Jt m HE WÊËÊÊË Si DE PROGRAMMA'S Boll's „Ansichten eines Clowns" twistappel voor Duitse critici Orgelconcert Ideale vakantie-expositie in het Huis Van Looy DINSDAG 16 JULI 1963 7 Drie toneelstukken van Herwig Hensen Zweedse dansgroep op de Grote Markt in Haarlem Zwitsers antroposofisch schrijver overleden De cultuur-historische diorama's van dr. Wieringa 7 elevisieprogramma „De Nachtegalen" zongen in Huizen „EXODUS" door Leon Uris (uitgave Hollandia te Baarn). De radio geeft woensdag IN DE MIDDELEEUWEN kruidde de nar met zijn meestal bittere, maar humoristisch gebrachte waarheden de pap der feodale maatschappij. In de op autoriteit en historisch gezag gefundeerde middeleeuwse samenleving vervulde hij zo de taak van een criticus, die met fratsen, nabootsingen en woordspelingen deze samenleving toetste aan de waarheid van de clowneske wereld. Opvolgers van de nar waren de humorist, de cabaretier, de clown. Een clown nu, die duide lijk aansluit op de narrentraditie, is de hoofdpersoon in de nieuwe roman van de in 1917 geboren rooms-katholieke schrijver Heinrich Böll, die in West-Duits- land geregeld naar voren wordt geschoven als kandidaat voor de Nobelprijs voor litteratuur, „Ansichten eines Clowns". BöLLS CLOWN is geen circusartiest, maar een humorist en pantomimespe ler, die op de plan ken zijn nummers alléén brengt. Hij Stamt uit een schat rijke familie van bruinkolenmijnen- bezitters. Zijn ou ders wonen in Bonn, doen mee aan het societyle- ven, dat in deze stad tegelijk met de bondsregering zijn intrede heeft ge daan. Clown Hans Schnier staat daar buiten. Op zijn 21- ste jaar loopt hij van huis weg om samen te gaan wo nen met Marie Derkum, de doch ter van een mar xistische boekhan delaar. Het meisje is katholiek. En hoewel Hans Schnier de eerste hoofdpersoon in 'n Böll-roman is, die zelf niet tot de r.-k. kerk behoort, brengt de verhou ding tussen clown Schnier en Marie Derkum met zich mee dat het centra le probleem in het boek de katholieke bindingen zijn, die er tenslotte toe lei den dat Marie Hans verlaat. DE ROMAN is geschreven in de ik-persoon. Hans Schnier, die na een totaal mislukte voorstelling in Bo- chum met een ver stuikte knie thuis komt in zijn flat in Bonn, voor 't eerst zonder Marie, neemt de telefoon en pro beert bij zijn moeder, broer, vroegere vrienden hulp te vinden voor zijn geldelij ke problemen en voor het terugvinden van Marie. Zijn telefoongesprekken zijn niet 't toon beeld van doelmatigheid. Steeds laat' hij zicfr ertoe verleiden zijn bittere, vaak schrandere en spitse waarhe'defi in' héUoör te slingeren van diegenen, met wie hij telefoneert en bij wie hij eigenlijk hulp zoekt. Zijn moeder, eens trouw Nazi, dwe pend met de Fiihrer en vol haat voor de „Joodse Yankees", moet het eerst ontgel den. Hij verwijt haar dat zij haar doch ter Henriette als vrijwilligster naar het front stuurde om het „vaderland" te ver dedigen, een tocht waar het zestienjari ge meisje nooit van terugkeerde. Hij laat merken hoe hij de dure comités, waarin zijn moeder zit „ter verzoening van rassente genstellingen" verafschuwt, hoe hij het welgedane onwaarachtige Wirtschaftswun- dermilieu haat. Deze gevoelens spelen ook mee tijdens het bezoek, dat zijn vader hem brengt om hem geld aan te bieden; maar geld onder voorwaarden, zodat het welbesteed zal worden en een doel zal dienen, dat de burger aanspreekt. BELANGRIJKER NOG dan de afschuw voor het ouderlijke milieu is Schniers haat tegen de rooms-katholieken, die hem zijn meisje na jaren van samenleven hebben af- gekaapt met theologische argumenten van orde en wet. Vooral de kring van r.k.- intellectuelen, waarin Marie Derkum nu en dan wilde verkeren om „katholieke lucht op te snuiven", vervolgt Schnier met zijn telefonische afkeer. Prelaat Sommerwild, broer Leo, Fredebeul, Kinkel en vooral Züpfner, de grote man in de katholieke lekenorganisatie, die Marie Derkum ge trouwd heeft en nu met haar in Rome op huwelijksreis is, passeren de revue. Zij allen hebben gemeen dag zij zeer ge lovig zijn, nooit iets denken of zeggen dat tegen het geloofsconformisme indruist, goede relaties met de C.D.U. hebben, Ade nauer in alle staten bewonderen en voor de conversatieve belangen van de r.-k.- kerk alles en iedereen opofferen. DOOR DIT RELAAS van afsfchuw en krampachtige haat loopt Schniers liefde voor Marie, het meisje dat hij als zijn vrouw beschouwt, aan wie hij uit nood zaak trouw is en die hij koste wat het kost terug wil hebben. In die liefde is de clown even echt, compromisloos en op recht als in zijn haat. Voor de voldane burgers, met wie hij telefoneert, té compro misloos en waarachtig. Schikken in het onvermijdelijke is hun recept. Bölls nieuwe roman spitst zich vooral toe op de tegenstelling tussen de waarachtig heid van de werkelijk liefhebbende clown en de conformistische, welgedane burger lijk-katholieke maatschappij. Een tegenstel ling, die het individuele lot van Hans Schnier tragisch maakt door de overwel digende macht van de maatschappij, waar tegen hij rebelleert. „Ansichten eines Clowns" is een opmer kelijke roman voor een auteur, die als katholiek bekend staat. Wel deed Böll in zijn „Brief aan een jonge Katholiek" en in het nawoord bij het boek „Die Kapitula- tion oder Deutscher Katholizismus heute" van Carl Amery zich al kennen als een man van de linkervleugel, die opponeert tegen het conformisme en de onchristelijk heid van vele zich christelijk noemende organisaties. Maar nog nooit uitte hij in een roman zulke massieve verwijten aan r.k. adres als ditmaal. OPVALLEND IS OOK dat Böll de cri- tiek van de protestant Hochhuth op de neu trale houding van paus Pius XII tegen- I Over het Derde Rijk grotendeels overneemt Óok hij verwijt hét Duitse katholicisme zijn meegaandheid tegenover Hitiers mis daden. En ook kritiseert hij dat het na oorlogse Duitse katholicisme geen berouw heeft getoond, maar zich meteen nauw verbonden heeft met een partij als de C.D.U. en zelfs eer betuigt aan de rooms- katholieke Franz von Papen, die samen met. Von Hindenburg jurifor de benoeming van Hitier tot rijkskanselier bewerkstellig de. Dit alles is natuurlijk alleen het stra mien, waarop Böll zijn roman geweven heeft. Op de voorgrond staat het litterai re, het pakkende relaas over de zielige, te veel drinkende clown, die hartverscheu rend vecht voor de vrouw, die hij lief heeft. Dat relaas is in vele passages ge lukt: de gesprekken, die Schnier voert, zijn scherp en intelligent geschreven en zijn liefde voor het meisje dat hem heeft ver laten rijst bijna elke bladzijde op. VEEL MINDER geslaagd zijn Schniers terugblikken op zijn jeugd, het begin van zijn verhouding met Marie, de bijeenkom sten van jonge katholieke intellectuelen. Daarin haspelt Böll nogal eens met onge loofwaardige details, met onwaarachtige effecten en al te gearrangeerde situaties. De toon van het boek is daarentegen rond uit subliem. Het is een bitter, vaak cynisch geluid dat in Böll-Schnier opwelt, maar het is echt, het overtuigt en pakt. „Ansichten eines Clowns" is een van Bölls beste boeken. Ik ben zelfs geneigd te zeggen: het is zijn beste boek sinds „Wo warst du Adam?" van 1951 en zeker een grote stap vooruit na „Biljard um halb Zehn", waarin de symboliek over „lammeren" en het „proeven van het sa crament des buffels" de plaats innam van de authentieke bitterheid bij de clown. HET NIEUWE BOEK van Böll staat al sinds weken op de hoogste of op één na de hoogste plaats van de bestselleropga- ven. Dat betekent niet dat de roman niet omstreden is. Integendeel. Sinds „Die Blechtrommel" van Giinther Grass is er in West-Duitsland over geen boek zo fel gediscussieerd als over de „Clown". De wereld der critici heeft zich gesplitst in voor- en tegenstanders. Op lager niveau loopt die splitsing parallel met het onder scheid tussen voor- en tegenstanders van een onafhankelijke, onorthodoxe houding tegenover christendom en r.k. geloof. In de regionen der zuiver litteraire critici loopt de lijn tussen de twee kampen ech ter zeer grillig: progressieve critici loven en verwerpen de roman, conservatieve eveneens. Eén ding staat echter voor allen vast: Bölls „Clown" is een boek met een grote persoonlijke inzet en het is met allure geschreven zodat ook indien men het ermee eens zou moeten zijn dat het een mislukte roman is men toch zal moeten toegeven dat het een mislukking op niveau is. André Spoor VAN DE ACHTTIEN toneelwerken van Herwig Hensen waren er tot nu toe al elf uitgegeven. Onlangs zijn er nu nog drie in een prachtige „coproductie" van Meu- lenhoff en een Antwerpse uitgeverij ver schenen: te weten „Het woord Vrijheid", „De Rebel Gods" en „Morgen kan het te laat zijn". Deze uitgave is een unieke gelegenheid om kennis te maken met dit voor zover ik weet in ons land nimmer gespeelde oeuvre. Herwig Hensen is een pseudoniem van de in 1917 geboren Ant werpse dichter Flor Mielants, tegenwoor dig leraar wiskunde aldaar. Is de combi natie wiskunde en litteratuur misschien al opmerkelijk, het toneelwerk van Hensen is nog veel merkwaardiger. Al deze stukken zijn zeer verschillend van opzet, milieu en situering in de tijd en toch is er een duidelijke eenheid van toon, speciaal tot uiting komend in de verschillende hoofd personen TELKENS HEBBEN WE te maken met een „held" die in een hevig conflict ge raakt tussen wat de omgeving en de om standigheden als hoogste gebod van hem eisen en de taak waar hij zichzelf inner lijk toe verplicht acht. In een bijna „wis kundig" logische constructie weet Hensen dit dilemma, dat bij uitstek geschikte to neelconflictstof oplevert, toe te spitsen. In „Het woord Vrijheid" zijn we midden in de Franse revolutie en is de hoofdper soon de Girondijn Barbaroux die geen po litieke concessies kan doen om zijn ideaal van de bevrijding van de mens te com promitteren. In „De Rebel .Gods" is een vergelijkbare strijdvraag gesitueerd ten tijde van Alva's intocht in Antwerpen; en het probleem van de hoogste menselijke waardigheid tegenover conventionele „or deregels" komt ten derde male aan bod in „Morgen kan het te laat zijn," dat speelt in het moderne Amerika. In opval lend gespannen dialogen weet Hensen tel kens het zielsconflict van de centrale fi guur aanvoelbaar te maken en begrip te vragen voor de innerlijke verscheurdheid van zijn helden, die veelal bij het kiezen tussen hun twee plichten geen andere uit weg vinden dan de dood. Een vergelijk bare problematiek (en een zelfde oplos sing) vinden we uiteindelijk ook al in me nig Shakespeare-drama en met name Hamlet is al een prototype van de Hen- seniaanse held. DE OVEREENKOMST met Shakespeare is trouwens niet alleen inhoudelijk, in zijn historische drama's als „Alkestis" en ..Het woord Vrijheid" is Hensens sterk wisse lende toneelbeeld met vele korte scènes als middel om snel de historische achter grond te tekenen ook een met Shakespeare vergelijkbare vormgeving. Daarnaast doen aan Brechts dramaturgie ontleende ver vreemdingseffecten wel eens wat onnodig aan. Ook zou, bij opvoering, de loodzware ernst die zelden wordt doorbroken en dan nog met woordgrapjes van niet al te sub tiele kwaliteit, wellicht vermoeiend gaan werken. Een voorstelling van een van de stukken van Herwig Hensen zou natuur lijk een experiment zijn, maar in ieder geval een waagstuk dat ik ook op onze Noordnederlandse planken graag gepro beerd zou zien. Misschien kan deze schit terende uitgave daar een aansporing toe zijn. Ham van den Bergh 1) Herwig Hensen' Het Woord Vrijheid, De Rebel Gods. Morgen kan het te laat zijn. Meulen- hotf, Amsterdam. Diogenes P. V. B. A. Neirinck, Antwerpen. 1963. Na 20 jaar terug Een inwoonster van Wassenaar, ciie de antiekbeurs in Delft be zocht, ontdekte in de stand van een anti quair uit Utrecht twee Perzische miniatu ren, die haar in 1942 door de bezetter wa ren ontstolen. Zij deed van haar ontdek king mededeling aan de politie. Daar de diefstal echter was verjaard, kon niet tot inbeslagneming worden overgegaan. In de Grote of St. Bavo Kerk te Haar- lelem zal heden, dinsdag IS juli, van 20.00 tot 21.000 uur de stadsorganist Piet Kee een concert geven in de reeks gemeente lijke gratis toegankelijke orgelconcerten. Zijn programma vermeldt van J. Tag- lietti, Concerto in Bes gr. t. (Adagio, alle gro, adagio, allegro); van Georg Philipp Telemann (16811767), Koraalbewerkin gen van Alelin Gott in der Höh' sei Ehr (Kerstmis), Herzlich thut mich verlangen (Passie), Christ lag in Todesbanden (Pa sen), Christ lag in Todesbanden, Herr Jesu Christ, dich zu uns wend (Trinitatis); van Johann Sebastian Bach (16851750), Fan tasia in g gr. t.; van Hugo Distier (1908 1942), Ciaconna over „Nun komm' der Heiden Heiland" (voorafgegaan door het koraal in de zetting van Balthasar Resina- rius); van Max Reger (18731916), Koraal bewerking „Aus tiefer Not schrei ich zu dir" en Preludium in d. kl. t. opus 65. Vanavond om half acht zal de Zweedse dansgroep „Brage Gille" uit Stockholm op de Grote Markt In Haarlem een program ma van Zweedse dansen brengen. De 21 dansers en danseressen worden begeleid door twee speellieden en zijn ge kleed in nationale kostuums. Zij zullen dansen demonstreren uit verschillende streken van Zweden, onder andere de weef- en handeldans. De groep heeft juist deelgenomen aan het Internationaal Dansfestival in Weis burg (Duitsland) en brengt momenteel een vierdaags bezoek aan Nederland. Na hun optreden op de Grote Markt brengen de medewerkenden een bezoek aan „De Waag" om iets van de Nederlandse folklo re te zien. De Zwitserse dichter en romanschrijver, Albert Steffen, die sinds '25 voorzitter van de antroposofische vereniging was, is vorige week zaterdag in de ouderdom van 78 jaar te Dornach in Zwitserland overleden. Hij was een groot promotor van de leer van Rudolf Steiner. Zijn gehele werk staat dan ook ten dienste van de verbreiding der antorposofische ideeën. Romans: Ott, Alois, und Werelsche (1907); Der rechte Liefhaber des Schicksals (1916); Die Erneuerung des Bundes (1925) e.a. Korte verhalen: Die Heilige mit dem Fische (1919); Verhangnisse e.a.: Toneelstukken: Das Viergetier (1924); Der Chef des Gene- ralstabs (1927). Essays: Die Krisis im Leben des Künstlers; Der Künstlers zwischen Ost und Westen (1925); Begegnungen mit Rudolf Steiner (1926) e.a. Jeanne Demessieux De internationaal bekende organiste en improvisatrice Jean ne Demessieux komt volgende week in ons land enkele concerten geven. Op 22 juli bespeelt zij het orgel in de Haagse evan gelisch lutherse kerk, op 23 juli dat van de Oude Kerk in Amsterdam, op 25 juli het orgel van de Grote of Sint Janskerk in Gouda en op vrijdag het orgel van de Grote of Eusebiuskerk in Arnhem. S ïiiMffif Op U oktober a.s. zendt de N.C.R.V.- televisie de eerste aflevering uit van een nieuw vervolg-spel, dat getiteld is „Stief- been Zoon". Dit nieuwe programma is een aan Nederlandse omstandigheden aan gepaste vertaling van een bekroonde En gelse B.B.C.-serie, geschreven door Ray Galton en Alan Simpson. De hoofdperso nen, gespeeld door de acteurs Rien van Nunen en Piet Romer, zijn voddenkoop- lieden op het Amsterdamse Waterlooplein, die steeds weer in vermakelijke situaties terecht komen, en die alle moeilijkhe den en ruzies ten spijt elkaar als „handelspartners" trouw blijven. De ko mische waarde van deze serie, die door de B.B.C. nog steeds gehandhaafd is, ligt niet in leukdoenerij of „mannetjesmake rij" van de genoemde acteurs, maar in het verhaal zelf, dat van elke aflevering de N.C.R.V. heeft er voorlopig 18 van overgenomen een amusant geheel maakt Al deze afleveringen, die vanaf bovenge noemde datum om de 12 dagen op het scherm komen, zijn onder regie van Max Advertentie Voor het eerst sinds de collectie in december vorig jaar eigendom van de ge meente Haarlem is geworden, zijn thans de befaamde cultuurhistorische diorama's van dr. W. G. L. Wieringa geëxposeerd in het Huis Van Looy aan de Kamperlaan te Haarlem, een ideale tentoonstelling voor de vakantietijd. De meeste Haarlemmers weten wel hoe deze collectie is ontstaan. Dr. W. G. L. Wieringa, die in 1956 na 41 onderwijsjaren gepensioneerd werd als wiskundeleraar van het Haarlemse Lo- rentzlyceum, bouwde een dertigtal jaren geleden een „kijkdoos" van tinnen figuur tjes, een betrekkelijk kleine Romeinse volksmenigte die hij bij Heinrichsen in Neurenberg besteld had. Dit was het begin van een hobby, waarin deze wiskundige zijn historische belangstelling en artistieke aanleg ten volle kon uitleven. In totaal heeft hij 45 diorama's gebouwd, daarbij veelal geholpen door zijn leerlingen. Hij heeft zijn verzameling verdeeld in drie afdelingen: vaderlandse geschiedenis, algemene geschiedenis vóór het jaar 1000 en algemene geschiedenis na het jaar 1000. Binnen- en buitenlands heeft zijn werk grote waardering geoogst; de collec tie is ruim zestig maal geëxposeerd (in ons gebied: in 1955 Frans Halsmuseum, 1957 Vleeshal, 1959 Bloemenheuvel). In 1951 bezocht het koninklijk paar in Baarn de collectie, nadat prinses Beatrix haar ouders er enthousiast over had verteld. De gemeente Haarlem kocht de collectie als basis voor het toekomstige Onderwijs museum en om te voorkomen dat zij de stad zou verlaten. EEN DIORAMA is een klein toneel in een doos dat door levendig gebruikte re kwisieten en ruimtelijk in een beschilderd decor opgestelde figuurtjes, een suggestie van leven geeft, die de toeschouwer in staat stelt zich actief in het gebeuren opgeno men te voelen. De onderwerpen die dr. Wieringa koos hebben niet de onderlinge samenhang van een geschiedenisles; hij koos uit de geschiedenis die gebeurtenis sen tot welke hij een persoonlijke relatie voelde; die is dan ook bepalend geworden voor de grote echtheid van de diorama's. Met een uiterste historische nauwkeurig heid heeft dr. Wieringa zijn tonelen opge bouwd, maar in die opbouw kon hij zich zelf uitleven, de geschiedenis van binnen uit opnieuw creëren. Dit geldt zowel voor het diorama „Christus voor Pilatus", als „Het Valkhof", voor een „Romeinse land weg" als voor „Toernooi op 't Sant in 1345 te Haarlem", „Het Beleg van Haar lem" en „Geboden gericht te Ballerkuil", als „Napoleon op Elba" en „Roofridders". Wij kunnen alle ouders, die in deze regenachtige vakantietijd geen raad met hun kinderen weten, van harte aanbevelen een paar uurtjes in het Huis Van Looy te gaan doorbrengen. Wij hopen dat de di rectie van het museum er dan voor ge zorgd heeft dat er bankjes voor de nogal hoog opgestelde diorama's zijn geplaatst. Want de kinderen moeten zo dicht mo gelijk bij de taferelen kunnen komen. De Grote Markt in Haarlem, 't Sant in 1345. Het riddertoernooi is opgebouwd naar „De Roos van Dekama" van Jakob van hennep. Links de oudste stenen St. Bavo, die in 1373 afgebrand is. VOOR DINSDAG AVRO: 19.30 Toeristica. NTS: 20.00 Journaal. AVRO 20.20 Circusprogramma. 21.45 In AVRO's Televizier. 22.00 Carous- sel: walsmelodieën. NTS: 22.30-22.35 Jour naal. VOOR WOENSDAG KRO: 17.00 Wie zingt er mee halve-finale van de scholenzangwedstrijd 1963. NTS: 17.50 De Verrekijker, jeugd journaal. KRO: 19.30 Van onze sportre dacteur. 19.50 Zomerwedstrijd, een serie van vier programma's over uw eigen land. (deel 3). NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht. KRO: 20.20 Piste, variété programma. 21.00 Wie eenmaal uit het schaftje eet. TV-film. (deel 2). 22.30 Epi loog. NTS: 22.40-22.45 Journaal. Met een splinternieuwe reiswagen is het Haarlemse kinderkoor „de Nachtegalen" onder leiding van mejuffrouw Cis Kamp- meijer naar het Kinderziekenhuis in Hui zen getogen om daar de gebrekkige kin deren met hun zang te verblijden en een van hun zakgeld gespaard geschenk o- der couvert te overhandigen. Aan de bei de Nachtegalen Eday Steenkist en Mar- jon Horeman viel de eer te beurt deze enveloppe aan de directrice ter hand te stellen. De operette „De kostbare viool" werd voor een groot aantal patientjes met veel succes opgevoerd. De beide dames Kamp- meijer mejuffrouw Mia Kampmeijer zorgde voor de pianobegeleiding kregen aan het eind een doos bonbons aange boden. Bij de uitgeverij en drukkerij Hollan dia te Baarn is een goedkope druk ver schenen van „Exodus", de bekende ro man van Leon Uris. De uitgave is de 26ste druk in de Nederlandse taal. Me vrouw H. C. E. de Wit-Boonacker ver zorgde de vertaling. Douwes in één ruk op ampex vastgelegd. De foto toont, de acteurs Rian van Nunen en Piet Romer (rechts), hoofdpersonen in de t.v.-serie „Stiefbeen Zoon". HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Dagopening. 7.20 Oude muziek (gr.) 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grarnrnofoonmu- ziek. 8.40 Amusementsmuziek (gr.) 9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de huisvrouw. 10.10 Pianospel (gr.) 10.15 Morgendienst- 10.45 Radio-kameror kest en soliste: klassieke muziek. 11.35 Lichte grammofoonmuziek- 12.10 Licht in strumentaal ensemble. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Koorzang- 12.53 Grammofoonmuziek, eventueel ac tualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte or kestmuziek. 13.35 Moderne grammofoon muziek. 14.30 Lichte grammofoonmuziek. 14.40 Zigeunermuziek (gr.) 14.55 Pianomu ziek van Nederlandse componisten, met commentaar. 15.20 Fluit-ensemble: oude muziek. 15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd. 17.00 Walsmu ziek (gr.) 17.15 Jazzmuziek. 17.40 Beursbe richten. 17.45 Pianospel met ritmische be geleiding (gr.) 17.55 Het Spektrum, lezin gen. 18.10 Koorzang. 18.30 Radio-Volks- Universiteit: Vrede als opgave en uitda ging door dr. E. F. H. van der Lely. 19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10 Muziek van Het Leger des Heils (gr.) 19.30 Radio krant. 19.50 Licht instrumentaal kwartet. 20.10 Omroep orkest in het kader van de week van de hedendaagse muziek- 21.00 Kerken van Enkhuizen, klankbeeld. 21.30 Koninklijke Militaire Kapel: amusements muziek. 22.00 Liedjes. 22.30 Nieuws en S.O.S.-berichten. 22.40 Avondoverdenking- 23.00 Grammofoonmuziek- 23.10 Bij de Gratie Gods, klankbeeld. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II. 298 m 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23 Grammofoonmuziek, reportages, medede lingen en commentaren. 800 Nieuws an socialistisch strijdlied. 8.18 VARA's boot tocht 1963. 8.25 Lichte grammofoonmu ziek met om 8.30 Kinderstrip. 8.55 Kook- praatje- 9.00 Ochtendgymnastiek voor de vrouw. 9.10 Oude muziek (gr.) VPRO: 10.00 Eén en al oor, praatje. 10.05 Mor genwijding. VARA: 10.20 Lichte grammo foonmuziek. 10.35 Vrij entree, cabaret. 11.00 Elektronisch orgel en zangsolist. 11.25 Viool en piano: klassieke en moderne mu ziek. 12.00 Salonorkest en zangsolist, (her haling van zondag 14 jul 1963). 12.30 Me dedelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Licht instrumen taal septet. 13.00 Nieuws. 13.15 Dansorkest met solisten. 13.45 Hoog avontuur, 2e in een serie v. 7 lezingen over bergen en bergbeklimmers. 14.00 Koperensemble klassieke muziek- 14.30. Radiophilhar- monisch orkest: klassieke muziek. 15.00 Werkende vrouwen in een veranderende wereld, toespraak. 15.10 Voor de jeugd. 16.30 Tango-rumba-orkest en zangsolisten- 17.00 Wegwijzer: tips voor en van wegge bruikers. 18.00 Nieuws, en commentaar. 18.20 Actualiteiten. 18.30 Licht orkest en zangsoliste. 19 00 Voor de kinderen. 19.10 Licht ensemble. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 VARA's boottocht 1963. 20.55 Kaf en koren, weke lijkse notities. 21.05 Orvet, hoorspel. 22.20 Sport halverwege. 22.30 Nieuws. 22.40 Con trasten: muziek voor kenners en liefheb bers. 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Noordzeefestival-va- ria. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte mu ziek. 12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws en weerbericht. 13.15 Kamermuziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Amusementsmuziek. 14.30 Jeugdkoormuziek. 15.00 Klassieke muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Lichte muziek. 17.00 Nieuws, weerbericht en mededelingen. 17.15 Vioolspel. 18.00 Nieuws. 18.03 Grammofoonmuziek. 18.10 Lezing. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nws. en weerbericht. 19.30 Operamuziek. 20.30 Spaanse pianomuziek. 20.45 Operamuziek (Vervolg). 20.45 Operamuziek. 21.30 Klas sieke pianomuziek. 21.32 Operamuziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Lichte muziek. 22.35 De zeven kunsten. 23.00 Nieuws. 23.05 Jazzmuziek. 23.55 Nieuws. 24.00-0.45 Voor de zeelieden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1963 | | pagina 7