërs, die het voorwerp van zijn
beheerste critiek waren in een gesprek
met Kamervoorzitter mr. Van Thiel. Wij
kunnen slechts wensen, dat de eersteling
van „Mijnheer de Voorzitter," die hoe dan
ook een uiting was van een zeer goed
streven, meer bedoeld was als een intro
ductie en dat de volgende afleveringen
het oog en het oor meer zullen boeien.
Maar vooral het oog.
J. Damshuizer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00
NCRV. 11.00 KRO. 14.00-24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture: lichte grammofoonmuziek.
7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte
grammofoonmuziek. 8.50 Voor de huis
vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolra
dio. NCRV: 10.00 NCRV-lied. 10.03 Omroep
orkest: gewijde muziek. 10.15 Morgendienst.
10.45 Koorzang (gr.). KRO; 11.00 Voor de
zieken. 11.45 Geestelijke liederen. 12.00
Middagklok - noodklok. 12.04 Lichte mu
ziek. 12.25 Voor de boeren. 12.35 Medede
lingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.38 Jazz
kwartet (gr.). 13.50 Actualiteiten en katho
liek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15 Platen-
nieuws. 13.25 Licht orkest en solisten.
NCRV: 14.00 Licht instrumentaal ensem
ble. 14.20 Kamerorkest: klassieke muziek.
15.00 Tsjechische volksliederen (gr.). 15.15
Lichte Italiaanse melodieën (gr.). 15.30
Lichte grammofoonmuziek. 15.40 Hobo en
piano: moderne muziek. 16.00 Bijbellezing.
16.20 Promenade-orkest en solisten: opera
muziek. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Lichte
grammofoonmuziek. 17.40 Beursberichten.
17.45 Theaterorkest en solisten. 18.15 Sport
agenda. 18.20 Ensemble-parade. (2). 19.00
Nieuws en weerpraatje. 19.10 Geestelijke
liederen (gr.). 19.30 Radiokrant. 19.50 Lich
te orkestmuziek. 20.20 Het kerkelijk leven
in de Protestants-Nederlandse kolonie in
Brazilië, lezing. 20.40 Tuinconcert: lichte
muziek. 21.40 Moderne koorwerken door vo
caal ensemble met soliste. 22.00 Holland
Festival 1963: Kerkorgelconcert. 22.30
Niéuws en SOS-berichten.22.00 Avondover
denking. 22.55 Boekbespreking. 23.00 .Lich
te grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM H. 298 m. 7.0.0 AVRO. 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00
Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek.
9.00 De Groenteman. 9 05 Klassieke gram
mofoonmuziek. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Arbeidsvitaminen (gr.). 10.50 Voor de kleu
ters. 11.00 Huishoudelijke zaken, lezing.
11.15 Radio-Filharmonisch orkest en solist:
moderne muziek. 12.00 Licht instrumentaal
ensemble en zangsoliste. 12.30 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Uit het
bedrijfsleven, lezing. 12.43 Electronisch or
gelspel: amusementsmuziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen, eventueel actueel of
grammofoonmuziek; 13.25 Beursberichten.
13.20 Dansorkest en zangsolisten. 14.00 So
praan en piano: moderne liederen. 14.30
Voor de vrouw. De nu volgende program
ma's kunnen onderbroken worden door re
portages Tour de France. 15.05 Pianoreci
tal: moderne muziek. 15.30 Verborgen
schatten: Vergeten werk opgediept uit dis
cotheek en boekenkast. (Tussen 15.00-
16.00 Eventueel reportage Tour de Fran
ce). 16.30 Jazzmuziek (gr.) 17.00 Minjon.
18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel. 18.20
Elektrisch orgelspel (gr.) 18.30 Lichte or
kestmuziek. 19.00 Carrousel, programma
dat alle kanten opgaat 20.00 Nieuws. 20.05
Holland Festival 1963: Roessalka, opera
(le en 2e acte), uitgevoerd door koor en
orkest van de Nederlandse opera, met so
listen. (In de pauze: 21.05-21.20 De olie vaart
klankbeeld over de moderne tankvaart).
22.00 Nabeschouwing Tour de France. 22.30
Nieuws. 22.40 Actualiteiten en mededelin
gen. 23.00 Holland Festival 1963: Roessalka,
opera (3e acte). 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Weense muziek.
12.30 Weerbericht. 12.35 Latijns-Ameri
kaanse muziek. 12.50 Programma-overzicht.
13.00 Nieuws. 13.15 Kamermuziek. 14.00
Nws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Lichte mu
ziek. 17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek.
17.35 Lichte muziek. 18.00 Nieuws. 18.03
Geestelijke muziek. 18.18 Paardesportbe-
richten. 18.20 Voor de soldaten. 18.45 Uit
slagen en standen in de Tour de France.
19.00 Nieuws. 19.40 Amusementsmuziek.
20.00 Moderne muziek. 20.40 Boekbespre
king. 21.00 Symfonische muziek. 22.00 Nws.
22.15 Jazzmuziek. 23.00 Nieuws. 23.05 Ope
ra- en Bel Cantoconcert. 23.55-24.00 Nws.
VOOR WOENSDAG
NTS: 14.00 Eurovisie: Tenniswedstrijden
Wimbledon. 17.00 Jeugdjournaal de Verre
kijker. NCRV: 17.10-17.45 Voor de kinde
ren. 19.30 De graaf van Monte Cristo,
T.V.-film (deel 4). NTS: 20.00 Journaal en
weeroverzicht. NCRV: 20.20 Memo. 20.30
Dis-al, programma van Zuid-Afrikaanse
muziek en liederen. 21.15 Bob Verstraete
in Japan. 21.35 Drie maal negen, t.v.-film.
22.05 Even thuis: licht programma. 22.30
Dagsluiting. NTS: 22.40 Journaal. 22.45-
22.55 Filmverslag Tour de France.
VOOR DONDERDAG
VARA: 14.30 Voor de vrouw. 15.15 Pau
ze. 15.30 Voor de kleuters. NTS: 15.45-
17.00 Eurovisie: Tenniswedstrijden Wim
bledon. VARA: 19.30 De Paasheuvel, bio
grafie van een veertigjarige documentai
re. NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20 Ach
ter het. nieuws. 20.45 Spiegel der kunsten.
21.10 Gelukkige dagen, toneelstuk. NTS:
22.50 Journaal. 22.55-23.05 Filmverslag
Tour de France.
