Het afscheidscollege van prof. H. Andriessen
l
K
Siegfried Reda
in Beverwijk
i
i
„Peer Gynt" zonder Grieg
en een Russische satire zonder smaak, of kraak
DE PROGRAMMA'S
„La Souleïado" op 19 juli
in het Openluchttheater
Het Friese kinderboek
Nieuw N.T.B.-bestuur
Amsterdam voteert vijf
ton voor toneelinstallatie
NEGEN MUZEN
2
DONDERDAG 11 JULI 1963
13
THEATER DER NATIES IN PARIJS
Academieprijs Arnhem
Haarlemse Orgelmaand
Jos de Klerk
m W nabeschouwingen
Boeiende avond
C. S.
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
I I
m
IN DE IMAGINAIRE REIS die het Theater der Naties in Parijs ons ook deze
maanden weer rond de wereld maken laat, hebben we ons, vanuit Joan Little-
woods Londen (hierover publiceerden wij op 27 juni het artikel „Oh, what a
lovely war"; Red.), nu in noordelijke richting naar Oslo en Moskou begeven.
De Noren hebben op de gemeenschappelijke markt der dramatische kunst als
voornaamste, zo niet enige, exportartikel natuurlijk Ibsen, en door uit het oeuvre
van deze beroemde schrijver ook nog het beroemdste stuk Peer Gynt te
kiezen, hadden ze voor een ruim deel tevens het obstakel van hun taal ontlopen.
Kenners der Scandinavische talen verzekerden mij dat deze Peer Gynt zoals
Ibsen hem indertijd ook geschapen had zich weer van het neo-Noors bediende,
waaruit alle Deense termen en taalinvloeden stelselmatig waren geweerd.
VOOR DE buiten
staander was een
andere karaktertrek
van de voorstelling
als onderscheid niet
temin frappanter;
men miste de toneel
muziek van die twee
de Noorse nationale
glorie, componist Ed
ward Grieg, die voor
de verspreiding van
de Peer Gynt-legen-
de, als Hamlet's
noordelijke achter
neef, toch niet weinig
heeft gedaan. Naar
de oorzaak van die
afwezigheid hoefde
men echter niet zo
heel lang te zoeken.
Regisseur Tormod
Skagestad, die ook
directeur is van het
Norske Theatret van
Oslo, had zich kenne
lijk tot- doel gesteld
en doel dat hij ook
overtuigend reali
seerde Peer Gynt
te verlossen uit een
zekere zoet-romanti-
sche sentimentaliteit
waarvoor hij Grieg,
met zijn ondertussen
tot de draad versleten
nummers als „Aase's
Tod", „Anitra's Tanz"
en „In der Halle des
Bergkönigs" inder
daad wel goeddeels
aansprakelijk moest
stellen. In plaats van
Grieg, kreeg men nu
elektronische gelui
den van.Harald Sae-_
verud te horen, en
ook de ganse mise-
en-scène (sobere
rekwisieten en zetstukken) was, in haar
moderne stijl, gericht op het weren van
Gulbrandsiaanse dweperijen.
In deze gedemystificeerde versie resteer
de de titelheld, legendarische figuur uit
de internationale folklore en evenknie van
Tijl Uilenspiegel, baron von Münchhausen,
Don Quichotte en Tartarin die, in een ver
blindende vertolking door Lasse Kolstad,
aan hartstocht, idealisme, geloof en onge
compliceerde menselijkheid wèl zichzelf
was gebleven; schoongewassen van alle
valse aankleefsels kwam deze figuur nu
voor het eerst, zo leek 't, aan zijn ware
dimensies toe.
TERWIJL TEN AANZIEN van Noorwe
gen de (bescheiden) verwachtingen zo dus
ruimschoots overtroffen werden, leverden
de Russen die het Satire-theater uit Mos
kou hadden afgevaardigd met twee wer
ken van Maiakovski en „De Twistappel"
van de Oekraïner Birioekof helaas bitte
re ontgoochelingen. Maiakovski dankte de
eer aan zijn dubbele vertegenwoordiging
aan 't feit dat hij een rond aantal jaren ge
leden geboren werd en vooral dat hij nu
eindelijk onder het „nieuwe bewind" als
het slachtoffer en het anti-symbool van het
Stalinisme wordt beschouwd. Maiakovski
streefde in de latere tijd naar een voort
zetting van de Russische satire-traditie
die met name door een Gogol werd ge
ïllustreerd, en hij heeft die pogingen met
de dood door zelfmoord moeten be
kopen. In 1930 nam hij in zijn zwanezang
„De Baden" de bureaucratie, geliefd
thema in de Russische litteratuur, nog
maals op de korrel. Maar zijn aanval, die
bedoeld was om de vroegere waarden en
waarheden van de revolutie weer in ere
te herstellen, werd hem door het Krem
lin, de partij en de officiële kritiek zó
zwaar aangerekend dat hij zijn misstap
zelfs noch door een publiekelijk „mea
culpa" noch door zelfcritiek ongedaan kon
maken; er bleef hem geen andere uitweg
open dan, een maand na de première (waar
't toen uiteraard ook bij blééf) zich met
een revolver het leven te benemen. Ook
zijn tweede stuk, „De Wandluizen", dat
enkele jaren eerder, in het Frans, door
André Barsacq in Het Atelier was opge
voerd is een charge op het benauwende
conformisme en de dodende hypocrisie
van de almachtige partij-potentaten en
andere pluimstrijkende profiteurs en arri
visten.
BEIDE STUKKEN werden in Moskou
indertijd nog door de grote Meyerhold,
oprichter van het Satire-Theater, opge
voerd, en men kan zich voorstellen dat ze,
gespeeld en geregisseerd in een wat snel
ler tempo en met een wat spitser humor
dan déze Russen vermochten op te bren
gen vooral voor het toenmalige publiek
dat de diverse toespelingen ook met een
half woord wel begrijpen kon, hun doel
niet hebben gemist. Van de geest van
Meyerhold die in een concentratie
kamp is omgekomen waren in deze
voorstellingen alle sporen echter wel radi
caal vervaagd, zodat het antiekste natura
lisme in speelstijl en aankleding weer
zegevierde.
DE BURGERLIJKE BRAAFHEID droop
om zo te zeggen in de zaal, die klaar
blijkelijk bezet met vrijwel louter partij
genoten, klapte en juichte of zich het won
der der kunst hier zelf openbaarde; wel
licht wilden zij extra dik onderstrepen
dat Maiaovski's (overigens eerder goed
moedige dan kwaadaardige) spot uitslui
tend betrekking had op de voltooid ver
leden tijd van het verdoemde Stalinisme.
Als tegenwicht werden op een projectie
scherm, tijdens de vertoning, in woord en
beeld alle recente veroveringen in het
domein van de economische en sociale
De groene vrouw (Rut Tellefsen).
vooruitgang en van de ruimtevaart der
Sovjets vertoond, om langs die weg te
illustreren dat Maiakovski's kritiek onder
tussen wel van alle grond ontbloot zou
zijn. (Een voorstelling van zaken die, op
grond van hun eigen recente ervaringen,
een Ilya Ehrenburg of een Jeftoesjenko
vermoedelijk wat minder vlot zouden
willen onderschrijven
Moscovieten spelen Maiakovski's „Baden".
NEE, NAAST DEZE „sociale satire"
zonder kraak of smaak van Sovjetrussi-
sche origine, stak Littlewood's musical
„Oh what a lovely War", waarvoor het
Engeland uit ide eerste wereldoorlog het
gelag mocht betalen, dan toch wel heel
scherp af: de ware humor als hoogste
vorm van. wijshëid en zelfbevrijding is
blijkbaar zelfs npg altijd niet voor het
geliberaliseerde communisme uit de
Kroesjtsjef-area weggelegd.
Al mag, eerlijkheidshalve, dan ook
wel worden erkend, dat deze uiterst om
zichtige en timide zelfspot toch nog altijd
een lichte vooruitgang is vergeleken bij de
pompeuze uitingen van het „socialistische
realisme" waarin de propaganda zich vroe
ger uitsluitend mocht hullen.
Het ensemble „La Souleïado" 40 tam-
bourinaires, danseurs, chanteurs de sol
lies, toucas uijt Var, Cöte d'Azur, komt
voor de eerste maal naar ons land. Het
zal een Frans folkloristisch programma
uitvoeren in het openluchttheater van
Bloemendaal op 19 juli.
Burgemeester C. G. Matser van Arn
hem heeft de Kunstacademieprijs 1963 uit
gereikt aan F. Gögös uit Arnhem, die
met lof is geslaagd voor de afdeling
schilderen van de Academie van Beelde
de Kunsten en Kunstnijverheid te Am-
hem. De academieprijs bedraagt f 400,-.
Voorts kreeg hij van het Hulpcomité voor
Uitgeweken Hongareh een studiereis naar
Parijs aangeboden'.
De stichting „Us Frysk Bemeboek"
(het Friese kinderboek), heeft weer haar
jaarlijkse prijsvraag gehouden voor het
beste Friese kinderboek. Verleden jaar
kon geen prijs worden toegekend, omdat
de ingezonden manuscripten onder de
maat bleven. Volstaan werd toen met het
toekennen van enkele gratificaties.
Dit jaar is .behalve een eerste prijs ook
nog een tweede boek met een prijs ge
honoreerd. De eerste prijs is toegekend
aan het manuscript „Sjirk en syn Fam-
men" (Dirk en zijn Meisjes), ingezonden
door de heer J. Visser uit Huizum. De
premie is toegekend aan het manuscript
„It Komiel van Omke Romke" (de ka
meel van Omke Romke), ingezonden
door mevr. A. van der Meer-van der Klei
uit Bolsward. Het ligt in de bedoeling
beide manuscripten in de loop van dit
jaar uit te geven.
Op het in Marcanti te Amsterdam ge
houden twee-jaarlijks congres van de Ne
derlandse Toonkunstenaarsbond, waar 9
van de 12 afdelingen vertegenwoordigd
waren, is een nieuw hoofdbestuur samen
gesteld bestaande uit de heer A. Schweit
zer (Rotterdam), voorzitter, de heer M.
Ferares (Amsterdam), secretaris, en de
heer R. J. van Zelm (Hilversum), penning
meester. De overige bestuursleden zijn
de heren H. Polak (Amsterdam), A. Rom-
bouts (Enschede), J. der Kinderen (Am
sterdam), W. Leideritz ('s-Hertogenbosch),
L. Westenberg (Haarlem). A. N. Jolmers
(Den Haag) en mevr. Goebel (Rotter
dam). Op het congres werd het beleid
van de delegatie, die de onderhandelin
gen met de Nederlandse Televisie Stich
ting heeft gevoerd, afgekeurd omdat dit
in strijd werd bevonden met de demo
cratische beginselen van de N.T.B.
Ex-koningin onderscheiden. De Fran
se Academie heeft ex-koningin Marie-José
van Italië wegens haar historische arbeid
onderscheiden met een gouden medaille.
Zij heeft een trologie geschreven over de
prinsen van het Huis van Savóye in de
middeleeuwen.
PROF. HENDRIK ANDRIESSEN
betitelde zijn dinsdag in de Katholieke
Universiteit te Nijmegen gehouden af
scheidscollege: „De Gedachtegang in
de Muziek". Hij ging er in zijn rede van
uit, dat niet de inval, maar de gestalte
van een werk door de componist wordt
gevormd. Als de gedachtegang in de
muziek begrijpt Andriessen ook „de ont
plooiing van een inval, de wijze van be
wegen in de muzikale elementen". Een
voudig geformuleerd zou men kunnen
zeggen, dat niet het „thema" maar wat
de componist ermee doet, de betekenis
van het muzikale kunstwerk bepaalt. Zo
kon hij in zijn betoog Schönberg, Von
Webern en de volgelingen van hun
dodekafonie evengoed betrekken als de
klassieke en romantische tonalisten en
hun voorgangers, die immers uit een
„cantus firmus" hun, scheppingen ont
wikkelden.
,8.
Zonder hoofdelijke stemming heeft de
Amsterdamse gemeenteraad een voorstel
aanvaard om een krediet van een half
miljoen gulden beschikbaar te stellen voor
het maken van een toneelinstallatie in de
grote zaal van het congresgebouw, dat
thans naast de nieuwe RAI wordt ge
bouwd.
Het totale bedrag voor de stichting van
een gemeentelijk congresgebouw en het
voor congresdoeleinden geschikt maken
van de zuidhal van de RAI is hiermee op
een totaal van ruim 14,5 miljoen gulden
bepaald.
Nationale herdenkingstentoonstelling.
De nationale herdenkingstentoonstelling
18131963 zal van 2 december 19632 fe
bruari 1964 gehouden worden in het
Rijksmuseum te Amsterdam, onder de
titel „Leven en werken m Nederland 1813-
1963". Een werkcomité Is gevormd onder
voorzitterschap van de heer Th. H. Lun-
singh Scheurleer, van welk comité o.m.
deel uitmaken: Prof dr. L. J. Rogier, D. H.
Couvée, Dick Elffers en verschillende leden
van de staf van 't Rijksmuseum, 't Streven
is om in enige hoofdstukken en met het
accent op een aantal vooruitstrevende per
sonen uit de geschiedenis van het Konink
rijk de voornaamste ontwikkeling in Ne
derland sedert 1813 te illustreren.
„MEN HEEFT aldus Andriessen
als materiaal altijd toonreeksen en toon
aarden gebruikt. Of het nu Griekse of
middeleeuwse of latere toonaarden, of de
thans heersende reeksen zijn, het zijn al
tijd een aantal na elkaar komende tonen
in bepaalde volgorde. Maar de voorwaarde
voor de vorming van de muzikale ge
dachte lag altijd in de samenstelling dier
volgorde". En verder: „er is geen vorm of
systeem van muziek waarboven het genie
zich niet volmaakt superieur zou hand
haven". Dit is dus geen afwijzing van het
twaalf-toon-stelsel. Doch elders kon de
scheidende hoogleraar niet nalaten te
zeggen: „voorde dodecafonie zou men wel
enige waardering kunnen hebben, als de
harmonie maar verstaanbaar was".
HET GEHEEL kon men zien als een
breeddenkende beschouwing. Maar, zegt
Andriessen ergens, „het schaamrood zqu
mij naar de kaken stijgen als ik zonder
warme aanhankelijkheid kon spreken over
de schoonheid in sentiment eng edachte
welke door de klassieken en romantici ge
geven wordt".
EVENALS VORIGE JAREN was ook
ditkeer een bespeling, van het Müller-orgel
in de Grote Kerk te Beverwijk door een
der docenten van de Zomer-Academie op
het programma van de Haarlemse Orgel
maand geplaatst. De beurt werd woens
dagavond vervuld door Siegfried Reda uit
Essen, een der prominente figuren van de
huidige Duitse Evangelische Kerkmuziek-
beweging en, de resultaten van deze be
speling nagaande, een avant-gardist, a
l'outrance. Het klankkarakter van het Be-
verwijkse orgel wijkt eigenlijk nogal be
duidend af van het klanktype dat door de
groep waartoe Reda behoort nagestreefd
wordt. Maar tot welke verrassende moge
lijkheden het in staat is herinneren wij ons
nog levendig van de bespeling, die Luigi
Tagliavini er verleden jaar op gaf. Wel
iswaar is zo'n Italiaans-Spaans program
ma de tegenvoeter van het specifiek Duit
se, dat Reda kwam vertolken en waarbij
de milde en karakteristieke timbres die
de Italiaan opriep nauwelijks zouden pas
sen.
DE DUITSE ORGANIST demonstreerde
nu heel wat tegenovergestelde klankmoge
lijkheden, waarvan ik betwijfel of ze hem
zelf wel zullen bevredigd hebben; en of
de aanwezige Beverwijkers, die hun orgel,
normaal geregistreerd, op 'n prik kennen,
er bevrediging in vonden durf ik wel heel
sterk te betwijfelen. Enkele fragmenten
uit composities van Franz Tunder volde
den best, maar een abnormale aanwen
ding van wat een tijdgenoot van de com
ponist, de Haarlemse organist Johan Du-
sart reeds noemde „oudt onmet Lierge-
schrey van kleyne pijpjes," bracht het te
gendeel van een aanvaardbare oplossing.
Dat in onze tijd de kleurwerking van de
boventonen in ere hersteld is, mag een
verrijking van de orgelkunst heten; maar
er zit een gevaar voor overdrijving in,
vooral voor wat het evenwicht betreft, en
dit vooral als men een barok-orgel als het
Beverwijkse dingen wil laten doen die te
gen zijn karakter indruisen.
SIEGFRIED REDA is buiten kijf een
knap organist en als hij zijn eigen Ri-
cercar speelt, of een Fantasia van Heimut
Bornefeld op een kerklied, of parafrases
van Joseph Ahrens op gregoriaanse mo
tieven, dan kunnen wij alle waardering op
brengen voor zijn technische prestaties,
maar niet voor de geest der composities,
althans wanneer ze zo schril en agressief
in klank gezet worden als wij dat woens
dagavond ervoeren.
Gelukkig stond Max Regers Preludium
en Fuga opus 56 als een belangrijk winst
punt in 't midden van het programma.
Hier vonden orgel en organist elkaar in
een zeer behoorlijke combinatie van klank
en speeltechnische vaardigheid.
De tweede aflevering van de serie film
documentaires, die het sport-halfuur van
de VARA vullen, bleek het resultaat te
zijn van een origmele benadering van het
jaarlijkse motorschouwspel, dat TT-races
heet. Het oordeel, dat een psycholoog,
op basis van een hem getoonde film van
dit evenement, over de verrichtingen van
de renners en de massale -belangstelling
velde, was milder dan menigeen wellicht
verwacht zou hebben.
Versterkt met redakteur Van Os, zijn
de mannen van „Achter het Nieuws" wat
minder „boos" en wat beheerster in de
aanpak van hun onderwerpen geworden.
Dat komt, zoals uit de editie van gister
avond bleek, zowel ten goede aan de pre
sentatie van dit programma als aan de
journalistieke waarde van hun werk. Naast
gerechtvaardigde kritiek op het kabinets-
geknutsel en op de exploitatieplannen, die
de Gasunie met ons nationale bezit, de
gasbel, heeft (zij haakten aan op de cri-
tiek, door burgemeester Boot van Hilver
sum geuit) brachten zij twee uitstekende
en objectieve filmverslagen over de
(nieuwe) Wehrmacht in Budel en over
de situatie in Griekenland op het scherm.
De laatste reportage, die zoals Leo Kool
zei wel een geheel ander beeld van het
nieuwe Hellas gaf dan de damesbladen,
was een voorbeeld van goede achtergrond
berichtgeving.
Met zang van Milly Scott werden mu-
„BETER SMALFILMEN" door Hans
L. Koekoek, L. J. Veen, Amsterdam.
„Beter Smalfilmen" kan eigenlijk al
niet meer, wanneer men alle vriende
lijke en deskundige adviezen in boek
vorm heeft bestudeerd, die op dit ge
bied zijn uitgegeven. De zoveelste goede
raad komt nu van Hans Koekoek,
die echter in zijn fraai gebonden werkje
weinig nieuws weet te vertellen. Een
van de duidelijke gebreken in dit boek
je is de veel te geringe technische ver
duidelijking, die de smalfilmamateur zo
broodnodig heeft. Een overvloed' van
niet zeer begrijpelijke, technische aan
duidingen en onverklaarde technische
termen moet worden goedgemaakt door
veel woorden voor en nadruk op de fil
mische mogelijkheden én kunstgrepen.
Maar iedere amateur weet bij onder
vinding, dat de techniek hem helaas
altijd parten speelt en dat kleine wen
ken en uitleggingen op technisch gebied
de filmische prestaties kunnen bepalen.
Over een van de grote bronnen van leed
voor de smaifllmër, het plakken en
monteren, wordt niet gesproken behalve
in de zin van de „filmtaal". Maar het
is er de amateur juist om te doen zijn
plakpers te doorgronden en het voort
durend „knappen" onder de voorstelling
te voorkomen. Een ander voorbeeld:
het woord „titels" komt zelfs in dit
boekje niet voor. Op dat gebied zijn
heel wat nuttiger wenken te geven dan
bijvoorbeeld op het gebied van de ge
raffineerde filmische vaardigheden, die
niet uit een boekje kunnen worden ge
leerd, maar waaraan dit boekje voor
een groot deel is gewijd.
„De muis stierf op zondag". (De Fon
tein, Utrecht) door Emeric Presshurger.
In „De muis stierf op zondag" kan de
lezer kennismaken met de gebeurte
nissen die zich in en om het leven van
een jonge Spaanse vrijheidsstrijder af
spelen. Het verhaal komt wat langzaam
op gang maar leidt tenslotte naar een
climax die, sober en boeiend, de lezer
voldoening schenkt.
„Wat is dat voor een vliegtuig?" William
Green. (Hollandia, Baarn).
Het door de uitgeverij en drukkerij
Hollandia n.v. uitgegeven boekje met
de titel „Wat is dat voor een vliegtuig"
zal de luchtvaartenthousiasten niet te
leurstellen. De Engelse luchtvaart-
journalist William Green zag kans op
295 bladzijden een overzicht te geven
van de vliegtuigtypen die er op het
ogenblik bestaan. Behalve foto's van de
vliegtuigen en helikopters worden er
silhouetten van de luchtvaartuigen ge
publiceerd terwijl in een korte en dui
delijke beschrijving de belangrijkste ge
gevens over de toestellen staan ver
meld.
Honderdzestig bladzijden lang speels en
lichtvoetig zijn, zonder dat je eigenlijk
iets substantieels te vertellen hebt, is een
moeilijke opgave. Het is misschien ook een
bezigheid die een beetje uit de tijd is ge
raakt, want wie kan tegenwoordig nog het
geduld opbrengen om een dergelijke sier
lijke krullentrekker die verder tot niets
verplicht, met aandacht te volgen? De
Westduitser Josef Müller-Marein heeft zich
met zijn boekje „Het eendenproces" (Van
Ditmar, Amsterdam) dan ook een zware
opgave gesteld. Wij willen gaarne vast
stellen dat hij in die opgave behoorlijk
is geslaagd, maar kapot waren wij er
toch niet van. Maar misschien denken
anderen daar anders over, want humor
is een uiterst subjectief terrein.
In „Het eendenproces" verhaalt de
auteur zijn belevenissen met twee eenden
die hij als huisdieren bij zich in de achter
tuin neemt en die in de daarachter lig
gende plas de woede opwekken van een
hengelaarsvereniging. De auteur slaagde
er stellig in ons voor hem in te nemen,
maar de bewuste breedvoerigheid waar
mee hij zijn minuscule wederwaardighe
den uit de doeken doet werd ons toch wel
eens te veel. De mededeling op de flap.
dat \vij hier te maken hebben met een
satire die de strijd tussen democratie en
tirannie tot onderwerp heeft, hebben wij
met een gerust geweten als gewichtigdoe
nerij (van de uitgever?) naast ons neer
gelegd. Het boek is mooi uitgegeven en
verlucht met tekeningen van de als poli
tieke cartoonist bekende Paul Flora.
zikale prestaties van het uitstekende sep
tet, Gerard Engelsma en van de vrolijke
virtuozen Nijveen en Behr vastgelegd in
een door Ben de Jong keurig verzorgd
amusementsprogramma. De filmakteur
en producent Dick Powell, wiens nage
dachtenis mede wordt bewaard door de
monumentale entree die hij in zijn t.v.-
serie maakt, had stellig een goede neus
voor sterke verhalen. Dat Werd weer be
vestigd door de harde rolprent „Drie mili
tairen", gemaakt naar een scenario van
Alan Simmons, dat kennelijk geïnspireerd
Was op de strijd van het Franse vreem
delingen-legioen in Indo-China. Al was dit
verhaal wat al te sterk (waar is de ser-
gant, die tegelijkertijd een diabolische ron
selaar en een geniale spotzieke vader van
zijn soldaten is?), wij hebben het geboeid
gevolgd. En ook in deze realistische rol
prent vielen ons opnieuw de uitstekende
typeringen op, die de Powell-serie kenmer
ken.
Damshuizer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Dagopening.
7.20 Klassiek strijkkwintet (gr.). 7.45 Ra
diokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte gram-
mofoonmuziek. 8.45 Negro spirituals (gr.).
9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterstanden.
9.40 Voor de vrouw. 10.10 Grammofoon-
muziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Fluit
en clavecimbel. 11.15 Voor oudere luiste
raars. 12.00 Lichte grammofoonmuziek.
12.10 Accordeonorkest. 12.30 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Licht koor
met ritmische begeleiding. 12.53 Grammo
foonmuziek, eventueel actualiteiten. 13.00
Nieuws. 13.15 Licht ensemble. 13.55 Licht
orkest (gr.): tango's. 13.45 Lichte gram
mofoonmuziek. 14.05 Schoolradio. 14.25 Pia
nospel met ritmische begeleiding (gr.).
14.40 Omroeporkest en solist: Semi-klassie-
ke muziek. 15.50 Licht instrumentaal kwar
tet. 16.10 Duizendschoon, wenken voor de
tuin. 16.25 Viool en piano: klassieke en
moderne muziek. 17.00 Voordracht. 17.20
Vokaal ensemble: moderne muziek. 17.40
Beursberichten. 17.45 Pianospel (gr.): lich
te muziek. 18.00 Muziekkorps. 18.20 Weense
walsen (gr.). 18.40 Lichte grammofoonmu
ziek. 18.50 Regeringsuitzending: Uitzending
voor de middenstand. 19.00 Nieuws en
weerpraatje. 19.10 Licht instrumentaal
kwintet, piano en zangsolisten. 19.25 Gi
taarspel. 19.30 Radiokrant. 19.50 Licht in
strumentaal kwartet. 20.10. Juli, orato
rium 21.15 Weerzien met Indonesië, klank
beeld. 21.50 Licht instrumentaal kwintet.
22.10 Utrechts motetgezelschap, met orgel:
geestelijke liederen. 22.30 Nieuws en SOS-
berichten. 22.40 Wijd als de wereld, le
zingen. 23.00 Kamerorkest en solist: klas
sieke en moderne -muziek. 23.40 Lichte
grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA.
AVRO. 16.00 VARA. 19.30 VPRO.
21.00 VARA. 22.40 VPRO. 2300-24.00
VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Klaarwakker: lichte grammofoonmuziek,
reportages, mededelingen en commenta
ren. 8.00 Nieuws en socialistisch strijd
lied. 8.18 VARA's boottocht 1963 met m.s.
Kenau, reportage. 8.25 Lichte grammo
foonmuziek. 9.00 Gymnastiek voor de
vrouw. 9.10 Klassieke grammofoonmuziek.
VPRO: 10.00 Schrijven, lezing. 10.05 Mor
genwijding. VARA: 10.20 Lichte grammo
foonmuziek met commentaar. 10.50 Lichte
orkestmuziek (gr.). 11.00 Voor de kleu
ters. 11.15 Klassieke grammofoonmuziek.
11.40 Elektronisch orgelspel. AVRO: 12.00
Licht instrumentaal kwintet. 12.20 Re
geringsuitzending: voor de landbouw. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Sport en recreatie, afgewisseld met
grammofoonmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15
Mededelingen, eventueel actueel of gram
mofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30
Lichte orkestmuziek en zangsoliste. 14.00
Voordracht. 14.45 Klassieke grammofoon
muziek. 15.15 Dieren in en rondom ons
huis, programma over huisdieren. VARA:
16.00 Klassieke grammofoonmuziek. 16.30
Licht ensemble met zangsolist. (Het mid
dagprogramma kan worden onderbroken
door reportage Tour de France 1963). 17.00
Voor de zieken. 17.30 Musette-orkest. 17.50
Actualiteiten. 18.00 Nieuws. 18.15 Licht in
strumentaal kwartet. 18.35 Roemeens or
kest. 19.00 Paulus de Boskabouter. 19.10
Reportage Tour de France 1963. 19.15 Kin
derkoor met, pianobegeleiding. VPRO:
19.30 Amusementsmuziek (gr.). 19.50
Weekend-agenda. 20.00 Nieuws. 20 05 Bij
de 75ste verjaardag van prof. dr. F. Zer-
nike. lezing. 20.20 Moderne grammofoon
muziek. 20.40 Op bezoek bij anderen, ge
sprek. VARA: 21.00 VARA's boottocht
1963 met m.s. Kenau: grammofoonmu
ziek en reportages. 21.40 Gesproken por
tret. 21.55 De drie discotiers: lichte gram
mofoonmuziek. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40
Zeggen of laten zeggen, overdenking. VA
RA: 23.00 Socialistisch nieuws in Esperan
to. 23.10 Weerklank: muziek-revue. 23.55-
24 00 Nieuws.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Nieuws. 12 03 Noordzeefestival. 12.30
Weerbericht. 12.35 Lichte muziek. 12.50
Beursberichten. 13.00 Nieuws. 13.20 Lichte
muziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Klassieke or
kestmuziek. 15.45 Walsmuziek voor twee
piano's. 16.00 Nieuws. (Tussen 15.45 en
17.30 Reportage Tovfr de France). 16.03
Beursberichten. 16.09 Lichte muziek. 17.00
Nieuws en weerbericht. 17.15 Lichte mu
ziek. 18.00 Nieuws. 18.03 Gevarieerde mu
ziek. 18.20 Voor de soldaten.
VOOR DONDERDAG
KRO: 14.30 Voor de vrouw. 15.15 Pauze.
15.30-15.45 Voor de kinderen. 19.30 Van on
ze sportredacteur. 19.50 Zomerwedstrijd,
programma over eigen land. NTS: 20.00
Journaal. KRO: 20.20 Brandpunt. 20.45 The
Flintstones, tekenfilm (16e aflevering).
21.15 Wie eenmaal uit het schaftje eet,
T.V.-film (deel I). 22.40 Epiloog. NTS:
22.50 Journaal. 22.55-23.05 Filmverslag
Tour de France.
VOOR VRIJDAG
AVRO: 19.30 Voor de jeugd. NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. AVRO: 20.20
Lichte orgel- en pianomuziek. 20.34 Rip-
cord, T.V.-film (deel 2). 21.00 Houdt U
van show? amusementsprogramma. 22.10
In Avro's Televizier. NTS: 22.30 Journaal.
22.35-22.45 Filmverslag Tour de France.
