'f'mfant Lmj
nu 116.-
DE PROGRAMMA'S
N.T.S. reageert op de
Holland Festival-critiek
Weer een verrassende ontdekking
in het festival van Spoleto
Bayreuth, gigantisch Wagner bedrijf
maar op, eigentijdse leest geschoeid
i
DONDERDAG 25 JULI 1963
8
steek uw licht op bij LAMP
KAMGAREN
BLAZER
PANTALON
„De fluit van Bozebol"
nabeschouwingen
De Leienaars
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
Argentinië heeft geen eigen kunsttraditie
(Van een medewerker)
DE GOEVERNEUR van de provincie Mendoza, ongeveer
1.200 km van Buenos Aires verwijderd, vroeg mij toen ik bij
hem op bezoek was, na het gebruikelijke kopje zwarte „cafe-
cito", of ik het museum Fader al bezocht had. Hij scheen er
erg trots op te zijn en liet mij er onmiddellijk naar toe bren
gen. Het museum lag even buiten de stad temidden van
uitgestrekte wijngaarden aan een met eucalyptusbomen om
zoomde weg. Het was duidelijk, dat hier niet veel bezoekers
konden komen. Er was dan ook niemand behalve een vrien
delijke, wat verbaasd kijkende oude bewaker. Het museum,
HET WAS of ik in Europa en
niet in Argentinië was; verras
send knap werk, duidelijk geïn
spireerd door de Duitse impres
sionisten. Er bestaat geen autoch
tone Argentijnse kunst. In de
tijd, dat Argentinië haar onaf
hankelijkheid veroverde, bleef de
kunstuitdrukking in dit land on
der de invloed van de kunste
naars der jezuietenmissies in het
noordoosten van Argentinië be
perkt tot het maken en beschil
deren van religieuze voorwerpen
bestemd voor kapellen, kerken en
kloosters. Dit is een verschijnsel,
dat men in geheel Latijns-Ameri
ka kan constateren in de een of
andere vorm. De grote, inter
nationaal bekende Braziliaanse
schilder Portinari, om slechts één
voorbeeld te noemen hij expo
seerde in Utrecht in het voorjaar
1960 heeft als schildersmaatje
zijn vak geleerd van de kunste
naars, die de heiligenbeelden
moesten restaureren in de kapel
van het in het oerwoud gelegen
dorpje, waar hij opgroeide.
Het is een historische werke
lijkheid, dat het kunstverleden
van Argentinië niet wortelt in
eigen grond. Haar ontstaan en
haar uitingen staan geheel onder
de invloed van en in het teken
der Europese kunst. Zo is het ook
vandaag nog. In Brazilië speelt
de kunstzin van de neger een
zeer belangrijke rol, en in Peru
en Mexico heeft de indiaan zijn
stempel gedrukt zowel op het
religieuze als op het seculaire
schilderwerk. Dit is niet het geval
in Argentinië.
DE ARGENTIJNSE kunst
wordt dus niet gevoed door
plaatselijke esthetische vormen
of normen ,noch in de architec
tuur, noch in de beeldhouwkunst
of in de schilderkunst. Het oog
van de Argentijnse kunstenaar
is altijd gericht geweest op de
uitgebreide kunstcollecties en de
kunststromingen van het oude
Europa. Zijn dierbaarste wens is
de musea in Europa te kunnen
bezoeken, maar slechts weinigen
zijn hiertoe in staat.
Zö' zijn dan slechts enige uit
verkoren Argentijnen, die over
reisgelden beschikken, in staat
kennis te maken met de creaties
van de grote meesters. Men kan
Wel zeggen, dat men in Argen
tinië nooit een echte Rembrandt,
een Vermeer, een Rafael of een
Titiaan gezien heeft; men moet
zich behelpen met reprodukties
van de geniale kunstscheppingen. De
Europese museumdirecteuren voelen er te
recht weinig voor hun schatten bloot te
stellen aan het zeevervoer en het subtro
pisch klimaat. In het Museum voor Schone
Kunsten te Buenos Aires hangt slechts
één klein schilderijtje van Van Gogh. Ten
toonstellingen van Nederlandse meesters
werden hier nooit gehouden.
AAN DE ENE KANT zou men het kun
nen betreuren, dat Argentinië geen kunst
traditie bezit, waarop het zou kunnen
voortborduren, maar aan de andere kant
zou het een voordeel kunnen zijn dat de
Argentijnse kunstenaar, ongestoord en
door geen lokale traditiebanden gebonden,
zijn eigen weg kan zoeken. Dit houdt een
belofte in ,die echter tot op heden niet in
vervulling is gegaan.
In de laatste decennia hebben de Argen
tijnen zich geworpen op abstracte kunst,
een oud koloniaal patriciërshuis, stond, er idyllisch in de
zonnige vlakte. In sommige zalen en in de gangen had men
door gouden lijsten omraamde reprodukties van de grote
meesters opgehangen een soort educatieve afdeling. Groot
was mijn verbazing toen ik even later voor de grote ver
zameling van schilderijen van Fernando Fader stond, die
van 1882 tot aan zijn dood in 1935 in Mendoza, ver weg van
de Europese kunstcentra zich aan de schilderkunst gewijd
heeft.
te schrijven aan het feit dat de werken van
buitenlandse schilders slechts bij betaling
van een hoge douanepremie ingevoerd
kunnen worden en de kunsthandel dus
meer aangewezen blijft op de produkten
van de Argentijnse schildersbent, en met
succes daaravoor propaganda maakt.
EEN ENKELE Argentijnse kunsthandel,
die internationale relaties heeft, pousseert
in het buitenland de verkoop.van de wer
ken van Argentijnse schilders, maar deze
behoren bijna zonder uitzondering tot de
scheppers van abstract werk. En het ge
brek aan een Argentijnse traditie staat
deze kunstenaars zeker niet in de weg.
De N.T.S. kan het niet erg waarderen
en is verwonderd èn ontstemd, zoals
dat heet dat het Holland Festival ge
meend heeft kritiek op de t.v. uit te oefe
nen door te bewèren dat de t.v. tekort is
geschoten in belangstelling voor het Hol
land Festival. Temeer is de N.T.S. ont
stemd, omdat zo is van die zijde ver
klaard de organisatie van het Holland
Festival wel degelijk weet hoe de vork
in de steel zit en waarom de t.v. minder
aan het Holland Festival heeft kunnen
doen dan men zou verwachten en aldus
de heer E. Schüttenhelm, voorzitter van
de N.T.S., woensdagmiddag tijdens een
persbijeenkomst had willen doen.
De heer Schüttenhelm noemde als een
der redenen dat het Holland Festival,
bang voor wijzigingen en moeilijkheden
bij het engageren van artiesten en en
sembles, liever eerst de zaak voor het
Holland Festival zelf rond maakt. Nadien
wordt er dan eens gepraat, meestal op
initiatief van de N.T.S. zelf of van de om
roepen, waarbij het Holland Festival zich
wat afzijdig houdt, over T.V.-uitzendingen.
Meestal te laat en meestal in zo'n dwang
positie dat men denkt dat de t.v. voor
welk bedrag dan ook een uitzending zal
contracteren. Dat is vorig jaar met de
Nederlandse Opera geweest, aldus de
N.T.S, en dit jaar bijvoorbeeld (door de
K.R.O.) met de Haydn-opera.
De N.T.S. hoopt dat het Holland-Festi
val er nu begrip voor zal hebben dat bij
de primaire onderhandelingen met gezel
schappen en dergelijke direct de kwestie
van televisie-uitzendingen ter sprake zal
komen. Dan weet men tenminste bij de
N.T.S. waaraan men toe is.
Nieuwe muziek. De „Keulse School
voor Nieuwe Muziek" worden de cursus
sen met een duur van drie maanden ge
noemd, die de Rheinische Muziekschool on
der leiding van professor Wolfram Schmidt
zal houden.
De in het binnenland werkende Leo-
nidas Gambartes is een van de weinige
Argentijnse schilders, die trachten een
synthese te vinden tussen het Argen
tijnse primitieve verleden en de
hedendaagse kunstuitingen.
op tachisme en informalisme, maar ook
hier kan weer niet gesproken worden van
oorspronkelijkheid, omdat het uitlopers zijn
van Europese of Amerikaanse stam. Het
wijst wederom op de grote en nauwe ver
bondenheid met de Europese of liever wes
terse cultuur.
OFSCHOON de internationale kunste
naars ook hier hoog genoteerd staan, valt
het zeer op, dat de kunstminnende Argen
tijnse kopers hoge prijzen betalen voor het
werk van hun compatriotten, die evenwel
meestal in het buitenland zo goed als on
bekend zijn en waarschijnlijk ook wel
nooit erkenning zullen vinden. De prijzen
van deze Argentijnse schilders zijn in de
laatste jaren in het land zeer noemens
waard gestegen. Dit is misschien ook toe
Advertentie
met bijpassende
grijze Terlenka
Normale prijs 129.75
Haarlem, Barteljorisstraat 24, tel. 20420
De voorstelling in de Vleeshal van „De
fluit van Bozebol", die het Poppentheater
Merlijn morgenmiddag zou geven gaat
niet door. De avondvoorstelling van het
spel voor volwassenen „Spiegel, de kat of
hoe de heksenmeester z'n vet kreeg"
blijft gehandhaafd.
HET FESTIVAL VAN SPOLETO is dè gelegenheid waar begaafde jónge
talenten uit de hele wereld voor het meest uitgelezen en veeleisende internatio
nale publiek de gelegenheid krijgen te tonen wat ze waard zijn. Vandaar voort
durende verrassingen, meestal aangename, een enkele keer minder prettige maar
steeds boeiende. Opera's, soms geheel in het vergeetboek geraakte, of ook
spiksplinternieuwe, balletten, toneelstukken, vrijwel steeds in het Engels, con
certen, vullen onze Spoletijnse dagen. Ieder jaar weer blijkt het geld onvol
doende, mede omdat het voor het groot ste deel uit de zakken van particulieren
moet komen en de Italiaanse staat, die het sterk links georiënteerde Umbrië zo
krap mogelijk houdt, niet erg diep in de zak wil tasten. Het is een publiek
geheim dat de man, die tenslotte de tekorten aanzuivert de oprichter zelf is van
het festival: Gian-Carlo Menotti, een in Amerika woonachtige Italiaan.
MENOTTI, EEN verfijnde renaissance-
figuur, toont zich een Mecenas die zich
ten doel stelt het muziekleven in Europa
en in Amerika op een hoger peil te bren
gen door aan honderden begaafde jonge
lui gelegenheid te geven onder de beste
meesters te studeren en hun eerste thea
ter-ervaring op te doen: het „student-pro-
gramme" of muziek-seminarie dat hij te
spoleto heeft opgericht, is misschien wel
het meest vruchtdragende deel van het
festival. Maar. voor ons, toeschouwers, is
er nog een andere, hoogst belangrijke
factor: Menotti leert ons dat muziek vreug
de is. Dit is geen festival voor die mu
ziekliefhebbers die, wanneer zij de naam
Beethoven maa'r horen, al ootmoedig het
hoofd buigen en zich voorbereiden om zon
den een vin te verroeren, de schoonheid
op zich te laten inwerken.
HET AARDIGST VOORBEELD daarvan
zijn de aperitief-concerten die iedere dag
tussen twaalf en half twee gehouden wor
den in een juweel van een achttiende-
eeuws theatertje. Vóór het concert begint
komt de directeur, Charles Wadsworth,
met het figuur van een jonge olifant,
het toneel op een maakt in een allerzon
derlingst mengsel van Amerikaans en
Engels een paar opmerkingen, bijvoor
beeld over het weer, zegt grappige dingen
die allen doen lachen om dan het pro
gramma aan te kondigen, voorwendende
dat hij niet zo heel goed weet of iets an
dante of largo is. Maar diezelfde heer
Wadsworth is een concertpianist van in
ternationale faam en een bekend mu
ziekhistoricus. Wanneer men aan die ga
ven de mogelijkheid verbindt om ook nog
een beetje clown te zijn, dan krijgt men
een werkelijk onschatbaar geheel. In dje
concerten van kamermuziek hoort men
doorgaans drie, soms vier ensembles of
solisten van naam. Een prachtige negerba
riton bijvoorbeeld werd gevolgd door het
Beaux-Arts Kwartet, in Amerika zeer be
roemd, waarna het trio van Triest het
concert besloot. Waar ter wereld vindt
men concerten van kamermuziek met zo
veel afwisseling?
De belangrijkste gebeurtenissen van
dit jaar waren een model-opvoering
van „La Traviata" en het optreden van
het bekende Londense Ballet Rambert. De
HET WAGNER-FESTIVAL van Bay-
reuth vertoont ondanks zijn hoge ouder
dom nog geen tekenen van aderverkal
king. Alle plaatsen voor dit festival dat
een maand duurt waren in december 1962
al uitverkocht. Hoewel het festival het
oudste van Europa's groeiend aantal mu
ziekfeesten is, legt het welbewust de na
druk op jeugd en frisheid. Aan de uit
voeringen van Wagner's opera's zal het
bijna niet te merken zijn dat de grote
componist dit jaar precies anderhalve
eeuw geleden het levenslicht aanschouw
de. Sinds de Wagner-festivals in 1951 her
vat werden, hebben Wieiand en Wolfgang
wagner, kleinzoons van Richard, er een
traditie van gemaakt met de traditie te
breken. In 1951 kwamen zij met een
nieuwe „Parsifal" die volledig brak met
het stoffige vooroorlogse realisme, maar
zich kenmerkte door een opvallende een
voud, symboliek en dramatische verlich
ting.
HET RESULTAAT was een sensatie, die
de Wagner-liefhebbers in twee kampen
verdeelde. Tot op de dag van vandaag
zijn er nog altijd Wagner vereerders, die
niets van de moderne produkties van
Bayreuth moeten hebben. Te oordelen naar
de jaarlijkse runs op de kassa's hebben
de kleinzoons van Wagner het echter bij
het rechte eind gehad. De dertig uitvoe
ringen, die dit jaar in het reusachtige fes
tival-theater worden gegeven, waren bin
nen een maand uitverkocht, hoewel de
prijzen der plaatsen variëren van 10 tot
65 mark.
Wieiand Wagner heeft, oplgngs geschre
ven, dat, de_. oujde traditionele uitvoeringen
van 'een m'useurfi-acHtige aard zijn, die
jongt mensen van de opera vervreemden.
Hij richtte zich opnieuw tot de jongere
generaties muziekliefhebbers door te
schrijven: „Alleen de geestelijke bood
schap van een werk niet de aan een
periode gebonden stijl van uitvoering
is belangrijk voor de toekomstige genera
ties".
BEHALVE HET OPERA-festival organi
seren de Wagners een internationaal jeugd-
festival met cursussen, studiegroepen 1 en
de kans voor muziekstuderenden van 18
tot 25 jaar om Werken uit te voeren. Wie-
land Wagner komt dit jaar met een ver
nieuwde „Meistersinger". Tussen de repe
tities in het ouderwetse festival-theater
met zijn klassieke Wagnersfeer maar schit
terende akoestiek heeft hij onlangs ver
klaard: „Het nieuwe Bayreuth is niet lan
ger een cultuurstad uit het verleden. Bay
reuth is een studio, een forum der vrije
meningsuiting geworden".
HET FESTIVAL, dat gisteren werd ge
opend, is overigens een reusachtig be
drijf, dat de voornaamst Wagner-zangers
uit binnen- en buitenland samenbrengt.
De vaste artistieke staf met inbegrip van
orkest en koren telt bijna 500 personen.
Daarenboven zijn er nog bijna 200 techni
ci en kantoorbedienden. De totale kosten
van het festival worden geraamd op rond
2,5 miljoen mark.
Aan het festival gaan vier weken van
drukke repetities op vier verschillende to
nelen vooraf. Elk jaar worden „Parsifal",
„Rheingold", „Walkure", „Siegfried" en
„Götterdammerung gegeven. Daaraan
wordt dit jaar de „Meistersinger" in nieu
we, produktie toegevoegd alsmede „Tris
tan und Isolde", die verleden jaar in
nieuwe produktie ging.
opera, die negenmaal wordt herhaald en
steeds voor geheel uitverkochte zalen heeft
ondanks de gulhartigheid van velen die
geen betaling verlangden, 50 miljoen lire
gekost en dat is ook in guldens een heel
bedrag, zodat in geen geval de kosten wor
den gedekt. Maar wat voor een „Travia
ta" krijgt men dan ook te zien! Alle
slechte smaak, alle saaiheid, die kenmer
kend zijn voor de doorsnee-opvoeringen,
waar alleen waarde wordt gehecht aan
de uitzonderlijke stemmen, is hier uit
gebannen. Een ieder, ook de door bios
copen en televisie verwende jeugd, leeft
het drama van Violetta intens mee. Dit
danken we aan het werk van een uitzoner-
lijk regisseur als graaf Luchino Visconti.
En het oog krijgt ook ten volle zijn deel.
Het feest in H huis van Violetta (1ste akte)
is werkelijk het feest zoals eèn gevierde
cocotte in de tweede helft van de vorige
eeuw zou hebben'kunnen gevérif Alle meu
belen die op het toneel staan, zijn authen
tiek antieke meubelen (ten dele ter be
schikking gesteld door voorname Spoletijn
se families), het kristal en tafelzilver is
inderdaad honderd jaar oud en van de
meest verfijnde kwaliteit, de kostuums
zijn uit de kostbaarste stoffen vervaar
digd en wat misschien nog van het meeste
belang is: het is een erg vrolijk feest
waarbij het ongedwongen toegaat.
EN DAN DE ZANGERS! Violetta is niet
de gewone, zwaargebouwde operazangeres
van middelbare leeftijd, maar een beeld
schoon rank figuurtje met een wespen
taille, hetgeen al onmiddellijk het hele
De welbespraakte stadsjongen, die een
meisje heeft veroverd op de stille, sterke
en populaire dorpsjongen. Dit ook tot
groot misnoegen van andere inwoners van
het plaatsje Cordelia. Dan de logisch daar
uit voortvloeiende vechtpartij en voorts de
machtige kruidenier, die de strijdende
jongelingen scheidt en vervolgens een
preek houdt over geweldloosheid, vrede
enz. Zo ongeveer was de inhoud van de
vierde aflevering van de serie „Een man
nenhuishouding" (It's a man's world), die
het niet ontbrak aan lawaai en die uit
blonk door een nogal chaotische (en hier
en daar zelfs gebrekkige) montage. Wij
kunnen maar niet thuisraken in dit vreem
de wereldje, dat in zijn alledaagsheid bij
zonder gemaakt aan doet.
Interessanter was de .inhoud van het
programma „Ziek zijn, beter worden,"
waarin dr. Van Swol positieve geluiden liet
horen over de geestesgesteldheid van het
zieke kind.
In zijn reportage van het Leids Studen
tencabaret, die getiteld was „De Aardap
peleters" beperkte regisseur Warry van
Kampen zich tot het Nederlandse werk
van dit groepje, dat ook wel Engelse lied
jes brengt. Al ligt dan het accent bij dit
groepje meer op de vocale prestaties en
al is hun werk minder spits en pretentieus
dan dat van Rinus Ferdinandusse en zijn
„Hagenaars", toch werd het een aardig
zomeravond-programma.
be wijze waarop Herman Kuiphof, ge
holpen door Barend Barendse en een uit
stekende cameraman, in het nieuwe pro
gramma „Onbekende Sporten" het tradi
tionele Friese kaatsen en de windhonden-
rennen behandelde was niet alleen instruc
tief, maar ook zeer onderhoudend. Houdt
dit programma dit niveau; dan wordt het
een geslaagde serie.
J. Damshuizer
Interessante N.C.R.V.-reportages
over Indonesië
Enige maanden geleden ging radio- en
t.v.-verslaggever Nico van Vliet (die in
Amerika een universitaire cursus over de
moderne communicatie-middelen volgde)
in opdracht van de NCRV naar Indonesië,
om daar enige radio-klankbeelden en
in samenwerking met cineast van Koe-
kenberg enige televisiereportages te
maken.
Gisteravond werd het tweede van die
klankbeelden uitgezonden. Op 31 juli a.s.
komt de eerste televisie-reportage op het
scherm, die een lengte van 20 minuten
heeft. De titel ervan is: Politieke verken
ning en Van Vliet heeft hierin interviews
met vooraanstaande Indonesische politici,
zoals de voorzitters van de Nahdatul Ula-
ma (de grootste Islamitische partij) en
van de P.N.I. (de bekende dr. Ali Sastro
Amidjojo). Voorts en dat is wel een
zeer exclusief stukje met de commu
nistenleider Aidit, die aanvankelijk be
zwaar had dit gesprek in het Nederlands
te voeren, maar zwichtte toen hem dui-
gebeuren meer aanvaardbaar mapkt. Dit
is inderdaad een vrouw-aan wie mannen
kapitalen kunnen verslingeren. Haar naam
is Franca Fabbri en operaliefhebbers zul
len goed doen zich die naam in het oor
te knopen, want hier hebben wij een ar
tieste die bij dit, haar eerste optreden,
al toont tot de allergrootsten te behoren.
Ze heeft een zeer uitgebreid register, bij
zonder fraai in de lagere tonen, een enkele
keer nog wat onrijp in de hoge, maar
ze is tenslotte slechts 23 jaar. Alfredo is
Franco Bonisolli, een al even veelbeloven
de jonge tenor en Giorgio Cermont is
Maria Basiola jr.. die nu al de evenknie
kan worden genoemd van zijn wereldbe-
beroemde vader. Al deze grote talenten
zijn ontdekt dank zij dit festival.
Vanavond brengt as NCRV een „Swle- scherm. De foto toont Joop Doderer
bertje" voor volwassenen op het als Swiebertje en hou Geels als
Bromsnor.
delijk werd, dat het voor Nederlanders
bestemd was.
Deze reportage heeft een onverwacht
dramatisch aspect gekregen. Naast de heer
Aidit is in het filmbeeld een jongeman
zichtbaar, die kort na dit interview door
verdrinking de dood vond. De ouders van
deze Indo-Europeaan, die een Indonesi
sche naam aannam, bevinden zich waar
schijnlijk in Nederland (zijn vader was
resident), maar men heeft hun niet in ken
nis kunnen stellen van het overlijden van
hun zoon, omdat men er alle naspeurin
gen en moeite ten spijt niet in slaag
de achter zijn Nederlandse naam te ko
men. Wie inlichtingen zou kunnen geven
wordt verzocht zich met de heer Van
Vliet in verbinding te stellen (0295013651)
Op 4 augustus volgt de tweede reporta
ge van deze Indonesië-serie, getiteld Ru-
mahuja Captain Roekanto, ofwel „Het huis
van gezagvoerder Roekanto" een der
vliegers van de Garuda Indonesian .Air
ways. In dit programma hoopt Nico van
Vliet de kijkers een wat betere indruk te
geven van het gewone leven in Indonesië.
Een leuk onderdeel van dit programma
is het praatje dat hij in het Indonesisch
heelt met de vierjarige dochter van de
heer Roekanto (haar ouders spreken nog
Nederlands). De derde reportage van de
ze serie is getiteld „Communicatie", de
vierde tenslotte „Schaduwen over het wit".
Deze laatste film gaat uit van schadu
wen op het witte scherm van het schim
menspel „Wajang Koelit". Zij symboli
seren de verre van rooskleurige economi
sche toestand, waarin het land verkeert.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Dagopening.
7.20 Klassieke grammofoonmuziek. 7.45 Ra
diokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte gram
mofoonmuziek. 8.45 Koorzang (gr.) 9.00
Voor de zieken. 9.35 Waterstanden 9.40
Voor de huisvrouw. 10.10 Grammofoonmu
ziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Zangrecital:
moderne liederen. 11.15 In 't zilver, pro
gramma voor oudere luisteraars. 12.00
Theater-orkest en solisten. 12.30 Medede
lingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Licht
instrumentaal-kwintet. 12.53 Grammofoon
muziek of actualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15
Saxofoon-ensemble. 13.35 Lichte grammo
foonmuziek. 13.45 Pianospel met orkestbe
geleiding: Lichte muziek (gr.) 14.05 School
radio. 14.25 Kerk- en kinderkoor: geeste
lijke liederen. 14.45 Operettemuziek. 15.05
Licht pianospel (gr.) 15.15 Lichte grammo
foonmuziek. 15.30 Omroeporkest en zang
solist: moderne muziek. 16.15 Duizend
schoon wilde planten in de tuin, le
zing 16.30 Piano en viool: klassieke mu
ziek. 17.00 Voordracht. 17.20 Vocaal en
semble. 17.40 Beursberichten. 17.45 Licht
instrumentaal kwartet. 18.00 Koperorkest.
18.20 Muziek uit de twintiger jaren (gr.)
18.35 Lichte grammofoonmuziek. 18.50 Re
geringsuitzending Arbeidsbemiddeling voor
minder-validen door mr. S. J. Breuke, mi
nisterie van Sociale Zaken en Volksge
zondheid. 19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10
Koorzang-:' Nieuwe»-Nederlaindse liedjes»»
19.30 Radiokrant. 19.50 La Clemenza di
Tito, opera (opn.) 22.10 Licht instrumentaaj
ensemble. 22.30 Nieuws en S.O.S-.-berich-»
-ten. 22.40 Wijd als de wereld, lezingen.
23.00 Koorzang: Geestelijke liederen. 23.20
Lichte grammofoonmuziek. 23.35 Accordeon
en orkest (Gr) 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 12.00 !VRO.
16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VA
RA. 22.40 VPRO. 23.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Klaarwakker: lichte grammofoonmuziek,
reportages, mededelingen en commenta
ren. (Om 7.35 Van de voorpagina, praat
je) 8.00 Nieuws en socialistisch strijdlied.
8.18 VARA's boottocht 1963. 8.25 Lichte
grammofoonmuziek. (Om 8.30 Voor de kin
deren) 9.00 Ochtendgymnastiek voor de
vrouw. 9.10 Klassieke en moderne orkest
muziek (gr.) VPRO: 10.00 Taalperikelen,,
lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Babysitten: lichte grammofoonmuziek met
commentaar. 10.50 Lichte grammofoonmu
ziek. 11.00 Voor de kleuters. 11.15 Orgel
concert: klassieke muziek. 11.45 Zang," gi
taar en accordeon. AVRO: 12.00 Hawaiian-
ensemble met zangsolisten. 12.20 Rege
ringsuitzending: Uitzending voor de land
bouw. 12.30 Mededelingen, t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Sport en recreatie, afge
wisseld met grammofoonmuziek 13.00 Nws.
13.15 Mededelingen, eventueel actueel of
grammofoonmuziek. 13.25 Beursberichten.
13.30 Licht orkest met zangsoliste. 14.00
Viool en piano (stereo-uitzending). 14.30 In
gesprek met Remco Campert (2) 14.50
Blaasensemble: Moderne en klassieke mu
ziek. 15.30 Actueel allerlei. VARA: 16.00
Klassiek pianoconcert (gr). 16.30 Roemeens
orkest. 17.00 Voor de zieken. 17.30 Instru
mentaal kwintet: lichte muziek. 17.50 Ac
tualiteiten. 18.00 Nieuws. 18.15 Politiekapel
19.00 Voor de kinderen. 19.00 Muziek voor
kinderen (gr.) VPRO: 19.30 Klassieke ka
mermuziek (gr.) 19.50 Weekend-agenda.
20.00 Nieuws. 20.05 Leven op het land, ge
sprek. 20.20 Passen op de plaats, frag
menten uit cabaretprogramma. 20.40 Op
bezoek bij anderen, interview (III) VARA:
21.00 VARA's boottocht 1963. 21.45 Gespro
ken portret. 22.00 De drie discotiers: lich
te plaatjes. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40
Zeggen of laten zeggen: overdenking. VA
RA: 23.00 Socialistisch nieuws in Espe
ranto. 23.10 Weerklank: muziekrevue. 23.55-
24.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NpRV: 14.30 Van top tot teen, docu-
mentair programma over costuums. 14.35
Belle van Zuylen, documentaire, (herha
ling van 26 september 1962). 15.15 Pauze.
15.30-15.45 Voor de kleuters. 19.30 Alles
draait om moeder, TV-feuilleton. NTS:
20.00 Journaal. NCRV: 20.20 Memo. 20.35
Avonturen van Swiebertje, bloemlezing uit
de reeks TV-spelen voor de jeugd. 21.45
De muziekleraar, opera. 22.40 Dagslui
ting. NTS: 22.50-22.55 Journaal.
VOOR VRIJDAG
NTS: 14.30-15.30 Wandelsport: Feestelij
ke intocht Vierdaagse te Nijmegen. VARA:
19.30 Top of flop. NTS: 20.00 Journaal.
VARA: 20.20 Achter het nieuws. 20.45 Lek
ker gek doen, cabaretprogramma. 21.20
Filmvenster. 21.45 Johan Heesters Show:
Het komt op de seconde aan. NTS: 22.35-
22.40 Journaal.
