IN DE VISHAL EN OP ZEE
Vissen op
Uitbreiding van „Antonius
makreel met een zeesleepboot
Tocht met „Simson" bood
hengelaars veel plezier
W. J. Zwanenburg
overleden
Plaatwellers slaagden
voor „Bemetel"
4
WOENSDAG 31 JULI 1963
Wilde konijnen met
fles in leven gehouden
De eerste
Egmond
Van een onzer verslaggevers)
„We vissen nog twintig minuten",
klonk de stem door de luidspreker en
het klonk voor ieder als een doodvonnis.
Koortsachtig schoven we zeepieren aan
de haken en met een door de ervaring
van enkele uren hoog geworden tempo
slingerden we de lijnen in zee. De mo
lens ratelden, en angstvallig hielden we
de topjes van onze hengels in de gaten.
En ineens schoot het door me heen: In
één dag ben ik net zo hengelgek gewor
den als al die anderen.
Pleziervaart
Concurrenten
SUMS® M
laringvangslen
KW 37-90, KW 95-65, KW 22-17, KW 70-
0, KW 170-10, KW 7-40, KW 40-40 nog 25
ictten halen, KW 163-34 nog 50 netten
alen.
Gemiddelde vangsten: Katwijk 46, Sche
eningen 42, Vlaardingen 41.
)p zee
De haringtrawlers hebben zich gisteren
over de gehele Noordzee beziggehouden
met haringjagen. De grootste eenheden
bevonden zich tussen de 58 en 59 graden
noorderbreedte en konden dagvangsten
doorgeven van 60 tot 80 kantjes. Er werd
Bij de familie De Meer, Van Lennep-
laan 54 in Driehuis, worden drie jonge
wilde konijnen met de fles in leven ge
houden. In het naburige bos vonden
kinderen een nest met zeven jonge wil
de konijnen. Ondanks waarschuwingen
bleven kinderen het nest bezoeken en
elke dag kwamen kinderen hun ouders
huilend vertellen dat er een konijntje
overleden was. De heer De Meer heeft
uiteindelijk de drie overblijvende dier
tjes in bescherming genomen. Het voe
den van deze beestjes was voor het ge
zin De Meer, met vijf kinderen, een
probleem, daar om de twee uur drie
flesjes melk klaargemaakt moesten
worden waarna veel geduld werd ge
vergd voor het voeden zelf. Mevrouw
Amsen uit de Uranusstraat is toen ko
men helpen. Een veearts, die om advies
werd gevraagd, meende, dat het niet
goed mogelijk zou zijn, de drie kleine
konijntjes in leven te houden, maar de
heer De Meer heeft desondanks goede
hoop, dat het hem zal gelukken.
daar gevist met een stijve noordoostelijke
wind. Zuidelijker tot aan de 55 graden
noorderbreedte toe was 't prachtig zomer- 1
weer maar de vangsten waren zeer ver
schillend de schepen, die zuidelijke,
visten, kwamen maar net tot 50 a 60
kantjes als dagvangst. Enkele Schevening-
se trawlers die voor Scharenburg (Scar
borough) visten, maakten dagvangsten tot
100 kantjes bekend. Deze haring was mees
tentijds uit de toters gevist. Vanmorgen
werden er veel makrelen uit de eerste trek
scheepgezet. Dit bericht kwam van de
schepen, die binnen de 56 graden visten.
Wie weet, misschien redde hij het toch
nog! Het mocht niet zo zijn. Plotseling
klonk een kreet van het achterschip. Ieder
een liet zijn hengel in de steek en rende
naar het toneel van de grote zege. Trots
stond Willem Persoon temidden van een
bewonderende schare, een blinkende ma
kreel in de hand. De ban was gebroken.
Volijverig vatte iedereen het offensief
op. Lunchpakketten bleven vergeten lig
gen, geoffreerde brokjes haring konden
niet concurreren met de enorme makre
len, die er toch wel moesten zijn. De vis
grond bleek inderdaad vruchtbaar. Er wa
ren er, die drie makrelen tegelijk boven
water haalden. En toen men op een gege
ven moment besloot ook nog eens bij
Egmond een kijkje te nemen waren de
emmers al goed gevuld De hengels gin
gen even in de ruststand en eindelijk kon
men de lunch in alle kalmte gebruiken.
Lang duurde de stilte niet. Egmond
was snel bereikt en toen gingen de hen
gels weer overboord. Vaak geaasd met
stukken van de bij de Baloeran gevan
gen makrelen. De klasse verloochende
zich nu niet langer. Aan stuurboord vlo
gen de scharren en makrelen aan de lo
pende band het water uit en alleen de
arme Jan Stoevetie bleek niet op toeren
te kunnen komen. Hij kon eigenlijk nu
Het is begonnen zoals zoveel dingen be
ginnen: een praatje, zonder dat men zich
van enige consequentie bewust is. Zomaar
een gesprek over hengelen in het Amster
damse havenrestaurant, dat grote gevol
gen had. Directeur Van Alten zag ineens
één ding duidelijk: er zijn tal van hen
gelaars, die graag eens een dag echt op
zee zouden willen vissen. Hij heeft het
goed gezien. Toen de IJmuiden Stores,
Goedkoop en Wijsmuller samen met de
heer Van Alten tot een plan waren geko
men voor een eerste proeftocht regende
het meteen telefoontjes van liefhebbers.
De kans is niet gering dat hun kans nu
wel komt. Want de eerste tocht is een
groot succes geweest.
Gistermorgen zat een groot gezelschap
bovenin het havengebouw aan het ontbijt.
Grote kanonnen in de hengelsport, visse
rijbiologen uit IJmuiden en tal van jour
nalisten, al of niet deskundig op hengel-
gebied. De voortekenen waren gunstig.
Prachtig weer, een kalme zee. Al aan het
ontbijt was met het zeeziektespook afge
rekend. Men was er niet bang voor en dat
is bij deze ziekte het halve werk. Want
zegt men niet dat men eerst doodsbe
nauwd is om zeeziek te worden en als
men het eenmaal geworden is om niet
dood te gaan?
Het kon nu een pleziervaart worden. Ter
wijl Age Scheffer, auteur van onder
meer „Nachtboot naar Lemmer", op het
dek van de door de zon geblakerde ..Win
ston Churchill" van Goedkoop zichzelf
en anderen van zonnebrandolie voorzag
haalden verschillende collega's de ver
rekijkers te voorschijn. Aanvankelijk om
het bouwdok van de Coen- en TJtunnel-
segmenten op te sporen en rustieke plek
jes te bekijken, maar later goede dien
sten bewijzend bij het passeren van een
Engels schip, volgeladen met mooie
meisjes.
In snel tempo bereikte de ChurchillIJmui-
den, na de gasten eerst nog even een blik
te hebben gegund op een in de Neder
landse natuur ongewoon verschijnsel, na
melijk door de strenge winter doodgevro
ren populieren langs het kanaal.
IJmuiden betekende schutten in de klei
ne sluis en overstappen op de „Simson"
van .Wijsmuller, die de opvarenden langs
zomerhuisjes en badgasten de pieren uit
bracht, op weg naar de visgrond bij het
wrak van de „Baloeran".
De hengelkoorts was lang onder de op
pervlakte gebleven, maar nu brak hij zich
toch volledig baan. Kik Geudeker en Wil
lem Persoon zetten hun tot nu toe achter
de hand gehouden mutsen op, mevrouw
Ensing tooide zich met een imposante
zuidwester. Technische gesprekken over
voor- en nadelen van nylon, zeepieren en
spinners vervingen de mopjes, die volij
verig waren verteld en soms verbazend
snel het schip hadden gerond.
Concurrenten namen elkaar scherp op.
Kik Geudeker week niet van Willem Per-
soon's zijde, Jan Stoevetie zocht een goed
plekje aan bakboord. Garnalendeskundi-
ge nummer één Dolf Boddeke gooide als
één van de eersten in. Evenals zijn col
lega's Zijlstra en Posthuma was hij be
slist van plan de eer van de visserijbio
logen op te houden.
Het merendeel tipte toch Jan Stoevetie
als favoriet. Alles wees er op dat hij in
grote vorm was en toen de Simson tien
minuten stil lag kwamen de wedstrijd
commissarissen van IJmuiden Stores eens
even kijken wat hij al had gevangen. Zij
zagen eert ontgoochelend schouwspel: de
kandidaat voor de gele trui had nog rriet
eens ingegooid. Volijverig hielp hij de tal-
ij ke leken of in elk geval halve leken met
Willem Persoon toont trots de eerste
makreel. Naast hem Kick Geudeker.
De receptie van de „Antonius"-kliniek.
De slag kan beginnen. Jan Stoevetie
helpt Evert Grifhorst (links) met het
spoelen van het nylon op de molen.
het opwinden van het nylon op de werp-
molens, die aan de deelnemers waren ver
strekt.
Zijn ogen mochten dan al eens honge
rig afdwalen naar het zachtjes kabbe
lende water, dat soms rimpelde, wanneer
weer een van de concurrenten zijn aas
in de diepte had gestüurd, maar hij bleef
zijn pedagogische opvattingen trouw: de
ene honderd meter na de andere liet hij
aflopen ten dienste van collega's, die hun
kerden naar de ontmoeting met haaien en
zaagvissen.
pas aan de slag en dat bleek niet bevor
derlijk voor zijn vorm.
Terwijl de heer Goedkoop jr. onder het
goedkeurend oog van zijn Engelse echtge
note en de voorlichtingsvrouwe mej. Wal
ters het watervlak steeds feller met zijn
lood geselde, terwijl de heer Van der Lin
den zijn haken steeds opnieuw leeg naar
beneden stuurde en vol weer terug kreeg,
ondervond ik één van de grootste scnok-
ken uit mijn leven: ik had beet.
Als zesjarige iongen was ik eens met
mijn vader mee geweest en had toen ook
voor het eerst en het laatst een hengel
vast gehouden. De haak zat echter onmid
dellijk in de bodem vast maar toen ik hem
eindelijk dacht te hebben losgewrikt zag
Het Antoniusziekenhuis in IJmuiden zal, zoals men elders in dit blad kan lezen,
worden vervangen door een nieuw en groter ziekenhuis, dat achter het bestaande
zal verrijzen. De belangrijke uitbreiding van het huidige „Antonius", in semi perma
nente bouw, gaat echter onverminderd voort. Immers, de bouw van het nieuwe
ziekenhuis zal zes jaar duren en, aannemende, dat de goedkeuringen van de over
heden ook nog wel een jaar of twee zullen vergen, zou het niet in het belang van de
patiënten zijn, alles zo lang maar bij het oude te laten
De polikliniek van Antonius is meer dan
eens zo groot geworden, terwijl het in
strumentarium is aangevuld met het al
lernieuwste dat er op dit gebied is te ver
krijgen. De specialisten, die aan het zie
kenhuis zijn verbonden, hebben thans de
ruimte en de hulpmiddelen die zij voor
een goede uitoefening van hun werk nodig
hebben. Maar ook voor de lopende en lig
gende patiënten is nu alles veel en veel be
ter geworden. De patiënten van buiten en
die van uit het ziekenhuis zelf, hebben nu
aparte ingangen en wachtkamers en zij
worden bij het binnenkomen op de recep
tie snel en efficiënt geholpen. Hierbij zijn
kosten noch moeite gespaard.
In de polikliniek is ondergebracht de af
deling van de trombosedienst van het An
toniusziekenhuis, die, per 1 augustus offi
cieel gaat samenwerken met de trombose
dienst van het Roode Kruis. In dit lokaal
zwaait Zuster Francisca de scepter. Wan
neer men weet. dat vorig jaar achtduizend
„bepalingen" ten behoeve van trombose
patiënten in de gemeente Velsen (ten zui
den van het Noordzeekanaal) werden ver
richt, dan is daaruit wel de belangrijkheid
van deze afdeling af te leiden. Zuster
Zuster Francisca en haar auto.
Francisca beschikt thans over een eigen
auto, waarmee zij elke dag patiënten kan
bezoeken. Voorheen geschiedde dit met
huurauto's, een omslachtige en kostbare
aangelegenheid. Ook wordt door de nieu
we werkwijze, waarbij in bepaalde geval
len de patiënt thuis wordt geholpen, de
bezetting van het ziekenhuis enigszins ont
last.
Een juweel is de nieuwe, ruime afdeling
voor de fysische therapie, waarbij een
grote oefenzaal en een splinternieuw mo
dern vlinderbad.
Ook de röntgenafdeling is de realisering
van een lang gevoelde behoefte geworden:
een schoolvoorbeeld van efficiëncy en toe
passing van het allermodernste op dit ge
bied. Zo ook is het geval met de chirurgi
sche afdeling voor kleine chirurgische in
grepen.
Een geheel aparte kinderafdeling, voor
45 patiëntjes, met een isoleerafdeling voor
besmettelijke ziekten, nadert haar voltooi
ing en aan een aparte mannenafdeling
wordt na de bouwvakkersvakantie begon
nen.
Een belangrijke uitbreiding ondergaat
ook het keukencomplex.
Er heerst op het terrein van „Antonius"
waar eens een rijksopvoedingsinrichting
stond, een bouwactiviteit van jewelste!
Een overzicht van het achterschip. Op
de voorgrond is mevrouw Ensing in
volle actie, iets verderop wordt één
der hengelaars gelaafd.
ik tot mijn stomme verbazing een onder
maats voorntje boven water komen.
Maar dit was een echte beet die er niet
om loog. De hengeltop boog bijna dubbel
en indachtig wat ik eens in een hengel-
boekje gelezen had ging op judo-manier te
werk: meegeven en toch stiekem terrein-
winnen.
Het was geen haai, zoals ik eigenlijk
had gedacht. Maar .trots, toonde ik de
makreel aan ieder die het maar zien wil
de en van dat ippment af hengelde ik in
een voor mijn doen bezeten tempo. Toen
ik even opkeek zag ik dat iedereen het
zelfde dééd. En toen werd het duidelijk,
dat hengelen een koorts is, die je onver
hoeds kan grijpen. K
Een koorts, die waarschijnlijk duizenden
Jederlanders naar IJmuiden zal doen op-
ullen, als men inderdaad van de hengel-
jchten op de Noordzee een doorlopende
corstelling gaat maken, hetgeen na de
Een groot aantal leerlingen van de n.v.
De Plaatwellerij te Velsen-Noord heeft
deze maand examen gedaan voor de
Bemetelexamens A en B. De leerlingen,
opgeleid door de heer C. Druyven, in
structeur van de bedrijfsschool, zijn op een
enkele uitzondering na, voor hun examen
geslaagd. De niet-geslaagden mogen een
her-examen doen.
Geslaagd zijn voor booglassen: C. J. M.
Blüm (A); R. F. Brouwer (A en B); L. C.
Diemer (A); K. Haasnoot (A en B(; L. A. J.
Handgraaf (A); G. P. van den Heuvel (A
en B); F. J. Jonker (A en B); A. W. van
der Mey (A); J. M. W. Meyer (A en B).
C. J. P. Mijnen (A); H. P. Schulz (A en B);
D. de Vries (A); H. H. van Leeuwen (B):
H. B. S. Terbraak (B); W. de Valk (B)
R. A. Verschoor (B).
Voor plaat- en constructiewerken: P. J.
A. Poel (A en B) en Th. J. W. Vink (A
en B).
Op 55-jarige leeftijd is overleden de heer
W. J. Zwanenburg, mede-directeur van
Zwanenburg Zelfbedieningsbedrijven in
IJmuiden, Haarlem, Heemstede en Pur-
merend. Op vrijdag 2 augustus zal een
uitvaartmis worden gehouden in de Heilige
Engelmundus kerk te Driehuis, waarna de
begrafenis zal plaatsvinden op de R.K.
begraafplaats aldaar. De uitvaartdienst
begint om tien uur.
De „Simson" keert terug in de haven
van IJmuiden.
succesvolle trip van gisteren lang niet on
waarschijnlijk is.
„Als het goed gaat wordt er een boot
gekocht", zei de heer Van Alten voor de
tocht. Het is goed gegaan, want de heer
Van der Linden won de eerste prijs met
achttien stuks, en de heer Van Alten werd
tweede met twaalf. Kick Geudeker kon op
de derde plaats beslag leggen, Willem Per
soon haalde na de heer Knap en voor het
echtpaar Ensing de vijfde prijs. Maar Jan
Stoevetie kwam niet verder dan een hors-
makreeltje. Hij werd slachtoffer van zijn
hoge opvatting als hengelpedagoog, en zijn
poedelprijs was dan ook een pleister op
de wonde.
De visserijbiologen vielen dus niet in de
prijzen. Maar toch deed de heer Zijlstra
nog een uitspraak, die van belang kan zijn
vor verdere tochten: „Eén ding is wel vast
komen te staan op deze tocht: hoe meer
haken je gebruikt hoe groter de vangst."
Het gezelschap is veilig in Amsterdam
teruggekeerd. Bruinverband en boordevol
nieuwe sterke verhalen. En ik moet het
eerlijk toegeven: mijn makreel wordt ook
met de minuut groter...
t
