KOK
Het muziekfestival van Aix-en-Provence
WASAUTOMATEN
1298.-
Boeiend programma van De Nieuwe Komedie
Verdronken
De goede oude stuntlieden van
Hollywoodwaar zijn zij gebleven
De bijbel wordt verfilmd
De tiende symfonie van Mahler door
Britse musicoloog Cooke voltooid
tVOËNSDAG 31 JULI 1963
ENGLISH ELECTRIC
KRUISSTRAAT 5 HAARLEM
Een Hobbema vermist
Shakespearefestival in Den Haag
Na het geboortefeest
Advertentie
„Idomeneo", als noviteit gepresenteerd, droeg
weinig luister bij aan Mozart's operaglorie
'i i
VIER OPERA's stonden dit jaar, zoals in ons blad van
maandag aangekondigd, dus weer cp het festivalprogramma
van Aix en liet waren, half-om-half, twee reprises Mozarts
„Cosi fan tutte" en „Zauberflöte" en twee noviteiten:
„Idomeneo" van dezelfde meester en Richard Strauss'
„Ariadne auf Naxos". Na vijftien jaren is Aix, het mag als
bekend verondersteld worden, in de internationale opera
wereld een begrip, een merkteken van kwaliteit èn een
introductie geworden die alle zangers of zangeressen die
hier ooit zijn opgetreden, graag met vette letters in hun
curricula vitae, prijscouranten, folders en staten van dienst
plegen te vermelden. Een begrip waarvan de componenten
zijn: een hoge graad van kwaliteit van en homogeniteit
„Cosi fan tutte" en
de „Zauberflöte" be
horen met de „Ent-
führung", „Figaro" en
„Don Juan", sinds
lange jaren tot de
grondpijlers waarop
het Mozart-repertoire
van Aix gevestigd is
en slechts de muta
ties, die ook nü weer
in de solistenbezet
ting moesten worden
aangebracht, leveren
onder die omstandig
heden de welkome
of teleurstellende
verrassingen op. Ga
briel Dussurget, de
artistieke directeur
van het festival,
wiens ontdekkingen
van jong operatalent
nauwelijks meer te
tellen, zijn, had, na
Italië, Spanje, Duits
land en Oostenrijk,
dit/ jaar in het bij
zonder eens Engelse
bronnen aangeboord,
om een Ronald Dowd
als een martiale, hoe
wel wat te statische
heldenbas, een Wil
liam McAlpine als
vocaal-fraaie, doch
als acteur enigszins onwennige Idamante
in Idomeneo, en een John Pritchard als
meer slagvaardige dan gevoelige dirigent
van de „Zauberflöte", als zijn voornaamste
vondsten mee naar huis te kunnen nemen.
Uit andere hoeken en landen contrac
teerde hij nog 'eén, qua stem en gebaar;
geslaagde Dorabella voor de „Cosi": de
Milanese Maria Cazoni, die aldus de ge
duchte erfenis van Teresa Berganza
kreeg over te nemen; en hij engageerde
voor de niet minder veeleisende Ferran-
do-rol de jeugdige Pietro Bottazzo, die
drie jaar geleden in het zweet zijns aan-
schijns nog het zure brood verdiende als
arbeider in de rijstvelden op de vlakte
van de Po. Van het oude gilde bleef voor
al op de voorgrond Teresa Stich-Randall,
die met haar fabuleuze techniek, haar ver
maarde pianissimi èn haar soms wel ex
cessief in de lengte getrokken voordracht
speciaal de „Idomeneo" domineerde, die
men, op dramatische gronden, nu juist
wel graag wat meer vaart en wat min
der zware nadrukkelijkheid had gegund.
IDOMENEO IS, na „La Finta Sempli-
ce", „La Finta Giardiniera" en „II Re
Pastore", de vierde opera van Mozart, die
toen vijfentwintig jaren telde, heeft ge
schreven; zij was vcor de carnavalsfees
ten van München bestemd. Als tegenwicht
voor andere verpozingen en ontspannin
gen, kreeg Mozart de opdracht een ern
stige opera, een „opera seria" te schrij
ven, waarvoor de Salzburgse pastoor, Ab-
bé Varesco, hem de tekst zou leveren,
die hij zelf weer aan het bijbelverhaal
óver Jefta (of wel de Griekse legende
van Idomeneo) ontleende. Een verhaal,
dat vervuld is van bloedige heroïek, en
waarin de koning van Kreta, Idomeneo,
bij zijn terugkeer uit de Trojaanse oorlog,
tijdens een storm op zee de (onvoorzich
tige) eed zweert, uit erkentelijkheid voor
de overwinning het eerste levende wezen
dat hij bij zijn thuiskomst ontmoeten zal
te zulien offeren aan de god van de zee,
Neptunus, die niet met zich spotten laat.
Dat eerste levende wezen moet nu natuur
lijk juist uitgerekend weer 's-konings ei
gen zoon wezen, Idamante, die hij, na
een korte aarzeling en gewetensworsteling,
Drama en komedie dooreen geklutst:
scène uit Richard Strauss's „Ariadne
auf Naxos."
onder de leden van het solistenpersoneel, waarvan een deel
nog door de grootste Mozart-dirigent van deze eeuw, Hans
Rosbaüd, werd gevormd, een verfrissende levendigheid van
het toneelbeeld door middel van regie, decors en kostuums
en de opzet met de ouderwetse sleur te breken. Kortom,
een harmonie van Latijns en Mediterraans raffinement,
waarin ook de ganse natuur, of althans de omgeving, de
open lucht, de antieke kathedraal, de sterren, de platanen
en zo mogelijk zelfs nog de krekels zijn opgenomen. En de
vraag die zich elk jaar opdringt luidt derhalve: hebben de
keuze van het repertoire en van de medewerkers ook nu weer
beantwpord aan die hoge eisen, welke Aix aldus zelf aan
deze internationale orde heeft gesteld?
UIT MOZARTS BRIEVEN weten we dat
hij met de retorische tekst van de bra
ve abbé, wiens woordenstroom niet te stui
ten was, nogal erg in zijn maag zat.
Begrijpelijk, want diens figuren waren
zó van hun Griekse sokkels afgestapt om
met overvolle monden een niettemin even
onbewegelijk, zo niet onbewogen leven te
blijven leiden. Ofschoon de fabel toch wel
enige handeling en zelfs de nodige dra
matische spanningen heeft, had Varesco
kans gezien zijn helden en heldinnen tot
een soort wassenbeelden-galerij te bevrie
zen waarin ieder, in eindeloze relazen, de
persoonlijke moeilijkheden en verlangens
openbaarde, die Mozart dan maar in aria
en soli, die veelal een hele akte in beslag
nemen, in muziek kreeg te vertalen. Mu
ziek die, als contrast met de conventio
nale plichtmatigheden van de scenarist,
haar verrukkingen, bijzonder in de koren
en de orkestrale voor- en tussenspelen,
nóg zegevierender prijsgaf, maar die, an-
derszijds, toch duidelijk geremd werd in
haar psychologische functies (waarin Mo
zart. zijn meesterschap later bovenal be
wijzen en illustreren zou) omdat de Salz
burgse kapelaan nu eenmaal geen zijner
ledepoppen ook maar één schim van een
eigen karakter had meegegeven.
NOCH REGISSEUR Crochot, noch choreo
graaf Scribine, noch dirigent Peter Maag
had de stijl weten te vinden die, met wat
meer vaart en een iets lichtere toets, de
euvels van die pseudo-ernst, misschien
nog ten dele had kunnen overbruggen. Zo
dat nu ook hier de conclusie wel weer
moest luiden dat het voorgeslacht, na de
première van het werk in 1781 te Mün
chen, Idomeneo in Mozarts operaproduk-
metterdfead onthoofden wil; maar op 't tie niet ten onrechte verder links heeft
laatste moment schiet een orakel toe en laten liggen. Nieuwe luister heeft het stuk
maakt, zifch nog net van het geheven zwaard aan Mozarts genie als operacomponist
meester zodat het verhaal toch nog met dus stellig niet toegevoegd (maar geluk-
een hapoy ending, een huwelijk en een kig is de oude glorie dan ook nog lang
troonsbestijging besloten kan worden. niet uitgeput).
De terugkeer van Idomeneo (Ronald
Dowd) in Mozarts gelijknamige opera.
Uit een kantoor aan het Rokin te Am
sterdam wordt een schilderij vermist, ge
signeerd M. Hobbema, ter waarde van
naar schatting 3.000. Wanneer dit schil
derij een molenlandschap is verdwe
nen kan niet worden nagegaan.
De eigenaar, een verzamelaar, miste
het pas onlangs toen hij het doek aan een
kennis wilde tonen. Gisteren heeft hij aan
gifte gedaan bij de politie.
In Opwierde bij Appingedam is de 15-ja-
rige Ambonese jongen Johanis Alaraman
uit Appingedam verdronken. Hij wilde
met enige vriendjes het Eemskanaal over
zwemmen hoewel hij de zwemkunst niet
goed machtig was. Midden in het kanaal
verdween hij in de diepte. Uren later is
zijn lichaam opgehaald.
In de Maas bij de gemeente Lith is de
47-jarige J. Broeksteeg uit Oss bij het
zwemmen verdronken.
De 25-jarige Th. Overbeek uit Delden,
die met familieleden was gaan zwemmen
in een plas in Westerhoven nabij de Bel
gische grens is verdronken.
De 15-jarige F. Pelle uit Lage Zwalu-
we is in het Hollands Diep bij de Moêr-
dijkbrug verdronken. De jongen was on
geveer 30 meter van de kant bij laag wa
ter aan het spelen, toen hij plotseling in
een ongeveer twaalf meter diepe geul
stapte. Een reddingspoging van een 2Ö-ja-
rige broer faalde.
In een vijver langs de rijksweg Breda-
Rotterdam is de 18-jarige Simon van der
Berg uit Rotterdam, die met vakantie in
Breda verbleef, verdronken De jongen,
die goed kon zwemmen, heeft waarschijn
lijk in het midden van de vijver kramp
gekregen en is in de diepte verdwenen.
Een half uur later werd zijn stoffelijk
overschot opgehaald.
In een zwembad in het Brabantse Riet
hoven is het vijfjarig dochtertje van de
familie Van Gennep uit Eindhoven ver
dronken.
Het lichaam van de op 24 juli in de
haven van Bazel verdronken Albert Witte
uit de polder Eierland op Texel is op
gehaald uit het kanaal van Elzas nabij
het Franse plaatsje Kembs. De 15-jarige
jongen was van een rijnaak gevallen,
toen dit schip gemeerd lag in de haven
van Bazel. Het lichaam is door de stroom
meegevoerd naar het kanaal van Elzas.
Scène uit Mozarts „Cosi fan tutte".
V.l.n.r. Don Alfonso (Gabriel Bacquier
Fiorelilipi (Teresa Stich-Randall) en
Dorabella (Bianca Maria Cazoni).
IN TEGENSTELLING met de schijn en
de verwachting, bleek de keuze van
„Ariadne" van Richard Strauss, ondanks
diens hyper-germaanse en hoog-romanti-
sche origine, veel beter dan Mozarts „Ido
meneo" in het kader van het Provengaal
se muziekfeest te passen. De haast dui
velse virtuositeit, waarmee de componist
en zijn tekstdichter Von Hoffmannsthal
hier elementen en figuren van het klassie
ke drama en van het latere blijspel, Ariad
ne en Zerbinetto, Tryade en Arlequin,
Naiade en Scaramouche, monsieur Jour-
sen, leverde een hoor- en een schouwspel
dain en Bacchus, doereen wisten te klut
sen, leverde een hoor- en een schouwspel
op dat dirigent Pierre Dervaux, omringd
door een keurschare van sterren (waar
in Irmgard Seefried de hoogste kroon
spande) tot een feest voor oor, oog en
zinnen verhief. Een feest, waarmee Aix
als herdenkingsbijdrage voor Strauss' hon
derdste geboortedag de rest van de we
reld, inclusief zijn eigen vaderland, bo
vendien nóg ruim een jaar vóór is ge
weest, om zo wellicht tevens „amende
honorable"* te willen maken voor de con
sequente verguizing, die sedert vijftien ja
ren hier het deel van de Duitse meester
is geweest.
Toen de persagentèn in Hollywood zich
zelf public relations consulenten gingen
noemen, verdween er veel van de pret in
Hollywood. Geen enkele „public relations
man" zou ooit Ned Farrington hebben ge
creëerd, maar „persagent" Dave Epstein
deed dit. Jarenlang vpist hij in de film
bladen verhalen te krijgen dat de New-
yorkse producer Ned Farrington in de stad
was om te confereren met regisseurs, ster
ren, cameralieden en componisten, alle
maal klanten van Epstein. Steeds wist hij
de namen van zijn klanten op deze wijze
bi druk te laten verschijnen.
Toen, op zekere dag, besefte Jim Hena-
yhan van de „Hollywood Reporter", dat
ér geen' "FdrriifiWriW"~'iestbnd. Hij schreef
een prachtige necrologie over Ned Farring
ton, die in de Reporter verscheen. En Ep
stein was er heel blij mee, omdat de na
men van al zijn klanten er in voorkwa
men als slippendragers.
VAN DE NIEUWE KOMEDIE zullen in het komènde seizoen de volgende
acteurs en actrices deel uitmaken: Etha Coster, Truus Dekker, Diana Dobbel-
man, Trees van der Donck, Mart Gevers, Nel Kars, Rosemarijn van der Sluis,
Maria Verheyden, Mary Wagenaar, Kitty van Wijk, Dirk Decleir. Joop van der
Donk, Bob Goedhart, Paul van Gorcum, Jan Juray, Jan van Kastóren, John
Kelly, Hans Keman, Jan Korevaar, Peter van der Linden, Cees Pijpers, Ferenc
Schneiders, Henk Somers, Cor Stedelinck, Herman Vinck, Henk Votel, Dolf de
Vries, Willem Wagter en Kees Waterbeek.
HET NIEUWE SEIZOEN wordt geopend
met „De rondgang van Maaier Makaber"
van Michel de Ghelderode in een vertaling
van Remco Campert. De première van deze
voorstelling, waarmee het gezelschap de
vorig jaar overleden Waalse auteur wil
eren, heeft in de regie van Johan de
Meester plaats op 16 september in de
Koninklijke Schouwburg van Den Haag.
Daarna volgen begin oktober „De knecht
van twee meesters" van Goldoni in regie
van Erik Vos, en „Het lemen wagentje",
een oud-Indisch stuk van Koning Cudraka
dat door Johan de Meester geregisseerd
zal worden. De vertaling is van J. H. Leo
pold. Het stuk is omstreeks 300 n. Chr.
geschreven; de auteur noemde zich Ko
ning Cudraka uit hoffelijkheid jegens zijn
koninklijke mecenas. De Nieuwe Komedie
zal dit seizoen herdenken dat Shake
speare 400 jaar geleden geboren is. Het
plan om in de voormalige Willemskerk in
Den Haag, veranderd in de vorm van het
oorspronkelijke Shakespeare-theater, een
festival te geven, kon niet doorgaan door
verboden van brandweer en bouwpolitie.
Nu zal dit plaats hebben in het Haagse
Diligentia, dat zodanig verbouwd wordt
dat het publiek althans gedeeltelijk rond
om het podium zal kunnen zitten.
IN DE MAAND APRIL 1964 zal er elke
middag en avond een Shakespearevoomtel-
ling worden gegeven: „Leer om Leer" in
de regie van Johan de Meester, „Spel der
bereiden zich voor op de ramp die wel
komt, maar niet de hele wereld vernietigt.
Het oude thema van marionettenspelen
de dood die rondtrekt, zich bedrinkt en zo
diep inslaapt dat men denkt dat hij dood
is is door De Ghelderode uit de kinder
lijke folklore overgeheveld naar het eigen
tijdse toneel. „In een sfeer die soms ver
bijstert door de extravagante consequen
ties van de gevoelens, hartstochten, driften,
laat De Ghelderode hier aan zijn verbeel
dingen vrij spel, gestuwd en gesteund door
een zeldzaam poëtische kracht",' aldus de
regisseur.
„HET LEMEN WAGENTJE" van Koning
Cudraka betreft het verhaal van een
beeldschone danseres, die voor een haar
belagende zwager des konings vlucht in
het huis van een kóópman, wiens edele
karakter hem dwingt van zijn laatste be
zit een parelsnoer voor haar te kopen, ter
vervanging van juwelen die de danseres
Vergissingen" in een nieuwe enscenering in zijn woning is kwijtgeraakt. De konink-
van Erik Vos, en een speciaal voor deze
gelegenheid samengesteld Shakespeare-
programma, bestaande uit scènes, mono
logen en liedjes, dat onder de titel „What's
in a name" wordt gespeeld in regie van
Johan de Meester en Erik Vos. Voorts zul
len er lezingen worden georganiseerd,
voordrachtsavonden en muziekrecitals, alle
betrekking hebbend op Shakespeare en
diens periode. Evenals bij de voorstellingen
van „De Perzen" het geval was, zal men
in samenwerking met de Nederlandse
Spoorwegen scholieren uit het hele land
de gelegenheid bieden onderdelen van dit
Shakespeare-festival bij te wonen. De pre
mière van „What's in a name" heeft plaats
op 8 april. Het festival wordt op 2 mei
gesloten.
VAN HET BESTAANDE repertoire blij
ven gehandhaafd: „De geschiedenis van de
soldaat" (in samenwerking met leden van
het Brabants Orkest), tekst Ramuz, muziek
Strawinsky, regie Erik Vos; „De gecroonde
Leersse" van Michiel de Swaen, in de
regie van Erik Vos; „De heer van Pour-
ceaugnac" van Molière, regie Erik Vos;
„Marieken van Nieumeghen" in de regie
van Johan de Meester, /vlet de beoogde
premières beschikt de Nieuwe Komedie dus
over een indrukwekkend repertoire.
„DE RONDGANG van Maaier Makaber"
van Michel de Ghelderode zeeman, sol
daat, journalist, archivaris, wereldreiziger
is een tragi-komische klucht over de
dood. De grote Maaier Makaber, Nekrozo.
thanos, stelt er zichzelf in voor als de Em
gel van het Kwaad die het einde der we>
reld aankondigt door een komeet. De be^
woners van het koninkrijk Breugelland
lijke zwager probeert later opnieuw de
danseres te overmeesteren waarbij hij haar
wurgt. Hij klaagt dan de koopman wegens
moord aan, maar de danseres, die slechts
bewusteloos was, daagt tijdens het proces
op om de onschuld van de koopman aan tè
tonen, met wie zij dan eep lang en geluk
kig huwelijksleven tegemoet gaat. Het spel
is zeer poëtisch en de taal een bewer
king door de dichter Leopold van een
grote schoonheid, aldus de regisseur. „De
diepe wijsheid en rijke filosofische inhoud
van dit stuk hebben het tot de meest be
wonderde werken van de klassieke In
dische litteratuur doen gaan behoren".
MET BIJZONDERE verwachtingen zal
het schouwburgpubliek ook de opvoering
van „De knecht van twee meesters" van
Goldoni tegemoet zien, welk stuk in de op
voering door het Piccolotheater uit Milaan
indertijd diepe indruk heeft gemaakt in
ons land. Vele malen is gewezen op de
verwantschap van Erik Vos' regie-opvat
tingen met die van de Italiaanse meesters.
Peter van der Linden zal de hoofdrol
spelen.
De filmmaatschappij Colombia Pictures
heeft bekendgemaakt dat er een contract
voor 20 miljoen dollar (72 miljoen gulden)
is getekend voor de film „De Bijbel." De
overeenkomst is in Londen getekend tus
sen Columbia Pictures en de producent
Dino de Laurentiis. De opnamen zullen
worden gemaakt in Italië, Egypte en
Spanje en voorts in de studio's van De
Laurentiis buiten Rome.
Peter van dér Linden (hier in „Dè
„Zeereis" van Schehadé) zal in het
komende seizoen bij De Nieuwe
Komedie de hoofdrol spelen in „De
knecht van twee meesters" van Goldoni.
Bill Thomas én Bill Pine, die later pro
ducers werden, waren ook persagenten van
de oude school. Mae West begon een film
die „It ain't no Sin" heette. Pine en Tho
mas kwamen op het idee om 200 papegaai
en te leren steeds maar „It ain't no Sin"
te zeggen. Het was het mooiste koor dat
zïj zich konden denken, 200 papegaaien, en
steeds maar „It ain't no Sin". Zij waren
klaar om de papegaaien aan te bieden,
toen de producer de titel veranderde in
„Shè done him wrong".
Geen public relations man zou ooit de
beroemde Arabische stunt van Jim Moran
uitgehaald hebben. Dat was 15 jaar gele
den. Moran, toen nog persagent, stuurde
een afgezant naar dë nachtclub Ciro om
te vertellen, dat een zoon van de miljar-
dnAr-oliekoning Saoed in de stad was en
die avond de show wilde bijwonen. In zijn
hele geschiedenis heeft Ciro nooit zulke dik
ke rode lopers uitgelegd. Er werden spe
ciale Arabische delicatessen bereid. Er
werden zelfs een paar buikdanseressen ge-
engageerd. Moran zelf, opgemaakt door
Max Factor, verscheen met een gevolg
van lakeien; niemand twijfelde er aan, dat
hij een Arabische prins was. Natuurlijk
had Moran een paar vrienden bij de pers
getipt. Toen hij wegging opende Moran
een tas met juwelen allemaal van glas
die hij.bij wijze van fooi over de vloer
uitstrooide. Kalm liep hij weg, terwijl mu
sici, gasten, kellners en balletmeisjes om
de juwelen vochten.
Brendan Behan, de Ierse toneelschrijver
en kampioen drinkebroer, heeft bekendge
maakt, dat hij op het punt staat vader te
worden. Zijn 38-jarige vrouw Beatrice ver
wacht in december hun eerste baby. Bren
dan zei, dat hij voornemens is na het ge
boortefeest de drankfles van zich af te
schuiven om zijn nieuwe verantwoordelijk
heden beter aan te kunnen. ..Als de baby
er is zullen wij zoveel hebben dat ons
aan huis bindt zei hij dat er niet
meer zoveel verleiding zal bestaan om me
een stuk in de kraag te drinken." Beatri
ce, een begaafde kunstenares, zei dat Be
han reeds bezig is zijn leven te beteren.
Zij voegde hieraan toe: „Sinds hij zes we
ken geleden uit New York kwam is hij
niet meer naar het ziekenhuis geweest.
Onder zand bedolven. In Diever (Dr.)
is de 9-jarige Rudolf Klok onder het zand
bedolven. Hij was met een broertje en twëe
neefjes een hol aan het graven in het zand.
Het hol stortte in en de jongen verdween
onder het zand. Een vakantieganger wist
hem vrij snel uit te graven, maar het was
reeds te laat.
DE TIENDE symfonie van Mahler,
die nog niet voltooid was toen de com
ponist in 1911 stierf, is voltooid door een
Britse musicoloog en de weduwe van
Mahler heeft toestemming gegeven het
werk uit te voeren. Eerder had mevr.
Mahler bezwaren tegen de uitvoering
te berde gebracht. Een woordvoerder
voor het Mahler Genootschap in New
York heeft meegedeeld, dat het werk
volgende zomer uitgevoerd zal worden
door het Londens Symphonie Orkest
onder leiding van Bertolt Goldschmidt.
TOEN MAHLER stierf was er van de
symfonie een compleet eerste deel, een
bijna voltooid derde deel „Purgatorio"
twee scherzo's en een lange finale. De
eerste- en derde delen zijn vaak ten ge
hore gebracht. Vele musici, ook wijlen
Bruno Walter, een autoriteit inzake Mah
ler's muziek, menen dat alleen Mahler
de partituur had kunnen voltooien. Maar
in de zomer van 1960 nam Deryck Cooke, ren".
een Britse musicoloog, het op zich het
werk af te maken. Cooke voltooide het
werk op de twee scherzo's ha en deze ver
sie werd in 1960 door de B.B.C. uitge
voerd.
Mevr. Mahler, dié in New York woont,
heeft later een rechterlijk verbod laten
uitvaardigen, waardoor de B.B.C. geen op
namen van het stuk mocht maken en
Cooke verboden werd de partituur uit te
geven. Cooke begon opnieuw de schetsen
van Mahler te bestuderen en vulde de
leemten in de scherzo's op.
Inmiddels begonnèn bandopnamen van
de B.B.C.-uitzending in circulatie te ko
men. Leden van het Mahler Genootschap
hoorden ze. Zij waren geestdriftig en dron
gen er bij mevr. Mahler op aan haar
toestemming te geven. Dat deed zij. In
een brief van 13 april 1963 schreef zij
Cooke wat zij voelde bij het horen van
het werk: „Ik was diep bewogen door
de uitvoering. Ik heb de dirigent Harold
Byrns, onmiddellijk verzocht het werk nog
een keer te spelen. Ik werd mij toen be
wust dat het ogenblik was dat ik mijn
vroegere beslissing moest herzien. Ik heb
nu besloten u volledige toestemming te
geven het werk waar ter wereld uit te voe-
i
