Nederlander Jo de Haan klom als derde op ere-schavotje
Benoni
dag in
Beheyt
Ronse
schonk België op laatste
zijn zesde regenboogtrui
m
Balans
Zware dagen voor de zeilers
in Hollandweek II op het
uiterst woelige IJsselmeer
Arie den Hartog wilde
Ronse, maar trapte
m
revanche
een wiel
nemen
scheef
Van Looy's zwieper
bracht niet het
gewenste succes
Debacle voor de
stad Ronse
Barth is kampioen
van Europa
Tennisprofs volle
week in Noordwijk
Yvonne Reynders
eerste bij dames
Wereldtitel ging
naar de Italiaan
Flaviano Vicentini
Hestia nu tweede
Haast eindigde als
eerste in Canada
MAANDAG 12 AUGUSTUS 1963
7
Ook Piet van der Touw en
De Graaf starten tegen
de wereldkampioen
Ronde van St. Laurent
Vijftien paarden strijden
mee in kampioenschap
(Van onze speciale verslaggever)
RONSE. Doodrustig, maar met in
de plooien van het gezicht de sporen
van die lange 2S2 kilometer en 200 me
ter nog duidelijk zichtbaar, wachtte Jo
de Haan, uitblazend op de stang van
zijn lichtgewicht racefietsje, op hetgeen
de toekomst voor hem zou ontvouwen.
Tien meters voor de Brabander eindig
den de wereldkampioenschappen wiel
rennen voor profs op de weg, zondag
in Ronse bij een zo nu en dan stotend
harde westenwind verreden, in een ver
schrikkelijk geharrewar. Ergens onder
al die schoenen van druk gebarende en
fel discussiërende officials, renners,
ploegleiders en toeschouwers lag de
eindstreep', een lijn waarop tegen half
vijf Renoni Behevt België zijn zesde
regenboogtrui in deze voor onze zuider
buren z" gunstig verlopen titelstrijd had
geschonken.
De 26-jarige Jo de Haan. woonachtig in
Huybergen, wilde echter slechts één ding
dolgraag weten. Aan een ieder die hem
maar dicht genoeg naderde vroeg de Ne
derlander het: „Ben ik nu derde of vierde
geworden?". Niemand kon hem een bevre
digend antwoord geven, alhoewel de blon
de André Darrigade op datzelfde moment
met trots de Franse t.v.-kijkers vertelde
hoé hij nu precies derde was geworden.
Reden van al deze consternatie: de mas
sale eindspurt die na 7 uur 25 minuten
en 26 seconden de beslissing bracht. Als
een angstaanjagend samengepakte meute
stoof bijna het ganse peloton in de zeven
tiende en laatste ronde op de finish af.
Maar de breedte van de straat was slechts
berekend op twaalf man. Opeens gebeurde
het: Rik van Looy, fel sprintend in eerste
positie, voelde zich bedreigd worden.
Rechts van hem verscheen Jan Janssen,
links de al even gevaarlijke sprinter Be- ronde demareerde Simpsom als een blik-
heyt. Van Looy wilde echter persé winnen, semschicht uit het peloton, haalde het
Van Looy kan zijn nederlaag nog
steeds niet goed verwerken. Nors tuurt
hij voor zich uit. Naast hem geeft de
prille wereldkampioen bij de profs, de
Belg Beheyt, uiting aan zijn gevoelens.
Rechts de als derde geëindigde
Jo de Haan.
Behalve Rik van Looy liepen ook de
organisatoren van de wereldkampioen
schappen op de weg in Ronsse zondag
avond met zorgelijke gezichten rond.
Bjj opbod hadden zij destijds beslag ge
legd op de regenboogstrijd van de ama
teurs en de professionals. Het had het
lieve sommetje van 7,8 miljoen francs
gekost en daarbij kwamen nog een klei
ne 5 miljoen francs voor de kosten van
de installaties en dergelijke. Maar die
zouden er gemakkelijk weer uitkomen
en mogelijk zou er zelfs nog een zoet
winstje overblijven, zo rekende men in
Ronsse.
De wielerminnende Belgen moesten
daartoe in massa's toestromen en wie
zou het willen missen als Rik van Looy
zijn derde wereldtitel op eigen bodem
ging behalen. Met 130.000 bezoekers op
twee dagen zou men in Ronse al quitte
spelen. Wel nu, de organisatie zal diep
in de geldtas moeten tasten, want zowel
zaterdag als zondag bleef het bezoekers
aantal ver beneden de verwachtingen.
De Ronsenaren, die echt niet met zo
veel genoegen aan dit wereldkampioen
schap zullen terugdenken, geven de
schuld aan het slechte weer en de tele
visie.
drukte zijn eigenlijke knecht in de rich
ting van de balustrade en gaf toen zijn
jonge landgenoot Beheyt een zwieper, die
slechts weinigen zullen kunnen weerstaan.
Doch ziedaar, Beheyt, de 22-jarige prof
uit Deinze (nabij Gent gelegen) tastte nog
dieper in zijn reservoir van sprintkwalitei
ten, sprong als in een flits van wielerko-
ning Rik II weg en stelde alle prognoses
In het ongelijk: een outsider mocht zien
ln het zo begeerde tricot hullen. De favo
rieten der favorieten, Van Looy. bereikte
dankzij zijn „foefje" nog de tweede plaats;
Darrigade, eens de gevreesde sprinter, zag
zichzelf al op de derde trede van het scha
votje staan.
Het duurde lang alvorens de heren de
definitieve uitslag via de microfoons over
het door 75.000 mensen omzoomde terrein
deden schallen. Zij wensten namelijk ze
kerheid, vroegen om een finishfoto, die Be
heyt inderdaad als winnaar aanwees, op
een banddikte gevolgd door Van Looy en
als derde.de Nederlander Jo de Haan,
die zowaar kans had gezien Darrigade te
verschalken. Jan Janssen, scherp rem
mend door die ondubbelzinnige zwieper,
kreeg de zevende plaats toegewezen.
Het betekende een sensationeel einde
van een over het algemeen vrij vlak
koersverloop. Trouwens, het beste bewijs
hiertoe levert wel die massale eindsprint.
Heèl lang duldden de grote favorieten ve
lé uitlooppogingen. In de veertiende ronde
kwam daar echter verandering in. Van
Looy, Post en Poulidor nestelden zich toen
aan de kop van het peloton, het tempo
vloog omhoog, waardoor ook de aller
laatste poging van de Ier Seamus Elliott
én de Engelsman Tom Simpson plotseling
minder allure kreeg. Nog in de voor
laatste ronde beëindigde het peloton deze
Britse aangelegenheid.
Vier van de écht Nederlanders stapten
vroegtijdig van hun fiets. Hugens en Zil
verberg opende de rij: gezamenlijk von
den zij het na elf ronden welletjes. Oor
zaak: bij Hugens een lekke band, bij Zil
verberg een breuk van pion 16 (een van
dé tandjes in de derailleur), waardoor hij
uit zijn evenwicht raakte, in botsing kwam
met een Spanjaard en even later met die
hobbelige en akelige kinderhoofdjes ken-
nismaakte.
Beiden liepen een zo groot tijdverlies op,
dat zij het na twee ronden wel voor ge
zien hielden. Het pechduiveltje sloeg ech
ter nogmaals in het Nederlandse kamp toe,
te weten in de dertiende ronde. Terwijl
alle oranje-truien „van voren zaten", reed
Ab Geldermans plat. Ook hij zag het nog
even aan, maar keerde een ronde later in
de Nederlandse cabine terug. Weer een
omloop later volgde Dick Enthoven dit
voorbeeld. Doodeerlijk gaf hij ais reden
op: „Na 210 kilometer ging het niet meer.
Op de „rotte" keien van de Louise-Marie
werd ik uit de wielen gereden". Eerlijker
kan het niet.
Voor het overige rest ons slechts weinig
te vertellen. De eerste werkelijk serieus
lijkende ontsnapping geschiedde in de elf-
de ronde, toen Anglade en Elliott het polo-
ton dé rug toekeerden. Een ronde nadien
breidde de Italiaan Zilioli de kopgroep uit
tot drie man. Dit drietal bouwde een vrij
comfortabele voorsprong van 1 minuut en
23 seconden op, die echter tijdens het ver
dere verloop snel slonk. In de vijftiende
kopgroepje in en voelde zich sterk genoeg
om door te gaan, hetgeen het einde van
Anglade en Zilioli inluidde, want alleen El
liott kon zijn hoge tempo nog bijbenen.
Totdat de vedettes ook dit tweetal tot de
orde riepen.
ütaar zoals gezegd, een outsider, en nog
ypj een renner die pas een jaar geleden
tot de Tijen der profs toetrad, doorkruiste
ook hun plannen. Een teleurstelling voor
de vele supporters van Rik, een dubbele
voor hemzelf. Was het immers niet juist
Beheyt die na veel gepraat mokkig toe
stemde voor Van Looy te zullen rijden.
Wat de Nederlanders betreft: Piet Da-
men klasseerde zich nog als elfde, Peter
Post als negentiende. Tot slot mogen van
de uitvallers de namen van Bahamontes,
Anglade (kramp), Wolfshohl, Altig (rug
klachten), Manzaneque en Peres-Frances
niet onvermeld blijven.
De uitslag luidt: 1 en wereldkampioen
Benoni Beheyt (Belg) de 278,8 km in 7
uur en 25 min 26 sec; 2 Rik van Looy
(Belg) op 10 cm; 3 Jo de Haan (Ned);
4 André Darrigade (Fr); 5 Raymond Pou
lidor (Fr.); 6 Gilbert Desmet (Belg); 7
Jan Janssen (Ned); 8 Franco Cribiori (It);
9 Jean Stablinsky (Fr); 10 Sigi Rens' (W-
Dld)11 Piet Damen (Ned); 12 Louis
Proost (Belg); 13 Michael Wright (G.B.);
14 Jacques Anquetil (Fr); 15 Robert Caza-
la (Fr.); 19 Peter Post (Ned) allen in de
zelfde tijd als de winnaar.
Bijna ineengestrengeld flitsen Beheyt
(rechts) en Van Looy over de eind
streep. Favoriet der favorieten Rik II
weet echter dat hij verslagen is,
teruggewezen door een van zijn eigen
knechten. Achter Van Looy De Haan,
die als derde finishte, rechts daar
naast Jan Janssen en geheel rechts
,yos>rag,p Darrigacf?,
De Westduitse Ferrari-rijder Barth heeft
zondagmiddag het Europese kampioen
schap bergklim 1963 veroverd door een
eerste plaats in de klim van Freiburg
Schauinsland. Hij legde het 11,2 kilometer
lange parkoers tweemaal af in de totale
tijd van 13 min. 26,6 sec. en zracht z'n pun
tentotaal daardoor op 35. De Duitser Hans
Hermann werd met een Abarth tweede in
13 min. 29,6 sec.
f
De balans na de wereldkampioen
schappen wielrennen 1963 ziet er als
volgt uit:
sprint: profs: Santé Gaiardoni (Italië),
amateurs: Patrick Sercu (België), da
mes: Salina Ermoleva (Rusland); ach
tervolging. profs: Leandro Faggin (Ita
lië), amateurs: Jean Walschaerts (Bel
gië), dames: Beryl'1 Burton (G.B.); ploe
gen: Rusland; stayers: profs: Leo Proost
(België), amateurs: Romain de Loof
(België); wegwedstrijden: ploegentijd
rit: Frankrijk, dames: Yvonne Reyn-
ders (België), amateurs Flaviano Vi-
centini (Italië), profs: Benoni Beheyt
(België).
Van 19 tot 25 augustus zal het tennis-
circus van Tony Trabert in Noordwijk zijn
tenten opslaan voor het jaarlijkkse prof-
toernooi. Duurde het toernooi in de voor
gaande jaren meestal drie of vier dagen,
dit jaar zullen de wedstrijden een volle
week in beslag nemen omdat liefst veer
tien profs naar ons land komen.
Het zijn: Lew Hoad, Rod Laver, Ken
Rosewali, Ashley Cooper. Mel Anderson,
Alex Olmedo, Barry Mackay, Earl Bu-
cholz, Andres Gimeno, Luis Ayala, Michael
Davies. Kurt Nielsen, Robert Haillet en
Frank Sedgeman.
Voor de deelnemers aan de Holland-
week II waren het zaterdag en zondag
zware dagen. De stormachtige wind van
windkracht zeven tot acht uit westelijke
richtingen had het IJsselmeer bij Muiden
veranderd in een kolkende binnenzee. Za
terdag besloten de organisatoren alleen de
Draken, RORC-jachten en ronde- en plat
bodems te laten starten. Zondag kwamen
daar de Flying Dutchmans, Finn,jollen en
Pampussen nog bij. Een beslissing die lang
niet door iedereen werd gewaardeerd. Ze
ker niet door de zeilers die van deze wed
strijd een lekgeslagen boot, een gebroken
mast of afgescheurd tuig overhielden.
De tweede boei van de baan een gijp-
boei bracht een opeenhoping van om
geslagen boten. Het Flying Dutchman-
veld dat hier in plane doorkwam, werd in
enkele seconden met vier schepen ver
minderd. In de Finnjollen waren het zes
boten, die in het grauwe IJsselmeerwa-
ter verdwenen. Eén van de zeilers, die
zonder moeilijkheden de finish bereikten,
was Ben Verhagen in de Flying Dutch-
manklasse. Achter de Duitser Kamerer
kwam hij als tweede binnen en behaalde
hierdoor in het eindklassement de hoofd-
Prijs- j
Andere zeilers van formaat, zoals de
Noorse Olympische kampioen Peter Lun-
de, Ulrik Jager, De Vries, de Zuidafri
kaan Metcalfe en de Oostenrijker Aute-
ried, kregen geen kans de finish te be
reiken. Door omslaan of averij moesten
zij naar de thuishaven worden gesleept.
In de Finnjollen vormden zondag An
dré Nelis, de winnaar van het Olympisch
Brons, de Amerikaan Bob Andre, Wim
Maarse en Tiemen Vries de kopgroep, di-
België kreeg er op de eerste dag van
de wereldkampioenschappen wielrennen'op
de weg in Ronse een regenboogtrui bij.
Yvonne Rëynders, de grote favoriete bij
de dames, drukte inderdaad als eerste
haar wiel over de eindstreep. Over de 65
kilometer en 600 meter, het parcours
moesten de fietssters viermaal afleggen,
deed het tamelijk frêle meisje 2 uur 3
minuten en 18 seconden, hetgeen neerkomt
op een gemiddelde van 32 kilometer en
578 meter per uur.
Haar landgenote Rosa Seis volgde op
korte afstand. De Russin Aino Puronnen
legde beslag op de derde plaats.
De Belgische rijdster Marie-Rose Gail-
lard, die vorig jaar in Salo de regenboog
trui voor zich opeiste, strandde ditmaal in
het zicht van de haven. Kramp wierp haar
terug naar de tiende plaats.
De einduitslag was: 1. en wereldkam
pioene Yvonne Reynders de 65,6 km. in
2 uur 3 min. 18 sec. (gem. snelheid 32,578
km. per uur), 2. Rosa Seis (Belg.), 3.
Aina Puronnen (Rusland), 4. Aimone Ele-
geest (Belg.), 6. Ann Illingworth (G.B.),
7. Nina Briks (Rusl.), 8. Valentina Kirilo-
va (Rusl.), 9. Elsy Jacobs (Lux.), 10 Ma-
rie-Rose Gaillard (Belg.) allen in dezelfde
tijd als de winnares.
Aangezien de Nederlandse amateur-
"crinters Piet van der Touw en Aad de
isf zijn ontheven van hun contractuele
''•rplichtingen in Aarhus te starten zullen
beide Nederlanders vanavond toch in
het Olympisch stadion van Amsterdam
kunnen uitkomen in de rëvanches van de
wereldkampioenschappen.
(Van onze speciale verslaggever)
Zonder het van elkaar te weten vertolk
ten Arie den Hartog en resenboogtrui-be-
zitter tot zomer 1964, de Italiaanse „lief
hebber" (Vlaamse benaming voor ama
teur) Flaviano Vicentini, zaterdagmiddag
rond half zes in het Belgische stadje Ron
se twee uiterste uitingen van gevoelens.
Vicentini straalde, zijn wangen ontvingen,
zoals de gewoonten het in zijn zonnig land
voorschrijven, de ene kus na de andere,
want hij, 21 jaar geleden geboren in Grez-
zano nabij Verona, mocht na 5 uur, 1(1
minuten en 20 seconden „pcdalercn",
waarin de ragdunne tubes 196 kilometer
en 80 meter wegdraaien, op de hoogste
trede van het ere-schavotje stappen.
Een cabine naast de druk doende en
overgelukkige Azurri, waar inmiddels de
nieuwbakken amateur weg-kampioen han
den te kort kwam, zat Arie den Hartog
diep voorovergebogen op een stoel; rond
om hem heen bevonden zich de overige,
voor het merendeel doodvermoeide Neder
landers. Arie's blauwe ogen stonden vol
bittere tranen, niet omdat hij als 19de en
laatste drager van het oranje-tricot over
de streep flitste, maar omdat hij, na de
grote teleurstelling van vorig jaar in Salo.
ook in België een keiharde morele opdof
fer kreeg te verwerken.
Halverwege de twaalfde en laatste ron
de spatte Den Hartogs illusie op een
hooggenoteerde nlaats als een geknapte
ballon in d"!" "ermlinterde stukjes uit
een. Op fr r - re helbng van de heu
vel met de charmante naam van Louise-
Marie, gelegen een kilometer voor de fi
nish, waar de weg louter en alleen uit
slordig gevoegde kasseien bestaat, sprong
plotseling de Italiaan Vicentini uit het 19
man sterke peloton weg, om alsnog aan
sluiting trachten te krijgen bij het voor
ste tweetal, de zwoegende Westduitser Böl-
ke en de hardnekkig kop wdigerende
Huysmans.
Attente Arie den Hartog, de helblonde
tuinderszoon uit Zuidland, reageerde ogen
blikkelijk, stond op zijn pedalen en.
trapte zijn achterwiel scheef. Doorrijden
stond onherroepelijk gelijk aan het snel
leeglopen van de band, afstappen beteken
de echter het einde van een lang gekoes
terde wens: revanche voor de ongelukkige
derde plaats in Salo, waar hij, zoals be
kend, kort voor de eindstreep met zijn
rechtervoet uit de toeclips schoot. Er rest
te hem als keus slechts het eerste.
Vicentini, al bij de allereerste ontsnap
ping present maar daarna slechts een stil
figuur, kreeg evenwel toch iemand anders
in zijn kielzog, namelijk de Fransman
Francis Bazire. Beiden liepen in korte
tijd het leidende duo in, waarna Vicentini,
dit jaar winnaar in liefst 15 coursen, als
gezegd, in de spurt de grootste snelheid
ontwikkelde. Bazire had evenmin moeite
Bölke voor te blijven en de Duitser liet
op zijn beurt weer Huysmans achter zich.
En daarmee beleefde Ronse een andere
tragedie. Een Belgische, preciezer uitge
drukt. Want in de elfde en voorlaatste ron
do kon diezelfde Huysmans nog met een
zeer soepele draai van de pedalen een
stevige voorsprong van 43 seconden op
bouwen op de toen als nummer twee lig
gende Nederlander Gerrit de Wit, die hij
in de klim naar de tamelijk steile Kruis
berg ineens had losgereden. Daarachter
volgden 20 renners, maar die, zo mijmer
den talloze Belgen langs de goed bezette
route, lagen 1 minuut en 23 seconden ver
wijderd van de fit lijkende én naar een
zege strevende Huysmans.
Maar de werkelijke en definitieve slag,
zo bleek later, viel pas in de allerlaat
ste ronde. De 22-jarige Winfried Bölke
leidde deze feitelijk direct al bij het ingaan
van de twaalfde omloop in. Bij de ere
tribune demarreerde hij uit het peloton,
bestaande uit 20 renners, onder wie Kar
stens, Cornelisse, Den Hartog en Pieter-
se, liep de leeggereden De Wit op het vlak
ke stuk na de Kruisberg in en kreeg Huys
mans even voor de heuvel Louise-Marie
te pakken, op hetzelfde moment dat het
in hoog tempo draaiende en klaarwakke
re peloton De Wit opslokte. Luttele se
conden nadien diende de latere winnaar
zich aan: Vicentini sprintte weg in gezel
schap van de Fransman Bazire, Den Har
tog kreeg pech en de aanleiding voor zijn
verdriet.
Overigens behoort er nog een tragische
noot bij dit relaas. Zijn naam: Gerrit de
Wit, met Den Hartog (ja, vooral Arie
wiens oranjetrui al na de tweede ronde
bijna in iedere kopgroep was terug te
vinden) en Jan Pieterse, ongetwijfeld bij
zonder strijdlustig in deze zo levendige
course, waarin onze landgenoten eigenlijk
van het begin tot even voor het einde
hebben gedomineerd.
Volkomen afwezig tuurde Gerrit na af
loop, gezeten naast de zwaar beproefde
Arie, naar de grond. Zijn moeder streek
hem opbeurend door het korte kapsel, zijn
verloofde fluisterde hem iets toe. Gerrit
vertoefde echter met zijn gedachten heel
ergens anders. Hoogstwaarschijnlijk dacht
hij weer aan Huysmans, die hem in de
elfde ronde zonder meer was gepasseerd,
simpelweg doordat de Nederlandse kam
pioen op dat ogenblik elk brokje energie
in zijn stevige body had verbruikt.
Gerben Karstens daarentegen, eveneens
veelal voor in de strijd, voelde zich, vol
gens zijn eigen woordèn, nog zo fit als een
hoentje. Waarom dan geen goud in plaats
van een vijfde en van de Nederlanders
beste plaats? „Je moet verschrikkelijk veel
geluk hebben om kampioen te worden.
Bovendien was ik als de dood zo bang
voor die keien".
Henk Cornelisse finishte direct na het
achterwiel van Karstens (dus als zesde),
de diep ontgoochelde Gerrit de Wit kwam
als zeventiende binnen. Jan Pieterse als
achttiende en Den Hartog als 19de. Van
Dongen, die in de eerste de beste ronde
op de beruchte en gevreesde klinkers een
smak maakte en zijn terugkomst in het
peloton niet veel later in rook zag op
gaan door een massale valpartij, waardoor
het smalle weggetje totaal werd geblok
keerd, stapte na de doorkomst van de ne
gende ronde af. Hij had toen een achter
stand van 13 minuten op een kopgroep van
23 man, onder wie alle overige Nederlan
ders. Inhalen, zo veronderstelde hij, lukt
me toch nooit meerAls troost mag
Leo van Dongen bedenken dat liefst 90
van de 142 coureurs, afkomstig uit 27 lan
den, er eveneens vroegtijdig een punt ach
ter zetten.
De uitslag luidt:
1. Flaviano Vicentini (It) de 196,8 kilo
meter (12 ronden) in 5 uur 10 min. 20
sec. (gemidd. 38.062 km. per uur) 2. Fran
cis Bazire (Fr.), 3. Winfried Bölke (W.Dld.),
4. Jos Huysmans (Belg) allen in dezelfde
tijd als Vicentini. 5. Gerben Karstens (Ned)
op 28 seconden, 6. Henk Cornelisse (Ned.)
7. Paul Lemeteyer (Fr.), 8. Roger Swerts
(Belg) 9. Julien Stevens (Belg) 10. Camille
Vyncke (Belg) 17. Gerard de Wit (Ned).
18. Jan Pieterse (Ned.). 19. Arie den Har
tog (Ned) allen in dezelfde tijd als Kar
stens.
reet gevolgd door de Engelsman Hard. De
laatste bereikte al planerende de boei,
maar besloot toen door te varen naar
Muiden inplaats van zijn baan uit te zei
len. De beide Nederlanders in de kop
groep hebben het niet kunnen houden.
Maarse sloeg om, kwam nog overeind en
finishte op de zevende plaats. Tiemen
Vries, favoriet voor de hoofdprijs, ging
met averij voortijdig naar Muiden.
In de stabieel Drakenklasse waren de
moeilijkheden heel wat kleiner. Wim van
Duyl was op beide dagen de grote ver
liezer. Zaterdag kreeg hij eerst moeilijk
heden met zijn leischootbeslag en zakte in
de kruisrakken terug naar de derde plaats.
Cor Groot won toen met ruim verschil ge
volgd door Jan Bier. De laatste won zon
dag duidelijk. Bij de eerste boei lag hij
al voorop. In totaal behaalde Wim van
Duyl de hoofdprijs.
De uitslagen van de races die zondag
werden gehouden luiden: Internationale
FD-klasse: 1. Hans Kammerer (Did.), 2.
Ben Verhagen, 3. Jan van Staveren, 4.
Achim Kadelbach (Did),5. MullerSeegers
(Did). Eindklassement: 1. Ben Verhagen
5161 pnt, 2. Jan van Staveren 3985, 3. Han
Kammerer (Did) 3909, 4. Bilger (NZ) 3766,
5. Rappel (Did) 3166.
Drakenklasse: 1. Jan Bier, 2. Wim van
Duyl. Eindklassement: 1. Wim van Duyl
3790 pnt, 2. Jan Bier 3267 pnt.
Pampusklasse: 1. Tjebbes, 2. Heineke.
Eindklassement: 1. Sijtema 3255 pnt, 2.
Heineke 2914 pnt.
Int. Finnklgsse: 1. Bob André (V.S.), 2.
Bob Maas, 3. Von AltSutterheim (Did.),
4. Nelis André (Belg), 5. Hans Sleeswijk.
Eindklassement: 1. André Nelis (Belg.) 4706
pnt, 2. Maarse 4166 pnt, 3. Sleeswijk 4035
pnt, 4. T. H. Vries 3564 pnt, 5. Von Alt—
Sutterheim 2319 pnt.
Olympiajollenklasse: eindklassement: 1.
K. F. Jansen, 2. Stellingwerf.
Vrijheidsklasse: eindklassement: 1. Wil-
lemsen 2846 pnt, 2. Koenders jr 2521 pnt.
Het Nederlandse jacht Hestia, dat wordt
gezeild door H. A. van Beuningen, blijft
een geduchte concurrent in de internatio
nale zeilregatta die rond het eiland Wight
plaats vindt. Eindigde het Nederlandse
schip in de eerste drie races op de tweede,
tweede en eerste plaats, in de race van
vrijdag bezette de Hestia de tweede plaats
met een tijd van 12 uur 24 min. 40 sec.
Winnaar werd in 12 uur 20 min. 16 sec. het
Britse jacht Sunmaid IV van G. B. Bowles.
De Nederlandse ploeg in de wielerronde
van St. Laurent heeft dit Canadese evene
ment succesvol afgesloten. De negende en
laatste etappe van Shawinigan naar Que
bec over 176 km werd gewonnen door Cees
van Espen voor Coen Visser. In het eind
klassement werd Haast eerste met een
voorsprong van 2'/i minuut op Van Kreu
ningen. Van Espen werd zesde en Visser
twaalfde. De voor de Belgische ploeg rij
dende De Waard bezette de vijfde plaats
in de algemene rangschikking. Nederland
won voorts het ploegenklassement voor
België.
Eindklassement: 1. Haast (Ned.) de 1580
km in 37.22.20, 2. Van Kreuningen (Ned.)
37.24.50, 3. Cubric (J.sl.) 37.27.0, 4. Holmes
(G.B.) 37.27.50, 5. De Waard (Ned., Bélg.
ploeg) 37.28.27 6. Van Espen (Ned.) 37.28.38.
12. Visser (Ned.) 37.30.18.
Zaterdag bracht Coen Visser de
achtste etappe van deze ronde op zijn
naam. Hij legde de 168 kilometer van Jo-
liette naar Shawinigan af in 4 uur
21 min. 26 sec. Jaap de Waard werd zesde.
De tiende plaats was voorts voor Lex van
Kreuningen en de elfde voor Cees Haast.
De uitslag van de achtste etappe is: 1.
Coen Visser (Ned.) de 168 km in 4 uur
21 min. 26 sec., 2. Kurt Schattelbaver
(Oost.) 4.21.56, 3. Franz Intnaler (Oost.)
4.22.26, 4. John Geddes (G.B.) z.t., 5. Fran
cis Blanc (Zwits.) z.t., 6. Jaap de Waard
(Ned.-Belg.) z.t., 10. Lex van Kreuningen
(Ned.) 4.22.34, 11. Cees Haast (Ned.) 4.22.35,
31. Cees van Espen (Ned. z.t.
Vrijdag was het de beurt aan Cees van
Espen om de ereronde te rijden. De Neder
lander zegevierde in de zevende etappe,
die werd gereden over een afstand van
235 km. Lex van Kreuningen werd tweede
en Coen Visser vijfde. De uitslag van de
zevende etappe was: 1. Cees van Espen
(Ned.) 5.49.20, 2. Lex van Kreuningen
5.49.50, 3. Kurt Schattelbaver (Oost.)
5.50.20, 5. Coen Visser (Ned.) z.t., 9. Cees
Haast (Ned.) z.t.
Voor 't Nederlandse drafkampioenschap,
dat op zondag 18 augustus op Duindigt
wordt gehouden, zijn niet minder dan vijf
tien paarden ingeschreven, waaronder
Quicksilver S, Jour de Java. Kan Pom B,
Montsecret, Le Montbeugnois en Vrijdag,
welke laatste dit jaar nog niet in wed
strijden is uitgekomen.
