AGATHA CHRISTIE VERTELT:
PANDA EN DE MEESTER* F LES SER
3
DE PROGRAMMA'S
HET
RODE
SEIN
Zes toneelstukken in
Edinburgh Festival
„Othello" en „Macbeth"
bij Haagse Comedie
NEGEN MUZEN
T oneelopdr achten
DONÖERDAG 8 AUGUSTUS 1963
9
nabeschouwingen
Haiti-reportage
Kerkelijk nieuws
Het Shakespeare-jaar
MENSEN DIE
HET GOED
BEKUKEN
KIEZEN
ARISTONA
Koop nü een Aristona en geniet van
de grandioze sportevenementen op
10 en 11 augustus
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN WIELRENNEN
CONCOURS HIPPIQUE IN BLARICUM
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN WIELRENNEN
ATLETIEKWEDSTRIJDEN TE ROTTERDAM
zaterdag:
zondag:
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
3)
„Het heeft werkelijk geen zin hier nog
verder op door te gaan. Welterusten,
oom Alingtop".
Hij verliet haastig het vertrek en liep
de donkere hal door naar de voordeur.
De deur viel met een slag achter hem
dicht.
Hij riep een taxi aan, die juist een
vrachtje had afgezet bij een huis even
verderop in de straat, en liet zich naar
Grafton Galleries rijden.
Daar bleef hij een ogenblik in de in
gang van de balzaal staan het dui
zelde hem. De lawaaiige jazzmuziek, al
die lachende en pratende mensen het
was of hij in een andere wereld was
verplaatst. Had hij alles gedroomd?
Had die bittere woordenwisseling met
zijn oom werkelijk plaatsgevonden?
Juist zweefde Claire voorbij een
lelie in een wit-met-zilveren japon die
haar rank figuurtje strak omsloot. Ze
glimlachte hem toe en haar gezichtje
stond rustig en sereen, 't Moest alle
maal een boze droom geweest zijn.
De muziek zweeg. Claire was vlak
bij hem en keek naar hem op. Voor
hij 't wist had hij haar ten dans ge
vraagd en lag ze in zijn armen. De
muziek begon weer.
Hij voelde haar zwaar op zijn arm
leunen en vroeg:
„Moe? Wi! je liever even zitten?"
„Graag, als je 't goedvindt. Ergens
waar we rustig kunnen praten. Ik wou
je iets zeggen."
Nee, het was geen droom. Met een
bons kwam hij op de aarde terug. Hoe
had hij dat gezicht ooit rustig en sereen
kunnen vinden? Het was zo'n dodelijk
beangst gezichtje.Hoeveel wist ze?
Hij vond een stil plekje en ze gingen
naast elkaar zitten.
„Ziezo," zei hij, een opgewektheid
voorwendend die hij niet voelde, „en
wat had je me nu te vertellen?"
Ze hield de ogen neergeslagen en
■peelde nerveus met l\aar ceintuur.
„Êet is zo moeilijk.
„Zeg het maar, Claire."
„Zie je, ik zou zo graag willen dat
ie.dat je een poosje wegging."
Hij keek haar verbijsterd aan. Hij
had van alles verwacht, maar dat niet.
„Wil je dat ik wegga? Waarom?"
„Omdat.ach, ik kan ook maar
neter helemaal eerlijk tegen je zijn. Je
bent ten slotte een gentleman en je bent
mijn vriendIk wil dat je weggaat
omdat ik.omdat ik te veel van je
ben gaan houden."
„Claire!"
„O, denk alsjeblieft niet dat ik zo
verwaand ben te denken dat jij.ooit
van mij zou gaan houden, 't Is alleen
zie je, ik.ik ben niet erg gelukkig
en.o, ik wou maar dat je wegging."
„Maar Claire, weet je dan niet dat
ik ontzettend veel van je houd, al van
't eerste ogenblik dat ik je ontmoette?"
Ze sloeg haar ogen verbijsterd naar
hem op.
„Jij? Van mij? Al die tijd al?"
„Van het begin af."
„O!" riep ze. „Maar waarom heb
je met dat niet eerder verteld? Toen
had ik nog naar je toe kunnen komen!
Waarom vertel je me dat nu pas, nu
het te laat .is?
Ach nee, ik praat onzin. Natuurlijlc
had ik niet naar je toe kunnen ko
men.
„Wat bedoel je, Claire, dat het nu
te laat is? Is het.om wat mijn <oom
weet?"
Ze knikte. Tranen liepen over haar
wangen. t
„Luister, Claire, je moet dat niet al
lemaal geloven. Denk er maar niet
meer aan. Je gaat met mij mee; ik
zal wel voor je zorgen en je bescher
men."
Hij sloeg zijn armen om haar heen
en trok haar tegen zich aan. Hij voel
de haar beven onder zijn aanraking.
Toen rukte ze zich los.
„Nee, nee, ik wil het niet! Begrijp
je 't dan niet- ik zou het niet kun
nen! Het zou gemeen zijn, echt ge
meen. Ik heb altijd goed willen zijn en
nu... nee, ik wil niet slecht zijn!"
„Toe, alsjeblieft," zei ze, „ik wil zo
graag goed zijn.
Zwijgend stond Dermot op en liet
haar alleen. Hij was te ontroerd en
haar woorden hadden hem te diep ge
troffen dan dat hij met haar wilde ar
gumenteren.
Hij liep naar de vestiaire om zijn
jas en hoed te halen en liep daar
Trent tegen 't lijf.
„Hé, Dermot, ga je nu al weg?"
„Ja, ik ben vanavond niet in de stem
ming om te dansen."
,,'t Is een vervelende avond," meen
de Trent somber. „Maar jij hebt mijn
zorgen tenminste niet."
Dermot, bang dat Trent hem in ver
trouwen wilde nemen, schoot haastig
in zijn jas. Geen confidenties, in vre
desnaam, dat niet!
„Tot kijk, hoor," zei hij vlug. „Ik
ga naar huis."
„Naar huis? En die waarschuwing
.van de geesten dan?"
,,'k Zal 't er toch maar op wagen.
Slaap lekker, Jack."
Dermots flat was vlakbij eA de korte
wandeling door de koele nachtlucht deed
hem goed. Hij opende, de voordeur, liep
de gang door en knipte het licht in
zijn slaapkamer aan. En plotseling,
voor de tweede keer die dag, over
meesterde hem het gevoel van drei
gend gevaar. Het rode sein flikkerde.
De sensatie was zo sterk, dat de ge
dachte aan Claire er zelfs even door
op de achtergrond werd geschoven.
Gevaar! Hij verkeerde in gevaar, nu,
in deze kamer!
Tevergeefs trachtte hij met zichzelf
de spot te drijven. Hij herinnerde zich
maar al te goed de keren dat het rode
sein hem tijdig gewaarschuwd had en
hij net op 't nippertje aan de dans
ontsprongen was. Hoofdschuddend om
zijn eigen bijgeloof deed hij zorgvuldig
de ronde in de flat. Misschien hield
zich ergens een misdadiger verborgen.
Maar hij ontdekte niets ongewoons.
Zijn bediende, Milson, was uit en de
flat was volkomen leeg.
Hij keerde naar zijn slaapkamer te
rug en kleedde zich langzaam uit. Het
gevoel van gevaar bleef even sterk. Hij
ging naar een lade om er een zakdoek
uit te halen en bleef plotseling stokstijf
staan. Midden in de la, onder de zak
doeken, was een eigenaardige bobbel.
Nerveus schoof hij het stapeltje opzij
en tastte er onder. In zijn hand hield
hij een revolver.
Stomverbaasd bekeek Dermot het wa-
pen. Het was een enigszins ongewoon
model en bij onderzoek bleek dat er
kort tevoren één schot uit gelost was.
Iemand moest die revolver diezelfde
avond in de la hebben gèlegd, want
Dermot wist zeker dat het ding er nog
niet gelegen had toen hij zich voor
tafel ging verkleden.
Hij stond op 't punt de revolver
weer in de la te leggen, toen een door
dringend gebel hem deed opschrikken.
Het bellen hield aan en klonk onge
woon luid in de stille flat.
Wie kon dat zijn, op dit uur van
de nacht?
Het antwoord op die vraag echode
door zijn hoofd: Gevaar, gevaar, ge
vaar!
Instinctief draaide Dermot het licht
uit, schoot zijn overjas aan die op een
stoel lag en deed de voordeur open.
Voor de deur stonden twee mannen en
Dermot herkende een blauwe uniform.
Politie!
,~,Mr. West?" vroeg een van de beide
mannen.
Het kwam Dermot voor of er eeuwen
verliepen voor hij antwoordde, maar in
werkelijkheid waren het slechts enkele
seconden. Toen zei hij, de uitdrukking
loze stem van zijn bediende imiterend:
„Mr. West is nog niet thuis.".
„Zo, is hij nog niet thuis?" Nou, dan
zullen we maar naar binnen gaan en
daar op hem wachten".
„Nee, dat doet u niet".
„Hoor eens even, beste man, ik ben
inspecteur Verall van Scotland Yard en
ik heb hier een bevel tot inhechtenis
neming van je baas. Wil je 't zien"?
Dermot las het papier dat hem werd
voorgehouden, deed althans of hij het
las, en vroeg toen verbluft:
„Waar is 'dat voor? Wat heeft-ie ge
daan?"
„Moord. Sir Alington West uit Harley
Street".
Dermot dacht dat hij door de grond
ging. Het duizelde hem. Hij liep naar
de zitkamer en draaide het licht aan.
De inspecteur volgde hem.
„Doorzoek de flat", beval hij de an
der. Toen wendde hij zich tot Dermot:
„Jij blijft hier. Denk erom, je pro
beert niet weg te flippen om je baas te
waarschuwen. Hoe heet je?"
„Milson meneer".
„Het rode sein" is het eerste
van een reeks korte verhalen
door de beroemde Engelse
detective-schrijfster Agatha
Christie die wij in de loop van
de maand augustus zullen
publiceren.
„Hoe laat verwacht je meneer West
terug, Milson?"
„Dat weet ik niet, meneer. Hij is
naar een bal, geloof ik. In Grafton
Galleries".
„Daar is hij ongeveer een uur gele
den weggegaan. Is hij intussen niet
thuis geweest?"
„Niet dat ik weet, meneer. Dan zou
ik hem wel gehoord hebben".
Op dat ogenblik kwam de agent uit
de andere kamer terug. Hij had de
revolver in zijp hand. De inspecteur
bekeek het wapen met voldoening.
„Dat maakt de zaak rond", zei hij
tevreden „Dan moet hij toch binnen
geslopen zijn zonder dat jij 't gemerkt
hebt. Milson. Hij is er gloeiend bij. Dan
ga ik nu maar, Cawley, jij blijft hier
voor 't geval West nog mocht terugko
men. En hou een oogje op deze man
hier. Hij kon wel eens meer weten dan
hij bekennen wil".
De inspecteur spoedde zich weg.
Dermot trachtte van Cawley bijzon
derheden over de moord te weten te
komen, en de man bleek nogal spraak
zaam.
„De zaak is zo duidelijk als wat",
zei hij tenslotte. „Ze hebben de moord
bijna onmiddellijk ontdekt. Johnson, de
bediende, was net naar bed gegaan toen
hij een schot hoorde. Hij weer, naar
beneden en daar, lag Sir Alington, dood,
schot door z'n hart. Hij heeft ons met
een opgebeld".
„Dus eh.'t is een uitgemaak
te zaak?" waagde Dermot nog te vra
gen.
„O, absoluut. .Die jonge West was
met z'n oom meegekomen en Johnson
heeft gehoord dat ze slaande ruzie
hadden. De oude heer dreigde zijn neef
te onterven en toen zei je baas dat hij
t»3m zou doodschieten of zo iets. En
geen vijf minuten later klonk dat schot.
Geen speld tussen te krijgen!"
Inderdaad geen speld tussen te krij
gen. Dermot zonk het hart in de schoe
nen toen hij zich realiseerde hoe over
weldigend de bewijzen tegen hem wa
ren. Er was geen andere uitweg dan
de vlucht. Zijn brein werkte koortsach
tig.
Eindelijk stelde hij voor thee te gaan
zetten, iets waar Cawley gretig mee
instemde. Hij had de hele flat al door
zocht en wist dus dat er geen achter
uitgang was.
Dermot kreeg toestemming naar de
keuken te gaan, waar hij de ketel op
zette en ijverig met kopjes «n Schotel
tjes begon te rinkelen. Toen sloop hij
naar het raam en schoof het op. De
flat lag op de tweede verdieping en bui
ten langs het venster liep de lift vbor
de leveranciers, die langs een stalen
kabel op en neer ging.
Bliksemsnel klom Dermot het raam
uit en liet zich langs de kabel naar
beneden glijden. Het metaal gleed als
een gloeiend mes langs zijn handpal
men, maar hij zette zijn tanden op el
kaar en hield vol.
Even later liep hij langs de achter
zijde van het huizenblok en wilde juist
voorzichtig de hoek omsluipen toen hij
tegen iemand aanbotste die op het trot
toir stond. Tot zijn stomme verbazing
herkende hij Jack Trent. Jack scheen
onmiddellijk het gevaar van de situatie
in te zien; hij greep hem tenminste bij
zijn arm en fluisterde dringend:
„Grote goden, Dermot, blijf hier niet
rondhangen gauw!" en hij trok hem
mee een paar straten door. Toen riep g
hij een voorbijrijdende taxi aan, ze
sprongen erin en Trent gaf de chauf-
feur zijn eigen adres.
„Dat is voorlopig de veiligste plek en g
daar kunnen we dan rustig bespreken g
wat we verder doen moeten om die s
idioten op een ander spoor te brengen, g
Ik kwam naar je toe in de hoop je
nog tijdig te kunnen waarschuwen, maar g
de politie was me net even -voor", s
„Ik wist niet eens dat je ervan wist.
Jack, je gelooft toch niet.
„Natuurlijk niet, ouwe jongen, geen
ogenblik daar ken ik je te goed
voor. Maar dat neemt niet weg dat je g
lelijk in de knoei zit. Ze vroegen me
't hemd van 't lijf: hoe laat je bij 3
Grafton Gélleries was gekomen, hoe
laat je weer weggegaan was, enfin, ga g
maar door. Maar wie kan die oude
baas in vredesnaam vermoord hebben?
Heb jij enig idee, Dermot?"
„Nee geen flauw idee. En die vent
moet de revolver in mijn la hebben
gestopt. Hij moet wel heel goed op g
de hoogte zijn geweest".
„Verduiveld raar was die seance,
hè?. „Ga niet naar huis"! Was natuur-
lijk voor die atme ouwe West bedoeld. f§
Hij is wél naar huis gegaan en nu =j
is-ie dood".
„Op mij sloeg het ook," zei Dermot.
„Ik ging naar huis en vond een ver-
stopte revolver en een inspecteur van
politie."
„Straks krijg ik ook nog een beurt," j|
zei Trent. „Zo, we zijn er."
Hij betaalde de chauffeur, deed de g
voordeur open en ging Dermot voor,
de donkere trap op naar zijn kamer gj
op de eerste verdieping.
„Voorlopig ben je hier veilig," zei gj
hij. „Nu kunnen we de koppen bij el-
kaar steken en kijken wat we het beste
kunnen doen." s
„Ik ben een idioot geweest," zei g
Dermot opeens. „Ik had niet moeten
vluchten - dat was een stomme streek
D^ hele zaak is een komplot en g
waarom lach je in 's hemelsnaam?"
Want Trent leunde achterover in zijn s
stoel en schudde van het lachen. Er
was iets afschuwelijks in dat gelach g
er was trouwens iets afschuwelijks g
in de hele man.
Er blonk een vreemd licht in zijn g
ogen g
„Een komplot. ja, en een verduiveld gj
listig komplot ook," gniffelde hij. „Je
bent erbij, Dermot!"
Hij trok de telefoon naar zich toe. g
„Wat ga je doen?" vroeg Dermot. jg
„Scotland Yard opbellen. Zeggen dat-
hun mannetje hier veilig achter slot en g
grendel zit. Ja, ik heb de deur op slot
gedaan en de sleutel zit hier in mijn jg
zak. O nee, je hoeft niet zo naar die g
deur achter me te kijken dat is g
Claires kamer en Claire doet de deur gj
altijd aan haar kant op slot. Ze is g
bang voor me, zie je. Ze is allang bang g
voor me. Ze weet altijd precies wanneer =j
ik aan dat mes denk, dat lange, scherpe jg
mes Nee, dat doe je niet!" Dermot g
had een beweging gemaakt of hij op g
hem toe wildé vliegèrï, maar de arider
had opeens een revolver iri zijn hand.
„Dat is de tweede,1' gHriïïikte Trent g
„De eerste heb ik in jouw la gelegd g
nadat ik de ouwe West ermee om g
zeep had geholpen. Waarom kijk je zo g
over m'n hoofd heen? Kijk je nog altijd g
naar die deur? Helpt je niet, hoor. jg
Zelfs al zou Claire hem opendoen
en misschien doet ze dat voor jou wel g
dan zou ik je toch neerschiten voor g
je bij haar was. Niet in je hart, niet 3
om je dood te maken, nee, alleen maar 3
om je te beletten weg te komen. Je g
weet, Dermot, ik bep een goed schut- g
ter. 'k Heb zelfs je 'leven gered, gek g
die ik was. Nee, doodschieten zal ik g
je niet. Ik wil dat je opgehangen wordt g
jawel, opgehangen. -
Dat mes heb ik niet voor jou no- jg
dig, maar voor Claire, de mooie Claire g
Dat wist die ouwe West verdraaid goed g
Weet je wat-ie hier kwam doen van- g
avond? Kijken of ik krankzinnig was
Hij wou me laten opsluiten zodat ik g
Claire niet zou kunnen doodsteken g
met m'n mes. Maar ik ben slim ge- g
weest. Ik heb jullie huissleutels ge- g
gapt, van jullie allebei, en zodra ik g
op het bal was ben ik 'm weer ge- 3
smeerd. Toen ik jou zijn huis uit zag g
komen ben ik naar binnen gegaan en g
heb hem doodgeschoten en daarna ben g
ik naar jouw flat gegaan en heb de g
revolver onder je kleren verstopt. Ik g
was bijna gelijk met jou weer op het g
bal en toen ik ja goeiennacht zei heb ik 3
de sleutel weer in je jaszak gestopt g
Niets van gemerkt, hè? Je mag het g
allemaal best weten geen mens kan g
ons hier horen en als je opgehangen g
wordt wil ik dat je weet aan wie je g
dat te danken hgbt. Je hebt geen g
schijn van kans om te ontsnappen, g
Man, wat een goeie bak om je dood g
te lachen! Waar denk je nou aan, hè?
Verduiveld, Dermot, waar kijk je zo g
naar?" g
„Waar ik aan denk? Aan iets wat g
jij daarnet gezegd hebt. Ik geloof dat g
jij er beter aan gedaan zou hebben, g
Trent, vanavond niet naar huis te g
gaan."
„Wat bedoel je?"
„Kijk eens om."
Trent draaide zich met een ruk om. g
Op de drempel van de aangrenzende g
kamer stonden Claire en inspecteur g
Verall. g
Trent reageerde bliksemsnel. De re- g
volver knalde éénmaal en trof doel. g
Hij viel voorover op de tafel. De in- g
specteur vloog naar hem toe, terwijl g
Dermot als in eeen droom Claire aan- g
staarde. Allerlei verwarde gedachten jjj
schoten door zijn hoofd. Zijn oom g
hun ruzie het grote misverstand g
de scheidingswetter. in Engeland, die
Claire nooit zouden toestaan van g
haar krankzinnige echtgenoot te schei- g
den „we moeten allemaal medelijden g
met haar hebben" Set komplot tus- g
sen haar en' Sir Alington, dat Trent g
sluw had doorzien haar wanhopige g
kreet: „Ik wil niet slecht zijn...!"
Maar nu nu zou alles anders wor- g
den.
De inspecteur richtte zich op.
„Dood zei hij ontstemd.
„Ja," hoorde Dermot zichzelf zeggen 3
„Hij is altijd een goede scherpschut-
ter geweest.
EINDE
Het voor-programma „Een zomerse dag
op de Loosdrechtse plassen" liet in een
prettig aan elkaar geprate reeks van
fraaie scènes de vele watersportmogelijk
heden zien, die dit zo populaire recreatie-
bied te bieden heeft. „Achter het
Nieuws" bracht een prettig stukje sensa
tie in de reportage van de uitstekend
gefilmde record-rit Ede-Apeldoom, die de
stunt-automobilist José Canga op twee wie
len maakte. Een sterke, Franse reportage
over Haïti, de bedreigde politie-staat van
dictator Duvalier completeerde deze ru
briek. De ons onbekende wereld van de
spionage werd bijzonder sluw en meedo
genloos getekend in een nieuwe aflevering
van de Dick Powell-serie. Hazel Court,
Cecil Kellaway en „producer" Powell zelf
TIJDENS HET Edinburgh International
Festival, dat gehouden zal worden van
18 augustus tot 7 september, zullen zes
toneelstukken worden opgevoerd. Vier van
de stukken zijn premières voor Groot-
Brittannië. Een en ander is bekendge
maakt door de Earl of Harewood, artistiek
leider van het Festival, tijdens een on
langs gehouden persconferentie in Edin
burgh. Alle stukken worden in het Engels
ten tonele gebracht, drie ervan zijn ver
taald. De zes schrijvers zijn van oor
sprong Schots, Iers, Australisch, Noors,
Frans-Roemeens en Duits.
DE EERSTE TWEE weken van het fes
tival wordt in de Assembly Hall Martin
Walser's „The Rabbit Race" gegeven,
vertaling van Ronald Duncan. Walser, die
'n 1927 in Wasserburg werd geboren, wordt
door de. critici beschouwd als een schrij
ver van satires in de stijl van Brecht.
Het stuk handelt over de onfortuinlijke
carrière van een zekere Alois Grubel, zijn
gelatenheid gedurende zijn verblijf in een
concentratiekamp tijdens Hitiers bewind
en zijn verblijf in een zenuwinrichtingY>n-
der een later regime. De laatste week van
het Festival wordt Bernard Shaw's „St.
Joan" in de Assembly Hall opgevoerd.
In het Gateway Theatre gaat de herha
ling van het eerste stuk van Roddy Mac-
millan „All in Good Faith". In het Ly
ceum Theatre wordt de eerste week van
het Festival de wereldpremière gegeven
van „The Unshaven Cheek", een stuk van
de eminente Australische schrijver Ray
Lawler, de schrijver van „The Summer
of the Seventeenth Doll". Het stuk speelt
in Australië, met associaties aan het noor
den vain Engeland en is het verhaal van
een man die poogt een evenwicht te vin
den tussen de waarden van het verleden
en de steeds wisselende omstandigheden
van het heden.
In dit theater wordt de tweede week
Ibsen's „When We Dead Awaken" ten to
nele gebracht in een nieuwe vertaling van
Michael Meyer. Het zal worden gebracht
door de '39 Theatre Company, een titel
waarachter de namen schuil gaan van
drie Ibsen-kenaers J. H, Lavs<tie, Cas
per Wrede en Michael Elliot, die alle drie
reeds lang dit laatste stuk van Ibsen wil
den brengen. The English Stage Company
van het Royal Court Theatre in Londen
zal de laatste week van het Festival/ in
het Lyceaum Theatre het nieuwe stuk van
Ionesco „The Ceremony'" opvoeren, in
een vertaling van Donald Watson. Het
stuk dat zal worden geregisseerd door
George Devine is een sprookje waarin
Berenger (Ionesco's „Everyman") nu king
Berenger, worstelt met het probleem van
de dood.
Legaat. De heer H. K. Mulder, land
bouwer te Staphorst, die kortgeleden is
overleden heeft zijn gehele vermogen ge
legateerd aan de Hervormde Gemeente
aldaar. Het vermogen word# op 300.000,
geraamd.
gaven mooie typeringen van geheime agen
ten in dit dubbel-sterke verhaal. Het ge
sprek, dat onder de titel „Geschonden
Beeld" op het scherm kwam, paste wat
moeilijk in dit lichte avondprogramma;
geprikkeld door een zekere nieuwsgierig
heid, zal niettemin menigeen door de be
heerste wijze, waarop dr. Plokker en zijn
ondervrager drs. Emile van Moerkerken
de stof behandelden, begrip gekregen heb
ben van het nut en de therapeutische
waarde, die de vrije en minder vrije beel
dende expressie heeft bij de behandeling
van geestes- en zenuwzieken. De ingelaste
filmscènes waren veelal zeer boeiend.
Keurig op tijd leverde de N.T.S., ge
steund door commentator Barend Barend-
se, de reportage van de finale om het we
reldkampioenschap achtervolging voor
profs, waarin Peter Post ten onder ging!
tegqn de Italiaan Faggin. Een andere fi
nale, die van 't Loosdrecht-Jazz-Concours
1963 in de Jachthaven Van Dijk werd voor
de liefhebbers waarschijnlijk het hoogte
punt van deze VARA-uitzending. Het beeld
dat een camera-team onder leiding van El
len Blazer van dit concert gaf, was veelal
mooi en mede gelet op de beperkte
ruimte waarin daar gewerkt moest wor
den nog aardig gevariëerd. Jammer ge
noeg was een deel van het jeugdige audi
torium zich al te zeer bewust van de aan
wezigheid van t.v.-camera's. Daardoor
kwamen duidelijk gespeelde reakties op
het scherm, die deze eindstrijd meer op
een Lionel Hampton- of Hallyday-verto-
ning dan op een eerlijke jazz-gebeurtenis
deden lijken.
J. Damshuizer
De Haagse Comedie zal het Shake
speare-jaar 1964 dubbel luister bijzetten.
Behalve de al eerder aangekondigde voor
stellingenreeks van „Othello", waarin Ko
van Dijk en Paul Steenbergen om en om
de rollen van Othello en Iago zullen spe
len, staat ook „Macbeth" op het pro-
gramrpa.
De premières van de beide tragedies
hebben respectievelijk in februari 1964 en
in oktober van dit jaar plaats. „Othello"
wordt geregisseerd door Bob de Lange,
„Macbeth" door Joris Diels.
Nederlands Danstheater. Het Neder
lands Danstheater heeft met de opnamen
in de Cinetone-studio's in Duivendrecht
van de balletten „Feestgericht", „Klaar.
af" en „Valkuil" voor de Westduitse tele
visie het vierde seizoen besloten. In dit
seizoen 1962/63 werden tien premières uit
gebracht. De eigep inkomsten van het Ne
derlands Danstheater in het huidige sei
zoen liggen ruim vijftig percent hoger dan
in het seizoen 1961/1962.
Film over stierengevechten. Orson
Welles ;s voornemens om van de winter
in Spa^nje een film óver stierengevechten
te vervaardigen, me4.«Elizabeth, Taylor en
twee Spaanse stierenvechters in de hoofd
rollen, aldus meldt het Spaanse persbu
reau Cifra uit Malaga.
Welles zei tot de stierenvechters Antonio
Ordonez en Andres Vasquez tijdens een
diner in het hotel Marbella, dat hij de
film zal regisseren, produceren en er ook
zelf in zal optreden. De film zal gebaseerd
worden op het leven van twee stieren
vechters.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen heeft De Nederlandse
Comedie, De Haagse Comedie en de toneel
groepen Centrum en Studio in staat gesteld
respectievelijk aan W F. Hermans, Jan
Staal, J. P. Naeff en A. Koolhaas, opdracht
te verlenen een toneelstuk te schrijven,
dat in samenwerking met een regisseur of
dramaturg tot stand zal moeten komen.
Advertentie
flmtottaK]
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc.s. 7.00-24.00
NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Dagopening.
7.20 Klassieke grammofoonmuziek. 7.45
Actualiteiten. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte
grammofoonmuziek. 8.30 Gitaarspel (gr.)
8.45 Duitée volksliederen (gr.) 9.00 Voor
de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor dé
vrouw. 10.00 Grammofoonmuziek. 10.15
Morgendienst. 10.45 Pianorecital: klassie
ke en moderne muziek. 11.15 Voor oudere
luisteraard. 12.00 Lichte grammofoonmu
ziek. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.33 Licht instrumentaal trio.
12.53 Grammofoonmuziek, eventueel actua
liteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Licht instru
mentaal kwintet. 13.35 Lichte grammofoon
muziek. 14.25 Omroeporkest en solist:
Klassieke en moderne muziek. 15.30 Lichte
pianomuziek (gr.). 15.45 Weense walsen
(gr.) 15.55 Licht ensemble. 16.15 Duizend
schoon, wenken voor de tuin. 16.30 Ka
mermuziek uit heden en verleden: oude
muziek. 17.00 Voordracht.' 17.20 Vocaal en
semble: moderne liederen. 17.40 Beursbe
richten. 17.45 Licht pianospel (grj 18.00
Accordeonorkest. 18.20 Zuidzee - klanken
luisteraars. 12.00 Lichte grammofoonmu-
18.50 Regeringsuitzending: Verklaring en
toelichting. 19.00 Nieuws en weerpraatje,
19.10 Nieuwe Nederlandse liedjes. 19.30
Radiokrant. 19.50 Licht ensemble: muziek
uit de twintiger jaren. 20.10 Radiophilhar-
monisch orkest, groot koor en solisten: Mo
derne muziek. 21.10 Bronckhorst, geschie
denis in puin, sonografie. 21.40 Viool en
piano. (gr.). Amusementsmuziek. 21.55
Oude kamermuziek (gr.). 22.05 Koor en
instrumentalisten: gewijde muziek. 22.30
Nieuws en SOS-berichten. 22.40 Wijd als
de wereld, lezing. 23.00 Lichte grammo
foonmuziek. 23.25 Licht vocaal ensemble
(gr.). 23.35 Lichte grammofoonmuziek.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc.s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA
12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30
VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00-24.00 VARA
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Klaarwakker: lichte grammofoonmuziek,
reportages, mededelingen en commenta
ren. (Om 7.35 Van de voorpagina). 8:00
Nieuws en socialistisch strijdlied. 8.18
Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Ochtend
gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Moderne
grammofoonmuziek. VPRO: 10 00 Boekbe
spreking. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Babysitten: lichte grammofoonmu
ziek met commentaar. 10.50 Lichte gram
mofoonmuziek. 11.00 Voor de kleuters.
11.15 Pianoduo: klassieke muziek. 11.40
Magisch orgelspel: lichte muziek. AVRO:
12.00 Licht orkest. 12.30 Mededelingen t.
b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Sport en re
creatie, afgewisseld met grammofoonmu
ziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Licht or
kest. 14.00 Kinderkoor. 14.20 De oudste
stad van het Graafschap Holland: pro
gramma over het Brabantse Geertruiden-
berg. 14.35 Strijkkwartet: klassieke mu
ziek. 15.10 De geschiedenis van een boek,
litterair programma. 15.35 NIA Zigeuner
festival. VARA: 16.00 Klassiek pianocon
cert (gr.). 16.30 Licht ensemble met zang
solisten. 17.00 Voor de zieken. 17.30 Mu-
sette-orkest. 17.50 Actualiteiten. 18.00 Nws.
18.15 Licht instrumentaal 'kwartet. 18.35
Roemeens orkest. 19.00 Voor de kinderen.
19.10 Muziek voor kinderen, "(gr.). VPRO:
19.30 Moderne liederencyclus (gr.). 19.50
Weekend agenda. 20.00 Nieuws. 20.05 Het
landschap van de stad, gesprek. 20.20
Franse chansons. 20.40 Op bezoek bij an
deren, gesprek. VARA: 21.00 Rotonde, ge
varieerd programma 22.30 Nws. VPRO:
22.40 Zeggen of laten zeggen, overden
king. VARA: 23.00 Socialistisch nieuws in
Esperanto. 23.10 Weerklank, muziek-revue.
23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL, 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Lich
te muziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Geva
rieerde muziek. 12.50 Beursberichten. 13.00
Nieuws. 13.15 Programma voor uitgesla
pen mensen. 14.00 Nieuws. 14.03 Kamer
muziek. 15.10 Casinoconcert. 16.00 Nieuws.
16.03 Beursberichten. 16.09 Kamermuziek
17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek bij de
thee. 18.00 Nieuws. 18.03 Lichte orkestmu
ziek. 18.20 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws
19.40 Lichte muziek. 20.00 Amusements
muziek. 20.45 Klassieke en moderne mu
ziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Volksmuziek.
22.30 Jazzmuziek. 23.00 Nieuws. 23.05 So
praan met pianobegeleiding. 23.25 Gram
mofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
KRO: 14.30 Voor de vrouw. 15.15 Pauze.
15.30 Voor de kinderen. NTS: 15.45-18.00
Eurovisie: Wereldkampioenschappen wiel
rennen te Herenthals. KRO: 19.30 Een pa
radijs voor bavianen, Engelse t.v.-film.
19.40 Zomerwedstrijd, (dl. 4). NTS: 20.00
Journaal. KRO: 20.20 Van de Brandpunt
redactie. 20.35 Zo ik iets benFlitsen
uit het leven en werk van Louis Couperus.
NTS: 22.00 Eurovisie: Aïda, opera, in het
Romeinse Openluchttheater te Verona (Ita
lië). 23.15-23.20 Journaal.
VOOR VRIJDAG
AVRO: 19.30 Rooster... magazine voor
de rijpere jeugd. NTS: 20.00 Journaal en
weeroverzicht. AVRO: 20.20 Ripcord 4.
TV-feuilleton. 20.45 In AVRO's Televizier.
21.00 Marika Rökk Show, muzikaal amu
sementsprogramma. 22.00 Nederlanders in
Israël (II), filmreportage. NTS: 22.30-22.35
Journaal.
2. De onbekende figuur die Panda zo plotseling uit
de nevelen zag opdoemen gedroeg zich erg vreemd, zo
dat Panda het maar beter vond hem eerst even op een
afstand gade te slaan. Het baasje, dat in een sierlijk
gewaad gestoken was, liep mompelend in brede cir
kels om een grillig gevormde steenklomp, waarop hij
een fles geplaatst had. „Wat zou daar inzitten?" dacht
Panda nieuwsgierig, „het is vast iets heel bijzonders.
Die meneer doet zo geheimzinnig." Voorzichtig kwam
hij naderbij zodat hij kon opvangen wat de onbekende
mompelde. Het klonk nogal verward: „De gedachte is
gewekt. Nu rijpen, rijpen... en destilleren opdat de es
sentie in volle rijkdom overblijft." En na deze vreemde
alleenspraak pakte hij de fles op en drukte snel een
kurk in de hals...
