BSO
'm
I
PANDA EN DE MEESTER-KIEKER
Jf
PUZZEL NUMMER 45
O in de Hooglanden
9
Ons vervolgverhaal
OOK PRINSES ANNE NAAR KOSTSCHOOL
Karaktervorming
en sport domineren
m
Hartkleppen-
bank"
NEGEN MUZEN
ZATERDAG 20 JULI 1963
EEN SPEURDERROMAN VAN JOHN MARSH
Competitiegeest
36)
De sleutel liet hij in zijn zak glijden
en nog eens gaf hij Compton opdracht
hem voor te gaan naar Fazia's ka
mer. De man verzette zich niet meer
en liep de gang uit.
Zij moesten een smalle wenteltrap
op en al gauw stonden zij voor een
zware deur met ijzerbeslag. Comp
ton keek Felton aan.
„Hier zit zij," deelde hij mee.
Na een enkele blik op de zware
deur verloor Felton de moed. Wat was
hij dom geweest. Hij had zich alle
moeite gegeven, zijn gevangenis en
die van Sonja waarin nu de bewuste
loze man lag zorgvuldig af te sluiten.
En hij had er niet eens bij stilge
staan, dat hij geen sleutel bezat, die
op Fazia's deur paste. Achter die dik
ke eiken deur was zij even onbereik
baar als wanneer zij aan de andere
kant van het meer had gezeten.
„Ik moet de sleutel hebben," voeg-
hij hij Compton toe. „Kun jij me zeg
gen, waar die is?"
Sonja trok hem aan zijn mouw.
Haat ogen leken te vonken.
„Waarom verknoei je onze tijd?"
zei zij driftig. „We hadden allang het
kasteel uit kunnen zijn. Als wij nu
niet gaan, zal onze kans verkeken
zijn."
Hij schudde het hoofd. „Ik kan Fa-
zia hier niet achterlaten, op genade of
ongenade overgeleverd aan de dwerg"
zei hij zacht. „Hij zou haar zonder
enig gewetensbezwaar vermoorden,
als hij meende dat zij een gevaar voor
hem werd."
Opeens zei Compton, „Die sleutel is
hier dichtbij." „Wat zeg je"? vroeg
Felton verrast.
Compton wees naar een kleine nis
in de stenen muur, stak zijn hand uit
en bracht een zware ijzeren sleutel
te voorschijn, niet minder dan een
anderhalve decimeter lang.
„Dat soort sleutel kun je moeilijk
in je zak dragen," legde hij uit. „En
zó gaat het ook. Als er iemand in deze
kamer zit opgesloten, hangt die sleu-
aan de verkeerde kant van de deur
toch buiten bereik."
Felton deed een greep naar de sleu
tel, die aanvoelde assof hij minstens
een pond woog, stak hem in het slot
en draaide hem om. Onder naargees
tig piepen ging de zware deur lang
zaam open, toen hij er zijn schouder
tegen zette. Hij kreeg weer moed.
Het zou heel wat tijd en inspanning
vergen, een deur als deze in te ram
meien. De gang buiten de kamer was
te smal om er met een stormram te
kunnen werken.
Fazia sprong op, zodra zij de deur
hoorde opengaan. Toen zij Felton her
kende,- begonnen haar ogen te glan
zen van blijdschap en hoop.
„Meneer FeltonP riep zij. „Ik had
S gedacht u nooit meer terug te zullen
zien."
Felton hield Compton onder schot,
en kwam binnen en zei op een toon,
die geen verzet zou dulden:
„Er valt geen ogenblik te verliezen.
Ik laat u en Sonja opgesloten in deze
kamer achter. U zult er volkomen vei
lig zijn, althans enkele uren."
Verontwaardigd riep Sonja, „wat
haal je je in het hoofd, Felton. Ik
fga met je mee. Ik laat me niet
opsluiten in dit hol."
„Ik ga zo dadelijk met Compton
het kasteel uit," zei hij bedaard. „Jij
blijft hier bij Fazia. Eer zij deze ka
mer kunnen binndringen, hoop ik al
lang hulp te hebben gehaald."
Fazia zei niets. Zij vertrouwde
hem kennelijk en leek bereid zich
naar zijn plan te schikken.
„Ik probeer zo gauw mogelijk te
rug te komen," zei hij en keerde zich
om naar de deur. „Ga mee, Comp
tonCompton liep al voor hem uit.
Maar Sonja deed een laatste poging,
hem tot andere gedachten te brengen.
„Laat ons hier niet achter!" zei zij
wanhopig „De bende komt hier toch
binnen, wat je ook beweert, en wat
zal er dan met ons gebeurden, denk
je?" „Er zit niets anders op Sonja",
zei hij. „Ik kan je eenvoudig niet
meenemen. Alleen heb ik een kansje
weg te komen» van het eiland, maar
als jij en Fazia meegaan is die
kans er niet." Hij liep achter Comp
ton de gang op. De deur ging dicht,
werd van de buitenkant afgesloten en
hij liet de reusachtige sleutel in zijn
jaszak glijden. De revolver hield hij
op Compton gericht en deze moest
voor hem uit de wenteltrap weer af
lopen. „Jij laat mij door een of an-
deze achterdeur dit kasteel uit",
zei hij. „Kun je er een vinden?"
Compton knikte. Aan de voet van
de trap sloeg hij linksaf en liep langs
enkele gesloten deuren naar een paar
stenen treden.
„Vroeger de toegang naar de keu
ken geweest," zei hij binnensmonds.
„Er is een deur, waardoor je naar
buiten kunt."
Gedempt maar dreigend zei Felton:
„En geen streken Compton. Je
weet wel, ik heb niets te verliezen
en alles te winnen. Als je me verraadt
schiet ik je als een hond neer."
De man gaf hem geen antwoord
en ging de treden af. Even later be
vonden zij zich in een vochtige nau
we gang, die naar een hoge holle
keuken leidde, met een reusachtige
open haard en muren, die dropen van
het vocht. Die keuken was kennelijk
lange tijd niet gebruikt. In het licht
van de elektrische lantaren zag Fel
ton roestige braadspitten, beschim
melde pannen en een hoop afval, in
een hoek bijeengeveegd.
Bij de aanblik van de buitendeur
in die keuken kreeg hij moed, maar
toen zij ervoor stonden, zag hij dat
er zware grendels voor waren. En
die deur was kennelijk in vele jaren
niet open geweest.
„Opendoen!" zei hij tegen Compton
en de man begon tegen de grendels
te duwen. Felton luisterde scherp. In
de verte had hij stemmen vernomen.
Hij meende daartussen de schelle
kribbige stem van de baas te herken
nen en vroeg zich af, of het kereltje
persoonlijk naar boven was gegaan
om uit te zoeken waar Compton en
zijn andere handlanger bleven. Comp
ton deed een aanval op de tweede.
„Schiet op!" snauwde Felton.
Compton zei niets en hijgde meelij
wekkend.
„Ik krijg er geen beweging in!"
mompelde hij.
„Ga opzij!" zei Felton, bukte zich
vliegensvlug en sloeg krachtig met
de kolf van de revolver tegen de
grendel. „Probeer het nog eens."
Compton duwde uit alle macht en de
grendel schoot los. De deur ging open
en de kille vochtige lucht van de pril
le morgen sloeg de twee mannen
tegemoet. Felton huiverde. En wat
nu? Als hij een boot kon vinden, zou
hij zich door Compton naar de over
kant van het meer laten roeien, waar
zij hulp konden halen. Zelfs in deze
afgelegen streek van de Hooglanden
moesten hier en daar toch telefoons
aanwezig zijn.
„Jij loopt voor mij uit," zei hij en
gaf Compton onderwijl een duw met
de revolver in de rug. De man ge
hoorzaamde. Samen staken zij een
soort erf over en even later hadden
zij de beschutting van een strook
dicht geboomte bereikt.
„Waar liggen de boten?" vroeg Fel
ton.
Compton zei niets. Hij leek te luis
teren. Felton keek om naar het kas
teel, dat zich als een donker massief
tegen de a1 lichter wordende lucht
verhief. Dat was een fout. Compton
draaide zich bliksemsnel om en vloog
de beschermende duisternis tussen de
bomen in. Felton keerde zich snel
om en volgde Comptons struikelende
stappen door het dichte hakhout.
Maar hij had geen kans en staakte
de achtervolging, toen hij met zijn
voet achter een wortel bleef haken en
tegen de grond smakte.
(Wordt vervolgd
Op de dure Britse „public schools" is
het onderwijs feitelijk maar bijzaak
ïïmmm
mmmm
(Van onze correspondent)
LONDEN. Met een gevoel van op
luchting heeft het Engelse volk ver
nomen, dat de bijna 13-jarige prinses
Anne in september naar een gewone
kostschool zal gaan. Haar ouders kozen
voor haar een school in Benenden,
tachtig kilometer van Londen. Men
heeft zich reeds jaren afgevraagd of de
prinses de traditionele weg zou volgen,
welke tot nu toe gegolden heeft voor
alle eerste dochters van een Brits staats
hoofd, namelijk de opleiding thuis. Dit
leidde tot de critiek, dat de moderne
inzichten, waarvan ook de Engelse ko
ninklijke familie op verschillende ge
bieden blijk heeft gegeven, toch nog
onvoldoende veld zouden hebben ge
wonnen.
TOT NU TOE heeft prinses Anne sa
men met twee vriendinnetjes particulie
re lessen op Buckingham Palace van een
gouvernante gehad. De prinses zal op
school wèl bij haar titel worden genoemd,
maar overigens als elk ander van de drie
honderd leerlingen worden behandeld. Zij
zal een slaapzaal met vier of acht meis
jes moeten delen.
Zij komt in de zogenaamde lagere vijf
de klas, het jaar dat vooraf gaat aan de
„i'A,
Prinses Anne: ook voor haar een
typisch-Engelse opleiding op een
„public school".
rx.x,.y.
CO», MASTEN TOONDE*
37. Panda sprong in de auto van de Meester-Kieker
en zette de achtervolging in. Ondertussen overwoog hü
hoe hij zijn werkgever uit handen van de beide staats
vijanden moest redden. „Ik moet hulp hebben, dacht
hij, „want alleen kan ik toch niets tegen die bandieten
beginnen Als ik nu maar gauw ergens een agent
zie Die wens werd verhoord want uit een zij
straat kwam juist de wakkere agent Maneschijn aan
rijden, op zoek naar verkeersovertreders. Panda wenk
te hem en wees naar de auto van de staatsvijanden,
maar omdat die geen verkeersovertreding begingen,
schonk de wetsdienaar hier geen aandacht aan. Er zat
dus niets anders op dan te stoppen en de agent uit te
leggen, wat er aan de hand was. Dus greep Panda naar
de rem en merkte het volgende ogenblik, dat dit
de rem niet was, maar de hefboom waarmee de uit
schietende ladder van het merkwaardige wagentje be
diend werd. Dit trok de aandacht van de wakkere
Maneschijn. „Tjonge," bromde hij, „je ziet tegenwoor
dig de gekste dingen op de weg. Maar dit lijkt me toch
niet ongevaarlijk. Ik zal die knaap eens volgen en als
hij brokken maakt, slinger ik hem op de bon!"
hogere vijf". Dan volgt een jaar „lage
re zes" en tenslotte de hoogste klas, de
hogere zes".
In de „lagere vijf" worden de leerlin
gen voorbereid op hun eerste zogenaam
de gewone staatsexamen enigszins te
vergelijken met onze driejarige h.b.s., hoe
wel ook latijn meestal tot het rooster van
de „public schools" (dagscholen of kost
scholen) behoort. Nadat de leerlingen van
Engelse middelbare scholen over de eer
ste hindernis van dit examen op „ge
woon niveau", zoals het officieel heet,
heen zijn, kunnen zij zich in een aantal
vakken specialiseren, waarbij zij alle an
dere vakken kunnen laten schieten, en
worden dan voorbereid op het staatsexa
men „gevorderd peil". Een bepaald aan
tal diploma's in de door henzelf gekozen
vakken geeft dan toegang tot de universi
teit, hoewel elke universiteit meestal zijn
eigen (hoge) eisen stelt.
Het schoolgeld bedraagt 4.800.- per
jaar. De discipline ls er strikt Prinses
Anne zal elke ochtend om zeven uur moe
ten opstaan. Om kwart voor acht is het
ontbijt.
Op de meeste kostscholen, hoe duur ze
ook zijn, is het voedsel (wij weten het
uit ervaring, want wij hebben op de al
lerduurste scholen maaltijden genuttigd)
op het schamele af, zowel qua samenstel
ling van het menu als wat de kwaliteit
betreft. Hoe ongelooflijk het ook moge
klinken, in een gewoon volkscafé eet men
niet zo abominabel als op een dure En
gelse kostschool.
Ook de huisvesting is er uiterst sober.
Luxe wordt bewust gemeden. In de ge
meenschapszalen van de meeste van de
ze scholen is het meubilair onooglijk en
de gemakkelijke stoelen zijn er vaak ka
pot. Het is moeilijk te zeggen of dit het
gevolg is van een puriteinse, karakter-
hardende traditie, of van onverschilligheid.
WIJ WOONDEN niet zo lang geleden
een les bij in Churchill's beroemde Harrow
School. De kale muren van de lokalen
waren vuil als op een armenschooltje uit
de dagen van Dickens. Toen wij hierover
een opmerking maakten, zei de leraar,
dat men er gewoon aan was en het niet
eens opmerkte. De hoofdzaak schijnt wel
te zijn, dat het voorgeslacht van de leer
lingen op dezelfde afschuwelijke nauwe
banken, in dezelfde achttiende en negen
tiende eeuwse naargeestige schoolatmos-
feer, had gezeten.
Aangezien ook de schooluniformen mees
tal voorwereldlijk zijn, is het niet te ver
wonderen, dat vele Engelse (meestal par
ticuliere) scholen een smaakbedervende
invloed op de jeugd uitoefenen. De nieu
we gemeentelijke scholen zien er veelal
beter en fleuriger uit, maar daar stuurt
de Brit, die het enigszins kan betalen
zijn kinderen in het beginsel niet naar toe!
De belangrijkste sporten, die in Benen
den beoefend worden, zijn tennis en zwem
men in de zomer en lacrosse (een soort
hockey) in de winter. Iedere groep leer
lingen op alle Engelse scholen behoort
tot een „huis", dat een speciale kleinere
gemeenschap vormt, waar de zgn. „huis
leraar" of „huislerares" de leiding heeft
en als rempla^ant van de ouders een
vertrouwensfunctie vervult.
De loyaliteit van de leerling aan zijn
of haar „huis" speelt een grote rol. Bij
alles wat men doet aan sport en vrije
activiteiten, zoals toneelspel, musiceren,
e.d. wedijveren de diverse „huizen" met
elkaar. Op de kostscholen zijn die „hui
zen" inderdaad de afzonderlijke gebouwen,
waar de groepen wonen en eten. Op an
dere scholen zijn ze denkbeeldig.
Benenden School wordt geprezen om de
prettige atmosfeer. Zelfwerkzaamheid in
de vrije tijd speelt er een grote rol. Benen
den staat op de tiende plaats van de rang
lijst der „deftige" meisjeskostscholen en
levert het grootste aantal leerlingen aan
Oxford en Cambridge af, die eeuwenlang
eigenlijk de enige universiteiten waren
voor studenten, die van de allerduurste
en beroemdste kostscholen kwamen.
Het is nog te vroeg om te zeggen of
prinses Anne hoger onderwijs zal gaan
volgen. Dat zou voor een Engelse prin
ses een nieuwe breuk met de traditie
betekenen. Prinses Benedikte, de tweede
dochter van de koning en koningin van
Denemarken, is in 1957 in Benenden school
gegaan. Het was destijds ook reeds een
hele stap, toen prins Charles naar een
Elizabeth Clarke (met bril), directrice
van Benenden School met huismees
teres Cynthia Gee (in sweater) en een
aantal leerlingen van de klasse die
prinses Anne op 20 september onder
haar hoede zal nemen. Op de achter
grond: de voorgevel van de school.
vrij buitenissige hogere kostschool werd
gestuurd, Gordonstoun in Schotland, waar
de spartaanse opvoeding de geest van
de Duitse oprichter daarvan, de school
hervormer Kurt Hahn, ademen. Beweerd
wordt, dat koningin Elizabeth zich aan
vankelijk tegen dit plan verzette omdat
zij de voorkeur gaf aan Eton, de exclu
sieve kostschool die door een Engelse
vorst in de middeleeuwen is gesticht. Een
van haar overwegingen zou daarbij zijn ge
weest, dat het beter zou zijn voor het ge
halte van Charles' toekomstige persoon
lijke vrienden. Op het ogenblik bestaat een
derde van de Engelse regering uit gewe
zen „Eton boys" en vele andere leiden
de figuren in de Engelse samenleving zijn
op ëton gevormd. Op 'die sociale en ka
raktervorming van de leerling komt het
op deze schreeuwend dure zogenaamde
„publieke kostscholen" aan. Vandaar de
enorme plaats, welke de sport op het les
rooster inneemt. Er wordt elke gehele
middag sport beoefend. De uitblinkers in
cricket en andere sporten behoeven zich
wat hun maatschappelijke toekomst be
treft, (zo was het tenminste tot voor kort)
weinig zorgen te maken. Het onderwijs
zelf, hoe goed misschien ook, maar niet
zo zwaar als op het continent, is op deze
Dr. Carlos Duran, een Spaanse arts
die verbonden is aan de staf van een
ziekenhuis in Oxford, Engeland, heeft
op de jaarlijkse conferentie van de
Britse Medische Associatie verklaard,
dat. in Engeland hartkleppen worden
„opgeslagen" van jeugdige slachtoffers
van verkeersongevallen. Zij worden ge
bruikt voor het vervangen van deze
organen bij oudere mensen, wanneer
dit tengevolge van ziekten noodzake
lijk is.
In het afgelopen jaar zijn in zieken
huizen in Oxford en Londen de hart
kleppen van ongeveer twintig personen
op deze wijze vervangen. Voordat men
hiertoe overging zijn bijna twee jaar
proeven genomen met het overplanten
van hartkleppen bij honden.
Dr. Duran verklaarde tenslotte dat
chirurgen in Britse ziekenhuizen thans
proeven nemen met het onderling ver
wisselen van de hartkleppen van hon
den, varkens en kalveren. Commentaar
van een Nederlandse medicus: „Chirur
gische kleptomanié".
Betreurde ontmoeting. Het hoofdbe
stuur vay de Nederlandse Vrijgezellenbond
is boos over het tv-programma „Jan Vrij
man ontmoet: vrijgezellen" van 8 juli j.l.,
waaraan enige bestuursleden van de bond
medewerking hebben verleend. „Het beeld
van de ongehuwden dat dit programma
gaf, deed het voorkomen alsof deze bevol
kingsgroep grotendeels bestaat uit mensen
met weinig serieuze levensstijl", zo zegt
het bestuur in een verklaring. „Indien de
leden van de bond, die in dit programma
zijn opgetreden, op de hoogte waren ge
steld van de verdere inhoud van deze do
cumentaire, dan hadden zij er zeker de
voorkeur aan gegeven Jan Vrijman niét te
ontmoeten".
Advertentie
N.V. MIJ. „HOLSTER" - OVERVEEN
Tel. 02500 - 60002. 57290 en 57833
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
instituten bestemd voor de maatschappe
lijke bovenlaag en eigenlijk van secun
dair belang.
In dit gecompliceerde, door de technische
wetenschappen beheerste tijdsgewricht
heeft dit echter aan de top tot een tekort
aan bepaalde krachten geleid. Maar het
voordeel van de „public schools" (een
misleidende naam omdat ze juist helemaal
niet openbaar zijn doch zo particulier
mogelijk want de overheid draagt er geen
cent toe bij), is dat ze geen op een be
perkt doel afgerichte robots afleveren,
hoewel aan de andere kant de vroegere
„public school boys" vaak slechts char
mante amateurs zijn dié het echter als
perfecte gentlemen ver in de maatschap
pij kunnen brengen.
Toch is de naam „public school" niet
zo dwaas als zij lijkt. Hij heeft een his
torische achtergrond afgeleid als hij is
van de openbare stichtingen die eeuwen
geleden, toen de staat zich nog niet met
het onderwijs bemoeide, door rijke adel
of welvarende kooplieden werden opge
richt. Kinderen van gewone burgers wer
den er aanvankelijk zelfs kosteloos opge
leid.
Horizontaal: 1. We
zijn daar op die plaats
gebleven, 3. wind
kracht 12, 7. aan de
rand van een plaats
in Indië lag het Lab.,
daar werd de muiter
naar toe gebracht, 10.
Ria zei tegen pa: „Ik
ben een verstoteling",
11. draai de lor om.
dan heeft men een
lijst, 12. in de ton zit
een voorvoegsel, 13.
het is een anagram
van een plaats in
Utrecht, 15. nee, dat
is een telwoord, 16.
er is een man die het
komt schatten, 18.
Rens ge moet dat toch
op enige plaats ge
legd hebben, 21. „Adi
tot in Son", zei de
schone jongeling, 25.
een draak zit in die
stad verborgen, 29.
een vogel zit aan de
oever van een rivier,
30. Trien is traag, 31.
het hertje was er vroeger, 32. Diogenes
zat er in, 33. Ga naar Erp, daar vindt men
zo'n uithangteken, 34. ge moet in de lente
naar Limburg gaan, 36. wat kon die be
windhebber toch iemand tergen, 37. op die
plek vonden wij er twee.
Verticaal: 2. een myth, figuur ging met
de nar mee, 4. An moet raden naar welke
plaats wij gaan, 5. Sam had lol toen hij
bij de wintersport die afdaling zag, 6. Zij
hebben in die plaats gestolen, 7. Ds. Boer
ging de stoep op, 8. Kan er nog een zekere
hoeveelheid wijn worden gebracht?, 9. Zij
zag in haar verbeelding een lichaamsdeel
tussen een lengtemaat liggen, 10. An kreeg
door een pen oponthoud aan haar auto,
14. het zit aan een naald, 17. zou deze
hogepriester al op een lei geschreven heb
ben, 19. het meisje ging naar een gebouw
in Amsterdam, er was nl. een autotentoon
stelling, 20. een vaartuig dat nooit voor
uitkomt, 22. in de wingerd zit een strop,
23. verander een Eng. telwoord en men
krijgt een bijb. figuur, 24. het attribuut
van deze halfgod is toch geen aster, 25.
men kan met een paar schreden naar die
prov. gaan, 26. Ria gaf-een Kg. kersen weg,
anders is zij altijd zo gierig, 27. Karei heeft
dat ijzer, 28. pa maakt het zeer goed. Hij
zit voor de tent te zonnen, 35. per auto
gingen wij naar dat dorp.
Oplossingen, nitslnitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. In ons bezit te
zijn.
OPLOSSING PUZZEL No. 44
Horizontaal: 1. Best, 4. imme, 7. halte,
11. Eemnes, 13. laak, 14. eg, 16. rode, 17.
pols, 18. si, 19. Sam, 21. er, 22, lans, 23.
rat, 24. los, 26. Evert, 28. loge, 29. Amoer,
31. ris, 32. mede, 33. ver, 34. er, 36. Selene,
39. ei, 40. kuip, 42. Norg, 43. sa, 44. altaar,
46, ga, 47. Spa. 48. drie, 49. nis, 51. Nepal,
53. Brit, 54. fitis, 56. not, 57. Lea, 58. pree,
59. in, 61. nis, 63. eg, 64. boer, 65. snar,
67. ei, 68. post, 69. storen, 71. nette, 72.
maan, 73. Koos.
Verticaal: 1. bles, 2. Se, 3. ter, 4. Indre,
5. mee, 6. m.s., 7. hals, 8. aas. 9. L.K., 10.
elite, 12. moe, 13 lont, 15. galmei, 17. par-
sen, 18. sage, 20., moor, 22. leis, 23. rode,
25. Se, 27 vr, 28. leng, 29. aver, 30 reute,
32. Meran, 35. Ria, 37. log, 38. vaal, 40. klit,
41. panier, 43. spatie, 44. aria, 45. rite, 47.
spon, 48. dreg, 50. si, 52. en, 53. blein, 54.
fret, 55. Sinon, 58. pose, 60. nar, 62. sits,
64. bot, 65. sta, 66. rek, 68. pt, 69. sa, 70. no.
PRIJSWINNAARS PUZZEL NO. 44:
f 7.50: D. van Pommeren-Ahlheid, v. d.
Bergh v. Eysingaplantsoen 55, Santpoort;
5.A. Polderman, Van Raephorststraat
37, Overveen; 2.50: W. K. Knuist, Romei
nenstraat 47, Haarlem-N.
Onze puzzelende lezeressen en lezers
krijgen nu, zoals elk jaar, weer enkele
weken puzzelvakantie. In september gaan
wij weer met frisse moed verder.
I
