Westduitse industriëlen
willen meer handel met
Oosteuropese landen
TOMC
Mislukte opstand in Syrië
brengt VAR in gevaar
LtM1 !vl 11
Vacantie
J
m
Heiloo in Irak
Wereldnieuws
Bonn verlangt politieke concessies
Eis van 15 jaar
tegen de spion
Heinz Felfe
Grotere steun voor
Holden Roberto
Pro-Nasser rebellen hard aangepakt
Kroesjtsjev volgend
jaar naar Egypte?
Zuidfranse boeren
weer rebels
Staking bij de
Engelse musea
In grote
party-bottle
(niet 3/4
liter, maar
een héle
liter!)
LEXINGTON
zXINGTON
LEXINGTON
LEXINGTON
Op de
raatótoel
zonder hoofdpijn
VRIJDAG 19 JULI 1963
3
Bottled by Raak
Twaalf tegen Clemens en
vijf tegen Tiebel
CAMERA'S MET
WERELDREPUTATIE
Politierechter ziet van
veroordelingen af
De Gaulle aanvaardt een
uitnodiging van India
I
Sleutel
Hans Kops
neerrr'ASPRO' mee.
(Van onze correspondent)
BONN Bondskanselier Adenauer en
enige van zijn ministers spraken gisteren
met achttien prominente vertegenwoordi
gers van de industrie over de handel met
Oost-Europa. Een dergelijk gesprek stond
al op het programma sinds de bondsre
gering enige maanden geleden roet in het
eten van enige concerns strooide met een
uitvoerverbod voor olie en gasbuizen naar
communistische landen.
Gisteren werd uitvoerig gesproken over
mogelijkheden om in het vervolg te voor
komen dat de industrie niet aan haar ver
plichtingen tegenover communistische han
delspartners kan voldoen door dergelijke
verbodsbepalingen, die bij de buizen be
rusten op hun strategische betekenis. Een
moeilijk punt in het gesprek was de vraag
hoe de handel met Oost-Europa zou kun
nen worden opgevoerd. Tot nu toe omvat
hij niet meer dan een vier percent van
de totale Westduitse buitenlandse handel,
terwijl de omvang van invoer en uitvoer
in de eerste maanden van 1963, vergeleken
bij dezelfde periode van 1962, nog sterk
is terug gelopen. Dat komt onder andere
omdat de communistische landen weinig
produkten hebben aan te bieden, die West-
Duitsland kan gebruiken, en ook niet over
deviezen beschikken. Een oplossing voor
dit probleem zou kunnen zijn de invoer
van olie uit het oosten, maar daartegen
lijkt de bondsregering bezwaren te heb
ben. Eveneens vanwege de strategische
betekenis van de olievoorziening.
Kredieten voor de handel met Oost-Euro
pa lijkt Bonn, ondanks de aandrang van
de industrie, niet te willen verlenen. Ade
nauer en zijn ministers zouden daartoe al
leen willen overgaan, als de communisten
daar politieke concessies tegenover zouden
willen stellen, zoals bij voorbeeld een er
kenning van de band tussen West-Berlijn
en de Bondsrepubliek. Van alle bondsmi-
nisters is minister van Buitenlandse Zaken
Schroder het meest doordrongen van de
noodzaak met het oosten contacten te ont
wikkelen. Op zijn initiatief werd in War-
Advertentie
Van onze correspondent)
BONN In het grote spionageproces
voor het bondsgerechtshof te Karlsruhe
heeft de procureur-generaal de maximum
straf van vijftien jaar tuchthuis geëist te
gen de hoofdbeklaagde Heinz Felfe, die
tien jaar lang voor de Russen spioneerde,
terwijl hij een hoge functie had bij de
Westduitse coptra-spionagedienst van ge
neraal Gehlen. Tegen de tweede beklaag
de, Clemens, eiste de procureur-generaal
twaalf jaar, tegen de derde, Tiebel, die
koeriersdiensten voor Felfe heeft gedaan,
vijf jaar. Alle drie zijn voormalige S.S.-
ers.
In het requisitoir zei de procureur-gene
raal dat de beklaagden zich niet alleen
aan het verraad van staatsgeheimen heb
ben schuldig gemaakt, maar ook aan ver
raad van dienstgeheimen. Bij Felfe kwam
daar nog bij dat hij mensen heeft laten
omkopen. De spionnen, die de Russen in
tien jaar tijd afschriften van 15.000 docu
menten in handen hadden gespeeld, heb
ben ook Russische agenten ontmoet in Am
sterdam. Felfe, die sedert november 1961
in arrest zit, heeft verklaard, dat hij ver
raden werd door een Russische agent.
De geruchten, dat Reinhardt Gehlen zijn
ontslag zou nemen of met pensioen ge
stuurd zou worden zijn niet bewaarheid.
Een regeringswoordvoerder in Bonn heeft
verklaard, dat een dergelijke stap niet
overwogen werd.
schau een Westduitse handelsmissie geïn
stalleerd. Naar nu bekend is geworden
wordt ook al met Roemenië en Bulgarije
over het uitwisselen van handelsmissies
gesproken.
Christian Herter, de speciale vertegen
woordiger van president Kennedy voor
handelsbesprekingen, is gisteren uit Brus
sel in Bonn aangekomen voor besprekin
gen met Adenauer en andere Westduitse
regeringsleiders.
LEOPOLDSTAD (AP) Een commissie
van zes Afrikaanse landen dringt er bij
alle Afrikaanse regeringen op aan, de An
golese regering in ballingschap van Hol
den Roberto te erkennen, zoals Kongo al
gedaan heeft. Dit advies betekent een ne
derlaag voor de concurrerende Volksbe
weging voor bevrijding van Angola
(MPLA).
De commissie van Nigeria, Oeganda, Al
gerije, Senegal, Guinea en Kongo was
naar Leopoldstad gekomen om te trach
ten de twee bewegingen te verzoenen. Zij
concludeerde dat Roberto's strijdkrachten
het meest doeltreffende verzet leveren te
gen de Portugezen in Angola.
CONAKRY Het ministerie van defen
sie van Guinea heeft verklaard, dat er
geen Guineese troepen betrokken zijn bij
de guerilla-invasie in Portugees Guinea.
LISSABON Het Portugese ministerie
van defensie heeft ontkend, dat er op het
Portugese deel van het eiland Timor een
noodtoestand zou zijn afgekondigd wegens
een daar uitgebroken opstand.
Advertentie
•.T"
mtm
Cl GAR ETTES
AMERICA'S BESTTOBACCOS
Cl GA R ETTES
AMERICA'S BESTTOBACCOS
CIGAR E TTE 5
AMERICA'S BESTTOBACCOS
fa
BEIROET (Reuter) In Syrië zijn
militaire rechtbanken in het leven geroe
pen ter berechting van de vijanden van
het leger en de staat, die gisteren een
mislukte poging tot omverwerping van
het bewind ondernamen. Deze krijgsraden
mogen het standrecht toepassen. Er is geen
beroep tegen hun vonnissen mogelijk.
Over radio-Damascus is een communi
qué voorgelezen, waarin gezegd werd, dat
een kleine groep burgers, gesteund door
een. klein aantal ontslagen militairëh,.*"ëën
poging had gedaan om de vrede in het
gebied van Damascus te verstoren. Dit
was échter mislukt en de samenzweerders
hadden zich overgegeven.
Er heerste al enige weken een staat
van latente burgeroorlog in Syrië, die ver
oorzaakt werd door de machtsstrijd tus
sen de regerende socialistische Baath-par-
tij, die weinig van Nasser moet hebben,
en de minister van Defensie, generaal-ma-
joor Al Hariry, die verleden week „met
ziekteverlof" in Parijs is aangekomen.
De vooruitzichten op de vorming van
een federatie tussen Egypte. Syrië en Irak
zijn er na de jongste gebeurtenissen in Syrië
niet beter op geworden. President Atassi
van Syrië was juist in Cairo aangeko
men om president Nasser concessies te
doen door te beloven enkele ontslagen Nas-
ser-gezinde officieren uit het Syrische le
ger, weer aan te stellen. De mislukte op
stand van Nassers aanhangers heeft deze
poging tot toenadering waarschijnlijk in
de kiem gesmoord.
CARO (Reuter) Premier Kroesjtsjev
zal eind januari 1964 een bezoek aan
Egypte brengen. Dit heeft de Egyptische
minister, voor het Aswan-darm-project in
Cairo verteld, nadat hij de dag tevoren uit
Moskou was teruggekeerd.
Advertentie
(Van onze correspondent)
PARIJS De boeren in Zuid-Frankrijk,
die de minister van Landbouw hebben
doen weten dat ze nog steeds niet tevre
den zijn over de regering, die niettemin
op bijna alle fronten heeft gecapituleerd,
hebben gisteren de daad bij het woord
gevoegd Vooral in Avignon en in Marseil
le is het weer ongezouten toegegaan.
In Avignon in de Provence hebben de
boeren hun woede gekoeld door op de gro
te nationale verkeersweg Parijs-Marseillê
met gesubsidieerde benzine en stookolie
een vuur te stoken,- waarvan .-de vlammen
tot aan de toppen van de bomen reikten.
Het verkeer werd geruime tijd gestremd
en de file wachtende auto's met toeristen
groeide aan tot ettelijke kilometers. De
republikeinse garde arresteerde een vier
tal jonge boerenleiders die enkele uren la
ter irf Marseille voor de politierechter ver
schenen, terwijl duizenden andere boeren
optrokken naar het gerechtshof en het ge
bouw onder luide dreigementen omsingel
den. Voorzichtigheidshalve en bijna tradi
tiegetrouw zag de politierechter toen maar
liever van een veroordeling af en werden
de vier boeren ijlings op vrije voeten ge
steld. De rust keerde in Marseille en
Avignon terug, ofschoon niemand zich veel
illusies maakt over de bestendigheid van
die terugkeer.
LONDEN (AP) Supposten bij 21
musea en toeristische attracties in Enge
land, waaronder ook de Londense Tower
waar de kroonjuwelen worden bewaard,
hebben besloten zondag te staken voor
hogere lonen. De bond van ambtenaren
heeft meegedeeld dat er voldoende sup
poosten zullen zijn voor de interne bewa
king, maar niet genoeg om de musea en
andere instellingen open te stellen. Het
toeristenseizoen is in volle gang en zon
dag is altijd de drukste dag.
Het overleg met het ministerie van Fi
nanciën is mislukt. De bond eist een werk
tijdverkorting van 48 tot 42 uur en een
loonsverhoging van een pond en vijf shil
ling 12,50 per week. Het ministerie biedt
-epn werktijdverkorting met twee uur aan.
NIEUW DELHI (Reuter) Volgens een
woordvoerder van het Indische ministerie
van Buitenlandse Zaken heeft president
De Gaulle in beginsel een uitnodiging voor
een bezoek aan India aanvaard. Een da
tum voor het bezoek is nog niet vastge
steld.
Naar Praag. Tsjechoslowakije meldt, dat
kortgeleden drie Westduitse militairen
naar Tsjechoslowakije zijn uitgeweken,
waar zij om een verblijfsvergunning heb
ben gevraagd.
Er is, buiten de grote landen
waar de politieke toestand een
enigszins berekenbare stabili
teit vertoont, een groep naties
op onze wereld waar de gang
van zaken de meest wonder
lijke en verrassende wendin
gen blijkt te maken, als een
schip met een dronken kapi
tein. Deze groep is het, die
zorgt voor de korte, kernach
tige nieuwtjes op de kranten
pagina's: „Poging tot staats
greep", „president gevlucht",
„rebellen opgerold", „regiems
wisseling zonder bloedvergie
ten", „bloedige opstand ge
lukt", „opstand bloedig neer
geslagen", „het leger neemt
de macht in handen", „mili
taire muiters gearresteerd,"
„communistische revolte voor
komen", „nieuw regiem door
grote mogendheden erkend",
„rebellen terechtgesteld", „de
regering is de toestand mees
ter", „nieuwe regering met
rechtse (of linkse) sympa
thieën", „regeringsgetrouwe
troepen herstellen de orde".
Die herstelde orde duurt
dan weer een dag of veertien
en vervolgens begint het spel
van voren af aan. We zullen
geen namen noemen het
kan de beste overkomen, maar
meestal rolt zo'n politieke
avonturenfilm zich af ergens
in het Midden-Oosten, in
Zuid-Amerika of, na de eman
cipatie van het zwarte wereld
deel, in Afrika. De gecivili
seerde landen van Europa (dat
wil zeggen de landen waar de
parkeerproblemen het grootst
zijn) hebben ogenschijnlijk
weinig of geen last van der
gelijke onaangenaamheden,
maar zij kijken via hun am
bassadeurs en persmensen
welwillend of onwelwillend
toe, waarbij hun anti- of sym
pathie voor de winnende partij
bepaald wordt door de vraag
of deze bereid is hun belangen
ter plaatse al of niet te die
nen.
Natuurlijk kunnen we ons
gelukkig prijzen, niet in Irak
of Argentinië of Oeganda tot
de voorbijgangers te behoren,
die kans lopen plotseling over
een straal mitrailleurveur te
moeten heenspringen, jdie voor
het goede doel wordt losgela
ten op of namens het gezag.
Maar dat woord „gezag" is
toch iets, dat in deze pro
bleemstelling ook onze aan
dacht dient te trekken. Het
intrigeert en benauwt zelfs
nu en dan. Want ik weet dat
een massa mensen er moeite
mee heeft, voor zichzelf een
„vaste burcht" te bouwen uit
de min of meer tegenstrijdige
gewaarwordingen, die de
praktijk en de mogelijkheden
van „het gezag" omgeven.
„Alle gezag komt van God"
is een uitspraak, die het ogen
schijnlijk heel eenvoudig
maakt, zich een leidraad te
weven om zich door dik en
dun aan vast te houden, maar
openhartig gesproken lijkt me
dat alleen maar een verschui
ving van de moeilijkheid. Ten
slotte kan men, als gelovig
mens, betogen dat alles van
God komt, maar er zullen
weinig gelovige mensen zijn
die daaraan de ijzeren conse
quentie verbinden dat ze dan
ook alles moeten slikken en
alles moeten dienen, zonder
het op zijn ware of bedriege-
lijke afkomst van God te toet
sen.
En is dat toetsen iets, dat
we maar het liefst aan de pro
feten en heiligen moeten over
laten?
Om naar de tastbare werke
lijkheid van de dagelijkse
praktijk terug te keren als
men een willekeurig voorbeeld
uit de smeltkroes van het
Midden-Oosten neemt en men
beschouwt de toestand van
zeker ogenblik als in een soort
momentopnome, dan moet
men vaststellen dat hetgeen
zich daar „gezag" noemt en
als zodanig fungeert, niets an
ders is dan een groep lieden
die erin geslaagd is een ander
„gezag" te wippen en te liqui
deren. Men kan zich nauwe
lijks meer verdiepen in de
vraag, of dat wippen met al
of niet oirbare middelen is ge-
tfeurd, en wie er eigenlijk in
het grijze verleden mee be
gonnen is. De elkander opvol
gende regiems steunen op de
tastbare voortbrengselen van
geweld en onderdrukking, die
zij tot de legaliteit hebben
•verheven. Op die manier is
trouwens het gezag in nage
noeg alle naties ter wereld
tot stand gekomen en opge
klommen tot de troon. De ge
boorte van datgene wat wij
heden ten dage „democratie"
noemen, heeft plaatsgevonden
in een ware hel van bloed en
onrecht, de Franse Revolutie.
Ik geloof dat het ook niet rea
listisch is, de vraag van de
herkomst te stellen. Méér met
de werkelijkheid overeenko
mend is de vraag, of het re
giem zich op zeker moment
bewust is geworden van zijn
verantwoordelijkheid en plicht,
en daaruit de consequenties
heeft getrokken. En méér nog:
of het die consequenties tot de
bodem toe aandurft en eer
biedigt.
Wanneer we in Nederland,
na de afschuwelijke ervarin
gen van de Duitse bezettings
nachtmerrie, opnieuw omhoog-
geklommen zijn naar een de
mocratisch en humaan rege
ringsstelsel, dat we met de
grootst mogelijke meerderheid
willen behouden en verdedi
gen, dan wil dat nog niet zeg
gen dat dit stelsel zich in die
stabiele situatie voorzien kan
van bevoegdheden en praktij
ken die passen in de voorbije
cavalcade van geweld, zoals
die uiteindelijk tot de demo
cratie is uitgegroeid.
Het „gezag" is namelijk niet
een stelsel of een methode,
maar een geloof. Een soort
religie, die op het maatschap
pelijke vlak gelovigen en mar
telaren kent en gehouden is
aan een zeer heilig doel. Een
van de meest nadrukkelijke
detailpunten van dit geloof is
voor onze samenleving onge
twijfeld de integriteit en on
schendbaarheid van de per
soonlijke vrijheid, de nauw
omschreven waarde van een
in orde samenlevend mens.
Deze orde dit geloof in een
orde omvat zeker niet on
derdanigheid aan geweld. Als
er iets is dat zijn stempel
drukt op de democratie, dan
is het de absolute zekerheid
van de persoonlijkheid tegen
het geweld, tegen de dwang
en de dreiging van lijfelijke
schending. Iedere lijfelijke
aanval op een vreedzaam han
delende en geweldloos ageren
de persoonlijkheid zou een te
ruggrijpen zijn naar de onvol
komen, ontoelaatbare en ver
boden methode van de illegali
teit. Niet de illegaliteit van de
burger tegenover het gezag,
maar de illegaliteit van het
gezag tegenover de burger.
Gezag en burger zijn name
lijk twee grootheden, die niet
aan elkander ondergeschikt
zijn dan uitsluitend volgens
de letter van hun overeenge
komen orde. In die orde is ge
weld uitgesloten. Terwijl in de
internationale „orde" nog
steeds hard gewerkt wordt aan
de uitsluiting van het geweld,
is het in een nationale orde
een uitgemaakte zaak dat geen
persoon, geen instantie en geen
wetskracht geweld kan ge
bruiken om bepaalde doelein
den te bereiken tenzij het
een onvermijdelijk keren van
geweld door geweld, een de
fensief geweld is.
Dit is helaas nog steeds geen
algemeen erkend dogma, al
vormt het een hoeksteen van
ons maatschappelijk-politiek
geloof. Mocht die hoeksteen
verdwijnen, dan verdwijnt on
herroepelijk de democratie.
Ouders die kinderen slaan,
onderwijzers die pupillen
slaan, politiemannen die bur
gers slaan, iedereen die
iemand slaat en dus achter
de wettelijke middelen om en
met voorbijzien van het juri
disch uitgekiende machtsin
strument geweld gebruikt
om zijn wil op te leggen, zon
digt tegen de basis waarop wij,
vrije mensen, overeengekomen
zijn in orde te leven en die
orde te handhaven met geza
menlijke inspanningen.
Het „gezag" dat slaan, schie
ten of doden moet om zich te
handhaven is een gezag in
wording, dat kans loopt (en te
recht!) met geweld te worden
gekeerd. Het gezag dat „van
God komt" is dus eigenlijk
gemakkelijk te herkennen.
Indien men althans niet zijn
ogen sluit voor de consequen
ties van een eigen overtuiging,
waarin eigen recht en plicht,
maar ook eigen eenvoud van
levensbeginselen, vast veran
kerd liggen.
Men kan niet op twee ge
dachten hinken, als men recht
op door het leven wil gaan.
Men kan niet in Heiloo wo
nen en denken op z'n Irakees.
's Morgens om half vijf was de sleutel
van de logeerskamer weg. De laatste feest
gangers waren, nadat Berre in de nach
telijk stille laan had geprobeerd de re
veille te blazen op zijn altoos met „toe
ter" aangeduide trombone, verre van ge
ruisloos vertrokken. We hadden Jacques,
die niet meer ondergebracht kon wor
den in een der vertrekkende motorvoer
tuigen en die daarom ook onder ons dak
moest slapen, onder een plaid op de di
van geïnstalleerd. Hij lag daar, precies
in het midden van de met slingers en
lampions versierde, van een bar voorzie
ne ruimte die eens onze zitkamer was
geweest, als een in het harnas van de
leut gestorven feestvierder op een soort
fantastisch praalbed.
Boven zijn hoofd spande zich het veel-
en felkleurig scherm van een tuinpara
sol, geïllumineerd met elektrische kerst
boomkaarsjes. Aan zijn voeteneind treur
de een schaal met verlepte slaatjes. Zijn
geïmproviseerde legerstede leek een
vreemdsoortig aanspoelsel in een chaos
van lege bierkratten, rondzwervende fles
sen, kussens in talloze tinten, omgeval
len glazen, serpentines, handenvol kroon-
kurken en kwistig rondgestrooide zoute
pinda's. Hij las „Serpentina's petticoat"
toen we hem verlieten.
Boven, op de overloop, ontstond daarna
een doffe paniek toen de sleutel van de
logeerkamer onvindbaar bleek. Bedacht op
eventuele amoureuze verwikkelingen on
der de bijna vijftig gasten bij het stij
gen van de feestvreugde, had ik de ka
mer uit voorzorg gesloten. En de sleu
tel, dat wist ik zeker, in mijn zak ge
stopt. In geen van mijn zakken bevond
zich. in de prille ochtendstond nog een
sleutel. Dus was hij weg. Verloren, wist
ik, omdat ik, toen het feest zo ver was
gevorderd dat mijn afwezigheid niet op
zou vallen, de hond nog had utgelaten
en me daarbij had laten verleiden tot
een stoeipartijtje.
Katterig staarden onze twee andere lo
gees naar de dichte deur, die de toegang
tot het beloofde land van de slaap ver
sperde. We probeerden sleutels van alle
mogelijke andere deuren, tot die van de
kelderdeur toe. Tevergeefs. Totdat mijn
vrouw in een laatste krachtsinspanning
van haar vermoeide brein de oplossing
vond. „Jouw kast", zei ze. Dat was het.
Mijn kast, in onze slaapkamer, liep
immers door naar de logeerkamer! Wel
iswaar was de kastdeur aan de kant
van de logeerkamer ook op slot, doch de
ze liet zich na enige zachte aandrang zonder
schade vermurwen. Zo verdwenen de lo
gees via de kast naar hun slaapvertrek.
De deur van de logeerkamer bleef drie
weken afgesloten. Telkens maakte ik, aan
gespoord door mijn wederhelft, goede voor
nemens om de deur uit de scharnieren
te lichten, opdat ik met het slot naar een
slotenmaker zou kunnen gaan, doch het
kwam er maar niet van. Ge weet hoe
dat gaat. En uitgerekend in die periode
kregen we meer logees dan normaal. De
kast werd daardoor een soort doorlaat
post. De situatie was, voorzichtig uitge
drukt, merkwaardig op het tijdstip van
slapen gaan.
Toch kwam de dag, waarop ik, voorzien
van een Hamer' 'en een 'dikke spijker, de
scharnieren benaderde, met als enig
resultaat dat de deur, ook nadat de schar
nieren los waren, niet open wilde. Mach
teloos stond ik na allerlei vergeefse in
spanningen op de overloop naar de on
verzettelijke deur te staren. Een door het
onderbewustzijn ingegeven handeling deed
me de sleutel van de aangrenzende bad
kamerdeur in het sleutelloze slot van de
logeerkamerdeur steken. Zonder enige
moeite kon ik die sleutel omdraaien, de
deur zwaaide open.Hadden we daar
voor drie weken lang ettelijke nachten
de kastkomedie opgevoerd!
Maar de anti-climax kwam twee uur
nadien. In de keuken bezig met het avond
maal vond mijn vrouw achter een pan
op de pannenplank nog een sleutel. Die
van de logeerkamer.
Advertentie
225 miljoen Russen. De bevolking van de
Sovjet-Unie is volgens Tass in de eerste
helft van 1963 met 1.700.000 mensen toe
genomen tot ongeveer 225 miljoen.
Verzamelaars. In Noord-Engeland is de po
litiemacht gemobiliseerd voor de jacht
op een bende kerkdieven, die zich in de
afgelopen tijd heeft schuldig gemaakt aan
diefstal van gewijde voorwerpen en ge
waden uit meer dan dertig kerken. De
politie vermoedt dat de dieven werken
voor een fanatieke sekte van „duivel-
aanbidders" of voor een verzamelaar die
een privé-kapel wil inrichten.
Marlon Branda. Van het plan van film
acteur Marlon Brando om het komende
weekeinde in de Amerikaanse stad Cam
bridge deel te nemen aan demonstraties
tegen de rassenscheiding, kan niets te
recht komen. Hij is met spoed in een
ziekenhuis opgenomen met een nieraan
doening en zal daar wel enige tijd moe
ten blijven.
Honden en negers. Blijkens een Ameri
kaanse reisgids bestaat in Danville (Vir
ginia) wel gelegenheid voor logies voor
honden die met een blanke baas rei
zen, doch niet voor negers. Minister
van justitie Robert Kennedy haalde dit
aan, toen hij voor een Senaatscommissie
verscheen.
Onderzoek. In de Australische wildernis
is de zwaarste conventionele springla
ding aller tijden tot ontploffing gebracht,
teneinde het effect van een kernontplof
fing op militaire troepen en uitrusting
te onderzoeken. De kracht van de imi
tatie-kernbom is niet bekend gemaakt.