Behandel uw smaak
■1 met zachtheid
Maandenlange waarnemingen
gingen aan treinroof vooraf
ASPIRIN®
Rusk had pas vandaag het
gesprek met Kroesjtsjev
Postuum eerherstel voor
Slansky-groep in Praag
WERELDNIEUWS
J
Van dag tot dag
Zes prelaten uit
Hongarije naar
het concilie
Belastingvrijdom in
Monaco afgelopen
De relatie tussen
Hongarije en VS
Brits conservatisme en vertrouwen
in de medemens verzet zich tegen
de nodige veiligheidsmaatregelen
De Gaulle levert
zijn derde slag
om hegemonie
Uitstel voor Gromyko een verrassing
Cepicka en Kopriva uit partij gezet
^Praatótoel
Een echte
ontspanning.
0p de'
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963
3
en
Persbureau vergiste zich
illllll
Mm DE SIGARET MET HET
NIEUWE MICRONITE FILTER
Precisie
V rijwilligers
ongestoorde vakantievreugd
cfaar staat BAYER achter
Vroegere overvallen
De Guardian
i
Cri Stellweg
Uit al wat de vertellende en schrijvende
Amsterdamse oud-commissaris Voorde
wind de laatste tijd in weekblad- en
televisie-interviews heeft beweerd is
althans één ding wel duidelijk geworden:
namelijk dat de autoriteiten groot gelijk
hadden toen zij hem in 1949 op half salaris
uit de politiedienst lieten vertrekken. Want
een man, die zich op het standpunt stelt
dat een politie-functionaris „niet te veel
wetskennis" moet hebben, die na een ge
vecht tussen een arrestant en een politie
man tot laatstgenoemde zegt: „voor mijn
part had je hem doodgeslagen; dan waren
wij van een hoop last af geweest", en die
er nu prat op gaat dat zijn ondergeschikten
destijds met opzet een souteneur hebben
laten verdrinken, zo'n man paste toen
bepaald al niet meer in 't politie-apparaat
van Nederland.
Het is begrijpelijk, dat de boekjes van
de oud-commissaris veel gelezen worden.
Er zijn nu eenmaal altijd en overal dui
zenden lieden die bewondering hebben
voor krachtpatserij, voor de mentaliteit
van „jongens, sla d'r maar op en geen
gehannes met wetsartikelen!", en voor de
theorie dat ontoerekenbaarheid alleen
maar „flauwe kul" is. En er zijn nóg meer
lieden die gillen van enthousiasme als zij
lezen dat zelfs een oud-commissaris van
politie over zijn voormalige superieuren
zegt: „je wordt toch door die snotapen in
Den Haag tussen de benen gelopen"; dat is
immers een heerlijke rechtvaardiging
voor de ontelbare maatschappelijke mis
lukkelingen die hun chefs, hun werkgevers
en desnoods allen die meer hebben bereikt
dan zijzelf als „snotapen" kwalificeren.
Het is dus geen wonder dat de heer Voor
dewind met zijn boekjes goed geld ver
dient; eerder is het een wonder dat zo
weinigen zich storen aan de vermaning
van de auteur zelf: „Je moet die lectuur
niet te serieus nemen; het is eigenlijk
leesvoer".
En zo zou men de hele figuur Voorde
wind niet te serieus moeten nemen. Hij is
76 jaar; hij droomt nu van zijn „helden
daden" van n halve eeuw geleden en legt
daar al dromende waarschijnlijk een flink
schepj": op, vooral nu hij heeft gemerkt
dat elk schepje de verkoop van zijn boek
jes bevordert. Dat verhaal over die ver
drinking (dat hij overigens voor de
televisie al aanmerkelijk heeft verzacht)
klonk oorspronkelijk ook een beetje als de
opschepperij van een oud-geworden
cowboy die dagdroomt: „in m ij n t ij d
heb ik ongewapend wel een half dozijn
Indianen om zeep gebracht". Het^zau .ons
danook niet verwonderen als er na het
onderzoek door de procureur-generaal mr.
De Zaaijer van dat hele verhaal weinig of
niets zou overblijven.
Maar zelfs in dat geval blijft de heer
Voordewind een figuur die geen dag te
vroeg uit het Nederlandse politie-apparaat
is vertrokken. Als schrijver van „sterke
verhalen" moge het hem voor de wind
gaan, ak verdediger van verouderde, bar
baarse en een uiterst primitieve denkwijze
verradende ideeën zoals „hang het gespuis
maar op!" heeft hij de wind volkomen
tegen. En het heeft niet de minste zin dat
hij tegen die wind probeert op te tornen.
De heer Voordewind is in de samen
leving van 1963 nog slechts een curiositeit
uit lang vervlogen jaren.
WENEN (Reuter) Hongarije heeft er
in toegestemd dat meer vertegenwoordi
gers van de Hongaarse rooms-katholieke
kerk aan de tweede zitting van het oecu
menisch concilie in Rome deelnemen, zo
hebben welingelichte kringen in Boedapest
meegedeeld. Paus Paulus VI had de Hon
gaarse regering hierom gevraagd. De Hon
gaarse delegatie naar de tweede zitting van
het concilie, die 29 september begint, zou
uit zes man bestaan. De eerste zitting
werd door drie Hongaarse bisschoppen bij
gewoond.
Volgens politieke waarnemers in Wenen
beoogt de Hongaarse regering met dit ge
baar, de betrekkingen met het Vaticaan en
met de rooms-katholieke kerk in Honga
rije te verbeteren. De drie nieuwe leden
van de delegatie zijn mgr. Schwartz-Eg-
gerhofer, de apostolisch delegaat van Esz-
tergom, mgr. Vince Kova, bisschop van
Vac, en mgr. Alexander Klempa, suffra
gaanbisschop van Veszprem.
MONTE CARLO (Reuter) Het parle
ment van Monaco heeft de conventie ge
ratificeerd die een einde maakt aan de be
lastingvrijheid in het prinsdom. De con
ventie is de vorige maand door de Fran
se Nationale Vergadering geratificeerd.
Monaco heeft erin toegestemd belasting
te heffen van zaken die meer dan 25 per
cent van hun handel met Frankrijk voeren.
Franse onderdanen dié in Monaco wonen
zullen Franse inkomstenbelasting moeten
betalen, tenzij zij reeds voor oktober 1957
in Monaco woonden.
WASHINGTON (AFP) Over de vol
ledige hervatting van de diplomatieke be
trekkingen tussen de Verenigde Staten en
Hongarije is nog geen enkele beslissing
genomen, zo is officieel in Washington mee
gedeeld. Het. persbericht, dat wij gisteren
publiceerden, moet op een misverstand
hebben berust, zo wordt gezegd.
Mogelijk heeft dit bericht gesteund op
een verkeerde uitleg van het feit, dat
de Amerikaanse zaakgelastigde in Boe
dapest, die met vakantie in Amerika is,
zal terugkeren.
Het State Department zei, dat beide lan
den er wel naar streven hun relatie weer
te brengen op het niveau van vóór de
Hongaarse opstand, maar daarvoor moe
ten nog tal van kwesties worden geregeld.
Advertentie
KENT
T£f'LT^
JCIUSIVË
KING-SIZE
P. LORILLARD COMPANY, U.S.A. - FIRST WITH THE FINEST CIGARETTES - THROUGH LORILLARD RESEARCH
(Van onze correspondent)
LONDEN Volgens officieuze becijfe
ring bedraagt de buit van de overval op
de posttrein Glasgow-Londen ongeveer
30 miljoen gulden. Het grootste deel er
van bestond uit gebruikte bankbiljetten,
die door banken waren verzonden ter ver
nietiging. De nummers ervan zijn niet be
kend. De National Provincial Bank heeft
alleen al 5 miljoen gulden verloren.
De banken hebben 250.000 gulden uitge
loofd voor inlichtingen die tot opsporing
van de daders kunnen leiden. De minis
ter van posterijen, die zijn vakantie heeft
onderbroken, heeft daar nog 100.000 gulden
aan toegevoegd.
Er bevonden zich ook diamanten onder
het gestolene. Men neemt aan, dat de ban
ken en, de diamantfirma's verzekerd wa
ren. De posterijen keren slechts maximaal
200 gulden uit voor poststukken die verlo
ren zijn gegaan.
hrr.'vt* "jt 3^ £ir> Jttf >0 C,1SC*'
De roof is de meest fantastische wild-
\Vest-bvbrval sinds dé Britse posttreinen
in 1838 begonnen te rijden. Zij werd uit
gevoerd met een zeer grote precisie, die
waarschijnlijk is gebaseerd geweest op
maandenlange verkenningen en waarne
mingen met de chronometer langs de
spoorbaan. Pas na de overval herinnerden
de mensen in het naburige Cheddington
zich, dat zij wel eens 1 men hadden ge
zien die filmopnamen van de langsdave-
rende trein maakten.
Op kleinere schaal hebben zich vooral
de laatste jaren wel meer geslaagde roof
overvallen op- postwagens van passagiers-
treinen voorgedaan, maar hier was spra
ke van een* „rijdend postkantoor". De 120
postzakken uit de wagons werden in een
minimum van tijd langs de steile helling
naar een vrachtauto gesleept, terwijl ma
chinist en stoker met handboeien om
machteloos toeziende op de spoordijk la
gen.
De bende verdween in het holst van de
nacht, terwijl de sorteerders in het andere
deel van de trein, dat afgekoppeld was,
rustig brieven bleven uitzoeken. Aangezien
de trein op deze lange route vaak moet
stoppen, wekte het oponthoud bij het P.T.T.
personeel aanvankelijk namelijk geen arg
waan. Tenslotte ontdekte de zich achterin
bevindende conducteur dat het voorste
deel van de trein ontbrak en maakte alarm.
Dit kostte veel tijd, omdat er een wande
ling van tien minuten mee gemoeid was.
Het voorste deel van de trein met haar
waardevolle inhoud was gescheiden van de
rest van de wagens.
Achteraf beschouwd lijkt het allemaal
erg eenvoudig, maar uit de wijze waarop
het signaal van groen in rood werd ver
anderd en uit de manier van loskoppe
ling blijkt, dat men met vakmensen te
doen heeft. Mep vraagt zich zelfs af waar
om een dergelijke overval niet eerder is
gebeurd Want het is ten enenmale on
mogelijk om alle signalen langs de lange
spoorlijnen te beveiligen.
Natuurlijk is er weer een storm van
verontwaardiging opgestoken over een ze
kere nonchalance, die in Engeland al ja
ren belangrijke geldtransporten kenmerkt.
De voorzorgsmaatregelen die in post
treinen worden toegepast zijn geheim,
maar afdoende zijn ze in geen geval. Men
weet alleen, dat het personeel uit vrijwil-
Advertentie
ligers bestaat die extra salaris genieten
en speciaal worden geselecteerd.
Dat de conducteur blijkbaar geheel ge
ïsoleerd in de achterste wagon zit en niet
wist wat er voorin de trein gebeurde, is
onbevredigend.
Bij vroegere overvallen en ook bij post-
diefstallen op de stations is al vaker ge
bleken, dat men heel lichtvaardig met de
ze zendingen omspringt. Overal op de gro
te Londense stations liggen de postzakken
meestal onbewaakt voor het grijpen. Aan
genomen moet worden dat met geldzendin
gen net zo slordig wordt omgesprongen.
Maar een zekere argeloosheid is ken
merk van het gehele Britse maatschappe
lijke leven. Men bezit hier op allerlei ge
bied een groot, heilzaam aandoendti-rmaar
vaak naief vertrouwen in de medemens.
Het komt misschien omdat Engeland
een eiland is en nooit Napoleons centra
listische prefectuurstaat heeft gekend of
Hitiers Gestapo.
Het aangeboren conservatisme speelt
natuurlijk ook 'n grote rol. Maatregelen
die vroeger overbodig waren, zijn volgens
al te velen thans evenmin nodig
Pas heel langzaam gaan banken en fir
ma's na hard leergeld te hebben betaald
er toe over hun vervoer van kostbare zen
dingen te laten beschermen, hetzij door de
pantserkorps, bestaande uit ongewapende,
luguber uitziende krachtpatsers.
Het is mogelijk, dat dezelfde hoogst in
telligente figuur die achter een vroegere
recordroof van bankbiljetten zat, ook aan
de touwtjes trok van deze nieuwe operatie.
Op 21 mei 1952 werd door zeven mannen
in het hartje van Londen een geldzending
ter grootte van 2,3 miljoen gulden uit een
postauto geroofd. Tot nu toe bleven de da
ders onopgespoord. Er werd toen 145.000
gulden als beloning uitgeloofd en 400 men
sen gaven inlichtingen, maar geen er
van leidde tot de ontdekking van het ge
stolene.
In 1960 werden op het zuidelijke spoor
wegnet tussen Londen en de kust niet
minder dan drie treinen tot stilstand ge
bracht en beroofd. In februari van dit
jaar klom een bende aan boord van de
trein met post naar Ierland, bedreigde het
personeel van de postwagen en ging er
met 17 aangetekende pakketten vandoor.
In dezelfde maand werd op het station
van Brighton 150.000 gulden uit een post
zak gestolen door mannen die zich als
kruiers voordeden.
Twee jaar geleden heeft een oppositielid
van het Lagerhuis tevergeefs een voorstel
ingediend, om een speciaal soort wagon
te gebruiken, die praktisch voor rovers
ontoegankelijk was.
Hoe dit ook zij, de politie staat tegen
over een ontzaglijke taak, vooral omdat
er een tekort aan politiepersoneel bestaat.
Niet alleen de posterijen en de spoorwe
gen worden met een regelmaat van de
klok geplunderd, ook de vrijdagse overval
len op loontransporten en de voortdurende
juwelen- en schilderijenroof uit villa's en
herenhuizen zijn berucht. Er wordt op de
ze wijze jaarlijks voor ongeveer 1400 mil
joen gulden gestolen.
Het banditisme in Engeland, dat over
een zorgvuldig telwerk gaande eiger^. spio
nagedienst beschikt, heeft dan ook de vorm
van een -grote- industrie aangenomen, waa-r-
bij het vooroorlogse Chicago slechts "kin
derspel is.
MANCHESTER (Reuter) Het libera
le Britse blad de „Guardian" schrijft dat
president De Gaulle nu in de meest am
bitieuze fase van zijn politiek is aange
land. Deze fase is het vestigen van een
langdurige Franse politieke alleenheer
schappij in Europa.
„Dat dit zijn politiek is blijkt duidelijk
uit zijn daden, zijn geschriften en zelfs
uit zijn redevoeringen", zo verklaart het
blad.
„Hij heeft voor drie potentiële mededin
gers gestaan: de Amerikanen die het vas
teland nog domineren, Groot-Brittannië,
dat zich zeker tegen zijn plannen zou ver
zetten wanneer dit in een positie was om
dat te doen, en de overtuigde federalis
ten in Europa.
Hij heeft, zoals wij weten, de Britten met
succes als mededingers verslagen, en is
goed op weg met de Amerikanen hetzelf
de te doen, die de leiding over Europa in
ieder geval meer als een last dan een
lust hebben gevoeld".
EfiDe 4erde - en- -handigste groep tegen
standers zijn de voorstanders en autoritei-
te» van de .-Europese I Economische Ge
meenschap, Vooral Spaak en profesSór
Hallstein. Daar rekent hij nu mee af."
GAGRA (AP) De Amerikaanse minis
ter var. Buitenlandse Zaken, Dean Rusk,
die gisteren wat onwennig in een te warm
kostuum, in de zonnige Russische rivièra
landde, werd bij zijn aankomst in Gagra
begroet door de burgemeester van het na
bij gelegen Sotsji, Pjotr Bazjanov. Zijn
Russische ambtgenoot Gromyko die als
tolk optrad, deed geen moeite alle begroe
tingswoorden van Rusk te vertalen. Hij zei
Brazjanov enkele woorden in het Russisch,
wendde zich tot Rusk en zei: „Ik heb hem
gezegd dat u goed tegen het weer kunt."
Gromyko, die vóór z'n aankomst niet op
de hoogte van het schema van het bezoek
scheen te zijn, zei daarop tot Rusk: „U
zult vanavond vrij zijn. Tot morgenoch
tend 10 uur." Rusk leek verbaasd over het
uitstel van de ontmoeting met Kroesjtsjev
en antwoordde: „Goed."
De uitgestelde bespreking van Rusk met
Kroesjtsjev is vandaag doorgegaan. Mor
gen gaat Rusk naar Bonn.
Woensdag bezocht hij Leningrad, waar
hij zich vermaakte met Russische kinde
ren in de tuinen van het Peterhof het
fabelachtige paleis, dat door tsaar Peter
de Grote aan de Frinse Golf werd ge
bouwd.
De voornaamste attractie van het Pe
terhof vormen de uitgestrekte tuinen met
hun tientallen fonteinen, waarvan sommi
ge speciaal bedoeld zijn om op de lach
spieren te werken. Een fontein is bijvoor
beeld achter een bank verborgen en spuit
met ongeregelde tussenpozen waardoor
iemand die toevallig op de bank zit nat
gespoten wordt.
Na gekeken te hebben hoe de kinderen
er een spel van maakten om de krach
tige stralen van de fonteinen te ontwij
ken, besloot Rusk mee te doen. Hij nam
een loopje en sprong.maar werd nog
net door een straal water geraakt. Na
het bezichtigen van een fontein, die uit
stenen naast een tuinpad sproeit, zei Rusk
grinnikend „Ik zou er best zo eentje op
mijn kantoor kunnen gebruiken om
van bezoekers af te komen". Sommige
Russische bezoekers wisten wie hij was.
Zij stootten elkaar aan en zeiden „Dat is
Rusk". De gids zinspeelde herhaaldelijk
op het feit dat het gebied tijdens de
tweede oorlog door de Duitsers is ver
nield.
(Van onze correspondent)
WENEN Rudolf Slansky, de voorma
lige secretaris-generaal van de Tsjecho-
slowaakse communistische partij die in
1952 voor hoogverraad en spionage ter
dood is gebracht, is „gerechtelijk" gereha
biliteerd, zo meldt het orgaan van de
Tsjechoslowaakse communistische partij.
Volgens een uitvoerig bericht in „Rude
Pravo", zijn ook enkele andere vooraan
staande partijfunctionarissen, onder wie
Clementis en Jan Masaryk, die op 27 no
vember 1952 wegens hoogverraad waren
terechtgesteld, enkele weken geleden gere
habiliteerd. Uit de herziening van het von
nis is gebleken dat zij ten onrechte wer
den veroordeeld en zich niet aan hoogver
raad hebben schuldig gemaakt.
Cepiaska, de schoonzoon van de vroegere
staatspresident Gottwald, alsmede de vroe
gere minister van staatsveiligheid Kopri
va, werden schuldig bevonden aan deze
veroordeling en terechtstelling. Zij zijn uit
de partij gestoten.
Men vraagt zich in Praag ai, welke hou
ding de tegenwoordige staatspresident en
voorzitter van de communistische partij,
Novotny, zal aannemen, daar hij even
eens schuldig is aan de veroordeling en
terechtstelling van de Slansky-groep. Ook
de houding van Gottwald wordt veroor
deeld, omdat hij zich op sleeptouw liet
nemen en de processen niet heeft tegen
gehouden, respectievelijk deze zaak niet
in de boezem van de partij heeft laten
behandelen.
Slansky werd in 1952 samen met tien
andere hoge partijfunctionarissen terecht
gesteld. Zij waren de laatste bekende
slachtoffers van het stalinistische tijdperk
in Tsjechoslowakije. Sinds de dood van
Stalin zijn verscheidene pogingen onderno
men om het tegen Slansky gewezen vonnis
herzien te krijgen.
Inventariseren
Als koud-stijve ragout die plotseling te
vuur wordt gezet, zo is het jeugdig tempe
rament van onze logerende nicht door de
hoge temperaturen der laatste weken aan
het borrelen gebracht. In ons plaatselijk
natuurbad is zij ontvlamd voor ene Evert-
Jan, langzaam maar onhoudbaar en iede
re dag een stukje meer tot er geen houden
meer aan is en de wereld hier voor haar
nog uitsluitend uit Evert-Jan bestaat. En
nu is mijn dochter in alle staten daardoor
want het ongeluk wil dat Evert-Jan het
vriendje van mijn dochter is.
„Mooie boel" scheldt mijn dochter opge
wonden in d'e keuken, „omdat ze hier lo
geert sleep ik haar mee, leert ze iedereen
kennen en wat doet ze, ze pikt mij m'n
vrindje af!"
„Schande" zeg ik, tomaten halverend
aan het aanrecht, „had je de zaak in de
gaten moeten houden."
„Maar wie dénkt daar nou an!" roept
ze. Bovendien kan ik niet overal tegelijk
zijn!"
Nee. En aangezien ze drie vriendjes te
gelijk heeft die ze tegen elkaar uitspeelt,
afweegt, ophitst, kan men zeggen dat ze
de handen vol heeft en er noodzakelijker
wijs wel eens iets aan haar aandacht
moest ontsnappen. Het iets heeft nu ge
stalte gekregen in de figuur van een
Evert-Jan die overgegaan is in de handen
van een logerende nicht.
„Jammer" zeg ik dus „heel jammer.
Maar je hebt tenslotte altijd Frank nog,
en Dicky".
„Pfuh" blaast ze, want Evert-Jan is, nu
hij voor haar verloren is gegaan, uiter
aard de meest begerenswaardige. Ze trekt
nadenkend aan het linkse van de twee
haarvlechtjes die mal, zacht en witblond
verschoten, haar kaak en hals strelen.
„Als ik 't nou maar begréép, hè" zegt
ze, „als ik nou maar wist wat ie in 'r
zag
Maar wie zal ooit zeggen wat een man
in een bepaalde vrouw ziet? Zo heeft ook
Evert-Jan zijn geheimen en voorkeur.
„D'r is toch zeker niks an 'r te zien!?"
verbaast zich mijn dochter, „die stom-
geknipte haartjes, die varkensoogjes en
dan dat achterlijke badpak! Ik ben toch
veel leuker
Ik zwijg en stem toe. Een nicht mag
mij dierbaar zijn maar nooit dierbaarder
dan het eigen broedsel en zij is leuker.
„Pluk even wat selderie, leukerd" zeg
ik en als ze ermee terugkomt heeft ze de
reconstructie van het misdrijf ter hand
genomen.
„Ik ben gek geweest" zegt ze „ik had
't kunnen weten. Altijd op de steiger staan
als Evert-Jan aan het duiken was. Altijd
rechtop naast z'n handdoek als ie uit 't
water kwam. Altijd zeggen dat ze 't te koud
vond als hij niet erin ging. Altijd
Oóóó!" gromt ze getergd, Bette Davis in
een grote scène, „oóóó! Wat een griet!"
„Tuttut, ze is je nichtje".
„Ha!" (nogmaals Bette Davis) „Ha!
Nichtje! En nou loopt Evert-Jan met 'r
rond te stappen of ze het einde is, de
vondst van de eeuw!"
„Het kan een vondst zijn iemand te
Ier en."kénnen dié met één vriendje genoe
gen blijkt te nemen", zeg ik, „varkens-
oogjes.kunnen enig zijn als ze alleen naar
jou kijken, weet je".
Ze staat op.
„Waar ga je heen?"
„Naar het bad".
Inventariseren, denk ik.
Advertentie
Oppositie beloond. Twee Westduitse jour
nalisten die de laatste maanden door hun
berichten internationale bekendheid ver
kregen, zijn in Neurenberg begiftigd met
de Joseph Drexelprijs die in 1956 werd
ingesteld voor bijzondere publikaties. He
zijn Conrad Ahlers van „Der Spiegel",
wiens berichten over de NAVO-oefening
„Fallex 62" een gerechtelijke actie tegen
het blad tot gevolg hadden, en de tele
visieverslaggever Jürgen Neven-du Mont
die de prijs kreeg voor zijn uitzendingen
„Polen", die veel critiek ontmoetten in
vluchtelingenkringen.
Schokken in Forli. Twee hevige aardschok
ken hebben vanmorgen in de Italiaanse
stad Forli schoorstenen naar beneden
doen vallen. De bevolking vluchtte in
paniek de straat op. Er zijn geen be
richten over slachtoffers.
Holden Roberto. Tunesië heeft besloten de
„voorlopige Angolese regering" onder
leiding van dr. Holden Roberto, te er
kennen.
Anti-Chinezen veroordeeld. In Djakarta
zijn 16 mensen veroordeeld tot gevange
nisstraffen variërend van twee tot negen
maanden, wegens deelneming aan anti-
Chinese relletjes die onlangs zijn gehou
den. Volgend maand zullen nog 44 men
sen terechtstaan.
Operatie tegen Kasenga. Troepen van de
Verenigde Naties en van het Kongolese
leger zullen gezamenlijk opereren om de
Oostkatangese stad Kasenga te bezetten.
Enkele dagen geleden zijn in Kasenga
UNO-militairen en 2 journalisten door
leden van de voormalige Katangese gen
darmerie afgeranseld.
Historisch wezen. Ruslands eerste kosmo
naut, Joeri Gagarin, heeft de ruimte
vaarttraining hervat. Of dit wil zeggen,
dat Gagarin wordt klaargemaakt voor
een nieuwe ruimtevlucht blijkt niet uit
het bericht. Hij heeft herhaaldelijk ver
klaard nieuwe ruimtevluchten te willen
maken, maar sommige waarnemers be
twijfelen of het Kremlin het risico wil
lopen, een dergelijk historisch menselijk
wezen nogmaals te lanceren.
Britten naar boven. De Britse grotonder
zoekers die tien dagen geleden in de
Bergergrot bij Grenoble afdaalden om
het diepterecord van 1.222 meter te verr
beteren, zijn terecht. Donderdagavond
kwamen 3 van de 13 Britten naar boven.
De overige tien worden vandaag ver
wacht. Over het lot van de Britten was
enige ongerustheid ontstaan.
Landmijn. Een 23-jarige Westduitser, die
tot anderhalf jaar gevangenisstraf was
veroordeeld, heeft geprobeerd naar Oost-
Duitsland te vluchten. Nauwelijks over
de grens trapte hij echter op een land
mijn, waarbij zijn rechterbeen werd ver
brijzeld. Een Westduitse arts heeft hem
teruggesleept.
Sneltrein. Toen de sneltrein naar de kust
door het station van Bushbury Junction
(Engeland) raasde, dwarrelde er een
haastig neergekrabbeld SOS uit het
raam. „Hebben ketel op het gas laten
staan. Licht s.v.p. politie in," stond er
op. De stationschef belde de politie, die
zich toegang verschafte tot het adres
dgt het briefje vermeldde. Daar vond
men de ketel, maar het gas was uit
gedraaid.
